Dag 4 Van Paal 9 terug naar het Stayokay hostel

Meerdaagse wandeling

15 April 2021, 8 graden, 19 km. zon en wolken

Het is al de laatste wandeldag en we gingen vroeg vertrekken. De kamers moesten leeg zijn, dus ook nog eerst alles inpakken en de bagage achterlaten. Deze halen we op als we terug komen van de wandeling. Het busje van Texelhopper zou ons om half 9 ophalen. Iedere keer was het busje er al voor de afgesproken tijd maar vandaag was het ‘al’ twee minuten later. Wij kijken hoopvol naar links waar het busje steeds vandaan kwam en ineens komt het busje van rechts. We stappen in en zonder dat we een omweg hoeven te maken worden we naar de halte van Paal 9 gebracht waar we verder lopen waar we gisteren gestopt waren.

Deze foto van diverse plaatsen op het eiland hadden we allemaal op de kamer. Toen Constance gisteren op de kamer van José de foto zag was ze verbaasd dat wij deze allemaal op de kamer bleken te hebben. Het busje reed langs de kerk rechtsonder op de foto en ik vroeg Constance of ze nog goed op haar kamer gekeken had. Ja, lachte ze, ik had de foto ook.

De eerste stappen zijn al weer gezet op het strand. De zee is rustiger dan gisteren en het is nog fris maar wel lekker om te lopen. Frans en ik horen een helikopter en speuren de hemel af maar zien niets. Het geluid wordt steeds harder maar wij zien niets. Gelukkig dat dit ons allebei overkomt anders zouden we ons afvragen of er iets mis is met onze oren. Eindelijk zien we toch nog de helikopter wanneer deze rechts van ons boven de zee vliegt. Blijft raar dat we deze eerder helemaal niet konden zien.

Het strand is nog zo verlaten dat alleen de voetstappen van Ineke, Constance en José te zien zijn in het zand.

Ervan overtuigd dat we tot het eind van de duinen moesten lopen komen we er dan pas achter dat we toch te ver zijn. We hadden echt wel opgelet maar nergens paal 8 gezien en toen we terugliepen hebben we wel de goede doorgang gevonden maar geen paal gezien. We klimmen de duinen over en dan weer naar beneden en weer naar boven en naar beneden waarna de overgangen kleiner worden totdat het een pad is. Het pad heet het Jan Wittepaadje. We zagen veel meeuwen als paartjes samen zitten links en rechts van het pad, het is broedseizoen

Links achter op de foto zie je de haven waar we naar toe moeten maar we hebben een hele omweg te maken om daar te komen.

In het begin van de week zagen we veel narcissen, vanaf het bovenste deel en langs de westkust van het eiland zie je ze niet maar nu op het laatste deel zien we de narcissen weer welke steeds in groepjes  staan.

De laatste keer over de gaas klimmen. Dit het staat niet open en is afgesloten maar daarnaast is een plankje wat het gemakkelijk maakt om over de gaas te stappen. Vandaag kwamen we verschillende keren een hek tegen en dan blijft het toch leuk als je ziet dat het hek open kan en er toch mensen overheen klimmen maar je zegt niets en maakt het open voor jezelf en de anderen.

De laatste foto’s van het weids landschap, lopend over de dijk waar we vaak wat schapen zien. Wanneer ze op de dijk liggen of staan maken ze plaats voor ons.

Terug bij het hostel waar we een prima onderkomen hadden. Natuurlijk is het jammer dat je niet samen een etappedrankje binnen of op het terras kon doen en dat je op je kamer moest eten maar we maakten er iets van. Vandaag pakken we niets meer omdat we dan waarschijnlijk net de bus missen en dan wordt het een uur later voor we terug kunnen reizen. Drukker op de weg en later thuis. We hebben samen veel leuke momenten gehad en genoten van alles. Dankjewel Constance, Frans, Ineke en José voor alles.

Dag 3 Van De Slufter naar Paal 9

Meerdaagse wandeling

14 april, 8 graden, 20 km, zon, wolken en op het allerlaatste nog een paar regendruppels

De Texelhopper haalde ons weer op en bracht ons naar De Slufter. We zien veel van het eiland, delen waar we al eerder waren en delen die nieuw zijn. We steken de duinen over en komen weer in De Slufter. Even vragen we ons af of we het brede wandelpad moeten hebben of rechtdoor maar het brede wandelpad lijkt ons het meest logisch. Pas erin, foto maken en route checken.  Moesten we toch rechtdoor richting strand en daarna links het pad volgen.

Een verbreed deel over het water zorgt ervoor dat we gemakkelijk over het water kunnen. De slufter staat in open verbinding met de zee waardoor hier soms zeewater in loopt wat voor speciale vegetatie zorgt. Ik heb geen idee waarom iedereen hier even stilstaat en zet ze maar op de foto.

Een stuk verder lopen we door het bos. Het is heerlijk wandelweer, beetje fris maar we lopen ons warm

Op bankjes met uitzicht op de kerk in De Koog drinken we onze koffie to go. Iemand kiest ervoor om op de bank te gaan zitten met uitzicht op de kapper en dat snappen we. Deze heeft wel een heel bijzondere inrichting. Constance kan een bandana kopen en nadat de koffie op is, we gebruik hebben gemaakt van het openbaar toilet, onze buikjes gevuld zijn en niemand meer hoeft te shoppen lopen we verder.

Het is prachtig om door de duinen te lopen. De vraag hoeveel kilometer het vandaag zal zijn is lastig te beantwoorden maar ik denk toch wel wat meer dan in de info mail stond. Iedereen heeft zoiets van we zien het wel, we komen er altijd. Dat is nog eens een goede instelling!

Op het strand aangekomen waar het best wel waait vinden we een fijne lunchplek uit de wind. Frans lijkt zo te zien zich wat afgezonderd te hebben maar dat klopt niet hoor. Ik zat er nog tussen. Voordat we de bakker krijgen gaan we maar weer eens verder en we voelen dat we weer even op gang moeten komen en dat het echt een stuk frisser is in de wind. De golven zijn hoger dan gisteren.

Mooie blauwe lucht weerspiegelt in het water. Onze lunchplek was bij Paal 17 en bij Paal 15 kijk ik eens op de route. Er wordt gegrapt: ‘zul je zien dat we terug moeten naar Paal 16’. Oeps dat hadden we inderdaad moeten doen. Maakt niet uit, we komen vanaf de doorgang hier ook wel weer op de route.

