1 april, 15 km zonnig 15 graden. Van Winssen naar Nijmegen

Yes! Onze prachtige Walk of Wisdom zit erop. Wat hebben we ervan genoten. 136 km, bergen, dalen, polders, rivierlandschappen, bossen. Ik ben enorm trots op dat we zover zijn gekomen.

We vertrokken vanaf de uiterwaarden van Winssen, daarna Ewijk, Beuningen, Weurt en over de “Oversteek” , het schiereiland bij Lent naar Nijmegen.

In de ochtend was er een beetje mist. Daar gaan de dames. Vol goede moed op weg naar de eindbestemming van de Walk of Wisdom. Een beetje geheimzinnige sfeer….zou daar achter die mist Nijmegen liggen?

Intussen ga ik een stukje met de auto naar Het Dijkmagazijn bij Beuningen. Ik loop naar het westen over de uiterwaarden. Op de achtergrond zie ik nog de brug met de A50. Het is er heerlijk stil. De vrachtboten varen langzaam voorbij. De vogels zingen hun voorjaarslied. Genieten.

Op de verwachte tijd zie ik de dames alweer aankomen. Samen lopen we terug naar het Dijkmagazijn. Inmiddels kunnen we daar wel koffie krijgen en op een bankje van de Gemeente rusten.

Bij de uiterwaarden van Beuningen zien we deze mooie tekst:

Steek zo stil over dat het water spiegelt
Kijk dan voorzichtig om:

Je schrijft: over-kant op het draagvlak Ik lees: tussen de wolken…

Hoe ik bij je kan komen.

Van Tim Pardijs

Ook daar langs de Waal, een monumentje. Het raakt me…

Het laatste deel is na de Oversteek en over het schiereiland bij Lent. Een schitterende afsluiting, nog even weg van de drukte van de stad. De Stevenskerk is al in zicht.

Bij de Stevenskerk krijgen we de ringetjes die we missen. Een stempel in ons boekje en natuurlijk de trotse wandelaars bij het symbool van de Engel in de kerk.

Het was een geweldige week. Dank je wel voor jullie fijne vriendschap, delen, ontvangen en vooral nagenieten. “Een Walk of Wisdom” om nooit te vergeten. Op naar nog meer wandelingen met wijsheid.

31 maart, 20 km veel zon 25 graden. Van Hernen naar Winssen

Een zomerdag in maart……zelfs zo warm dat we in de middag in de schaduw gingen zitten. De dag kenmerkt zich door vele kleine paadjes langs smalle watertjes en later door de uiterwaarden.

Hemelsbreed is het maar 10 km. Wij maken er 20 van. De route gaat door de kasteel tuinen van Hernen, rondom Bergharen en natuurgebied de Elzen, langs Afferden en tenslotte langs de Waal naar Winssen.

Wat is dat fijn dat je vervoer hebt van en naar de startplaats. Dank aan chauffeur Jolle en het Emmaus klooster voor de organisatie. Zo vertrokken we vanaf het kasteel in Hernen.

In de vroege ochtend is het al een heerlijke wandeltemperatuur. Na 1/2 uur gaan de vesten al uit. Mede wandelaars willen wel een foto maken. We boffen zo met dit prachtige weer en dan op de Walk of Wisdom, waar de mooiste paadjes voor ons zijn uitgezet.

Ook natuur gebied de Elzent bij Bergharen is prachtig mooi. Vistrappen, kleine paadjes en we zien het groen aan de bomen komen.

Na 8 km waren we toe aan pauze. Niets te vinden…. Dan maar een plekje in de zon, tegen een hek….We kunnen overal rusten. Een plastic zak of zitmatje en de pelgrimsstoel is klaar. Steuntje in de rug, dat is wel fijn.

Niet weten dat er nog geen 500 meter verder een B&B is die pelgrims uitnodigt in de berghut. (Aan de Strengstraat) We kunnen er zelf koffie maken en naar het toilet. Zo gastvrij, dat doet ons goed.

Ook de cafetaria aan de van Heemstraweg ten noorden van Afferden is open. We hebben zelfs zin in een ijsje. Dat voor eind maart.

In het boekje staat dat je het pad langs de Waal kunt volgen. Ik ga op onderzoek uit vanaf de Ruif in Winssen en kom tot de ontdekking dat het pad naar het westen niet begaanbaar is en is afgezet met prikkeldraad. We kiezen er voor om dit deel op de weg te blijven.

Om 15.30 uur waren we bij ons eindpunt van vandaag. Totaal volgens het Walk of Wisdom GPS overzicht hebben we 120 km gewandeld. Morgen naar Nijmegen is het nog 15 km. Op naar de laatste wandeldag. We hebben er zin in.

30 maart, 24 km, 20 graden zon; van Emmaus klooster Velp naar Hernen

Stil staan
Stil zijn
Is geen verloren tijd.

Het onderweg zijn op de Walk of Wisdom is voor mij dat stil staan, stil zijn, verwondering, genieten van elke stap. Vandaag gingen we vanaf het Emmaus klooster, door het natuur gebied Keent, langs de Maas naar Ravenstein, door Wijchen, en tenslotte Leur en Hernen.

Met een speciale start van de dag om 7 uur met de kloosterwandeling in de tuin. We gingen deze ochtend met 3 naar de tuin. Via een audioguide horen we wetenswaardigheden van de klok, van de bewoners en van de tuin. We werden vooral geraakt door de opkomende zon en het warme licht over het meertje.

Een bijzondere start van de dag. Daarna gingen we naar Keent. Een schiereiland, omsloten door het water van de Maas. Bij heel hoog water liep het hier vroeger onder. Nu veel plaats voor wandelaars en boerenbedrijven. Ruimte, erven van boeren, paadjes. Een strak blauwe lucht bijna geen wind.

