Ook jij bent van harte welkom! “Plannen maken kan altijd…..”
Beste Wandelaar,
Je ontvangt deze nieuwsbrief, omdat je deze al eerder hebt ontvangen of omdat je bent aangemeld. Wil je deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Via deze link kan je afmelden.
In deze nieuwsbrief:
– Nieuwe plannen in Nederland in 2021 en 2022
– Plaatsen vrij in 2021
– Nieuwe plannen in Spanje / Portugal 2022
– Update 2021
– Informatie-avonden
– Dagwandelingen
Veel leesplezier en graag tot ziens bij een wandeling.
Mieke Schrieks | In Balans op weg – Wandelreizen naar Santiago
Een hele stevige wandeling met voortdurend hoogteverschillen, en dat gewoon in Nederland. Of volgens de beschrijving van “De mooiste routes”: Zevendalen.
Zevendalen is een fraaie afwisselende wandeling in het heuvelgebied van de Sint Jansberg. U loopt op en neer door mooie bossen en langs akkers en ontdekt onderweg de Mooker Schans en de Heumense Schans. Dit zijn verdedigingswerken uit de zeventiende eeuw. Na de prachtige Mookerheide doet u het heuse Zevendal aan.
Route Zevendalen van De Mooiste Routes
Volgens de route beschrijving start de wandeling vanaf Plasmolen. Omdat we dan geen horeca onderweg zouden hebben kiezen we ervoor te starten bij station Mook Molenhoek. Zo hebben we halverwege pauze bij Pannenkoeken restaurant Den Tol.
Deze wandeling is bijzonder mooi. De eerste heide staat in bloei, velden vol met zomer bloemen, heuvels en onverharde paden.
Vanaf het station gaan we de trap op naar de wandelgebieden en komen als eerste bij de Heumense schans.
Informatie Heumense schans als verdedigingswerk
Velden vol boerenwormkruid, Jacobs kruiskruid, een lust voor het oog. We zijn op zoek naar de rups die op het Jacobs kruiskruid zit en uiteindelijk vinden we die ook.
Het blijft stijgen en dalen en wat is dan fijner om even uit te rusten en van het uitzicht te genieten. Vandaag waren we maar met 3, Elly, Annemiek en ik. Altijd goed en gezellig.
Hier vinden we ook de eerst bloeiende heide. Nog niet veel. Het is veel later dan in 2020, toen eind juli alle heide in bloei stond.
Bij het passeren van het Zevendal is het wederom een bloemenzee. Een rustige zondag, het lijkt of velen op vakantie zijn.
In de bossen van de Sint Jansberg is het heerlijk koel. Beukenbossen, afgewisseld met vele eikenbomen en dennen.
Ook op de terugweg passeren we weer het Zevendal en de noordkant van de Mookerheide en de Heumense Schans. In zoveel natuur is de beschrijving soms moeilijk. Bij deze 7 stammige boom moesten we linksaf . Was even zoeken vanaf welke plek we de 7 stammen zouden zien.
Deze boom hangt helemaal over het pad.Elly en Annemiek kunnen het nog net ondersteunen.
Bij het station Molenhoek is geen horeca. We gaan toch even op zoek in het dorp. Erg leuke horeca met ijssalon op een pleintje. Hier hebben we ons etappe drankje. Tot een volgende keer Elly en Annemiek.
Wat is dat leuk! Een reünie met de wandelaars van de Camino Primitivo van 2019. Vertrek vanaf station Den Bosch
Vlnr Janny, Peter, Rianne, Karin en Gerrit
Het centrum van Den Bosch is direct gelegen aan het natuurgebied De Bossche Broek. We wandelen langs de Dommel de stad uit en hoopten via een klein pontje over te kunnen steken. Door het hoge water was dat nog niet mogelijk en gingen we langs de vestingmuren naar een andere ingang van het Bossche Broek.
Hier zie je wel dat het water hoger staat, de aanlegsteiger is ook onder water.
