Alle berichten van Mieke Schrieks

Dagwandeling Vught

Dagwandeling,

22 augustus, 17 km, droog 20 graden

Een heel mooi rondje langs de Ijzeren Man, ommetje Cromvoirt en de Lunetten bij Vught

Met heerlijk wandelweer waren we deze ochtend gearriveerd bij de Vughtsche heide aan de Loonse baan.

Als eerste gingen we langs de Ijzeren Man. Dat is een prachtig strandbad met rondom mooie bospaden. Ontstaan voor zandwinning om o.a. Den Bosch te kunnen bouwen. De naam Ijzeren Man komt van de graafmachines die het zand verzamelden.

Het kan dan wel zo zijn dat ik dit jaar niet meer naar Santiago ga……als we de schelp zien, krijgen we er toch weer zin in. Zullen we??? Ik worstel even wat met “verwachtingen, hoop, realiteit”. En ook, nieuwe wegen, nieuwe kansen.

Na de Ijzeren Man gaan we over kleine kruipdoor paadjes over de golfbaan van Cromvoirt. Het paadje voor de wandelaars is blijven bestaan. Dat was een voorwaarde, toen het terrein werd opgekocht om de golfbaan te realiseren. Wel goed opletten op overvliegende golfballen. Een “golvend” paadje brengt ons terug naar de Ijzeren Man

Na de pauze bij het restaurant van de Ijzeren Man gaat de wandeling verder langs de Lunetten. Een lunet is een klein verdedigingswerk. Als je van bovenaf kijkt, zie je de vorm van een halve maan. Die naam komt uit het Frans: ‘lune’ betekent maan. Een lunet heeft vier zijden. Twee ervan zijn schuin, naar buiten gericht. Dit zijn de ‘facen’. De andere zijden zijn naar achteren gericht: ‘flanken’. De achterkant is vaak open, dit heet de keel. Wij zien watertjes met paden erlangs.

Via het Drongelens kanaal gaan we naar de Vughterheide. Deze staat net in bloei. Een aanrader om nu naar een heide gebied toe te gaan.

Je moet er wat voor doen om de heide mooi op de foto te krijgen.

Het was weer een fijne wandeldag. Marieke heeft kennis gemaakt met Marianne. Als het goed is gaan ze de Camino Portugues in april starten. Ze hebben er nu al zin in. Tiny en Elly zouden de Via de la Plata gaan bewandelen. Wie weet nog volgend jaar…… Een ontmoeting met vrienden, zo voelt het als we samen op pad zijn.

Wandelplannen najaar 2020

Meerdaagse wandeling

Het hele moeilijke besluit is genomen…. Ik heb alle camino’s van het najaar van 2020 geannuleerd. Met pijn in het hart, maar gezondheid gaat voor alles. Door de toegenomen besmettingen van het Corona virus in Spanje vind ik het niet verantwoord om pelgrims mee te nemen naar Spanje.

En…Ik heb goed nieuws. Namelijk wandelplannen in Nederland voor het najaar van 2020. Wie wil met me mee? Het zijn lange afstandspaden, waarbij we iedere dag een andere bestemming hebben, of wandelingen vanaf een vaste standplaats. Ook heb ik nog een optie kunnen nemen voor de Kroegjes wandelng in Zuid Limburg. Heb je interesse? Stuur een mailtje naar info@inbalansopweg.nl

Datum Naam/gebied categorie dagen verblijf inbegrepen Kosten Max
deelnemers
4-11 sept Walk of Wisdom Lange Afstand 8 vr.vd fiets LO 350 5
17-21 sept Jabikspaad Lange Afstand 5 vr.vd fiets LO 200 5
27 sep- 1 okt Lauwersoog rondwandelingen 4 B&B LO 150 9
5-8 okt Kroegjeswandeling Limburg Lange Afstand x2) 4 Hotels HP 360 9
14-19 okt Krijtlandpad Lange Afstand 6 vr.vd fiets LO 250 5
25-28 okt Gorssel Gelderland rondwandelingen 4 Stayokay VP 220 9
10-13 nov Waddenwandelen Texel Lange Afstand x1) 4 Stayokay VP 220 9
20-23 nov Schouwen Duiveland rondwandelingen 4 Hotel HP 330 5
LO Logies en ontbijt
HP Logies, ontbijt diner
VP Logies, ontbijt, diner en lunch
Verblijf op 2 persoonskamers, met uitzondering van Stayokay (=4 en 6 persoons kamer)
x1) In Texel gaan we een deel van het streekpad Waddenwandelen doen en verblijven op 1 plek
x2) Bagage wordt vervoerd
Lange afstand Je draagt je eigen bagage
Rondwandelingen We verblijven op 1 plek

