22 januari, 12 km van Oosterschelde naar Burgh Haamstede
Vervolg van het Kustpad, dat we in 2021 en 2022 zijn gestart vanaf Sluis naar Neeltje Jans. Nu starten we bij de Oosterschelde en gaan naar Oostvoorne in 4 dagen. Schouwen Duiveland, Goeree Overflakkee en ten noorden van de Haringvlietdam naar Oostvoorne.
Vandaag gaan we op pad voor het eerste deel van Schouwen Duiveland.
We zijn: Elly, Joepke, Marianne, Gerard, Marlies, Piet en John. Morgen sluit Marjo weer aan. De 2 groepen uit de Corona tijd nu samengevoegd en Gerard en Marlies erbij. We hebben er zin in.
Rond 12.30 uur vertrokken we naar het beginpunt aan de Oosterschelde en startten door de boswachterij Westenschouwen met de vele hoogtemeters. Het is prima wandelweer, ongeveer 2 graden en droog weer. Met warme kleding en lekker bewegen hebben we het zo warm.
Daarna volgt een schitterend deel door de kop van Schouwen met natuurgebied de Zeepeduinen. Het kustpad is goed gemarkeerd met rood/wit. in de open vlakte is het goed opletten. We worden langs diverse meertjes geleid.
Via een hoge trap verlaten we het duingebied en gaan naar Burgh Haamstede met kasteel Haamstede uit de 13e eeuw. Dan is het ook tijd voor een pauze. We vinden een cafe bij de kerk, vlakbij het kasteel.
Daarna hebben we nog 4 km te gaan naar ons hotel. Langs het duingebied van de Kop van Schouwen gaan we naar ons hotel. Het Fletcher Duinhotel, maar 1 km van de route.
Het eerste etappe drankje hebben we weer verdiend.
Winterwonderland noemen we het vandaag. Stel je voor, je loopt door de sneeuw, krakende sneeuw, bijna geen geluid, alleen onze voetstappen. Dan ook nog even een voorzichtig zonnetje erbij….en dat op de zeer mooie etappe van Eindhoven naar Veldhoven.
Gisteren was er een weeralarm door de sneeuwval en gladde wegen. Dat weeralarm was er ook vanmorgen. Ik kijk om 7 uur uit het raam en zie het verkeer gewoon doorrijden. Er was geen sneeuw meer gevallen en het is vandaag ook een droge dag. Dus….we gaan toch op pad. Niet weten dat het pad langs de Dommel heel glad was. We liepen steeds langs de randen op het gras.
Je zou denken, helemaal door Eindhoven en dan toch zo een mooie etappe? Jazeker! We lopen langs de Dommel, een zeer uitgebreid park. De Dommel staat hier en daar bijna net zo hoog als het wandelpad. We komen ook langs de Genneper watermolen.
Om naar Veldhoven te komen, gaan we onder de snelwegen door. Bijna ongemerkt, alleen zie je de weg liggen. Het is vrijwel helemaal door de natuur. We kiezen toch maar niet voor het vlonderpad, en schatten in dat het daar te glad zou kunnen zijn en geen uitwijk mogelijkheid naar een randje over het gras.
Na 10 km zouden we de weilanden in gaan. Daar ligt echt teveel water en we kiezen de weg rechtdoor, deze komt weldra bij restaurant de Volmolen uit.
Met die gladheid lopen we voorzichtig en inmiddels is het 14 uur als we bij de Volmolen zijn. We besluiten dat we de laatste 4 km direct naar de eindbestemming gaan. We halen nog wel even een stempel bij het grot kapelletje in Heers. In Veldhoven zien we, onder het genot van het etappe drankje, terug op een fantastische wandeldag. Dank aan Walter, Coby, Ted en Annemiek voor het fijne gezelschap.
15 januari, 18 km, eerst zonnig, later buitjes 6 graden
Deze route is een pareltje van De Mooiste Routes en heet Kwintelooijen. Vanaf Rhenen gaan we naar de Oostzijde van de Utrechtse Heuvelrug.
De Utrechtse Heuvelrug is een stuwwal die 150.000 jaar geleden werd gevormd door een grote gletsjer, die vanuit het noorden dikke lagen zand en grind voor zich uit schoof. Maar er kwam nog een ijstijd (100.000 jaar geleden), waarin de bodem permanent bevroren was, zodat bomen en struiken geen kans kregen door de kou. In dat klimaat zette de wind dikke lagen zand op de stuwwal af. Zo is er toch flink wat daal-en klimwerk op deze route. Het meeste voelt als vals plat. Als je terugkijkt, zie je dat je echt wel stijgt.
We starten in de zon en gaan door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Het winterse licht is warm, de zon staat laag en geeft diepe schaduwen. Met die kale bomen vallen ook de basten op. Het lijkt flink beschadigd en toch zien we in dezelfde boom ook knoppen. Dat komt wel weer goed in de lente
We vervolgen onze weg naar plantage Willem III, die tezamen met de Remmerdense Heide voor een exotische steppensfeer zorgt. De plantage heeft een halfopen landschap met schraal grasland, boomgroepen en struwelen. Dit voor Nederland tamelijk zeldzame landschapstype is ontstaan in 1995 toen Het Utrechts Landschap de Plantage Willem III in het bezit kreeg. Vanaf 1997 wordt het terrein begraasd door Gallowayrunderen en Konikpaarden.
Vandaag zijn we met 5 op pad. Carla, Ellen en Dike die in maart met mij vertrekken vanaf Vezelay en Marlies, die volgende week meegaat voor het vervolg van het kustpad. Leuk om elkaar alvast te ontmoeten en informatie te delen over bv regenkleding en wat je meeneemt onderweg.
De volgende bestemming is Kwintelooijen. Een zandafgraving, de naam komt van de aannemers Quint en Looijen die in de jaren 70 zand wonnen voor de woningbouw van o.a. Veenendaal.
Tot slot gaan we over de Paasheuvel, in de 18e eeuw aangelegd en is het hoogste punt van Landgoed Remmerstein.