En wat leuk is…..hier start ook zomaar een Camino naar Santiago. Trek er 3 maanden vooruit en je kunt er komen. We kwamen ook iemand tegen met schelp die nu onderweg was…..
Een eind verder konden we wel het water oversteken en kwamen zo bij de Loonse Baan in Vught. Een pad leidde ons naar de Vughterheide. Alleen maar de pijlen volgen. Het blijft even goed opletten. Je bent er zo voorbij.
We gaan even pauzeren bij het café van het museum van kamp Vught. Als je hier gaat wandelen is er een mogelijkheid om het museum ook te bezoeken. We hadden er een tijdslot voor moeten reserveren. Helaas was alles vol. We gaan even een klein stukje terug naar de fusillade plaats. Zeer indrukwekkend.
Langs de Lunetten gaan we over kruipdoor sluipdoor paadjes. Een route van “de mooiste routes” genaamd Broek en Heide. Net even buiten het wandelroute netwerk om, en heel mooie paadjes. Het is erg rustig, we komen bijna geen andere wandelaars tegen.
Het laatste stuk is langs het Drongelens kanaal. Ook hier staat het water hoog. We kunnen erdoor en komen zo over het verdedigingswerk van de Isabel kazerne.
Een voetgangersbrug over het spoor brengt ons zo weer in de binnenstad terug.
Nog even ons welbekende etappe drankje….een biertje gaat er dan wel in. Tot een volgende keer.
Vandaag is de de dagwandeling vanaf station Mook Molenhoek. De Kloskorf van de Mooiste routes.
De Kloskorf vanaf station Mook Molenhoek
Beschrijving route: Deze gevarieerde rondwandeling brengt je door het grensgebied van het noordelijke puntje van Limburg en het zuiden van Gelderland. Vanuit het station ga je rechtstreeks de natuur in. De route gaat door bossen, heidevelden, langs paardenweides, een jachtslot en door een heemtuin met een aantal bankjes en picknickplekken. Aan het begin en aan het eind van de wandeling klim je via een trap de stuwwal op en af. Daarna gaat de route deels door glooiend landschap maar zonder zware klimmen of steile afdalingen. Vandaag ook met activiteiten bij het zweefvliegveld.
Het is vandaag ook de wandeling voor de mede wandelaars van Irene. Van harte welkom aan Gabrielle, Pieternella van de Camino Portugues en Francis van de Camino Ingles.
Het is inderdaad een steile trap die ons naar de hoogte van de stuwwal brengt.
De wandeling door de bossen brengt ons naar de Heemtuin van Malden. Daar zien we velden vol met diverse tarwesoorten en vele bloemen. Een lust voor het oog. Daar komt ook de naam Kloskorf vandaan. (Die hebben we gemist) Een Kloskorf is een afgedekt holle boomstam met een gat voor de bijen. Volgende keer zeker gaan kijken…..
Het is een prachtige wandeling. Veelal bos, hier en daar open stukken door het zand. Ook beukenlanen, hier zie je goed dat de bladeren aan de buitenkant zitten. Zo beschermt de boom haar eigen boomstam tegen de zon.
Bij het zweefvliegveld is het boscafe Zweef Inn open. Het is dan 4 km voor het einde van de etappe….. Er is heerlijk alcoholvrij bier te koop. Nog lekker ook….. Beter om tijdens de wandeling geen alcohol te nemen. Dat gaat echt in je benen zitten.
Proost! Dat smaakt.
De route bij Jachtslot Mookerheide is hier en daar niet meer zoals de GPS track leidt….even goed opletten, enkele paden bestaan niet meer. Het mooiste stuk van de wandeling is voor het laatst bewaard. Nog even over de Mookerheide. Dalend over de mooie zandpaden.
Terug over de steile trap komen we weer bij het treinstation uit.
Tot een volgende keer. Gabrielle, Pieternella en Irene, alvast Buen Camino…..
26 juni, 12 km, droog, 15 graden van Midsland Noord naar West Terschelling
Ons “Waddenwandelen” zit er op. Deze keer op de Waddeneilanden Vlieland en Terschelling. Volgens het boekje 86 km, met het extra rondje op Vlieland en de aanloop km van/naar de bus kwamen we op 112 km uit.