 

Dagwandeling Verwennende Vennen

Dagwandeling

14 augustus, 20 km, lucht bewolkt 28 graden

Verwennende Vennen, heet deze route van vandaag, een route van “De Mooiste Routes”

Je ziet direct waarom die zo heet. Met allerlei lussen komen we langs vele vennen. We startten de route vanaf Groot Speijk, in de bossen met een zeer groot terras.

Een dag van bospaadjes en vennen, de ene nog mooier dan de andere. Zo in de schaduw is het heel goed te doen. Een graad of 6 minder warm dan de vorige dagen en je raakt er een beetje aan gewend. Zo dachten ook de medewandelaars van vandaag.

Tineke en Johanna, die ik ken van de Mozarabe. Anja die de Camino Francais zou starten in september, Lydia die de Via de la Plata zou starten, Annemiek die de Camino Portugues zou starten, Elly, die volgend jaar de Camino Portugues gaat starten en dan ook Gerard en Nynke. Wat hebben we een heerlijke dag gehad.

De heide staat nu prachtig in bloei. Een lust voor het oog. We komen bijna niemand tegen.

Wel is het druk bij de terrassen. We komen na 10 km bij Boshuis Venkraai. Het terras is wat groter gemaakt, de stoelen staan verder uit elkaar en van tevoren moet je een briefje invullen met mijn naam en telefoonnummer. Het is wat het is en we genieten toch van onze welverdiende pauze.

Wees lief voor elkaar… Dat is een goed advies, wat we graag opvolgen.

Nynke en Elly nemen het route lezen van me over. Dank je wel! Prima lezers en route vinders en zo had ik ook gelegenheid net iedereen te praten.

De verbinding maken, wat ik zo graag doe. Natuurlijk ook praten over mijn besluit alle wandelingen in Spanje en Portugal van het najaar, vanwege de toegenomen Corona besmettingen, af te zeggen. De teleurstelling is te voelen en tegelijkertijd te ervaren dat het een begrijpelijk besluit is. Komende weken ga ik starten met ideeën uitwerken voor nieuwe meerdaagse wandelingen in Nederland. Vandaag eerst “wandelen om stil te staan” . In het ritme van onze passen komen en je gedachten even stilzetten. Dat gaat vanzelf met deze mooie natuur aan het water.

Na al die mooie vennen komen we rond 16.15 uur aan bij het beginpunt. Het Groot Speijk. Tijd voor ons etappe drankje. Tot een volgende keer.

Jabikspaad dag 5

Meerdaagse wandeling

11 augustus, 20 km, heet 31 graden van Franeker naar Sint Jacobi parochie

Nu is onze cirkel weer rond. Op 7 augustus gestart en vandaag weer aangekomen in Sint Jacobi Parochie. Samen met Tiny, Elly, Ellen, Stephanie en Pieternella hebben we dit prachtige deel van Friesland mogen bewandelen.Van harte gefeliciteerd met deze prestatie.

Santiago aan het wad. Sint Jacobi Parochie is bereikt.

Al vroeg gingen we deze ochtend met de trein naar Franeker. Het zou weer een hete dag worden en de eerste uren van de dag zijn dan heerlijk om te lopen. 21 graden bij de start.

Het vroege ochtend licht in Franeker

Na Schalsum hadden we met zijn allen een afslag gemist. We letten heel goed op, bij elke splitsing, net zoals bij de Camino. Zie je geen pijl….dan ben je vast van het pad(je) af. Ons pad liep dood en we dachten nog, dan moeten we vast rechtdoor. Dat was niet het geval. Een boer was op zijn land en wees ons de goede weg. We moesten echt terug.

Over een mooi Binnenpad gaan we naar Boer. Bij een brug in de schaduw nemen we even pauze. Hier in het Friese land heb je wijdse vergezichten. Boererven, watertjes, landweggetjes en dan ook weinig schaduw. Als er dan een plekje met schaduw komt, is dat zeker de moeite waard.

