Tagarchief: Texel 2022

Texel dag 1

6 februari, 15 km, droog, later hagel

Dat was een onverwachte wending. In plaats van het geplande Kloosterpad, waren de plannen veranderd naar 4 dagen wandelen op Texel. Een lange afstand wandeling die “Waddenwandelen” heet en over alle eilanden gaat. Wij gaan in 75 km Texel ronden.

Om 10.30 uur waren we al bij Den Helder en konden daardoor net een boot eerder nemen. Het is maar een half uurtje met de boot. Zo kwamen we om 11 uur op Texel aan. De bus stond al klaar, we logeren in het Stayokay hostel in Den Burg. Bagage achter laten en zo begonnen we aan de wandeling van vandaag. Direct vanaf het hostel voor de eerste 15 km.

De route is gemarkeerd met rood geel. Dat is handig, zo heb je geen boekje nodig. Ook heb ik een GPX track kunnen vinden, voor het geval we toch we toch een sticker over het hoofd zien, of afgeleid zijn, als we teveel aan het “buurten” zijn.

We verlaten Den Burg en gaan over smalle modderpaden naar de Hoge Berg en door naar Oude Schild. We boffen echt! Er was heel veel regen voorspeld en precies toen we wilden vertrekken was het droog. Heel de ochtend had het hier geregend, de paden waren erg nat. Deze wandeling zijn we met 6 op pad. Lydia, Hinke, Elly, Gonny, Miets en ik. Als er teveel modder was, kon je vaak ook wat hoger lopen. We hebben nog een goede daad verricht. Een pony zat met zijn poot vast. Gonny en Elly klimmen over het hek en bevrijden het.

Het dorp Oude Schild heeft een haven en ligt aan de Waddenzee. De zon komt er net doorheen. Een sfeervol plaatsje met kleine dijkwoningen.

Vandaag is het westen wind, windkracht 6. Vanaf Oude Schild lopen we vooral naar het noordoosten en we lopen aan de kant van de Waddenzee. Zo voelen we niet veel van de harde wind. Er komt steeds meer blauwe lucht te voorschijn.

Een stuk verder komen we bij een binnendijks natuurgebied de Zandkes. Een mooi gebied met kreken en rietkragen. Vooral voor vogelaars vaak bezocht. We genieten van de wijdsheid, het oneindige, de rust die er te vinden is. We voelen ons een met de natuur. Na enkele uren met elkaar op pad zijn, ook al een met elkaar.

Na dit natuurgebied gaan we de polder in naar het westen. Met volle tegenwind gaan we naar Oosterend. De Texel Hopper komt over 1 uur en zo kunnen we ons etappe drankje in de plaatselijke kroeg nuttigen. Bijna was ik vergeten hoe lekker ik een Tessels Juttertje vind.😉.

Het zou tot 18 uur droog zijn……dat liep even anders. Op weg naar de bushalte, nog meer dan 1 km, werden we overvallen door hevige wind, regen en later hagel. We waren blij dat de Texel Hopper kwam en ons naar Stayokay terugbracht…..ik had wel mijn poncho, maar niet mijn regenbroek aan getrokken. In mum van tijd was mijn wandelbroek een soort “regenpijp”. Mijn nog nieuwe wandelschoenen zijn nog waterdicht…..

Texel dag 2

7 februari, 22 km droog, veel zon en wind

Vandaag was het zover. We bereiken het noordelijkste punt van Texel. De vuurtoren van de Cocksdorp.

Net na 9 uur stond de Texel Hopper voor de deur in Den Burg om ons naar Oosterend te brengen. Daar waar we gisteren geëindigd waren, is vandaag ons beginpunt. Op Texel is dat heel goed geregeld. Een wandelplan en busplan maken en de Texel Hopper reserveren. In dit seizoen is het niet druk en zo een eiland is altijd mooi.

Ook vanaf Oosterend hadden we paden met veel modder. Meestal ga ik rechtdoor, als ik nog gras door het water heen zie, is het meestal niet te diep. 😉 Een enkele keer was het echt te diep en liepen we op een talud. Mezelf altijd afvragen “wat kan wel” ?

Een stuk langs het wad en later wat verder landinwaarts langs het Eierlands kanaal en bovenop een dijk. Het was een harde noordwesten wind. Zo een sterke wind dat we bijna scheef moesten lopen. Het kanaal staken we over met een trekpontje. Het lag aan de overkant, Lydia en Elly trokken het naar ons toe. En dat terwijl een man stond te kijken en best een handje had kunnen helpen.

Een heel nat natuurgebiedje volgt, gelegen net buiten ten zuiden van De Cocksdorp. Intussen waren we na 8 km toe aan een korte pauze. Bij een huis mochten we uit de wind even rusten. We zien over grote plassen de  rood/gele stickers van de route en we passeren rechts of links en hopen zo droge voeten te houden.

In De Cocksdorp gaan we bij de bakker koffie drinken. Het is op het terras uit de wind in de zon heerlijk. We genieten van de winter zonnestralen.

Wat een groot verschil in temperatuur. We liepen naar het noordelijkste punt aan de Waddendijk. De wind was ijskoud. We verstoppen ons in de winterjassen en mutsen. Op weg naar de vuurtoren.

Vlakbij de vuurtoren kiezen 3 voor het strand en zien daar de 60 meter lange aanlegsteiger van de boot naar Vlieland. Indrukwekkend!

