Categoriearchief: Meerdaagse wandeling

Via Coriovallum dag 4

Meerdaagse wandeling

9 juni, 23 km, zonnig 25 graden Van Vijlen via Bocholtz naar Simpelveld en daarna Heerlen

Etappe Vijlen Heerlen

En dat was vandaag makkelijk….geen trein om bij het beginpunt te komen en ook geen trein om in Heerlen te komen. Dat was maar goed ook. Een zware etappe met veel hoogteverschillen, waar we onze tijd goed konden gebruiken. Om 9 uur de deur uit en om 17.30 in Heerlen.

In de vroege ochtend liepen we Vijlen uit. Vijlen ligt hoog, dus we begonnen dan ook met een daling. Nog een beetje ochtend nevel, zodat de heuvels een klein beetje verstopt waren.

Meteen daarna start een klim naar de abdij St. Benedictus berg. Als je daar aanbelt kun je er een stempel krijgen. Om 9.30 uur is er een mis. Dat is heel bijzonder om mee te maken. Er zijn daar nog paters die Gregoriaans zingen. Tip voor de lezers, die ook uit Vijlen starten…. vertrek om 8.30 en ga voor de mis naar binnen.

Kruis voor de abdij St. Benedictus berg

Meteen voor de abdij start een smal bospad en later door de velden op weg naar Bocholtz.

Voortdurend zitten er stevige klimmetjes bij. In welke richting je ook kijkt het glooiende Limburgse landschap is erg mooi. Op deze woensdag is het erg rustig. We zien slechts enkele wandelaars langs komen. Een oase van stilte.

In Bocholtz zouden we ook een stempel kunnen krijgen bij café Oud Bocholtz. Dat klopt….de eigenaar heeft een hele mooie stempel en zei ons dat we de eersten zijn aan wie hij de stempel geeft. Gisteren hoorden we dat de Via Coriovallum nog niet zo bekend is. Net voor Corona tijd afgerond en gewacht met publiciteit. We vinden het echt de moeite waard en ik zou zeggen…ga deze prachtige wandelingen ontdekken.

Stempel van Café Oud Bocholtz

Ook van Bocholtz naar Simpelveld blijft het stijgen en dalen bij de grot van Lourdes hebben we onze lunch. Precies op dat moment ontstaat er een wonderlijke schaduw op de muur, precies als ik een foto van Maria wil maken. Het raakt me, zo speciaal. Het is het spel van schaduw en licht. Even later was het weg.

 

We passeren snelwegen met behulp van voetgangers tunnels. Cees had precies op het juiste moment een foto kunnen maken. Dat blijft altijd mooi!

Van Simpelveld naar Heerlen gaan we over het Molsberger voetpad en later door het Imstenradarbos. Glooiende beukenbossen, graslanden en akkers en dat allemaal met heel veel hoogte verschillen en ook extra hindernissen door omgevallen bomen. Mogelijk dat het na regenval glad zou kunnen zijn.

Het blijft maar stijgen en vlak voor boscafe la Diligence hebben we nog even een korte pauze. Hier de omgevallen boom als makkelijke stoel ipv hindernissen om steeds over heen te klimmen.

Tot slot komen we Heerlen binnen via de Caumerbeek en het Aambos. We zijn verbaasd dat je Heerlen bijna helemaal met parken is omgeven, zodat je niet in de gaten hebt dat je zo dicht bij het centrum bent.

We sluiten de dag af bij restaurant de Twee Gezusters. Een van klooster omgebouwd restaurant, met prachtige tuin, waar we weer een pelgrimsmenu krijgen. Vandaag was dat het Limburgse zuurvlees. Dat was genieten.

Morgen nog een dag te gaan dan Heerlen naar Houthem en dan zit Via Coriovallum er op.

Via Coriovallum dag 3

Meerdaagse wandeling

8 juni, 20,4 km Houthem Vijlen, zonnig 25 graden

Op deze heerlijke en prachtige wandeldag werden we getrakteerd op een strak blauwe lucht met veel zon. Het lijkt wel of we in Frankrijk op vakantie zijn en zomaar in het mooie Zuid Limburg wandelen

De etappe is van Houthem naar Vijlen en daarom vertrokken we na het ontbijt naar het station. 1,4 km en het is heerlijk fris. Hier op de achtergrond het Nivonhuis van Heerlen.

De route is naar Vijlen en Vijlen is het hoogst gelegen dorp van Nederland. Dus dat wordt klimmen. Er zaten inderdaad een paar steile stukken tussen, maar we hebben vooral geleidelijke stijgingen ervaren. Ik ben trots op de kanjers, die dat zomaar even doen.👍

Een heel bijzonder gebied waar we vertrekken. De tuinen van Chateau Gerlach met de verzameling beelden en ook het beeld van de pelgrim.

Ook hebben we daar een stempel gehaald.

Daarna gaan we door natuurgebied Ingedael en volgen de Geul. Een heel mooi schaduw rijk gebied met tussendoor mooie vergezichten en de bomen met maretakken.

De eerste klim komt erna, op weg naar het plateau van Margraten. Holle wegen met uitgesleten mergelranden.

En ja na zo een stevige klim hebben we toch zeker al koffie verdiend. In Sibbe was het restaurant al open en de bakker was net langs geweest met de vlaaien en we laten het ons goed smaken.

Op het plateau van Margraten is het min of meer vlak. Wijdsheid en mooie panorama’s geeft dat.

In de schaduw van een paar bomen hebben we onze lunch. Tomaatjes, komkommer, is dat geen 5 sterren plek?

We dalen af naar Gulpen en Wittem, ook bij het klooster kunnen we een stempel halen.

Toch maar eens intreden?

Voor het laatste stuk nemen we nog even pauze. Het begint warm te worden. En dat voor de klim naar Vijlen over paden die vol in de zon liggen

De laatste loodjes…..toch nog even een kleine daling en stijging voor we de kerk van Vijlen zien. Wat een heerlijke derde dag. Dat etappe drankje hebben we weer verdiend.

Via Coriovallum dag 2

Meerdaagse wandeling

7 juni, 20 km heerlijk wandelweer 22 graden.

Etappe Spaubeek Heerlen

Een wonderschone etappe vandaag, die we beginnen bij station Spaubeek. Dat was nog wat. We liepen naar het station en zouden de trein van 9.22 uur nemen. Er staat een trein die om die tijd vertrekt, we stappen in. Er wordt omgeroepen dat het de trein naar Maastricht is en dat die stopt in Houthem.🤔oei……de verkeerde trein. We moeten de trein richting Sittard hebben. Die stopt wel in Spaubeek. Snel de trein uit. En ja, gelukkig konden we nog zeer snel naar de andere trein. In 15 minuten waren we in Spaubeek.

