Categoriearchief: Dagwandeling

Dagwandeling Roggel

5 januari, 19 km, 2 graden wat regen

Een één op één wandeling, vandaag met Tiny. Een wandeling van de Groene Wissel, Roggel 2.

Een zeer afwisselende wandeling ten noorden van het Limburgse dorp Roggel. Over graspaden langs de Roggelse Beek en Neerpeelbeek, op pad naar de bosgebieden rondom het dorpje Heibloem. Stille boswegen, slingerpaadjes. En…bijna alles onverhard. Dus zeker aan te bevelen.

We hadden weer geluk, bijna geen regen en een mooie omgeving met goed gezelschap, wat wil je nog meer. Natuur is altijd mooi. Bossen laten in de winter hun glanzende takken en vormen zien. Dennen ruiken heerlijk, vooral al het bos nog vochtig is.

Ook al is het pas 5 januari, als optimisten gaan we op zoek naar voorjaar. We hebben wat gevonden. Hoe klein ook, we weten het zeker, over een paar maanden is het er weer.

Ook vonden we nog wat paddestoelen en bijzonder veel mos. Zo zie je het is “altijd weer”. Het zijn de kleine dingen die een dag bijzonder maken.

 

Dagwandeling Mooi Ooij

29 december, 17 km, 12 graden, wat regen

Een één op één wandeling vandaag. Wel op de geplande dag, en met de geplande route. Een pareltje, de wandeling die “Mooi Ooij” heet.

Mooi Ooij van de Mooiste routes

Deze route ligt net ten noordoosten van Nijmegen, ten zuiden van de Waal. Bijna alles onverhard, door de Ooijpolder, langs de Bizonbaai en de Waal. Overstaphekjes, graspaden, echte “Mieke modder paden”. Wat hebben we genoten.

Vandaag ging ik op pad met Bernadette, helaas had ik de andere inschrijvers moeten afmelden, omdat we maar met 2 onderweg kunnen zijn.

Onderweg kwamen we een moeder met ongeveer 10 jarige dochter tegen. Zij waren de eerste etappe van de Walk of Wisdom aan het lopen. Wat mooi dat ik haar een ringetje van de Walk of Wisdom kunnen geven. Hier en daar zien we ook tekens van de Camino. Mijn hart gaat er alweer sneller van kloppen.

Bij het restaurant “Oortjes hekken” waren we toe aan pauze. Het restaurant was open voor bv warme chocolademelk en had een vuurkorf geplaatst voor de gasten.

Bij de Bizonbaai zouden we eigenlijk linksom de route moeten volgen. Daar lagen op het pad een stuk of 10 bizons …dat gaan we niet doen en kiezen rechtsom. Net daarbij was er een kleine band van zonlicht te zien wat de omgeving van de Bizonbaai erg mooi maakt.

Daarna gingen we verder in de richting van Nijmegen, zo dicht mogelijk langs de Waal.

Nog net voor Nijmegen nemen we nog even pauze aan de rand van het water. Een glaasje Glühwein…. Lekker! We stellen ook vast dat er heel veel modder paden zijn en mijn broek tot aan mijn knieën vol met modder zit.

We hadden geluk, nog een km of 2 voor we bij de auto waren en pas daarna ging het erg hard regenen. Een topdag om naar terug te kijken. Zeer mooie route, zeker ook in het voorjaar en zomer aan te bevelen omdat er vele bloemranden zijn langs de paden door de polder.

Dagwandeling Sint Jansberg

17 december, 18 km droog 7 graden

Een nieuw gebied ontdekken….er is zoveel moois in Nederland te vinden. Vandaag vanaf Breedeweg, een plaatsje ten zuiden van Groesbeek.

Van: de Mooiste Routes: Sint-Jansberg en de Bruuk

En ja heus …we gaan over de Sint Jansberg. Dus lekker veel hoogteverschillen, maar ook langs de meanderende Leigraaf. In de beschrijving staat het al, het kan drassig zijn. Dat was het, door vette gladde klei en centimeters ver in de modder zakken. Mijn nieuwe schoenen hebben de proef doorstaan, ze zijn waterdicht. 😉

Vlnr Bart, Gerard, Betsie en Dina

Vanaf Breedeweg gaan we snel de natuur in. Een smal pad dat langzaam stijgt. Kiekbaergse pad, heet het daar. We hebben in de verte zicht op de bossen van de Sint Jansberg en aan de andere zijde Het Reichswald. (Vandaag moet je heel goed kijken…)

Al snel komen we in de bossen van de Sint Jansberg. We klimmen en dalen en merken op dat het hier heel stil is. Als we onze gesprekken even stoppen horen we alleen de druppels van de mist naar beneden vallen. Ook in deze wintermaand zijn de beukenbomen, met stammen als olifanten poten, erg mooi om te zien. Het bladerdek op de grond heeft nog de mooie oranje bruine kleur

Nu komt het deel van de route waar ik nog niet geweest ben. We gaan over de helling bossen langs de Diepen. Een moerasachtig gebied waar het water zich verzamelt. Ook komen we in het Duitse deel van de route bij het boscafe Merlijn.

