Via Augusta Dos Hermanas

Via Augusta

15 november, 22 km, eerst regen, later half bewolkt 25 graden Utrera Dos Hermanas

We hebben vandaag een jarige in ons midden. Van harte gefeliciteerd Janny. Bij aankomst in de eerste bar kregen we een heerlijke tractatie en we hadden alvast kaarsjes gevonden.

De Via Augusta volgens de “Buen Camino” app loopt naar Alcala de Guadaira. De planning heb ik gemaakt op de app van maps.me van Utrera naar Dos Hermanas. Dat betekent dat we een reservering in Dos Hermanas hebben. We kiezen ervoor om de oorspronkelijke route over Dos Hermanas te doen. En wat schetst onze verbazing? We komen op een andere Camino. Die heet Via Serrana. Zo zie je maar….het loopt wel eens anders en het komt goed.😉

Route volgens app Buen Camino
Via Serrana, volgens maps.me de Via Augusta

In de nacht had het erg geregend en ook tijdens het ontbijt viel het er met bakken uit. Maar even wachten, dachten we. De ergste regen was voorbij en we gingen op pad om de route te vinden. We moesten aan de linkerkant van het spoor zien te komen. Daar zagen we ” Via Serrana” en we besloten die te volgen. Die komt ook in Sevilla aan.

Waar we gedacht hadden dat het eenzelfde etappe zou zijn, was het heel anders. We liepen door olijfgaarden, langs sinaasappel bomen en over een smal, onverhard pad. Bloeiende gele plantjes. Net alsof dat buitje regen, de natuur direct laat opbloeien.

De paden zijn erg glad en er zijn diepe kuilen. We helpen elkaar en we kunnen ook niet voorkomen dat ik in het water glij. We proberen over de randen te gaan. Samen lossen we dit op.

We zien nog bijzondere dingen. Bloeiende cactussen, omgevallen bomen, en wel honderden kleine puntslakjes op een oude paal. Prachtig om te zien. Ik had ze nog nooit eerder gezien.

De laatste km lopen we langs het spoor naar Dos Hermanas. Hier verbazen we ons over de enorme hoeveelheid afval die overal ligt te slingeren. Door het centrum lopen we naar onze overnachting. Het Mare Hotel. Waar we gisteren in een soort “hokken” sliepen van 3 bij 3 meter, inclusief douche en wc, hebben we nu ruime hotelkamers. Dat voelt toch wel beter……

Via Augusta Utrera

Via Augusta

14 november, 21 km, licht bewolkt 25 graden, Trajana – Utrera

Na ons ontbijt stond de taxi op ons te wachten om ons naar Trajana te brengen. De plaats waar we gisteren waren geëindigd. We rijden 20 minuten, we waren gisteren een uur of 5 onderweg voor onze camino. En toch gaan wij lopen. De ervaring van elke stap zelf zetten en erachter komen dat je dat kunt.

We starten vlak bij de kerk van Trajana. We kijken nog of de pastoor die ernaast woont er is om ons een stempel te geven. Dat is niet het geval. Wel zijn er al mensen op het plein voor onze foto.

Aan onze taxi chauffeur hebben we gevraagd wat er gewoonlijk op het land staat. Dat zijn katoenplanten, die net 14 dagen geleden zijn geoogst. Aha, daarom zijn alle velden nu kaal. Voor dit jaar worden de velden voorbereid op zonnebloemen vanwege het tekort aan olie. Kennelijk is het een regel van de Europese Unie dat er maar max een bepaald quotum mag worden verbouwd. De olijven worden geoogst. Een man laat zeer trots zijn oogst zien. Hij verteld ook hoe hij die klaarmaakt samen met kikkererwten. Een eind verder zien we dat water uit de grond wordt opgepompt door een tractor.

De Via Augusta loopt eerst langs het spoor en langs een vrijwel droogstaand kanaal. Ernaast zien we bamboe en struiken. Een eind verder gaan we van het spoor af naar rechts.

Dat geeft wat afwisseling. We klimmen iets en zien in de verte Utrera liggen. We voelen ons heel klein in het landschap. Oneindige verten, vrijwel stil. We horen alleen onze voetstappen.

Dan zien we onder de poort Utrera liggen. We lopen door naar Plaza Major voor ons etappe drankje. Daarna gaan we naar pension Hidalgo. Toen we daar aankwamen bleek dat er 2 pensions Hidalgo zijn. Je raadt het al, we stonden bij de verkeerde deur. Zo kwamen er toch nog 2 km meer bij. Kan gebeuren 🤔….

Nog 2 dagen te gaan naar Sevilla…

Via Augusta naar Trajano

Via Augusta

13 november, 16 km, zonnig 25 graden naar Trajano

Er wordt nog steeds gewerkt aan de Via Augusta. Dat merken we doordat de route voortdurend afwijkt van alle GPX’s tracks. Zoals vandaag leidt de Via Augusta je naar Trajano, een erg leuk plaatsje met zelfs een Plaza Major.

Vanaf ons hotel lopen we naar Las Cabezas de San Juan. Een beetje heuvelachtig. De zon komt voorzichtig over de horizon en werpt lange schaduwen over het landschap. Het is zelfs een randje mist te zien.

Las Cabezas de San Juan ontwaakt. De voorbereidingen zijn in volle gang voor een hardloopwedstrijd. Bij de kroegen worden de terrassen klaar gezet. Dit seizoen is ook voor de Spanjaarden heel aangenaam. Alles is nu zo een beetje buiten. In de zomer is het veel te heet. Wij lopen erdoor en als we terugkijken zien we de stad achter ons liggen.

