27 graden, zon met sluierwolkjes, 18 kilometer

We gaan vandaag vroeg op pad zodat we minder lang in de hitte lopen. Het is nog niet helemaal licht wanneer we buiten verzamelen. Om 7 uur gaat de bakker open waar we kunnen ontbijten. Ik vermoed dat we de eerste klanten waren. Ontbijt bestellen en wanneer iedereen bestelt heeft je lunch zodat we niet te veel tijd kwijt zijn. Kwart voor 8 gaan we op pad, het is warm genoeg om zonder vest te lopen en het is mooi om te zien hoe de natuur ontwaakt.

Sommigen van ons moeten ook ontwaken en we wandelen rustig de eerste kilometers. We zien nu ook af en toe andere caminolopers waaronder een groep van vier jongeren uit Duitsland. En langs de kant een tentoonstelling van noem het maar op en een afbeelding van Jacobus met linten ervoor en schaduw van vier personen.

Het vlakke lopen van de laatste dagen langs de kust is voorbij. Het lijkt nu op het laatste deel van gisteren met hoog/laag verschil. We lopen wat dichter bij elkaar dan de eerste dag en de voorste lopers stoppen op tijd voor een korte of langere pauze.

Na een tijdje zien we bij een kerkje de aankondiging van de Pelgrimsmis waar we vanavond naar toe willen. Naast het kerkje staat een bijzondere steen. Iedereen is inmiddels goed wakker en de lachspieren worden weer gebruikt wat je aan de foto wel kunt zien.

Iedereen is blij dat we zo vroeg vertrokken zijn. Een klein stukje van de route zit een barretje waar we koffie drinken. Twee dames uit Canada zitten er ook. Ze vertellen niet hoe oud ze zijn maar we schatten ze misschien wel ouder dan onze oudste dame. Het wordt warmer en na een tijdje lopen we in de zon over stenen wat het extra warm maakt. Heerlijk als we dan weer een stukje in het bos kunnen lopen.

Dit is een heerlijke pauzeplek, allemaal op een rijtje.

We kopen nog wat fruit en zo in een heel klein supermarktje. Wanneer we aan de rand van Barcelinos zijn stoppen we voor een drankje en onze broodjes die we vanmorgen meenamen. Een ijsje is ook niet verkeerd denk Gré en Ineke is zo aardig om onze drankjes en het ijsje te betalen. Daarnaast trakteert ze ons op kleine pastéis de nata. Superlief, dankjewel. We gaan op pad en even later helpt iemand de voorste loopster met iets in haar tas te stoppen. De rest stopt er achter en op een rijtje zie ik ze staan. Snel een foto maken waarbij iedereen de tas van de ander vasthoud en het wel een polonaise lijkt.

Ik merk dat ik spierpijn begin te krijgen, nee niet in mijn benen of schouders maar in mijn lachspieren. Het laatste stukje ging voor mijn gevoel heel snel en ineens waren we bij de brug naar Barcelos.

In het hostel kunnen we pas om 3 uur terecht maar wanneer we er langs lopen informeer ik of we onze tassen daar achter kunnen laten. Nou, we kunnen zelfs al in onze kamer. Er is een lift en omdat we op de derde verdieping zitten gaan Corrie, Gré en ik alvast met de lift terwijl de anderen nog afrekenen. Ik heb betere ideeën gehad. We passen er net in en hij gaat zo traag dat we grappen dat de lift er dadelijk mee stopt. En net voordat we boven zijn gebeurd dat ook. We gebruiken de alarmknop en ik krijg het warmer en warmer. Het zal toch niet dat we hier een tijdje vastzitten? Voor ons gevoel heeft niemand door dat we vastzitten en de alarmknop wordt nog een paar keer gebruikt. Net als ik ga bellen horen we iemand. Die geeft ons instructies en even later krijgt ze de deur open. Oef, fijn om eruit te zijn al moeten we een flinke stap maken om op de verdieping te komen maar dat heb ik er graag voor over.

We zetten onze spullen in onze kamer. Voor de eerste keer slapen we met zijn allen in een kamer, wordt een nieuwe ervaring. Eerst gaan we voor het etappedrankje Barcelos in waar we op het terras direct contact hebben met een Portugees. Hij wil wel heel graag contact met Regina maar dat is niet wederzijds.