Dan is het nog een km of 3 door de bossen. Met de vele regen van de afgelopen dagen zijn de mossen heel mooi groen. Ook zien we korstmossen en verschillende paddenstoelen.
Naast het station van Rhenen sluiten we de dag af in cafe Cunera. Dat etappe drankje hebben jullie verdiend. Een zeer mooie route..
Onze mooie Via Coriovallum zit erop. Nog een laatste dag die stappen zetten, die stappen die je verder brengen in je eigen leven. Van harte gefeliciteerd Walter, Jeanette, Ted, Joepke, Sylvia, Ada en Suzanne. Een mijlpaal. Voor het eerst zoveel km’s gewandeld, voor het eerst samen op een slaapkamer, voor het eerst na een operatie weer meerdere dagen op pad, voor het eerst in een groep, voor het eerst na een herstel of tijdens een proces van mantelzorg even tijd voor jezelf. En voor mij? Verbinding, warmte en vriendschap voelen. We hebben het samen gedaan. Herinneringen maken en verhalen delen. Ik ben er dankbaar voor
En dan vandaag. Het laatste deel van het 8-tje van Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en Vijlen Heerlen.
Via Coriovallum
Van Vijlen naar het noorden via de Benedictijnen abdij, naar Bocholtz, Simpelveld en door parken naar het centrum van Heerlen.
Op het moment dat we wilden vertrekken kwam het er met bakken uit. Toch maar even 10 minuten wachten . Daarna werd het droog en hebben we vrijwel geen regen meer gehad. Vanaf Vijlen dalen we eerst af voor we aan de klim naar de abdij van de Benedictijnen beginnen. De bomen aan de rand van het klooster kleuren al wat rood/oranje. Zijn het al de knoppen die te zien zijn?
Om 9.30 is er een viering in de abdij. Omdat die tot 10.30 uur zou duren hebben we er toch maar vanaf gezien. We gaan verder door de velden naar Bocholtz. Het is licht heuvelachtig en daardoor met steeds wisselende vergezichten. In Bocholtz is Cafe Oud Bocholtz open. Tijd voor een heerlijk stukje Limburgse vlaai.
Na Bocholtz gaan we over modderpaden naar Simpelveld. Wat kies je? Langs de randen, waar het gras te zien is of door het midden? Meestal heeft dat laatste mijn voorkeur.😉 Natuurlijk kan een korte stop bij de Lourdesgrot niet ontbreken. Tegelijk een goed moment voor een lunchpauze.
Na Simpelveld gaan we verder naar het noorden. Volgens de route van de Via Coriovallum zouden we via vele steile bospaden door het Imstenradarbos gaan. Tja, een dilemma. 2 keer eerder ben ik hier geweest en van beide keren herinner ik me dat het heel zwaar is het erg glad kan zijn. Door de vele regen van deze ochtend kies ik ervoor het niet te doen. Veiligheid gaat voor. Hiervoor lopen we voorbij de begraafplaats van Imstenradar en zoeken de route weer op. Zo komen we Heerlen binnen en hebben pauze bij een Brasserie van een verzorgingshuis. Alweer zo een gastvrije ontvangst. We rusten even goed uit, voor we door de parken naar de eindbestemming gaan.
Tot slot hebben we ons etappe drankje bij het restaurant de Twee gezusters. Ze kennen ons al. Wat een fijne afsluiting van deze heerlijke dagen.
Blij met de stempelkaart en de stempels die we hier en daar kregen. Het voelt als een echte camino, net als de verbinding en de Camino smile die ik bij iedereen voel en zie. Intussen hebben we plannen gemaakt voor volgende Camino’s. -wordt vervolgd-
10 januari, 23 km, eerst zonnig, bewolkt vanaf 15 uur regen
Het was de laatste nacht in het Nivon huis in Heerlen, na 3 overnachtingen.Dat betekent inpakken en ook je kamer schoonmaken. Als een goed geolied team waren we allemaal om 7.45 uur klaar voor het ontbijt. De spullen in de auto’s. Die blijven nog in Heerlen staan. De laatste keer lopen naar het station voor de trein naar Houthem. Inmiddels weten we de weg in Heerlen en in Houthem. Op weg naar Vijlen vandaag. Pff…is dat het hoge bergdorp? Dat zal wel tegenvallen. En eerlijk is eerlijk, dat valt wel mee.
Vanaf Gulpen eerst volop stijgen naar Sibbe, dan op een plateau met een forse daling naar Gulpen. Naar Vijlen uitsluitend langzaam maar zeker stijgen. Dat kunnen we allemaal Geen Gulpenerberg deze keer en dat zorgt ervoor dat de Via Coriovallum veel minder hoogtemeters heeft dan de Dutch Mountain Trail, en toch bijzonder mooi. Dat hebben we vandaag ook ervaren. Eerst gaan we van Houthem station naar chateau Gerlach. Daar krijgen we onze eerste stempel van vandaag.
De beelden in de tuin zijn prachtig! Neem er even de tijd voor. We vinden ook de uitgemergelde pelgrim, die geduldig met ons op de foto wil.
Daarna lopen we langs de Geul. Aan de rechterkant hellingbossen. Aan de linkerkant van ons de Geul. Een schaduwrijk pad met mergel randen. De kleur is zachtgeel en is hier en daar helemaal uitgehold.
De eerste flinke klim is als we naar rechts afbuigen over de Houthemerheideweg naar Vilt. Hier voelen we geen wind en als we boven zijn hebben we het echt warm. De jassen gaan uit en eigenlijk onmiddellijk weer aan. Boven op de berg voelen we wel de koude wind. Tja, gevoelstemperatuur van 1 graad, dat is fris! Van Vilt gaan we naar Sibbe. Een gastvrij cafe met ook een stempel voor in ons paspoort.
Door holle wegen en over glooiende landschappen gaan we naar Gulpen. Het is dan nog steeds droog. Wel is het bewolkt en het lijkt wel een sneeuwlucht.
4 km na Gulpen komen we bij het klooster van Wittem. Daar nemen we even de tijd om de kapellen te bekijken. Sfeervol en intens. We worden erdoor geraakt. Zeker even een kijkje nemen en sfeer proeven.