We vervolgen de route langs de grens en komen in natuurgebied de Bruuk. Een klein natuurgebied met vele grassoorten. Om die te zien zullen we hier nog eens in het voorjaar teruggaan. Daarna gaan we ook langs de Leigraaf. Een erg vochtig gebied, tegen de afzetting aan proberen we uit of de schoenen daar wel droog blijven. Nog niet zolang geleden zijn de werkzaamheden bij de Leigraaf afgerond.

De paden hebben de mooiste namen….

In Breedemarkt sluiten we onze heerlijke wandeldag af met ons etappe drankje. Een supermarkt, gecombineerd met café met allemaal hele blijde medewerkers….😀.

Dagwandeling Stippelberg

11 december, 18 km, droog af en toe zon 6 graden

Weer een schitterende route vandaag door het zeer bosrijke gebied vanaf natuurpoort Nederheide.

Route Stippellijntjes van De Mooiste Routes

De zon kwam net door de wolken, toen we bij de parkeerplaats aankwamen. Een beetje nevel, een boom op de voorgrond, zo kan onze dag beginnen.

De Stippelberg is een van de grootste aaneengesloten natuurgebieden ten noorden van Deurne en ten noordoosten van Helmond. Een voor mij onbekend gebied. De Mooiste routes heeft hier een prachtige route gevonden over kleine eenmans paadjes door dennenbossen en gemengd bos.

We komen langs de blikken emmer. In de tijd van Napoleon brachten Franse landmeters dit gebied in kaart met behulp van een lange paal op een hoog stuifduin. Het gebruik van de blikken emmer zou zijn ontstaan aan het einde van de 19e eeuw, toen de Heidemij hier uitgebreid bomen plantte voor het stuthout dat in de Limburgse mijnen nodig was. Volgens de verhalen werd er op de emmer geslagen om de schafttijden aan te kondigen.

In dit gebied bevindt zich de Milheezerbreuk. Hier stuit het grondwater op een bodemlaag die geen water doorlaat, zodat het water een uitweg zoekt. Dit kwelwater heet wijst. Een belangrijk deel is droog, hier groeien de dennen. In het natte gedeelte zijn loofbomen te vinden.

We komen ook door een klein heide gebied en langs een plas die is ontstaan door zandwinning. Een echte aanrader, deze wandeling!

Zin een keer mee te gaan? Vrijdag 17 december is er weer een wandeling. Je bent van harte welkom

Dagwandeling Meijerijse landgoederen

30 oktober, 17 km regen

Ook als het regent gaan we er op uit. Hup, regenkleding aan, paraplu mee en ons laten onderdompelen in de herfst pracht op de mooie landgoederen bij Boxtel.

Van de “mooiste routes” Meijerijse landgoederen

Ten noorden van Boxtel aan weerszijden van de A2 gaan we op ontdekking door Sparrenrijk, Eikenhorst, langs de Essche stroom, Halse Barrier, Zegenwerp en Venrode.

Ook is het eind oktober de bladeren zijn nog in volle getale te zien aan de bomen en als op een tapijt op de grond. Geel, groen, rood, licht bruin een lust voor het oog

We waren in goed gezelschap van Tea en Annemiek. Onze wandeluren waren zo om. Wat heerlijk om te delen, vriendschap te ontvangen en in deze regen te lopen. De druppels zachtjes op de paraplu en onze poncho’s.

Deze wandeling kent geen horeca onderweg.Wel een viaduct halverwege onder de A2. Hier was het goed vertoeven om even te rusten en ons brood op te eten. Vuilniszak als stoeltje, de rug tegen te muur….wat hebben we nog meer nodig. Natuurlijk waren er ook veel paddenstoelen te zien en grote varens die al mooi bruin kleuren. Die horen er ook bij.

Deze route ken ik van het voorjaar met bloeiende rododendrons. Ik zou het zeker in deze herfst nog eens doen en dan op een zonnige dag. Via de Mooiste routes ookmrt GPX track te vinden….. doen…!

Dagwandeling Diessen

20 oktober, 20 km droog 14 graden

Voor de dagwandeling vandaag gingen we naar Diessen, het dal van de Reusel. Op iets meer dan 30 minuten rijden vanaf Den Bosch, net ten zuiden van Hilvarenbeek. Een onbekend gebied, en zeker de moeite waard om te ontdekken.

Informatie wandeling: de wandeling heet Dak van de Reusel en is met GPX coördinaten te vinden op de site van de Mooiste routes. Let op de beschrijving is niet overal even duidelijk. Handig is om en de tekst en de GPX track te gebruiken.

Van de site “de mooiste routes”: Vanuit het centrum van Diessen gaat deze afwisselende wandeling eerst door het opnieuw ingerichte weide- en watervogel gebied het Diessens broek. Via statige lanen en mooie paden doorkruist u het bosgebied, Annanina’s Rust. De wandeling gaat grotendeels over goed begaanbare paden en karrensporen. U loopt tussen en langs een tweetal fraai gelegen visvijvers. Ook wandelt u langs een tweetal prachtige Brabantse langgevelboerderijen. Verder geniet u van het boerenlandschap, de vele vergezichten en leuke doorkijkjes. Al met al een aanrader. 

