3 oktober, 24 km, zonnig 25 graden
Vandaag is het de laatste dag van onze Primitivo. Lang naar uitgekeken, extra conditie opgebouwd en nu …..het zit erop. Hadden we gedacht, kunnen we het wel, zijn we er klaar voor? Nu weten we het. We hebben het allemaal gehaald. Trots als we zijn op elkaar en vooral ook op onszelf. De meest zware en mooiste Camino.

De laatste etappe van de Primitivo is over de camino Français met als hoogtepunt de Monte de Gozo. Wij zijn 4 km voor O Pedrouzo gestart in Astrar. Langs de luchthaven en Lavacolla

Ongeveer 1,5 km na onze herberg in Astrar kunnen we ontbijten. We vertrekken dan ook in het donker en zoeken ons pad met lampjes. Om 8 uur wordt het licht en zo gaan we na het ontbijt op pad.
Na Pedrouzo komen we over open velden. De zon komt te voorschijn en in een mum van tijd is de mist verdwenen.
Weldra passeren we de gemeentegrens van Santiago. Dan nog ongeveer 11 km naar de kathedraal. We hebben nog even pauze bij San Paio en daarna komt toch echt de laatste heuvel…. Monte de Gozo.
Enkelen gaan met mij ook nog even naar het monument van de pelgrims. Dat is bij het kerkje op de top van Monte de Gozo een kleine 500 meter naar links. Iets voorbij het kerkje zie je het staan.
Dan is het echt zover. We dalen af van de Monte de Gozo en komen in de stad aan. Nog een km of 4 te gaan voor we op het plein voor de kathedraal aankomen. Uitgelaten feliciteren we elkaar. We hebben met elkaar veel mee gemaakt. Het begon met de gemiste vlucht. Vertrouwen in een oplossing en samen naar huis en 2 dagen later opnieuw vertrekken. Alle overnachtingen opnieuw geregeld. We wilden wel de hele Camino Primitivo doen. En wat een toppers. De vele km’s in de benen, voor mij en een aantal op het maximum van ons kunnen. Anderen hebben het makkelijk kunnen lopen. Ieder op zijn manier, met zijn eigen “rugzak”. Van harte gefeliciteerd Gert Jan, Ada, Anneke, Annemiek, Coby en Elisabeth.

En we krijgen nog een kadootje. In de avond is er een mis met de Botafumeiro. Ons plan voor de avond aangepast en zo waren we in 18.30 uur in de kathedraal voor de mis van 19.30 uur. Een goede plaats vooraan en we kunnen na de mis het spectakel van het 65 kilo zware wierookvat door de kerk zien slingeren. Met de zang van een voortreffelijke tenor was het voor ons een emotioneel moment.

Afscheid van Santiago. We zoeken de schaduw van Jacobus op en gaan nog even naar de muziek.
Tot een volgende keer! Dank je wel aan alle volgers van dit blog en de vele ondersteunende reacties. Het doet ons goed dat we zoveel support voor deze zware Camino hebben ontvangen.
