Categoriearchief: Waddenwandelen
Waddenwandelen Vlieland dag 2
Waddenwandelen Vlieland dag 1
19 november, 11 km, droog, meest bewolkt, 12 graden.
Wat is mooier dan plannen veranderen en dan kiezen voor de Waddeneilanden. Nu was het de beurt aan Vlieland en Terschelling. Gisteren waren we al naar het noorden afgereisd en hadden een overnachting in Franeker om de boot van 9.10 uur te kunnen halen. Auto’s laten staan in Franeker, met de trein van 8.35 naar Harlingen haven. Precies op tijd om de boot te halen. Nog even zoeken of we de goede richting hadden🤔.
We zijn op pad met: Leo, Elle, Marion, Elly, Marion, Jeanette, Jose en Mieke
We beginnen met de oostkant van het eiland. Eerst naar het noorden met een bezoek aan de vuurtoren. In het hoogteprofiel is het de vuurtoren, waar we met een hoge trap naar toe klimmen en later in de vuurtoren zelf.
Via de bossen met nog prachtige herfstkleuren lopen we naar het noorden. We zien nog de plant “kardinaalsmuts” in bloei Deze paden zijn goed begaanbaar, op een enkele plas na. Ook hier op Vlieland heeft het erg veel geregend. We hebben vandaag heel veel geluk. Na de wandeling komt het er met bakken uit en ook vannacht zou het veel gaan regenen.
Als we bij het strand aankomen hebben we eerst pauze bij het strandpaviljoen Badhuys. Met de wind in de rug, windkracht 7, lopen we 2 km over het strand. De windvlagen zorgen voor zandvlagen razend over het strand. Heel even komt de zon er bijna door. Over de duinen geeft het een zwart/wit effect. Die plotselinge schoonheid…..ogen en zintuigen open.
Dan is het goed dat we GPX hebben om te zien waar we het duin overgaan. In de beschrijving staat iets van: na paal 56 en een nummer 33000.400????. Dus GPX is makkelijker. De klim over de duinen is zwaar door het losse zand. Dan komen we in een zeer nat gebied, waar we een andere route moeten zoeken. De paden zijn totaal overstroomd. We vinden een hoger gelegen pad, maar ook paddenstoeltjes, die ik nog nooit had gezien. De paarse knoopzwam. Het hoger gelegen pad brengt ons naar droger duingebied, de Oostervallei.
Eindelijk komen we weer op de route op de oostzijde van het eiland. Ook hier klimmen we de heuvel over en gaan over het strand. Een groot deel van het strand is weggeslagen. We moeten een weg door de duinen zoeken. Zo komen we bij de jachthaven aan. Daar zien we de “Waddentaxi” die ons dinsdag naar Terschelling brengt.
Nog een klein stukje over een bospad, dat evenwijdig aan de Waddenzee loopt. Zo komen we bij de haven uit en hebben we ons eerste rondje gerond. Wat een avontuurlijke, afwisselende dag!
Die sluiten we af met het eerste etappe drankje.
Waddenwandelen Terschelling dag 3
24 november, droog, 7 graden windkracht 7 van West Terschelling naar Midsland
Een mooie afrondende wandeling vanaf ons hostel Stayokay bij West Terschelling. De eerste dag op Terschelling waren we ook bij ons hostel gestart en gingen eerst naar het oosten en dan tot en met Hoorn. Gisteren helemaal over de oostzijde en vandaag de laatste 7 km. Ook vandaag hadden we weer geluk met het weer. In de nacht had het veel geregend en ook nog tijdens het ontbijt. Het werd droog en warempel kwam de zon erdoor. Op dit kleine stukje veel variatie. Eerst door het bos van West.
Bij het meertje van Hee was het tijd voor de laatste groepsfoto. Een echtpaar had net een duik genomen…..brr en dat in november.
De Arjansdune zijn er vlak na. Enorme trappen en Leo, Jeanette, Elly en Elle klimmen naar boven. Zij ervaren daar bovenop hoe het is om windkracht 7 te trotseren en bijna te kunnen vliegen.
