Deze dagwandeling is ook van de site “de mooiste routes” en heeft de naam, kliffen, kuilen en Kozakken. Startpunt Beaufort huis bij Austerlitz.
Zoals je op de kaart ziet, veelal door de bossen, en kleine stroken heide gebied.
Het was weer een reuze gezellige dag. De wandelaars van Marieke waren er bijna allemaal. Het voelde als een echte eerste Camino dag. Voor jullie allen alvast Buen Camino.
Dichtbij het restaurant vind je een plattegrond en er zijn ook paaltjes routes te vinden. De makers van deze route hebben alle soorten paden gevonden. Ook kleine kruipdoor, sluipdoor paadjes en die mooie brede lanen. Een ervan loopt rechtdoor dwars door dit gebied, wel 12 km lang
Het is dan weer even droog, dan weer regen. Jas aan jas uit. We vinden het niet erg en genieten vooral van de Camino verhalen en wat je allemaal meeneemt.
Af en toe is het een open gebied, zoals hier bij het natuurgebiedje de Krakeling.
21 augustus – 4 september 2021: Sarria – Finistera.
Het is zover. Nadat deze Camino twee keer vanwege Corona is uitgesteld, starten wij nu echt op 21 augustus. Wij zijn Riet, Nellie, Attie, Mia, Marijke, Denise, Bert en ik, Simone. We lopen de laatste 100 km van de Camino Frances, de bekendste Camino naar Santiago de Compostela en daarna door naar Finistera, het ‘einde van de wereld’. Startpunt is de plaats Sarria, iets meer dan 100 km van Santiago.
2021 is een heilig jaar of Ano Xacobeo. Als 25 juli, de naamdag van Jacobus, patroon van Spanje, op een zondag valt, is er een heilig jaar. De ‘ Heilige,’ deur (puerta sacra) van de kathedraal van Santiago is dan het hele jaar open. Dit trekt extra pelgrims. In verband met corona heeft de paus besloten het heilig jaar tot eind 2022 te verlengen.
Als je minimaal de laatste 100 kilometer loopt, krijg je bij aankomst in Santiago een diploma (Compostela).
Na aankomst in Santiago lopen we verder naar Finistera, het ‘einde van de wereld’ voor de Romeinen en kilometer 0 punt van de Camino. Spannend is het om na zo’n lange, zware tijd weer op Camino te gaan en in een ander land te zijn. Ik ben benieuwd hoe we dit gaan ervaren.
Ook jij bent van harte welkom! “Plannen maken kan altijd…..”
Beste Wandelaar,
Je ontvangt deze nieuwsbrief, omdat je deze al eerder hebt ontvangen of omdat je bent aangemeld. Wil je deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Via deze link kan je afmelden.
In deze nieuwsbrief:
– Nieuwe plannen in Nederland in 2021 en 2022
– Plaatsen vrij in 2021
– Nieuwe plannen in Spanje / Portugal 2022
– Update 2021
– Informatie-avonden
– Dagwandelingen
Veel leesplezier en graag tot ziens bij een wandeling.
Mieke Schrieks | In Balans op weg – Wandelreizen naar Santiago
Een hele stevige wandeling met voortdurend hoogteverschillen, en dat gewoon in Nederland. Of volgens de beschrijving van “De mooiste routes”: Zevendalen.
Zevendalen is een fraaie afwisselende wandeling in het heuvelgebied van de Sint Jansberg. U loopt op en neer door mooie bossen en langs akkers en ontdekt onderweg de Mooker Schans en de Heumense Schans. Dit zijn verdedigingswerken uit de zeventiende eeuw. Na de prachtige Mookerheide doet u het heuse Zevendal aan.
Volgens de route beschrijving start de wandeling vanaf Plasmolen. Omdat we dan geen horeca onderweg zouden hebben kiezen we ervoor te starten bij station Mook Molenhoek. Zo hebben we halverwege pauze bij Pannenkoeken restaurant Den Tol.
Deze wandeling is bijzonder mooi. De eerste heide staat in bloei, velden vol met zomer bloemen, heuvels en onverharde paden.
Vanaf het station gaan we de trap op naar de wandelgebieden en komen als eerste bij de Heumense schans.
Velden vol boerenwormkruid, Jacobs kruiskruid, een lust voor het oog. We zijn op zoek naar de rups die op het Jacobs kruiskruid zit en uiteindelijk vinden we die ook.
Het blijft stijgen en dalen en wat is dan fijner om even uit te rusten en van het uitzicht te genieten. Vandaag waren we maar met 3, Elly, Annemiek en ik. Altijd goed en gezellig.
Hier vinden we ook de eerst bloeiende heide. Nog niet veel. Het is veel later dan in 2020, toen eind juli alle heide in bloei stond.
Bij het passeren van het Zevendal is het wederom een bloemenzee. Een rustige zondag, het lijkt of velen op vakantie zijn.
In de bossen van de Sint Jansberg is het heerlijk koel. Beukenbossen, afgewisseld met vele eikenbomen en dennen.
Ook op de terugweg passeren we weer het Zevendal en de noordkant van de Mookerheide en de Heumense Schans. In zoveel natuur is de beschrijving soms moeilijk. Bij deze 7 stammige boom moesten we linksaf . Was even zoeken vanaf welke plek we de 7 stammen zouden zien.
Deze boom hangt helemaal over het pad.Elly en Annemiek kunnen het nog net ondersteunen.
Bij het station Molenhoek is geen horeca. We gaan toch even op zoek in het dorp. Erg leuke horeca met ijssalon op een pleintje. Hier hebben we ons etappe drankje. Tot een volgende keer Elly en Annemiek.
