Categorie archieven: Meerdaagse wandeling

Via Coriovallum Houthem Spaubeek

Meerdaagse wandeling

7 januari, zonnig, 13 graden, 15 km

Een van de pareltjes van Zuid Limburg op wandelgebied is de Via Coriovallum. Een 8-tje waarbij we beginnen bij Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en Vijlen Heerlen.

We overnachten 3 x in het prachtige Nivon huis. Deze morgen waren we er om 10.30. De eerste kennismaking gaf al meteen een goede indruk. Wij gaan dat samen doen. We zijn van links naar rechts Joepke, Ted, Walter, Ada, Suzanne, Mieke, Marian, Sylvia en Jeanette.

We gaan steeds met de trein van/naar ons beginpunt. Zowel Houthem als Spaubeek hebben een directe treinverbinding met Heerlen. Handig! Zo gingen we eerst naar Houthem met de trein en daar start onze wandeling. Hier en daar vinden we stickers van de route. Een GPX track is wel belangrijk of de route beschrijving.

We boffen zo met een heldere dag en zon. In Schimmert gaan we naar de Reusch. Een plaats waar we een stempel kunnen krijgen voor ons pelgrimspaspoort. Hiervandaan heb je bij helder weer 50 km uitzicht.

We komen bij diverse kapelletjes en wegkruisen. Die zie je hier in Limburg veel. Vaak met een mooie Limburgse tekst. Hier en daar nog versierd met bv kerststerren.

Hier in dit gebied zijn nogal wat dassenburchten. Een inwoner legt uit dat ze de weg soms ondergraven en er regelmatig moet worden ingegrepen. Hier is het licht glooiend. Het voelt bijna als voorjaar.

Ook in Genhout hebben we nog even pauze voor we naar de trein gaan in Spaubeek. Die gaat 1x per uur, we nemen de trein van 16.55 uur. In minder dan 15 minuten ben je in Heerlen. Nog net voor het echt donker is kwamen we bij het restaurant de Twee gezusters aan. Onze eerste heerlijke dag sluiten we af met ons etappe drankje en een dagmenu. Een mooie dag!

Wandeldagen Limburg dag 4

Meerdaagse wandeling, ,

14 december, 18 km, licht bewolkt -5 tot -2

Het rondje Epen, Gulpen, Holset, Epen zit er op. Wat hebben we onverwacht prachtig winterweer gehad. Vorst, zon en dat in het mooie Zuid Limburg in prima gezelschap.

Vandaag gingen we op pad van Holset naar het zuidwesten, bestemming Sippenaeken in België, naar het noord oosten met uitstapje naar Hijgend Hert en vervolgens via het Krijtlandpad naar Epen.

Het was ook echt een pittige dag met 760 hoogtemeters en prachtige vergezichten.

Vanaf Holset gaan we in de richting van Einrade en dan over een bospad omhoog. Het loopt weleens anders. We kwamen op een andere plaats op de Epenerbaan uit. Door te vergelijken met de tekening van de route zagen we dat we meer naar rechts moesten. Op Topo GPS zie ik ook waar het monument voor de Russische soldaten is. Daar pakken we de route weer op.

Tenminste…..dat waren we van plan. Toch nog een afslag gemist, dan weer via Topo GPS een ander, prachtig pad gevonden in de richting van België.

Op weg naar Sippenaeken gaan we over de golfbaan en volgen “Sentier 58”. Meestal kunnen we dan wel bij het restaurant van de golfclub pauzeren. Nu was dat dicht vanwege de vorst. Op naar Sippenaeken, daar is restaurant Le Barbier. Ook die is dicht op woensdag. We pauzeren daar toch even.

Vanaf Sippenaeken gaan we over de in het dal gelegen camping op weg naar Cottessen. Door de bossen stijgen we verder omhoog. Echt een zware klim. Als we een keer boven zijn, volgen we een pad langs de bergrug met mooie vergezichten.

Ook cafe Buitenlust is op woensdag dicht en daardoor werd het idee geopperd om naar het Hijgend Hert te gaan. Dat doen we! Even binnen zitten om op te warmen. Het was er erg druk, dus gingen we toch buiten zitten. Het was er zo koud dat we later toch naar binnen gingen.

Nu kiezen we voor het Krijtlandpad om naar Epen terug te keren. Goed gemarkeerd met rood/geel en over paadjes die ik nog niet zo vaak heb gezien. Erg mooi!

Dat verdient zeker een laatste etappe drankje voor we naar huis gaan. We hebben het heel goed gehad samen. Wat een mooie dagen met deze vorst en zon. Zeker om met een goed gevoel op terug te kijken.

 

Wandeldagen Limburg dag 3

Meerdaagse wandeling, ,

13 december, 19 km, zonnig -4 tot -1 graden

Oo winterse schoonheid, wat ben je mooi! Wat boffen we dat we er zo van mogen genieten. Koud winterweer, de rijp ligt op het gras en kleurt alles wit…..

Vandaag gingen we van Gulpen, via Partei naar Wahlwiller en Nijswiller via Vijlen, Oud Lemiers naar Holset.

Onderstaand overzicht is niet helemaal compleet. De eerste km staat er niet bij. Toch totaal bijna 400 hoogtemeters.

Vandaag verwelkomen we Ted, zij loopt de laatste 2 dagen met ons mee. Van harte welkom! Na een uitgebreid ontbijt in Herberg de Zwarte Ruiter gaan we om 9 uur op pad voor de wandeling van vandaag.

Het winterse landschap lacht ons tegemoet. Via de Gulp lopen we zo Gulpen uit. Via stegelkes (draaihekken) gaan we in de richting van Partei. De bomen met maretakken zijn met tegenlicht zo goed te zien. De schermbloemen lijken wel van kristal, ze fonkelen in het zonlicht.

Via de Eyserbeek gaan we naar de tunnels van het spoorwegviaduct van het toeristisch Miljoenen lijntje

De route loopt langs smalle paden omhoog en omlaag met de mooiste uitzichten. We wachten op elkaar en overleggen over de route. Vandaag had Constance de route een groot deel gelezen. Niet overal is het even duidelijk en dan is het handig dat Lydia de kleuren van de paaltjes had genoteerd. Zo leuk om met elkaar samen te werken.