In Spaubeek nog komen we langs de Anna kapel. Een plaats waar we een stempel kunnen vinden. We zijn zo goed op weg geholpen, we hebben informatie ontvangen waar we een stempel kunnen halen en wat we nog meer met het pelgrimspaspoort kunnen doen.

De stempel van de Anna kapel zit aan een ketting vast. Margret wil die wel voor iedereen stempelen. Zo speciaal om de stempels te halen. Die zijn speciaal voor de Coriovallum gemaakt. We voelen ons de koning te rijk.

Het eerste deel loopt door het Geleenbeekdal. Soms lopen we aan de rechterkant, soms aan de linkerkant van de Geleenbeek. Na 5 km kwamen we bij een schitterende plas met terras……doen we het of doen we het niet. We nemen het ervan. Zo een mooie plek kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan.

In dat restaurant (Brasserie peil 5) werd ik geraakt door deze tekst. Thuis…..waar je mag zijn wie je bent… Zo voelt het onderweg steeds weer. Warmte, vriendschap, delen…en dat al na dag 2.

Dan gaan we naar kasteel Hoensbroek. We vervolgen de mooie paden door het Geleenbeekdal. Een licht glooiend pad door mooie natuur weelderig begroeid.

Het is niet ver van de stad Heerlen en van grote wegen. Dat merken we als er tunnels zijn zoals deze. Versierd met de regenboog kleuren. Heel erg mooi.

We nemen de tijd voor een bezoek aan het kasteel. Vorig jaar heb ik voor het eerst een museum jaarkaart gekocht en daarmee konden we zo vast binnen. Even registreren….. Ook met het pelgrimspaspoort kreeg je korting.

Van heel dichtbij zagen we de ooievaars voer voor hun jongen brengen, een nest op een van de daken van het kasteel.

Later lopen we langs de Caumerbeek en langs de mijnsteenberg Oranje Nassau. Hier uitgebeeld met een tekening op de muur. Cees houdt een oogje in het zeil.

We lopen de stad in en zijn op tijd voor de rondleiding in de St Pancratiuskerk. We zijn de eerste groep van de eind 2019 ontstane Via Corriovallum. Zeer enthousiast laten Jan en Peter de kerk zien. In de gevel bij de voordeur een beeldje van de pelgrim. De kerk is zeer mooi met fresco’s en veel glas in lood. De moeite waard.

Wat een geweldige dag. Tot slot een etappe drankje op de markt en daarna voor een heus pelgrimsmenu naar restaurant de Twee gezusters. Daar worden we verwend met een heerlijk maal. Het dagmenu voor € 8,75 en met het pelgrimspaspoort een drankje inbegrepen. Daar worden we als pelgrim toch helemaal blij van….😉

Via Coriovallum dag 1

Meerdaagse wandeling

6 juni, 15 km, Houthem – Spaubeek, bewolkt 22 graden

Via Coriovallum is een Camino ten westen van Heerlen in een 8 vorm. Voor ons vandaag van Houthem naar Spaubeek. Een prima etappe om in de middag mee te starten. Op de kaart van het meest westelijke punt naar het noorden.

Daar gaan we dan…..een nieuwe uitdaging. En het voelt als echte Camino met, de bekende gele schelpen, een pelgrimspaspoort en stempels. In totaal 119 km lang.

Daarnaast is er ook een goede beschrijving bij en de wandeling is als GPX track te downloaden.

We komen uit alle delen van het land en zijn om 11.30 in Heerlen. We logeren in het hele sfeervolle Nivonhuis, 1,5 km van het station. We zijn: Paulien, Marianne, Margret, Cees, An, Joke en Mieke

We starten met een kortere etappe, die licht glooiend is. Van Houthem naar Spaubeek. Etappeplaatsen aan een station en dat is heel handig. In 20 minuten waren we van Heerlen naar Houthem.

Etappe Houthem Spaubeek

Het is prima wandelweer, door de bewolking een graad of 22. Het ziet er wat het weer betreft goed uit de komende dagen. Droog weer en steeds meer zon. We gaan het ervaren. Ervaren hoe het is in de heuvels te lopen. Voor enkelen de eerste keer en ook voor Cees en Joke als voorbereiding op de Camino.

Het zijn vandaag meest onverharde paden, met een beetje vals plat.

Na 2 uur lopen hadden we pauze in Beek. Zeer gastvrij ontvangen, even van de route af bij de kerk. De eigenaren van Gasterie Genhout treft waren erg blij dat we het ommetje maakten en zullen ook de beheerders vragen de route iets om te leggen.😉 Natuurlijk hoort hier Limburgse vlaai bij.

We komen daarna langs Spaanse grenspalen uit vroegere tijden.

We dalen af naar Spaubeek. Joke loopt graag voorop en helpt me mee met het lezen van de route. De velden van de boeren staan er goed bij na de regen van de afgelopen dagen. Aan de rand bloeit kamille en klaprozen. We voelen ons de koning te rijk dat we hier kunnen lopen.

In het dal komen we precies uit bij het station. Nog niet helemaal het einde van de etappe. We besluiten de trein te nemen die na enkele minuten komt. Om 17.15 waren we weer in Heerlen. Dat komt goed uit….Bij Brasserie Bracke is plek voor ons en het restaurant sluit om 19 uur. We hebben hier ons etappe drankje en een zeer goede maaltijd. Ik had gekozen voor “zuurvlees” een typische Limburgse specialiteit.

Met de aanloop km van en naar het station in totaal 18 km. We hebben de komende dagen de volgende etappes: Spaubeek -Heerlen, Houthem -Vijlen, Vijlen Heerlen en Heerlen Houthem

Kloosterwandelingen dag 3

Meerdaagse wandeling,

18 mei, 11 km, eerst heel veel regen, later half bewolkt

Na de stilte wandeling in de tuin van het klooster gingen we op pad naar het natuurgebied Keent.

Die vele regen was voorbij, toen we op pad gingen voor deze wandeling. Met afwisselend een zonnetje en wolken, wordt dit landschap er een van wolkenluchten, water en landbouw gebieden.

Niet dat het overal droog was. Hier, enkele km verder, zien we de regen naar beneden plenzen.

Hier staan de taurussen wel wat verder weg gelukkig… Een veld vol met boterbloemen, kleurt alles mooi geel.

De route wijst ons door een gebied waar de taurussen los lopen. In dit seizoen zijn er vele jongen. We weten dat je er niet dichtbij moest komen. Ze lagen precies op een pad. Met een wijde boog gaan we er omheen. Mijn oranje regenjas houd ik goed uit het zicht. Ik vind het zelf ook niet fijn. Zeker niet na het verhaal dat iemand zo een Taurus boven zich aantrof en de horen in zijn hand had.

