Categoriearchief: Via Lemovicensis

Via Lemovicensis Nevers Apremont

16 maart, 17 km, zonnig, 18 graden

Blijven we in het klooster of gaan we toch maar weer op pad? De fijne 1 persoonskamer in Espace Bernadette nodigen ons uit…..we kiezen ervoor om verder te gaan met onze Camino, op weg naar La Souterraine.

Hieronder zie je de route die we gaan vervolgen.

Even de stad uitlopen en we zijn weer in de weldadige rust van het platteland. Meteen over de brug van de Loire gaan we rechtsaf. Hier is het even goed opletten, er zijn 2 varianten. Wij kiezen voor de noordelijke variant over Augy sur Aubois.

Vandaag is het een makkelijke etappe, zonder hoogteverschillen en met 17 km goed te doen. Prachtige paden langs het kanaal, kleine paadjes, en ook op een fietspad

We vervolgen onze route en komen tot onze verrassing in een piepklein dorpje met een winkeltje met een terrasje voor de deur. Gimouille genaamd. We zagen al zoiets toen we het dorp inkwamen: epicerie et terrasse. Goed kijken je bent er zo voorbij….

Daarna komen we langs een kanaal die over de Loire heen gaat. Bijzonder om te zien. Er is daar veel hoogteverschillen en het water in de Loire stroomt er krachtig. We kunnen ons voorstellen dat kanoën daar echt niet gaat.

Naar Apremont is het nog 5 km langs het kanaal. Een recht pad. Apremont is misschien in de zomer een erg toeristisch plaatsje met mooie huizen. We hadden verwacht dat er een bar open zou zijn. Alles is gesloten, net als de gite van de pelgrims. We wachten geduldig op vervoer terug naar ons overnachtingsadres , hotel La Granouille, 5 km terug op de route. Zo zie je, het loopt wel eens anders.

Via Lemovicensis Guerigny Nevers

15 maart, 16 km, zonnig 0-12 graden

Het weer wisselt sterk hier in Frankrijk. Ik heb het motto “het is altijd weer”, maar als net als vandaag de zon overvloedig schijnt, is het toch net mooier buiten.

Vandaag vooral over rustige kleine wegen, door het licht glooiende landschap, met regelmatig zicht op het riviertje La Nievre.

Net voor Les Buttes zien we bankjes in de zon en uit de wind. Ook al is het op dat moment nog maar 7 graden, we vinden het heerlijk en nemen het ervan. Ongeveer 6,5 km zit erop. We hebben geen haast omdat we vandaag naar Nevers gaan, dat op 15 km ligt. Vlak daarna gaan we rechtsaf.

Langzaam maar zeker, zien we wat meer bedrijvigheid. Dichter bij Nevers, de woningen zijn niet verlaten en hebben mooie tuinen met o.a. bloeiende Mimosa. Voor Ellen en mij herinneringen aan een Camino français in april 2017. Dan zien we in de verte de hooggelegen kathedraal van Nevers en we dalen af naar de stad.

Nevers is een oude Romeinse stad met prachtige kerken. L’eglise Saint Etienne, de kathedraal Saint-Cyr-et -Sainte-Julette, het paleis en l’eglise Sainte Bernadette. Eerst gaan we even naar het grote naambord van Nevers. De eerste mijlpaal van 100 km zit erop. Vol vertrouwen dat het ons gaat lukken, vieren we samen dit moment

Als eerste komen we bij de kerk Saint Etienne aan.

Mooie oude andere gebouwen, het paleis en de kathedraal, met een prachtige lichtinval door de moderne glas in lood ramen.

Tenslotte de kerk Saint Bernadette. Bernadette is daar te bezoeken, gebalsemd alsof ze er zo nog bij was. Daar is ook de Lourdes grot te vinden. Heel speciaal is ons verblijf deze nacht in het klooster van Bernadette Soubirons. Speciaal voor de pelgrims 1 persoonskamers met ook speciale pelgrimsprijzen. Voor 1 nacht zijn we ingetreden😉…….even kijken of het bevalt.

Na het installeren gaan we met 3-en toch nog even op het terras een biertje pakken. Deze mijlpaal hebben we toch maar vast gehaald.

Via Lemovicensis Premery Guerigny

14 maart, 20 km, wisselend bewolkt, 10 minuten buien, 9 graden

Wat is het leven van een pelgrim toch eenvoudig. Waar slapen we, hebben we eten en drinken en bij wisselend weer zoals hier in Frankrijk: Wat wordt het weer vandaag? Wat dat laatste betreft hebben we tot nu toe veel geluk. De hele nacht regen en vandaag enkele buien. En als de temperatuur dan terugzakt naar 9 graden……geen probleem. Daar zijn we op gekleed.