Het restaurant in Wahlwiller was helaas gesloten. We pauzeren er toch even voor de mooie kerk in de zon en uit de wind. Na 2 uur lopen waren we er aan toe. Daarna klimmen we over de Biesweg en gaan op pad naar Vijlen. Daar was wel een restaurant open. Bij deze kou is het lekker om even goed op te warmen.

Na Vijlen maken we een uitstapje naar Duitsland om via een pad langs de bergrug naar boven te klimmen. Dat was wel de zwaarste klim van vandaag. In de zon en uit de wind nemen we nog even pauze. Daar was het pad ontdooid. In plaats van over een verharde ondergrond was het glibberen in de modder.

Via Oud Lemiers komen we terug in Nederland en gaan we door de velden naar Holset. Voor het geval je van hier af naar Santiago zou willen gaan….2338 km te gaan

Zeer voldaan komen we bij onze bestemming Herberg Oud Holset aan. Bijna lijkt het alsof het etappe drankje op ons wacht. Eerst even de modder schoenen zoveel mogelijk afpoetsen voor we naar binnen gaan.

Nog een dag te gaan, morgen terug naar Epen.

Wandeldagen Limburg dag 2

Meerdaagse wandeling, ,

12 december, 19 km, koud van min 6 tot plus 2, van Epen naar Gulpen

We zagen het al met het ontbijt. Het wordt een mooie dag. De zon komt al boven de horizon, de velden zijn wit van het bevroren gras, de maan is nog steeds zichtbaar. En dat als we de mooie etappe gaan bewandelen van Epen naar Gulpen. Rechtstreeks een km of 7, wij gaan over de mooiste wandelpaden.

Etappe Epen Gulpen

Dat het hier in het mooie Limburg voordurend stijgt en daalt, dat hebben we gemerkt. Maar liefst meer dan 600 hoogtemeters.

Om 9 uur gaan we op weg naar Slenaken. Over veldwegen, door de bossen en dan na nog een bospad zien we daar in de diepte Slenaken. Alle horeca is dicht op deze maandag. We verder zeer vriendelijke ontvangen bij een hotel. Zij maakten voor ons een heerlijke kop koffie. Openhaard aan, even lekker opwarmen.Vandaag waren Gerard en John de kaartlezers. Prima gedaan, zonder GPX is het echt opletten.

Vanaf Slenaken gaan we naar het noorden langs Beutenaken en in de richting van Reijmerstok. Na 13 km kwamen we in Euverem aan. Dat cafe op de hoek was open en we hebben er dan ook even gepauzeerd.

Van Euverem gaan we naar de Gulpenerberg. Nog even een flinke kuitenbijter voor de laatste km’s. Intussen wordt het alweer wat kouder, de zon zakt en geeft mooie diepe schaduwen. Het is echt genieten. Als ik me dan zou afvragen, wat maakt een dag een mooie dag? Dan is het bv deze. Zon, vorst, strak blauwe lucht, knisperende blaadjes onder je voeten, met voordurend andere vergezichten.

Het hoogtepunt is de aankomst op de Gulpenerberg. Met het monument voor de fietsers, die ik ook van toepassing vind voor ons. We zijn er toch maar gekomen. Nog even een foto bij het hoge Maria beeld. We zijn er trots op dat we deze berg en deze dag hebben afgerond.

Wandeldagen Limburg

Meerdaagse wandeling

11 december, 10 km , 2 graden, wat zon

4 dagen op pad in Zuid Limburg. Vanaf mijn woonplaats 2 uur rijden en dan zijn we in een totaal andere omgeving. Vandaag hebben we een rondwandeling, morgen gaan we naar Gulpen, dan naar Holset en de laatste dag weer terug naar Epen. Hemelsbreed misschien 10 km, met alle bochten erbij maken we er 17 of 18 km van.

Vlnr Gerard, John, Tiny, Elly, Lydia, Ellen, Constance en ik

In het gastvrije verblijf Herberg de Smidse in Epen zijn we allemaal om 13 uur aanwezig. Tijd genoeg voor een rondwandeling naar Mechelen.

Hier in Zuid Limburg zijn er per gemeente rondwandelingen uitgezet. Op een grote kaart kun je zien hoe je al die paaltjes wandelingen aan elkaar kunt knopen. We gaan over Kosberg, Kruisbosch, Dissen, Schweiberger Bosch, Overgeul naar Mechelen. Door het mooie Geuldal terug naar de Smidse. Precies voor het donker waren we weer terug.

De zon komt er door en we krijgen zomaar een mooi landschap voor onze voeten. Hier en daar zijn er nog bladeren aan de bomen, de bomen kleuren nog oranje. De lage winterzon doet de rest. Op weg naar Mechelen.

In Mechelen hebben we pauze. Dan is het nog 3,5 km door het dal van de Geul. Dat kronkelende riviertje, dat ons zo naar Epen terugbreng. Omgeven door bomen met grote trossen maretakken.

Rond 16.30 uur komen we weer in Epen aan. Een mooie dag…… De tekst van de dag wil ik graag met de lezers delen.

Walk of Wisdom dag 3

Meerdaagse wandeling

8 juni, van Milsbeek naar Malden, 20 km droog tm 14 uur, later regen

En ook de 3e dag van de Walk of Wisdom kent veel heuvels. De Sint Jansberg, Mookerheide, Mokerschans, Heumense Schans. Alleen de laatste 5 km waren vlak, ervoor alleen maar stijgen en dalen.

Vandaag konden we weer starten waar we gisteren gebleven waren. Het is zo fijn dat we werden opgehaald en weer weggebracht, zodat er geen extra km bij komen. Vandaag was de etappe ten zuiden en westen van Groesbeek. Eerst langs het Koningsven; een moerasgebied. We horen er volop kikkers en zien er vele orchideeën in bloei staan.

Niet ver daarna gaan we naar de Sint Jansberg, bekend om prachtige bronbeekjes en aloude bomen op heuvels die gevormd zijn in de Ijstijd. Het is steeds klimmen en dalen.