Bij dit zaakje hebben ze soft-ijs en laten we daar nu net allemaal zin in hebben. Constance bestelt een klein ijsje en wanneer José een ijsje van € 1,50 bestelt krijgt ze te horen dat er alleen ijsjes van € 2,- en € 2,50 zijn. Nou dan wordt het een ijsje van € 2,- en ook voor alle anderen na José. Blijkt dat Constance een ijsje van 1,30 had, waarschijnlijk het laatste of… het was een gewiekste verkoopster.

We lopen verder door het bos en het wordt steeds warmer.

Wanneer we daarna weer door duingebied lopen is het zo warm dat je wel in een t-shirt kunt lopen. Behalve als je stilstaat want de wind is koud.

Er zijn een aantal waterplassen maar onze voetjes blijven droog op de paden.

Even een rustmomentje voor de klim over de duinen.

En nog wat overleggen en/of tijdrekken

Daarna loopt iedereen dapper naar boven.

Nog een klein stukje en dan zijn we weer bij de zee. Over het strand lopen we naar Paal 9 en wanneer we dichterbij komen zien we dat de strandtent gesloten is. Daar gaat ons etappe drankje. Verrassing… aan de andere kant van de duinen waar de taxi ons op zal halen is nog een zaakje en dat is open zodat we ons etappedrankje buiten op wat stenen kunnen drinken.

Dat drankje hebben we verdiend en vandaag was het lopen voor iedereen goed te doen. De route vonden we allemaal erg mooi en we werden nog getrakteerd op een afgevlakte regenboog. Misschien niet heel goed te zien op de foto. En als extra traktatie nog een paar regendruppels en de taxi die weer ruim op tijd is.

Dag 2 Een zwaardere dag dan verwacht

Meerdaagse wandeling

13 April, 8 graden, 28 km, zon, wolken en een hagelbui

Na een goede nachtrust, een uitgebreid ontbijt en een lunchpakket in de dagrugzak gaan we naar de bushalte om de hoek. Het is zonnig en iemand vraagt zich af waaraan we dat mooie weer verdiend hebben? Het busje komt al snel en brengt ons met een sneltreinvaart naar Oosterend waar we gisteren gestopt waren. Ik was gisteren vergeten om een foto van de kerk te maken en iedereen wilde dat extra rondje wel maken. Het is de oudste kerk van Texel.

Er staat een huis te koop waar Frans en José wel interesse in schijnen te hebben. Hoe zou het zijn om op een eiland te wonen? Ik denk niet dat het iets voor mij zou zijn maar dat hoeft ook niet, het bevalt mij prima in Brabant.

Texel heeft meer schapen dan inwoners, gisteren zagen we witte schaapjes, nu een paar zwarte. Het lammetje lag lekker in de zon bij het hek, samen met twee anderen. Wanneer wij langs lopen schrikken ze en zoeken ze allemaal hun moeder op.

Het begint te hagelen en de regenkleding wordt tevoorschijn gehaald omdat de lucht er zo dreigend uitziet dat er waarschijnlijk nog wel meer gaat vallen dan de eerste steentjes die je als witte vlekjes op de foto ziet. Ineke zie je met haar gele jas wat verder terug staan om onderuit de rugzak de regenkleding eruit te halen. Dat deed ze niet voor niets, het bleef een tijdje hagelen en na de opmerking over de zon van vanmorgen vraag ik mij af waar we die hagel dan aan verdiend hebben?

Het is weer droog geworden en we gaan bij hotel Prins Hendrik vragen of er een koffie to go te krijgen is en we hebben geluk.  Inmiddels schijnt de zon weer en kunnen we meteen onze regenkleding opbergen.

Met deze ‘badkuip’ zoals Frans het zelfbedieningspontje noemt trekken we ons naar de overkant van het Eierlandskanaal. Nou ja, we? Met vooral Frans en hulp van Constance bereik ik gemakkelijk de overkant.

Het pontje moest ook nog terug en dan is Frans weer degene die helpt om dat voor elkaar te krijgen. Ook werkt hij flink mee om Ineke en José aan de overkant te krijgen.

Bij dit standbeeld en voldoende banken nemen we plaats voor onze lunchpauze. Een gekookt eitje meenemen in je pakket is lekker voor onderweg maar als je het los in je tas stopt kan het stuk gaan, vraag maar aan José.

Voorbij Cocksdorp waar we even van de route afgingen om het dorp te bekijken en nog een koffie to go konden scoren komen we na de vuurtoren op het strand. Het is eb en Constance ervaart het alsof je in de woestijn loopt.

Na een stuk langs de zee gelopen te hebben verlaten we het strand en komen in de duinen. Volgens de aangegeven kilometers zouden we er al moeten zijn maar dat is toch echt niet zo. Het wordt zwaar en we hebben nog een stuk te gaan. Even nog een korte pauze en dan weer verder. Wanneer we op een richtingaanwijzer De Koog zien staan met nog 8,9 km te gaan, zakt de moed helemaal in de schoenen omdat er gedacht werd dat we daar nog naar toe moesten vandaag. Maar we komen morgen pas in De Koog. Toch hebben we nog ruim 4 km te lopen en ondanks dat het niet meer meevalt voor iedereen lopen we allemaal dapper verder.

Een stukje door de slufter en dan de laatste duin over waar we 20 minuten voordat het busje komt zijn. Er is een tentje en we hebben dus nog net wat tijd voor een drankje en/of ijsje. We zitten allemaal nog maar net of het busje wat ons terugbrengt naar het hostel komt er al aan. Met een paar uitstapjes van de route komen we vandaag aan 28 kilometer en dat is best veel, zeker als je denkt dat je er 8 minder zou lopen.

Dag 1 Waddenwandelen op Texel

Meerdaagse wandeling

12 april, 8 graden, 17,5 km meestal droog, zon, beetje regen en hagel

We kunnen een paar dagen op pad en gaan waddenwandelen, een rondje Texel. Na een goede reis voor ieder zonder file of OV-vertraging zien we elkaar in Den Helder bij de veerboot welke ons in 20 minuten naar Texel brengt. Daar staat de bus klaar en na een korte rit zijn we bij de VVV. Daarvandaan is het een klein stukje lopen naar het hostel. In het hostel is het rustig en omdat er kamers vrij zijn overleggen we even en boeken twee kamers bij zodat we allemaal een eigen kamer hebben.

