Alle berichten van Mieke Schrieks

Dag 4 Limburg

13 december, 7 graden opnieuw droog weer, 16,3 km. Van Holset via Vijlenerbosch naar Sippenaeken, Cotessen en Vijlenerbosch langs de Panoramaweg naar Epen terug.

Vanmorgen scheen de zon op de kerk van Holset. Na ons ontbijt gingen we op pad. Daar was de eerste donkere lucht. Op weg naar Einrade zijn we verrast met een heuse regenboog. Bijna compleet. Er kwamen een paar druppels. Niet de moeite om onze regenkleding aan te trekken.

Vlak voor Einrade gaan we aan de zware klim beginnen door het Vijlenerbosch. In 3 km 100 meter stijgen is zeer zwaar. Zeker als het ook nog eens over modder paden gaat. Deze keer hadden we het goede pad gekozen en kwamen precies bij het monument van de gevallen soldaat uit.

Over de golfbaan dalen we af in de richting van Sippenaeken. Vandaag geen golvers en ook het restaurant van de golfbaan is deze woensdag morgen niet open. Sentier 58 staat op de golfbaan om ook de wandelaars op het juiste pad te houden. Zo kunnen we de weg goed vinden.

We lopen verder naar Sippenaeken. Hier hebben we even pauze. Het lunch pakketje kwam goed van pas. Op een bankje voor de kerk en in het zonnetje. Wat willen we nog meer? Op dit hoge punt hebben we weer uitzicht over het dal naar het Vijlenerbosch. Ook hier in België zien we grote kerststallen.

Daar begint de daling en ook opnieuw de stijging naar het Vijlenerbosch. We gaan een klein ommetje naar het Hijgend Hert maken. Dat ligt op bijna dezelfde hoogte als de eerste top. We moeten er wat voor over hebben. De pauze plek “Hijgend Hert” is zo speciaal dat je daar wel wilt aankomen.

Door de bossen gaan we terug. De Panoramaweg die ons af en toe prachtige vergezichten gaf. We genieten ervan. Zeker toen we aan de afdaling naar Epen begonnen.

Dat waren onze heerlijke dagen in Limburg. Voor het eerst meerdaagse wandeling in de heuvels. Onverwacht toch kunnen lopen. Grenzen gepasseerd, jezelf overtroffen. Ervaren dat je genoeg conditie hebt en daardoor vertrouwen dat het opnieuw gaat lukken. We zijn in deze 4 dagen al zo vertrouwd geworden dat we er zeker met een goed gevoel naar terug kijken. Dank je wel voor alle mooie gesprekken, geëindigd bij de Smidse waar onze wandeling 4 dagen geleden ook begon….

 

Limburg dag 3

12 december, 18 km zwaar bewolkt, droog 10 graden van Gulpen naar Holset

En dat is alweer de 3e wandeldag in het mooie Zuid Limburg. Vandaag van Gulpen naar Wittem, richting Eys, Wahlwiller, Nijswiller, Vijlen, Orsbach, Lemiers en ons eindpunt Holset. Een stevige wandeling met opnieuw veel hoogteverschillen.

Een donkere dag vandaag, zou het wel of niet gaan regenen. Soms hebben we wat blauwe lucht gezien, meestal was het donkergrijs. We kunnen het zelf bijna niet geloven. We krijgen voor de 3e dag op rij een droge dag. Op het moment dat we van Gulpen naar Wittem gaan, is er net wat blauwe lucht te zien. De bomen kaal, de maretakken prachtig te zien.

We hebben de route wat aangepast, om eerst de kerk van Wittem te kunnen bezichtigen. Een intense sfeer, een moderne kerk, met daarachter de oude kloosterkerk. We steken een kaarsje aan voor onze dierbaren of voor ons zelf.