We troffen een natuurfotograaf. Die wilde wel even tijd maken voor een groepsfoto.

Na de Sint Jansberg komen we op de Mookerheide. Nog te vroeg voor bloeiende heide. We hadden er het rijk alleen en klimmen en dalen over de smalle paden. Met het uitzicht nemen we de eerste pauze.

We boffen echt met het weer! De meeste regen is deze dagen in de nacht gevallen. Op de Heumense Schans begint het te regenen. We ontkomen er niet aan. Het deert ons niet. De regenkleding gaat aan en opgewekt gaan we verder.

De Mookerschans en de Heumense Schans zijn beiden verdedigingswerken.

U staat hier bij de Heumense Schans, een van de twee aarden verdedigingswerken op de stuwwal tussen Nijmegen Mook De schans heeft de opmerkelijke vorm van een vijfpuntige ster. Meestal had dit type schans vier, zes of acht punten deze was eenvoudiger aan te leggen en beter te verdedigen. In de geschiedenis van de vestingbouw geldt deze ‘Sterreschans daarom als een zeldzaamheid.

Bij het zweefvliegveld terrein, ten noorden van de Heumense Schans hadden we alvast ons etappe drankje. Daar begint het stevig door te regenen. We horen iets van …”taxi?” Nee hoor, we maken die laatste 4,5 km ook nog af. Een beetje beschutting in de bossen, weggescholen in onze regenjassen.

Onze 3 daagse wandeling eindigt aan de Rijksweg tussen Malden en Nijmegen. “Het lijkt wel een week onderweg”. “Wat ontspannend in deze mooie natuur.” Zomaar een paar reacties over deze fijne dagen. Of: nu weet ik dat ik het kan! Onzeker gestart, kan ik het wel? Nu vol vertrouwen uitzien naar een komende Camino. Ik kijk terug op 3 heerlijke, pittige wandeldagen. Deze Walk of Wisdom zit er op. Wijzer weer naar huis, met nieuwe ervaringen rijker…….

Walk of Wisdom dag 2

Meerdaagse wandeling

7 juni, van Groesbeek naar Milsbeek 19 km droog, 20 graden

De tweede dag is opnieuw een dag met heuvels. Nog niet in het begin naar Kranenburg, maar door het Reichswald in Duitsland.

Het symbool van de Walk of Wisdom lijkt een engel. Het blijkt het symbool van een pelgrim. Het is een mens die als plant ontkiemt. Elke mens heeft een eigen “unieke kiemkracht” , volgens de bedenkers van het symbool, Huub en Adelheid Kortekaas. Dat vinden we wel een mooi beeld om mee op pad te gaan.

Vanaf de Wylerbaan vertrekken we in de richting van Kranenburg. In de verte zien we het Reichswald al liggen. De heuvel recht voor ons, lijkt nog ver weg.

Onderweg is er verder geen horeca, dus we wijken even af van de route en gaan het stadje Kranenburg in. Bij de VVV krijgen we een ringetje, bij de bakker gaan we koffie drinken en wat lekkers erbij. Kranenburg is van oudsher een pelgrimsplaats. Het verhaal gaat dat er een wonder is gebeurd op de plaats waar een hostie is uitgespuugd. We lopen langs de dikke boom waar dat gebeurd zou zijn.

Dan volgt een weg van 9 km door het bos. Hier in Duitsland even niet gemarkeerd en zeker belangrijk om de GPX track te hebben. Een prachtig oerbos, met vele reuzevarens.We horen er alleen de vogels en lopen zo uren genietend door het bos.

Intussen passeren we het hoogste punt de Brand erg. Ook hier medewandelaars een steentje neer. “Wat mag er uit jou rugzak?” Ik zie dat enkele stenen worden verlegd. Een kleintje en een grotere. Het is altijd goed.

De varens zijn reuze groot. Hier en daar volgt de Walk of Wisdom een pad helemaal tussen de varens. Een beetje een struin pad. We volgen dan ons GPX track.

We dalen af naar het Koningsven. Nog even een kleine pauze, voor we naar ons eindpunt van vandaag gaan. Restaurant de Diepen. Helaas op dinsdag gesloten. We worden er weer opgehaald en verblijven nog een nacht in Groesbeek.

Walk of Wisdom dag 1

Meerdaagse wandeling

6 juni, 24 km Nijmegen Groesbeek, een paar buien, verder droog

Wat is dat? De Walk of Wisdom en waar ligt dat? De wandeling is ontstaan door ideeën van Pater Damiaan Messing. Gebruik maken van de bestaande route rondom Nijmegen en er eeen echte pelgrims tocht van maken. De weg naar binnen noemt hij het. Zo gaat dat met wandelen, het geeft je inzicht in je eigen weg. Als je goed kijkt is het de vorm van een duif.

Vandaag starten we bij het station in Nijmegen en gaan in noordoostelijke richting. Door de Ooijpolder later via Ubbergen over de Vossenberg, Wylerberg, de Duivelsberg naar Groesbeek. Hemelsbreed 10 km, wij maken er wel 24 km van. Topo GPS geeft 27, dat is inclusief vervoer naar ons overnachtingsadres.

Dan denk je hoogteverschillen in de buurt van Nijmegen? Toch 491 hoogtemeters. Pittig en zo mooi. We gingen eerst naar de Stevenskerk waar een officieel beginpunt is met een reuze engel, het symbool voor de Walk of Wisdom.

Vlnr Lida, Coby, Josephine, Ina, An, Christa en Ina

Nog maar 1 dag op pad en we voelen al: “het maakt niet uit wat je van elkaar bent, maar wat je voor elkaar betekent”

De zon kwam af en toe te voorschijn bij ons vertrek vanaf station Nijmegen en later ook tijdens de wandeling door de Ooijpolder. Het had die dag ervoor veel geregend en we dachten dat het wel erg modderig zou zijn. Dat viel reuze mee. Blijft het schitterende landschap met daarbij Nederlandse schapen wolken. De Waal met veel vrachtschepen, de polders. De vogels zingen hun hoogste lied.