Deze stond gelukkig wel achter het hek. Dreigend kwam die in mijn richting.

Erg leuk dat we koffie konden krijgen bij het museum. Ook kregen we er een rondleiding. In het museum zijn allerlei voorwerpen uit de landbouw te zien, maar ook een naaimachine, zoals mijn moeder die had.

In een aangenaam zonnetje hebben we even pauze. Op dat moment komt er een pelgrim langs die de Walk of Wisdom loopt. Ze deelt haar enthousiaste verhalen en het voelt alsof we op een Camino zijn.

Over de dijk gaan we terug naar het klooster. Wat een heerlijke dagen. We hebben er erg van genoten. An, Nellie, Thea en Ilse fijn dat jullie erbij waren. Ik ben trots op jullie…..Ervaren lopers, zoals Nellie en Thea en zeker ook voor Ilse, beide startende lange afstand lopers. Dat hebben jullie toch maar mooi gedaan.

Emmaus klooster

Meerdaagse wandeling,

18 mei

Vandaag begonnen we de dag met een stilte wandeling door het klooster. Sfeer voelen alsof je letterlijk dezelfde weg door de tuin loopt, zoals de paters dit hebben gedaan. Met bomen lanen, de Lourdes grot, en het huisje bestemd voor de mensen die waren getroffen door het pest virus. In het eigen stilte komen en geraakt worden door de sfeer. Hieronder vind je wat foto’s van onze stilte wandeling. Tot slot een gedicht, dat ik passend bij de stilte wandeling vind.

Precies een moment waar het licht op het beeld viel

De tuin is een lust voor het oog. Fluitenkruid, bos hyacinten en de tuin met rododendrons.

Nog net voor het einde van deze stilte wandeling barst de regen los. We vinden in de tuin een afdakje en luisteren daar naar het verhaal van de vijver. De eerste avond waren we daar om de laatste zonnestralen over het water te zien glijden. Een moment van bezinning.

Ook binnen in de eetzaal ga je terug in de tijd. Grote ruime tafels, zodat we met de nodige afstand toch samen konden zitten.

Het beloofde gedicht……

Kloosterwandeling dag 2

Meerdaagse wandeling,

25 km, 15 graden, meest droog

Vandaag staat de wandeling door het Raamdal en kasteel Tongelaer op de planning. Volgens de tekst circa 22 km, het werden er 25.

Vanaf het klooster gaan we eerst naar het zuiden, met een ruime bocht ten zuiden van Grave. We hebben echt geluk vandaag met het weer. Regelmatig dreigde het, er kwamen een paar druppels en het was weer droog.

Kleine paadjes, aan weerszijde weelderig groen en de mooie gele stinkende gouwe.

Vandaag verwelkomen we Jolle.

Na bijna 2 uur nemen we even pauze. Een bankje, een beetje uit de wind. De temperatuur is goed we nemen het ervan.

Het mooiste deel is door het Raamdal, een natuur gebied langs het riviertje de Raam. De dreigende luchten vind ik zo mooi…….zeker als we dan net niet bat worden. De combinatie met een beetje zon en het fluitenkruid maken het beeld compleet.

Om naar kasteel Tongelaer te gaan, gaan we door natuurgebied Langven. Daar waar de taurussen los lopen.😉 Gelukkig hebben we die vandaag niet gezien. Wel wilde paarden, maar ook die bleven op afstand.

Wat me verraste waren de grote paddestoelen…..zo te zien nog helemaal nieuw. Waar de overvloedige regen al goed voor is….

We hoopten op koffie bij het terras van kasteel Tongelaer. Die was dicht. Wel kwam er even een bui en konden we bij een schuurtje schuilen. Alweer een hele korte bui.

Het is bijzonder rustig. Zelfs in het mooie Raamdal komen we bijna geen mensen tegen. Op weg naar Grave gaan we over rustige boerenwagen. Heel voorzichtig zien we de mais boven de grond komen.

Wat verder meidoorn. Prachtig om te zien.

Die donkere lucht daar….zou dat dan toch die voorspelde grote bui zijn? Ja, we ontkomen er niet aan en gaan zelfs even schuilen bij een gebouw van de GGD. Tot onze grote verrassing hebben we later in Grave zon. Ons eerste terrasje van vandaag.

Dan zijn het nog bijna 3 km door de velden naar het Emmaus klooster. De laatste loodjes…..

Zowel voor Ilse als Jolle de eerste keer dat ze 25 km liepen. Deze uitdaging is gelukt. Een hele goede prestatie.

Morgen onze laatste dag, dan gaan we naar Keent.

Klooster wandelingen dag 1

Meerdaagse wandeling,

16 mei, 17 km droog 13 graden

Sinds 1 mei is de kloosterwandeling geopend. Ook het Emmaus klooster van Velp ligt op de route en biedt gelegenheid om vanuit het klooster een klavertje 4 rondom Velp te doen. Wandelingen variërend van 8 – 22 km in alle richtingen.

Vandaag startten we met de groene in de richting van Reek. Zoals die hierboven staat 11 km. Daarna zouden we de blauwe naar Grave erbij doen. Het werd anders…..omdat we er voor kozen om het ommetje naar de Reekse heide toe te voegen. Hiermee kwam deze wandeling op 17 km. Prima voor een eerste dag, zeker als je voor jezelf wilt kijken wat kan. We gingen dan ook niet het rondje naar Grave erbij doen……

Na de ontvangst met koffie gingen we op pad. We zijn: Ilse, An, Thea, Nellie en Mieke. Net toen we waren “ingetreden” gingen we weer naar buiten.

Het is bijzonder mooi richting Reek. Een watertje, velden met fluitenkruid en fotogenieke luchten. Door de regen van de afgelopen nacht ruikt het heerlijk. De blaadjes zijn nog mooi lichtgroen.

In Reek was het tegen 12 en we waren van harte welkom op het terras. Met voldoende ruimte voor ieder doen we ons tegoed aan een brownie of MonChou met kersen. Eigen gemaakt en dat kun je proeven.

We verwelkomen ook Joepke en Annemarie die een dagje meewandelen.

We nemen het extra ommetje naar de Reekse heide. Let op dit is 6 km meer en je hebt de nummers van het wandelroute netwerk nodig. Het is bijzonder mooi en zeker de moeite waard.

Ook de wandeling terug naar het klooster kent mooie paden, beukenlanen, en verharde kleine weggetjes.

Een bloemenzee van fluitenkruid…….

Wordt het nu een beetje heiig? Of is het de voorbode van toch nog even een dreigende bui. Het wordt wel heel donker….op een paar spetters na houden we het droog.

