Tagarchief: Emmaus klooster

Velp dag 1

30 november, 20 km -2 tot 5 graden.

Plotseling werden de eerste plannen voor deze dagen toch weer anders. Niet vanaf Gorssel maar vanaf het Emmaus klooster te Velp. Vandaag een rondwandeling van de Mooiste Routes “Grave vesting en het Raam dal”

Voor het eerst dit najaar vorst. Kun je je voorstellen…..een beetje mist, bevroren blaadjes….rijp. Het was heel mooi toen ik hier naar toe reed vanaf afslag Ravenstein over de dijken en langs het water. Maar ook na de fijne ontvangst hier in het klooster was het nog steeds aan het vriezen.

Op pad met José, Tessy en Marijke.

We volgen lange tijd de kronkelende rivier de Raam. Een mistig verstild landschap, bijna niemand onderweg. Onze voeten zetten de stappen op veelal onverharde paden.

We gaan door het natuurgebied Langven en de Maurik. Over een veerooster en ja je raadt het al… loslopende grote koeien met enorme horens. Precies op ons pad. Daar moesten we omheen en gelukkig bleven ze ons op voldoende afstand nakijken.

We vonden een bankje uit de wind, wel nog in het begrazings gebied. Dat zou ik zelf nooit zo gauw kiezen. Stel dat ze plotseling komen…..

Ook deze route is met veel zorg voorbereid door de makers. Deels het wandelroute netwerk, deels de mooiste paadjes er tussen de door.

Na het Langven gaan ernaar het noordwesten terug naar Grave. Intussen passeren we een oude molen Vergezicht. Het is een graanmolen die nog volop in bedrijf is.

Na de vesting Grave gaan we naar het Emmaus klooster terug. In de verte zie je het tussen de bomen goed liggen.

Klooster wandelingen dag 1

16 mei, 17 km droog 13 graden

Sinds 1 mei is de kloosterwandeling geopend. Ook het Emmaus klooster van Velp ligt op de route en biedt gelegenheid om vanuit het klooster een klavertje 4 rondom Velp te doen. Wandelingen variërend van 8 – 22 km in alle richtingen.

Vandaag startten we met de groene in de richting van Reek. Zoals die hierboven staat 11 km. Daarna zouden we de blauwe naar Grave erbij doen. Het werd anders…..omdat we er voor kozen om het ommetje naar de Reekse heide toe te voegen. Hiermee kwam deze wandeling op 17 km. Prima voor een eerste dag, zeker als je voor jezelf wilt kijken wat kan. We gingen dan ook niet het rondje naar Grave erbij doen……

Na de ontvangst met koffie gingen we op pad. We zijn: Ilse, An, Thea, Nellie en Mieke. Net toen we waren “ingetreden” gingen we weer naar buiten.

Het is bijzonder mooi richting Reek. Een watertje, velden met fluitenkruid en fotogenieke luchten. Door de regen van de afgelopen nacht ruikt het heerlijk. De blaadjes zijn nog mooi lichtgroen.

In Reek was het tegen 12 en we waren van harte welkom op het terras. Met voldoende ruimte voor ieder doen we ons tegoed aan een brownie of MonChou met kersen. Eigen gemaakt en dat kun je proeven.

We verwelkomen ook Joepke en Annemarie die een dagje meewandelen.

We nemen het extra ommetje naar de Reekse heide. Let op dit is 6 km meer en je hebt de nummers van het wandelroute netwerk nodig. Het is bijzonder mooi en zeker de moeite waard.

Ook de wandeling terug naar het klooster kent mooie paden, beukenlanen, en verharde kleine weggetjes.

Een bloemenzee van fluitenkruid…….

Wordt het nu een beetje heiig? Of is het de voorbode van toch nog even een dreigende bui. Het wordt wel heel donker….op een paar spetters na houden we het droog.

Na deze wandeling komen we weer bij het klooster aan. Even aanbellen…..wat vind ik dat leuk…

Deze mooie wandeldag sluiten we af met een etappe drankje….en uitrusten voor de dag van morgen.

Kloosterwandeling dag 2

25 km, 15 graden, meest droog

Vandaag staat de wandeling door het Raamdal en kasteel Tongelaer op de planning. Volgens de tekst circa 22 km, het werden er 25.