 

We laten onze bagage achter en nemen eerst een bekertje koffie to go welke we buiten het terrein op moeten drinken. Daarna gaan we op pad. Het hostel ligt aan de route en het zonnetje schijnt, heerlijk is dat. Wanneer we een stukje verder ons even afvragen of we een weg rechts moeten nemen vraag ik mij af of we wel goed lopen. Nee dus, we lopen de route met de klok mee terwijl we hem andersom zouden lopen. Via de dijk kunnen we naar Oudeschild lopen wat we liever doen dan teruglopen. Eenmaal op de dijk komen we erachter dat we nu niet langs de Georgische begraafplaats lopen. Van mij mogen we dat nog wel een keertje ’s avonds doen als er dan nog iemand zin in heeft.

In Oudeschild staan twee kerken dicht bij elkaar en het is prachtig dat de lucht zo blauw is.

Een stukje verder gaan we een straat in waar dit bord mijn aandacht trok. Zo voelt het nu wel voor mij, ergens een keer een kopje koffie scoren de komende dagen en verder alleen maar lekker wandelen. Frans en Constance scoorden een visje en Ineke een kopje thee waarna we weer teruglopen en via een trap bij de haven komen.

Er liggen niet veel boten maar deze is een van de grootste en die heet dan Grietje. Op de kade wordt aan een scheepsketting gewerkt.

We lopen Oudeschild uit naar Oosterend en zien veel schapen en lammetjes onderweg. José heeft al een paar kleine schaapjes om mee naar huis te nemen in haar tas… knuffeltjes uiteraard.

De route loopt nu een flink stuk langs de zee waar vroeger de VOC schepen hier tussen Texel en Vlieland door vaarden nadat ze eerst in Oudeschild nog water aan boord hadden gebracht voor ze vertrokken voor hun grote reis. Wij zien nu geen schepen,  wel veel watervogels.

Na een regenbuitje en later nog een hagelbuitje komen we in Oosterend waar we op de bankjes even pauze houden. De Texelhopper die we nodig hebben om mee terug naar het hostel te gaan kon niet zo vroeg komen zodat we voldoende tijd hebben. Wanneer we het wat kouder hebben lopen we verder door Oosterend.

Het huisje in de hoek viel ons meteen op. En hoe goed we verder ook keken we konden nergens iets vinden voor ons etappe drankje. De Spar is er wel maar het sprak ons niet aan om dan maar een blikje drinken te kopen zodat we niet anders konden dan onze tijd vol te praten in het bushokje. We waren allemaal blij dat het busje ons een uur later op kwam halen, we hadden het koud maar wel de tijd gezellig doorgebracht met elkaar. In het busje konden we ons weer opwarmen. Dicht bij het hostel stopte het busje waar we ons melden, pasjes en info voor de kamers kregen, onze bagage weg brachten en weer verzamelden voor ons etappe drankje op de kamer. Het diner was in buffetvorm en aten we op onze kamers. Meteen daarna was iedereen nog fit genoeg om mee te lopen naar de begraafplaats van de Georgiërs. Zo kwamen we vandaag aan 17,5 km in plaats van 14

Dutch Mountain trail dag 4

Meerdaagse wandeling

9 april, 22 km, droog 13 graden

En dat was dan de 4e wandeldag van Mheer naar Maastricht. De Dutch Mountain trail, een ruige wandeltocht van ruim 100 km, met een echt berggevoel. Steeds opnieuw toppen en dalen, groene weiden, beekjes, rotswanden, spectaculaire vergezichten en niet te vergeten de holle wegen. Ze hebben ons uitgedaagd en in vervoering gebracht. Ik ga er zeker nog eens terug!

Mheer – Maastricht

De route loopt de laatste dag eigenlijk aan de westzijde van de Maas. Daarvoor zouden we het pontje vanaf Eijsden moeten nemen om de top te kunnen bewandelen. De top van d’n Observant. Vanwege Corona vaart dit pontje niet en dat betekent dat we 8 km om zouden moeten lopen. Ook had ik gelezen in het boekje dat er 3 heel gevaarlijke delen inzitten en ook dat een deel zelfs was afgesloten. We kiezen er dan ook voor om aan de oostzijde te blijven en de Jacobsweg van Eijsden naar Maastricht te bewandelen. Niet zo spectaculair, wel een mooie route langs de Maas. Eerst het deel van Mheer naar Eijsden. Door holle wegen, langs een heuvel, met wijdse vergezichten. We realiseren ons dat het de laatste dag alweer is en we willen nog van elke stap genieten.

Intussen was ikzelf naar Maastricht gegaan met de auto, met de trein terug naar Eijsden om samen naar Maastricht te lopen. Het deel was vlak en ik durfde het aan om deze afstand te lopen. 😉 Het ging heel goed en ik vond het heel fijn om samen in Maastricht aan te komen.

Dit is de bergtop, die aan de andere kant van de Maas ligt. Die is voor een volgende keer.

Voor we de drukte van de stad inlopen hebben we nog even pauze.

We lopen verder langs de Maas het centrum in.

Daar is het eindpunt. We denken nu al terug aan de vele mooie momenten van vriendschap, de extreme sneeuw, het trots zijn op onszelf dat we dit toch maar mooi hebben gedaan. De zwaarste 100 km, met de meeste bergtoppen van Nederland.

Geweldig gedaan Petra, Lydia, Elly, Tea, Fred! Ik ben reuze trots. Van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Dank je wel voor de hele fijne dagen. Ik heb er enorm van genoten.

Dutch Mountain trail dag 3

Meerdaagse wandeling

7 april, 29,5 km droog, eerst bewolkt later zon. Van Gulpen naar Mheer

Voor een belangrijk deel vandaag door België. Belangrijk: vul van tevoren een “verklaring van eer” in, omdat je op doorreis in België komt. (Tm 19 april). Zouden we vandaag politie tegenkomen, die ernaar vraagt? Wij zouden dat wel kunnen waarderen.

Dat is handig vanuit je slaapplek vertrekken. Geen vervoer in de ochtend, zodat we direct na het ontbijt konden starten. Een uitstekend overnachtingsadres vinden we bij de Zwarte Ruiter.