Inmiddels is het tegen 4 uur als we daar vertrekken. Nog 5 km te gaan. Met de stijging naar Vijlen en in de regen. Zouden we het voor het donker is halen? Een uitdaging…. Niet tegenop zien en gewoon stap voor stap voortgaan. “Pelgrimeren is lopend stilstaan” lazen we op een bordje. Misschien is dat wel zo. Met regen is je aandacht meer op jezelf gericht en ook dan ga je vooruit
Net voor het donker is, zijn we in Vijlen. We overnachten in hotel Cuba Libre, waar we ook ons etappe drankje nuttigen. Deze 4e dag zit erop. Wat hebben we weer genoten! Tot slot van deze dag hebben we een heerlijk tapas menu.
Nog een dag te gaan. Morgen gaan we van Vijlen naar Heerlen en onze Via Coriovallum zit er weer op.
Vandaag voelen we echt wel dat er meer hoogteverschillen zijn. Dat klopt ook, want het waren er meer dan 600. Van Heerlen via Klimmen naar Valkenburg en Houthem, een prachtige etappe. 22 km volgens de meting, met de afstand naar onze overnachting zeker 24 km.
We hebben het reuze naar onze zin op deze Via Coriovallum. In het kort verwoord door Walter, wat ik graag met de lezers van dit blog deel.
Een overdenking.
Ik denk aanvankelijk: waar en wanneer zal dit pad eindigen?
Maar er is zoveel te ontdekken en de onwetendheid is een heerlijke afwisseling op de drukte van het weten. Ik ga mee in volle overgave.
Het weer – de regen, zon en wind – alles past in het ritme van de dag. Al snel valt de ruis weg en wordt het bewegen de beweging. De stukjes vallen samen: ik, het Limburgse land en de natuur. Een intense beleving van verbinding.
Zelfs deze 3 dagen in de natuur deden me stilstaan bij het klimaat. De bollen schoten uit de grond, de knoppen zaten aan de bomen, zelfs het gras was frisgroen. Ik zie het omdat ik ECHT buiten ben. Als je maar ver genoeg loopt voel je je benen vanzelf.
Deze morgen vertrekken we direct van het Nivon huis. We zitten meteen op de route. De voorspelling was dat het mogelijk zou regenen. Alweer een droge dag. Door de wind voelt het wel koud aan, met mutsen en handschoenen gaan we op pad. Via de kalksteen groeve lopen we naar de wandelpaden van Voerendaal. Hier zijn diverse wandelroutes uitgezet die met gekleurde paaltjes zijn gemarkeerd. We lopen langs de wijngaarden. Ten zuiden van Kunrade naar Winthagen.
Winthagen is een verstild dorp met een mooie kapel, waar we ook een stempel vinden. De OLV Sterre der Zee kapel.
Dan gaan we op weg naar Klimmen. De naam van dit dorp geeft ook aan dat je er best naar toe moet klimmen. Ieder op zijn eigen tempo en vooral met kleine pasjes. Midden in het dorp bij de kerk vinden we een gastvrij cafe Pleinzicht open. Na 11 km zijn we er wel aan toe. Wat een heerlijke gastvrijheid. Het zijn vandaag ook de kleine dingen die het hem doen. Vlak voor Klimmen zien we een boerderij met bibliotheek. De mevrouw ontvangt ons gastvrij. Ze komt uit Amsterdam en ze gaan daar een project van 5 woningen realiseren.
Via mooie weggetjes klimmen we naar de Schaelsberg en het kerkje De Kluis. Hiervandaan heb je de en prachtig uitzicht over Valkenburg.
We dalen af naar de Geul en naar Valkenburg. Een bospad langs de meanderende Geul. We zien tot hoe hoog het water in 2021 in Valkenburg heeft gestaan. Nog steeds ongelooflijk. Op de onderste foto een markering, daar zie je dat het zeker een meter was overstroomd.
Door het centrum lopen we de stad uit en door het dal van de Geul naar Houthem. We zien sporen van de bever en vragen ons af hoe lang die er nog kan staan. Precies op tijd komen we bij de trein aan.
In Heerlen worden we ontvangen in de Pancratiuskerk. Speciaal voor ons geopend om de stempel van de Via Coriovallum te krijgen. Er is daar een prachtige kerststal, die nog net niet opgeruimd was. Enthousiast vertelt Peter Schunck over het ontstaan van de Via Coriovallum.
Een mooie afsluiting van deze 3e wandeldag. Morgen van Houthem naar Vijlen. Daar gaan we ook overnachten.
8 januari, wisselend bewolkt, bijna droog 10 graden, 20 km
Onze dag begon met zon. Tijdens het ontbijt was er een enorme plensbui. Is dat de regen die er vandaag zou vallen? We voelen ons bevoorrecht dat we na zoveel grijze dagen voor de tweede dag zon hebben. Vandaag gingen we van ons overnachtingsadres (Nivon huis Heerlen) eerst naar het station om met de trein naar Spaubeek te gaan. Wat is dat fijn van de Via Coriovallum dat de startplaatsen met een trein te bereiken zijn.
Spaubeek Heerlen
Vlakbij de trein ligt de Annakapel, een heel kleine kapel waar we een stempel kunnen vinden. Die hangt aan het ijzeren hek. Een mooie stempel, met aandacht door Ted gezet. Met de vorm van de kapel en een pelgrimsschelpje.
Naast de kapel vinden we informatie over o.a. .: GEOLOGISCHE ORGELPIJPEN
In de kalksteenbodem zitten zwakke plekken; wanneer op deze plekken regenwater in de kalkbodem dringt, wordt een deel van de kalksteen opgelost. De afmetingen van zo’n orgelpijp kunnen zowel in lengte als in diameter van 1 tot 10 m variëren. De ruimte die in de kalksteenbodem ontstaat, wordt opgevuld met de daar op liggende lagen. Aan de oppervlakte ontstaat een komvormige inzinking; deze inzinking noemt men een doline. Jeanette weet veel van de natuur en vertelt ons over de hazelaar. We zien al rode bloemetjes (vrouwelijk) en de bloeiende zaadlijsten. Leuk om te horen en te zien.