Daarna volgen lange rechte paden. Langs het spoor of een kanaal. Alles is vlak, geen schaduw te bekennen. Onder een viaduct hebben we even pauze voor we naar Trajano gaan.

De etappe naar Utrera zou meer dan 35 km zijn. Die heb ik verdeeld. Omdat in Trajano geen overnachtingsmogelijkheden zijn, gaan we met de taxi terug naar het hotel Venta el Pan. De aardige man die we gisteren op het terras troffen had alles perfect voor ons geregeld. Maar eerst het etappe drankje in Trajano op Plaza Major……

Via Augusta El Cuervo richting las Cabazas San Juan

Via Augusta

12 november, 27 km, zonnig 27 graden, El Cuervo richting las Cabazas San Juan

Ook vandaag was het opnieuw verder dan gepland. Volgens plan 20 km, dat zou de korste weg zijn. Tja, als die dan langs een drukke weg loopt kiezen we er toch voor om de Via Augusta te blijven volgen. El Cuervo Lebrija en dan voor Las Cabezas San Juan overnachten in hotel Venta el Pan.

Met vooral de laatste 5 km een mooie heuvel.

We zijn blij dat we niet langs de snelweg lopen. Naar Lebrija lopen we over veldpaden langs boerderijen, finca’s. In de ochtend is het lekker koel en we zijn dan ook zo in Lebrija. De route is goed gemarkeerd. Afwisselend met Camino Santiago en Via Augusta. Als we terugkijken, zien we dat we toch best wel zijn gestegen.

Bij het passeren van een Finca komt er net iemand aanrijden. Hij nodigt ons uit op de Finca te komen kijken en als we willen wat foto’s maken. Het is er mooi met veel planten en bloemen.

We hadden gedacht dat de route langs het stuwmeer zou lopen. Die zien we alleen in de verte. Het zijn vooral rechte paden langs een kanaal in een immens landschap. Zover je kunt kijken droge grond, de gewassen zijn er overal af.

De grote verrassing van de dag komen bij de laatste 6 km. Ik had een overnachting gepland, 2 km van de route. Dichterbij was niks. Volgens de route van de Camino app, hadden we een alternatief gezocht. Plotseling gaat de Via Augusta naar rechts ( en wijkt af van de GPX track) en komt zelfs langs het hotel. Het lijkt of de route door de hotel eigenaar is aangepast. Het is ook ineens heuvelachtig. Even genieten van mooie vergezichten en van de inspanning.😉

Na deze inspannende dag komen we bij het hotel uit. Het etappe drankje is bijna op ons aan het wachten. We worden verwelkomd met “buen Camino” een dame heeft deze zomer vanaf Ferrol gelopen en liet ons de foto van de kathedraal van Santiago zien. Naast ons zitten 2 mannen die voor ons wel vervoer willen regelen. Morgen slapen we namelijk ook hier en hebben we vervoer terug nodig. Hij is buschauffeur en heeft voor pelgrims bagage en vervoer geregeld. Zo zie je maar…..Camino kadootjes komen zomaar naar je toe……Proost voor deze bijzondere dag!

Via Augusta Jerez El Cuervo

Via Augusta

11 november, 30 km, zonnig, later bewolkt 25 graden, Jerez – El Cuervo

Gisteravond gingen we nog even langs de Santiago kerk, daar zouden we een stempel kunnen krijgen. Ja….de kerk is open, intussen was er een mis bezig. Jammer weer geen stempel, wel een speciale pelgrimspaal van 2021.

De korste route naar onze bestemming geeft 24 km aan. Dat is via de oude route volgens maps.me. Intussen is de route gewijzigd, we denken door de snelwegen en het spoor. We wilden de Via Augusta volgens de pijlen lopen…en wat kwam eruit? 30 km. Nooit meer gedacht dat ik dat nog weer zou kunnen. En wat blijkt? We kunnen het allemaal. Deze toppers zetten gewoon door.

Het duurde ongeveer 10 km voor we de stad uit zijn. We waren al om 7.30 uur gaan ontbijten, 1/2 uur eerder dan de andere dagen. In de ochtend was het al 14 graden, een heerlijke wandeltemperatuur. We zien de stad ontwaken, vele gaan voor het werk eerst een kopje koffie in het cafe halen. Het rustige relaxte Spaanse leven. We hebben veel bekijks. Wij, in onze wandelrokjes of korte broek, de Spanjaarden in een trui of donsjasjes. Het is ook goed kijken in de stad waar de bordjes staan. Als we Santiago zien denken we dat het de goede richting is….

Na ongeveer 8 km zijn we in Guadalcacin en vinden we een bar voor een korte stop. Even een pauze voor we naar het pad gaan dat naast de snelweg loopt. Er volgen km’s rechtdoor naast de snelweg over vrijwel vlak terrein. We lopen door tot 18 km en Janny vindt bij een benzinestation een doorgang…..een picknick tafel in de schaduw, waar we echt aan toe zijn. Bij het benzinestation kunnen we gelukkig ook wat te drinken kopen. Ik kan een stuk chocolade niet weerstaan.

Na deze pauze begint het glooiende landschap. Het is bewolkt geworden. De zon komt af en toe tevoorschijn en tovert licht op de droge velden. Eindelijk kunnen we naar de andere kant van de snelweg. Onder een tunnel door en ineens ook een ander landschap.