De route van vandaag start met een klim naar de Gulpener berg. Een goede warming up zullen we zeggen, voor deze dag die maar liefs 3 heuveltoppen kent. De Gulpenberg, de Hakkenberg (net ten noordoosten van Teuven) en Kattenroth (ten zuiden van Noorbeek)

Ik ging met de auto naar de Gulpener berg om een stukje mee te gaan. Al gauw  gaat de route het dal in, en dat betekent dat ik toch ook omhoog moest klimmen. Niet ver, maar toch 14 %. Wat ik altijd tegen anderen zeg, moest ik nu voor mezelf toepassen. Kleine pasjes en heel langzaam, dan kom je er wel. Een goede oefening voor geduld.

Die beker was wel voor fietsers bedoeld, het voelde voor mij ook als mijlpaal.

Daarna ga ik een volgend punt om een stuk mee te lopen. Vlakbij punt punt 58 km kon ik de auto parkeren. (Dichtbij Eperheide en Auberge de Smokkelaer) Door het bos loop ik ze een stukje tegemoet. De sneeuw is bijna gesmolten. De bosanemonen laten hun mooie bloemetjes zien.

Bij punt van ongeveer 60 km vinden we een bankje, zonder sneeuw, uit de wind en later zelfs in de zon. Een prachtig uitzicht over Diependal.

In plaats van wit van de sneeuw zien we nu de witte bloesem van de bomen.

Wat een heerlijk moment! We genieten volop. Daarna klim ik door het Onderste Bos terug omhoog. Ook hier liggen de hoogtelijnen dicht bij elkaar, dat betekent klimmen. Het is een prachtige route.

Dicht bij Slenaken stop ik nog eens. Daar is vast “koffie to go” te krijgen. Een kleine omweg en ja, zelfs een stukje Limburgse Vlaai erbij. Het valt me op dat de dalen en heuvels dichterbij liggen en veel open velden voor de boeren. Ik passeer hier net de grens met België.

In het dal ligt Slenaken

Dan is het nog 10 km….daar gaan ze.

Met nog een bergtop van 209 meter te doen, Kattenroth, op de grens van Nederland en België, ten zuiden van Noorbeek. De laatste loodjes…

De vele holle wegen met een zonnetje erbij, maken onze dag compleet.

Een dag om van te smullen. De vele vergezichten, het ontluikende groen. Bij elke nieuwe bocht een ander, mooi uitzicht.

Maretakken; veel te zien in Zuid Limburg

Opmerkzame dingen: gezien in België

En….een aanplakdame. Herkend als “mooiste meisje van de klas”. Zij probeert met ieder die ze ontmoet aan te plakken.

Petje af voor de wandelaars. Alweer een zware dag afgerond. Nog een dag te gaan.

Dutch Mountain Trail dag 2

Meerdaagse wandeling

7 april, 27 km, heel veel sneeuw. Van Vaals naar Gulpen

De meeste sneeuw op een 7 april in Limburg. Uitgerekend dan zijn we op het hoogste punt van Nederland het Drielandenpunt, de Vaalserberg van 322 meter. Wat een ervaring!

Mijn bedoeling was om de berg op naar het Drielandenpunt te gaan. Het was aan het vriezen, de sneeuw viel met bakken naar beneden. Ik zou een stukje mee gaan klimmen. Al snel merkte is dat dat voor mij teveel was. En dus gingen de wandelaars alleen naar boven. Alleen al om hier naar boven te klauteren is een hele speciale ervaring. Deze kanjers doen het allemaal.

Bij het drielanden punt werden we geïnterviewd door tv Limburg. Er is maar een klein stukje uitgezonden. Leuk om mee te maken.

Daarna volgt een etappe door het Vijlenerbos en ook daar vele hoogte verschillen en aan de bosrand mooie vergezichten. Zie onderstaand overzicht van de hoogte verschillen van vandaag.

Even een kleine omweg maken voor een koffie stop bij het Hijgend Hert. Daar was het een beetje uit de wind en we waren toe aan een pauze.

Na de middag is het droog en het vriest niet meer. Zo kan ik met de auto toch naar de wandelaars toe. Vanaf Wahlwiller richting Mechelen/Hillishagen. Met kleine heuvels, zodat ik toch weer even kan oefenen.

De derde hoge berg van de Dutch Mountain trail volgt daarna. Nog 8 km te gaan. Van Wahlwiller naar het Eyserbos. In de verte zie je de zendmast, daar moet je naar toe. Hemelsbreed was het vandaag maar 11 km. Dutch Mountain Trail maakt er 28 km van. Om zo dicht mogelijk bij het centrum van Gulpen te komen, komt er nog een top bij….de Gulpener berg. Nee…niet nog een. Die valt even tegen.

Moe en zeer voldaan kwamen ze om 18 uur bij de herberg aan. Toch meer dan 8 uur onderweg. Heel goed gedaan! En dan die stralende gezichten…trots, dat hebben we toch maar voor elkaar gekregen. Op de kamer hebben we ons etappe drankje.

Dutch Mountain trail dag 1

Meerdaagse wandeling

6 april, hagel, sneeuw en zon van Eygelshoven naar Vaals 30 km of tot Bocholtz 19 km

De hele Dutch Mountain trail kent maar liefs 7 bergen en is 101 km lang. De start is bij station Eygelshoven en gaat over alle zuidelijke heuvels naar Maastricht.

Wat later dan gepland waren bij het station. We vertrokken om 10.30 uur. Een geweldige nieuwe uitdaging. Wat dacht je wat? Een gesneeuwd landschap, en dat voor april.

Vlnr Petra, Lydia, Fred, Tea en Elly. Heel veel succes.

Als het dan even droog is en de zon komt erdoor, dan heb je een sprookjesachtig geheel. We worden getest op mijn motto “het is altijd weer”

De eerste berg is de Wilhelmina berg. Alvast een test om te voelen wat dat is, omhoog en omlaag klimmen. Deze viel mee….🤔, maar zat dan ook bij de eerste 6 km. Ook kun je een stukje afsnijden, door niet over de berg te gaan. Dat treft, nu zijn Tea en ik snel bij een kopje koffie. (Bij een wel heel chick hotel, maar we zijn welkom) We kunnen zelfs overdekt staan en dat is bij koud weer wel even lekker.

Vaak hebben we wind tegen met hagel en sneeuw. Ook hier word je toch nat van. Veel te laat trekken we onze regenkleding aan. De wandeling gaat vandaag langs Kerkrade, Horbach en Bocholtz.

Ook komt de zon soms terug. In de ochtend waren het een paar sneeuw buien. In de middag 1 sneeuwbui.

Vanaf Bocholtz loop ik de wandelaars tegemoet. Die oranje daar, dat ben ik. Al van verre te herkennen.