We volgen geruime tijd de oevers van het prachtige Geleendal. Op deze zondagochtend is het cafe aan de plas bij Schinnen open. Nog niet zoveel km gelopen, en pas een uur na vertrek. Toch even een kopje koffie? Ja hoor, het doet zich voor en waarom niet. We hebben de hele dag de tijd en pakken onze momenten. Daarna krijgen we toch even een korte bui. Hoe kleurrijk is onze regenkleding in combinatie met de fleurige tunnel?
Een van de hoogtepunten van deze etappe is een bezoek aan kasteel Hoensbroek. Op deze zondag zijn er zelfs ridders die ons bij de poort opwachten. Een bezoekje aan het kasteel is zeker de moeite waard. Gratis met museum jaarkaart, €2 voor pelgrims van de Via Coriovallum. Even een kijkje in het rijke kasteel leven. Vele oude kasten prachtig behouden.
Al gauw daarna kom je in de bebouwde kom van Heerlen. Dat merk je niet, we lopen km’s lang door een lint van parken en tot slot door de straten naar het centrum. Direct na het station gaan we voor ons etappe drankje. Dan zijn we ook toe aan pauze.
We hadden gehoopt dat de Pancreas kerk open zou zijn, dat komt nu morgen. Peter Schunck komt speciaal naar de Pancreas kerk om een stempel van de kerk te regelen. Hij is degene die de Via Coriovallum mede heeft ontwikkeld. Wel zien we de mooie tegel met tekst en de pelgrim boven de deur van de kerk.
Morgen gaan we van Heerlen naar Houthem. Voorzover ik me herinner, iets meer hoogteverschillen. We gaan het zien….die kunnen we ook
Een van de pareltjes van Zuid Limburg op wandelgebied is de Via Coriovallum. Een 8-tje waarbij we beginnen bij Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en Vijlen Heerlen.
We overnachten 3 x in het prachtige Nivon huis. Deze morgen waren we er om 10.30. De eerste kennismaking gaf al meteen een goede indruk. Wij gaan dat samen doen. We zijn van links naar rechts Joepke, Ted, Walter, Ada, Suzanne, Mieke, Marian, Sylvia en Jeanette.
We gaan steeds met de trein van/naar ons beginpunt. Zowel Houthem als Spaubeek hebben een directe treinverbinding met Heerlen. Handig! Zo gingen we eerst naar Houthem met de trein en daar start onze wandeling. Hier en daar vinden we stickers van de route. Een GPX track is wel belangrijk of de route beschrijving.
We boffen zo met een heldere dag en zon. In Schimmert gaan we naar de Reusch. Een plaats waar we een stempel kunnen krijgen voor ons pelgrimspaspoort. Hiervandaan heb je bij helder weer 50 km uitzicht.
We komen bij diverse kapelletjes en wegkruisen. Die zie je hier in Limburg veel. Vaak met een mooie Limburgse tekst. Hier en daar nog versierd met bv kerststerren.
Hier in dit gebied zijn nogal wat dassenburchten. Een inwoner legt uit dat ze de weg soms ondergraven en er regelmatig moet worden ingegrepen. Hier is het licht glooiend. Het voelt bijna als voorjaar.
Ook in Genhout hebben we nog even pauze voor we naar de trein gaan in Spaubeek. Die gaat 1x per uur, we nemen de trein van 16.55 uur. In minder dan 15 minuten ben je in Heerlen. Nog net voor het echt donker is kwamen we bij het restaurant de Twee gezusters aan. Onze eerste heerlijke dag sluiten we af met ons etappe drankje en een dagmenu. Een mooie dag!
Door de stad…saai? Nee hoor de Camino Brabant loopt langs de Dommel naar het centrum van Eindhoven, je hebt bijna niet in de gaten dat je de stad inloopt.
Hemelsbreed is het misschien 10 km van Son naar Eindhoven centrum. We lopen helemaal buiten om. Voor de terugreis was het handig gewoon een bus die in 15 minuten terug is in Son. Vandaag zijn we met 6 op pad. Van harte welkom aan Marleen, Josephine, Richard, Coby en Ted. Leuk is dat ieder zo enthousiast is over Camino Brabant en het samen ontdekken van de route. Zo goed gemarkeerd, dat een GPX track niet nodig is.
Na de Sonse haven komen we in een natuurgebied. Volgens de beschrijving, kan het er drassig zijn. Dat was het zeker, en toch vonden we het meevallen. Altijd als er nog gras te zien is, kun je er wel doorheen of langs de modderige randen, dat kan ook.
De natuur laat zich, ondanks de regen, van een mooie kant zien. Wat denk je van een hazelaar waarvan de eerste katjes in bloei komen en van enorme runderen die een beetje proberen te schuilen voor de wind en de regen. PS gelukkig staat er een hek voor.
In Nuenen is volop gelegenheid voor pauze. We komen uiteindelijk bij restaurant La Souris. Zeer gastvrij en aan te bevelen. Ook nemen we een kijkje bij de van Gogh kerk en de dikste boom met een doorsnee van wel 5 a 6 meter. Bij de grote kerk van Nuenen vinden we een stempel bij de Mariakapel.
Volgens verwachting zou het na 13 uur droog zijn. In plaats van droog, is het harder gaan regenen en komen er regenbroeken te voorschijn. Ik had het niet gedaan, en merkte dat je wandelbroek dan een soort trechters worden, waar je wel natte schoenen van krijgt. Zo zie je maar dat ik steeds bij leer.😉.
De laatste 5 km lopen langs de Dommel. Het valt ons op dat de Dommel hoog staat. Nog niet zo dat die over loopt, maar wel een groot verschil met de zomer. In Eindhoven vinden we prachtig beschilderde viaducten en een zeer mooie tekst: “ik stond op voor dag en jou”. Zo voelen we ons welkom in Eindhoven.