Wat is dat leuk! Een reünie met de wandelaars van de Camino Primitivo van 2019. Vertrek vanaf station Den Bosch
Het centrum van Den Bosch is direct gelegen aan het natuurgebied De Bossche Broek. We wandelen langs de Dommel de stad uit en hoopten via een klein pontje over te kunnen steken. Door het hoge water was dat nog niet mogelijk en gingen we langs de vestingmuren naar een andere ingang van het Bossche Broek.
Hier zie je wel dat het water hoger staat, de aanlegsteiger is ook onder water.
En wat leuk is…..hier start ook zomaar een Camino naar Santiago. Trek er 3 maanden vooruit en je kunt er komen. We kwamen ook iemand tegen met schelp die nu onderweg was…..
Een eind verder konden we wel het water oversteken en kwamen zo bij de Loonse Baan in Vught. Een pad leidde ons naar de Vughterheide. Alleen maar de pijlen volgen. Het blijft even goed opletten. Je bent er zo voorbij.
We gaan even pauzeren bij het café van het museum van kamp Vught. Als je hier gaat wandelen is er een mogelijkheid om het museum ook te bezoeken. We hadden er een tijdslot voor moeten reserveren. Helaas was alles vol. We gaan even een klein stukje terug naar de fusillade plaats. Zeer indrukwekkend.
Langs de Lunetten gaan we over kruipdoor sluipdoor paadjes. Een route van “de mooiste routes” genaamd Broek en Heide. Net even buiten het wandelroute netwerk om, en heel mooie paadjes. Het is erg rustig, we komen bijna geen andere wandelaars tegen.
Het laatste stuk is langs het Drongelens kanaal. Ook hier staat het water hoog. We kunnen erdoor en komen zo over het verdedigingswerk van de Isabel kazerne.
Een voetgangersbrug over het spoor brengt ons zo weer in de binnenstad terug.
Nog even ons welbekende etappe drankje….een biertje gaat er dan wel in. Tot een volgende keer.
Vandaag is de de dagwandeling vanaf station Mook Molenhoek. De Kloskorf van de Mooiste routes.
Beschrijving route: Deze gevarieerde rondwandeling brengt je door het grensgebied van het noordelijke puntje van Limburg en het zuiden van Gelderland. Vanuit het station ga je rechtstreeks de natuur in. De route gaat door bossen, heidevelden, langs paardenweides, een jachtslot en door een heemtuin met een aantal bankjes en picknickplekken. Aan het begin en aan het eind van de wandeling klim je via een trap de stuwwal op en af. Daarna gaat de route deels door glooiend landschap maar zonder zware klimmen of steile afdalingen. Vandaag ook met activiteiten bij het zweefvliegveld.
Het is vandaag ook de wandeling voor de mede wandelaars van Irene. Van harte welkom aan Gabrielle, Pieternella van de Camino Portugues en Francis van de Camino Ingles.
Het is inderdaad een steile trap die ons naar de hoogte van de stuwwal brengt.
De wandeling door de bossen brengt ons naar de Heemtuin van Malden. Daar zien we velden vol met diverse tarwesoorten en vele bloemen. Een lust voor het oog. Daar komt ook de naam Kloskorf vandaan. (Die hebben we gemist) Een Kloskorf is een afgedekt holle boomstam met een gat voor de bijen. Volgende keer zeker gaan kijken…..
Het is een prachtige wandeling. Veelal bos, hier en daar open stukken door het zand. Ook beukenlanen, hier zie je goed dat de bladeren aan de buitenkant zitten. Zo beschermt de boom haar eigen boomstam tegen de zon.
Bij het zweefvliegveld is het boscafe Zweef Inn open. Het is dan 4 km voor het einde van de etappe….. Er is heerlijk alcoholvrij bier te koop. Nog lekker ook….. Beter om tijdens de wandeling geen alcohol te nemen. Dat gaat echt in je benen zitten.
De route bij Jachtslot Mookerheide is hier en daar niet meer zoals de GPS track leidt….even goed opletten, enkele paden bestaan niet meer. Het mooiste stuk van de wandeling is voor het laatst bewaard. Nog even over de Mookerheide. Dalend over de mooie zandpaden.
Terug over de steile trap komen we weer bij het treinstation uit.
Tot een volgende keer. Gabrielle, Pieternella en Irene, alvast Buen Camino…..
26 juni, 12 km, droog, 15 graden van Midsland Noord naar West Terschelling
Ons “Waddenwandelen” zit er op. Deze keer op de Waddeneilanden Vlieland en Terschelling. Volgens het boekje 86 km, met het extra rondje op Vlieland en de aanloop km van/naar de bus kwamen we op 112 km uit.
Ook vandaag verrassend mooi. Met bos, duinen, onverharde paden en boerenlandschap en tenslotte de Waddenzee.
Natuurlijk gaan we de uitkijktoren beklimmen. Niet gedacht dat ons dat zo makkelijk af zou gaan. Zo zie je maar dat je in de flow van het wandelen komt en je steeds conditie bij krijgt. Of toch die steile trap op durft, waarvan je had gedacht dat je dat nooit zou doen.
Het uitzicht is erg mooi over het meertje van Hee.
Nog een klein stukje duinen. Zouden we nog even naar de zee gaan? Volgens de kaart is dat echt te ver. Dat gaat niet lukken. We willen de boot van 14 uur halen.
Wel hebben we nog even tijd voor onze pauze bij hotel Bornholm, ongeveer na 8 km. Ik kan het niet nalaten. Een stukje cranberry taart. Overal waar je komt wordt die net anders gemaakt. Nu als soort chease cake. Lekker!
Ook hebben we nog even tijd om naar de beelden te gaan kijken, op de waddendijk. Erg mooi, waarbij ik even een foto van Miets kies omdat ze samen met Marianne was toen de zon scheen.