Langs de Maas gaan we naar Ravenstein. Onderweg vinden we nog een ringetje. In een pot vast geschroefd aan een schuurdeur.

We boffen…..in Ravenstein worden we verwend met koffie door kennissen van Joepke.

Dan de brug over haar Niftrik. Bij de kerk staat de Magnolia vol in bloei en is het goed vertoeven.

Aan de rand van Wijchen is een mevrouw met een wensbol. Aan de deur staat gesloten….Toch bel ik op of ze open is. En wat zegt ze? Ik ben net klaar voor het eerst na de winter om te openen. We mogen binnen en ze maakt de wensbol aan met vuur. Enkelen verbranden een klein papiertje. Ook dit was een mooi moment.

Heel snel ben je Wijchen door. Ook het laatste deel naar Leur en Hernen is bijzonder mooi door de bossen en langs een molen. Let op…het is niet zo goed bewegwijzerd.

Tegen 16 uur waren we na 24 km in Hernen. Jolle (onze chauffeur) staat alweer op ons te wachten. Wat een heerlijke dag. Nog 2 dagen te gaan, voor we in Nijmegen aan komen.

29 maart, zonnig, 20 graden, 23 km van Malden naar Emmaus klooster Velp

Een hele andere wandeling dan de voorgaande dagen. Geen heuvels meer, wel de schoonheid van de Haterse vennen, polders, en het vestingsstadje Grave. En dat met het zonnetje en een strak blauwe lucht. Onze vierde dag was weer een pareltje.

Het verblijf in het klooster is voor ons een moment van stilte en rust. Zo heerlijk om daar de dag te beginnen. Vanaf de kamer van Eliena was er direct uitzicht op de zonsopkomst, met de zon door de nog kale bomen. Dat alleen al zien is een kadootje.

We werden weer weggebracht naar Malden, daar konden we om 9.30 uur met de wandeling starten.

Na ruim 7 km zijn we bij de Haterse vennen. Het ochtendlicht is nog zacht. En op deze maandag ochtend heel rustig.

De ruïne van Walrick is een bedevaartsoord geworden. De dochter van roverhoofdman Walrick was ernstig ziek en genas nadat er een lapje in de boom was gehangen. Naast de ruïne staat nog een boom met vele lapjes.

Bij het Maria kapeletje van Boskant is het goed vertoeven. Een flinke pauze in de zon. Er ligt een boekje om speciale dingen op te schrijven. Ook hier voel je hoeveel mensen hier komen en een moment van bezinning kiezen. Velen die de Walk of Wisdom lopen stoppen bij dit kapeletje.

We vervolgen onze weg door de polder, langs de Leigraaf en daarna langs de visvijvers van Molenhoek. Oneindig landschap, helemaal voor ons alleen.

Bij het begin van Grave staat bij het verpleeghuis deze “engel” bij de haven

In Grave gaan we op zoek naar “koffie to go”. Hier is maar een zaakje open en daar stond een rij. Nog 2,5 km te gaan….we lopen wel door. Een mooi pad langs de Hertogwetering brengt ons terug naar het klooster.

Het was weer een heel speciale dag. Ook in het klooster kregen we een ringetje erbij.

28 maart, 19 km, droog veel wind 13 graden, eerst zonnig later bewolkt

Van Milsbeek naar Malden. Een wandeling om van te smullen. Zoveel hoogteverschillen, verschillende landschappen en het beginnende voorjaar. Wat kunnen we ervan genieten. Op de kaart van ongeveer 40 km naar 58 km. Helemaal door de natuur over de Sint Jans berg, de Mookerheide, Mulderskop en tenslotte langs het Zweefvliegveld en de bossen. We eindigen ten noorden van Malden.

Na het uitgebreide ontbijt van Truus of Marij gingen we naar restaurant het Diepen terug. Aan onze rechterhand de Sint Jans berg, zo lopen we langs natuurgebied het Diepen

Even de spieren opwarmen. Niet snel daarna zijn het de heuvels van de Sint Jans berg met steil klimmetjes. Dat is het mooie van deze dag. Niet de kortste weg, maar steeds de natuur gebieden in met maximale hoogte meters. En Marion klimt dan nog eens extra omhoog voor de mooiste foto.

Vanaf Plasmolen loop ik ze tegemoet. Licht stijgend omhoog, later met een stevige trap om nog even wat hoger te gaan. Het is echt genieten.

Na Plasmolen gaat het pad door het Zevendal. Een schaapskudde met al lammetjes. Het voorjaar gaat beginnen. Een mooie ontmoeting.

Op de Mokerheide wilde ik ook wel even gaan kijken. Ik zoek een plekje met mooi uitzicht, zodat ik iedereen aan kan zien komen.

Dichtbij het Jachtslot van de Mokerheide kun je bij de ingang van de tuin ringetjes vinden. Helaas waren die net op, toen we er langs kwamen.

Heel speciaal was deze boom met medailles en herinneringen. Zo voelt het alsof we op een Camino lopen. De sporen van vele medewandelaars bij elkaar verzameld. Elk met zijn eigen gedachten.

Na het zweefvliegveld is het vlak. Het is dan nog 5 km. Rechte lanen met bomen, blaadjes die heel voorzichtig te voorschijn komen in het verder nog kale bos. Alleen de dennen hebben frisse groene naalden.

Vandaag logeren we in het gastvrije Emmaus klooster. Wat ontzettend fijn dat vrijwilliger Jolle ons ophaalt bij Malden. Nu zijn we nog “op tijd” om in te treden in het klooster.😉 Ook Joepke is er nu bij. Vanaf morgen gaat ze mee op pad.