Tot een volgende keer. Als je een keer zin hebt, je bent van harte welkom. Kijk voor data op de site.
– Gelukkig Nieuwjaar
– Wandelen in Nederland 2023, plaatsen vrij
– Camino’s 2023, plaatsen vrij
– Camino Brabant
– Dagwandelingen
– Informatie avonden
– Voorlopig plan 2024
Ook jij bent van harte welkom!
“Het gaat niet om waar je vandaan komt, maar waar je naar toe gaat”
Heb lief
Houd moed en houd vol
Blijf gezond
Wees dankbaar
Gelukkig nieuwjaar
Wandelen in Nederland, plaatsen vrij 2023
5 tm 11 juli: Walk of Wisdom; 7 wandeldagen, 6 overnachtingen
Ontspannen onderweg met geregelde slaapplaatsen. Ik wandel mee. De eerste 3 dagen zijn erg pittig. Nog 4 plaatsen vrij. Kijk bij https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/walk-of-wisdom/
Camino’s 2023 plaatsen vrij
Zin/tijd/plannen om in 2023 naar Santiago of op weg naar Santiago te gaan?
Op dit moment komen er regelmatig plaatsen vrij, door annuleringen. Als je interesse hebt voor een camino in 2023, kun je je opgeven voor de reservelijst.
Wie gaat mee? Alle etappes zijn dagwandelingen.
Camino Brabant Sinds mei 2022 is er een volledig bewegwijzerde camino door Brabant, gemarkeerd met een witte schelp met een rode achtergrond. Op vele plaatsen langs de route zijn stempels te vinden. Kijk voor meer informatie op de site van Camino Brabant. Daar kun je een stempelkaart kopen en ontvang je de GPX track Wie gaat met ons mee? Alle etappes worden ingepland. Max 7 deelnemers.
Zie voor data de site bij https://reizen.inbalansopweg.nl/2022/11/camino-brabant/
Dagwandelingen
Kom kennismaken met mij en medepelgrims.
Ongeveer 1x per maand organiseer ik een dagwandeling in een erg mooi natuurgebied. Bijdrage is € 8 pp. Het max aantal deelnemers is 7 personen.
Een ontspannen manier om kennis te maken met mij en/of medewandelaars of om te trainen voor een camino naar Santiago.
Je bent van harte welkom. Zie voor data de site: https://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/.
Graag aanmelden met een mailtje. Een week voor vertrek krijg je een mail met aanvullende informatie. We vertrekken doorgaans rond 10 uur. info@inbalansopweg.nl
Informatie-avonden
Voor alle pelgrims die met mij of zelfstandig op pad gaan en willen weten hoe of wat?
In 2023 zijn de informatie avonden op woensdag gepland. 18 januari, 22 februari, 17 mei, 28 juni, 6 september, 11 oktober en 8 november. Bij 2 aanmeldingen kunnen we ook een andere datum afspreken en/of combineren met een wandeling. Dan starten we rond 13 uur met een wandeling van ongeveer 2 uur door de Drunense duinen en gaan daarna voor de informatie naar mijn huis.
Zie https://reizen.inbalansopweg.nl/informatie-avonden/
Vragen die beantwoord worden zijn vragen die elke pelgrim wil weten:
Wat neem je mee?
Wat voor rugzak koop je?
Hoe vind ik de weg?
Waar begin je en hoe kom je daar?
Hoe bereid ik me voor?
Routeplan
Voorlopig plan 2024
Wil je je alvast oriënteren op de mogelijkheden van 2024? Je kunt alvast je interesse opgeven. In de loop van 2023 worden deze plannen voor 2024 verder uitgewerkt.
Wat dacht je van b.v.
Camino Mozarabe van Malaga naar Cordoba
Voie de Vezelay verder door Frankrijk naar Saint Jean
Camino Francais van Saint Jean naar Burgos en later in het jaar van Leon naar Santiago
Het gebeurde in een stal……Wat… zou je zeggen? Na ongeveer 8 km hadden we behoefte om even te schuilen voor de motregen, we komen langs een boerderij, ik ga het even vragen en we mogen zomaar binnen komen en krijgen nog koffie ook😃. Brabantse gastvrijheid. We vonden dit heel speciaal.
Het is de 3e etappe van de Camino Brabant van Veghel naar Son.
Vandaag zijn we met 10 wandelaars op pad. Van harte welkom Marjo, Annemiek, Betsy, John, Gerard, Ted, Kiki, Jeanette en Josephine.
Om 10 uur waren we in Veghel bij de kerk. De kerk was open en we konden er ook stempel zetten. In de route beschrijving lees je waar je de stempels kunt vinden.
We gaan de Zuid Willemsvaart over en op weg door het landelijke Brabant naar Zijtaart waar we een Mariakapel met stempel vinden
Over onverharde paden, rustige weggetjes en tenslotte de grote weg naar Lieshout komen we bij de Kapel van Lieshout. Hier ligt de stempel in een buis, links naast de kapel
Voor een ontzettend leuke pauze plek in Lieshout moet je bij het Brouwerscafe zijn. We zijn toe aan pauze na 16 km.
Voor een km of 5-6 gaan we langs het Wilhelminakanaal. Eerst aan de linkerkant, later aan de rechterkant. Het is rustig op het kanaal. De bruggen liggen rustig te wachten op het moment dat ze open gaan, voor de hogere boten. Intussen is het droog en heel voorzichtig komt er een klein zonnetje door. Ook deze dag ervaren we als een prima wandeldag in goed gezelschap.
Als we in Breughel aankomen is het inmiddels bijna 16.30 uur. De Restaria is open, een fijne plek voor ons etappe drankje. Daarna hebben we nog 2 km in het donker naar de kerk van Son.
Dank je wel allen voor de gezellige dag. Op naar de volgende etappe…..
“Het is altijd weer” en dat betekent dat een geplande wandeling altijd doorgaat, tenzij het KNMI een weeralarm aangeeft. Dat was spannend. Vanochtend om 6.40 uur was er voor Brabant geen weeralarm meer. De gladheid was verdwenen en het was ook zomaar 10 graden warmer.
