Vandaag hebben we een dag in Santiago waar we stiekem best wat kilometers maken. Om half 9 gaan we ontbijten en het is druk in de ontbijtzaal. We hebben een ruime keuze van het buffet, dat is wat anders dan een croissantje of tostado met jam op de camino.

We gaan met zijn allen naar de Kathedraal naar het beeld van Jacobus en lopen langs het graf. Daarna gaan we naar de overdekte markt. Wanneer we een kop koffie willen besluiten we naar de huiskamer van de Lage Landen opgezet door het Nederlands Genootschap Sint Jacob te gaan. Hier kun je ervaringen delen met de vrijwilligers en andere pelgrims. We noteren daar onze namen in het boek en praten over onze ervaringen.

Daarna is het tijd voor de pelgrimsmis die nu niet in de Kathedraal gehouden kan worden omdat er in gewerkt wordt. De man die als vrijwilliger in de huiskamer werkt gaat met ons mee naar de mis. In de kerk is het druk. Wij vinden links van het altaar nog een bank en zetten die aan de zijkant voor het beeld van Jacobus.

Snel daarna begint de mis waarvan ik nu iets kan verstaan maar mijn spaans is niet voldoende om alles te verstaan. Ik heb niet gehoord dat pelgrims uit Nederland genoemd werden maar we zijn er. De non die zingt maakt de mis speciaal voor mij.

Na de mis halen we onze Compostella op. Het scheelt heel veel wachttijd nu we dit als groep konden doen. Marian ziet in de Huiskamer een bekende, wat een toeval.

In plaats van lunch gaan we een pelgrimsmenu eten zodat het vanavond niet zo laat wordt. Daarna nog wat winkelen of uitrusten en dan hebben we nog best wat tijd over. We gaan sangria drinken, nu heet het geen etappedrankje. Wanneer we naar het terras lopen maakt Regina een foto van ons op de trappen. Jammer dat ze er zelf niet bijstaat. Lorita vraagt een man om een foto van ons allemaal te maken. Hij lacht er komt eraan. Het is een goede foto en de man lacht weer, hij blijkt fotograaf te zijn die groepen op die trappen fotografeert.

We vinden het allemaal fijn om morgen naar huis te gaan maar zullen elkaar vast ook missen. De ervaring om deze camino samen gelopen te hebben nemen we mee naar huis.

Leuk dat veel mensen ons gevolgd hebben, dankjewel voor alle reacties en hopelijk heeft onze tocht inspiratie gebracht.

23 graden, droog op een paar druppels na, 26 km.

Meestal vertrekken we heel vroeg in de ochtend maar nu hebben we er voor gekozen om pas om 8 uur te gaan. De weersvoorspellingen geven aan dat het vanaf 8 uur minder gaat regenen en dat klopte. Wanneer we buiten komen en dit bijzondere huis verlaten is het zelfs droog.

Enkelen van ons hadden koffie uit de automaat genomen voor we vertrokken. Als je vergeet de volle beker eruit te halen en de volgende koffie pakt gaat het mis. Een beker zit helemaal vast in de machine gedraaid. We melden het omdat we het zelf er niet tussenuit durven te trekken, bang dat er iets kapot gaat. Gelukkig heeft de hulp het snel voor elkaar. We lopen in het licht en dat is wel zo fijn.

Doordat we er weer flink de pas in hebben zijn we snel bij een hotel waar we kunnen ontbijten. Het bestellen duurt wel lang waardoor we pas om half 10 verder gaan.

We spreken af om half 12 bij een barretje te stoppen voor koffie. Het is een mooie route, veel door de natuur en het gaat even regenen zodat we de poncho’s weer kunnen gebruiken.

De kerk die anders nooit open was is dat nu wel, een voordeel van later zijn, en we kunnen er een stempel krijgen.

Een barretje is er niet te vinden om half 12 waardoor de voorsten van de weg gaan en ze proberen mij te bellen en sturen een app met een foto van Gré bij de straat waar we in moeten Onderweg ben ik niet via app of mail te bereiken omdat dit te veel batterij kost en de telefoon had ik niet gehoord. Zodoende lopen wij door ipv naar het barretje te gaan. Inmiddels is het 12 uur geweest en gaan wij op een paar stenen zitten om te lunchen. We waren er aan toe om iets te eten en bellen de anderen. Weten we van elkaar waar we zijn.