Wij genieten van het landschap, de onverharde paden, de dreigende wolken en van de mazzel dat de regen voor de wandeling viel en wij het droog hadden. De Reusel hebben ze opnieuw laten meanderen en er een waterbekken bij gemaakt. We zien dat het water naast de paden hoog staat.

Wat denk je van bomen lanen met herfst kleuren, paddestoelen en zomaar de kleuren van boerenwormkruid en de natte mossen. In elk bos te vinden en ook zo mooi hier in Diessen.

De oude Leemputten zijn inmiddels vijvers voor de visvereniging. Als net even de zon erdoor komt, ontstaat een zilveren tegenlicht foto…..favoriet voor mijn foto’s

Vlak voor het einde maken we nog een paar lussen over bospaden en langs de Reusel. Een prachtige wandeling!

Dagwandeling Oisterwijkse vennen

24 september, 20 km meest bewolkt later wat zon 22 graden

Voor de dagwandeling van vandaag had ik de Oisterwijkse vennen gekozen. Meestal kies ik voor de NS route van Boxtel naar Oisterwijk, nu de route die te vinden is op de site van “de Mooiste Routes” Verwennende Vennen genaamd. Dat wil ik weleens meemaken 20 km alleen maar vennen en bos….

Verwennende vennen

Beschrijving van de site: Onder Oisterwijk vormen de riviertjes Achterste Stroom, Reusel en Rosep een driehoek die een bijzonder feeëriek landschap omsluit. Deze wandeling voert u gedurende een uur of vijf langs de meest betoverende plekjes. Aan elk van de zestien vennen die u aandoet, heeft u de neiging rustig te gaan zitten wachten – bankjes zat – tot een waternimf of een etherische elf zich vertoont. Vele watervogels en prachtige plantjes treft u aan in dit stukje Brabant paradijs.

We vinden het inderdaad erg mooi. Na 6 km kwamen we bij Boshuis Venkraai. Tja….het komt op ons pad en we lusten best wel koffie. We hebben de tijd en het voelt als vakantie dag. Doen we toch gewoon….

Met Gonnie, Annemiek, Elle en Frans

Daarna volgen nog vele vennen, die we dan weer rechts, dan weer links passeren. Alle paden onverhard en op deze vrijdag ochtend niet veel wandelaars.

Op zoek naar een pauze plek vinden we deze boomstammen. Een heerlijke plek, we horen alleen de vogels en ja, zoemende muggen. Die lusten vooral Annemiek…🤔

Terug lopen we over een oud pad. “Wandelroute:als stenen konden spreken”

Hier is in de 2e wereldoorlog puin gestort om de route naar het munitiedepot te verharden. Nu is dat ons wandelpad.

Het is dan nog maar een klein stukje naar ons beginpunt, Restaurant /natuurpoort Groot Speijk, waar we ons etappe drankje konden nuttigen. Het was weer een heerlijke dag.

Dagwandeling Posbank Dieren Velp

15 september, 18 km, na 11.00 droog

Een van de mooiste NS wandelingen is de wandeling over de Posbank. In het weekend misschien druk, doordeweeks op woensdag een prima dag. eigenlijk 15 km, bij de Carolina berg zijn we een fout gelopen.

Speciaal welkom voor Anja en José, die voor het eerst mee wandelden

Omdat er vele wandelingen zijn is het goed opletten. Rood geel is de NS wandeling, hier is het vooral de wit rode markering van het Maarten van Rossum pad. Goed opletten dus, en de tekst lezen of toch een wandelapp gebruiken. Dat de afwijking van toch 1,5 km en dat 2x extra….

We starten in de regen, niet veel, net genoeg om nat te worden. In de beukenbossen ontstaat een soort mist, er zijn al veel varens die van kleur veranderen. Plotseling zijn er herfstkleuren.

Plannen zijn om te veranderen. Bij de Carolina hoeve was het terras open, er was plek voor ons en het was droog. Dat doen er dan toch gewoon…

We klimmen en dalen tot we bij het paviljoen van de Posbank zijn. Het is rustig, daar hebben ze ook een terras, met zelfbediening. We nemen het ervan.

De heide is bijna uitgebloeid. De paarse kleuren lijken van verre bruin. Het is ook nu nog erg mooi, met al die stijgende en dalende paden.

We worden via een brug naar een ander gebied geleid. Deze is nog niet zo lang geleden vernieuwd.

Opnieuw zien we heidevelden. Glooiend, bomen en prachtige onverharde paden.

Een kadootje van vandaag is het wandelpad langs het water. Een bijna romantisch kronkelend watertje.

Bijna ongemerkt kom je zo dichtbij het station van Velp uit. Daar is geen horeca in de buurt. Zo namen we op het station snel afscheid. De trein naar Dieren, stond net klaar. Tot een volgende keer.

We zijn er!!!