Wat ook opviel waren de grote hoeveelheid rupsen in een soort spinrag. Honderden bij elkaar. Die spinrag zorgt er vast voor dat niet alle vogels het opeten.

Nadat we bij “Oortjeshekken” pauze hebben gehad gaan we via het dorp Persingen richting Ubbergen. Daar vinden we een trekpontje. Dat is vooral samenwerken en afwisselen. Het waait hard en in het begin komt er maar moeilijk beweging in. Leuk om samen te doen.

Krijgen we al heuvels vandaag? Hoor ik vragen. Jazeker, die beginnen na Ubbergen en ten zuiden van Beek. De paden van de Walk of Wisdom zijn vandaag vooral onverhard. Het lijkt of ze de mooiste paden in de heuvels hebben uitgezocht. Een prachtig deel van Nederland, zeker de moeite waard

Ook bij restaurant de Duivelsberg hebben we nog even pauze. Er valt in de middag wat meer regen dan in de ochtend. Terugkijkend vinden we de regen meevallen. We vervolgen ons pad over de stijgende en dalende paden, vaak over de akkers van boeren.

Na 24 km vinden we het voldoende. We hebben het goed. We logeren in Groesbeek en Tonny van ons B&B komt ons halen, geeft ons een etappe drankje en verzorgt een maaltijd. Boffen, als er zo goed voor ons wordt gezorgd. Zo kunnen we morgen op pad voor de volgende etappe.

Kloosterpad St Agatha Boxmeer

Meerdaagse wandeling

3 april, 19 km wisselend bewolkt, droog, 7 graden

31 januari was het plan om de etappe van St Agatha naar Boxmeer te bewandelen samen met Tea, Frances en Annemiek. Plotseling was er een storm in Nederland en het KNMI gaf kleurcode oranje. We besloten niet te gaan en vandaag gingen we de route afronden. De auto’s staan op het eindpunt. Jolle brengt ons naar St Agatha. We lopen terug naar de auto.

Een mooie afwisselende route langs de Maas, natuurgebied de Maasheggen, diverse plassen van de vroegere Maasloop en de polders naar Boxmeer. Ook vandaag waren er geen kapelletje en kloosters open.

Eerst liepen we door de kloostertuin van het Kruisheren klooster met de kunst en mooie teksten.

De zon lacht ons tegemoet als we over de Uiterwaarden van de Maas lopen. Op dat moment is er nog geen wind, de zon voelt aangenaam warm.

In Beugen werden we verrast door kunstobjecten. De kunstenares kwam nog naar buiten om ons binnen uit te nodigen. Daar gingen we niet op in ….

Door de polder gaan we naar Boxmeer. Nog even kijken of de kapel open was. Dat niet ….wel was er mooie kunst op de muur.

Na 19 km zat onze inhaal dag van het Kloosterpad erop. Natuurlijk sluiten we ook deze dag af met ons etappe drankje. Tot een volgende keer…..

 

Dutch Mountain trail dag 6

Meerdaagse wandeling

8 maart, 22 km zonnig 10 graden van Eijsden naar Maastricht

Onze Dutch Mountain trail zit erop. Wat een geweldige uitdaging en ervaring om in 6 dagen meer dan 100 km en meer dan 1700 hoogtemeters te realiseren. Alpenweides, snelstromende beken, rotswanden en spectaculaire vergezichten….we hebben het allemaal ervaren. En dat met iedere dag zon en een strak blauwe lucht. Dat was het mooiste kadootje tijdens deze super wandeling. Van harte gefeliciteerd voor allen. Jullie hebben heel goed gedaan. Jezelf overtroffen, angsten gevoeld en aan gegaan. Het echte berg gevoel is ontstaan.

Omdat het pontje vanaf Eijsden niet vaart tm maart gingen we eerst langs de Maas naar het zuiden. Onderstaand zie je onze route en de hoogte verschillen van vandaag. Dat zijn laatste bergen: de Observant en de Sint Pietersberg en zo je ziet vlak voor de eerste 12 km.

We gaan dus eerst over de brug van de Maas. Het is even puzzelen om te zien hoe je als voetganger weer op het juiste pad komt. Het leek verboden voor voetgangers. Daarna zien we een pad aan de uiterste linkerzijde van de brug

Na het sluizen complex van Ternaaien lopen we eerst langs enorme kalkrotsen en zien de grote berg van Den Observant links naast ons liggen. Het is eerst nog een stukje over de weg.

Dan begint het pad van den Observant. Marion en Lida zijn altijd de eersten. Ze waren al best hoog en het leek geen eenvoudig pad. Volgens mijn GPX waren we nog niet op de juiste plek om te gaan stijgen. Ik loop samen met Marion verder. De anderen blijven bij elkaar, de steile paden trotseren en elkaar helpen. Het valt inderdaad niet mee, ze komen samen toch boven. Het was 1 avontuur!

Deze toppers hebben de top van D’n Observant gehaald. En ook Marion natuurlijk.

Samen met Marion proberen ook wij de weg te vinden. Omgevallen bomen belemmeren onze weg. Er zijn zo een steile stukken tussen dat ik het niet verantwoord vind. We gaan terug naar het begin van de klim. Jammer, maar samen vastbesloten. De anderen waren al bij Den Observant, wij worden ernaar toe gebracht.

D’n Observant is geen natuurlijke berg, maar een afvalberg. Hij is gemaakt van de deklagen van de Sint Pietersberg, die voor de mergelwinning voor een groot deel werd afgegraven en in de jaren 50 beplant. De naam komt van het Observanten klooster dat op de Sint Pietersberg lag. De Enci groeve is daardoor ontstaan. Een on Nederlands prachtig natuurlandschap. Sinds 2020 ligt de fabriek stil.

We lopen door de steengroeve en beklimmen daarna de trap van meer dan 200 treden. Terugkijkend op het grote ENCI terrein. Het water is onnatuurlijk blauw. We kijken onze ogen uit

We dalen af naar de Maas….het is nu nog een klein stukje. 4 km, toch nog 1 uurtje voor we op een terras van de Maas ons laatste etappe drankje nuttigen. Nu al met weemoed kijken we terug op 6 geweldige dagen.