Wij vieren het slot van onze Waddenwandelen. Fantastisch dagen, wat hebben we genoten. Mooie natuur, verbindende gesprekken, nieuwe vriendschappen. Van harte gefeliciteerd, jullie hebben het heel goed gedaan. Kanjers, stuk voor stuk.
In gedachten en met weemoed wandelen we terug naar ons hostel voor de bagage en over de Waddendijk naar de boot.
Bedankt Gerard, Miets, Joke, Yvonne en Marianne, voor alle mooie gesprekken, het vertrouwen in elkaar en dank je voor de mooie woorden bij ons afscheid. Tot een volgende keer. We gaan verder met Waddenwandelen, dan gaan we naar Ameland……
24 juni, 22 km, ZON, 17 graden. Van Hoorn door duinvalleien naar het oosten, naar het zuiden, de Waddenzee en daarna door de polders naar Hoorn. Van Hoorn door het bos en heide velden naar Midsland Noord.
“Wadbijzonder” was deze dag zeker. Elke stap genieten, elk uur een totaal ander landschap. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Ook Terschelling heeft ons hart veroverd. Het is zo gemakkelijk vanaf ons Stayokay hostel een bus naar alle richtingen van het eiland. De wandeling zodanig plannen dat we ook weer met de bus terug kunnen.
We beginnen in het Hoornse bos. Een gevarieerd bos met hoge dennen en loofbomen.
Niet ver daarna komen we in een natte vallei en er staan velden vol met cranberries. In dit jaargetijde beginnen de bloemen roze te kleuren. Erg mooi om te zien.
Eindeloos. Je kunt er 360 graden om je heen kijken. Graspaden, met hier en daar de geel rode richting plaatjes. Blij zijn we met de route ok GPS. Anders hadden we vandaag vast veel moeten zoeken. Zo de moeite waard om hier te lopen, een beetje zoeken is helemaal niet erg.
Bij het strandpaviljoen “Heart Break hotel” gaan we de duinen over. Vlak ervoor een meer, waar we de kieviten en scholeksters zien overscheren.
We zijn er om 11 uur….helaas voor ons, is het nog gesloten. De medewerkers zijn er al en helpen me aan vers water.
Vandaag is het maar 1 km over het nog lege strand. In het boekje staat: bij paal 18600 rechtsaf, er staat geen bordje en er is geen pad. We gaan “pad vinden” en besluiten goed op elkaar te letten. We beklimmen de hoge duinen en laten ons met het gewicht in de hakken door het zand naar beneden glijden. We vinden het een avontuur.
Als we dan boven op de duintoppen staan, voel ik me best trots.
We zagen het punt waar we uit zouden moeten komen……maar er was maar een heel smal pad. Er zat niets anders op dan hopen dat er geen prik struiken staan. Ik ga dapper voorop en zo ben ik in de gelegenheid deze dappere lopers te fotograferen. Allemaal doorzetters en gewoon proberen en ervaren hoe heerlijk het is om je door het zand te laten glijden.
Er volgt een zeer nat gebied. Of in het midden waar de grassprietjes door het water heen groeien of hogerop. Ieder heeft zijn eigen tactiek.
Dan komen we bij de Waddenzee aan. Een prima plek voor onze lunch. De strak blauwe lucht wordt afgewisseld door de lage witte wolken. Het licht boven de Waddenzee wordt prachtig.
Ja…..deze dappere wandelaars gaan ook op de smalle plank haar een drijvend vlot, genaamd de Streken, dat zich opent als het water hoog is. Zo mooi gelegen! Voor een Oeral festival ontstaan. Het werkt met de getijden en is steeds anders. Ter herinnering aan Joop Mulder.
We lopen een paar km langs de Waddenzee. Daarna gaan we de polder in naar Hoorn. De boeren zijn bezig met het grasland. Na de regen en nu de zon wil het wel groeien. Op de dijk en de trap liggen de schaapjes, die niet zomaar aan de kant gaan.
Na een terrasje in Hoorn gaan we voor de laatste 4 km. Wederom een ander landschap. Een paar km door het Formerumerbos en tenslotte nog een heide veld, de Landerumerheide.
Wat een veelzijdige, prachtige wandeling. De natuur en het prachtige weer maakten de dag compleet. Ons etappe drankje op het terras van Stayokay is een mooie afsluiting.
23 juni, 20 km, bewolkt 14 graden, Hoorn West Terschelling
De eerste etappe van Waddenwandelen op Terschelling start bij de boot en eindigt niet ver van Hoorn af. Wij kozen ervoor om naar het eindpunt te reizen met de bus. Die stopt zowat voor de deur bij ons hostel.
Onderstaand zie je de totale route van Waddenwandelen op Terschelling. Voor ons vandaag vanaf Hoorn een deel oranje en dan langs de noordkant naar het westen. Morgen gaan we helemaal naar het oosten.
We starten vandaag vanaf Hoorn naar het noorden voor een prachtig stuk langs het strand. Het is bijna eb. Het strand is eindeloos breed.
Het verschil tussen eb en vloed is enorm groot. Belangrijk om te weten of het snel vloed wordt, omdat je zomaar verrast kunt worden door het water. Dat zie je hier goed, de geulen zijn zo weer volgelopen.
Het strand is zo breed, het zand wordt opgewaaid tot nieuwe duinen. Het begint in het klein, steeds worden de duinen groter.
Precies om 11 uur komen we bij een strandtent aan. Juist als wij er zijn, gaat het open.
Na het strand volgen we geruime tijd een fietspad, met aan weerszijden duinen en broedgebieden voor de vogels. We vinden daar een heel mooi plekje voor de lunch.