Ook voor het laatste deel kiezen we voor de Via Augusta en niet de korste route. Zo komen er op het laatst nog 2,5 km bij. Die kunnen er ook nog wel bij. Zeer vermoeid komen we op een terras aan voor het etappe drankje. Die is dubbel en dwars verdiend!

We overnachten in 2 appartementen bij Enfasis hotel. We zijn net binnen en zien de zon ondergaan.

Via Augusta Puerto de Santa Maria Jerez

Via Augusta

10 november, 14 km, even mistig, verder zonnig 23 graden, Puerto de Santa Maria Jerez

Gisteren avond gingen we op zoek naar een restaurant. We vonden er een eetstraatje en konden om 20.00 uur zelfs nog buiten zitten. We waren voor Spaanse begrippen op tijd en zagen het restaurant steeds voller zijn. Wat denk je van een brocheta met heerlijk gemarineerd varkensvlees?

Vandaag voelt het als vakantie dag. Een afstand van 14 km met een klein beetje heuvels en dan overnachten in Jerez een heel huis voor onszelf met een dakterras, Big house Jerez genaamd.

Hier op de Via Augusta zijn niet heel veel overnachtingsmogelijkheden. Zo was de afstand gisteren 26 km en vandaag 14. Gemiddeld wel 20, de lange afstanden zijn dan een extra uitdaging. Dichtbij ons hotel hadden we een erg leuke ontbijt bar gevonden. Een soort huiskamer, een zeer vriendelijke ober en allemaal verse bruine broodjes. Onze camino dag begon echt goed.

We lopen zo de stad, El Puerto de Santa Maria uit en dan gaan we door een mooi stukje natuur. Onverharde wegen en licht glooiend. . Precies dan is er plotseling een beetje mist, even twijfelen we of het brand is of toch opkomende mist. Myst-erieus gevoel geeft dat.

Dan volgt een lang stuk langs de snelweg. Wel een apart pad, zeker veilig en als we uitsluitend naast de snelweg kijken is het er best mooi. Een vrijwel kaal landschap, met hier en daar een bodega voor de sherry. Tussendoor hebben we even pauze. Gewoon op een vuilniszak (of iets dergelijks) aan de kant van de weg.

Nog een klein stukje en dan gaan we door de stadspoort van Jerez.

We waren lekker op tijd in ons huis (Big House Jerez) en kozen ervoor eerst onze pelgrimswas te doen. Met zo een groot dakterras in de zon wordt je was lekker droog. Daarna gingen we voor het etappe drankje.

Met het avondlicht is de kathedraal van Jerez prachtig! Een klein ommetje, dat kan er vandaag nog makkelijk bij.

Via Augusta San Fernando Puerto de Santa Maria

Via Augusta

9 november, 26 km, eerst regen, later droog 24 graden, San Fernando Puerto de Santa Maria

“Het loopt weleens anders”

Voor vandaag was flink wat regen voorspeld. We waren iets later bij het ontbijt dan gepland en daardoor waren we nog net niet onderweg voor de wandeling. En toen kwam het er met bakken uit. Een enorme plensbui, ik denk de voorspelde regen in mm in een kwartier naar beneden. We hadden al opgemerkt dat de lucht zo een vreemde kleur had…….

Het werd zo goed als droog en wij gingen na het ontbijt op pad.

Thuis heb ik de Via Augusta gedownload en ik gebruik maps.me en topo gps voor de navigatie. Rondom San Fernando zijn vele nieuwe snelwegen aangelegd en…je raadt het al, de nieuwste GPX track staat hier niet in. Wel hebben we regelmatig gele pijlen gezien, maar dat is echt niet meer van de huidige route. Jammer! Daardoor zijn we tot aan Puerto Real langs de snelweg blijven lopen. Op onderstaande kaart van 15-30 km.

De app buen Camino geeft de goede route. Zie onderstaand. Vooral van San Fernando naar Jarana echt anders!🤔

Dat het ook nog eens 2 km verder is…tja 26 ipv de geplande 23 km. We verliezen de moed niet en met wat pauzes lukt het ons om deze km te lopen. Het onweert en we zien nog hele dreigende luchten. Om op de goede richting te komen moesten we onder de snelweg door. De enorme bui had het pad veranderd in kleverige modder.

Na 13 km komen we eindelijk in Puerta Real aan. Inmiddels is het lunchtijd en we nemen dan ook echt de tijd goed uit te rusten. De bar heet “entrada” . Later zien we dat er in het centrum zeker ook leuke bars waren.

Puerta Real is ook een leuke plaats om doorheen te lopen. Gebouwen in roze, witte huizen met fleurige bloemen. Even niet langs een drukke weg. Tieners die nog school kostuums dragen.

Naar Puerto de Santa Maria is verrassend mooi. We lopen in een natuurpark met een brede laan en later over een lange brug. Plotseling zijn we de vermoeidheid vergeten en gaan over op genieten van de wandeling. In plaats van zoeken naar de juiste weg

Dan zien we een witte stad opdoemen. Dat is onze bestemming. Puerta Real de Santa Maria. Een vermoeiende en verrassende dag eindigt bij een luxe hotel. Crisol Monasterio. De modder nog onder onze voeten, we mogen toch zo doorlopen. Een gastvrije ontvangst…

Via Augusta Cadiz San Fernando

Via Augusta

8 november, 20 km zonnig 23 graden, Cadiz –  San Fernando

Wat was het een fijne afsluiting van onze aankomst dag in Cadiz. Om 21.00 uur bij de kathedraal op een terras, een glaasje wijn en wat te eten. Het is wel even schakelen naar het warmere weer, maar dat is zo gepiept 😉

Cadiz ligt op een schiereiland, zowel in het noorden, zuiden als westen de zee. Gisteren waren we met de taxi over de nieuwe brug gekomen. Na het ontbijt gingen we helemaal naar de uiterste punt voor onze start. Daarna gingen we de markering zoeken. Die vind je dichtbij de kathedraal aan de boulevard.