Met de 2 anderen loop ik door de duinen naar de vuurtoren. Hier is de wind even weg en is het aangenaam. Een eindje verder zijn we weer bij elkaar en lopen verder naar de vuurtoren.

Over het brede strand gaan we naar het westen en later naar het zuiden. Met de tegenwind ervaren we het als zwaar en zijn blij dat we even later door de duinen in de richting van de Slufter gaan.

Een bijzonder afwisselende dag. Polder, Waddenzee, vuurtoren, duinen en strand. Een prachtdag, mede door het mooie weer

Texel dag 3

8 februari, 22 km droog en veel zon 8 graden De Slufter – De Koog en verder

“Het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen”. Zomaar een tekst op een van de vele bankjes in de Slufter.

We startten vandaag bij de Slufter (bushalte 117) en wandelden tm Strandpaviljoen paal 12.

Tot onze verrassing hadden we vandaag vooral zon. De weersverwachting was de hele dag bewolkt. Zo gaat dat wel vaker aan de kust. De bewolking komt en gaat, vooral als de wind van zee komt. West – zuidwest vandaag. Eerst liepen we over het fietspad land de duinen, dit deel van de Slufter is niet vrij toegankelijk, een beschermd natuurgebied. Het vroege strijklicht verlicht de velden. Mooi!

We klimmen omhoog bij de grote trap van de Slufter. Boven gekomen heb je een weids uitzicht over de kreken. In de verte zie je de zee en ook dat de duinen daar open zijn. De Slufter staat in open verbinding met de zee. Tweemaal per dag stromen de kreken vol door eb en vloed. Voor vogels is het een rust en foerageer gebied.

Het was vloed en we konden niet overal goed bij de wandelpaden komen. Een keer kozen we voor rechts langs het water, maar moesten toch terug. Te veel en te diep water. Soppen, soppen. Gelukkig hebben we allemaal hoge schoenen. Daar zagen we dat we een pad hadden gemist. Het “Waddenwandelen” pad lag wat hoger. Na de Slufter hadden we een duinpad in de richting van de zee. Hier kiezen we voor het strand en hoopten dat strandpaviljoen paal 21 open zou zijn. Helaas. Wel was het er goed vertoeven uit de wind.

In de Koog nemen we een kopje koffie bij de bakker. Het gebied na de Koog heeft een duingebied. Klimmende en dalende paden net steeds wisselende uitzichten. Bijzonder mooi.

De route voert afwisselend langs het strand en de duinen. Het loopt zwaar met de tegenwind, toch windkracht 4. We lopen zelfs schuin om de wind te trotseren. De zon geeft tegenlicht over de schuimkoppen. De meeuwen en drieteenstrandlopers spelen met de golven.

Na 1 km gaan we weer van het strand af. Van de vorige keer, weet ik dat het goed opletten is, je loopt de afslag zo voorbij. Precies hier was veel zand van de duinovergang weggespoeld. We moesten er met handen en voeten omhoog klimmen.

Ik had de Texel Hopper gereserveerd vanaf paal 9. Tot een uur voor vertrek kun je nog wijzigen. Dat was nodig. We gaan de afgesproken tijd niet halen. We besluiten tot Strandpaviljoen paal 12 te wandelen. Zo werd de afstand met 3 km afgekort en konden we de bus van 16.20 uur halen. Het laatste deel door de glooiende bossen ten westen van Den Burg. Een heel ander landschap.

De 3e dag van onze Texel wandeling zit erop. Opnieuw een hele mooie dag…..

Texel dag 4

9 februari, 18 km bewolkt, 7 graden

En vandaag zit het erop. Heel Texel rond gewandeld. De laatste etappe vanaf Paal 9, via  de haven van de pont en terug naar het beginpunt, Den Burg.

Eerst over het strand. Wat is het toch heerlijk om nog even over het strand te lopen. Met zuidwesten wind tegen. Net niet te koud, ruisende branding, meeuwen die opvliegen. Een enkele voetstap in het zand. Onze gedachten die komen en gaan. Alvast even deze Texel dagen in gedachten.

Het pad over de duinen is niet eenvoudig te vinden. Er staat 350 meter na paal 8.80 linksaf. Een smalle duinovergang. Met GPX proberen we het.  Uiteindelijk vinden we weer een aanwijzing.

Er volgt een pad langs De Horsmeertjes en later langs de Mokbaai. Echt aan te bevelen, Texel in de winter. We hebben de wandelpaden voor onszelf. Zeker nu de restaurants open zijn en niet buiten in de koude wind hoeven te pauzeren.

Tot aan ’t Horntje volgen we een smal pad langs de Mokbaai. Heel onverwacht is er de trap naar boven en zien we de veerboot.

Daar hebben we even pauze. De laatste 8 km is door de polder.Veelal over onverharde kleine dijken met kreken en oneindige polder landschappen. We krijgen in het laatste halfuur nog een paar spetters. Die tellen niet mee. Ook deze laatste dag voelt voor ons als droge dag en een kadootje om van zo’n mooi eiland als Texel te mogen genieten.

Terugkijkend om 4 Texel dagen….ik heb genoten. De natuur, elkaars gezelschap en ons verblijf in het Stayokay hostel in Den Burg. Niet te vergeten de service van de Texelhopper, die ons dagelijks naar het beginpunt en eindpunt haalde en bracht. Tot een volgende keer!