Daarna klimmen we omhoog naar Eys. Op het hoogte profiel de eerste heuvel. Het gaat ons goed af. Rustig omhoog, zonodig met kleine pasjes. Dat is over een verharde weg. We lopen langs het spoorlijntje en als we weer dalen naar Wahlwiller is het een zeer modderig pad. Een moment komt de zon erdoor. We voelen de warmte van de zon

In Wahlwiller hopen we op een open cafe. Gasterij aan den Kirk zou open zijn. Helaas gesloten. Wel kunnen we een kijkje nemen in de kerk met de mooie kruiswegstaties van Aad de Laat. We lopen door tot Nijswiller en vinden daar een heel gastvrij restaurant Liflaf. Precies op dat moment is er een bui. 😉 Dat is toch geluk hebben. We gaan naar buiten en ervaren nog een paar druppeltjes. Dan gaan we klimmen. De donkere lucht is nog wel te zien.

Over een landweg gaan we naar Vijlen. Vijlen is het hoogste bergdorp van Nederland. We blijven even op hoogte. Dan is het toch wel tijd voor onze lunch. We zoeken een bankje of boom. Met een vuilniszak heeft een wandelaar altijd wel plaats om te zitten. Daarna dalen we opnieuw naar Mamelis met de vakwerkhuizen

Ook naar Orsbach gaan we stijgen. Over het dal heen kijken we terug naar Vijlen. Cafe Bellevue is ook gesloten. Deze dinsdag blijken er meer cafe’s dicht. We rusten toch even voor de laatste 5 km’s.

We kiezen voor een daling over de weg naar Lemiers en gaan dan voor de laatste km’s en de laatste modder voor vandaag. De wandelaars nog net voor de bui, vlak voor Holset.

Dan zijn we bij Herberg “Oud Holset”. Deze heerlijke december dag zit er op.

Net toen we aan ons etappe drankje zaten kwam er een enorme bui.😉 Ook deze hebben we niet gehad.

Limburg dag 2

11 december, 18,4 km van Epen naar Gulpen, droog(!) 10 graden

Over de weg is het 8 km…..met een grote omweg en veel heuvels maken wij er 19 km van. Best inspannend, maar ook uitdagend. Deze uitdaging willen we allemaal aangaan. Over Slenaken, langs Reijmerstok en Euverum en ten slotte de Gulpenerberg.

Ja ja, we worden goed getest met ons uithoudingsvermogen en de kuit en bovenbeen spieren.

Vanaf Epen klimmen we eerst fors naar boven, dat is de eerste klim. Het gaat heel goed, er is wel modder, dit deel is half verhard. Intussen zien we de Limburgse landschappen aan ons voorbij trekken.

We dalen af naar Slenaken en daar vinden we een hotel, hotel restaurant La Frontière, met zelf gemaakte vlaai. Een aantal van ons heeft daar al zin in. We hebben er dan 6 km opzitten. Ondanks de modder schoenen zijn we er welkom. Slenaken ligt aan de Gulp en we vervolgen ons modderige pad langs de Gulp. We kwamen wandelaars tegen en die zeiden ons dat dichtbij Slenaken de meeste modder ligt. We gaan het gewoon doen … Aan de overkant van de Gulp zien we bever sporen. We vragen ons af, hoe lang die boom nog zal blijven staan. Hier in zuid Limburg zijn de wandelingen gemarkeerd met gekleurde palen. Dat zijn steeds rondwandelingen en wij volgen steeds andere kleuren. De beschrijving is uitstekend, je kunt de route ook volgen zonder GPX.

We klimmen en dalen en omdat het Gasthof Euverum dicht is, hebben we vlak voor Euverum gewoon pauze op een bankje langs het pad. Het is al snel te koud om te zitten en we gaan maar verder. Steeds dreigt het te gaan regenen. Op een paar druppels na, hebben we opnieuw een droge dag.😃

Na Euverum is het nog 2 km tot aan de bebouwde kom van Gulpen. Wat doen we? Kiezen we voor de Gulpenerberg met nog 4 km te gaan of rechtstreeks naar de Zwarte Ruiter? Het is voor ieder wat goed voelt. Een aantal gaat ook die uitdaging aan en zo klimmen we de Gulpenerberg op.