Eigenlijk zou de eerste dag 15 km tellen. Met het uitstapje naar de uiterste punt zijn er 5 km bij gekomen.

Er zijn vele toeristen in Cadiz, we horen Engelsen, Duitsers en ook Spanjaarden. Nog even van de nazomer genieten. Wij doen mee, het voelt als kadootje om zo op pad te zijn. Cadiz vinden we erg mooi. Met vele oude gebouwen. Als je langs de zee terugloopt, zie je al van verre de kathedraal erboven uit.

Na de bebouwde kom gaan we over een soort dijk naar San Fernando en passeren een natuurgebied: Parque Natural Bahia de Cadiz. We zien een soort scholekster met veel langere oranje stelpoten, ook een witte reiger en enkele andere. Ook nog bloeiende cactussen en vele vetplanten. Zowel rechts als links van ons is de zee. We lopen aan de linkerkant, rechts is een spoor en een weg. Het pad is wel een km of 4, we kunnen ons goed voorstellen dat je hier niet in de zomer moet zijn met meer dan 40 graden. Geen schaduw te bekennen. Ongeveer halverwege nemen we even een lunchpauze.

In San Fernando gaan we het spoor weer over en dan op zoek naar een terrasje voor ons etappe drankje en ons adres. Hospedaria Islasol, niet ver van de route. Hier in het uiterste zuiden is het heel gebruikelijk om in de avond rond 20.00 te eten. Wij gaan straks kijken waar we wat vinden……

Dat was onze eerste wandeldag…..

Via Augusta

Via Augusta

7 november 2022 op weg naar Cadiz

De Via Augusta is de verbindingsroute van de Middellandse Zee van Cadiz naar Sevilla, als aansluiting op de Via de la Plata. Morgen gaan we starten en hopen op 16 november aan te komen.

We zijn vlnr Frances, Marjo, Annemieke, Janny, Mieke en Monica

We hebben er zin in! Toetje van de zomer……

Beschrijving Via Augusta: A new route, created by the Asociación de Amigos del Camino de Santiago de Sevilla, which starts on the coast and links up with the Vía de la Plata in Sevilla. The Sevilla Amigos have not only devised the camino, but also painted the waymarks and produced a guide, similar in style to their excellent guide to the Vía de la Plata.

The Route:  This 173 km camino is probably the flattest of all caminos. Initially coastal, it then goes northeast to the sherry town of Jerez de la Frontera. For a while it follows a track near the A4 motorway before skirting Lebrija and running alongside irrigation canals across the plains of the Guadalquivir. It pauses in the attractive town of Utrera and then heads northwest to the city of Sevilla.

Dagwandeling N70

Dagwandeling

2 november, 17 km, zonnig 13 graden

Een van de pareltjes van rondwandelen in Nederland vind ik de N70 bij Nijmegen. Niet zo maar een makkelijke wandeling. Telt maar liefst meer dan 400 hoogtemeters en gaat dan ook voortdurend met o.a. trappen naar boven en naar beneden.

Deze wandeling is volledig gemarkeerd met groene palen en je kunt op diverse plekken starten. Een rondwandeling, bv vanaf Beek, Berg en Dal of vanaf de Sint Maartenskliniek in Nijmegen. Kijk voor meer informatie bij https://www.visitnijmegen.com/routes/3673389898/n70-natuurwandelroute of haal een kaartje bij de VVV. Ook al is de route goed gemarkeerd, je loopt zo een paaltje voorbij. Als je wilt trainen voor bv een Camino is het zeker aan te bevelen. Het is heel wat meer dan de Zeven heuvelen weg die de 4 daagse lopers kennen.

Wij starten meestal bij restaurant tante Koosje. Helaas was dat restaurant dicht toen we terugkwamen. In de wintermaanden is pannenkoek restaurant de Heksenketel in Berg en Dal misschien beter, omdat het restaurant is geopend.

Het is er zo mooi, de grond al bedekt met bladeren. Ook op de paden. Soms weten we niet precies hoe we moeten lopen. Dan zoeken we de groene palen. De beuken bomen krijgen een gele kleur, de grond is bedekt met knisperende bladeren. Hier en daar lopen we in een holle weg. Rechts en links boven ons de bomen.

Bij pannenkoeken huis, De Duivelsberg kunnen we zelfs nog buiten in het zonnetje zitten. We nemen het ervan. Een heerlijke pompoensoep of groente soep en een pannenkoek.

Vlnr Frances, Mieke, Joepke en Elly

We nemen ook een kijkje bij het monument van de “stoompannen fabriek” Er werden dakpannen gemaakt en voor het vervoer werd gebruik gemaakt van stoomtreinen.

We kunnen ze allemaal aan…De Duivelsberg, de Wylerberg, de Vossenberg, de Sterrenberg, de Ravenberg en de Boterberg.

Plaatsen vrij in 2023

Camino Portugues

Wil je in 2023 op pad en wil je niet alleen? Of is het de eerste keer en denk je hoe gaat dat allemaal? Of ken je iemand die zo graag nog in het voorjaar op pad wil gaan? Of die op zoek is naar mogelijkheden in de zomer? Graag dit bericht delen.