Ook vandaag verrassend mooi. Met bos, duinen, onverharde paden en boerenlandschap en tenslotte de Waddenzee.
Natuurlijk gaan we de uitkijktoren beklimmen. Niet gedacht dat ons dat zo makkelijk af zou gaan. Zo zie je maar dat je in de flow van het wandelen komt en je steeds conditie bij krijgt. Of toch die steile trap op durft, waarvan je had gedacht dat je dat nooit zou doen.
Het uitzicht is erg mooi over het meertje van Hee.
Nog een klein stukje duinen. Zouden we nog even naar de zee gaan? Volgens de kaart is dat echt te ver. Dat gaat niet lukken. We willen de boot van 14 uur halen.
Wel hebben we nog even tijd voor onze pauze bij hotel Bornholm, ongeveer na 8 km. Ik kan het niet nalaten. Een stukje cranberry taart. Overal waar je komt wordt die net anders gemaakt. Nu als soort chease cake. Lekker!
Ook hebben we nog even tijd om naar de beelden te gaan kijken, op de waddendijk. Erg mooi, waarbij ik even een foto van Miets kies omdat ze samen met Marianne was toen de zon scheen.
Wij vieren het slot van onze Waddenwandelen. Fantastisch dagen, wat hebben we genoten. Mooie natuur, verbindende gesprekken, nieuwe vriendschappen. Van harte gefeliciteerd, jullie hebben het heel goed gedaan. Kanjers, stuk voor stuk.
In gedachten en met weemoed wandelen we terug naar ons hostel voor de bagage en over de Waddendijk naar de boot.
Bedankt Gerard, Miets, Joke, Yvonne en Marianne, voor alle mooie gesprekken, het vertrouwen in elkaar en dank je voor de mooie woorden bij ons afscheid. Tot een volgende keer. We gaan verder met Waddenwandelen, dan gaan we naar Ameland……
24 juni, 22 km, ZON, 17 graden. Van Hoorn door duinvalleien naar het oosten, naar het zuiden, de Waddenzee en daarna door de polders naar Hoorn. Van Hoorn door het bos en heide velden naar Midsland Noord.
“Wadbijzonder” was deze dag zeker. Elke stap genieten, elk uur een totaal ander landschap. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Ook Terschelling heeft ons hart veroverd. Het is zo gemakkelijk vanaf ons Stayokay hostel een bus naar alle richtingen van het eiland. De wandeling zodanig plannen dat we ook weer met de bus terug kunnen.
We beginnen in het Hoornse bos. Een gevarieerd bos met hoge dennen en loofbomen.
Niet ver daarna komen we in een natte vallei en er staan velden vol met cranberries. In dit jaargetijde beginnen de bloemen roze te kleuren. Erg mooi om te zien.
Eindeloos. Je kunt er 360 graden om je heen kijken. Graspaden, met hier en daar de geel rode richting plaatjes. Blij zijn we met de route ok GPS. Anders hadden we vandaag vast veel moeten zoeken. Zo de moeite waard om hier te lopen, een beetje zoeken is helemaal niet erg.
Bij het strandpaviljoen “Heart Break hotel” gaan we de duinen over. Vlak ervoor een meer, waar we de kieviten en scholeksters zien overscheren.
We zijn er om 11 uur….helaas voor ons, is het nog gesloten. De medewerkers zijn er al en helpen me aan vers water.
Vandaag is het maar 1 km over het nog lege strand. In het boekje staat: bij paal 18600 rechtsaf, er staat geen bordje en er is geen pad. We gaan “pad vinden” en besluiten goed op elkaar te letten. We beklimmen de hoge duinen en laten ons met het gewicht in de hakken door het zand naar beneden glijden. We vinden het een avontuur.
Als we dan boven op de duintoppen staan, voel ik me best trots.