Het laatste deel gaat door de polder naar Midsland en dat is naar zuid oost. Met de noordwester storm was dat fijn. Er dreigde een kleine bui, het waren alleen 3 spetters.
In Midsland vinden we een bakker die open is. Dat is een moment voor het laatste cranberry gebakje.😉
Met de bus gingen we in 10 minuten terug. We halen de bagage op en gaan met de taxi terug naar de boot. Deze keer een drukke boot. Zo kunnen we weer langzaam wennen aan de drukke tijd. Dan begint ook het slechte weer met veel buien.
We hebben een fantastische week gehad. Vlieland en Terschelling gerond, fijne vriendschappen opgebouwd. Bij alle wandelaars in enkele dagen de ontspanning zien. Voelen wat je kunt en hoe je kunt genieten van alle stappen die je zet. We zullen deze week van Waddeneilanden als herinnering bewaren. Tot een volgende keer
Waddenwandelen Terschelling dag 2
23 november, 18 km van Midsland Noord via Hoorn en Oosterend naar Boschplaat. Helder weer windkracht 7(!)
Op de kaart het meest oostelijke deel. Wat een prachtige dag weer op dit mooie eiland. Gisteren waren we in Hoorn geëindigd. Vanwege de wind kozen we voor wind in de rug en dan ook beginnen bij het geplande eindpunt en dat was Midlands noord. Het eerste deel door het Formerumer bos, daarna over een duin gebied naar Hoorn.
Van Hoorn naar Oosterend gaan we door de polders. Honderden ganzen vliegen voor ons op. Voor we naar de Waddenzee gaan, lopen we door Oosterend. Precies als we daar aankomen gaat een restaurant voor ons open. We hebben alweer geluk.
Bij de Waddenzee glanst het zonlicht ons tegemoet. Wind in de rug, laag water. We laten de km’s onder onze voeten glijden. Geen enkele wandelaar te bekennen. We hebben het “rijk” alleen. Wat lopen we daar te genieten.
Aan de rand van de Boschplaat zou het weleens heel vochtig kunnen zijn…..Dat klopt ook! Afgezien van de fietspaden, zien we op de paden van het “Waddenwandelen” veel water. Er zit niets anders op dan onze route aan te passen. We komen er ook achter dat we tegen de wind inlopen met windkracht 7 niet gemakkelijk is.
Uiteindelijk komen we via het fietspad weer terug in Oosterend uit. Daar nemen we de bus terug. Deze keer gaan we tot West Terschelling en te voet terug naar ons hostel. De Brandaris nog even te zien met een ondergaande zon met een roze lucht.
Wat een gezellige afsluiting van deze wandeldag. Bij de openhaard ons etappe drankje. Dank je wel Stayokay van Terschelling voor de geweldige verzorging.
Waddenwandelen Terschelling
22 november, 20 km droog en bewolkt
Wat denk je van wakker worden en dan getrakteerd worden op zo een mooi ochtend rood….
Na Vlieland is het de beurt aan Waddenwandelen op Terschelling. Direct van het Stayokay hostel gaan we naar het zuiden richting West Terschelling in de volle tegenwind het waait al hard. We vinden het fijn dat we vandaag vooral naar het oosten lopen.
Het Groen strand is een schitterend natuurgebied. Rond 1800 was het de westgrens van Terschelling. Halverwege de 19e eeuw groeide een zandplaat aan het eiland vast. Het strand kwam landinwaarts te liggen, raakte begroeid en kreeg de naam Groene strand. Op dit moment is er een groot project georganiseerd in de waterhuishouding beter te regelen.
Het is paddenstoelen tijd. In het bos vinden we de kluifjeszwam en de oranje trilzwam. Hier op Terschelling zijn de fietspaden niet onder water gelopen. Wel zien we alle andere paden onder water staan.
Later komen we langs de duinen met duinmeertjes. De kleuren in dit landschap zijn intens. Het groen van de vele mossen, goudkleurige rietkragen, het water in de vennen.