Van 1-16 april kun je b.v. mee van Porto naar Santiago Dit is de camino Portugues, daar zijn nog plaatsen vrij. Deze keer is het de centrale route. Heel bijzonder is het om de week voorafgaand aan Pasen onderweg te zijn. In de steden waar we langskomen zijn er processies. Deze camino wordt begeleid door Rita Kluijtmans. Een ervaren reisbegeleider en kennis van de camino Portugues. Kijk voor meer informatie op de site. https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/camino-portugues/

Of wil je kennismaken met lange afstand wandelen in Nederland? Op 2 en 3 april gaan we de NS wandeling van Cuijk naar Nijmegen wandelen. We gaan over de Mookerheide, de Sint Jans Berg, de Duivelsberg. Je leest het goed…bergen. Heerlijk om te ervaren wat het is om 2 dagen in de heuvels te wandelen. https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/ns-wandeling-mookerheide/

In maart vertrekken  we vanaf Vezelay, dat kan ook. 10-28 maart gaan we vanaf Vezelay naar Souterrain, de Via Lemovicensis. Een mogelijkheid is om met ons mee te gaan en daarna zelfstandig verder te gaan naar Saint Jean Pied de Port en Santiago. Zie https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/via-lemovicensis/

Ook de Walk of Wisdom is weer gepland. Deze is van 5-11 juli . Ga je mee rondom Nijmegen met de eerste 3 dagen vele hoogteverschillen? Je bent van harte welkom. Zie https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/walk-of-wisdom/ 

Natuurlijk kun je je ook nog aanmelden voor de reservelijst van een wandeling die als “vol” staat. Wie weet valt er iemand af en kun je alsnog mee.

Dagje Muxia

Camino Portugues

23 oktober, droog, af en toe zon 18 graden

De taxichauffeur die ons kwam ophalen voor de deur van San Martin Pinareo had het al voorspeld. In Santiago veel regen, aan de kust mogelijk droog. En wat krijgen we uiteindelijk? Een droge dag en in de avond een klein glimpje van de zonsondergang.😉

De bedoeling was uitstappen in Quintans en de laatste 10 km naar Muxia lopen. Onderweg bleef het maar regenen en we besluiten door te reizen naar Muxia. Daar was het droog, we hebben een paar spetters moeten verduren. Na de koffie en de reservering van een restaurant (14 uur Spaanse tijd) gingen we naar de vuurtoren, het mooie kerkje en het monument. En ook de 0,0 km paal. Dat hebben we maar mooi bereikt.

Het enorme monument is ter gedachtenis aan de schipbreuk van een olietanker in 2002. Zowel de gebeurtenis als het monument zijn voor mij heel indrukwekkend. Het monument doet me altijd denken aan een tekst van de eik en de cipres van Galilh Gibral. Bij elkaar horen, aanvullend zijn, naast elkaar, elk met eigen ruimte.

Het kerkje is volledig afgebrand en met vele donaties, (ook van pelgrims) opnieuw gebouwd.

Met minder wind kun je makkelijk over de enorme rotsen lopen. De golven vlak voor je ogen uiteen zien spatten. Nu waait het veel te hard. Zelfs ik, word bijna omvergeblazen. Je kunt zelfs tegen de wind in gaan hangen. Wat een heerlijk gevoel.

Het werd steeds beter weer en na de maaltijd gaan we met enkelen op pad voor een stukje Camino in de richting van O Muinos. Er volgt een heel mooi stijgend pad met geweldige uitzichten over Muxia. Toch nog ruim 9 km.

Het plan was om met tapas, een wijntje e.d. aan zee de zonsondergang te zien. Daar was het te winderig voor. We gaan wel kijken en kopen een Galicisch kaasje, stokbrood, empanadas om na de zonsondergang te nuttigen.

Het ziet er goed uit voor de zonsondergang. Half bewolkt, we hebben hoge verwachtingen. En ja, we zien een glimpje van de zonsondergang. We boffen en genieten ook nog van het uitzicht boven op de berg.

Het blijft verrassen vandaag. Bij terugkomst had de mevrouw van albergue Bela Muxia een overheerlijke linzensoep met veel groenten voor alle pelgrims gemaakt. Dat was genieten!!!!

Dankbaar voor alle mooie momenten samen. Voor het vertrouwen en dankbaarheid dat jullie mij geven, en uiten in afscheidswoorden, een gedicht en de mooie “Camino smile”. Deze camino met afstanden van 10-15 km per dag hebben we allemaal kunnen afronden. We kijken er met een goed gevoel op terug en krijgen nu al een beetje heimwee. Op naar de volgende stappen in je leven. Buen Camino………

Tot slot: van Ricky Rieter

Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alle dag. Niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben.

Dagje Santiago

Camino Portugues

22 oktober, regen en af en toe droog

In de Huiskamer voor de ontvangst van Nederlanders hoorden we van Geesje en Rein dat er om 17 uur vandaag de Botafumeiro (het grote wierookvat) te zien is. Dat willen we wel meemaken! Om 16 uur gingen we erheen. Een plaatsje helemaal vooraan. Rein van Uden ( van de Huiskamer en van de tekeningen in de Jacobsstaf) mocht voor het eerst mee helpen. Wat een geweldige ervaring. Ontroerd om mee te maken. Het voelt als kadootje voor deze Camino.