Vanaf het klooster gaan we eerst naar het zuiden, met een ruime bocht ten zuiden van Grave. We hebben echt geluk vandaag met het weer. Regelmatig dreigde het, er kwamen een paar druppels en het was weer droog.

Kleine paadjes, aan weerszijde weelderig groen en de mooie gele stinkende gouwe.

Vandaag verwelkomen we Jolle.

Na bijna 2 uur nemen we even pauze. Een bankje, een beetje uit de wind. De temperatuur is goed we nemen het ervan.

Het mooiste deel is door het Raamdal, een natuur gebied langs het riviertje de Raam. De dreigende luchten vind ik zo mooi…….zeker als we dan net niet bat worden. De combinatie met een beetje zon en het fluitenkruid maken het beeld compleet.

Om naar kasteel Tongelaer te gaan, gaan we door natuurgebied Langven. Daar waar de taurussen los lopen.😉 Gelukkig hebben we die vandaag niet gezien. Wel wilde paarden, maar ook die bleven op afstand.

Wat me verraste waren de grote paddestoelen…..zo te zien nog helemaal nieuw. Waar de overvloedige regen al goed voor is….

We hoopten op koffie bij het terras van kasteel Tongelaer. Die was dicht. Wel kwam er even een bui en konden we bij een schuurtje schuilen. Alweer een hele korte bui.

Het is bijzonder rustig. Zelfs in het mooie Raamdal komen we bijna geen mensen tegen. Op weg naar Grave gaan we over rustige boerenwagen. Heel voorzichtig zien we de mais boven de grond komen.

Wat verder meidoorn. Prachtig om te zien.

Die donkere lucht daar….zou dat dan toch die voorspelde grote bui zijn? Ja, we ontkomen er niet aan en gaan zelfs even schuilen bij een gebouw van de GGD. Tot onze grote verrassing hebben we later in Grave zon. Ons eerste terrasje van vandaag.

Dan zijn het nog bijna 3 km door de velden naar het Emmaus klooster. De laatste loodjes…..

Zowel voor Ilse als Jolle de eerste keer dat ze 25 km liepen. Deze uitdaging is gelukt. Een hele goede prestatie.

Morgen onze laatste dag, dan gaan we naar Keent.

Emmaus klooster

18 mei

Vandaag begonnen we de dag met een stilte wandeling door het klooster. Sfeer voelen alsof je letterlijk dezelfde weg door de tuin loopt, zoals de paters dit hebben gedaan. Met bomen lanen, de Lourdes grot, en het huisje bestemd voor de mensen die waren getroffen door het pest virus. In het eigen stilte komen en geraakt worden door de sfeer. Hieronder vind je wat foto’s van onze stilte wandeling. Tot slot een gedicht, dat ik passend bij de stilte wandeling vind.

Precies een moment waar het licht op het beeld viel

De tuin is een lust voor het oog. Fluitenkruid, bos hyacinten en de tuin met rododendrons.

Nog net voor het einde van deze stilte wandeling barst de regen los. We vinden in de tuin een afdakje en luisteren daar naar het verhaal van de vijver. De eerste avond waren we daar om de laatste zonnestralen over het water te zien glijden. Een moment van bezinning.

Ook binnen in de eetzaal ga je terug in de tijd. Grote ruime tafels, zodat we met de nodige afstand toch samen konden zitten.

Het beloofde gedicht……

Kloosterwandelingen dag 3

18 mei, 11 km, eerst heel veel regen, later half bewolkt

Na de stilte wandeling in de tuin van het klooster gingen we op pad naar het natuurgebied Keent.

Die vele regen was voorbij, toen we op pad gingen voor deze wandeling. Met afwisselend een zonnetje en wolken, wordt dit landschap er een van wolkenluchten, water en landbouw gebieden.

Niet dat het overal droog was. Hier, enkele km verder, zien we de regen naar beneden plenzen.

Hier staan de taurussen wel wat verder weg gelukkig… Een veld vol met boterbloemen, kleurt alles mooi geel.