Dutch Mountain trail dag 5

Meerdaagse wandeling

7 maart, 5 graden, 17 km, koude oosten wind, veel zon, van Noorbeek naar Eijsden

Dat was echt een eenvoudige etappe vandaag. Na Mheer vrijwel vlak tot aan Eijsden. Van Noorbeek naar Mheer een korte stijging om weer op de route uit te komen.

Voor degenen die de Dutch Mountain trail ook in 6 dagen willen doen, kies bv voor Slenaken als etappe plaats. Dan is de afstand met deze 2 dagen ongeveer gelijk en heb je de laatste top van Kattenroth erbij. We gingen vanochtend met de bus naar Noorbeek en klimmen weer omhoog om op de route te komen. Het is wederom een strak blauwe lucht, nu wel met een ijskoude wind. De jassen blijven aan als we de wind op de velden op de rug hebben.

Noorbeek

Overal waar je er hekje bij een weiland ziet, is het goed opletten. De bewegwijzering is niet volledig en de GPX track is onmisbaar. De bewegwijzering is de wit/blauwe sticker, goed kijken, dan zie je het soms. De Dutch Mountain trail gaat zoveel mogelijk over onverharde paden. Na Mheer door een heel smalle geul langs het bos.

Voordat we afdalen naar Eijsden krijgen we een weidse blik over het Maasdal van Vise naar Maastricht. In de verte aan de andere kant van de Maas, zien we de laatste top al liggen. Die bewaren we voor morgen.

We worden helemaal om Eijsden heen geleid en komen bij het kasteel uit. Het is in particulier bezit, de poort staat open en we kijken er even rond. Een laantje met bomen, het mooie kasteel, de moeite waard er even te kijken.

Ook al is het koud, we kiezen het terras aan de Maas. Nog een uitdagende dag te gaan. We hebben er zin in.

Dutch Mountain trail dag 4

Meerdaagse wandeling

6 maart, 26 km zonnig, later bewolkt, 7 graden van Gulpen naar Noorbeek

Net als gisteren werd de afstand langer dan verwacht. Bij dit traject van de Dutch Mountain trail zijn er maar liefst 3 toppen, zoals ze in het boekje zijn benoemd. De Gulpener berg op 157 meter, Hakkenberg ten noordoosten van Terziet op 252 meter en tenslotte vlak ten zuiden van Noorbeek Kattenroth op 209 meter. Pfff en dan nog diverse toppen ertussen. Opnieuw een zware dag….. zoooo mooi dat je toch al snel vergeet hoe zwaar ik het vond. De Dutch Mountain trail….zo bijzonder mooi. Voor mij ook een top lange afstand wandeling.

Van Gulpen naar het zuiden, de Eperheide, door België ten oosten van Teuven, ten zuiden van Slenaken, opnieuw door België naar Sint Martens Voeren en naar het noorden, ons eindpunt van vandaag: Noorbeek.

De dag begon met de steile klim naar de top van de Gulpener berg. Direct bij herberg de Zwarte Ruiter de trappen naar boven nemen. Volg hiervoor geel/oranje van het Krijtlandpad en je kunt bovenaan de route van de Dutch Mountain trail weer oppakken. Het heeft gevroren, een klein beetje nevel, een wonderschone start.

De Gulpener berg, de eerste top van vandaag

Over de velden en langs het Schweiberger Bosch dalen en klimmen we. Goed dat hier een GPX track van is. Je zou anders echt niet weten hoe je het veld over moet gaan. We lopen vooral aan de oostzijde van de berg….een zonnetje laat zijn stralen voelen, zodat we het zeker niet als koud ervaren.

We horen de specht, zien doen we hem niet. Steeds opnieuw, verder horen we niets. De vink en de veldleeuwerik hebben we ook gehoord. De natuur komt tijdens het lopen dichterbij. Intens genieten we van wat we zien en horen. Vandaag komen we niet langs horeca. We pauzeren even op een bankje voor we naar de Gerardus hoeve gaan De Gerardus hoeve ligt niet ver van de route en we besluiten daar na 10 km toch een ommetje voor te maken. Hoog gelegen, prachtig uitzicht, het terras loopt al vol. Hoe heerlijk is het om zo in de winterzon te pauzeren?

De 2e hoge top is de Hakkenberg. Daar komen de grenzen van Nederland, Vlaanderen en Wallonië samen. Hakkenberg dankt zijn naam aan het hakhout dat uit Het Bovenste Bos werd gehaald. Ook vandaag hebben we weer veel hindernissen te nemen. Op handen en voeten kruipen we onder de omgevallen bomen of als het kan, klauteren eroverheen.

De top blijkt te liggen bij de grenspaal. We waren er uiteindelijk toch ongemerkt voorbij gegaan. Iets verder vieren we dat we ook deze top hebben gehaald.

Ook het Teuvenderbos kent erg veel hoogteverschillen. Steeds tussen 150 en 250 meter op en neer. Ben je boven, dan zie je het volgende dal weer liggen. En ja je raadt het al, alles wat je daalt, moet je ook weer stijgen.

Via de dorpen Nurop en Plank gaan we op weg naar onze laatste hoogtepunt van vandaag. Het is inmiddels bewolkt en er is een koude wind. De jassen van de ochtend gaan aan en zo komen we bij Kattenroth aan. Deze laatste top valt echt niet mee. We lopen schuin tegen de berg omhoog.. Het eindpunt van vandaag van de route. Daar vandaan gaan we naar Noorbeek om de bus naar Gulpen te pakken.

We hebben nog tijd voor ons etappe drankje in een café in Noorbeek. Dat is fijn voor we de bus van 17.41 uur hebben. Toppers ik ben trots op ons. Alweer 26 km in de benen en dat met zoveel hoogteverschillen….

Dutch Mountain trail dag 3

Meerdaagse wandeling

5 maart, 26 km zonnig 9 graden van Vaals naar Gulpen

Vandaag hadden we 3 toppen, de Vaalserberg, Vijlener bossen en tot slot Eyserbos. Met in totaal 1386 hoogtemeters. Een heel pittige dag!