Deze uitdaging zit er op. Zeer voldaan bereiken we de Zwarte Ruiter. Onze overnachtingsplek in Gulpen. Dat etappe drankje hebben we weer verdiend.

Limburg dag 1

10 december, 10 km droog, 8 graden

In de donkere dagen voor kerst is het ook heerlijk om te wandelen, buiten te zijn en de mooie heuvels van Limburg te ontdekken. Vandaag zijn we in Epen bij herberg De Smidse aangeland voor de eerste wandeldag.

Van Epen klimmen naar Kosberg en via Bissen opnieuw stijgen naar het Schweiberger Bosch. Een prachtige wandeldag. We zijn op pad met Anny, Arien, Ada, Ellen, Walter en Coby

 

Vanaf de Smidse gaan we meteen klimmen. Toch bijna 100 meter stijgen, zoals je op dit hoogte profiel kunt zien.

Ik had een route naar Mechelen gevonden en deze is zeker de moeite waard. Voor de eerste dag 10 km, dat is ook mooi om alvast te wennen. We hebben geboft, een hele dag droog weer.

Na ongeveer 5 km hebben we pauze. De eerste bank die we tegenkomen en ons gelijk bovenstaand uitzicht biedt. We kunnen er zitten met 2 verdiepingen, dat komt goed uit.

Dan gaan we verder door het bos. Een pad bedekt met bladeren en eronder veel modder. Hoeveel dat weten we niet. We proberen zoveel mogelijk droge voeten te houden. Even zigzaggend, dan weer rechts dan weer links aanhouden. Er liggen ook veel bomen over het pad en hier en daar zijn er door wandelaars nieuwe paden ontstaan. Limburg is bekend van de Stegelkes. Dat zijn draaipoortjes om van de ene weide naar de volgende weide te gaan. We hebben eerst de zwarte route gevolgd, later op weg naar Mechelen de gele route.

We komen langs Overgeul en dan langs hotel Hoeve de Plei. Ook al hebben we modder schoenen we mogen gewoon binnen komen. Zo gastvrij zijn de Limburgers. Langs de kleine Geul gaan we naar Hurpesch. Dat gaat nog net. Er is wel veel modder en we “schaatsen” om maar niet uit te glijden. De bomen hebben de maretakken. Nog niet in bloei, wel vele per boom. Na Hurpesch gaan we over de weg naar de Molenweg. Het laatste stuk langs de Geul zou echt te modderig zijn.

We komen om 16.15 bij de Smidse. Nog net voor het donker. De kerststal voor de deur is al mooi verlicht.

Tijd voor het etappe drankje……

Morgen gaan we naar Gulpen. Daar zullen we overnachten bij de Zwarte Ruiter. Heel fijn is dat onze bagage wordt nagebracht. Zo kunnen we relaxed wandelen met alleen de spullen die we overdag nodig hebben. Hemelsbreed vanaf Epen is het 8 km…..we gaan via een omweg en zullen op ongeveer 18 km uitkomen. We hebben er zin in!

Dagwandeling Oisterwijk

2 december 2023, 20 km, zonnig 2 graden

Zo op een mooie winterdag buiten zijn, de kou op je wangen voelen, een kopje soep in de buitenlucht. Je handen om het kopje en een deken over je knieën. En dat bij de Oisterwijkse vennen. Een prachtige wandeling van de Mooiste routes, de wandeling heet ” Verwennende vennen”.

Een gebied ten zuiden van Oisterwijk met de riviertjes, Achterste Stroom, Reusel en Rosep met maar liefst 16 vennen. In de beschrijving staat: het kan hier en daar erg drassig zijn. We hebben wel modder gezien, maar het was ons erg meegevallen. Ook in december na hevige regenval toch goed te doen.

Vlnr Josephine, Marjo, Diety, John, Patricks, Coby, Corrie, Suzanne, Henny, Carole, Jeannette en Elly

Voor ieder van harte welkom, speciaal voor de nieuwe wandelaars onder ons, Diety, Carole en Jeannette. Diety gaat in februari vanaf Vessem naar Santiago wandelen. We wensen haar alvast buen Camino.