Het mooiste deel van vandaag was langs het groene strand. Rond 1800 de westgrens van Terschelling. Later groeide de zandplaat de Noordsvaarder aan het eiland vast, raakte begroeid en kreeg de naam Groene Strand
Een heel veld vol orchideeën. Prachtig om te zien. We zoeken het op en lezen dat het de gevlekte orchis zou kunnen zijn. We vinden het prachtig!
Heel onverwacht zien we om de hoek van het eiland West Terschelling opduiken.
In West Terschelling gaan we even richting centrum…..ons etappe drankje smaakt uitstekend. Dat hebben we verdiend.
En dat was dag 3 alweer…. Vandaag gingen we met de bus naar het Posthuys en daar vandaan start onze etappe.
Het liep anders dan gepland. Gisteren kreeg ik een mailtje dat mijn geplande taxi boot van Vlieland naar Terschelling van 15.10 uur was vervallen en dat we de sneldienst van 19.05 uur krijgen….? Oei, dat betekent dat we geen gebruik kunnen maken van de maaltijd in het Stayokay hostel van Terschelling. Flexibel als ze zijn krijg ik geld terug. Marianne en Miets gaan op onderzoek uit, want we hebben zin in kibbeling. Zo reserveren ze alvast bij het restaurant van de haven. Makkelijk en achteraf ook beter. De afstand van de gele route was 21 en dat zouden we zeker niet kunnen halen. Dus, kortom de annulering komt goed uit, we kunnen de hele dag van deze prachtige route genieten.
Langs de zee, door natte duinvalleien, door het bos, langs de haven en dat op een zon overgoten dag, met een heerlijke temperatuur van 17 graden.
Voor de aansluiting op de route lopen we eerst naar het noorden voor een 2 km langs de zee. Altijd als ik dan over de duinen de zee zie, is het een soort thuiskomen. Als kind heb ik aan de kust gewoond en dat blijf je voelen.
Het strand is eindeloos, voor 10 uur zijn we de enigen. We horen de meeuwen, de golven en ieder voor zich gaat zijn momentje nemen. Het eigen ritme met het ritme van de zee.
Heb je de schoonheid van de kwallen gezien? Het glanst, is doorzichtig en heeft ook nog rode streepjes. Alleen al leuk om ernaar te kijken.
De route is zeer afwisselend. Steeds opnieuw gaan we over de hoge duinen naar het binnenland. Drassige paden met aan weerszijden vennetjes, grassen en kikkers. We horen ook de wulp en zien de wulp een duikvlucht maken.
We zien veel vingerhoedskruid, het lijken wel orchideeën.
Tja, hoe moeten we hier verder? Rechtdoor of links? Dit is een punt om goed op te letten. De ene is van de heenweg, linksaf gaan we nu. Dat is of de tekst goed lezen of even checken met Topo GPS.
Er zijn enkele laaggelegen paden, die vol zijn met water. De route loopt erdoor. Ook rechts en links van het pad, zien we veel water. Geen optie om erdoor te gaan. Ook hier helpt Topo GPS. We gaan even terug en zoeken een nabijgelegen hoger pad
Ook vandaag beklimmen we het hoogste punt bij de vuurtoren en zien daar zowel de Waddenzee als de Noordzee.
Af en toe is er ook bewolking en dan nog geen kwartier later is het weer strak blauw. We zien vandaag wel veel fietsers onderweg en er zijn paden die we delen. Of er is een pad naast, dat gaat ook goed.
De laatste keer dat we de duinen overgaan is bij de havens. Een dalend en later stijgend pad brengt ons weer op het strand.
Ik zie iedereen genieten. Het lijkt net of we al dagen onderweg zijn.
Via de jachthaven lopen we naar het dorp terug, bagage ophalen, bij restaurant Zeezicht gaan we kibbeling eten. Natuurlijk is er eerst tijd voor ons etappe drankje. Om 19.05 uur hebben we de snelboot naar Terschelling. De komende 3 dagen gaan we op dit eiland verder met “Waddenwandelen”
“Blijf om je heen kijken en geniet, de wereld is zo mooi” staat op de foto boven dit blog. Dat vinden wij van Vlieland. Zo mooi, zo puur, zo stil. Gewoon overweldigende natuurschoon…ook met regen. Vandaag gingen we helemaal naar het westen, tot de Vliehorst.
Het regent als we vertrekken en we zijn verrast. Miets en ik hebben dezelfde regenkleding. Voor haar de eerste keer dat ze deze poncho aan had. Met uitsparing voor rugzak, mouwen en rits aan de voorkant. Een grote regenjas zeg maar.
Direct bij ons hotel vinden we de eerste aanwijzingen. De geel met rode sticker die ons de weg wijst.
We beginnen met de enorme trap naar de vuurtoren, geen idee hoeveel treden, 40 meter hoog, misschien 200? Het is een stevige start en hier zie je gelijk het mooie uitzicht naar de Waddenzee.
Daarna volgen prachtige paden door het bos. Vooral het mos is mooi om te zien. O.a. rendiermos dat alleen groeit als de lucht schoon is. Ook duinvalleien begroeid met heide en hoogte verschillen. Iedere paadje, iedere bocht heeft een ander weids uitzicht.
De route is heel goed gemarkeerd en brengt ons ook naar uitzicht punten. Een keer hadden we een markering gemist en konden we via Topo GPS de route terugvinden.
Na onze pauze bij het Posthuys gingen we langs de Kroons polders. Ontstaan om Vlieland te beschermen tegen de zee. Opzichter Kroon liet rietschermen aanbrengen ten oosten van de Vliehorst. Daardoor ontstonden stuifdijken met 4 nieuwe polders, allemaal verschillend, omdat het zoutgehalte varieert. We zien er op dit moment vele paarse bloemen.