Na deze wandeling komen we weer bij het klooster aan. Even aanbellen…..wat vind ik dat leuk…

Deze mooie wandeldag sluiten we af met een etappe drankje….en uitrusten voor de dag van morgen.

NS 2 daagse Cuijk Nijmegen

Meerdaagse wandeling,

9 mei, 18,5 km droog 26 graden.

En dat was dan de 2e dag. Van Groesbeek naar Nijmegen, eerst volgens de markering van het Pieterpad, later Grote Rivieren pad.

Vandaag zou de etappe 16 km lang zijn…ik had onthouden Pieterpad volgen. Dat is zo tm de Duivelsberg. Daarna is het Het Grote Rivieren pad.We hadden dat te laat in de gaten, zodat we het vervolg traject van het Pieterpad liepen. Het is goed opletten, er zijn vele lange afstand wandelingen die over de Duivelsberg gaan.

Na een erg goed verzorgd ontbijt gingen we om 9 uur de deur uit.

We merken meteen dat Groesbeek in een dal ligt. Dat betekent dat we zeker de 1e 3 km (weliswaar vals plat) stijgen. Direct na Groesbeek gaan we de natuur in. Kleine paadjes met wijdse vergezichten.

Bijna ongemerkt komen we bij het natuurgebied De Duivelsberg. Een prachtig hellingbos. In de ochtend schijnt de zon en de blaadjes aan de bomen laten hun mooie lichtgroene kleur zien. Het is een topdag…. Het vals platte deel gaat over in forse stijgingen. Het heet niet voor niets de Duivelsberg.

Om 11 uur waren we bij restaurant de Duivelsberg. Buiten het terras konden we plaats nemen in de tuin. Heerlijk even uitrusten, Mariken brood proeven. We realiseren ons dat een pauze plek als deze erg fijn is.

We vervolgen het Pieterpad en komen zo in Duitsland terecht. Nieuwe wegen ontdekken zeg ik dan altijd. Wel 2,5 km om. Met behulp van Topo GPS komen we weer op de route. Onderstaande foto hoort niet bij de NS wandeling, wel bij het vervolg van het Pieterpad.

Deze dag ervaren we als meer klimmen en dalen dan gisteren. Best pittig!!!

Vanaf de heuvels bij Beek krijg je zicht op de Ooijpolder. De Ooijpolder ligt in de uiterwaarden van de Waal. Verrassend mooi om bij Upbergen zo hoog te wandelen en uitzicht over de Waal te hebben.

De laatste km gaan langs het Valkhof. Ook dit terras is open. Hier vandaan hebben we een prachtig uitzicht. Het is daar rustig en we gaan hier alvast ons etappe drankje nuttigen.

Wat een heerlijke dagen! Even losbreken en door het wandelen die rust ervaren, die een ieder af en toe nodig heeft. Vriendschap en warmte van de mede wandelaars. De ontluikende natuur en tegen alle verwachtingen in, 2 droge dagen. Hier kijken we met met plezier op terug. Tot een volgende keer……

NS 2 daagse Cuijk Nijmegen

Meerdaagse wandeling

8 mei, 15 km van Cuijk naar Groesbeek, klein beetje regen, 15 graden.

Vandaag zijn we gestart met de NS 2 daagse van Cuijk naar Nijmegen, met als etappe plaats Groesbeek. Bijzonder mooi en heel geschikt om heuvels te trainen in het mooie Gelderland.

Etappe Cuijk Groesbeek

Heuvels in Gelderland, zou je zeggen? Jazeker, wat denk je van de Mookerheide en de Sint Jans berg?

Vanaf het station van Cuijk gaan we door het centrum naar de Maas. Eerst nog even een koffie to go halen bij Bakker Bart.

Vlnr Monica, Lucy, Annemiek, Leanne, Fred en Elly

De wandeling is tot vlak bij Groesbeek gemarkeerd met geel/rood. Prima te volgen….maar er zijn meerdere geel/rode routes. De beschrijving is dan ook heel handig of GPS track (via wandelnet).

Terug kijkend naar Cuijk zie je de Martinus kerk.

Aan de overkant van de Maas lopen we door Mook op weg naar de Mookerheide. Wat kan ik daar blij van worden.. een veulen die huppelsprongetjes maakt. Ik voel me ook zo, nu het lukt om weer heuvels te lopen.

Naar de Mookerheide volgt een stevige klim. Het uitzicht is prachtig. De heide is bruin getint, de diepte zie je vooral bij de kleine paadjes.

Het blijft dalen en stijgen. Het voorjaar komt eraan. Bloemetjes langs de kant, de blaadjes van de bomen met dat frisse groen.

Bij Plasmolen zijn de terrassen open. Ook al regent het een beetje, we kunnen zitten. Wat later krijgen we plek op een overdekt terras. We voelen ons heel welkom. De mensen hebben er zin in.

Na Plasmolen gaan we de Sint Jans berg beklimmen. Een voormalig landgoed met hellingbossen en akkers, omgeven met houtwallen. Bosanemonen sieren de randen. Het is er prachtig!

De route loopt bijna ongemerkt Groesbeek in. We zien huizen door de bomen, dat moet Groesbeek wel zijn.

Monument ter herdenking aan de 2e wereldoorlog

Ook hier vinden we een overdekt terras. Precies als we eraan komen is er voor ons een plekje vrij. Het etappe drankje is verdiend. Morgen gaan we naar Nijmegen over o.a. de Duivelsberg.

Kustpad dag 4

Meerdaagse wandeling

21 april, 17 km, koel met veel wind

Dat is april…..in 1 dag een temperatuur verschil van 10 graden. Met windkracht 4 uit het noordoosten werd het maar 7 graden. Maar wat hebben we genoten!

We liepen vanaf Kasteel Westhove naar de Oosterschelde kering en dat voelde voor ons als een echt eindpunt. Een kering terug naar huis. Om bij het beginpunt en eindpunt te komen rijden we met 2 auto’s.

Eerst door de uitgebreide bossen ten noorden van Oostkapelle. Het kasteel van Westhove in de mist, een landhuis aan een laantje. Het is bijzonder rustig. Het voorjaar laat zich aan ons zien. De blaadjes en bloemen van de kastanje boom openen zich door de warmte van de zon.

Kasteel Westhove/ Stayokay hostel

Dan volgt het stijgend en dalende pad naar de zee langs natuur gebied Papierenzolder. De brem staat in bloei. De Konings paarden groeperen zich dichtbij de afrastering.

Op het strand vinden we een strandtent die een heerlijke vissoep verkoopt. We vinden een plekje zowat uit de wind en zien er tegelijk naar uit om met de sterke tegenwind naar het noorden te lopen.