De zon komt steeds meer door, hier en daar ligt ijs op de vennen. De spiegeling van de zon op de vennen maakt het bijzonder mooi.

Met het tegenlicht is er een heel klein beetje mist te zien.

We wachten op elkaar en houden rekening met ieders tempo. Deze keer is Elly onze route lezer. We gebruiken de GPX track die je kunt downloaden bij de site van de mooiste routes. Het blijft goed opletten, een paadje rechts of links ben je zo voorbij.

De lussen zorgen ervoor dat we 2 keer bij Boshuis Venkraai komen. De eerste keer slaan we even over, dat is na bijna 6 km. De 2e keer zitten we ongeveer op de helft en we nemen er pauze.

Ook na de pauze komen we langs andere vennen. Zo mooi, na elke bocht een ander vennetje.

Net voor we weer bij ons beginpunt zijn worden we getrakteerd op een tegenlicht plaatje……

Deze heerlijke wandeldag sluiten we af bij restaurant Groot Speijk. Er is een gezellige drukte. Wie wil er niet van dit winterzonnetje genieten?

Waddenwandelen Vlieland dag 3

21 november, 10 km, droog 9 graden
En dat was dan de laatste dag van Waddeneilanden op Vlieland. Deze keer over de noordkant naar het Posthuys.
Het begon met een goede warming up met de klim naar de vuurtoren. Goed te zien, in het hoogteprofiel de stijging naar 50 meter. Daarna dalen we af over bospaden. Verrassend, deze zijn toch droog.
Een eindje verder zien we dat het waterpeil ook gemeten hoog staat. En hoe water wordt gefilterd door de diverse lagen. We zien natuurlijk ook dat het water zo hoog staat. De geplande route naar het zuiden en door de duinvalleien was echt onmogelijk. Op de laatste foto hieronder zie je het pad dat we hadden willen nemen……..
Ook vandaag hebben we veel geluk. Het is alweer droog weer en de zon probeert er steeds door te komen. In plaats van door de duinvalleien (met veel plassen) gaan we over het fietspad naar het westen. In deze tijd van het jaar rustig en het gaat glooiend. Aan de rechterkant de duinen en de zee, aan de linkerkant de duinen. Het is en blijft erg mooi.
Her kadootje van de dag zijn de laatste km’s over het strand. Ieder zoekt zijn weg. Intussen komt de zon er even een beetje door. Ik zie ieder stralen, wat een rust. We lopen op het strand en zijn de eersten die er vandaag voetstappen zetten.
We komen rond 12 uur bij het Posthuys aan. Onze bus terug gaat om 13.30 uur. Tijd genoeg om uit te rusten. We stappen uit bij de veerboot en gaan naar de jachthaven waar de Waddentaxi ons naar Terschelling brengt. Precies op dat moment is er een enorme bui met een regenboog, die ik alleen maar een stukje kon zien.
Op Terschelling zijn we te gast in het gastvrije Stayokay Hostal. Bij de openhaard met uitzicht op de Waddenzee genieten we van ons etappe drankje…..alweer een mooie dag.