We lopen door tot de volgende bar zodat wij allemaal koffie kunnen drinken. Dat duurt nog een poos en ook daar duurt bestellen lang. Dan hebben we een lange pauze. Corrie had vanmorgen appelcarrees meegenomen die anderen vergeten hadden. Nu deelden we deze, dat was even een lekker hapje. En verder gaan we weer, het is te zien dat de herfst begint.

Ne een klimmetje staan de dames op de brug te kijken, de route is een beetje anders dan vorig jaar.

We komen dichter bij Santiago en het tempo blijft hoog. We lopen nog steeds door natuur.

Als we onder dit viaduct doorkomen lopen we even later de stad binnen.

Na vele kilometers komen we bij het plein. We lopen er al zingend op met ons eigen lied:

Santiago, Santiago,

Hier zijn wij, hier zijn wij,

We hebben ver gelopen, (2x)

Blij zijn wij, blij zijn wij

Santiago, Santiago

Estámos aqui, estámos aqui

Caminando mucho

Estámos feliz, estámos feliz

Gefeliciteerd Ineke, Regina, Gré, Marian, Corrie en Lorita. Ook al was het wel eens moeilijk, jullie hebben doorgezet!!! Knap gedaan!

Gelijk na aankomst zien we Joseph en Florence en we nodigen ze uit voor ons etappedrankje. Werd weer gezellig.

Bij het pelgrimsbureau is het druk en er worden vandaag geen nummers meer uitgegeven. Ik mag wel naar binnen om ons als groep aan te melden. Kunnen we morgen onze Compostella ophalen. We eten bij het monistario waar we ook slapen.

Corrie, Gré en ik gaan nog naar de muzikanten en dat was erg leuk! De anderen gingen slapen, die waren moe. Waren wij ook maar we hadden het er voor over, zou vvor ons zonde zijn om deze muzikanten niet gezien te hebben.

20 graden, bewolkt en droog tot we in Padron zijn, 22 km

Voor de eerste keer word ik wakker van de wekker die net als andere dagen op 7 uur staat. Ik klim van het stapelbed naar beneden en voel pijn in mijn linkeronderbeen. Wat is dat ineens? We pakken in, checken alles en gaan beneden ontbijten. Aan de overkant is een supermarkt en daar brandt al licht. Kunnen we dadelijk water en fruit kopen. Helaas gaat die pas om half 10 open maar bij ons hostel kunnen we water kopen zodat we in ieder geval dat hebben. En daarna lopen we al snel de stad uit en de natuur in.

We komen een man tegen die in rap spaans ons naar een café verwijst waar we de groeten van hem moeten doen. We stoppen daar om koffie te drinken, nog iets te eten en lunch in te slaan. Regina verzamelt onze adressen om straks een kaartje te sturen. Leuk om eens post te krijgen in ons app, sms en mailtijdperk. We realiseren ons dat we nu snel in Santiago zullen zijn maar we mogen nog even genieten van de routes en elkaar. We gaan verder en zien deze pompoenen, hoeveel zouden die wegen?

Gisteren hadden we het over padron pepers en vandaag zien we de struikjes waar ze aan groeien en de oogst.

Dit beeld tegen de bewolkte hemel laat zien waaraan je de pelgrim herkent, rugzak en stok, hoewel de meeste pelgrims zonder stok lopen. In onze groep is het of stok of rugzak maar niet allebei.

Vandaag lopen we niet zo snel maar Gré blijft er flink de pas in houden. Wanneer wij bij de volgende koffiestop komen heeft Gré er zelfs al een kopje koffie gedronken. Ze blijft wel gezellig mee pauzeren met ons en daarna loopt ze heel even met mij mee tot ze echt door wil lopen en ik leg uit waar ze in Padron kan wachten.

Op een muur hangen veel schelpen met tekst van mensen overal vandaan.

Voor de veiligheid loopt de route via een tunneltje zodat we niet langs de drukke weg lopen. Je herkent ze misschien zo niet maar het is toch echt Marian in het tunneltje.

Natuurlijk bedenkt Corrie onderweg weer eens iets waar niemand anders op komt.

