Wakker worden en weer een strak blauwe lucht zien…. geweldig! En dat voor de mooie etappe naar Lires. Om op de route te komen loop je richting Praia Langosteiro terug. Blijf dan op de weg en neem na hotel Arenal de weg naar links. Hier staat de eerste paal.
Vol goede moed gingen we gisterenavond naar de vuurtoren, hopend op een mooie zonsondergang. 3 km klimmen…..Onderweg kom je dan het pelgrimsmonument tegen.
3 augustus, 13 km en 6 naar de Faro, mistig,later zonnig 25 graden
Wat een fijne schone herberg, Albergue Moreiro in Cee. Toen we vanochtend opstonden was er geen heuvel te zien….dikke mist zorgde voor “geen uitzicht” over de haven. Even de stad inlopen en ontbijten in Restaurant Central. Een restaurant waar ook vele Spanjaarden ontbijten en waar je churros krijgt bij de koffie.
2 augustus 2017, 14,6 km, bewolkt, beetje motregen 20 graden
Een hartverwarmende ontvangst bij Albergue O Logoso. Ze kennen me daar en we werden getrakteerd op een fles wijn. Alvarino, een heerlijke witte wijn. Deze ochtend stonden ze klaar om ons uit te zwaaien.
1 augustus 2017, 16 km, zonnig, later half bewolkt, 24 graden
We boffen zo met het weer. Een heerlijke temperatuur, en nu 2 dagen op een rij wat mist in de ochtend. Als die zon er dan overheen schijnt ziet het wolkendek er zilver uit. Mysterieus bijna….
Een prima herberg, San Jose in Negreira. Veel ruimte rondom de stapelbedden en niet teveel mensen in een ruimte. Het was er erg rustig….en zo had ik een privé kamer in de herberg. Ook heeft San Jose 1 en 2 persoonskamers en daar hadden de anderen voor gekozen. En ben je op zoek naar een goed restaurant met pelgrimsmenu, kies dan voor Imperial. Die heeft huisgemaakte gerechten. We hadden allemaal stoofvlees met champignons en rijst.
Zo gaat soms dat bij pelgrimsherbergen: geen ontbijt, zodat je dat zelf kunt regelen of in een bar ontbijten. Dat deden wij. Daarna gaan we door de stadspoorten op pad.
We werden verwend met heerlijke paella gisteren. Op de veranda achter Casa Riamonte was het goed toeven. Prachtig uitzicht, sfeervolle muziek, goede gastheer en dan het heerlijk maal.
Voor we Santiago uitliepen deze ochtend, gingen we eerst in San Martin Pinario ontbijten. Een heel uitgebreid buffet en dat voor €6. Kopje koffie, brood, yoghurt, kaas en fruit. Zo kunnen we met een goed gevulde maag op pad. Een goed begin.
Door het poortje naast de kathedraal en dan de pijlen naar beneden volgen.
“Waar je ook heen gaat, ga met heel je hart”van Confucius
Voor de medewandelaars Riet, Nel, Joke, Janna en Annemarie; Ik wens jullie Buen Camino
Deze wandeling gaat van Santiago naar Finistere en Muxia en is 10-15 km per dag. Van Santiago naar het westen en zuidwesten. Daar ligt Finistere. Letterlijk het einde van het land. Daarna gaan we naar het noorden, de plaats Muxia. Dit gebied ligt in het noordwesten van Spanje, ten noorden van Portugal. Over de heuvels naar de kust, met dagelijks flinke stijgingen en dalingen. We gaan ervoor!
Onderstaand vind je de nieuwsbrief die deze week is verspreid. Meld je aan via de site, zodat je als eerste op de hoogte wordt gebracht van nieuwe plannen.
In deze nieuwsbrief:
– Nog enkele plaatsen open in 2017
– Extra wandelingen in 2018
– Dagwandelingen
– Artikel in “De Pelgrim”
– Reisverslagen
– Omgaan met stress, TRE workshops
Veel leesplezier en graag tot ziens bij een wandeling.
Nog plaatsen vrij in 2017
Maak de herfst mee in al haar facetten……Ochtendmist in de dalen, bomen die van kleur veranderen en de warme kleur van de zon. En…de belevenis om in Santiago aan te komen….We hebben nog 2 plaatsen vrij voor de camino francais van Leon naar Santiago van 20 oktober tot 5 november.https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/camino-francais-
Het belgische tijdschrift “De Pelgrim” is het ledentijdschrift van het Vlaams Compostelagenootschap van Santiago de Compostela. In de uitgave van maart 2017 staat een interview met Mieke Schrieks van “In Balans op Weg”-wandelreizen naar Santiago. Lees hier het complete artikel in De Pelgrim over Mieke Schrieks
Een heerlijke zomerdag voor een dagwandeling, waar mede wandelaars van camino’s elkaar ontmoeten. Dat is het ont – moeten….niet moeten, delen van ervaringen en het enthousiasme van en over camino’s overbrengen. Zo konden Ada, Gert-Jan, Bertine, Anneke en Marijke vertellen van hun camino ervaringen. Fijn voor Janny, Roza en Franneke die dit jaar de Camino Portugues gaan lopen en voor Maria, Lilian en Karin die volgend jaar op pad gaan. Een heerlijke dag ook voor Diny, Lydia, Joke, Marion, Nel en Minke om de sfeer te proeven.
We starten bij de Wamberg Berlicum. Een landgoed met lommerrijke paden langs een grote vijver.