Fred en Lydia gaan ook voor de laatste 8 km naar Vaals. Toppers! Ze gaan nog langs Orsbach en over de Schneeberg. Op wel 257 meter hoog. Dit missen we, schrijven ze: wat een prachtig uitzicht

Op weg naar de Schneeberg met uitzicht aan beide kanten.

Hier zie je de totale route van vandaag. De groene lijn.

Dagwandeling Pettelaar Essche Stroom

Dagwandeling

2 april, 20 km, veel wind, bewolkt en koud

Deze dagwandeling is een combinatie van 2 wandelingen van “de mooiste routes” vanaf Den Bosch. De eerste is Pettelaarse Schans van 12 km en het 2e deel aansluitend vanaf Halder van 8 km.

Bijzonder mooi!!! Met veel afwisseling. Landgoederen Pettelaar, Haanwijk en Sterre Bosch, Bossche Broek en Zuiderplas. Na Halder langs de vernieuwde Essche Stroom en landgoed Eikenhorst. Heel goed te splitsen en dat gaf voor mij de mogelijkheid om op langzaam tempo 12 km te proberen.

Rita heeft de hele wandeling begeleid. Zowel Frans, Ineke en Elly gaan met haar Waddenwandelen op Texel en dat was tevens een kennismaking. Ook van harte welkom voor Nellie, Marianne en Andrea.

Aan het begin van het Sterrenbos zien we in de holte deze mooie Christoffel, de beschermheilige van de reizigers.

En daar is het dan…..het eerste groen aan de bomen. Ook in het begin van het Sterrenbos.

Iets verder een hele rij met witte bloesem. Dat is genieten.

Bij onze langzame wandeling zien we ook ontluikend groen. Bloemetjes, blaadjes…welkom voorjaar.

Intussen is Rita op weg naar de Essche Stroom vanaf Haanwijk

Bij de Essche Stroom zijn deze mooie bruggen aangelegd. Ze wiebelen als je er overheen loopt.

Voor de poort van landgoed Eikenhorst

En natuurlijk even pauze. Het is vandaag bijzonder rustig. De gebieden zijn de moeite waard om te bezoeken.

Dank je wel Rita voor de begeleiding.

Walk of Wisdom dag 7

Meerdaagse wandeling

1 april, 15 km zonnig 15 graden. Van Winssen naar Nijmegen

Yes! Onze prachtige Walk of Wisdom zit erop. Wat hebben we ervan genoten. 136 km, bergen, dalen, polders, rivierlandschappen, bossen. Ik ben enorm trots op dat we zover zijn gekomen.

Gefeliciteerd Eliena, Marijke, Joepke en Marion. Hier met de Stevenskerk in zicht

We vertrokken vanaf de uiterwaarden van Winssen, daarna Ewijk, Beuningen, Weurt en over de “Oversteek” , het schiereiland bij Lent naar Nijmegen.

In de ochtend was er een beetje mist. Daar gaan de dames. Vol goede moed op weg naar de eindbestemming van de Walk of Wisdom. Een beetje geheimzinnige sfeer….zou daar achter die mist Nijmegen liggen?

Intussen ga ik een stukje met de auto naar Het Dijkmagazijn bij Beuningen. Ik loop naar het westen over de uiterwaarden. Op de achtergrond zie ik nog de brug met de A50. Het is er heerlijk stil. De vrachtboten varen langzaam voorbij. De vogels zingen hun voorjaarslied. Genieten.

Op de verwachte tijd zie ik de dames alweer aankomen. Samen lopen we terug naar het Dijkmagazijn. Inmiddels kunnen we daar wel koffie krijgen en op een bankje van de Gemeente rusten.

De uiterwaarden zijn ook het terrein van Konings paarden. Hier een jong veulen. We houden voldoende afstand. Wat zijn ze mooi!

Bij de uiterwaarden van Beuningen zien we deze mooie tekst:

Steek zo stil over dat het water spiegelt
Kijk dan voorzichtig om:

Je schrijft: over-kant op het draagvlak Ik lees: tussen de wolken…

Hoe ik bij je kan komen.

Van Tim Pardijs

Ook daar langs de Waal, een monumentje. Het raakt me…

Weet je nog Siem……

Het laatste deel is na de Oversteek en over het schiereiland bij Lent. Een schitterende afsluiting, nog even weg van de drukte van de stad. De Stevenskerk is al in zicht.

Bij de Stevenskerk krijgen we de ringetjes die we missen. Een stempel in ons boekje en natuurlijk de trotse wandelaars bij het symbool van de Engel in de kerk.

Het was een geweldige week. Dank je wel voor jullie fijne vriendschap, delen, ontvangen en vooral nagenieten. “Een Walk of Wisdom” om nooit te vergeten. Op naar nog meer wandelingen met wijsheid.

Walk of Wisdom dag 6

Meerdaagse wandeling

31 maart, 20 km veel zon 25 graden. Van Hernen naar Winssen

Een zomerdag in maart……zelfs zo warm dat we in de middag in de schaduw gingen zitten. De dag kenmerkt zich door vele kleine paadjes langs smalle watertjes en later door de uiterwaarden.

Walk of Wisdom van Hernen naar Winssen, van 100 naar 120 km

Hemelsbreed is het maar 10 km. Wij maken er 20 van. De route gaat door de kasteel tuinen van Hernen, rondom Bergharen en natuurgebied de Elzen, langs Afferden en tenslotte langs de Waal naar Winssen.

Wat is dat fijn dat je vervoer hebt van en naar de startplaats. Dank aan chauffeur Jolle en het Emmaus klooster voor de organisatie. Zo vertrokken we vanaf het kasteel in Hernen.

In de vroege ochtend is het al een heerlijke wandeltemperatuur. Na 1/2 uur gaan de vesten al uit. Mede wandelaars willen wel een foto maken. We boffen zo met dit prachtige weer en dan op de Walk of Wisdom, waar de mooiste paadjes voor ons zijn uitgezet.

Ook natuur gebied de Elzent bij Bergharen is prachtig mooi. Vistrappen, kleine paadjes en we zien het groen aan de bomen komen.

Natuurgebied de Elzent

Na 8 km waren we toe aan pauze. Niets te vinden…. Dan maar een plekje in de zon, tegen een hek….We kunnen overal rusten. Een plastic zak of zitmatje en de pelgrimsstoel is klaar. Steuntje in de rug, dat is wel fijn.