In de Huiskamer is een gastvrije ontvangst. Koffie/thee andere pelgrims ontmoeten en ook vrijwilliger voor het uitschrijven van Compostella’s Geesje is er. Zij zorgt ervoor dat ook de Compostella van Nelly juist wordt gemaakt. Die van Yolande en Fay worden aangevuld. Dankbaar dat Geesje dat voor ons wilde doen. We krijgen mooie teksten mee en luisteren naar de verhalen van andere pelgrims. Ook zien we in het boek van de pelgrims de aankomst van eerdere pelgrims, zoals o.a Jaap. Camino maatjes van Fredy. Het mooie patchwork is gemaakt door Joke Tolsma. Met de Camino naar de kathedraal centraal. Zelfs een Camino paal is te zien.

“Geen enkele reis is onmogelijk, je hoeft alleen maar een stap vooruit te doen”.

Een wandeling door het park met uitzicht op de kathedraal hoort ook bij een dagje Santiago.

In de avond eten we bij restaurant Meraki, naast het pelgrimskantoor. De hele dag open, dus ook voor de pelgrims, die rond 16 uur aankomen. Aan te bevelen……Mmmm

Dan nog even naar de bekende schaduw kijken. Bij de kerk naast de uitgang vis de winkel. Je ziet de schaduw van Jacobus alleen als de lichten aan zijn. Dat willen er ook meemaken.

Dag Santiago, tot een volgende keer.

Morgen nog een dagje naar Muxia….we hopen op een mooie zonsondergang. Maandag gaan we weer naar huis.

Camino Portugues Picarana Santiago

Camino Portugues

21 oktober, 17 km, eerst droog, later regen Picarana Santiago

En dan onze laatste dag op weg naar Santiago. Nog 17 km te doen en dan met flinke hoogteverschillen, waarvan de eerste 8 km langzaam stijgen van 50 naar 250 meter bij Milladoiro.

Naast ons pension konden we ontbijten, dat doen we altijd voor vertrek. En omdat de bagage voor Correos om 8 uur klaar moet staan, is dat ook onze ontbijt tijd. Het zou in de ochtend nog niet regenen, we kijken naar buiten en helaas we gaan toch onze regenkleding aantrekken. Even later is het toch droog en dat houden we zo tot aan Milladoiro.

Vrijwel meteen vanaf het vertrek gaan we de bossen in naar Teo. Een prachtig pad met grote stapstenen. Net nog een beetje schemerig en dan is het pad lastig te zien. Ik hoor: “wauh wat geweldig, ik merk dat ik op gevoel zo een pad loop”. Dankbaar dat ik zo een momentje mee kan maken.😃

Een laatste plaats voor Santiago om even te pauzeren is van oudsher in Milladoiro bij het sociaal cultureel centrum, boven op de heuvel. We treffen er vele pelgrims. Er heerst bijna een opgewonden sfeer. We zijn er bijna. Nog 7 km te gaan.

Dat “bijna” geeft je vleugels. De vermoeidheid wordt even aan de kant gezet. De zere knie kan het echt nog wel even aan, gisteren niet zo lekker en vandaag? We gaan ervoor. Dan zie je in de verte Santiago liggen. Inmiddels is het niet meer droog. We krijgen zelfs een enorme plensbui te verwerken. Precies dan kunnen we bij een viaduct onder snelwegen schuilen. Andere pelgrims doen het ook. Tegen zo een bui kan geen enkele regenkleding.

Vlak voor Santiago ontmoeten we Kam en Reinier. Reinier, een pelgrim uit Canada met wortels uit Nederland. Die wilden wel met ons op de foto. Net op een droog moment.

Als we in de stad zijn, gaan we bij het eerste het beste restaurant naar binnen. Het is ongeveer lunchtijd en we kiezen voor een “half” menu met kroketjes en kikkererwten soep. Ons etappe drankje nemen we er alvast bij.😉

Nog 2 km door de stad, voor we in de stromende regen aankomen op het plein. We vieren onze aankomst onder de poortjes tegenover de kathedraal. Niets heeft ons tegengehouden. Met elkaar hebben we het gehaald. Elkaar helpen waar nodig. Voor 4 van ons de eerste keer om aan te komen. Dankbaar en trots. We hebben het gered.

In de avond gingen we naar de pelgrimsmis. Helaas deze keer geen Botafumeiro. Misschien vandaag 22/10?

Camino Portugues aankomst Santiago

Camino Portugues

21 oktober, 17 km veel regen

Yeah, WE ZIJN ER

Trots op ons zelf. 115 km vanaf Tui in 11 wandeldagen. Alle 130.000 stappen gezet. Over toppen en dalen, onszelf overtroffen. Kan ik het wel? Ben ik in staat om dagen achter elkaar zover te lopen. Het is gelukt. Deze kanjers hebben het gehaald.

Van harte gefeliciteerd Marion, Fredy, Yolande, Nettie, Nelly, Riet en Fay. Allemaal toppers.

Verslag volgt……

Camino Portugues Padron Picarina

Camino Portugues

20 oktober, 10 km, regen Padron Picarana

We ontkomen er niet aan. Het lage druk gebied dat over Spanje gaat geeft ons vandaag veel regen. Wat ben ik dan blij met mijn poncho, regenbroek en paraplu, die houden mij zo goed als droog…..Het eerste deel van onze etappe van Padron naar Santiago, voor ons tot Picarina.

Gisteren waren we gaan eten bij een zeer goed restaurant, Buen Camino, aan de laan met bomen, richting kerk. Een echt Galisch menu met Pimientos de Padron (geroosterde groene paprika’s), Galicische kazen, Zorza con patatas ( gekruid varkensvlees met frietjes) en Santiago taart (amandeltaart). Heerlijk!