De route vandaag is prachtig, we ervaren het als makkelijk. Dat klopt ook, geen modderpaden, heel glooiend en wat korter dan de afgelopen 3 dagen. Alleen de eerste klim wordt als pittig ervaren.

We verlaten Premery over een kleine weg niet ver van het spoor en stijgen van 231 meter naar 318 meter. Aan de ene kant bos, aan de andere kant vergezichten over de groene heuvels.

Zo gaan we naar Le Grand Rigny met uitzicht over eveneens een mooi dal. Er staat nog een oud schoolgebouw en we vragen ons af hoelang geleden hier nog kinderen naar school zijn gegaan. Nu ziet het er verlaten uit. Wel is er hier in dit afgelegen gebied nog een brievenbus en we zien een gele postauto langs komen.

Na 12 km willen we graag pauzeren. Bij Poiseux is er een bar/restaurant Auberge de la post. Even 800 meter van de route af en dan zijn we er. Tot onze verrassing is die open en ……het komt heel goed uit, we krijgen even een plensbui en zo kunnen we warm en droog schuilen onder het genot van een kopje koffie of thee.

Over de weg is het dan nog 5 km naar Guerigny. Dat is de drukke D977. Wij vervolgen de route en komen zo door het Forêt de Guerigny over de route forestiere de Poiseux. Lange wegen die stijgen en dalen. Net als de zon even schijnt is er een boomstam voor ons lunch plekje. Wat wil een pelgrim nog meer?

We overnachten bij de chambre d’hote Le Clos des Forges. Ook een adres die in de gids van Miam Miam Dodo te vinden is.

Morgen komen we in Nevers aan. De eerste 100 km zitten er dan op. Ik hoor vandaag: als we dat kunnen halen, groeit het vertrouwen dat het ons gaat lukken.

Nog even het centrum in van Guerigny.

Via Lemovicensis Guipy Premery

13 maart, 23,6 km, eerst zonnig, later onweer, 18 graden

Dat het vandaag maar liefst 18 graden zou kunnen worden, leek ons wel een heerlijke wandeltemperatuur. Dat het ook zou kunnen gaan onweren, daar zijn we voor gewaarschuwd en het leek aan onze neus voorbij te gaan……

Vanmorgen werden we teruggebracht waar we gisteren waren geëindigd . Naar Guipy. De route van vandaag kent vele km’s langs een drukke weg, de D977 bis. Vooral na Saint Reverien. De weg van Guipy naar Saint Reverien begint eerst over een rustige boerenweg. We zeiden nog tegen elkaar, wat lopen we lekker. Tot aan 2 km voor Saint Reverien, dat was een zeer nat pad. We moesten elkaar hier en daar helpen om over het water (of erin….) te springen. Het had dan ook de hele nacht geregend en bij vertrek hadden we stralend zonnig weer. We boffen!

Het natte pad was aan beide zijden een riviertje. Soms was het ook in het midden erg nat. We klimmen er omhoog naar Saint Reverien.

Saint Reverien is een stad, die totaal verlaten is. Ieder trekt naar het platteland. Geen restaurant of winkel is er over gebleven. We spreken de eerste de beste personen aan, met de vraag of we ergens koffie kunnen krijgen. Kom binnen zegt hij.😉 Hij had in zijn huis ook een Compostella staan en had wel zin in een praatje. Intussen maakt hij koffie voor ons. We merken verder dat Saint Reverien er totaal verlaten bij ligt. Het kerkje is open, daar zien we prachtige fresco’s.

Daarna volgt een stuk van 5 km langs de drukke weg. We hadden afgesproken om 13 uur te pauzeren, daar waar we de drukke weg afgaan. Toen was het nog droog, we zagen de lucht veranderen.

Ik weet dat je de afstand tot het onweer een beetje kunt uitrekenen. Wat ik vroeger heb geleerd is dat het aantal tellen dat tussen de donder en de bliksem zit, het aantal km’s is vermenigvuldigd met 3. Het onweer komt steeds dichterbij. We komen net voor het erg hard gaat regenen bij een boerenschuur. We gaan er even schuilen. Met onweer moet je toch voorzichtig zijn. Persoonlijk vind ik het wel erg mooi, die donkere luchten.