Zaterdag 4 september 2021: Camino Portugues Centrale route, Cruces – Santiago (19 km)

Sneller dan ooit zijn de rugzakken ingepakt. Bijna een half uur eerder dan afgesproken zitten we met elkaar aan het ontbijt. We hebben er zin in, de laatste etappe.

Als het buiten licht is, verlaten we de albergue.

De lantaarns zijn nog aan. We lopen over het verlichte pad. En zo voelt het ook. De camino heeft inzichten gegeven, een deel van de oude ballast is onderweg achter gelaten.

.Het lopen gaat bij elk van ons soepeler dan ooit. De hoogteverschillen, toch meer dan 300 meter, lijken we geen van allen te voelen. We ruiken de stal. Ook ik tel af.

Tijdens deze etappe loop ik veel alleen. De herinneringen aan de afgelopen weken schieten door mij heen. Onze kennismaking op,Schiphol, de eerste etappes langs en door de badgasten van Portugal, het slechte slapen, elk van ons heeft er veel last van gehad. Maar vooral de mooie gesprekken, de openheid en de lol die we met elkaar hebben gehad.

Vlak voor de aankomst drinken en eten we nog  even wat.

Om daarna elk op haar eigen wijze de eigen weg naar de kathedraal te lopen, en om de aankomst in het eigen tempo te ervaren.

Om vervolgens door A. Een groepsfoto te laten maken, zelf gaat zij liever niet op de foto, en ook dat respecteren wij. 

Op een terras vieren wij de voor elk van ons bijzonder ontroerende aankomst met een pelgrimsmenu en een glas wijn. 

Wij hebben gehoord dat er grote drukte is bij het pelgrimskantoor. Er zijn pelgrims die hun Compostella, het certificaat dat je hier kunt krijgen als je aantoonbaar een langere camino hebt gelopen, niet hebben gekregen.  Om dat te voorkomen is onze volgende gang naar het pelgrimskantoor. En inderdaad, nadat wij via een qr-code alles hebben ingevuld krijgen wij te horen dat wij te laat zijn voor een nummer in de wachtrij.

De bewaker vertelt dat er vandaag een andere optie is. Een  beperkt aantal pelgrims kunnen vanvond na 19 uur nog aan de beurt komen. Wie het eerst komt….

En zo staan wij om 1815 uur in de rij voor de laatste Compostella’s van de dag. 

En…we hebben geluk. We zijn op tijd en behoren tot de gelukkigen die een nummer krijgen..

Het is even na 7 uur als elk van ons, na een check van onze pelgrimspaspoorten, individueel door de medewerker van het pelgrimskantoor gefeliciteerd wordt. Aan elk van ons wordt zeer welverdiend de Compostella uitgereikt. Onze namen worden bijgeschreven in het pelgrimsregister van de kathedraal.  Voor elk van ons een bijzonder moment.

 

Ik ben erg  blij dat het met de Compostella gelukt . Maar vooral ben ik zeer dankbaar dat we met elkaar en in een zeer fijne sfeer  zijn aangekomen in Santiago. Een afronding van een Camino met vier prachtige mensen. Fijn hen te hebben leren kennen en met hen te hebben kunnen lopen. Om dat te vieren proosten we een fles Cava leeg en genieten wij van een zeer welverdiende Tarte de Santiago.

 

We zijn aangekomen…, dank voor alle steun van vrienden, familie en andere bekenden! Jullie waren onderweg bij ons.

 

 

Spirituele variant: de berg

1 september 2021, Camino Portugues Variante Espiritual, Pontevedra – Armenteira (20 km)

De komende dagen lopen wij de Spirituele variant van de Camino Portugues. Deze route bevat 3 etappes: 2 wandeldagen en 1 boottocht.

vandaag ligt voor ons een zware etappe. Het hoogteverschil is groot en de weersvoorspellingen zijn voor het eerst deze reis niet goed. Voir de hele dag is regen voorspelt. Direct na het ontbijt gaan de regencapes (en de door Gabrielle (met hulp van haar vader) zelf gemaakte gamaschen, aan.

Ongeveer 3 km na Pontevedra wordt met een bord en een paaltje het begin van de spirituele variant aangegeven.

De Camino Portugues gaat hier naar rechts. Wij slaan links af, we hebben er zin in.

Het gebied waar wij vervolgens doorheen lopen voelt als verstild in de tijd. Kleine wijngaarden, dorpjes bestaande uit steeds slecht een paar huizen, paden door heerlijk ruikende eucalyptus-bossen.

Vlak voir het kloosterdorp Poio staat een kerkje, een pareltje in het landschap. Het uitzicht vanaf hier is prachtig. Vraag is wel hoe twee mensen vanaf hier verder zijn gelopen, hun schoenen staan op ze te wachten.

In Combarro splitst de groep,zich op. Pieternella en ik gaan het middeleeuwse stadje verkennen. De anderen gaan de berg op. Zij gaan met elkaar deze uitdaging aan.

Met een ‘Geniet ervan, Zet hem op en Veel plezier’ Nemen wij voor een paar uur afscheid van elkaar.