We gaan op pad voor de eerste etappe van Den Bosch naar Nuland.
Etappe Den Bosch Nuland
Natuurlijk gaan we bij de Sint Jan eerst een stempel halen. Bij de Mariakapel, waar de wandeling start.
We verlaten het centrum van Den Bosch via het natuurgebied Bossche Broek. Dit gebied ken ik goed. Ik merk dat de Camino Brabant over de mooiste paden gaat. Door het Sterrenbosch, door naar Den Dungen. Op deze maandag was eterij de Dungense Brug open voor onze pauze plek. Dat is na 10 km. We waren vandaag op pad met Gerard, Piet, Ronald en Ted.
Bij een kapelletje vinden we een paal met daarin een stempel. Leuk om die plekken te vinden.
Langs diverse weteringen gaan we naar Berlicum en langs Vinkel om zo in Nuland aan te komen.
Een mooie etappe. Op 28 december gaan we van Veghel naar Son. Zin een keer mee te wandelen? Van harte welkom
Het rondje Epen, Gulpen, Holset, Epen zit er op. Wat hebben we onverwacht prachtig winterweer gehad. Vorst, zon en dat in het mooie Zuid Limburg in prima gezelschap.
Vandaag gingen we op pad van Holset naar het zuidwesten, bestemming Sippenaeken in België, naar het noord oosten met uitstapje naar Hijgend Hert en vervolgens via het Krijtlandpad naar Epen.
Het was ook echt een pittige dag met 760 hoogtemeters en prachtige vergezichten.
Vanaf Holset gaan we in de richting van Einrade en dan over een bospad omhoog. Het loopt weleens anders. We kwamen op een andere plaats op de Epenerbaan uit. Door te vergelijken met de tekening van de route zagen we dat we meer naar rechts moesten. Op Topo GPS zie ik ook waar het monument voor de Russische soldaten is. Daar pakken we de route weer op.
Tenminste…..dat waren we van plan. Toch nog een afslag gemist, dan weer via Topo GPS een ander, prachtig pad gevonden in de richting van België.
Op weg naar Sippenaeken gaan we over de golfbaan en volgen “Sentier 58”. Meestal kunnen we dan wel bij het restaurant van de golfclub pauzeren. Nu was dat dicht vanwege de vorst. Op naar Sippenaeken, daar is restaurant Le Barbier. Ook die is dicht op woensdag. We pauzeren daar toch even.
Vanaf Sippenaeken gaan we over de in het dal gelegen camping op weg naar Cottessen. Door de bossen stijgen we verder omhoog. Echt een zware klim. Als we een keer boven zijn, volgen we een pad langs de bergrug met mooie vergezichten.
Ook cafe Buitenlust is op woensdag dicht en daardoor werd het idee geopperd om naar het Hijgend Hert te gaan. Dat doen we! Even binnen zitten om op te warmen. Het was er erg druk, dus gingen we toch buiten zitten. Het was er zo koud dat we later toch naar binnen gingen.
Nu kiezen we voor het Krijtlandpad om naar Epen terug te keren. Goed gemarkeerd met rood/geel en over paadjes die ik nog niet zo vaak heb gezien. Erg mooi!
Dat verdient zeker een laatste etappe drankje voor we naar huis gaan. We hebben het heel goed gehad samen. Wat een mooie dagen met deze vorst en zon. Zeker om met een goed gevoel op terug te kijken.
Oo winterse schoonheid, wat ben je mooi! Wat boffen we dat we er zo van mogen genieten. Koud winterweer, de rijp ligt op het gras en kleurt alles wit…..
Vandaag gingen we van Gulpen, via Partei naar Wahlwiller en Nijswiller via Vijlen, Oud Lemiers naar Holset.
Onderstaand overzicht is niet helemaal compleet. De eerste km staat er niet bij. Toch totaal bijna 400 hoogtemeters.
Vandaag verwelkomen we Ted, zij loopt de laatste 2 dagen met ons mee. Van harte welkom! Na een uitgebreid ontbijt in Herberg de Zwarte Ruiter gaan we om 9 uur op pad voor de wandeling van vandaag.
Het winterse landschap lacht ons tegemoet. Via de Gulp lopen we zo Gulpen uit. Via stegelkes (draaihekken) gaan we in de richting van Partei. De bomen met maretakken zijn met tegenlicht zo goed te zien. De schermbloemen lijken wel van kristal, ze fonkelen in het zonlicht.
Via de Eyserbeek gaan we naar de tunnels van het spoorwegviaduct van het toeristisch Miljoenen lijntje
De route loopt langs smalle paden omhoog en omlaag met de mooiste uitzichten. We wachten op elkaar en overleggen over de route. Vandaag had Constance de route een groot deel gelezen. Niet overal is het even duidelijk en dan is het handig dat Lydia de kleuren van de paaltjes had genoteerd. Zo leuk om met elkaar samen te werken.
Het restaurant in Wahlwiller was helaas gesloten. We pauzeren er toch even voor de mooie kerk in de zon en uit de wind. Na 2 uur lopen waren we er aan toe. Daarna klimmen we over de Biesweg en gaan op pad naar Vijlen. Daar was wel een restaurant open. Bij deze kou is het lekker om even goed op te warmen.
Na Vijlen maken we een uitstapje naar Duitsland om via een pad langs de bergrug naar boven te klimmen. Dat was wel de zwaarste klim van vandaag. In de zon en uit de wind nemen we nog even pauze. Daar was het pad ontdooid. In plaats van over een verharde ondergrond was het glibberen in de modder.
Via Oud Lemiers komen we terug in Nederland en gaan we door de velden naar Holset. Voor het geval je van hier af naar Santiago zou willen gaan….2338 km te gaan
Zeer voldaan komen we bij onze bestemming Herberg Oud Holset aan. Bijna lijkt het alsof het etappe drankje op ons wacht. Eerst even de modder schoenen zoveel mogelijk afpoetsen voor we naar binnen gaan.