Hieronder zie je goed hoe de route loopt. Van Vaals over de Vaalserberg net het Drielandenpunt, hoog over Holset en Vijlen, afdalen naar Wahlwiller en vervolgens met veel UPS en downs klimmen naar het Eyserbos en terug naar Gulpen. Vanaf Wahlwiller is het over de weg 3 km, wij maken er 9 van. Vooral die laatste klim was een echte kuitenbijter.

In de vroege ochtend beginnen we aan de klim bij de Vaalserberg. Ook vandaag lacht de zon ons tegemoet, het prachtige Limburgse land aan onze voeten.

Door de bossen klimmen we naar het hoogste punt van Nederland met de Wilhelmina toren en Drielandenpunt. Op deze zaterdag is het al druk als we boven komen. Deze eerste top valt wel mee hoor. We zijn er zo.

De restaurants bij de Wilhelmina toren slaan we nog even over. We hebben gezien dat we langs restaurant het “Hijgend Hert” komen. In totaal 9 km na de start en dat lijkt ons een prima plek voor de pauze. We hebben al zin in de Limburgse vlaai. Heel afwisselend langs de randen van het bos door de velden en door het bos. We genieten met volle teugen.

Ook bij het Hijgend Hert was het druk. We zitten buiten onder het afdak en hebben een dekentje tegen koude benen. Het voelt als wintersport.

Het houdt niet op met de mooie landschappen en het vele stijgen en dalen. We gaan door een aantal dalen naar Wahlwiller. Daar nemen we even tijd voor het kerkje met prachtige plafondschilderingen. Zeker aan te bevelen daar even te kijken.

Op naar de laatste berg het Eyserbos op 197 meter. Dat lijkt niet zoveel, de stijgingspercentage zijn fors. Ik heb het als de zwaarste klim tot nu toe ervaren. Ja, het is aan het eind van de dag en we hebben er toch al 20 km opzitten. We gaan ervoor en ervaren samen hoe het is om boven aan te komen.

Tatata we zijn boven. Daar hoort een selfie van Joepke bij en het trotse gevoel dat we samen delen.

We dalen af naar Gulpen. Intussen is het bijna 18 uur. Toch een hele dag onderweg voor deze monster tocht. Dag 3 van onze Dutch Mountain trail.

Dutch Mountain trail dag 2

Meerdaagse wandeling

4 maart, 20 km, zonnig 8 graden van Kerkrade naar Vaals

Vandaag bereiken we de 2e van de 7 hoogste bergen, de Schneeberg op 257 meter. Goed te zien in het hoogte profiel is dat het vandaag vrijwel voortdurend stijgt en pas voor Vaals daalt. In totaal 663 hoogtemeter. Zo hebben we de eerste etappe van de Dutch Mountain trail in 2 dagen gedaan. Vanwege de overnachting in abdij Rolduc 2 km gisteren en vandaag extra

Na een uitgebreid ontbijtbuffet in de abdij van Rolduc gaan we op pad. Als we de stad uit zijn en de Dutch Mountain trail weer hebben gevonden gaan we geruime tijd langs de Anstelerbeek. Een kronkelend riviertje met een smal pad ernaast. Door de omgevallen bomen moesten we hier en daar klauteren. Wat fijn om te ervaren dat ieder elkaar helpt met het lenen van een stok of een hand ter ondersteuning geeft. Het had gevroren, de grasvelden waren nog wit, er lag een dun laagje ijs op de plassen.

Het langzame stijgen begon na de rivier. Over onverharde paden, een plateau, zodat het niet lijkt dat je in de heuvels loopt. Voorbij Horbach zie je ze steeds meer. Driehoekige obstakels, delen van een 600 km lange grensversterking van o.a. Drakentanden. De zogenaamde Westwall. Duitsland was vanuit het westen ondoordringbaar door deze verdedigingslinie .

Over een heuvelrug passeren we de stad Bocholtz. Het lijkt vrijwel vlak, intussen blijven we stijgen en gaan zo over de velden naar Orsbach, met restaurant Bellevue, in de wintermaanden alleen op zaterdag en zondag open. Wij nemen het ervan en rusten uit op de stoelen die bij het terras staan.

Vlak daarbij start een wandelpad met links de weg naar een hoogtepunt punt, de Schneeberg. Rechts een prachtig uitzicht over het dal waar Vaals in ligt. Omdat we al zoveel gestegen waren, was dat kleine stukje steil omhoog maar kort. We gaan toch even vieren dat ook deze top is behaald.

We dalen af tot in Vaals. Daar is een directe bus naar Gulpen waar we onze overnachting hebben in herberg de Zwarte Ruiter. Een hele handige verbinding, in 20 minuten ben je er en er gaan vele bussen per uur. Ons etappe drankje is verdiend. Dag 2 van de Dutch Mountain trail zit erop…….

Dutch Mountain trail dag 1

Meerdaagse wandeling

3 maart, 14 km, zonnig 12 graden van station Eygelshoven naar Kerkrade station

De Dutch Mountain trail……die zijn we gestart. Nou weet ieder die mijn blog leest, dat ik het motto heb “het is altijd weer”….met dit zonnetje erbij wordt het toch zeker wat mooier. De Dutch Mountain trail gaat over de 7 hoogste toppen van Zuid Limburg en is de zwaarste lange afstand route van Nederland genoemd. De start is in Eygelshoven, en we hopen op 9 maart in Maastricht aan te komen. We maken er 6 dagen van.

Vandaag is ons traject van rechtsboven, Eygelshoven over de Wilhelmina berg naar het zuiden. Hoogte verschil; 263 meter. Een stevig begin!

De allereerste top is de Wilhelmina berg op 225 meter. Deze is ontstaan als steenstortberg van de Staatsmijn Wilhelmina. Van boven gezien heb je een weids uitzicht over de mijnstreek. Wij zijn erg trots als we er bovenop staan

Vlnr, Marion, Piet, Lida, Marion, Joepke, Gerard, Marjo en Mieke

Vanochtend waren we om 11.45 bij het station. De meesten met de trein, enkelen een paar uur met de auto. Direct bij het station gaan we de natuur in en voelen direct de hoogte verschillen. De voorzichtig ontwakende natuur aan onze voeten.