Terwijl de anderen aan de klim beginnen, maken wij kennis met dit voor mij nog onbekende stadje. Het is het beginpunt van een nieuwe Camino, de Padre Samiente, dus wie weet. Voir nu beperken wij ons tot een rondje lopen en een heerlijke kop koffie aan de haven.

Met de taxi gaan wij vervolgens naar Armenteira. Bij het klooster eindigt de etappe voor de anderen. We kijken er naar uit hen straks binnen te halen.

Rond half vier is het zo ver. We zien drie vermoeide groepsgenoten stralend van de berg af komen. Wat een kanjers, ze hebben het met en door elkaar geweldig gedaan. De foto van de gezichten bij aankomst van twee van hen spreekt boekdelen.

Na een drankje gaan we naar ons overnachtingsadres. We slapen in een klooster, het klooster van Poio. Het is een prachtige plek om op deze spirituele variant te kunnen zijn.

Als gasten van het klooster mogen wij alle ruimtes bezoeken. Zwaar onder de indruk zijn wij van met name de kloostergang ….

En van een indrukwekkend meer dan 100 meter lang en 3 meter hoog mozaïek. Dit mozaïek is ingelegd in de muren van een kloostergang. Het verbeeldt in vele miljoenen steentjes de Camino van Parijs tot aan Santiago de Compostella. Een fragment zie je hier

En dan is het tijd  het eten. We zijn allemaal vermoeid en beginnen nu te verlangen naar de aankomst in Santiago. Een moment waarop we denken dat we even niet zoveel meer te zeggen hebben. En juist dan verdiepen zich de gesprekken…..

 

Dagwandeling N70

28 augustus, 15 km, 450 hoogtemeters

De herfst van ons leven? Onderweg horen we van 2 jonge mannen dat ze het meer “lente” noemen, zo goed als wij de vele heuvels gewoon oplopen.

450 hoogtemeters in Nederland? Ik hoor die vraag vaak. Een van de mooiste en zwaarste wandelingen in de buurt van Nijmegen, start bv bij restaurant Tante Koosje. Opnieuw gemarkeerd met groene palen en op diverse plaatsen te starten. Een prima training voor bv de Camino. Het is zeker veel meer dan de “Zevenheuvelenweg” waar ik de 4 daagse lopers over hoor praten.

Wij vinden het pittig. En zeker….als je de N70 loopt en niet te moe bent, ben je klaar om te vertrekken voor een Camino. Zo gaat Ineke mee met de Camino Ingles, Tiny en Marja met de Via de la Plata, Jaap, Cees en Marianne gaan in april 2022 de Camino Portugues bewandelen. Dina is intussen zo enthousiast, dat ik denk dat ze misschien ook wel eens mee zal gaan…….

Intussen genieten we van de opkomende herfst. Al enkele paddestoelen, de geuren van modder, de mossen op de bomen.

De N70 is ook zo mooi omdat het meest onverharde paden zijn met als het te steil wordt traptreden. Die zijn soms zo hoog dat het hard werken is voor mijn en andere nieuwe knieën.🤔

Natuurlijk sluiten we deze heerlijke dag af met een etappe drankje bij Tante Koosje.

Aan de kust

Zaterdag 28 augustus 2021, A Guarda – Aguncheiro (19 km)

Het is nog donker als de wekker gaat. Het tijdsverschil met Portugal is in het duister merkbaar. Rustig pakken wij de rugzakken in.

Tijdens het inpakken van de bagage hebben wij het over de stoelgang. Voor veel pelgrims is dat een lastig onderwerp. Het andere ritme, het soms wat eenzijdige eten, groente en fruit zijn niet in overvloed aanwezig en de beperkte privacy maken dat de stoelgang soms wat lastig is. Olie, veel drinken en vezelrijk eten kunnen helpen. Maar het bespreekbaar maken blijkbaar ook. Een uur na dit gesprek hoor ik van mijn kamergenoot dat ‘het’ gelukt is.

Vanaf onze albergue gaan wij na het ontbijt bestaande uit geroosterd witbrood met koffie weer op stap. We lopen verder langs de oceaan. Opvallend blijft het dat er zo dicht bij de zee zoveel bloemen bloeien.

In het kader van het heilige jaar is hier het nodige aangepast. Gele stoelen staan op diverse plekken voor de pelgrims klaar.

De gele loper ligt uit..

En nieuwe oases met koffie en schone toiletten zijn ingericht.

Aan het begin van de reis hebben wij besproken dat het belangrijk is dat ieder haar eigen tempo loopt. Te snel of te langzaam lopen kan leiden tot blessures of tot een te grote vermoeidheid. Lastig wordt het dan om deze toch lange Camino uit te lopen. Inmiddels heeft ieder haar eigen tempo gevonden. Gabrielle en Pieternella lopen meestal vooraan. En over het algemeen ben ik de hekkensluiter. 

Bij dit kapelletje houden we even halt. een bijzonder plekje met ruimte voor het branden van een echt kaarsje. 

Mooi is de plek waar stenen worden achter gelaten. Deze plek dateert uit 2020, veel kleurrijke herinneringen en wensen zijn te zien.