We vervolgden onze weg langs de Hooghei, over bospaadjes en landelijke weggetjes.
Bij cafetaria/restaurant de Driezeeg in Middelrode werden we gastvrij ontvangen.
Een klein stukje terug om de route naar landgoed Seldensate voort te zetten.
Een onverwacht stukje mooie natuur langs de Aa. Zo dicht bij en dit stukje natuur ken ik nog niet.
Als we dan vlak voor het eindpunt toch nog een café aantreffen, dan is het tijd voor het etappedrankje ?.
Bedankt voor deze gezellige wandeldag. Zoals het bord beschrijft….”genieten is ’s levens eerste les”.
We kwamen aan op maandag: twee dagen te vroeg. Een epiloog naar Finisterre, het eind van de wereld. We reizen naar Cee en lopen vanaf daar het laatste stuk. Inge, de dochter van Elle, heeft zich na haar reis naar India en Marokko bij ons gevoegd.
Het weer is opeens zo slecht dat zelfs de pelgrim op weg naar de vuurtoren er een loopneus van kreeg0 kilometer!
De waarheid moet soms in een pakpapiertje verpakt worden, met een strikje er omheen. En de slingers moet je zelf ophangen. Ook op de camino. In Finisterre had iemand ze al voor ons opgehangen.
In de rij staan voor het ontbijt; dat zijn we niet gewendNog n klein stukje maarEen stempel zetten in de kerk……onder t toeziend oog van JacobusDe laatste pauzestop van deze camino bij San MarcosHé, opeens de Denen die we heel lang niet zagenStempeltje bij Monte de Gozo…… en dan de laatste 5 km de stad in’t Lijkt of we er al zijn…maar dan zijn er nog San Lazaro en San Pedro, de suburbs van SantiagoVooral Kristel heeft flink de pas erinOnder de poort door…En dan zijn we er! 320 km verderCompostelaEn ook eentje voor ElleEn ‘ s avonds is er feest in de stadEen mooi eind van deze camino
13.07 uur:
We staan in de rij op het pelgrimskantoormet maar een paar pelgrims voor ons
Het terras bij O Empalme. Druk!A Rua. Behoorlijk warm, dat laatste stuk voor Pedrouzo
Toen het – ergens aan het begin van deze camino – bewolkt en mistig was, riepen wij om zon. Be careful what you wish for…Maar we arriveren in Pedrouzo, waar het overal – in de herberg, op straat & in het restaurant – wárm, eigenlijk bloedheet is
In de ochtend nabij Ponte FerreiraHet is nog vroeg als we vertrekken, want het belooft weer een warme dag te wordenNog een aardig klimmetje, zo op het eind van de primitivoWe drinken koffie met Alfonso in de 1e barKristel maakt een nieuwe vriend, die ze in de rugzak mee naar huis wil nemenen Elle geniet nog even van de rust op de primitivoRond de middag zijn we in Melide, waar de Primitivo in de Frances overgaat. Daar eten we eindelijk het bolleke ijs waarover we het al dagen hebbenNa de eerste kilometers over de camino frances eten en slapen we in de herberg tegenover het kerkje van Boente
13.00 uur:
Op het terras in Melide:… veel te zien: nieuwe pelgrims en een bruiloft
Een goede koffiestop op het stuk waar vroeger alleen cola-automaten stondenSantiago Matamoros, Jacob de Morendoder, boven het altaar in de kerk tegenover de koffieEr wordt gewerkt op het Galicische landEn wij lopen naar weer zo n verrassingskarretje op een mooie plek in het groenEen stempel in het credencial…en weer verder richting de grote stadHet duurt nog heel veel niet heel interessante kilometers voor we Lugo zien liggenDaar aangekomen besluiten we dat t eerst tijd is voor iets feestelijks.Een aardbeien G&T!We hoeven tenslotte nog maar 100!Na de luxe binnenkomst op naar de iets minder luxe Xunta albergue…alwaar we wonderbaarlijk goed slapen op de grote slaapzaal. Nou ja, na 30 km..
Het is nog donker als we de herberg verlaten, maar na de koffie is het licht. We beginnen wat vroeger, omdat de ochtendkilometers zo veel makkelijker gaan dan die aan het eind van de dag.
We zijn met z’n 3-en vandaag, want Lisette loopt ook vandaag met Brenda. De Camino Primitivo is een fysiek zware camino, en halve etappes zijn voor Lisette en Brenda ruim voldoende.
We stoppen bij Montoutou, de oude pelgrimsherbergruïne, die nog tot begin vorige eeuw in gebruik was… en daarna nog eens in de paradijselijk gelegen bar bij Paradavella, waar je alle pelgrims die onderweg zijn voorbij ziet komen. Gelukkig houdt Kristel goed bij wie we al ‘kennen’ en wie nog nietDeze hond loopt een paar kilometer voor ons op de camino. Af en toe kijkt hij om of we nog wel volgen. Daarna loopt ie nog een stuk achter ons. Vreemd, zo’n viervoetige gids die precies de caminopaaltjes volgt
We krijgen het zwaar, tijdens de behoorlijke klimmetjes, maar vooral aan het eind van de dag tijdens de laatste kilometers naar Cadavo over een lange stijgende en dalende weg in de volle zon.
In Cadavo ploffen we in de 1e bar neer om uit te blazen en te verkoelen. Daarna nog een klein stukje naar een nieuwe priveherberg…
13.00 uur!
We vragen de Poolse priester een foto van ons te maken om 13.00 uur…en dus was hij ons uitzicht ☺