Niet weten dat er nog geen 500 meter verder een B&B is die pelgrims uitnodigt in de berghut. (Aan de Strengstraat) We kunnen er zelf koffie maken en naar het toilet. Zo gastvrij, dat doet ons goed.

Ook de cafetaria aan de van Heemstraweg ten noorden van Afferden is open. We hebben zelfs zin in een ijsje. Dat voor eind maart.

In het boekje staat dat je het pad langs de Waal kunt volgen. Ik ga op onderzoek uit vanaf de Ruif in Winssen en kom tot de ontdekking dat het pad naar het westen niet begaanbaar is en is afgezet met prikkeldraad. We kiezen er voor om dit deel op de weg te blijven.

 

Om 15.30 uur waren we bij ons eindpunt van vandaag. Totaal volgens het Walk of Wisdom GPS overzicht hebben we 120 km gewandeld. Morgen naar Nijmegen is het nog 15 km. Op naar de laatste wandeldag. We hebben er zin in.

Walk of Wisdom dag 5

Meerdaagse wandeling

30 maart, 24 km, 20 graden zon; van Emmaus klooster Velp naar Hernen

Stil staan
Stil zijn
Is geen verloren tijd.

Het onderweg zijn op de Walk of Wisdom is voor mij dat stil staan, stil zijn, verwondering, genieten van elke stap. Vandaag gingen we vanaf het Emmaus klooster, door het natuur gebied Keent, langs de Maas naar Ravenstein, door Wijchen, en tenslotte Leur en Hernen.

Met een speciale start van de dag om 7 uur met de kloosterwandeling in de tuin. We gingen deze ochtend met 3 naar de tuin. Via een audioguide horen we wetenswaardigheden van de klok, van de bewoners en van de tuin. We werden vooral geraakt door de opkomende zon en het warme licht over het meertje.

Een bijzondere start van de dag. Daarna gingen we naar Keent. Een schiereiland, omsloten door het water van de Maas. Bij heel hoog water liep het hier vroeger onder. Nu veel plaats voor wandelaars en boerenbedrijven. Ruimte, erven van boeren, paadjes. Een strak blauwe lucht bijna geen wind.

Omdat wandelaars overal mogen lopen, is dat ook op plaatsen waar de koeien zijn. Vandaag zaten voor ons rustig achter prikkeldraad. (PS ik ben wel lief hoor….)
Ik was met de auto naar Overlangel gegaan en loop de wandelaars tegemoet.
Brug bij Overlangel.

Langs de Maas gaan we naar Ravenstein. Onderweg vinden we nog een ringetje. In een pot vast geschroefd aan een schuurdeur.

We boffen…..in Ravenstein worden we verwend met koffie door kennissen van Joepke.

Dan de brug over haar Niftrik. Bij de kerk staat de Magnolia vol in bloei en is het goed vertoeven.

Aan de rand van Wijchen is een mevrouw met een wensbol. Aan de deur staat gesloten….Toch bel ik op of ze open is. En wat zegt ze? Ik ben net klaar voor het eerst na de winter om te openen. We mogen binnen en ze maakt de wensbol aan met vuur. Enkelen verbranden een klein papiertje. Ook dit was een mooi moment.

Heel snel ben je Wijchen door. Ook het laatste deel naar Leur en Hernen is bijzonder mooi door de bossen en langs een molen. Let op…het is niet zo goed bewegwijzerd.

Tegen 16 uur waren we na 24 km in Hernen. Jolle (onze chauffeur) staat alweer op ons te wachten. Wat een heerlijke dag. Nog 2 dagen te gaan, voor we in Nijmegen aan komen.

Walk of Wisdom dag 4

Meerdaagse wandeling

29 maart, zonnig, 20 graden, 23 km van Malden naar Emmaus klooster Velp

Een hele andere wandeling dan de voorgaande dagen. Geen heuvels meer, wel de schoonheid van de Haterse vennen, polders, en het vestingsstadje Grave. En dat met het zonnetje en een strak blauwe lucht. Onze vierde dag was weer een pareltje.

Walk of Wisdom van Malden naar Velp

Het verblijf in het klooster is voor ons een moment van stilte en rust. Zo heerlijk om daar de dag te beginnen. Vanaf de kamer van Eliena was er direct uitzicht op de zonsopkomst, met de zon door de nog kale bomen. Dat alleen al zien is een kadootje.

De eetzaal van het klooster

We werden weer weggebracht naar Malden, daar konden we om 9.30 uur met de wandeling starten.

Na ruim 7 km zijn we bij de Haterse vennen. Het ochtendlicht is nog zacht. En op deze maandag ochtend heel rustig.

De ruïne van Walrick is een bedevaartsoord geworden. De dochter van roverhoofdman Walrick was ernstig ziek en genas nadat er een lapje in de boom was gehangen. Naast de ruïne staat nog een boom met vele lapjes.

Bij het Maria kapeletje van Boskant is het goed vertoeven. Een flinke pauze in de zon. Er ligt een boekje om speciale dingen op te schrijven. Ook hier voel je hoeveel mensen hier komen en een moment van bezinning kiezen. Velen die de Walk of Wisdom lopen stoppen bij dit kapeletje.

We vervolgen onze weg door de polder, langs de Leigraaf en daarna langs de visvijvers van Molenhoek. Oneindig landschap, helemaal voor ons alleen.

Bij het begin van Grave staat bij het verpleeghuis deze “engel” bij de haven

In Grave gaan we op zoek naar “koffie to go”. Hier is maar een zaakje open en daar stond een rij. Nog 2,5 km te gaan….we lopen wel door. Een mooi pad langs de Hertogwetering brengt ons terug naar het klooster.

Het was weer een heel speciale dag. Ook in het klooster kregen we een ringetje erbij.

Walk of Wisdom dag 3

Meerdaagse wandeling

28 maart, 19 km, droog veel wind 13 graden, eerst zonnig later bewolkt

Van Milsbeek naar Malden. Een wandeling om van te smullen. Zoveel hoogteverschillen, verschillende landschappen en het beginnende voorjaar. Wat kunnen we ervan genieten. Op de kaart van ongeveer 40 km naar 58 km. Helemaal door de natuur over de Sint Jans berg, de Mookerheide, Mulderskop en tenslotte langs het Zweefvliegveld en de bossen. We eindigen ten noorden van Malden.