Chef kok Lorita en sous chef Regina bieden aan om te koken wat iedereen graag aanneemt. Ze gaan boodschappen doen en wij mogen straks opruimen, goede deal. We eten om half 6 zodat we op tijd zijn voor de Pelgrimsmis.

Het eten was heerlijk en er was voldoende. Goed gedaan dames. De pelgrimsmis was voor iedereen een bijzondere ervaring. We kregen, samen met andere pelgrims de zegen van de pastoor en na de mis een stempel, een kaartje met een spreuk en wens en info over andere missen onderweg.

Weer terug bij het hostel zitten we boven op het balkon eerste rang voor het jazzconcert van vanavond. Dat begint om 10 uur en dat betekent dat we nog een uur moeten wachten. Tijd voor ons om te kletsen en te lachen. Wanneer het concert begint vindt niemand het leuk en als er dan ook nog een lege wijnfles kapot valt wordt het tijd om naar bed te gaan. Het lijkt wel een schoolreisje zoals het gaat met zijn allen op een kamer. Rond 11 uur wordt het dan toch stil en dat is maar goed ook want de wekker loopt morgen om kwart over 6 af.

Zon, weinig wind, 32 graden en 23 kilometer

Na een nacht met weinig slaap voor een aantal van ons zaten we toch opgewekt aan het ontbijt. Sandra verzorgde ons goed, net als gisterenavond bleef ze vragen of we nog meer wilden. Terwijl wij ontbeten maakte ze voor iedereen een broodje klaar voor de lunch. Onderweg is een supermarkt waar we nog wat kunnen kopen. Na afscheid genomen te hebben van de aardige mensen van Café Sandra begon onze route langs de zee. Een halve dag nog en dan gaan we het binnenland in.

Lees verder Dag 2 Van Vila Cha naar Rates →

12 september, 30 graden, 15km camino en 5km in Porto

De meesten van ons hadden goed geslapen, zelfs ik was maar een paar keer wakker geweest. We ontbijten om 8 uur in het hostel waar we voldoende kunnen eten. Er zijn scrambled eggs en er is fruit, muesli en joghurt en er zijn broodjes. Wel even zelf uit de keuken bord, mok en bestek pakken en daarna afwassen. Terwijl we nog aan tafel zitten gaat Lorita voor ons gitaar spelen, een mooi caminocadeautje.

Na het ontbijt gaan we Porto in. We lopen naar de kathedraal waar op de ingang een brief hangt dat je via het museum naar binnen kan. Dat klopt maar je moet wel entree betalen. In dat geval heeft niemand interesse en vragen we om een stempel, die wel gratis te krijgen is en die ons beginpunt kenmerkt. Buiten bewonderen we het uitzicht wat je vanaf het plein over Porto hebt.

Via steegjes lopen we naar beneden naar de rivier de Douro en bewonderen we de mooie pandjes met opvallende kenmerken.

Beneden zien we de Pont Louis, de rondvaartbootjes, de kabelbaan en aan de overkant van de rivier de huizen waar vroeger de port opgeslagen werd. We hebben wel zin in een kopje koffie en gaan lekker op en terras zitten. Daarna vervolgen we onze wandeling, langs de oudste huizen van Porto en via wat winkels voor een heuptasje en een horloge wat vanmorgen ineens verdwenen was, naar het hostel.

We halen de rugzakken op en met achterlating van een handdoekje en een horloge gaan we op weg naar de metro. Onderweg kopen we een broodje voor de lunch en uiteraard lopen we de mooie hal van het station binnen.

Eenmaal in de metro blijkt deze om een voor ons onduidelijke reden niet te kunnen vertrekken. Diverse mensen verlaten de metro want het oponthoud kan wel 20 minuten duren. Wij blijven natuurlijk in de metro en gaan op vrijgekomen plekken of op de grond zitten.

De wachttijd valt mee en na 16 stops stappen we uit en begint de camino. We volgen de gele pijlen en zijn al snel bij de zee waar we vandaag langs lopen. Op een bankje eten we onze broodjes, voor een stop op het terras is het nog te vroeg.