 

Met plezier staan wij hier stil.

500 meter later bereiken wij de albergue. We hebben alle tijd voir een drankje, broodje en voor pret. Het is pas 14 uur. De albergue opent hier pas om 16 uur.

En hoe! We zijn voorbereidt op een stapelbed in een slaapzaal. We krijgen de sleutels van een appartement met keuken, mega-balkom, woonkamer en 3 slaapkamers. Ik ben er stil van en weet even niet wat te zeggen over deze luxe en weet even niet hoe de kamers te verdelen, mijn systeem is even in de war,

De groep neemt het dan van mij over. Ook zij zijn blij verrast met deze ruimte. Unaniem zijn zij over de vraag wie een eigen kamer krijgt. Vannacht heb ik een eigen kamer. Hun gebaar ontroert mij. Ik heb er even geen woorden voor, voor deze mooie mensen, voor deze fijne groep.

 

De vijfde dag….

 

Woensdag 25 augustus 2021, Camino Portugues kustroute, Antas – Viana de Castelo (19 km)

Het is vandaag de vijfde dag dat wij met elkaar op reis zijn. De nieuwigheid is eraf, de eerste vermoeidheid ervaren we aan den lijve. Dit is het moment in de reis dat irritaties voelbaar kunnen worden. Soms merk ik op groepsreizen in deze fase dat mensen wat kortere lontjes kunnen hebben.

Met elkaar zijn wij benieuwd of dat ook bij ons het geval is. Voor de zekerheid, en omdat we pas om 9 uur kunnen ontbijten,  starten we  vandaag wat later op.

De temperatuur vandaag zit mee. Een stuk koeler dan gisteren, het max. Is 24 graden. Dat is fijn. Vandaag lopen we niet meer direct langs de kust. We lopen over de rotsige heuvels die achter de kust liggen. De foto’s laten de schoonheid van de omgeving zien.

De route is geweldig bepijld. In hoofdzaak met gele pijlen van alle soorten en maten.

Zelf vond ik deze vandaag het meest sprekend. Een pijl naar…

Elk van de pelgrims in onze groep loopt goed. Elk in haar eigen tempo, de een met en de ander zonder volle bepakking, het is allemaal okay.

In een van de dorpjes lopen wij op aanraden van Italiaanse pelgrims naar binnen. We worden ontvangen met mooie muziek. Het glas in lood is prachtig, passend bij de Camino.

Maar ook de rest van de kerk, de dakbeschildering, het koor, is prachtig. Ik val ervoor als een blok. Of misschien heb ik een trapje over het hoofd gezien…

Ons einddoel vandaag is een herberg aan de RIO de Lima. Het inchecken is hier een serieuze aangelegenheid. Onze paspoorten worden overgeschreven, de temperatuur van elk van ons wordt gemeten, de Corona-vaccinaties worden nauwkeurig gecontroleerd. Het is best spannend zo’n proces. Zeker voir Gabriella. Haar temperatuur wordt wel 5x gecheckt voordat we naar binnen mogen. Allemaal zijn wij goed-gekeurd en genieten nu van onze kamers met balkom met een uitzicht op de rivier.

En die vijfde dag en de irritaties en kort lontjes? Tot nog toe is daar niets van te merken. Integendeel zelfs. Er is een mooie balans ontstaan van vrije ruimte en verbinding. Er is een balans waarin stilte, humor en zich verdiepende gesprekken elkaar versterken. Het gaat ons goed, we hebben het fijn met elkaar.

Dagwandeling Grave vesting Raamdal

18 augustus, droog 18 graden, 19 km

Verrassend! Dat was deze wandeling als ik een woord zou moeten kiezen. De vestingstad Grave, door het dal van de Graafschap Raam, bosgebied, kazematten. Bijna elk half uur een andere omgeving, met ook nog bezoek aan het natuurgebied Langven.

Route: Grave-vesting en het Raamdal van “de Mooiste routes”

Als eerste gingen we over de Vestingwal van Grave met de mooie binnentuin van het Arsenaal. Vroeger was het een psychiatrische inrichting waar de mensen in de ommuurde tuin mochten lopen. Nu is het weer helemaal gereconstrueerd en weer als wandelgebied geschikt gemaakt.

Het was fijn om weer met medewandelaars op pad te gaan. Joepke, Tiny, Liesbeth en Josephine die al vaker met mij op pad gingen. Een warm bed voor Jeanne die voor de eerste keer meeging en voor het eerst 19 km liep. Het ging heel goed, daar mag je best trots op zijn.

Daarna gingen we door het centrum van Grave, de haven en het oorlogsmonument van Marketgarden. Dat is een stalen helm op een hoge sokkel.

Het Raamdal is prachtig. De kronkelende rivier, de veelal onverharde paden, de bossen waar we doorheen lopen. Het is een stiltegebied en het valt me inderdaad op dat je er niets hoort.

En natuurlijk hoort het Langven bij deze wandeling. Een gebied waar grote runderen grazen. Deze keer zien we ze alleen op het informatie bord. Een vorige keer lagen ze op het pad en moesten we een grote bocht eromheen lopen.