We zien zelfs een zeehonden baby op het strand. Haastig maakt het zich uit de voeten.

Daar in de verte zien we de kitesurfers omhoog springen. Voor hen is windkracht 4 nog weinig. Goed om te oefenen.

Het is ruim 5 km over het strand voor we bij de Veerse Dam komen. Op het strand zijn diverse sleuven met veel water. Iedere keer lijkt het of we goed lopen. Steeds weer moeten we toch over het water, en we zoeken waar het water niet te diep lijkt. Een keer werden mijn schoenen toch te nat 😉

Op naar ons eindpunt…de Oosterschelde kering. Een visser wilde ons moment wel vastleggen. Onze 4 dagen kustpad zitten erop. Wat een heerlijke dagen.

Nog een klein stukje terug door de duinen. We nemen eerst nog even pauze en genieten samen van onze herinneringen aan zee, luisteren naar muziek en zingen mee “Ik zie 2 mensen aan het strand”. John en Elly dank je wel voor de fijne dagen, de gesprekken, het vertrouwen. Tot een volgende keer.

Kustpad dag 3

Meerdaagse wandeling

20 april, 20 km, mist en af en toe zon

Vandaag stond de etappe van Dishoek naar kasteel Westhove op het plan.

Kustpad vanaf Dishoek

Wat een prachtige etappe. Over de toppen van de duinen, een natuurgebied, een stukje over het strand en tenslotte langs kasteel Westhove. De start was vanaf Dishoek, eerst door de bossen bij Klein Valkenisse.

Vandaag heten we Janny en Marion van harte welkom om een dagje mee te lopen. Het was lekker zonnig aan het begin van de dag, toen we de enorme trap naar de duintoppen opklommen.

Hier zie je goed hoe hoog de duinen zijn voor Zoutelande. De mist van zee komt opzetten.

Pas later in Zoutelande was de mist ineens zo sterk dat we geen zee meer zagen.

We blijven over het pad van de duinen lopen tot aan Westkapelle. Daar hebben we ook even pauze en vinden een café open voor een koffie to go. En… vers gebakken appeltaartjes. Daar heb ik wel zin in. Na Westkapelle komen we langs een mooi natuurgebied landinwaarts. Het meeste gaat door de mist verloren. We horen de meeuwen, zien onderwater gelopen weilanden. Echt mysterieus. Zeker de moeite waard om in  dit gebied te wandelen.

We klimmen daarna omhoog hebben even pauze.

Inmiddels hebben we 15 km gewandeld en er komen er nog 5. Eerst over het duin, later kiezen we voor het strand. De trap naar beneden zien we nog net. Verder lijkt de zee ver weg.

1 km voor het eindpunt gaan we terug naar de duinovergang. We hebben een ijsje verdiend en juist op dat moment komt de zon er weer door. Uit de wind is het goed vertoeven.

Het laatste stuk gaat door een nog kaal bos en tenslotte langs het kasteel Westhove.

We kijken terug op een heerlijke wandeldag. Bijzonder dat we bijna de hele kaart van Walcheren hebben gehad.

Kustpad dag 2

Meerdaagse wandeling

19 april, 20 km, fris, meest zonnig, 14 graden

Vandaag vertrokken we direct vanaf het hotel, de dijk over en het vervolg van het Kustpad.

Een klein beetje zeemist, net bij vertrek, had de zon even een beetje verstopt. Als de zon dan door de mist terugkomt, geeft dat meteen een mooi beeld over de Baantspolder.

Duindoorn takken

Het pad door de duinen wisselen we af met een wandeling over het strand. Het is dan eb en het is het heerlijk over het strand lopen.

We willen wel door het natuurgebied, de Kleine Polder. Een polder ten noorden van Groede, die 44 ha groot is. In 1613 is dit gebied herdijkt. Nu is het een prachtig natuurpark met bruggen kreken en een camping.

Direct bij het begin hadden we dit trekpontje. Heel gemakkelijk gingen we naar de overzijde. Als het gewicht niet goed verdeeld was kregen we natte voeten.

Voor mij een volgende uitdaging was deze brug. Onze wandeling is met rood/wit gemarkeerd. We moeten er echt overheen.

Elly was als eerste en had natte voeten gekregen. Dat gaat mij niet overkomen dacht John en gebruikte de touwen om in te staan.

Hehe, ik heb aan de overkant. Best opgelucht dat het is gelukt. Ook mijn schoenen kwamen in het water te staan.

Daarna over de dijk naar de vuurtoren van Nieuwe Sluis. Die ligt nu onderaan de dijk. Vroeger, toen ik er met mijn moeder fietste lag de vuurtoren op de dijk. De Deltawerken hebben voor deze dijkverhoging gezorgd.

Over het strand gaan we verder naar Breskens. We zien de boot van Vlissingen naar Breskens varen. Niet erg om even te wachten. Uit de wind uit rusten en wat eten.

In Vlissingen gaan we verder met onze wandeling. De stationsrestauratie was open voor een broodje en voor mij kibbeling. We kunnen toch niet in Zeeland lopen, zonder een visje te eten. In Vlissingen lopen we over de bruggen zo langs het centrum naar de Boulevard. De grote zeeschepen zie je de Westerschelde in varen.

Bij het einde van Vlissingen starten de duinen met stijgen en dalen. Elly en John gaan dapper verder. Deze laatste 5 km zijn heel pittig. Goed gedaan! Intussen ga ik terug naar de auto, die bij het station staat. We hebben nu voor 2 nachten een appartement in Vlissingen. Morgen gaan we verder vanaf de Strandweg Koudekerke.

Kustpad dag 1

Meerdaagse wandeling

18 april, 20 km, half bewolkt 14 graden van Sluis naar Nieuwvlietbad

Op ontdekking in Nederland, bracht me naar de Lange Afstand wandeling Kustpad. En wat is dan mooier om in mijn “eigen” Zeeuws Vlaanderen te starten. Een thuiskomen voor mij.

Kustpad

Om 7.45 uur waren Elly en John al bij mijn huis. Met 2 auto’s gaan we naar Vlissingen om de boot van 9.45 van Vlissingen naar Breskens te halen.

Vlnr Mieke, Elly en John

Een kunstenaar heeft hier de affiches voor de mondkapjes ontworpen. Je ziet hier de Walcherse klederdracht afgebeeld. Herkenbaar voor mij, omdat mijn ouders uit Zuid Beveland komen

In Breskens staat de bus naar Brugge te wachten, die ons via Schoondijke en Oostburg naar Sluis brengt. Het is er rustig en we lopen over de vestings werken rond Sluis. De historie van Sluis is verbonden met Napoleon. Die heeft een strategische waterverbinding van Brugge naar Sluis laten graven. Voorheen Napoleon kanaal, nu Damse Vaart.