Na de Wilhelmina berg is een restaurant. Luigi’s genaamd. We wanen ons in Mediterrane sferen. Uit de wind en zo ontzettend lekker in de zon. We nemen het ervan. De afstand vandaag is precies goed voor deze middag.

Na de Wilhelmina berg volgen we de Anstelerbeek. Een mooi dal met kastelen en de zo in Limburg bekende bonen met maretakken. Hier is nog wel wat modder. Het valt reuze mee. Marion O is blij dat ze haar hoge schoenen heeft meegenomen. De paden zijn hier en daar nog versperd door de storm van de vorige week.

Over een heuvelrug gaan we langs een kapelletje en een oude tempel naar Kerkrade. Bij de tempel zat een andere wandelaar en die maakte ons attent op de bijzondere akoestiek onder het dak van de tempel.

In Kerkrade gaan we door het centrum voor ons etappe drankje. We overnachten in abdij Rolduc en hebben daar allemaal een 1 persoons kamer. Prachtig gelegen en we worden zeer gastvrij ontvangen.

Een zeer geslaagde dag! Morgen gaan we naar Vaals/Vaalserberg.

Via Coriovallum

Meerdaagse wandeling

Tot slot…Voor alle pelgrims onderweg. Ik wens je een mooie Camino toe

De Via Coriovallum is ontstaan als oefentraject voor mensen die naar Santiago gaan. Ervaren wat het is om met rugzak te wandelen, wat heb je nodig, en vooral wat kun je thuislaten. De route ligt in Zuid Limburg, met 2 lussen tussen Houthem en Heerlen. Alle trajecten zijn uitstekend met het openbaar vervoer bereikbaar. Daardoor is Heerlen een prima standplaats. Ook in Houthem is een pelgrimsherberg. Voor mij een echte Camino…..

Via Coriovallum dag 5 Vijlen Heerlen

Meerdaagse wandeling

22 februari, 24 km, eerst droog, later motregen

En dat was de laatste dag alweer van onze Via Coriovallum. Van Vijlen naar Mamelis, Bocholtz, Simpelveld terug naar Heerlen

Zoals je ziet de hele dag klimmen en dalen. Er zat geen vlak stuk tussen met in totaal 931 hoogtemeters. Een pittige dag, die eigenlijk in een foto is uit te leggen.

De dag begon zonnig en vanaf het hooggelegen Vijlen gingen we eerst dalen om na de verkeersweg te klimmen naar het klooster Mamelis. Het Klooster was open, maar er was net een mis bezig.

Door de bossen en over landweggetjes klimmen we naar Bocholtz. In de beschrijvingen lezen we dat café oud Bocholtz open zou moeten zijn en we een stempel zouden kunnen krijgen. We hopen ook vandaag op Limburgse vlaai.😉. En ja we worden verwend….

We gaan door naar Simpelveld. We vinden daar een Lourdes grot met Maria. Steeds stijgende en dalende paden met veel modder. We moeten goed uitkijken om niet uit te glijden.

Het deel van vandaag wat het meest zwaar was, was het Imstenradarbos. Smalle paden met veel hoogteverschillen en diepe modder. Wat kies je, rechtdoor, aan de linkerkant of rechterkant. Altijd rekening houden met de diepte van de plassen en de hoogte van het schoenen. Ook hier zijn er diverse bomen door de storm omver geblazen.

Nog 5 km te gaan om in de binnenstad van Heerlen uit te komen. De Via Coriovallum leid je door parken en langs watertjes. Je hebt er niet zo’n erg in dat je in de bebouwde kom loopt. Moe en zeer voldaan komen we bij het centrum uit. Op naar het laatste etappe drankje.

3 stormen doorstaan, veel regen, tjonge wat een kanjers! Van harte gefeliciteerd met het afronden van deze mooie Camino de Via Coriovallum. Een Camino hier in het mooie Limburg, met heuvels, vergezichten en in dit geval de elementen van extreem weer. We hebben het gered en het ook als heel bijzondere Camino ervaren. Tot een volgende keer.

Via Coriovallum dag 4 Houthem Vijlen

Meerdaagse wandeling

21 februari, 21 km opnieuw veel wind en regen

Met 733 hoogtemeters en de harde wind met regen was het opnieuw een zware dag. Er was geen sprake van om in Gulpen met de bus verder te gaan, iedereen wilde lopend Vijlen bereiken. Ik ben reuze trots op ons doorzettingsvermogen en de moed om toch door te gaan

Deze ochtend gingen we na het ontbijt terug naar Houthem, daar waar we gisteren waren geëindigd. De km naar het station komen er nog bij, daarmee komen we weer op 23 km uit.

Vanaf station Houthem gaan we via het kasteel Sint Gerlach door de prachtige beeldentuin. De uitgemergelde pelgrim is een “voorbeeld” voor ons. Met de staf en de schelp en de mantel wordt hij herkenbaar voor degenen die al onderweg naar Santiago zijn geweest of binnenkort willen gaan. Tot onze verrassing was het deze ochtend zonnig met een koude wind. “Even van genieten” zeiden we nog. Hier kregen we ook een mooie stempel van de pelgrims herberg. Daar kun je ook overnachten, er kunnen er max 6 slapen.

Na dit kasteel zochten we ons pad door het zeer natte Geuldal met veel modder. Ik had gelukkig mijn regenbroek aan, de modder zat al snel tm mijn knieën. Ook hier waren veel bomen omgewaaid. Vooral waar wind veel vat kreeg op de maretakken.

Aan de overkant van het Geuldal lopen we tegen de helling aan en zien hier ook beversporen, de bomen zijn zover afgeknaagd dat ze ook hier omgevallen zijn of toch al heel snel om gaan vallen.