Zou er voor ons in Ried een kopje koffie te koop zijn? Nee, helaas. Ook het gemeenschapshuis was gesloten. En wat komt er op ons pad? Bij het huis naast de kerk (het vroegere schooltje) was iemand in zijn tuin aan het werk. Ik zei: we dachten koffie te kunnen krijgen hier in Ried. Daar kan ik wel voor zorgen zei hij. En zo kregen we het Camino kadootje van de dag. We mochten zomaar in de tuin komen en deze heren hadden zelfs een kappeletje gemaakt met de kerk van Sint Jacobi Parochie en van Santiago. En ook een echte Jacobus. Bijna thuiskomen voor ons. We voelden ons verwend……

We kregen vleugels toen we over de velden naar Minnertsga liepen. Geholpen door een stevige oostenwind hebben we dit deel niet als heet ervaren. Ik zing en fluit het liedje van “vandaag ben ik gaan lopen”. Dat geeft moed om door te gaan

In Minnertsga wacht Stephanie op ons. Zij loopt ondanks haar blaren mee naar Sint Jacobi Parochie. Fijn en dapper om het samen af te kunnen ronden.

Dan zijn we er. Het voelt bijna als aankomen in Santiago. De kerk al van verre te zien. We halen de sleutel bij de fietsenmaker en mogen de kerk openen.

Met een stempel sluiten we de wandeling af. Die is verdiend.

Ons pelgrimspaspoort wordt een blijvende herinnering aan het Jabikspaad. En dan de mooie gesprekken onderweg, de kerkjes, de lieve hartelijke Friezen. Een week om nooit te vergeten. Dank je wel Tiny, Elly, Ellen Pieternella en Stephanie.

Tot slot: dit mooie Friese gedicht. Laat ons een huis van stilte bouwen…..

Met heel veel dank ontvangen van Wiep Kiehoorn

Hûs fan stilte
Lit ús in hûs fan stilte bouwe
mei muorren fan leafde
en in dak fan frede
mei keamers fol blydskip
en in tún
in tún
mei wat ljocht en wat skaad
mei wat sjongende fûgels
en in slomjende kat op it paad.

Lit ús in hûs fan leafde bouwe
mei muorren fan begryp
en in dak fan fertrouwen
en in hiem om te sintsjen
en keamers,
keamers
om yn te ferdwinen
elkoarren te sykjen
elkoarren te finen.

Lit ús in hûs fan stilte bouwe.

Jabikspaad dag 4

Meerdaagse wandeling

10 augustus, heet 31 graden en veel zon. Van  Mantgum naar Franeker, 20 km

Er was eens…..een plan. Met de hitte kijken we per dag wat kan en welke mogelijkheden we hebben. We namen de trein van 7.52 uur en waren om 7.59 in Mantgum. Daar zouden we starten. Kwamen we uit de trein, staat daar net voor onze neus een bus naar Jorwert. Dat doen we en zo startten we niet in Mantgum maar in Jorwert…..er was eens een plan…

We gaan eerst langs de kerk van Jorwert. Stephanie weet inmiddels waar de stempels voor in ons paspoort te vinden zijn.

Mooie tekst bij de kerk; Laat ons een huis van stilte bouwen, met muren van liefde en een dak van vrede.

Na Jorwert gaan we direct het landelijk gebied in.

Vervolgens ga je door een prachtig natuurgebied Leonserpolder.

Het is een voormalig kerkepad dat van dam tot dam en van hek tot hek gaat. Er zijn markeringen geplaatst om te voorkomen dat pelgrims gaan zwerven. Het is niet de kortste weg, maar een weg waar je de sloten en perceel afscheidingen kunt passeren. Ja…. met koeien en paarden. Voor ons is het een avontuur. Hoe moeten we hier nu langs?

Aan de andere kant van het hek stonden wel 20 paarden. Het hele hek was versperd en naast het hek was maar een klein beetje ruimte. In de verte zagen we iemand lopen en zij kwam ons helpen en heeft de paarden wat aan de kant gejaagd. Een ervaring!

Hier in De Leonser Polder is het puur genieten. Geen meters maken, maar elke paar honderd meter een hek over. Het ene nog lastiger dan het andere. Zelf kan ik met met nieuwe knie niet springen en mijn grote schoenen passen niet altijd in het raster van het hek. Wat een mooi gevoel dat we elkaar over de obstakels heen helpen.