We zien vele ooievaars. Hier in Sluis zelfs op de stoep in het centrum.

We vervolgen onze weg naar een eveneens historisch stadje Retranchement. Prachtig aangelegde wandelpaden, door mooie natuur.

We werden vandaag vergezeld door Marjo die in Terneuzen woont. Voor haar een nieuwe uitdaging om een keer 20 km te lopen. Op tijd nemen we een pauze, een beetje uit de wind, heerlijk. De wijdsheid van de Zeeuwse polder voor ons. Bijna 360 graden om ons heen kunnen kijken. Voor ons Brabanders echt uniek.

Vroeger was hier de grens met België. Die is nu een stukje naar het westen verlegd. Retranchement lag eerst op de grens.

Het Zwin is een natuurgebied. Een grote zee arm, Die met stormvloed onder water loopt. Bij laag water kun je over het strand van Cadzand naar België lopen.

Beeld bij de haven van Cadzand. Deze is wel heel aardig…….

Dan volgt een stuk door de duinen. Later kozen we ervoor om over het strand te lopen naar Nieuwvlietbad. Het pad door de duinen is ook een fietspad. Op deze zondag best druk. Heel mooi is de duindoorn die in knop is.

Dit vind ik altijd zo wonderlijk…..een worm die zich uit het zand rolt en zo een rolletje zand maakt. Een waar kunstwerk.

Ziezo….onze eerste dag van het Kustpad zit erop. Bij de laatste strandtent hebben we ons etappe drankje. Plek genoeg om dit buiten het terras te nuttigen. Proost!

Om 20.45 uur gaat de zon onder. We zitten in een Fletcher hotel direct aan de duinen. Dat hoort er echt bij…..even naar de zonsondergang kijken. Een magisch moment.

Dag 4 Van Paal 9 terug naar het Stayokay hostel

Meerdaagse wandeling

15 April 2021, 8 graden, 19 km. zon en wolken

Het is al de laatste wandeldag en we gingen vroeg vertrekken. De kamers moesten leeg zijn, dus ook nog eerst alles inpakken en de bagage achterlaten. Deze halen we op als we terug komen van de wandeling. Het busje van Texelhopper zou ons om half 9 ophalen. Iedere keer was het busje er al voor de afgesproken tijd maar vandaag was het ‘al’ twee minuten later. Wij kijken hoopvol naar links waar het busje steeds vandaan kwam en ineens komt het busje van rechts. We stappen in en zonder dat we een omweg hoeven te maken worden we naar de halte van Paal 9 gebracht waar we verder lopen waar we gisteren gestopt waren.

Deze foto van diverse plaatsen op het eiland hadden we allemaal op de kamer. Toen Constance gisteren op de kamer van José de foto zag was ze verbaasd dat wij deze allemaal op de kamer bleken te hebben. Het busje reed langs de kerk rechtsonder op de foto en ik vroeg Constance of ze nog goed op haar kamer gekeken had. Ja, lachte ze, ik had de foto ook.

De eerste stappen zijn al weer gezet op het strand. De zee is rustiger dan gisteren en het is nog fris maar wel lekker om te lopen. Frans en ik horen een helikopter en speuren de hemel af maar zien niets. Het geluid wordt steeds harder maar wij zien niets. Gelukkig dat dit ons allebei overkomt anders zouden we ons afvragen of er iets mis is met onze oren. Eindelijk zien we toch nog de helikopter wanneer deze rechts van ons boven de zee vliegt. Blijft raar dat we deze eerder helemaal niet konden zien.

Het strand is nog zo verlaten dat alleen de voetstappen van Ineke, Constance en José te zien zijn in het zand.

Ervan overtuigd dat we tot het eind van de duinen moesten lopen komen we er dan pas achter dat we toch te ver zijn. We hadden echt wel opgelet maar nergens paal 8 gezien en toen we terugliepen hebben we wel de goede doorgang gevonden maar geen paal gezien. We klimmen de duinen over en dan weer naar beneden en weer naar boven en naar beneden waarna de overgangen kleiner worden totdat het een pad is. Het pad heet het Jan Wittepaadje. We zagen veel meeuwen als paartjes samen zitten links en rechts van het pad, het is broedseizoen

Links achter op de foto zie je de haven waar we naar toe moeten maar we hebben een hele omweg te maken om daar te komen.

In het begin van de week zagen we veel narcissen, vanaf het bovenste deel en langs de westkust van het eiland zie je ze niet maar nu op het laatste deel zien we de narcissen weer welke steeds in groepjes  staan.

De laatste keer over de gaas klimmen. Dit het staat niet open en is afgesloten maar daarnaast is een plankje wat het gemakkelijk maakt om over de gaas te stappen. Vandaag kwamen we verschillende keren een hek tegen en dan blijft het toch leuk als je ziet dat het hek open kan en er toch mensen overheen klimmen maar je zegt niets en maakt het open voor jezelf en de anderen.

De laatste foto’s van het weids landschap, lopend over de dijk waar we vaak wat schapen zien. Wanneer ze op de dijk liggen of staan maken ze plaats voor ons.

Terug bij het hostel waar we een prima onderkomen hadden. Natuurlijk is het jammer dat je niet samen een etappedrankje binnen of op het terras kon doen en dat je op je kamer moest eten maar we maakten er iets van. Vandaag pakken we niets meer omdat we dan waarschijnlijk net de bus missen en dan wordt het een uur later voor we terug kunnen reizen. Drukker op de weg en later thuis. We hebben samen veel leuke momenten gehad en genoten van alles. Dankjewel Constance, Frans, Ineke en José voor alles.

Dag 3 Van De Slufter naar Paal 9

Meerdaagse wandeling

14 april, 8 graden, 20 km, zon, wolken en op het allerlaatste nog een paar regendruppels

De Texelhopper haalde ons weer op en bracht ons naar De Slufter. We zien veel van het eiland, delen waar we al eerder waren en delen die nieuw zijn. We steken de duinen over en komen weer in De Slufter. Even vragen we ons af of we het brede wandelpad moeten hebben of rechtdoor maar het brede wandelpad lijkt ons het meest logisch. Pas erin, foto maken en route checken.  Moesten we toch rechtdoor richting strand en daarna links het pad volgen.

Een verbreed deel over het water zorgt ervoor dat we gemakkelijk over het water kunnen. De slufter staat in open verbinding met de zee waardoor hier soms zeewater in loopt wat voor speciale vegetatie zorgt. Ik heb geen idee waarom iedereen hier even stilstaat en zet ze maar op de foto.