We lopen dan een paar km over het strand. Een groot leeg strand. We rekenen uit hoe lang dat ongeveer duurt, voor we de duinen weer overgaan naar Midsland aan Zee. Op De GPX track zien we precies waar dat is. Intussen gaat het een beetje motregenen. We schuilen bij een huisje en eten er ons lunchpakketje. Het is even fijn om er droog en uit de wind te zitten. Het pad door de duinen van Midsland aan Zee, is zeer drassig. Het valt niet mee om droge voeten te houden.
Het strand na Midlands aan Zee is bijzonder verrassend. Het zijn duinen met ertussen heel veel duinmeertjes. Niet heel duidelijk dat je er misschien niet meer doorheen kunt gaan.
Na 3 km lukt het toch om de weg terug langs de vennetjes te vinden. De laatste km’s door de bossen naar Hoorn. Een fietspad met aan weerszijden heel veel water. En weet je wat de verrassing van de dag was….? We kwamen in Hoorn aan en precies op dat moment was de bus er naar ons overnachtingsadres….in 1/2 uur waren we terug. Het is steeds harder gaan waaien. Windkracht 6. Even voelen hoe het is om in de regen tegen de wind in te lopen. We genieten na van de dag onder het genot van ons etappe drankje.
Waddenwandelen Borkum dag 2
1 maart, 18,2 km zonnig 6 graden Borkum
En dat was dan de laatste dag van dit “Waddenwandelen” avontuur. Wat voor een dag……Volop afwisseling van de Waddenkust, duinvalleien en strand en voor de 4e dag op rij, zonnig en droog weer.
Heel handig is het busvervoer hier op het eiland. Na het ontbijt nemen we de bus naar de Neuer Deich, daar waar we gisteren waren geëindigd. 4 km, binnen 10 minuten zijn we er. Zo kunnen we de tijd nemen en hoeven niet op de tijd te letten. We komen aan het einde van de dag weer in het centrum aan.
De eerste km’s langs de Waddenzee. We horen de wulp, de veldleeuwerik en zien ontelbare ganzen. De lucht is wederom strak blauw. Geen verkeer te zien, op een enkele fietser na. We hebben het gevoel of we het eiland voor onszelf hebben. Die rust en ruimte is een weldaad!
Het zijn bijna schilderijen met die strak blauwe lucht. Of onze schaduwen op het gras. Als je goed kijkt geeft het om ons heen speciaal licht. Dat komt door het breken van de zonnestralen op nat gras. (Wij maar denken dat we heel speciaal zijn ….😉)
Na een km of 5 gaan we door een natte duinvallei naar het strand. In het begin staat ook een bord dat de wandelpaden overstroomd zijn. We letten niet zo op het bord en we zien wel. Het kan ook bijna niet erger zijn dan het avontuur op Schier toen we er niet door konden gaan. Er liggen een paar planken en boomstammen om de plassen te passeren. Elly was er al overheen en ging kijken of we er verder door zouden kunnen. Dat lukt. Ik ben dan niet zo een held. We helpen elkaar om moed te verzamelen. Het lukt ons allemaal. Onze schoenen blijken nog goed waterdicht, gelukkig.
Op onze GPX track zien we waar we de duinen over kunnen. Een immens strand ligt voor ons. Kennelijk zijn we deze dag de eersten. Alleen onze voetstappen in het zand.
We zien een jonge zeehond op het strand. Het lijkt vanuit de verte een jas. Verschrikt maakt de zeehond zich uit de voeten.Na een km of 3 klimmen we de duinen op. Even stevig klimmen.
Ook in het noorden gaan we een duinvallei in. Deze keer een droge vallei over een geplaveid pad, dat later weer bij de zee uitkomt. Fantastisch mooi. We ervaren steeds opnieuw verwondering van elk deel van het eiland.
Borkum heeft 2 vuurtorens. We komen via de noordzijde het dorp binnen en komen nu langs deze vuurtoren.
We kijken terug op heerlijke dagen, verbondenheid, humor, warmte, mooie gesprekken. Inzichten. Voor allemaal weer een stapje verder. Van harte gefeliciteerd met het afronden van het “Waddenwandelen” van Schiermonnikoog en Borkum voor Marijke, Ria, Ellen, Elly, Henny, Joke en Yvonne. Heel speciaal voor Joke en Yvonne die alle eilanden de afgelopen jaren hebben gerond. We sluiten deze dag af met het laatste etappe drankje en een bijzonder gevoel. Een herinnering om op terug te kijken.