We zijn om 2 uur in Padron en vanaf die tijd zou het gaan regenen. Net als we naar een barretje lopen voor ons etappedrankje begint het te regenen. Hebben we goed gedaan. Lorita trakteert ons op een drankje en padron pepers. Corrie neemt er een krijgt het er zo warm van dat ze het pepertje snel in een servetje laat verdwijnen. Ik ken ze niet als heet en het pepertje dat ik eet is dat ook niet maar het tweede pepertje… Blijkt dat ze in Padron de pepers met gemalen pitjes bakken waardoor ze zo heet zijn. We lopen naar ons pension en het regent een beetje. Als we binnenkomen is iedereen verbaasd over het mooi ingerichte hostel. Een flinke upgrade na de laatste paar dagen. We hebben twee kamers en geen stapelbedden.

’s Avonds halen we de Pedronía welke bij de algemene herberg uitgegeven wordt. Is speciaal voor pelgrims. Daarna gaan we een pelgrimsmenu eten en we zijn het eensgezind, we nemen allemaal spaghetti en een salade die we delen. Het was heerlijk en dan lopen we door de regen terug om voor de laatste keer van deze reis een kamer te delen. Morgen hebben we allemaal een eigen kamertje, maar eerst nog wat kilometers lopen vanaf Padron naar Santiago.

20 graden, droog, wolken en zon, 25kmNa een voor iedereen vrij goede nachtrust is het even lastig met inpakken in het donker. Onze andere kamergenoot slaapt nog of houdt zich slapende. Het is droog en we gaan eerst bij een bakker eten. Het is hier duurder dan eerder maar dat komt misschien ook omdat Pontevedra een grote plaats is. Bij ons ontbijt krijgen we een zoet hapje. We nemen iets te eten mee en als pelgrim is het fijn om altijd water bij te hebben. Deze pelgrim vindt onderweg water. Lees verder Dag 11 van Pontevedra naar Caldas de Reis →

20 graden, één regenbui, 21 km

Toen we wakker werden was het nog droog, inpakken en naar de bakker voor een ontbijt en we kunnen iets voor de lunch meenemen. Wanneer we gaan lopen regent het een beetje. Hoezen om de rugzak, regenjas of rugzakponcho aan en op pad. We komen langs hostel Regina, was leuk geweest voor Regina wanneer we daar geslapen hadden.

Lees verder Dag 10 van Redondela naar Pontevedra →

20 graden, bewolkt en 17 km

Doordat het zo warm was op de kamer lieten we het raam open staan. Hierdoor hoorden we het verkeer voorbij razen maar ondanks dat heb ik vrij goed geslapen. Om kwart voor acht zitten we aan het ontbijt wat voor ons klaargemaakt wordt. Tosti, toast, broodje of muesli kun je bestellen. Daarnaast koffie of thee. Fruit en een snackje kunnen we meenemen. Een verwennerij allemaal. Dat het bewolkt was kon ik vanuit het pension al zien maar de mist boven de bergen zag ik pas toen we de stad uit liepen.

Lees verder Dag 9 van Porriño naar Redondela →

27 graden, mist, wolken en zon, 21km

Wanneer ik ’s morgens naar buiten kijk zie ik dat het grauw is. Vreemd na steeds een blauwe hemel gezien te hebben. Voor de verandering had ik eens lang doorgeslapen. We hebben een luxe ontbijt in het hostel en gaan daarna op pad naar Spanje.

Lees verder Dag 8 van Valença naar Porriño →

30 graden, zonnig en 20km

Voor de eerste keer gaan we ontbijten in een barretje. Iets verderop langs de route is er een. De wekker liep om 7 uur af en we lopen om kwart voor 8 aan. In het barretje zijn meerdere camino lopers. Een lekker broodje banaan en camillethee voor mij, een stempel, water en fruit inslaan en we gaan op pad. Een hondje staat langs de kant en krijgt van Corrie een stukje brood. De hond gaat het verstoppen voor later.

Lees verder Dag 7 van Rubiães naar Valença →

26 graden, wolken en af en toe zon, 18 km en Gré, Ineke en ik 21 km

De eenpersoonskamer mocht ik delen met muggen die mij lang wakker hielden en ook gestoken hadden. Om 7 uur vertrokken we zodat we vroeg op pad zijn. Het zou ’s middags kunnen gaan regenen en we hebben een pittige dag voor de boeg omdat we in totaal veel moeten stijgen en dalen. Een klim door het bos naar de top maakt deze route extra mooi maar ook zwaar.

Lees verder Dag 6 Van Ponte de Lima naar Rubiães. →