De route wijst ons door een gebied waar de taurussen los lopen. In dit seizoen zijn er vele jongen. We weten dat je er niet dichtbij moest komen. Ze lagen precies op een pad. Met een wijde boog gaan we er omheen. Mijn oranje regenjas houd ik goed uit het zicht. Ik vind het zelf ook niet fijn. Zeker niet na het verhaal dat iemand zo een Taurus boven zich aantrof en de horen in zijn hand had.

Deze stond gelukkig wel achter het hek. Dreigend kwam die in mijn richting.

Erg leuk dat we koffie konden krijgen bij het museum. Ook kregen we er een rondleiding. In het museum zijn allerlei voorwerpen uit de landbouw te zien, maar ook een naaimachine, zoals mijn moeder die had.

In een aangenaam zonnetje hebben we even pauze. Op dat moment komt er een pelgrim langs die de Walk of Wisdom loopt. Ze deelt haar enthousiaste verhalen en het voelt alsof we op een Camino zijn.

Over de dijk gaan we terug naar het klooster. Wat een heerlijke dagen. We hebben er erg van genoten. An, Nellie, Thea en Ilse fijn dat jullie erbij waren. Ik ben trots op jullie…..Ervaren lopers, zoals Nellie en Thea en zeker ook voor Ilse, beide startende lange afstand lopers. Dat hebben jullie toch maar mooi gedaan.

Kloosterpad dag 3 Ravenstein – Kasteel Tongelaar

30 januari, 22 km droog, deels zonnig 8 graden

Vandaag vertrokken we om 9 uur vanaf Ravenstein, direct vanaf ons overnachtingsadres Hotel de Keurvorst. Van het Kloosterpad is het een deel van etappe 4 naar Velp en een deel van etappe 5 van Velp naar Kasteel Tongelaar.

Wakker worden met een strak blauwe lucht, was zeker gehoopt. Als het dan zo zonnig is, start de dag heel goed. Door de stadspoort van Ravenstein en dan in oostelijke richting op weg naar het natuurgebied Keent.

Keent is een jong natuurgebied. Ooit lag het in Gelderland, in 1938 werd een Meander van de Maas afgesneden en werd Keen bij Noord Brabant gevoegd. Er lopen in Keent grote grazers. Als voetganger kun je over de staphekjes in de weilanden lopen. Wij liepen over de verharde wegen van west naar oost, gelukkig waren die wegen met prikkeldraad gescheiden van de runderen. We zagen wel dat de kudde gezamenlijk een weg overstak. Net alsof het georganiseerd was, we zagen alleen niet wie dat deed. Het leek alsof ze dat zelf deden.

Niet ver van Keent gaan we landinwaarts naar het Emmaus klooster van Velp. Op deze locatie stond eens Huize Emmaüs, dat de kapucijn pater Basilius van Brugge in 1645 als klooster betrok. Dit gebouw werd in 1716-1717 zodanig door het Maaswater getroffen. dat het niet meer bewoonbaar was. Toen pas werd het huidige klooster in verschillende fases opgetrokken en voltooid in 1733. Opvallend is het (deels mobiele) altaarretabel met een beeldengroep van de Emmaüsgangers. In de kloostertuin staat een pesthuisje uit 1670 als kluis voor die kapucijnen. die pestlijders bijstonden.

We vervolgen ons pad naar Grave. Ook een stad aan de Maas, dat al bestond in de 12e eeuw. Al vroeg had Grave een ziekenhuis, het Catharina gasthuis. In de straten zijn oude foto’s van dit gebouw geplaatst. Grave kent een blinde instituut, dat al dateert van rond 1850

Na Grave gaan we langs de Raam. Een kronkelende rivier, die water afvoert naar de Maas. In de oorlog maakte deze rivier deel uit van de Peel-Raamstelling. Een verdedigingslinie. Er zijn nog bunkers zichtbaar.

Het laatste deel van de wandeling is door natuurgebied Maurik en Langven.

We lopen tot aan het kasteel Tongelaar. Een zeer afwisselende dag vandaag.

Voor Annemiek was dit het slot van haar 3 dagen Kloosterpad. Wij gaan nog een dagje verder op pad. Op weg naar Sint Agatha…