Het blijft gestaag regenen. De paden zijn vol met water. Inmiddels zijn we allemaal verzopen katjes…..
We besluiten om via de Postweg terug te gaan, zodat we de bus van 15.15 uur kunnen halen. Het was toen nog 3 km.
Morgen gaan we met de bus naar het Posthuys om dan via de noordkant en duingebied naar het oosten te gaan. Als het net zo afwisselend is als vandaag, zien we een mooie dag tegemoet. Zie bij onderstaande foto vooral de paarse lijn. Volgens de verwachtingen….met droog weer.
Het is en blijft een heerlijk vooruitzicht om verder te gaan met “Waddenwandelen”. Een lange afstand wandeling over alle waddeneilanden en vandaag zijn we op Vlieland aangeland. Na de snelboot van 13.20 hadden we nog tijd voor een rondwandeling. Deze ochtend van huis uit vertrokken, een halve dag later in een totaal andere wereld…..
Kuitenbijter heet deze wandeling….dat klopt. Want we gaan over de hoogste duintop tot aan de vuurtoren. We zijn: Joke, Miets, Marianne, Yvonne, Gerard en ik. We logeren in de Herbergh van Flielant, midden in het dorp.
Direct uit het dorp gaan we over de bospaden, die stijgen en dalen over de duintoppen. Onverwacht als je denkt dat waddeneilanden alleen maar strand, wad en zee zijn. Vlieland heeft vele mooie kanten.
Eerst lopen we over de waddendijk. De lucht heeft net als de zee vandaag grijstinten, die bijna ongemerkt in elkaar overgaan.
We zien aan de paden dat het flink heeft geregend. De dennennaalden zijn in sporen weggespoeld. Je ziet zo hoe het water de heuvels afliep.
Op een stil plekje zien we een watertje. Het blijkt ijsbaan de Vliehorst te heten. De waterlelies en de gele lis bloeien weelderig. Wat een fijne ervaring, het is er totaal stil.
Ach ja….het zijn ook de details die ik zo mooi vind. Zoals deze knoest in de boom.
We klimmen naar de vuurtoren, die we al van verre zagen staan. Boven op de 40 meter hoge Vuurboetsduin vind je de vuurtoren.
Via de Badweg komen we bij het Seeduyn uit….met een strandtent die open is, Het Boshuys. Inmiddels zijn we op de helft van onze geplande wandeling en vinden het tijd voor een pauze 😉. Het voelt nog steeds speciaal dat die open zijn en we er kunnen zitten.
Dan over het strand een heel eind naar het westen. Altijd mooi om het strand te ervaren. Golven, schuim op het strand, palen die net die extra diepte geven.
Bandensporen met teksten, zoals deze: Leef op het ritme van de zee….. Poëzie op het strand. Goed gevonden. Spontaan ga ik zingen: “leef, alsof het de laatste dag is”
We worden om 18 uur in het hotel terug verwacht. Daarom gaan we een klein stukje afsnijden. Vanaf het strand gaan we de duinen over. Daar waar veel voetstappen staan. Zo kwamen we uit bij een camping en konden direct naar het zuidwesten om weer in Oost Vlieland uit te komen
Morgen gaan we starten met Waddenwandelen op Vlieland. Helemaal naar het westen. We gaan het ervaren.
Verrassend! Wandelen vanaf Amsterdam Zuid en wandelen door parken, grachten en ook nog rustig. Zo zagen we veel groen, onverharde paden en een wandelroute netwerk. Te vinden bij Routeplanner/wandelnetwerk Noord Holland
Vertrek vanaf station Zuid, Zuidplein We lopen knooppunten door zuid, Beatrixpark, Amstelpark, Uilenstede via Halfjes laan, Amstelveen, stukje Amsterdamse bos/Nieuwe Meer, Olympisch Stadion weer terug naar Zuid.
Vandaag is de wandeling tevens de kennismaking met Simone, die in augustus vertrekt voor de wandeling vanaf Sarria naar Santiago en Finistere. We worden dan ook door Simone rondgeleid door Amsterdam.
We heten Bert van harte welkom. Helaas waren de andere wandelaars verhinderd.
Kunst in het Beatrix park. Er staat bij “past, present, futures”
Rododendronlaantje
De Riekermolen is bekend omdat er een beeld van Rembrandt bij staat. Bij de bus toeristen een vaste stopplaats.
Amstelveen
Bij restaurant Klein Kalfje hebben we pauze. Met dit heerlijke weer en een mooi uitzicht is dat extra genieten.
Yes! Deze schitterende Camino, de Via Coriovallum, in Zuid Limburg zit erop. 119 km prachtige vergezichten, dagelijks heuvels en ook overal stempels voor in ons pelgrimspaspoort.
Vandaag het laatste deel. Een voor mij onbekend gebied van Heerlen naar Houthem. Met druivenranken, glooiende vergezichten. Veel open terrein, zodat de landschappen bijna bij elke bocht anders zijn.
We vertrekken direct van ons verblijf Nivon Natuurhuis Eikholt. Heel ideaal voor deze Via Coriovallum omdat het dichtbij het station is en (op Vijlen na) alle etappe plaatsen aan in station liggen. Voor ieder was hier een 1 persoonskamer beschikbaar, de gastvrouw en heer zijn hartverwarmend, de schitterende tuin voor het huis.
Het eerste deel is de stad uit en is wat saai. Vanaf Kunrade hebben we mooie wandelpaden.
Ook passeren we de Kunrader steengroeve.
Heuse wijngaarden, waarvan de wijn plaatselijk te koop is bij de supermarkt.
De vergezichten rijgen zich aaneen. Granen velden, bomen rijen, blauwe lucht. Kun je je voorstellen hoe we dit allemaal in ons opnemen?