Een erg leuke dag, die we samen afsluiten met een etappe drankje op de markt van Grave. Dat hoort erbij. Tot een volgende keer, altijd welkom…..

Dagwandeling Austerlitz

31 augustus, 18 km veel regen

Deze dagwandeling is ook van de site “de mooiste routes” en heeft de naam, kliffen, kuilen en Kozakken. Startpunt Beaufort huis bij Austerlitz.

Beschrijving:

Door een afwisselende, bosrijke omgeving voert deze wandeling u langs een aantal interessante plekken, te beginnen met het Beauforthuis zelf. U zult, zowel geologisch als historisch gezien, verrassende bijzonderheden tegenkomen. Door naald- en loofbossen, parkachtige terreinen, stuifgebieden en heidevelden wandelt u over smalle paden, brede boswegen of lange zichtlanen door de geschiedenis van grootgrondbezit en Franse overheersing. Bijna altijd loopt u over onverharde ondergrond.

Zoals je op de kaart ziet, veelal door de bossen, en kleine stroken heide gebied.

Het was weer een reuze gezellige dag. De wandelaars van Marieke waren er bijna allemaal. Het voelde als een echte eerste Camino dag. Voor jullie allen alvast Buen Camino.

Dichtbij het restaurant vind je een plattegrond en er zijn ook paaltjes routes te vinden. De makers van deze route hebben alle soorten paden gevonden. Ook kleine kruipdoor, sluipdoor paadjes en die mooie brede lanen. Een ervan loopt rechtdoor dwars door dit gebied, wel 12 km lang

Het is dan weer even droog, dan weer regen. Jas aan jas uit. We vinden het niet erg en genieten vooral van de Camino verhalen en wat je allemaal meeneemt.

Af en toe is het een open gebied, zoals hier bij het natuurgebiedje de Krakeling.

Tot een volgende keer…..

Nieuwsbrief juli 2021

Wandelreizen in Nederland en naar Santiago

Ook jij bent van harte welkom!
“Plannen maken kan altijd…..”

Beste Wandelaar,

Je ontvangt deze nieuwsbrief, omdat je deze al eerder hebt ontvangen of omdat je bent aangemeld. Wil je deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Via deze link kan je afmelden.

In deze nieuwsbrief:
– Nieuwe plannen in Nederland in 2021 en 2022
– Plaatsen vrij in 2021
– Nieuwe plannen in Spanje / Portugal 2022
– Update 2021
– Informatie-avonden
– Dagwandelingen

Veel leesplezier en graag tot ziens bij een wandeling.
Mieke Schrieks  |   In Balans op weg – Wandelreizen naar Santiago

Lees verder Nieuwsbrief juli 2021

Dagwandeling Mookerheide

25 juli, 16 km droog 25 graden

Een hele stevige wandeling met voortdurend hoogteverschillen, en dat gewoon in Nederland. Of volgens de beschrijving van “De mooiste routes”: Zevendalen.

Zevendalen is een fraaie afwisselende wandeling in het heuvelgebied van de Sint Jansberg. U loopt op en neer door mooie bossen en langs akkers en ontdekt onderweg de Mooker Schans en de Heumense Schans. Dit zijn verdedigingswerken uit de zeventiende eeuw. Na de prachtige Mookerheide doet u het heuse Zevendal aan.

Route Zevendalen van De Mooiste Routes

Volgens de route beschrijving start de wandeling vanaf Plasmolen. Omdat we dan geen horeca onderweg zouden hebben kiezen we ervoor te starten bij station Mook Molenhoek. Zo hebben we halverwege pauze bij Pannenkoeken restaurant Den Tol.

Deze wandeling is bijzonder mooi. De eerste heide staat in bloei, velden vol met zomer bloemen, heuvels en onverharde paden.

Vanaf het station gaan we de trap op naar de wandelgebieden en komen als eerste bij de Heumense schans.

Informatie Heumense schans als verdedigingswerk

Velden vol boerenwormkruid, Jacobs kruiskruid, een lust voor het oog. We zijn op zoek naar de rups die op het Jacobs kruiskruid zit en uiteindelijk vinden we die ook.

Het blijft stijgen en dalen en wat is dan fijner om even uit te rusten en van het uitzicht te genieten. Vandaag waren we maar met 3, Elly, Annemiek en ik. Altijd goed en gezellig.

Hier vinden we ook de eerst bloeiende heide. Nog niet veel. Het is veel later dan in 2020, toen eind juli alle heide in bloei stond.

Bij het passeren van het Zevendal is het wederom een bloemenzee. Een rustige zondag, het lijkt of velen op vakantie zijn.

In de bossen van de Sint Jansberg is het heerlijk koel. Beukenbossen, afgewisseld met vele eikenbomen en dennen.

Ook op de terugweg passeren we weer het Zevendal en de noordkant van de Mookerheide en de Heumense Schans. In zoveel natuur is de beschrijving soms moeilijk. Bij deze 7 stammige boom moesten we linksaf . Was even zoeken vanaf welke plek we de 7 stammen zouden zien.