We merken dat er veel pelgrims uit Padron vertrekken. Het lijkt erop dat de pelgrims vanuit Padron eerst even gewacht hadden om te vertrekken. Tot aan Esclavitude worden we door velen ingehaald en ook bij de eerste bar in Esclavitude is het gezellig druk. Al enkele dagen ontmoeten we een andere Nederlandse groep. Wij houden het nog maar even gezond met zo een groot glas verse sinaasappelsap. Die is zo heerlijk zoet, je proeft dat die zongerijpt zijn

De kerk van Escravitude is open, en we gaan daar een kijkje nemen. Het is “Santuario de nuestra senora la Esclavitude”. Van oudsher was het een pelgrimshospitaal. In de sacristie zie je daar beeltenissen van. De foto van de kerk is een copie van Wikipedia. (Wij hebben geen blauwe lucht gezien vandaag)

Wel hebben we een stempel in ons pelgrimspaspoort. De laatste 100 km hebben we er 2 per dag. Morgen de laatste dag naar Santiago, ook dan gaan we nog 2 stempels verzamelen.

Met een heerlijk menu sluiten we de dag af. Sopa, Guiso con carne en een ijsje. Wat is het leven van een pelgrim toch eenvoudig 😃.

Vandaag overnachten we in Pension Glorioso in Picarana. Morgen nog ongeveer 15 km te gaan. Santiago……we komen eraan 🦶🦶🦶🦶🦶🦶🦶🦶

Camino Portugues O Pino Padron

Camino Portugues

19 oktober, 10 km, een bui van 20 minuten, rest droog O Pino- Padron

We zijn er bijna….dat kun je merken als je in de richting van Padron loopt. We ontmoeten pelgrims die morgen gaan aankomen. Op de straat en op plakkaten zien we hoe weinig km nog te gaan zijn. De gemeente Valga heeft Santiago alvast in the picture.

En voor ons? Het begint te kriebelen. Zou het echt gaan lukken? Altijd al gedroomd en nu dan toch? Het ziet er naar uit dat wij de eindstreep gaan halen. Laat die dromen maar komen 😉.

Maar eerst nog de etappe van vandaag. We gingen eerst met de bus naar O Pino om daarna het laatste stuk naar Padron af te leggen. Vooral dalen, zoals je kunt zien op het hoogteprofiel.

Vrijwel direct nadat we uit de bus kwamen, ging het erg hard regenen. Die bui duurde niet lang, en we liepen een beetje beschut onder de bomen. We hebben het toch wel als droge dag ervaren. Tegen alle verwachtingen in. Het zou de dag worden met de meeste regen, alweer boffen we. Het klaart op en daarna lopen we langs een bosrand met mooie uitzichten.

Al snel lopen we boven Pontesecures, een stad niet ver van Padron. Door glooiende bossen, waar af en toe de zon te voorschijn komt.

Na de brug over Ria Ulla is het nog een paar km langs Rio Sar. Zo lopen we Padron binnen.

Padron is de stad waar volgens de legende het bootje van Santiago aanmeerde. In de Santiago kerk is de meerpaal te zien en diverse afbeeldingen van het bootje.

Bij Padron hoort ook de bar van Pepe. Voor iedereen heeft hij een knuffel beschikbaar. Zo ook voor ons. Je kunt bijna geen nee zeggen. Daarna gaan we naar de algemene herberg en het klooster. In de algemene herberg halen we de Pedronia. Yolande, Nettie en ik klimmen op de Monte Santiaguino. Met kerkje en een heel indrukwekkend kruis, boven op de berg.

Camino Portugues Caldas de Rei O Pino

Camino Portugues

18 oktober, 11 km zonnig 22 graden, later regen Caldas de Rei – O Pino

Caldas de Rei betekent bronnen van de koning. Warmwaterbronnen, heerlijk om vermoeide voeten te verwennen. Ook een plek waar pelgrims elkaar ontmoeten. Wijntje erbij tapas. Voor ons niet, we gingen er heen vlak voor het eten.

Vandaag starten we met het eerste deel van de etappe van Caldas de Rei naar Padron. Van de vorige Camino met de geplande afstanden (10-15 km per dag) waren we tot de conclusie gekomen dat 19 km te ver voor ons is. In 2-en delen en op zoek naar een overnachting halverwege. Dat kan, maar dan kom je in de algemene herberg van Valga. Deze keer kies ik zoveel mogelijk voor lage bedden en uiteindelijk is de keuze 2 nachten in Caldas de Rei.

Ne het voortreffelijke ontbijtbuffet van albergue/hotel Cruceiro gaan we wat later dan gebruikelijk op pad. Het is een erg mooie glooiende etappe. We treffen een onbewolkte blauwe lucht en dat maakt Galicië nog mooier.

Met de zon erop, komen de herfstkleuren beter tot zijn recht. En wat denk je van zonlicht op een spinnenweb……als je die kunt vangen in een foto……

Na 6 km komen we bij cafe Esperon. Een pleisterplaats voor de pelgrims die willen ontbijten of even rusten. Een stempel halen kan ook. Sello in het Spaans. We hebben de tijd en nemen het ervan.

Daarna volgt het dorpje Carrecedo met de karakteristieke kerk. We klimmen verder omhoog naar de Alto Corgullon op 165 meter. De daling erna geeft mooie vergezichten.

In O Pino zijn we nog precies op tijd om de bus van 13.10 te halen. “Buspelgrims?” We gaan terug naar Caldas de Rei om te overnachten. Morgen gaan we verder waar we zijn gebleven en kunnen met de bus naar O Pino. Er zijn ook buspelgrims die stukken overslaan om minder te lopen en toch 2 stempels per dag te halen. Dat doen we niet. Elke meter lopen we zelf 🦶. Stapje voor stapje komen wij er ook.