Naar Baard volgen we een kanaal. Kun je je voorstellen. Strak blauwe lucht, een kanaal en een fietspad. Dat is toch puur genieten.

De volgende verrassing is dat het café in Baard open is en nog wel op maandagochtend. Er daar een terras aan het water in de schaduw is. We zijn dan toch al 2 uur onderweg en toe aan een pauze.

Vandaag wordt het al rond 10.30 uur erg warm. We zoeken rond 12 uur een plekje in de schaduw langs een boerenweg. Dat valt nog niet mee. Uiteindelijk kies ik voor een boom op een boerenerf. Ellen kiest een plekje boven de sloot om haar benen te laten bungelen.

In Tzum proberen we een belbus te bereiken, omdat het inmiddels 30 graden is. Dat lukt, maar we zouden ruim 1 uur moeten wachten. Dat vinden we toch te lang en we kiezen om te lopen naar Franeker. Nog 4 km te gaan. Als we dan in Franeker aankomen, is de trein er vrijwel direct. In Leeuwarden is het tijd voor het etappe drankje. Wat was het een mooie dag!

Jabikspaad dag 3

Meerdaagse wandeling

9 augustus, 29 graden, 20 km van Reduzum via Jirnsum naar Mantgum

Het heeft ook zo zijn voordelen….heet weer. Wat dacht je van bij Spaanse temperatuur in de avond gewoon buiten eten? Gisteren bij “De Lachende Koe” , gelegen dicht bij ons hotel ’t Anker.

Op zondag gaan hier in het noorden niet veel bussen of het zijn belbussen. Die komen als je ze belt. En zeker op zondagochtend vroeg was dat niet mogelijk naar Reduzum. We kozen dan ook voor een taxi, om lekker bijtijds te kunnen starten.

Tot onze verrassing was het vanochtend bewolkt en met 20 graden heerlijk weer. De zon probeert het en houdt de voorspellende bui ver van ons.

Net ten zuiden van Reduzum

Vlak daarna gaan we onder de B354 door. Een tunnel ….dat is voor mij een geliefd fotomoment. De silhouetten van de wandelaars, die weer naar het licht lopen.

De weg naar Friens is een smalle kronkelde boerenweg. Erg mooi.

We lopen over erven van boeren en zien al van verre het kerkje liggen. We gaan ook altijd op zoek naar een stempel voor ons pelgrimspaspoort. We vinden er voor de kerk in een klein houten kistje dat aan de muur was getimmerd.

Bij Jirnsum gaan we terug naar het noorden. De oostelijke lus zit erop. We gaan naar Raerd.

Het is wel even goed opletten en je realiseren dat je hier de keuze maakt. Ga je terug naar Sint Jacobi Parochie naar het noorden of naar het zuiden richting Hasselt. Wie weet dat ik die route nog eens ga vervolgen…. 😌 Keuzes en nieuwe wegen vinden, dat hoort erbij.

Als wandelaar dennk je niet zo ver vooruit. Waar brengt de volgende stap mij naar toe. Dat werd na Jirnsum de weg naar Raerd. Een stukje over een mooi pad onder de schaduwrijke bomen.

En verder over het terrein van een boer met diverse bruggetjes. De beschrijving goed lezen, met diverse bruggetjes en langs de koeien. Voor je het weet kies je wat verkeerds en moet je over een sloot klimmen of onder schrikdraad door.

Dan komen we in Raerd aan. Daar treffen we een andere pelgrim, die had contact gezocht met een vrijwilliger die de kerk voor ons open deed. Zo kregen we er een rondleiding. Omdat Sikke uit Raerd vandaag met ons meeliep, had hij bij het gemeenschapshuis geregeld dat we koffie konden krijgen. We waren toe aan pauze….

We vervolgen onze weg naar Easterwierrum. Wat is het Friese land toch mooi. Iets koeler dan gisteren geeft dat we er net iets meer van kunnen genieten.

Onze eindbestemming van vandaag zou Jorwert zijn. In Mantgum ga ik eens kijken of we van Jorwert met een bus naar Leeuwarden terug kunnen. Ook dit blijkt een belbus te zijn en we kiezen ervoor om dan met de trein vanaf Mantgum te gaan. In nog geen 10 minuten zijn we terug in Leeuwarden. Dat is handig. Morgen gaan we met de trein terug naar Mantsum. Op naar een nieuwe dag..