In het dorpje Winthagen ligt kapel OLV Sterre de Zee. Hier vind je een speciale stempel van de Via Coriovallum. De adressen van de stempel plaatsen vind je op de site van Via Coriovallum. De stempels halen draagt bij aan ons Camino gevoel.
De eerste koffie laat even op zich wachten. Die vinden we in het dorp Klimmen tegenover de kerk. In Limburg vind je vele heel sfeervolle kapellen en wegkruisen.
Net na het terras missen we een afslag en daardoor ook de stempel bij rustpunt “Achterum”. Ook waren we al wat afgedaald en kozen ervoor niet terug te gaan. Hoog boven Valkenburg is kapel De Kluis te vinden. Zeer mooi gelegen, tijd voor onze lunch. Het uitzicht over Valkenburg is erg mooi.
Door de bossen dalen we af naar Valkenburg. Haarspeld bochten om langzaam te kunnen dalen. Holle wegen, een beetje welkome schaduw.
In Valkenburg is het echt druk. Een echte vakantie plaats. We lopen door naar Houthem. Het laatste deel is vrijwel vlak. Wat heb ik trots op de wandelaars. Voor Cees, Marianne en Margret de eerste keer met een meerdaagse wandeling met heuvels. Een prima training voor een komende Camino.
Nog even met de trein naar Heerlen, de laatste 1,4 km naar het Nivonhuis en het etappe drankje in de schaduw rijke tuin. Wat was het geweldig
Met vermoeide voeten, een warm hart nemen we afscheid….van wie zouden deze voeten zijn?
Of met de woorden van Pauline: “het waren heerlijke dagen. Jezelf kunnen zijn en warme harten ontmoeten om samen een stukje levensweg te bewandelen. Het was een prachtig avontuur, wat ik meedraag in mijn hart”
Dank jullie voor deze mooie dagen. Je mag trots op jezelf zijn. Je moed om te stoppen als het nodig is en je moed om door te gaan, als het net kan. Ik heb erg van jullie mogen genieten en zal met een glimlach terugkijken en de herinnering vasthouden.
9 juni, 23 km, zonnig 25 graden Van Vijlen via Bocholtz naar Simpelveld en daarna Heerlen
En dat was vandaag makkelijk….geen trein om bij het beginpunt te komen en ook geen trein om in Heerlen te komen. Dat was maar goed ook. Een zware etappe met veel hoogteverschillen, waar we onze tijd goed konden gebruiken. Om 9 uur de deur uit en om 17.30 in Heerlen.
In de vroege ochtend liepen we Vijlen uit. Vijlen ligt hoog, dus we begonnen dan ook met een daling. Nog een beetje ochtend nevel, zodat de heuvels een klein beetje verstopt waren.
Meteen daarna start een klim naar de abdij St. Benedictus berg. Als je daar aanbelt kun je er een stempel krijgen. Om 9.30 uur is er een mis. Dat is heel bijzonder om mee te maken. Er zijn daar nog paters die Gregoriaans zingen. Tip voor de lezers, die ook uit Vijlen starten…. vertrek om 8.30 en ga voor de mis naar binnen.
Meteen voor de abdij start een smal bospad en later door de velden op weg naar Bocholtz.
Voortdurend zitten er stevige klimmetjes bij. In welke richting je ook kijkt het glooiende Limburgse landschap is erg mooi. Op deze woensdag is het erg rustig. We zien slechts enkele wandelaars langs komen. Een oase van stilte.
In Bocholtz zouden we ook een stempel kunnen krijgen bij café Oud Bocholtz. Dat klopt….de eigenaar heeft een hele mooie stempel en zei ons dat we de eersten zijn aan wie hij de stempel geeft. Gisteren hoorden we dat de Via Coriovallum nog niet zo bekend is. Net voor Corona tijd afgerond en gewacht met publiciteit. We vinden het echt de moeite waard en ik zou zeggen…ga deze prachtige wandelingen ontdekken.
Ook van Bocholtz naar Simpelveld blijft het stijgen en dalen bij de grot van Lourdes hebben we onze lunch. Precies op dat moment ontstaat er een wonderlijke schaduw op de muur, precies als ik een foto van Maria wil maken. Het raakt me, zo speciaal. Het is het spel van schaduw en licht. Even later was het weg.
We passeren snelwegen met behulp van voetgangers tunnels. Cees had precies op het juiste moment een foto kunnen maken. Dat blijft altijd mooi!
Van Simpelveld naar Heerlen gaan we over het Molsberger voetpad en later door het Imstenradarbos. Glooiende beukenbossen, graslanden en akkers en dat allemaal met heel veel hoogte verschillen en ook extra hindernissen door omgevallen bomen. Mogelijk dat het na regenval glad zou kunnen zijn.
Het blijft maar stijgen en vlak voor boscafe la Diligence hebben we nog even een korte pauze. Hier de omgevallen boom als makkelijke stoel ipv hindernissen om steeds over heen te klimmen.
Tot slot komen we Heerlen binnen via de Caumerbeek en het Aambos. We zijn verbaasd dat je Heerlen bijna helemaal met parken is omgeven, zodat je niet in de gaten hebt dat je zo dicht bij het centrum bent.
We sluiten de dag af bij restaurant de Twee Gezusters. Een van klooster omgebouwd restaurant, met prachtige tuin, waar we weer een pelgrimsmenu krijgen. Vandaag was dat het Limburgse zuurvlees. Dat was genieten.
Morgen nog een dag te gaan dan Heerlen naar Houthem en dan zit Via Coriovallum er op.