Nog een klein stukje naar Premery. Het cafe is open en we besluiten er ons etappe drankje te nemen. Onze 3e wandeldag zit erop. Daarna gaan we weer terug naar ons verblijf le Saint Jacques.

Via Lemovicensis Esprit Guipy

12 maart, 23 km, half bewolkt 14 graden

Vandaag voelt het als voorjaar met af en toe zon en 14 graden. Dan hier te lopen in het mooie midden Frankrijk met het glooiende landschap. We worden er allemaal heel blij van.

Zoals je ziet is het voortdurend glooiend. Geen meter vlak en veel vals plat. Om 8.30 uur gaan we de deur uit van de prima gite van Anne Marie Barrier, het adres dat ik vond in de gids Miam Miam Dodo. Een warme ontvangst, ze zorgt heel goed voor ons. Na 11 km zijn we in Corbigny. Een grote plaats met ook op zondag winkels open. Zo kunnen we er brood bij de warme bakker kopen en bananen voor onderweg.

We merken dat na Vezelay meer schelpen te zien zijn en ook mooie teksten onderweg. (Vertaald volgens Google Translate) Dat je je pad volgt, je hart altijd vol blijdschap. En moge elke dag gevuld zijn met vreugde en moge je nooit verdrietig zijn. Moge je leven rijk zijn aan goede woorden en je vrede brengen. Moge de hemel je altijd zijn zegen schenken.

We genieten vandaag van elke stap. De mooie natuur, de temperatuur en elkaars gezelschap. Een beeld van een visser in een dorpje. Nieuwsgierige koeien, die denken: waar gaan die naar toe…..

Alsof de Camino hier meer leeft,van ten noorden van Vezelay…. Misschien is het seizoen dat wij onderweg zijn nog net te vroeg. Er is veel dicht. Een hele puzzel om de overnachtingen rond te krijgen. Zo overnachten we vandaag in een chambre d’hote in Premery, Chambre d’hote Saint Jacques, omdat in Guipy niets beschikbaar was. We werden opgehaald door de eigenaar in Guipy. We zullen hier 2 nachten verblijven. We gaan morgen terug naar Guipy om onze route te vervolgen. Toen we stonden te wachten viel ons oog op deze vuurwantsen. Op een boom en op de grond, ontelbare, voor deze beestjes kennelijk wel de goede tijd.

Wat heerlijk om bij aankomst in de woonkamer te worden verwelkomd en een etappe drankje kunnen kopen.

 

Via Lemovicensis Vezelay Esprit

11 maart, 26 km bewolkt en droog

Een van de meest bijzondere momenten van het verblijf in Vezelay is het bijwonen van de “Lauden” in de basiliek. Met gezangen van de nonnen en paters, ik denk wel 20 in totaal. Ik kreeg er kippenvel van. Zo mooi en indrukwekkend. Aan het einde mochten de pelgrims naar voren komen en met een pelgrimsgebed kregen we de zegen mee voor onze wandeling naar Santiago. Een heel goed begin van de dag.

Nog helemaal onder de indruk gaan we op pad.

Een zware route vandaag! Voor de eerste dag ver met 26 km en met veel heuvels. De eerste is de daling naar Saint Pere.

Direct na Vezelay moet je goed opletten. Ga je naar Nevers of naar Bourges. De route is goed gemarkeerd. Wel zijn er vele routes hier in de omgeving en belangrijk is de geel met witte borden te kiezen en de uitsluitend gele te negeren. Na de afdaling zien we de basiliek hoog boven ons uit torenen.

We lopen veelal over onverharde paden, die nogal nat zijn met heel veel modder, die ook nog erg glad is. Als je dan aan het stijgen of dalen bent moeten we goed opletten om niet te vallen. Ook vandaag lukt het me niet mijn broek schoon te houden. 😉

Het landschap is erg mooi. Heuvels in vele tinten groen. De ene heuvel is nog niet afgelopen of de volgende ligt al klaar. In dit deel van Frankrijk lopen we door vele vooral verlaten dorpjes. Alsof de tijd heeft stil gestaan.

Volgens onze route zou er op 2 plaatsen horeca kunnen zijn, dat is in Pierre Perthuis en Bazoche. De eerste op 8 km, de 2e op 16 km. Bij beiden was het dicht. We nemen wel even pauze. Na 2 uur lopen zijn we er echt aan toe. Even wat eten en drinken en dan kunnen we weer. Wat is het heerlijk om zo gastvrij te worden ontvangen in de gite van Anne Marie Barrier in Esprit. Moe en voldaan genieten we van ons etappe drankje.