We zagen het punt waar we uit zouden moeten komen……maar er was maar een heel smal pad. Er zat niets anders op dan hopen dat er geen prik struiken staan. Ik ga dapper voorop en zo ben ik in de gelegenheid deze dappere lopers te fotograferen. Allemaal doorzetters en gewoon proberen en ervaren hoe heerlijk het is om je door het zand te laten glijden.
Er volgt een zeer nat gebied. Of in het midden waar de grassprietjes door het water heen groeien of hogerop. Ieder heeft zijn eigen tactiek.
Dan komen we bij de Waddenzee aan. Een prima plek voor onze lunch. De strak blauwe lucht wordt afgewisseld door de lage witte wolken. Het licht boven de Waddenzee wordt prachtig.
Ja…..deze dappere wandelaars gaan ook op de smalle plank haar een drijvend vlot, genaamd de Streken, dat zich opent als het water hoog is. Zo mooi gelegen! Voor een Oeral festival ontstaan. Het werkt met de getijden en is steeds anders. Ter herinnering aan Joop Mulder.
We lopen een paar km langs de Waddenzee. Daarna gaan we de polder in naar Hoorn. De boeren zijn bezig met het grasland. Na de regen en nu de zon wil het wel groeien. Op de dijk en de trap liggen de schaapjes, die niet zomaar aan de kant gaan.
Na een terrasje in Hoorn gaan we voor de laatste 4 km. Wederom een ander landschap. Een paar km door het Formerumerbos en tenslotte nog een heide veld, de Landerumerheide.
Wat een veelzijdige, prachtige wandeling. De natuur en het prachtige weer maakten de dag compleet. Ons etappe drankje op het terras van Stayokay is een mooie afsluiting.
23 juni, 20 km, bewolkt 14 graden, Hoorn West Terschelling
😉 hoort bij foto van de titel
De eerste etappe van Waddenwandelen op Terschelling start bij de boot en eindigt niet ver van Hoorn af. Wij kozen ervoor om naar het eindpunt te reizen met de bus. Die stopt zowat voor de deur bij ons hostel.
Stayokay hostel op Terschelling
Onderstaand zie je de totale route van Waddenwandelen op Terschelling. Voor ons vandaag vanaf Hoorn een deel oranje en dan langs de noordkant naar het westen. Morgen gaan we helemaal naar het oosten.
We starten vandaag vanaf Hoorn naar het noorden voor een prachtig stuk langs het strand. Het is bijna eb. Het strand is eindeloos breed.
Het verschil tussen eb en vloed is enorm groot. Belangrijk om te weten of het snel vloed wordt, omdat je zomaar verrast kunt worden door het water. Dat zie je hier goed, de geulen zijn zo weer volgelopen.
Het strand is zo breed, het zand wordt opgewaaid tot nieuwe duinen. Het begint in het klein, steeds worden de duinen groter.
Precies om 11 uur komen we bij een strandtent aan. Juist als wij er zijn, gaat het open.
Na het strand volgen we geruime tijd een fietspad, met aan weerszijden duinen en broedgebieden voor de vogels. We vinden daar een heel mooi plekje voor de lunch.
Het mooiste deel van vandaag was langs het groene strand. Rond 1800 de westgrens van Terschelling. Later groeide de zandplaat de Noordsvaarder aan het eiland vast, raakte begroeid en kreeg de naam Groene Strand
Een heel veld vol orchideeën. Prachtig om te zien. We zoeken het op en lezen dat het de gevlekte orchis zou kunnen zijn. We vinden het prachtig!
Heel onverwacht zien we om de hoek van het eiland West Terschelling opduiken.
In West Terschelling gaan we even richting centrum…..ons etappe drankje smaakt uitstekend. Dat hebben we verdiend.
En dat was dag 3 alweer…. Vandaag gingen we met de bus naar het Posthuys en daar vandaan start onze etappe.