Deze boom hangt helemaal over het pad.Elly en Annemiek kunnen het nog net ondersteunen.

Bij het station Molenhoek is geen horeca. We gaan toch even op zoek in het dorp. Erg leuke horeca met ijssalon op een pleintje. Hier hebben we ons etappe drankje. Tot een volgende keer Elly en Annemiek.

Dagwandeling Vughterheide

24 juli, 20 km, droog en benauwd 24 graden

Wat is dat leuk! Een reünie met de wandelaars van de Camino Primitivo van 2019. Vertrek vanaf station Den Bosch

Vlnr Janny, Peter, Rianne, Karin en Gerrit

Het centrum van Den Bosch is direct gelegen aan het natuurgebied De Bossche Broek. We wandelen langs de Dommel de stad uit en hoopten via een klein pontje over te kunnen steken. Door het hoge water was dat nog niet mogelijk en gingen we langs de vestingmuren naar een andere ingang van het Bossche Broek.

Hier zie je wel dat het water hoger staat, de aanlegsteiger is ook onder water.

En wat leuk is…..hier start ook zomaar een Camino naar Santiago. Trek er 3 maanden vooruit en je kunt er komen. We kwamen ook iemand tegen met schelp die nu onderweg was…..

Een eind verder konden we wel het water oversteken en kwamen zo bij de Loonse Baan in Vught. Een pad leidde ons naar de Vughterheide. Alleen maar de pijlen volgen. Het blijft even goed opletten. Je bent er zo voorbij.

We gaan even pauzeren bij het café van het museum van kamp Vught. Als je hier gaat wandelen is er een mogelijkheid om het museum ook te bezoeken. We hadden er een tijdslot voor moeten reserveren. Helaas was alles vol. We gaan even een klein stukje terug naar de fusillade plaats. Zeer indrukwekkend.

Langs de Lunetten gaan we over kruipdoor sluipdoor paadjes. Een route van “de mooiste routes” genaamd Broek en Heide. Net even buiten het wandelroute netwerk om, en heel mooie paadjes. Het is erg rustig, we komen bijna geen andere wandelaars tegen.

Het laatste stuk is langs het Drongelens kanaal. Ook hier staat het water hoog. We kunnen erdoor en komen zo over het verdedigingswerk van de Isabel kazerne.

Een voetgangersbrug over het spoor brengt ons zo weer in de binnenstad terug.

Nog even ons welbekende etappe drankje….een biertje gaat er dan wel in. Tot een volgende keer.

Dagwandeling Mook

26 juni, 18 km, 25 graden

Vandaag is de de dagwandeling vanaf station Mook Molenhoek. De Kloskorf van de Mooiste routes.

De Kloskorf vanaf station Mook Molenhoek

Beschrijving route: Deze gevarieerde rondwandeling brengt je door het grensgebied van het noordelijke puntje van Limburg en het zuiden van Gelderland. Vanuit het station ga je rechtstreeks de natuur in. De route gaat door bossen, heidevelden, langs paardenweides, een jachtslot en door een heemtuin met een aantal bankjes en picknickplekken. Aan het begin en aan het eind van de wandeling klim je via een trap de stuwwal op en af. Daarna gaat de route deels door glooiend landschap maar zonder zware klimmen of steile afdalingen. Vandaag ook met activiteiten bij het zweefvliegveld.

Het is vandaag ook de wandeling voor de mede wandelaars van Irene. Van harte welkom aan Gabrielle, Pieternella van de Camino Portugues en Francis van de Camino Ingles.

Het is inderdaad een steile trap die ons naar de hoogte van de stuwwal brengt.

De wandeling door de bossen brengt ons naar de Heemtuin van Malden. Daar zien we velden vol met diverse tarwesoorten en vele bloemen. Een lust voor het oog. Daar komt ook de naam Kloskorf vandaan. (Die hebben we gemist) Een Kloskorf is een afgedekt holle boomstam met een gat voor de bijen. Volgende keer zeker gaan kijken…..

Het is een prachtige wandeling. Veelal bos, hier en daar open stukken door het zand. Ook beukenlanen, hier zie je goed dat de bladeren aan de buitenkant zitten. Zo beschermt de boom haar eigen boomstam tegen de zon.

Bij het zweefvliegveld is het boscafe Zweef Inn open. Het is dan 4 km voor het einde van de etappe….. Er is heerlijk alcoholvrij bier te koop. Nog lekker ook….. Beter om tijdens de wandeling geen alcohol te nemen. Dat gaat echt in je benen zitten.

Proost! Dat smaakt.

De route bij Jachtslot Mookerheide is hier en daar niet meer zoals de GPS track leidt….even goed opletten, enkele paden bestaan niet meer. Het mooiste stuk van de wandeling is voor het laatst bewaard. Nog even over de Mookerheide. Dalend over de mooie zandpaden.

Terug over de steile trap komen we weer bij het treinstation uit.

Tot een volgende keer. Gabrielle, Pieternella en Irene, alvast Buen Camino…..