Op deze heerlijke en prachtige wandeldag werden we getrakteerd op een strak blauwe lucht met veel zon. Het lijkt wel of we in Frankrijk op vakantie zijn en zomaar in het mooie Zuid Limburg wandelen
De etappe is van Houthem naar Vijlen en daarom vertrokken we na het ontbijt naar het station. 1,4 km en het is heerlijk fris. Hier op de achtergrond het Nivonhuis van Heerlen.
De route is naar Vijlen en Vijlen is het hoogst gelegen dorp van Nederland. Dus dat wordt klimmen. Er zaten inderdaad een paar steile stukken tussen, maar we hebben vooral geleidelijke stijgingen ervaren. Ik ben trots op de kanjers, die dat zomaar even doen.👍
Een heel bijzonder gebied waar we vertrekken. De tuinen van Chateau Gerlach met de verzameling beelden en ook het beeld van de pelgrim.
Ook hebben we daar een stempel gehaald.
Daarna gaan we door natuurgebied Ingedael en volgen de Geul. Een heel mooi schaduw rijk gebied met tussendoor mooie vergezichten en de bomen met maretakken.
De eerste klim komt erna, op weg naar het plateau van Margraten. Holle wegen met uitgesleten mergelranden.
En ja na zo een stevige klim hebben we toch zeker al koffie verdiend. In Sibbe was het restaurant al open en de bakker was net langs geweest met de vlaaien en we laten het ons goed smaken.
Op het plateau van Margraten is het min of meer vlak. Wijdsheid en mooie panorama’s geeft dat.
In de schaduw van een paar bomen hebben we onze lunch. Tomaatjes, komkommer, is dat geen 5 sterren plek?
We dalen af naar Gulpen en Wittem, ook bij het klooster kunnen we een stempel halen.
Toch maar eens intreden?
Voor het laatste stuk nemen we nog even pauze. Het begint warm te worden. En dat voor de klim naar Vijlen over paden die vol in de zon liggen
De laatste loodjes…..toch nog even een kleine daling en stijging voor we de kerk van Vijlen zien. Wat een heerlijke derde dag. Dat etappe drankje hebben we weer verdiend.
Een wonderschone etappe vandaag, die we beginnen bij station Spaubeek. Dat was nog wat. We liepen naar het station en zouden de trein van 9.22 uur nemen. Er staat een trein die om die tijd vertrekt, we stappen in. Er wordt omgeroepen dat het de trein naar Maastricht is en dat die stopt in Houthem.🤔oei……de verkeerde trein. We moeten de trein richting Sittard hebben. Die stopt wel in Spaubeek. Snel de trein uit. En ja, gelukkig konden we nog zeer snel naar de andere trein. In 15 minuten waren we in Spaubeek.
In Spaubeek nog komen we langs de Anna kapel. Een plaats waar we een stempel kunnen vinden. We zijn zo goed op weg geholpen, we hebben informatie ontvangen waar we een stempel kunnen halen en wat we nog meer met het pelgrimspaspoort kunnen doen.
De stempel van de Anna kapel zit aan een ketting vast. Margret wil die wel voor iedereen stempelen. Zo speciaal om de stempels te halen. Die zijn speciaal voor de Coriovallum gemaakt. We voelen ons de koning te rijk.
Het eerste deel loopt door het Geleenbeekdal. Soms lopen we aan de rechterkant, soms aan de linkerkant van de Geleenbeek. Na 5 km kwamen we bij een schitterende plas met terras……doen we het of doen we het niet. We nemen het ervan. Zo een mooie plek kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan.
In dat restaurant (Brasserie peil 5) werd ik geraakt door deze tekst. Thuis…..waar je mag zijn wie je bent… Zo voelt het onderweg steeds weer. Warmte, vriendschap, delen…en dat al na dag 2.
Dan gaan we naar kasteel Hoensbroek. We vervolgen de mooie paden door het Geleenbeekdal. Een licht glooiend pad door mooie natuur weelderig begroeid.
Het is niet ver van de stad Heerlen en van grote wegen. Dat merken we als er tunnels zijn zoals deze. Versierd met de regenboog kleuren. Heel erg mooi.
We nemen de tijd voor een bezoek aan het kasteel. Vorig jaar heb ik voor het eerst een museum jaarkaart gekocht en daarmee konden we zo vast binnen. Even registreren….. Ook met het pelgrimspaspoort kreeg je korting.
Van heel dichtbij zagen we de ooievaars voer voor hun jongen brengen, een nest op een van de daken van het kasteel.
Later lopen we langs de Caumerbeek en langs de mijnsteenberg Oranje Nassau. Hier uitgebeeld met een tekening op de muur. Cees houdt een oogje in het zeil.
We lopen de stad in en zijn op tijd voor de rondleiding in de St Pancratiuskerk. We zijn de eerste groep van de eind 2019 ontstane Via Corriovallum. Zeer enthousiast laten Jan en Peter de kerk zien. In de gevel bij de voordeur een beeldje van de pelgrim. De kerk is zeer mooi met fresco’s en veel glas in lood. De moeite waard.
Wat een geweldige dag. Tot slot een etappe drankje op de markt en daarna voor een heus pelgrimsmenu naar restaurant de Twee gezusters. Daar worden we verwend met een heerlijk maal. Het dagmenu voor € 8,75 en met het pelgrimspaspoort een drankje inbegrepen. Daar worden we als pelgrim toch helemaal blij van….😉
6 juni, 15 km, Houthem – Spaubeek, bewolkt 22 graden
Via Coriovallum is een Camino ten westen van Heerlen in een 8 vorm. Voor ons vandaag van Houthem naar Spaubeek. Een prima etappe om in de middag mee te starten. Op de kaart van het meest westelijke punt naar het noorden.
Daar gaan we dan…..een nieuwe uitdaging. En het voelt als echte Camino met, de bekende gele schelpen, een pelgrimspaspoort en stempels. In totaal 119 km lang.