Een stuk verder lopen we door het bos. Het is heerlijk wandelweer, beetje fris maar we lopen ons warm

Op bankjes met uitzicht op de kerk in De Koog drinken we onze koffie to go. Iemand kiest ervoor om op de bank te gaan zitten met uitzicht op de kapper en dat snappen we. Deze heeft wel een heel bijzondere inrichting. Constance kan een bandana kopen en nadat de koffie op is, we gebruik hebben gemaakt van het openbaar toilet, onze buikjes gevuld zijn en niemand meer hoeft te shoppen lopen we verder.

Het is prachtig om door de duinen te lopen. De vraag hoeveel kilometer het vandaag zal zijn is lastig te beantwoorden maar ik denk toch wel wat meer dan in de info mail stond. Iedereen heeft zoiets van we zien het wel, we komen er altijd. Dat is nog eens een goede instelling!

Op het strand aangekomen waar het best wel waait vinden we een fijne lunchplek uit de wind. Frans lijkt zo te zien zich wat afgezonderd te hebben maar dat klopt niet hoor. Ik zat er nog tussen. Voordat we de bakker krijgen gaan we maar weer eens verder en we voelen dat we weer even op gang moeten komen en dat het echt een stuk frisser is in de wind. De golven zijn hoger dan gisteren.

Mooie blauwe lucht weerspiegelt in het water. Onze lunchplek was bij Paal 17 en bij Paal 15 kijk ik eens op de route. Er wordt gegrapt: ‘zul je zien dat we terug moeten naar Paal 16’. Oeps dat hadden we inderdaad moeten doen. Maakt niet uit, we komen vanaf de doorgang hier ook wel weer op de route.

Bij dit zaakje hebben ze soft-ijs en laten we daar nu net allemaal zin in hebben. Constance bestelt een klein ijsje en wanneer José een ijsje van € 1,50 bestelt krijgt ze te horen dat er alleen ijsjes van € 2,- en € 2,50 zijn. Nou dan wordt het een ijsje van € 2,- en ook voor alle anderen na José. Blijkt dat Constance een ijsje van 1,30 had, waarschijnlijk het laatste of… het was een gewiekste verkoopster.

We lopen verder door het bos en het wordt steeds warmer.

Wanneer we daarna weer door duingebied lopen is het zo warm dat je wel in een t-shirt kunt lopen. Behalve als je stilstaat want de wind is koud.

Er zijn een aantal waterplassen maar onze voetjes blijven droog op de paden.

Even een rustmomentje voor de klim over de duinen.

En nog wat overleggen en/of tijdrekken

Daarna loopt iedereen dapper naar boven.

Nog een klein stukje en dan zijn we weer bij de zee. Over het strand lopen we naar Paal 9 en wanneer we dichterbij komen zien we dat de strandtent gesloten is. Daar gaat ons etappe drankje. Verrassing… aan de andere kant van de duinen waar de taxi ons op zal halen is nog een zaakje en dat is open zodat we ons etappedrankje buiten op wat stenen kunnen drinken.

Dat drankje hebben we verdiend en vandaag was het lopen voor iedereen goed te doen. De route vonden we allemaal erg mooi en we werden nog getrakteerd op een afgevlakte regenboog. Misschien niet heel goed te zien op de foto. En als extra traktatie nog een paar regendruppels en de taxi die weer ruim op tijd is.

Dag 2 Een zwaardere dag dan verwacht

Meerdaagse wandeling

13 April, 8 graden, 28 km, zon, wolken en een hagelbui

Na een goede nachtrust, een uitgebreid ontbijt en een lunchpakket in de dagrugzak gaan we naar de bushalte om de hoek. Het is zonnig en iemand vraagt zich af waaraan we dat mooie weer verdiend hebben? Het busje komt al snel en brengt ons met een sneltreinvaart naar Oosterend waar we gisteren gestopt waren. Ik was gisteren vergeten om een foto van de kerk te maken en iedereen wilde dat extra rondje wel maken. Het is de oudste kerk van Texel.

Er staat een huis te koop waar Frans en José wel interesse in schijnen te hebben. Hoe zou het zijn om op een eiland te wonen? Ik denk niet dat het iets voor mij zou zijn maar dat hoeft ook niet, het bevalt mij prima in Brabant.

Texel heeft meer schapen dan inwoners, gisteren zagen we witte schaapjes, nu een paar zwarte. Het lammetje lag lekker in de zon bij het hek, samen met twee anderen. Wanneer wij langs lopen schrikken ze en zoeken ze allemaal hun moeder op.

Het begint te hagelen en de regenkleding wordt tevoorschijn gehaald omdat de lucht er zo dreigend uitziet dat er waarschijnlijk nog wel meer gaat vallen dan de eerste steentjes die je als witte vlekjes op de foto ziet. Ineke zie je met haar gele jas wat verder terug staan om onderuit de rugzak de regenkleding eruit te halen. Dat deed ze niet voor niets, het bleef een tijdje hagelen en na de opmerking over de zon van vanmorgen vraag ik mij af waar we die hagel dan aan verdiend hebben?

Het is weer droog geworden en we gaan bij hotel Prins Hendrik vragen of er een koffie to go te krijgen is en we hebben geluk.  Inmiddels schijnt de zon weer en kunnen we meteen onze regenkleding opbergen.

Met deze ‘badkuip’ zoals Frans het zelfbedieningspontje noemt trekken we ons naar de overkant van het Eierlandskanaal. Nou ja, we? Met vooral Frans en hulp van Constance bereik ik gemakkelijk de overkant.

Het pontje moest ook nog terug en dan is Frans weer degene die helpt om dat voor elkaar te krijgen. Ook werkt hij flink mee om Ineke en José aan de overkant te krijgen.

Bij dit standbeeld en voldoende banken nemen we plaats voor onze lunchpauze. Een gekookt eitje meenemen in je pakket is lekker voor onderweg maar als je het los in je tas stopt kan het stuk gaan, vraag maar aan José.

Voorbij Cocksdorp waar we even van de route afgingen om het dorp te bekijken en nog een koffie to go konden scoren komen we na de vuurtoren op het strand. Het is eb en Constance ervaart het alsof je in de woestijn loopt.

Na een stuk langs de zee gelopen te hebben verlaten we het strand en komen in de duinen. Volgens de aangegeven kilometers zouden we er al moeten zijn maar dat is toch echt niet zo. Het wordt zwaar en we hebben nog een stuk te gaan. Even nog een korte pauze en dan weer verder. Wanneer we op een richtingaanwijzer De Koog zien staan met nog 8,9 km te gaan, zakt de moed helemaal in de schoenen omdat er gedacht werd dat we daar nog naar toe moesten vandaag. Maar we komen morgen pas in De Koog. Toch hebben we nog ruim 4 km te lopen en ondanks dat het niet meer meevalt voor iedereen lopen we allemaal dapper verder.