12 december, 19 km, koud van min 6 tot plus 2, van Epen naar Gulpen
We zagen het al met het ontbijt. Het wordt een mooie dag. De zon komt al boven de horizon, de velden zijn wit van het bevroren gras, de maan is nog steeds zichtbaar. En dat als we de mooie etappe gaan bewandelen van Epen naar Gulpen. Rechtstreeks een km of 7, wij gaan over de mooiste wandelpaden.
Etappe Epen Gulpen
Dat het hier in het mooie Limburg voordurend stijgt en daalt, dat hebben we gemerkt. Maar liefst meer dan 600 hoogtemeters.
Om 9 uur gaan we op weg naar Slenaken. Over veldwegen, door de bossen en dan na nog een bospad zien we daar in de diepte Slenaken. Alle horeca is dicht op deze maandag. We verder zeer vriendelijke ontvangen bij een hotel. Zij maakten voor ons een heerlijke kop koffie. Openhaard aan, even lekker opwarmen.Vandaag waren Gerard en John de kaartlezers. Prima gedaan, zonder GPX is het echt opletten.
Vanaf Slenaken gaan we naar het noorden langs Beutenaken en in de richting van Reijmerstok. Na 13 km kwamen we in Euverem aan. Dat cafe op de hoek was open en we hebben er dan ook even gepauzeerd.
Van Euverem gaan we naar de Gulpenerberg. Nog even een flinke kuitenbijter voor de laatste km’s. Intussen wordt het alweer wat kouder, de zon zakt en geeft mooie diepe schaduwen. Het is echt genieten. Als ik me dan zou afvragen, wat maakt een dag een mooie dag? Dan is het bv deze. Zon, vorst, strak blauwe lucht, knisperende blaadjes onder je voeten, met voordurend andere vergezichten.
Het hoogtepunt is de aankomst op de Gulpenerberg. Met het monument voor de fietsers, die ik ook van toepassing vind voor ons. We zijn er toch maar gekomen. Nog even een foto bij het hoge Maria beeld. We zijn er trots op dat we deze berg en deze dag hebben afgerond.
4 dagen op pad in Zuid Limburg. Vanaf mijn woonplaats 2 uur rijden en dan zijn we in een totaal andere omgeving. Vandaag hebben we een rondwandeling, morgen gaan we naar Gulpen, dan naar Holset en de laatste dag weer terug naar Epen. Hemelsbreed misschien 10 km, met alle bochten erbij maken we er 17 of 18 km van.
Vlnr Gerard, John, Tiny, Elly, Lydia, Ellen, Constance en ik
In het gastvrije verblijf Herberg de Smidse in Epen zijn we allemaal om 13 uur aanwezig. Tijd genoeg voor een rondwandeling naar Mechelen.
Hier in Zuid Limburg zijn er per gemeente rondwandelingen uitgezet. Op een grote kaart kun je zien hoe je al die paaltjes wandelingen aan elkaar kunt knopen. We gaan over Kosberg, Kruisbosch, Dissen, Schweiberger Bosch, Overgeul naar Mechelen. Door het mooie Geuldal terug naar de Smidse. Precies voor het donker waren we weer terug.
De zon komt er door en we krijgen zomaar een mooi landschap voor onze voeten. Hier en daar zijn er nog bladeren aan de bomen, de bomen kleuren nog oranje. De lage winterzon doet de rest. Op weg naar Mechelen.
In Mechelen hebben we pauze. Dan is het nog 3,5 km door het dal van de Geul. Dat kronkelende riviertje, dat ons zo naar Epen terugbreng. Omgeven door bomen met grote trossen maretakken.
Rond 16.30 uur komen we weer in Epen aan. Een mooie dag…… De tekst van de dag wil ik graag met de lezers delen.
7 december, 22,5 km, zwaar bewolkt, droog 5 graden
Onze eerste kennismaking met de Camino Brabant is de etappe nummer 2 van Nuland naar Veghel.
De start is bij de kerk in Nuland, we gaan daar onze eerste stempel halen. Waar je die kunt vinden, vind je op de site van Camino Bravant. Direct bij de kerk kun je de wegwijzers vinden. Een witte schelp op rode achtergrond. De stickers zijn zo geplakt dat de richting van de punt van de sticker de richting aangeeft.
Vandaag zijn we met 6 op pad. Marijke, Ted, Gerard, Piet en Hans (en ikzelf)
De eerste stempel vinden we bij een klein Maria kapelletje in een waterdichte bus aan de achterkant van een paal. Erg leuk!
We lopen door mooie natuur, kreekjes, bospaden en rustige wegen op weg naar kasteel Heeswijk. We hebben er dan 10 km opzitten. Vlak ervoor is een leer-werk-boerderij. Doordeweeks geopend en erg leuk om deze jonge mensen te zien werken. We nemen er een kopje koffie/thee en heerlijke appeltaart. Mooie ontmoetingen met deze mensen en hun begeleiders.
Daarna gaat de route verder naar de Kildonkse watermolen. Het zou niet open zijn… Marijke kijkt binnen en ziet 2 mannen. Of het open is voor koffie? Ja dat kan echt en intussen krijgen we het enthousiaste verhaal van de molenaar en hoe je molenaar kunt worden.
Dan is het nog 5 km naar Veghel. We zien in de verte donkere wolken. Krijgen we een plensbui? De lucht lijkt wel grijs groen te worden. We krijgen 3 druppels, niet de moeite! In de verte zien we de kerk van Veghel, onze eindbestemming van vandaag.
Daar vinden we onze laatste stempel voor vandaag. Daarna sluiten we de dag af met een etappe drankje. Met 2 achtergebleven auto’s gaan we weer terug naar het beginpunt We vinden Camino Brabant een mooi initiatief, goed bewegwijzerd, stempel mogelijkheden. Complimenten voor de makers.
Sinds mei 2022 is er een volledig bewegwijzerde camino Brabant, een witte schelp met een rode achtergrond. Op vele plaatsen langs de route zijn stempels te vinden. Kijk voor meer informatie op de site bij https://www.caminobrabant.nl/
Wie gaat met ons mee? Alle 13 etappes zijn ingepland. Max 7 deelnemers. Je kunt je voor 1 of meerdere dagen aanmelden via info@inbalansopweg.nl De kosten voor deelname per dag zijn € 8. In de week voorafgaand aan de wandeling krijg je een aanvullende mail, met route beschrijving.