Jabikspaad dag 2

Meerdaagse wandeling

8 augustus, 20 km, zeer heet, 32 graden Van Stiens naar Wirdum

Ongekend heet weer in Friesland. In het zuiden van Nederland is het weeralarm oranje, binnen blijven en niet inspannen. Wij passen ons aan en vertrekken vroeg. Om 7.30 uur gaan we de deur uit, we drinken veel (zeker 2 liter) en houden regelmatig rust. Ook passen we de dagafstand aan. We hadden nog 4 km verder willen gaan. naar Idaerd. Het is nu echt het motto…..het mag zoals het kan. Ook hebben we onze bagage naar het volgende adres laten brengen. Zo kan het ook….

Stiens uit volgen we een rustig pad in de richting van Britsum. Daar is de mooie Johanneskerk met vele oude fresco’s. Op het moment wij er langs kwamen, was het nog gesloten.

Johanneskerk van Britsum

Het bijzondere van de route vandaag zijn de kleine plaatsen, waar het Jabikspaad de mooiste paadjes kiest. Zo ook door Cornjum. Hier komen we over landgoed Martenastate met de mooie poort.

En ook vennetjes, die met betoverend ochtend licht een bijna sprookjesachtige aanblik krijgen.

We zien er een Friese tekst. Vertaald door Sikke in het Nederlands: Heel mooi. Wij voelen ons dankbaar dat we in het Friese land mogen wandelen.

De vertaling is:
Naast de paden bloeien weer de maartse bloemetjes.
De natte aarde ruikt
Een boom weerspiegelt in het zwarte water
Zijn takken reiken in verwondering naar de hemel en de aarde
De wind ademt door dansend gras
Wij worden wakker
Onze wortels zuigen nieuwe levenssappen uit de aarde
Wij leven
Achter de bomen drijven eindeloze wolkenluchten over de lege velden

(Uit de versbundel “het blauw van de hortensia” van Boukje Wytsma)

In de ochtend is het nog een goede temperatuur om te lopen. Zo gaan we van noord naar zuid Leeuwarden. Door parken, langs watertjes en met de drukte valt het mee. Leeuwarden heeft van oudsher vele tradities die aan de pelgrimstocht naar Santiago doen denken.

In de Jacobsstraat zijn speciale putdeksels te vinden. Vergeet niet op de grond te kijken als je deze route loopt. Campasstellae. “De weg naar de sterren”

Of hier vlakbij op de muur gemonteerd….😉

Na Leeuwarden is het nog een km of 5 naar Wirdum. Het is nog niet de geplande eindplaats, maar de plaats die met deze hitte haalbaar is. Ik ben reuze trots op ons, dat we ons aanpassen naar de omstandigheden…..Zo kan het wel. Proost, ons etappe drankje is weer verdiend.

We logeren 3 nachten in Hotel t’Anker midden in het centrum van Leeuwarden en gaan dagelijks van/naar de bestemming, deze keer met de bus terug.

Jabikspaad

Meerdaagse wandeling

6 augustus, aankomst in Stiens, 30 graden

Een nieuwe uitdaging, een pelgrimspad in Nederland en wel het Jabikspaad. Het Jabikspaad loopt van Sint Jacobi Parochie in Friesland naar Hasselt in Overijssel. We kiezen deze keer voor een rondwandeling van en naar Sint Jacobi Parochie.

Het is de lus die je hierboven ziet. Het meest zuidelijke plaatsje is Jirnsum, daarna gaan we weer naar het noordoosten. Het boekje van de route, het pelgrimspaspoort en de eerste stempel liggen klaar. Morgen gaan we naar de pelgrimsherberg in Feinsum, daar worden we verwelkomd en krijgen er een stempel.

De route is gemarkeerd met een gele wulk op een blauw veld. Die gaan we morgen zoeken en zo gaan we de weg vinden. Voor degenen die maps.me gebruiken…via het Genootschap kun je deze route ook downloaden en in het boekje lezen kan natuurlijk ook. Op weg naar morgen….

We overnachten in Stiens bij de familie Spoelstra, een adresje van Vrienden van de Fiets. Hier kunnen 6 personen slapen. Bij het restaurant De Smalle Brug hebben we heerlijk gegeten, pizza’s en voor mij een vegetarische curry met rijst en dat buiten op het terras. Een goed begin..