Daarnaast is er ook een goede beschrijving bij en de wandeling is als GPX track te downloaden.
We komen uit alle delen van het land en zijn om 11.30 in Heerlen. We logeren in het hele sfeervolle Nivonhuis, 1,5 km van het station. We zijn: Paulien, Marianne, Margret, Cees, An, Joke en Mieke
We starten met een kortere etappe, die licht glooiend is. Van Houthem naar Spaubeek. Etappeplaatsen aan een station en dat is heel handig. In 20 minuten waren we van Heerlen naar Houthem.
Het is prima wandelweer, door de bewolking een graad of 22. Het ziet er wat het weer betreft goed uit de komende dagen. Droog weer en steeds meer zon. We gaan het ervaren. Ervaren hoe het is in de heuvels te lopen. Voor enkelen de eerste keer en ook voor Cees en Joke als voorbereiding op de Camino.
Het zijn vandaag meest onverharde paden, met een beetje vals plat.
Na 2 uur lopen hadden we pauze in Beek. Zeer gastvrij ontvangen, even van de route af bij de kerk. De eigenaren van Gasterie Genhout treft waren erg blij dat we het ommetje maakten en zullen ook de beheerders vragen de route iets om te leggen.😉 Natuurlijk hoort hier Limburgse vlaai bij.
We komen daarna langs Spaanse grenspalen uit vroegere tijden.
We dalen af naar Spaubeek. Joke loopt graag voorop en helpt me mee met het lezen van de route. De velden van de boeren staan er goed bij na de regen van de afgelopen dagen. Aan de rand bloeit kamille en klaprozen. We voelen ons de koning te rijk dat we hier kunnen lopen.
In het dal komen we precies uit bij het station. Nog niet helemaal het einde van de etappe. We besluiten de trein te nemen die na enkele minuten komt. Om 17.15 waren we weer in Heerlen. Dat komt goed uit….Bij Brasserie Bracke is plek voor ons en het restaurant sluit om 19 uur. We hebben hier ons etappe drankje en een zeer goede maaltijd. Ik had gekozen voor “zuurvlees” een typische Limburgse specialiteit.
Met de aanloop km van en naar het station in totaal 18 km. We hebben de komende dagen de volgende etappes: Spaubeek -Heerlen, Houthem -Vijlen, Vijlen Heerlen en Heerlen Houthem
4 juni, 21 km, benauwd 27 graden, Halder, Essche Stroom, Halse Beemden, Eikenhorst, Boxtel, Sint Michielsgestel
Volgens de site van de Mooiste routes is deze wandeling 24 km. Ik heb het eenvoudig ingekort tot 21 km ( met een km verkeerd lopen) Voor de kenners, na punt 5, kiezen we voor het wandelnetwerk en gaan ten noorden van Boxtel terug naar de route. Daar komen we bij punt 9 weer op het pad van de Mooiste Routes.
Na de start bij Halder lopen we algauw langs de Essche Stroom. In 2013 en 2014 is de oude meanderende vorm geheel hersteld en is er vele nieuwe natuur ontstaan. Veel onverharde paden. Het is er prachtig! Hier bij de steen met oude munten gaan we rechtsaf, naar de hangbruggen.
Die hangbruggen zijn voor mij wel een dingetje. Als het wiebelt word ik er erg onzeker van. Bang allang niet meer, maar het speelt wel een rol. Het liefst loop ik er alleen over, zodat ik het wiebelen kan beperken.
Daarna lopen we natuur gebied de Halsche Beemden in.
We volgen nog een tijdje de Essche Stroom en komen op een prachtig landgoed. Er staat inmiddels “privé terrein” maar ik lees ook dat dat bordje er eigenlijk niet mag staan. Dan durf ik er wel in. We spreken af dat we er een beetje in stilte doorheen lopen. Laantjes met rododendrons, bruggetjes. Erg mooi.
De landgoederen bij Boxtel gaan bijna naadloos in elkaar over. We komen ook op Eikenhorst. Een mooi landgoed met veel bos.
Een stukje afsnijden van 4 km, om ten noorden van Boxtel te blijven. Voor zo een warme dag vind ik 20 km voldoende. We komen bij de Dommel uit en lopen zo naar Sint Michielsgestel. Het paadje direct langs het water ligt regelmatig in de schaduw. Dat scheelt een paar graden.
Wat genieten we ervan! De terrassen in Sint Michielsgestel zijn open en onder de vierkante toren is er plaats voor ons. Deze keer in de schaduw.
Daarna nog 3 km langs de Dommel terug naar Halder.
Een heerlijke wandeldag langs de Essche Stroom en de Dommel en dat in goed gezelschap, wat wil een wandelaar nog meer
Aanstaande maandag 7 juni 2021 is er weer een relatie/vrienden kortingsdag bij Bever. Joke Tolsma werkt bij Bever en zij heeft me de kode gegeven om uit te delen. Die is alleen die maandag van toepassing.
Voor wie: alle wandelaars en in het speciaal ieder die deze zomer/ najaar plannen heeft om te vertrekken naar Spanje voor een camino.
Er is deze keer geen koopavond, maar kom gerust langs overdag tussen 13 en 18 uur. Uiteraard kun je ook online iets bestellen. Daar heb je een code voor nodig. Stuur een mail naar info@inbalansopweg.nl, dan krijg je de kortingskode.
Aangezien inmiddels heel Nederland, wat zeg ik: Europa aan het wandelen is geslagen, kan het zijn dat bepaalde schoenen niet voorradig zijn. Tot nu toe slaagt Bever er wel in de meeste mensen te helpen, maar vaak moet er besteld worden. Houd daar even rekening mee!