Het liep anders dan gepland. Gisteren kreeg ik een mailtje dat mijn geplande taxi boot van Vlieland naar Terschelling van 15.10 uur was vervallen en dat we de sneldienst van 19.05 uur krijgen….? Oei, dat betekent dat we geen gebruik kunnen maken van de maaltijd in het Stayokay hostel van Terschelling. Flexibel als ze zijn krijg ik geld terug. Marianne en Miets gaan op onderzoek uit, want we hebben zin in kibbeling. Zo reserveren ze alvast bij het restaurant van de haven. Makkelijk en achteraf ook beter. De afstand van de gele route was 21 en dat zouden we zeker niet kunnen halen. Dus, kortom de annulering komt goed uit, we kunnen de hele dag van deze prachtige route genieten.
Langs de zee, door natte duinvalleien, door het bos, langs de haven en dat op een zon overgoten dag, met een heerlijke temperatuur van 17 graden.
Voor de aansluiting op de route lopen we eerst naar het noorden voor een 2 km langs de zee. Altijd als ik dan over de duinen de zee zie, is het een soort thuiskomen. Als kind heb ik aan de kust gewoond en dat blijf je voelen.
Het strand is eindeloos, voor 10 uur zijn we de enigen. We horen de meeuwen, de golven en ieder voor zich gaat zijn momentje nemen. Het eigen ritme met het ritme van de zee.
Heb je de schoonheid van de kwallen gezien? Het glanst, is doorzichtig en heeft ook nog rode streepjes. Alleen al leuk om ernaar te kijken.
De route is zeer afwisselend. Steeds opnieuw gaan we over de hoge duinen naar het binnenland. Drassige paden met aan weerszijden vennetjes, grassen en kikkers. We horen ook de wulp en zien de wulp een duikvlucht maken.
We zien veel vingerhoedskruid, het lijken wel orchideeën.
Tja, hoe moeten we hier verder? Rechtdoor of links? Dit is een punt om goed op te letten. De ene is van de heenweg, linksaf gaan we nu. Dat is of de tekst goed lezen of even checken met Topo GPS.
Er zijn enkele laaggelegen paden, die vol zijn met water. De route loopt erdoor. Ook rechts en links van het pad, zien we veel water. Geen optie om erdoor te gaan. Ook hier helpt Topo GPS. We gaan even terug en zoeken een nabijgelegen hoger pad
Ook vandaag beklimmen we het hoogste punt bij de vuurtoren en zien daar zowel de Waddenzee als de Noordzee.
Af en toe is er ook bewolking en dan nog geen kwartier later is het weer strak blauw. We zien vandaag wel veel fietsers onderweg en er zijn paden die we delen. Of er is een pad naast, dat gaat ook goed.
De laatste keer dat we de duinen overgaan is bij de havens. Een dalend en later stijgend pad brengt ons weer op het strand.
Ik zie iedereen genieten. Het lijkt net of we al dagen onderweg zijn.
Via de jachthaven lopen we naar het dorp terug, bagage ophalen, bij restaurant Zeezicht gaan we kibbeling eten. Natuurlijk is er eerst tijd voor ons etappe drankje. Om 19.05 uur hebben we de snelboot naar Terschelling. De komende 3 dagen gaan we op dit eiland verder met “Waddenwandelen”
“Blijf om je heen kijken en geniet, de wereld is zo mooi” staat op de foto boven dit blog. Dat vinden wij van Vlieland. Zo mooi, zo puur, zo stil. Gewoon overweldigende natuurschoon…ook met regen. Vandaag gingen we helemaal naar het westen, tot de Vliehorst.
Het regent als we vertrekken en we zijn verrast. Miets en ik hebben dezelfde regenkleding. Voor haar de eerste keer dat ze deze poncho aan had. Met uitsparing voor rugzak, mouwen en rits aan de voorkant. Een grote regenjas zeg maar.
Direct bij ons hotel vinden we de eerste aanwijzingen. De geel met rode sticker die ons de weg wijst.
We beginnen met de enorme trap naar de vuurtoren, geen idee hoeveel treden, 40 meter hoog, misschien 200? Het is een stevige start en hier zie je gelijk het mooie uitzicht naar de Waddenzee.
Daarna volgen prachtige paden door het bos. Vooral het mos is mooi om te zien. O.a. rendiermos dat alleen groeit als de lucht schoon is. Ook duinvalleien begroeid met heide en hoogte verschillen. Iedere paadje, iedere bocht heeft een ander weids uitzicht.