Waddenwandelen Borkum dag 1
28 februari, 10 km, eerst bewolkt, later zonnig 6 graden.
Na Schiermonnikoog is het dan nu de beurt aan Borkum. Het laatste eiland dat hoort bij “Waddenwandelen”. Speciaal, want we zijn in Duitsland.
Gisteren hadden we de boot van 19.30 uur vanaf Schiermonnikoog. 3 kwartier varen en je bent van het eiland af. Dat voelt wel gek. Hier rijden weer auto’s, het is druk en we rijden binnen een uur door naar Eemshaven waar we een hotel in de “middle of nowhere” hadden. Prima als uitvalsbasis naar Borkum. Wel in een industrie gebied met alleen maar windmolens. Aan het einde van de ochtend gingen we naar de haven. Er is in de winter maar 1 boot per dag. Daar begint het eiland gevoel weer. De zon lacht ons gelukkig weer tegemoet.
Direct van de boot is er een treintje die ons tot het centrum van Borkum brengt. Nostalgie….. Borkum is een zeer toeristisch plaatsje dat ons ook doet denken aan Oostende. Vele souvenirs winkels en restaurants. We stappen bij de 2e halte uit en zijn direct bij ons hotel Weisse Dune.
Om 14 uur gaan we op pad voor het eerste deel van onze wandeling. Direct van ons hotel naar het westen, langs het strand naar het zuidoosten en daarna door een natuur gebied. Van 6 naar 10 km lopen we terug langs de spoorlijn en bebouwing naar ons beginpunt van vandaag.
We komen bij het strand aan en zien een vrijwel gladde zee. Deze heeft bijna dezelfde kleur als de lucht. Oneindige zandvlaktes en in dit seizoen heerlijk rustig. Zo uit de wind is het bijzonder lekker. We denken echt aan voorjaar in plaats van winter. We hebben de tijd en nemen ook nog even een pauze met uitzicht op zee
Het wandelpad voert dwars door de Greune Stee een bosgebied ten zuidoosten van de stad. Dit berken en wilgenbos ligt in een natte duinvallei. Deze bomen verdragen dat water goed. We komen ook langs het model van de kogelbaken. Oorspronkelijk ruim 18 meter hoog, nu een model van ongeveer 4 meter.
Aan het einde van de geplande wandeling komen we uit bij een bushalte. We kunnen de bus nemen, of nog 4 km lopen. We kiezen lopen, die km kunnen er vandaag nog wel bij. Zo komen we toch op 10 km uit vandaag.
Tijd voor het etappe drankje. Nog net in de zon om 17 uur. En dat voor februari…..😃Als de zon weg is, wordt het snel koud.
Morgen gaan we Borkum “ronden” en dan hebben we alle etappes van “Waddenwandelen” gehad
Waddenwandelen Schiermonnikoog dag 2
27 februari, 20 km, zonnig 6 graden
Het loopt anders …….
Het plan was om via de Kobbeduinen naar het Willemsduin te gaan en dan naar het noorden over de kwelders. In het boekje van Waddenwandelen en op Topo GPS zie ik een wandelpad aangegeven met stippellijnen. Dat waren we van plan. Vanaf het dorp gaan we naar de Berkenplas. Er is bijna geen wind en de zon maakt het heel aangenaam. Vol goede moed gaan we op pad.
Een eindje verder komen we langs bunker de Wasserman. We klimmen bovenop en zien het wad aan de zuidkant, de Noordzee in het noorden en ook Borkum is te zien. De kustlijn van het Waddengebied was onderdeel van de Atlantikwall, de Duitse verdedigings- linie langs de West-Europese kust. De algehele capitulatie van het Duitse leger was op 5 mei 1945 een feit, maar het Waddengebied was daarmee nog niet bevrijd. Van 5 april tot 20 mei woedde er op Texel een hevige strijd tussen de Georgische opstandelingen en Duitse bezetting. Pas op 11 juni 1945 vertrokken de laatste Duitse soldaten van Schiermonnikoog en was heel Nederland bevrijd. Die bunker de Wasserman, diende als basis voor radar antenne, om vliegtuigen op te sporen. Het radarsysteem werd gesaboteerd en is nooit gebruikt.