Na het uitgebreide ontbijt van Truus of Marij gingen we naar restaurant het Diepen terug. Aan onze rechterhand de Sint Jans berg, zo lopen we langs natuurgebied het Diepen

Even de spieren opwarmen. Niet snel daarna zijn het de heuvels van de Sint Jans berg met steil klimmetjes. Dat is het mooie van deze dag. Niet de kortste weg, maar steeds de natuur gebieden in met maximale hoogte meters. En Marion klimt dan nog eens extra omhoog voor de mooiste foto.

Vanaf Plasmolen loop ik ze tegemoet. Licht stijgend omhoog, later met een stevige trap om nog even wat hoger te gaan. Het is echt genieten.

Na Plasmolen gaat het pad door het Zevendal. Een schaapskudde met al lammetjes. Het voorjaar gaat beginnen. Een mooie ontmoeting.

Op de Mokerheide wilde ik ook wel even gaan kijken. Ik zoek een plekje met mooi uitzicht, zodat ik iedereen aan kan zien komen.

Uitzicht over de Mokerheide naar Cuijk

Dichtbij het Jachtslot van de Mokerheide kun je bij de ingang van de tuin ringetjes vinden. Helaas waren die net op, toen we er langs kwamen.

Heel speciaal was deze boom met medailles en herinneringen. Zo voelt het alsof we op een Camino lopen. De sporen van vele medewandelaars bij elkaar verzameld. Elk met zijn eigen gedachten.

Na het zweefvliegveld is het vlak. Het is dan nog 5 km. Rechte lanen met bomen, blaadjes die heel voorzichtig te voorschijn komen in het verder nog kale bos. Alleen de dennen hebben frisse groene naalden.

Vandaag logeren we in het gastvrije Emmaus klooster. Wat ontzettend fijn dat vrijwilliger Jolle ons ophaalt bij Malden. Nu zijn we nog “op tijd” om in te treden in het klooster.😉 Ook Joepke is er nu bij. Vanaf morgen gaat ze mee op pad.

Walk of Wisdom dag 2

Meerdaagse wandeling

27 maart van Groesbeek naar Milsbeek, 21 km, 7 graden, wisselend bewolkt en een enkele bui

Het verblijf bij ons gastadres was voortreffelijk, een heerlijk maal, goed verzorgd ontbijt, een lunchpakket….zo verwend kunnen we met nieuwe energie aan de 2e heuveldag beginnen.

Nog een verwennerij, we worden terug gebracht naar de route. Dank je wel André en Tonny.

De lucht achter ons is al heel dreigend. Later gaat het hard waaien, hagel en sneeuw erbij. Dat was even erg koud. Net daarvoor was er heel even de zon.

Dat was van korte duur. De poncho’s en storm paraplu komen te voorschijn en we hopen dat het zo weer droog wordt.

De route van vandaag loopt om Groesbeek heen. Op de plattegrond van ongeveer 23 km naar 40. Met de extra km erbij in het centrum van Kranenburg en naar ons overnachtingsadres komt het dan toch op 21 km. Daar hou ik rekening mee, die km komen er altijd bij

Groene lijn is Walk of Wisdom

In Kranenburg is de enige mogelijkheid voor koffie voor je het Reichswald ingaat. Dat doen we dan en kopen bij de bakker wat lekkers en koffie. In Duitsland neem je 2 meter afstand en net als in Nederland heb je je mondkapje op. Op het plein staan bankjes waar we even konden rusten. Later viel er een bui en vonden we een overkapping.

Monument in Kranenburg ter gedachtenis aan meer dan 10.000 soldaten, die het leven lieten tijdens operatie “Veritable”

De hoogteverschillen lijken mee te vallen…of ben je er al weer aan gewend. De hoogste top is Brandenberg op 90 meter.

Soms heb je mooie doorkijkjes en als juist op dat moment de zon schijnt kun je extra genieten.

Dit is de plaats waar volgens de legende een wonder is gebeurd, nadat een hostie was uitgespuugd. Kranenburg is om die reden een bedevaartsoord geworden.

Het is heel stil in de bossen van het Reichswald. Een enorm bos tussen Nijmegen en Xanten. In de Middeleeuwen was het bos nog veel groter.

Intussen had ik de auto bij restaurant de Diepen geparkeerd. Een kleine rondwandeling over de Sint Jansberg en door natuurgebied het Koningsven voor mij van 3 km. Erg mooi, en ook heel pittig.

Natuurgebied de Diepen met op de achtergrond de Sint Jans berg.

Daarna loop ik de wandelaars tegemoet. Hier zie hoe klein je je kunt voelen in zo een immens bos. Bijna 10 km lang, rechte paden licht stijgen en dalen. Echt genieten.

Aan de rand van het bos wandelen we langs Koningsven naar het restaurant de Diepen. Het Koningsven was een groot moeras gebied dat door ontginning verloren was gegaan. Het wordt nu hersteld door Natuurmonumenten.

En….bij restaurant De Diepen konden we ons etappe drankje nuttigen. Niet op het terras, maar wel een stukje verder staand onder een party tent. We genieten ervan voor we naar onze 3 overnachtings adressen gaan. (Gagelveld en Zwarte Weg in Milsbeek) Prima adressen, er wordt voor ons gekookt en we hebben allemaal een 1 persoonskamer.

Walk of Wisdom

Meerdaagse wandeling

26 maart 24 km, droog met veel zon 13 graden

Dag 1 Nijmegen Groesbeek

We gaan op pad voor de Walk of Wisdom. Wat heerlijk om op pad te gaan. Volgende week donderdag hopen we in Nijmegen aan te komen.

Onze dag begon al goed. We werden welkom geheten in de Stevenskerk door vrijwilliger. Speciaal voor ons werd de kerk geopend en werden we ingeschreven als vertrekkende pelgrim. Een mooi moment. Het kenmerk van de Walk of Wisdom op onze rugzakken.

Daar gaan we dan….We zijn: Marijke, Bertine, Eliena en Marion.

De Walk of Wisdom is een 136 km lange route, ook een weg naar binnen, zoals Damiaan Messing in het boekje schrijft. Een vorm van een vogel rondom Nijmegen.

Heuvels, bossen, rivieren, oude cultuurlandschappen rondom Nijmegen.

De Stevenskerk in Nijmegen is het begin en het eindpunt van de Walk of Wisdom rondom Nijmegen. De Middeleeuwse kerk is gebouwd op een heuvel en geldt als een van de meest indrukwekkende monumenten van de stad.