Een stukje door de slufter en dan de laatste duin over waar we 20 minuten voordat het busje komt zijn. Er is een tentje en we hebben dus nog net wat tijd voor een drankje en/of ijsje. We zitten allemaal nog maar net of het busje wat ons terugbrengt naar het hostel komt er al aan. Met een paar uitstapjes van de route komen we vandaag aan 28 kilometer en dat is best veel, zeker als je denkt dat je er 8 minder zou lopen.

Dag 1 Waddenwandelen op Texel

Meerdaagse wandeling

12 april, 8 graden, 17,5 km meestal droog, zon, beetje regen en hagel

We kunnen een paar dagen op pad en gaan waddenwandelen, een rondje Texel. Na een goede reis voor ieder zonder file of OV-vertraging zien we elkaar in Den Helder bij de veerboot welke ons in 20 minuten naar Texel brengt. Daar staat de bus klaar en na een korte rit zijn we bij de VVV. Daarvandaan is het een klein stukje lopen naar het hostel. In het hostel is het rustig en omdat er kamers vrij zijn overleggen we even en boeken twee kamers bij zodat we allemaal een eigen kamer hebben.

 

We laten onze bagage achter en nemen eerst een bekertje koffie to go welke we buiten het terrein op moeten drinken. Daarna gaan we op pad. Het hostel ligt aan de route en het zonnetje schijnt, heerlijk is dat. Wanneer we een stukje verder ons even afvragen of we een weg rechts moeten nemen vraag ik mij af of we wel goed lopen. Nee dus, we lopen de route met de klok mee terwijl we hem andersom zouden lopen. Via de dijk kunnen we naar Oudeschild lopen wat we liever doen dan teruglopen. Eenmaal op de dijk komen we erachter dat we nu niet langs de Georgische begraafplaats lopen. Van mij mogen we dat nog wel een keertje ’s avonds doen als er dan nog iemand zin in heeft.

In Oudeschild staan twee kerken dicht bij elkaar en het is prachtig dat de lucht zo blauw is.

Een stukje verder gaan we een straat in waar dit bord mijn aandacht trok. Zo voelt het nu wel voor mij, ergens een keer een kopje koffie scoren de komende dagen en verder alleen maar lekker wandelen. Frans en Constance scoorden een visje en Ineke een kopje thee waarna we weer teruglopen en via een trap bij de haven komen.

Er liggen niet veel boten maar deze is een van de grootste en die heet dan Grietje. Op de kade wordt aan een scheepsketting gewerkt.

We lopen Oudeschild uit naar Oosterend en zien veel schapen en lammetjes onderweg. José heeft al een paar kleine schaapjes om mee naar huis te nemen in haar tas… knuffeltjes uiteraard.

De route loopt nu een flink stuk langs de zee waar vroeger de VOC schepen hier tussen Texel en Vlieland door vaarden nadat ze eerst in Oudeschild nog water aan boord hadden gebracht voor ze vertrokken voor hun grote reis. Wij zien nu geen schepen,  wel veel watervogels.

Na een regenbuitje en later nog een hagelbuitje komen we in Oosterend waar we op de bankjes even pauze houden. De Texelhopper die we nodig hebben om mee terug naar het hostel te gaan kon niet zo vroeg komen zodat we voldoende tijd hebben. Wanneer we het wat kouder hebben lopen we verder door Oosterend.

Het huisje in de hoek viel ons meteen op. En hoe goed we verder ook keken we konden nergens iets vinden voor ons etappe drankje. De Spar is er wel maar het sprak ons niet aan om dan maar een blikje drinken te kopen zodat we niet anders konden dan onze tijd vol te praten in het bushokje. We waren allemaal blij dat het busje ons een uur later op kwam halen, we hadden het koud maar wel de tijd gezellig doorgebracht met elkaar. In het busje konden we ons weer opwarmen. Dicht bij het hostel stopte het busje waar we ons melden, pasjes en info voor de kamers kregen, onze bagage weg brachten en weer verzamelden voor ons etappe drankje op de kamer. Het diner was in buffetvorm en aten we op onze kamers. Meteen daarna was iedereen nog fit genoeg om mee te lopen naar de begraafplaats van de Georgiërs. Zo kwamen we vandaag aan 17,5 km in plaats van 14

Dutch Mountain trail dag 4

Meerdaagse wandeling

9 april, 22 km, droog 13 graden

En dat was dan de 4e wandeldag van Mheer naar Maastricht. De Dutch Mountain trail, een ruige wandeltocht van ruim 100 km, met een echt berggevoel. Steeds opnieuw toppen en dalen, groene weiden, beekjes, rotswanden, spectaculaire vergezichten en niet te vergeten de holle wegen. Ze hebben ons uitgedaagd en in vervoering gebracht. Ik ga er zeker nog eens terug!

Mheer – Maastricht

De route loopt de laatste dag eigenlijk aan de westzijde van de Maas. Daarvoor zouden we het pontje vanaf Eijsden moeten nemen om de top te kunnen bewandelen. De top van d’n Observant. Vanwege Corona vaart dit pontje niet en dat betekent dat we 8 km om zouden moeten lopen. Ook had ik gelezen in het boekje dat er 3 heel gevaarlijke delen inzitten en ook dat een deel zelfs was afgesloten. We kiezen er dan ook voor om aan de oostzijde te blijven en de Jacobsweg van Eijsden naar Maastricht te bewandelen. Niet zo spectaculair, wel een mooie route langs de Maas. Eerst het deel van Mheer naar Eijsden. Door holle wegen, langs een heuvel, met wijdse vergezichten. We realiseren ons dat het de laatste dag alweer is en we willen nog van elke stap genieten.

Intussen was ikzelf naar Maastricht gegaan met de auto, met de trein terug naar Eijsden om samen naar Maastricht te lopen. Het deel was vlak en ik durfde het aan om deze afstand te lopen. 😉 Het ging heel goed en ik vond het heel fijn om samen in Maastricht aan te komen.

Dit is de bergtop, die aan de andere kant van de Maas ligt. Die is voor een volgende keer.

Voor we de drukte van de stad inlopen hebben we nog even pauze.

We lopen verder langs de Maas het centrum in.

Daar is het eindpunt. We denken nu al terug aan de vele mooie momenten van vriendschap, de extreme sneeuw, het trots zijn op onszelf dat we dit toch maar mooi hebben gedaan. De zwaarste 100 km, met de meeste bergtoppen van Nederland.

Geweldig gedaan Petra, Lydia, Elly, Tea, Fred! Ik ben reuze trots. Van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Dank je wel voor de hele fijne dagen. Ik heb er enorm van genoten.