Waddenwandelen Vlieland dag 2

20 november, 19 km, droog, van Oost Vlieland naar het Posthuys en de Kroon’s polders
Na de grote hoeveelheid regen van vannacht, dachten we, zouden we het droog houden vandaag? En ja hoor, ook de 2e dag hier op Vlieland hebben we droog weer. We vertrekken vanaf ons hotel de Herbergh van Flieland en gaan via het wad naar het westen. De route van Waddenwandelen wordt gemarkeerd met rood geel. Weldra gaan we de bossen in en later een duinvallei.
Dat valt niet mee. Ook vandaag is het daar zeer nat en kunnen we amper een droog stuk vinden. Zo hoog mogelijk proberen we er door te komen. Ieder op zijn manier.
Het laatste stuk naar het Posthuys gaan we niet meer over het pad Waddenwandelen maar over de weg. En dan na 10 km is het heerlijk om in het Posthuys te rusten. Als we er aan komen is het inmiddels 12 uur, die rust hebben we na 2,5 uur wel verdiend.
Daarna is het tijd voor de Kroon’s polders. Het ligt ten oosten van de Vliehorst en is ontstaan om Vlieland te beschermen. Er ontstonden stuifduinen met 4 polders er tussenin. We kiezen ervoor eerst over het strand te gaan, omdat we niet zeker wisten of we na de strand overgang de Meeuwen vallei zouden kunnen oversteken. Op het strand was het prachtig. De zon kwam erdoor we liepen met wind tegen (windkracht 4) met de zon op ons gezicht 2 km naar het zuidwesten.
Nadat we de duinen overgestoken zijn komen we weer in een heel ander gebied. Gelukkig niet zo nat dat we er niet door konden gaan. Wel moesten we het ook hier hogerop zoeken. Een nieuwe ervaring!
Het ging toch makkelijker dan gedacht en de 8 km om de Kroon’s polders deden we in 2 uur tijd. Nog precies op tijd voor de bus die om 15.15 uur vanaf het Posthuys vertrok. De hele dag onderweg en in 15 minuten met de bus terug naar het dorp. Morgen de laatste dag alweer op Vlieland. Dan gaan we voor de laatste km’s vanaf Oost Vlieland langs de vuurtoren.

Waddenwandelen Vlieland dag 1

19 november, 11 km, droog, meest bewolkt, 12 graden.

Wat is mooier dan plannen veranderen en dan kiezen voor de Waddeneilanden. Nu was het de beurt aan Vlieland en Terschelling. Gisteren waren we al naar het noorden afgereisd en hadden een overnachting in Franeker om de boot van 9.10 uur te kunnen halen. Auto’s laten staan in Franeker, met de trein van 8.35 naar Harlingen haven. Precies op tijd om de boot te halen. Nog even zoeken of we de goede richting hadden🤔.

We zijn op pad met: Leo, Elle, Marion, Elly, Marion, Jeanette, Jose en Mieke

We beginnen met de oostkant van het eiland. Eerst naar het noorden met een bezoek aan de vuurtoren. In het hoogteprofiel is het de vuurtoren, waar we met een hoge trap naar toe klimmen en later in de vuurtoren zelf.

Via de bossen met nog prachtige herfstkleuren lopen we naar het noorden. We zien nog de plant “kardinaalsmuts” in bloei Deze paden zijn goed begaanbaar, op een enkele plas na. Ook hier op Vlieland heeft het erg veel geregend. We hebben vandaag heel veel geluk. Na de wandeling komt het er met bakken uit en ook vannacht zou het veel gaan regenen.

Als we bij het strand aankomen hebben we eerst pauze bij het strandpaviljoen Badhuys. Met de wind in de rug, windkracht 7, lopen we 2 km over het strand. De windvlagen zorgen voor zandvlagen razend over het strand. Heel even komt de zon er bijna door. Over de duinen geeft het een zwart/wit effect. Die plotselinge schoonheid…..ogen en zintuigen open.

Dan is het goed dat we GPX hebben om te zien waar we het duin overgaan. In de beschrijving staat iets van: na paal 56 en een nummer 33000.400????. Dus GPX is makkelijker. De klim over de duinen is zwaar door het losse zand. Dan komen we in een zeer nat gebied, waar we een andere route moeten zoeken. De paden zijn totaal overstroomd. We vinden een hoger gelegen pad, maar ook paddenstoeltjes, die ik nog nooit had gezien. De paarse knoopzwam. Het hoger gelegen pad brengt ons naar droger duingebied, de Oostervallei.

Eindelijk komen we weer op de route op de oostzijde van het eiland. Ook hier klimmen we de heuvel over en gaan over het strand. Een groot deel van het strand is weggeslagen. We moeten een weg door de duinen zoeken. Zo komen we bij de jachthaven aan. Daar zien we de “Waddentaxi” die ons dinsdag naar Terschelling brengt.