Je kunt een pelgrimspaspoort en de GPX track bestellen via de site van camino brabant.
Kijk voor alle data bij de dagwandelingen. In de laatste kolom staat of er nog plaatsen vrij zijn. Je kunt je ook altijd aanmelden voor de reservelijst.
Camino Brabant is een pelgrimswandeltocht van bijna 300 kilometer door het mooie Brabantse landschap langs Den Bosch, Eindhoven, Tilburg en Breda. Camino Brabant is gebaseerd op het concept van de pelgrimstocht naar Santiago. Dit concept is uniek, zo ook de bewegwijzering, en het het pelgrimspaspoort waarin je de stempels kunt verzamelen bij de verschillende Maria kapelletjes langs de route.
Alle stempels zijn nu geplaatst en de route is per 1 mei 2022 geopend. De stempelkaarten zijn nu te koop op onze website We hebben nu de bewegwijzering aangeven en bij de stempelkaart zitten ook de 13 routes in GPX formaat. Dit samen met een veilige rustige route, goede overnachtingsmogelijkheden, route stickers en bordjes, stempel plaatsen en startpunten welke goed te bereiken zijn met het openbaar vervoer.
17 en 18 november, eerst zonnig, later wisselend bewolkt 22 graden, dagje Sevilla
In de avond gaan we langs de verlichte kathedraal en door de sfeervolle kleine winkel/en restaurant straatjes. Het leven speelt zich buiten af en we kunnen ook nog buiten eten. Ik kom tot mijn verrassing erachter dat ik zo door een stad slenteren ook heerlijk vind….. De kerst verlichting hangt al op. Die gaat op 1 december aan.
Wat die je op een vrije dag in Sevilla? Wat is leuker dan een Spaanse stad verkennen op de fiets (Baja Bikes) met een Nederlandse gids? We vonden dat een goed idee. Het is een prima fietsstad met vele aangelegde fietspaden.
Nog even van het mooie zomer weer genieten. Onder een strak blauwe lucht gaan we langs de kathedraal en het gemeentehuis.
Later fietsen we naar het Mudajar paviljoen in het Maria Louisa park en Plaza de Espana. Helaas was het er afgesloten vanwege filmopnames en konden we alleen van een afstandje kijken.
Na afloop gingen we naar de speciale houten gebouwen, de Metropol Parasol (of Setas) genaamd. Heel bijzonder om te zien en er rond te wandelen.
Volgens aanwijzingen van de gids gingen we ook naar de wijk Triana aan de overkant van het Guadalquivir kanaal. Triana is bekend om handgemaakte keramiek. We hebben er in de middag nog een keramiek museum bezocht. Zo zijn daar de grote ovens te zien waar de tegels worden gedroogd voor ze beschilderd worden.
Langs het kanaal liepen we terug en komen langs Torre del Oro.
En ook in de avond konden we nog buiten eten. Er vielen een paar druppeltjes. Gelukkig zaten we overdekt. Wat een mooie afsluiting van deze Camino dagen. Met deze ervaringen op zak gaan we terug naar huis.
Omdat we om 16 uur met de taxi naar de luchthaven gaan, hebben we nog tijd om de kathedraal en de toren (Giralda) te bezoeken. Een hoge toren die te bereiken is via een schuine helling en een kleine trap te bereiken. De moeite wordt beloond. Uitzicht over de daken van de kathedraal en de stad. Een prachtige en gezellige stad. Heerlijk om ook in de winter te bezoeken.
In de kathedraal lijkt het alsof we in een museum lopen. Zeer indrukwekkend. Kapelletjes, plafonds, beeldhouwkunst. We komen ogen tekort .
16 november, 16 km, bewolkt droog 23 graden, Dos Hermanas – Sevilla
Yeah, we zijn op onze bestemming. 200 km vanaf Cadiz in 9 wandeldagen. En dat in heerlijk zomerweer in november. Dat gaan we vieren. Het etappe drankje combineren we met tapas in restaurant Antiguedades. Dat kan nog zomaar; buiten op een terras met ongeveer 20 graden.
De route van vandaag hebben we grotendeels gevonden op Maps.me. Ook de borden van via Serrano hebben we vandaag niet gezien. Goed opletten, dan ook.
Voor de stad hebben we ook gele pijlen gevonden. Dos Hermanas is een grote stad. Het duurde erg lang voor we er uit waren en we passeren ook diverse snelwegen. Tot onze verrassing werden we nog door een stukje natuur geleid. Bij de grote arena voor paardenrennen werden we er rechts langs geleid. De gele pijlen vonden we soms ook op een boom.
Sevilla bereiken we na ongeveer 10 km. Daarna is het 5 km door de stad. We zien al vele mooie gebouwen. Het voelt bijna als museum om hier te lopen.
En dan zijn we er! Wat een doorzetters. Niets heeft ons tegen kunnen houden. Ondanks zere voeten en wat blaren hebben we alles kunnen lopen. Eindeloze vlakten, langs het spoor of langs een kanaal zonder water onder een strak blauwe lucht. We kregen schaduw door wat wolken als we geen plek vonden om in de schaduw te pauzeren. We vonden zomaar een andere route, toen bleek dat de Via Augusta was veranderd. We hebben de Via Serrana gevonden. We hebben ervaren dat we samen op weg kunnen. Als team hebben we alle stappen kunnen zetten, elkaar geholpen op modderige gladde paden. Wat hebben we een mooie Via Augusta ervaren. Van harte gefeliciteerd voor Janny, Monica, Marjo, Annemieke en Frances. Ik ben reuze trots op jullie. Op weg naar vele volgende stappen.
Tot slot: van Ricky Rieter:
Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alle dag, niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben.
Morgen nog een dagje Sevilla, vrijdag gaan we weer naar huis.