De route is gemarkeerd met onderstaand symbool “pelgrim”

Als eerste gaan we door de Ooijpolder. Een prachtige polder met binnenmeertjes. De witte wolken samen met de blauwe lucht geven voor ons echt de voorjaar sfeer. Bij deze brug gaan we de Ooijpolder in.

Een van die mooie meertjes is de Bizonbaai. De Walk of Wisdom loopt er helemaal omheen. Vanaf Oortjes restaurant loop ik de dames tegemoet. Zo ben ik er toch bij. De bagage wordt vervoerd en ik loop een stukje om wandelconditie op te bouwen.

Langs de kant zien de paarse dovenetel en witte bosviooltjes. Een lust voor het oog

Bij het restaurant Oortjes hekken hebben we even pauze. Dat doet zo goed om even te rusten met een heerlijke kopje soep.

Voorbij Persingen ga je een water over. “Het Meer”. Hard werken bij het handpontje. Eliena en Marion konden het zo goed dat Marijke en Bertine het aan hen overlieten.😉

Aan de overkant van het water ga je bij Ubbergen de heuvels in. Niet zomaar de 7 Heuvelenweg…nee voortdurend stijgen en dalen.

Na de 10 km naar de Duivelsberg was het tijd voor een pauze. Ook restaurant de Duivelsberg was geopend voor “koffie to go” en plaats om te zitten bij de picknick tafels. Een rustig moment. Er zijn enkele wandelaars, het is vooral relaxed. Genieten van het voorjaar en de mooie omgeving.

Het was nog 4 km naar de kruising met de Wylerbaan. Daar werden we opgehaald door de hele aardige mensen van de B&B in Groesbeek. (Burgemeester Otten Hofstraat) Een gastvrijheid waar we helemaal blij van worden.

Op naar dag 2…..

Nieuwe meerdaagse wandelingen in Nederland en Belgie

Meerdaagse wandeling

Wat ben ik trots!

Trots op mijn nieuwe wandelplannen in Nederland en België.  Er zijn nog diverse plaatsen vrij in april, mei en juni. Zie onderstaand overzicht. Als je zin/tijd hebt, laat het me weten met welke wandeling je mee zou willen gaan. Kijk voor meer informatie op de site https://reizen.inbalansopweg.nl/meerdaagse-wandeling/

Datum Naam/gebied categorie dgn verblijf inbegrepen Kst Max min
26 maart – 1 april  (vol) Walk of Wisdom Lange Afstand 7 B&B/klooster VP/LO 450 5 3
6-9 april (vol) Dutch Mountain trail Lange afstand x1) 4 Hotel HP/ 1 ps kmr 500 5 3
12-15 april (Rita:vol) Waddenwandelen Texel Lange afstand x1 4 Stayokay VP 350 5 4
18-21 april (4 pl vrij) Kustpad Sluis – Oosterschelde Lange afstand x2) 4 Hotel/B&B HP/LO 300 5 3
8-9 mei (2 pl vrij) NS wandeling Cuijk Nijmegen Lange afstand x2) 2 B&B VP 80 5 3
16-18 mei (4 pl vrij) Kloosterwandeling Rondwandelingen 3 Emmaus VP 280 5 3
24-27 mei (4 pl vrij) Gelukkigerwijspad Lange afstand x2) 4 Stayokay Bunnik VP 350 5 3
7-11 juni (6 pl vrij) Ardennen Rondwandelingen 4 B&B VP 350 7 6
20-25 juni (vol) Waddenwandelen Vlieland en Terschelling Lange afstand x1) 6 Hotel/Stayokay HP/VP 600 5 3

 

Wandeling Bossche Broek

Dagwandeling, Trainen voor een wandeling naar Santiago

17 maart, 4 km Bossche Broek Den Bosch

Goed nieuws.🌹🌹🌹.. Er zijn geen problemen van het hart vastgesteld, die een oorzaak van de longembolie zouden kunnen zijn. Eind januari ben ik hiervoor in het ziekenhuis opgenomen.
Verder langzaam opbouwen is geen probleem🦶🦶🦶
Ik ben er heel blij mee
Zoals vandaag, een ontmoeting met een voor mij nieuwe wandelaar in het Bossche Broek. Dat is en natuurgebied direct aan de rand van de binnenstad Den Bosch. Bijna 4 km ,rustig tempo en nog heen en terug fietsen. Daarnaast ook weer genieten van de mooie natuur. Van hier af kun je zo naar Santiago. 🤔🤔😉

Groot hoefblad
Nog even wachten, dan kunnen we weer…..

Dagwandeling N70

Dagwandeling

10 maart 2021, 17 km alleen maar stijgen en dalen

Wat een bijzondere dag….een kennismaking met de N70, voor de meesten nieuw. Een zware wandeling door de vele hoogte verschillen en daarmee een prima training om weer eens lekker je spieren te voelen.

N70 vanaf Sint Maartens kliniek in Nijmegen

We hadden bijzonder veel geluk met het weer. Volgens voorspellingen zou het vanaf vandaag regen zijn….steeds werden de voorspellingen beter en ja hoor…de hele dag droog.

Trappen en paadjes omhoog en omlaag. Als je boven bent zie je alweer de volgende heuvel of steile trap liggen. Er is verwondering over zoveel mooi natuurschoon.

Maar ook afzien en voelen dat de conditie de afgelopen maanden heeft ingeleverd. We voelen ons klein in dit landschap.

Intussen ga ik met de auto naar boven. Het restaurant is al open en ze brengen mij op het idee van een rondwandeling, die maar een beetje heuvels heeft en 2 km is. Het gele rondje …

Ook dit rondje is prachtig. Ik kan hier zelfs naar het hoogste punt

Iets later dan verwacht komen de wandelaars ook boven. De route is helemaal gemarkeerd met groene palen. Bij parkeerplaatsen is het even opletten. Er zijn meerdere start plaatsen.

Restaurant de Duivelsberg is geopend. Een kopje koffie, Mariken brood, een kopje soep, een tosti… Ik zie ze stralen, wat een ontspanning. Na de pauze rij ik terug naar het beginpunt en ga ik een half uurtje tegen de richting in. Pauze en weer terug. De dag is zo om.

Het 2e deel na de pauze wordt als nog zwaarder ervaren. Dat wordt vast spierpijn. Een beetje rekken en strekken doet wonderen.

Tot slot….een paar mooie details. Die maken ook mijn dag een beetje mooier.