Nog een klein stukje over een bospad, dat evenwijdig aan de Waddenzee loopt. Zo komen we bij de haven uit en hebben we ons eerste rondje gerond. Wat een avontuurlijke, afwisselende dag!

Die sluiten we af met het eerste etappe drankje.

Waddenwandelen Terschelling dag 3

24 november, droog, 7 graden windkracht 7 van West Terschelling naar Midsland

Een mooie afrondende wandeling vanaf ons hostel Stayokay bij West Terschelling. De eerste dag op Terschelling waren we ook bij ons hostel gestart en gingen eerst naar het oosten en dan tot en met Hoorn. Gisteren helemaal over de oostzijde en vandaag de laatste 7 km. Ook vandaag hadden we weer geluk met het weer. In de nacht had het veel geregend en ook nog tijdens het ontbijt. Het werd droog en warempel kwam de zon erdoor. Op dit kleine stukje veel variatie. Eerst door het bos van West.

Bij het meertje van Hee was het tijd voor de laatste groepsfoto. Een echtpaar had net een duik genomen…..brr en dat in november.

De Arjansdune zijn er vlak na. Enorme trappen en Leo, Jeanette, Elly en Elle klimmen naar boven. Zij ervaren daar bovenop hoe het is om windkracht 7 te trotseren en bijna te kunnen vliegen.

Het laatste deel gaat door de polder naar Midsland en dat is naar zuid oost. Met de noordwester storm was dat fijn. Er dreigde een kleine bui, het waren alleen 3 spetters.

In Midsland vinden we een bakker die open is. Dat is een moment voor het laatste cranberry gebakje.😉

Met de bus gingen we in 10 minuten terug. We halen de bagage op en gaan met de taxi terug naar de boot. Deze keer een drukke boot. Zo kunnen we weer langzaam wennen aan de drukke tijd. Dan begint ook het slechte weer met veel buien.

We hebben een fantastische week gehad. Vlieland en Terschelling gerond, fijne vriendschappen opgebouwd. Bij alle wandelaars in enkele dagen de ontspanning zien. Voelen wat je kunt en hoe je kunt genieten van alle stappen die je zet. We zullen deze week van Waddeneilanden als herinnering bewaren. Tot een volgende keer

Waddenwandelen Terschelling dag 2

23 november, 18 km van Midsland Noord via Hoorn en Oosterend naar Boschplaat. Helder weer windkracht 7(!)

Op de kaart het meest oostelijke deel. Wat een prachtige dag weer op dit mooie eiland. Gisteren waren we in Hoorn geëindigd. Vanwege de wind kozen we voor wind in de rug en dan ook beginnen bij het geplande eindpunt en dat was Midlands noord. Het eerste deel door het Formerumer bos, daarna over een duin gebied naar Hoorn.

Van Hoorn naar Oosterend gaan we door de polders. Honderden ganzen vliegen voor ons op. Voor we naar de Waddenzee gaan, lopen we door Oosterend. Precies als we daar aankomen gaat een restaurant voor ons open. We hebben alweer geluk.

Bij de Waddenzee glanst het zonlicht ons tegemoet. Wind in de rug, laag water. We laten de km’s onder onze voeten glijden. Geen enkele wandelaar te bekennen. We hebben het “rijk” alleen. Wat lopen we daar te genieten.

Aan de rand van de Boschplaat zou het weleens heel vochtig kunnen zijn…..Dat klopt ook! Afgezien van de fietspaden, zien we op de paden van het “Waddenwandelen” veel water. Er zit niets anders op dan onze route aan te passen. We komen er ook achter dat we tegen de wind inlopen met windkracht 7 niet gemakkelijk is.

Uiteindelijk komen we via het fietspad weer terug in Oosterend uit. Daar nemen we de bus terug. Deze keer gaan we tot West Terschelling en te voet terug naar ons hostel. De Brandaris nog even te zien met een ondergaande zon met een roze lucht.

Wat een gezellige afsluiting van deze wandeldag. Bij de openhaard ons etappe drankje. Dank je wel Stayokay van Terschelling voor de geweldige verzorging.