We denken bij de goede bushalte te staan en Marion houdt de bus tegen. Die stopt. Blijkt dat we niet bij een bushalte staan, maar bij iets wat op een bushalte lijkt🤔. De chauffeur moppert een beetje en besluit ons toch te laten instappen, als we maar een mondkapje opzetten. Een wandeling van een ochtend, een busritje van 10 minuten.

In Caldas de Rei zoeken we een plek voor ons etappe drankje en komen in een heel chique hotel terecht, Pousada. We vragen of we wat kunnen drinken en voelen ons zeer welkom. Ons terras is voor iedereen, zegt ze. Dat doet goed en samen sluiten we hier onze wandeldag af. Morgen op naar Padron.

Camino Portugues Barro Caldas de Rei

Camino Portugues

17 oktober, 13 km, meest droog, Barro Caldas de Rei

Het was vandaag vooral de verwachting dat het zou gaan regenen. Volgens de weersvoorspelling grote kans op veel regen over de hele dag verspreid. Wij lopen er net langs en hebben het op een stevige bui zo goed als droog.

Het is de 2e helft van de etappe van Pontevedra naar Caldas de Rei. Dit overzicht lees je van links naar rechts. We hebben net voorbij Portela overnacht in Barro in de appartementen van Oktheway.

Vanaf het appartement gaan we eerst ontbijten. Direct om de hoek bij een bar. Ook is er een winkel om 9 uur open, zodat we weer proviand hebben. Om op de route te komen, is het 500 meter. Even terug, goed te vinden op maps.me. Even later zien we het appartement op de heuvel liggen.

Na ongeveer 5 km vinden we een bar in een soort garage. Alles wat je kunt kiezen ligt uitgestald op tafel. De serveerster heeft een geblokte schort aan. Ze hebben er heerlijke Santiago taart en een soort koffie koek met honing en gember. Het smaakt verrukkelijk.😉

Niet ver van de route is er een waterval. De cascaden van Rio Barosa. Als je bij de N550 uitkomt even oversteken. Het ligt een stukje voor Briallos. We gaan er even naar toe. Zeker de moeite waard. Erg mooi. Het water heeft de grote stenen glad gemaakt. Je kunt er ook een rondwandeling maken van 3 km. Dat doen we niet. Er even kijken is voldoende.

Dit deel van de route is meer open, licht glooiend met paden langs en onder de druivenranken. Hier en daar zien we de druiven nog hangen. Vaak heel klein, maar wel bijzonder zoet.

Ook hebben we mooie landwegen. De donkere luchten, zijn steeds voor, achter of naast ons. We voelen dat we veel geluk hebben en houden het zo goed als droog en zeker ook dat we in zo een mooie omgeving lopen.

Als we in Caldas aankomen is het droog en kunnen we zelfs van ons etappe drankje genieten buiten aan de rivier. Een mooie afsluiting van deze dag.

Camino Portugues Pontevedra Barro

Camino Portugues

16 oktober, 13 km, motregen, later regen, 20 graden Pontevedra Barro

Gisteravond gingen we bijtijds eten om naar de pelgrimsmis in Pontevedra te kunnen gaan. Om 19.30 uur. Het was bijna donker en voor het eerst zag ik de Santuario da Perigrinos verlicht. Mooi!

Het was druk in de pelgrimsmis. Vooral van de lokale bevolking, ik denk vanwege de zaterdagavond. Aan het eind van de mis kregen de pelgrims de zegen. Jammer dat het niet in het Engels was. We zagen aan de pastor dat hij wel betrokken was. Het was fijn een keer mee te maken.

De route van vandaag is uiteindelijk 13 km. Nog een paar km verder dan de algemene herberg van Portela. Over bospaden en rustige wegen net naast de N550. Wel steeds stijgen en dalen, maar ik denk dat Topo gps een fout heeft over de hoogtemeters van 1127. Zo hebben we het zeker niet ervaren.😉

We lopen over de vernieuwde brug, de Ponto do Burgo de stad uit. Dat duurt een poosje. We lopen precies tussen een enorme groep Spaanse pelgrims, die alleen 2 dagen pelgrimeren. We houden wat in en laten ze passeren. Zo begon het een beetje op de 4 daagse te lijken. Het is een erg donkere lucht. Dat zou wel een flinke bui kunnen worden….Hier en daar een bui… Vandaag was het voor ons meer daar…

Op deze zondag is het kerkje Santa Maria de Alba geopend. We gaan een stempel halen en hopen dat in het dorp erna een cafe open is. Dat is niet het geval. Hiervoor kun je in San Cayetano van de route afwijken. Wij lopen er door.

Na de stad komen we in de bossen. Het ruikt heerlijk. De natte grond, de eucalyptus bomen en de munt, die overal staat te groeien.

De eerste open bar is na 9 km. Fijn om even droog te zitten. Een bekende pleisterplaats vlak voor de algemene herberg.

We logeren in 2 appartementen genaamd Oktheway. Even goed kijken, want het ligt van de route af. Omdat het vandaag zondag is en de winkels gesloten zijn, hebben we gisteren boodschappen gedaan en met de bagage meegegeven. Precies als wij eraan komen is ook Correos er met onze bagage. We zijn erg tevreden over deze bagage vervoer.

Yolande gaat voor ons linzensoep maken. Bij de plaatselijke bar kopen we Albarino voor een wijntje bij het eten. We hebben er nu al zin in…..