De snelle lopers lopen maar door waardoor de stop op het terras er maar niet van komt. Ik loop met Lorita achteraan en we gaan de voorsten die we meestal wel zien maar die niet omkijken maar eens bellen. De telefoon gaat over maar de oproep wordt gewoon weggedrukt, mijn nummer wordt niet herkend. Drie kilometer voor het eindpunt stoppen de voorsten eindelijk en is het lekker om even te zitten met een drankje. We vervolgen de route en het laatste deel lopen we samen.

We nemen na aankomst eerst een etappedrankje waarna we ons installeren in luxe 2 persoonskamers en voor een persoon is er een 1 persoonskamer. Die is voor degene die er het meest aan toe is, zo gemakkelijk wordt dat onderling geregeld.

Na de maaltijd waarbij we meer dan genoeg te eten en drinken geserveerd krijgen gaan we naar het strand om te genieten van de mooie zonsondergang.

Lees verder Dag 1 Van Porto naar Vila Cha →

Onze vlucht van Schiphol naar Porto heeft als vertrektijd 16.05 uur. Ik heb met iedereen afgesproken om half 2 te verzamelen in vertrekhal 1 helemaal rechts. Vorig jaar mei was ik daar ook en zat daar de balie van TAP. Inmiddels was er op Schiphol hard gewerkt en is er een hal bijgekomen, nr 1A waar je via een lange gang komt. Wanneer ik die gang inloop zie ik Ineke en wanneer we samen doorlopen zien we Lorita al in de hal. We maken kennis met elkaar en even later sluit Corrie bij ons aan. Marian, Gré en Regina zien we niet en na een tijdje ga ik terug naar hal 1 waar ik ze gelijk zie. Ze hadden elkaar gevonden en dachten net om toch maar eens die gang in te lopen. Zo is ons clubje compleet en kunnen we inchecken.

Daarna gaan we door de douane controle. Zowat iedereen heeft een bak die extra gecontroleerd wordt en meestal is het dan goed. Een zakmesje wordt er wel uitgehaald.

Op naar een bakje koffie waarbij we verder met elkaar kennis maken en ik pelgrimspaspoorten heb voor degene die deze nog niet hebben. Uiteraard met een stempel van In balans op weg Mieke Schrieks erin. Een aardige man bij ons aan tafel maakt een foto van ons.

De gate is gewijzigd en wanneer er op het bord staat dat iedereen verzocht wordt naar de gate te gaan doen wij dat ook. De meeste mensen zitten nog te wachten en wij gaan ook zitten. Er gebeurd een tijdje niets en dan zien we het toestel van TAP aankomen. Het regent en het is een beetje mistig. Het weer in Porto schijnt veel beter te zijn. Zon en ruim 25 graden, een mooi vooruitzicht voor ons.

Wanneer we aan boord zijn en iedereen al lang en breed zit gebeurd er niets. Blijkt dat er gewacht moet worden op toestemming om te vertrekken en doordat het toestel te laat op Schiphol aankwam moet het wachten tot het ergens tussen geplaatst kan worden. Uiteindelijk vertrekken we tegen half 6. Tijdens de vlucht krijgen we een snack en iets te drinken. Kan ik mij van andere vluchten met TAP niet herinneren maar het is een aangename verrassing.

Hoe dichter we bij Porto komen hoe minder wolken dat ik zie. Boven Porto hangt er geen een en we landen een uur later dan gepland. Na het ophalen van de bagage nemen we de metro. Altijd weer even kijken hoe het werkt met kaartjes maar we komen er samen wel uit. In de metro is het druk en al staand regel ik het rugzakvervoer voor twee personen die toch liever vanaf de eerste dag zonder rugzak lopen.

Wanneer we in het centrum zijn hoor ik verbaasde geluiden over hoe mooi het is. Morgen gaan we dat verder bekijken, nu gaan we naar het Yes Hostel. Na het inchecken en achterlaten van onze bagage gaan we eten bij café Piolho. Een lokaal restaurant waar we heerlijk buiten kunnen eten. Uiteraard past daar een Portje bij.

Lees verder Reisdag Amsterdam naar Porto →