Via Lemovicensis naar Vezelay

10 maart 2023, een nieuw avontuur.

Van 10-28 maart gaan we 320 km naar het zuiden. De Via Lemovicensis genaamd of ook Voie de Vezelay.

Dat is een van de mogelijkheden om in de richting van Saint Jean Pied de Port te gaan is vanaf Vezelay. Op de kaart ten zuidoosten van Parijs.

In de weken voor vertrek kregen we bericht over mogelijke stakingen in België en Frankrijk. En inderdaad ik kreeg 3 mails over de boekingen. De trein is vervallen. Wat nu? Ik ga bellen met NS international en weet intussen dat een trein eerder wel rijdt. Ada had die trein al, zij had geen bericht dat haar trein was vervallen. Tatata we kunnen 1 uur eerder vertrekken. Zo zaten Ellen en ik om 7.03 uur in de trein van Den Bosch naar Breda. Overstappen naar Antwerpen. Die trein had 10 minuten vertraging. In Antwerpen overstappen op de trein naar Parijs. Uiteindelijk zaten we in de trein.

We zijn: vlnr Mieke, Ada, Carla, Ellen, en Dike

De geplande metro naar Gare de Lyon, gaat ook niet. Wel een andere met 1 keer overstappen. Als haringen in een ton reizen we 1 halte. Gelukkig hadden we nu 1 uur meer de tijd om op station Bercy te komen. Daar zou de trein naar Sermizelles Vezelay vertrekken. Je raadt het al…… Ook hier stakingen. De trein gaat niet, en dat wisten we niet. Wat nu? Eindelijk hebben we een taxi gevonden die ons naar Vezelay brengt.

We zijn hier in Centre du Madeleine naast de basiliek van Vezelay Morgen ochtend gaan we naar de speciale bijeenkomst in de basiliek, bij het Lauden. We gaan het ervaren en krijgen de zegen mee.

De eerste stempel staat in ons paspoort. We gaan morgen op pad, de eerste km wachten op ons

Via Campaniensis dag 8 Savieres – Troyes

23 maart, 20 km zonnig 18 graden

Op weg naar Troyes. Het eerste deel van onze Camino Via Campaniensis zit er op. Trots zijn we dat we zover zijn gekomen.

Een echte mijlpaal om zo in Troyes aan te komen.

Volgens het boekje is de afstand van Savieres naar Troyes 16 km. We denken dat dit van het einde van Savieres is. We vertrokken aan het begin van Savieres en dat was naar de kathedraal echt al 18 km. Om bij onze overnachtingsplaats in Rosieres te komen kwamen er nog 2 km. Toch voelt het als heel relaxed. Het pad langs het kanaal is geheel vlak en ook in Troyes blijft het vlak.

We kiezen dan rechts, dan links van het kanaal. Iets meer schaduw en onverhard of een makkelijker verhard pad. De laatste 8 km lopen we door de stad en komen precies bij de kathedraal uit. Onze voeten hebben al deze km van Reims naar Troyes toch maar afgelegd. We zijn er erg dankbaar voor.

We halen eerst een stempel in de kathedraal en nemen ook de tijd er rond te kijken. De zon staat op de gebrandschilderde ramen. Dat geeft een prachtig effect.

Ook de beelden maken indruk. De sfeer in de kathedraal is heel speciaal.

Dan was het tijd voor ons etappe drankje aan het kanaal. Dat hebben we verdiend.

Morgen gaan we de eerste stappen naar Vezelay zetten. We kijken alweer uit naar nieuwe heuvels en vergezichten.

Dag 18 Saint Palais – Larcevau

6 mei 2017, heerlijk weer, 25 graden, 17 km

Het is niet te geloven….de hele nacht regen en harde wind en we worden wakker en zien blauwe lucht. Hier in deze hoek van de Golf van Biskaje, kan het weer zomaar omslaan en deze keer heeft Jacobus het goed met ons voor. We boffen enorm, de weersvoorspelling was voor vandaag slecht en wat krijgen wij….een stralende dag!!!

In Saint Palais komen al een paar routes bij elkaar en wij komen bij toeval op de route de Gibraltar uit. Zo ontzettend mooi. Ik toon je hier wat foto’s van dit deel.
Het vroege ochtend licht tovert een glans over de nog natte, pas geplante mais.

Lees verder Dag 18 Saint Palais – Larcevau