Het gaat steeds harder regenen. We hebben de wind meestal schuin achter of van opzij. In Sibbe hadden we gehoopt op een café, die open zou zijn. Tja het is maandag en dat was gesloten. Wel was het gemeenschapshuis open, en we hebben daar heel even binnen wat kunnen eten. Daarna werden we weggestuurd. De aanwezige dames moesten sluiten en een paar modderige pelgrims mochten niet zomaar schuilen. Dus gingen we verder naar Gulpen. Dat was pas na ruim 13 km. We waren er echt aan toe.

Na de uitgebreide pauze bij de Zwarte Ruiter in Gulpen gaan we langs het mooie klooster bij Wittem. Een intense sfeer raakt ons. De kapel en ook de bijbehorende kerk. Het beeld van de Heilige Gerardus met daarachter 2 schaduwen…..De deuren staan open en we voelen ons welkom. Er wordt mooie muziek van Taize gedraaid en ik fluit zachtjes de mij bekende melodieën.

Over de hellingen gaan we geruime tijd stijgen. We blijven daarna op hoogte. In de verte zien we de hoogst gelegen kerktoren van Nederland, Vijlen. We boffen. Na het klooster zien we in de verte een zware bui hangen, zelf hebben we droog weer en de zon laat zich nog even zien. Vlakbij Vijlen kun je de verharde weg nemen of….je raadt het al, een pad met veel modder. We kiezen voor het laatste…

We kijken terug op een bijzondere dag…Proost.

We logeren in het sfeervolle hotel Cuba Libre in Vijlen. Morgen alweer de laatste dag. We gaan dan van Vijlen naar Heerlen. We hebben er zin in, mede door de wat betere vooruitzichten.

Via Coriovallum Heerlen Houthem

Meerdaagse wandeling

20 februari, 26 km, storm en regen

De derde dag van onze Via Coriovallum. De 2 noordelijkste delen hebben we gehad. Nu is het de beurt aan de directe verbinding tussen Heerlen en Houthem, van oost naar west. Met 682 hoogtemeters.

Ook vandaag was er weer een harde wind, hier in Limburg windkracht 6/7 uit het westen. Ja …volle tegenwind. Toen we weg waren dachten we, we hadden de route ook kunnen omdraaien…🤔 Holle wegen, een wandelpad over de steengroeve. Zelfs door een wijngaard met echte Limburgse wijn. Langs grote boerderijen met de zo karakteristieke binnenplaatsen.

In de ochtend hadden we nog vooral motregen. Zo konden we toch nog van de omgeving genieten. Dalende en stijgende wegen door het Limburgse land.

Hier en daar waren er bomen over het wandelpad gevallen. Lenig😉als we zijn konden we toch makkelijk passeren.

In de plaatsen waar we langs kwamen, waren er al volop carnaval activiteiten. In een kroeg in Klimmen verzamelden zich de feestvierders voor een wandeling en versnaperingen in diverse cafés. Wij vinden een ander café voor onze pauze. We hadden er al 10 km opzitten. Wat is het boffen dat we met deze harde wind, regen en kou binnen kunnen pauzeren.

Naar Klimmen toe was het flink klimmen. We bleven daarna zowat op hoogte en kwamen hoog boven Valkenburg uit bij een mooi kapelletje met kruisweg en vanzelfsprekend mooie uitzichten.

We dalen af naar Valkenburg door het bos met zigzag paden, later langs de Geul. Hier is het meer uit de wind en af en toe hebben we droge momenten. In Valkenburg zien we nog hoe hoog het water van de zomer heeft gestaan. Vooral bij het laagst gelegen gedeelte zien we dat de huizen meters onder water hebben gestaan.

Van Valkenburg naar Houthem lopen we door een dal. Op weg naar het eindpunt van de wandeling, het mooie oude station

Via Coriovallum Spaubeek Heerlen

Meerdaagse wandeling

19 februari, 18 km zonnig en droog 7 graden

Alweer een verrassende dag! Zouden er ook hier bomen omgewaaid zijn, kunnen we overal lopen? En: gaat de trein naar Spaubeek al? De etappe van vandaag gaat van Spaubeek naar Heerlen, via Hoensbroek.

De NS gaf de boodschap dat er geen treinen zouden rijden. We kiezen ervoor om met de auto naar Spaubeek te gaan….zien we onderweg dat de treinen van Arriva hier wel rijden. Maakt niet uit, zo zijn we al om 9.30 bij het station van Spaubeek. Het wordt een fantastische dag. Dichtbij het station vinden we de Annakapel. Helaas was dit nog gesloten voor een eerste stempel van deze etappe. Er zijn vele bomen omgevallen en het pad achter het kerkje is vol met veel modder. We kiezen de weg die erachter loopt. Zo is GPX ook handig. Je kijkt of er een weggetje dichtbij ligt.

Verschillende keren lopen we onder een verkeersweg door. We merken dat we dicht bij Heerlen zijn. De route loopt over mooie paden veelal langs de Geleenbeek.

Na 8 km zijn we bij kasteel Hoensbroek. Met het pelgrimspaspoort kun je er gratis in. Zeker de moeite waard om er rond te kijken. Er is ook een restaurant in de kelder. Onze Limburgse vlaai wacht al op ons.

Verder op weg naar het centrum Heerlen. Het lijkt op de kaart dat we veel in de stad lopen. Dat is de laatste km. Daarvoor lopen we over de Kaumerberg en door parken de stad in. De bomen laten hun maretakken zien. Waar zijn dat ook alweer voor?😉

In Heerlen centrum worden we verwelkomd met kleurrijke letters. Het valt ons op de flats zo fleurig geschilderd zijn. De kunstenaars hebben goed hun best gedaan. We worden er blij van.

Het hoogtepunt van vandaag was de ontvangst in de Pancreaskerk. We kregen er de mooie stempel en hoorden het verhaal van het beeldje boven de deur. Ook steken we een kaarsje aan voor dierbaren.

We sluiten de dag af met een etappe drankje op het plein voor de kerk en gaan naar restaurant de Twee Gezusters voor ons pelgrimsmenu. Morgen vertrekken we van ons overnachtingsadres Nivon huis Eikholt direct op de route….