De route is heel goed gemarkeerd en brengt ons ook naar uitzicht punten. Een keer hadden we een markering gemist en konden we via Topo GPS de route terugvinden.
Na onze pauze bij het Posthuys gingen we langs de Kroons polders. Ontstaan om Vlieland te beschermen tegen de zee. Opzichter Kroon liet rietschermen aanbrengen ten oosten van de Vliehorst. Daardoor ontstonden stuifdijken met 4 nieuwe polders, allemaal verschillend, omdat het zoutgehalte varieert. We zien er op dit moment vele paarse bloemen.
Het blijft gestaag regenen. De paden zijn vol met water. Inmiddels zijn we allemaal verzopen katjes…..
We besluiten om via de Postweg terug te gaan, zodat we de bus van 15.15 uur kunnen halen. Het was toen nog 3 km.
Morgen gaan we met de bus naar het Posthuys om dan via de noordkant en duingebied naar het oosten te gaan. Als het net zo afwisselend is als vandaag, zien we een mooie dag tegemoet. Zie bij onderstaande foto vooral de paarse lijn. Volgens de verwachtingen….met droog weer.
Het is en blijft een heerlijk vooruitzicht om verder te gaan met “Waddenwandelen”. Een lange afstand wandeling over alle waddeneilanden en vandaag zijn we op Vlieland aangeland. Na de snelboot van 13.20 hadden we nog tijd voor een rondwandeling. Deze ochtend van huis uit vertrokken, een halve dag later in een totaal andere wereld…..
Wandeling Kuitenbijter van ” de Mooiste routes”
Kuitenbijter heet deze wandeling….dat klopt. Want we gaan over de hoogste duintop tot aan de vuurtoren. We zijn: Joke, Miets, Marianne, Yvonne, Gerard en ik. We logeren in de Herbergh van Flielant, midden in het dorp.
Direct uit het dorp gaan we over de bospaden, die stijgen en dalen over de duintoppen. Onverwacht als je denkt dat waddeneilanden alleen maar strand, wad en zee zijn. Vlieland heeft vele mooie kanten.
Eerst lopen we over de waddendijk. De lucht heeft net als de zee vandaag grijstinten, die bijna ongemerkt in elkaar overgaan.
We zien aan de paden dat het flink heeft geregend. De dennennaalden zijn in sporen weggespoeld. Je ziet zo hoe het water de heuvels afliep.
Op een stil plekje zien we een watertje. Het blijkt ijsbaan de Vliehorst te heten. De waterlelies en de gele lis bloeien weelderig. Wat een fijne ervaring, het is er totaal stil.
Ach ja….het zijn ook de details die ik zo mooi vind. Zoals deze knoest in de boom.
We klimmen naar de vuurtoren, die we al van verre zagen staan. Boven op de 40 meter hoge Vuurboetsduin vind je de vuurtoren.
Via de Badweg komen we bij het Seeduyn uit….met een strandtent die open is, Het Boshuys. Inmiddels zijn we op de helft van onze geplande wandeling en vinden het tijd voor een pauze 😉. Het voelt nog steeds speciaal dat die open zijn en we er kunnen zitten.
Dan over het strand een heel eind naar het westen. Altijd mooi om het strand te ervaren. Golven, schuim op het strand, palen die net die extra diepte geven.
Bandensporen met teksten, zoals deze: Leef op het ritme van de zee….. Poëzie op het strand. Goed gevonden. Spontaan ga ik zingen: “leef, alsof het de laatste dag is”
We worden om 18 uur in het hotel terug verwacht. Daarom gaan we een klein stukje afsnijden. Vanaf het strand gaan we de duinen over. Daar waar veel voetstappen staan. Zo kwamen we uit bij een camping en konden direct naar het zuidwesten om weer in Oost Vlieland uit te komen
Morgen gaan we starten met Waddenwandelen op Vlieland. Helemaal naar het westen. We gaan het ervaren.