De Kobbeduinen zijn te bereiken via een zeer natte duinvallei met kwelders. Die kunnen we bereiken. Dat gaat nog net. We gaan wel rechts en links van het wandelpad, en we vinden toch nog wel droge stukken om de Kobbeduinen te bereiken.
Daarna gaan we in de richting van Willemsduin. Een poging…..we komen erachter dat het echt niet gaat. Dan terug. Ik zie op Topo GPS nog een wandelpad. We proberen om de Kobbeduinen heen te komen. Een smal graspad lijkt de goede richting te zijn. We kunnen ook hier niet verder.🤔
We geven het op en gaan weer terug naar strandpaviljoen de Marlijn. Inmiddels hebben we 13 km gelopen. Steeds je knieën hoog optillen voor het gras en de lage struiken en tegelijkertijd oppassen dat je voeten niet wegzakken. We zijn blij dat we er even uitrusten.
We gaan over het strand terug. Ruim 3 km naar het westen, een breed strand ligt voor ons. We zien strandlopers, oneindige zandvlaktes, schelpen van speciale zeedieren. Schuim van de zee op het strand. Intens genieten we van dit moment. Ieder zoekt zijn eigen weg, alleen met het geluid van de golven. En als je terug kijkt, alleen jou voetstappen.
Over de Badweg gaan we terug naar het hotel. We gaan met de boot van 19.30 uur terug naar het vaste land en zullen in Eemshaven overnachten. Morgen gaan we met de boot naar Borkum.
Waddenwandelen Schiermonnikoog
26 februari, 12 km, zonnig 5 graden
Na Texel, Vlieland, Terschelling en Ameland is nu Schiermonnikoog aan de beurt om te ontdekken via het lange afstand wandelpad “Waddenwandelen”.
Vandaag zijn we aangekomen met de boot van 12.30 uur en we zijn met de bus direct naar het hotel de 4 dames gegaan. We hebben vandaag de westzijde van het eiland gekozen.
Voor deze dagen zijn we op pad met Joke, Yvonne, Ria, Marijke, Elly, Ellen, Mieke en Henny.
Direct als je de boot opgaat, is dat gevoel er al. We zijn aan zee. De wind waait om onze oren. Een koude wind, dat wel. Hoe heerlijk is het om meteen je hoofd leeg te laten waaien.
Via de Westerplas gaan we naar het Westerstrand. Op het fietspad is het best druk. We merken dat het voorjaarsvakantie is. Dan is het extra rustig om daarna over een gras/zandpad te lopen. Of om daarna boven op een duin de blauwe lucht te bewonderen.
Terug het binnenland in komen we langs de rode vuurtoren. Een echt kenmerk voor Schiermonnikoog. Op Schiermonnikoog zijn 2 vuurtorens. Ze zijn beiden van 1853. 2 vuurtorens om voor de zeelieden onderscheid te maken tussen Ameland en Schiermonnikoog. De witte zuidertoren werd later watertoren. Nu en zendmast voor mobiele telefoons. In de Rode toren zit nu de kustwacht.
Op Schiermonnikoog zijn diverse buslijnen, die aansluiten op de vaartijden van de boot. In de middag gaat er naar 1 boot, dus ook naar 1 bus. Het is uitsluitend bedoeld voor vervoer van en naar de boot, dus niet om in het centrum uit te stappen. We gaan dan ook via het strand en de duinen terug naar het hotel. En dat is op Schiermonnikoog maar 2,5 km. Voor ons wordt het een prima rondje van 12 km totaal.
In ons hotel konden we reserveren voor het eten, en wel om 17.30 uur. Geen probleem we zijn dan toch terug. Gezellig gecombineerd met ons etappe drankje. Onze eerste dag zit erop.