Dagwandeling Mookerheide

Dagwandeling

29 juli, 16 km, half bewolkt 24 graden

Zevendalen heet de wandeling van vandaag. Het startpunt was vanaf station Mook Molenhoek, direct gelegen aan het mooie natuurgebied van de Heumense Schans.

Wandeling Zevendalen

Om 10 uur verzamelen we met 5 personen bij het station Mook Molenhoek. Deze wandeling is door de vele hoogteverschillen ook een prima voorbereiding voor een Camino. De heide begint te kleuren, de vele zomer bloemen staan in bloei. Er staat ons een prachtige wandeling te wachten.

Bij het station is de toegang tot de Mookerheide
Klimmen naar de Heumense Schans

De Heumense Schans is een verdedigingswerk net ten noorden van de Mookerheide. Ze heeft de vorm van een 5 vormige ster.

Heumense Schans

Direct na de Heumense Schans dalen we weer af, via een lange trap met diepe treden.

Natuurpark de Zandberg

De Zandberg is een natuurgebied ontstaan op een voormalige vuilstort. Een heuvel inmiddels gegroeid met vele bloemen. Een lust voor het oog.

De Zandberg

Het blijft ons verrassen. De Mookerheide, die voorzichtig begint paars te kleuren. De bijen zijn al druk vliegend op zoek.

Via stijgende en dalende bospaden gaan we naar Zevendalen.

Ook deze omgevallen boom is nog krachtig genoeg om toch nog in leven te blijven. Helemaal links zie je dat deze boom zelfs onderstut is met een hekwerk.
Inspectie van de grote zwerfkeien aan het einde van het Zevendal
Koren bloemen tussen het graan, zo mooi!

We hebben pauze bij Plasmolen en gaan aan de noordkant van de Mookerheide terug.

Een hele prachtige wandeling en voor dit vele klimwerk een prima wandeltemperatuur. Een “genieten” vakantie dag…..

Dagwandeling Rhenen

Dagwandeling

26 juli, 18 km, half bewolkt 22 graden

Een van de topwandelingen van “de Mooiste routes” is Kwintelooijen. Een heel pittige wandeling met veel klim en daalwerk over het oostelijke deel van de Utrechtse Heuvelrug. Door smeltwaterdalen, door de zandafgraving Kwintelooijen en door de bossen langs de Paasheuvel.

Deze keer gaan we op pad met 7 personen. Piet en Joke komen kennismaken en gaan komend voorjaar mee op pad van Reims naar Vezelay. Selma gaat in september op pad. Chris, Elle en Ineke hebben het plan komend voorjaar en zomer te starten en Bernadette was er vorig jaar bij. Een heerlijk ontspannende wandeldag

Uitzicht over de oostelijke Utrechtse Heuvelrug

De Utrechtse Heuvelrug is een stuwwal die 150.000 jaar geleden is gevormd door een grote gletsjer. Hier door de bossen is het voortdurend stijgen en dalen.

Heuse slang onderweg

Door een smeltwaterdal gaan we naar Plantage Willem III en Remmerdense Heide. De plantage is een half open landschap met schraal grasland en boomgroepen. In de zomer prachtig gekleurd door het gele Sint Janskruid. Er grazen runderen en paarden en ja….we hebben ook damherten gezien.

Plantage Willem III

Het is goed lezen en niet alle beschrijvingen zijn heel duidelijk. Handig is dan ook om de route ook op GPS te hebben, zodat we steeds gemakkelijk terug keren op de route. Ik gebruik hiervoor Topo GPS en de route van “De Mooiste routes” kun je hier zo in downloaden. Halverwege hebben we pauze bij restaurant de Rotisserie. Het is onverwacht prachtig weer. We voelen ons verwend hier, op de schitterende locatie en we zijn van harte welkom.

Na de pauze gaan we over het unieke gebied “Kwintelooijen”. Dit gebied is ontstaan door zandwinning door de aannemers Quint en Looijen, waar de naam vandaan komt. Eerst stijgen we naar het hoogste punt.

Daarna genieten we van het uitzicht. Het doet aan alsof we in de Ardennen zijn.

Via de grote trap dalen we af

Het is net als bij een Camino. Alles wat je daalt, ga je vlak daarna weer omhoog. Op weg naar de Paasheuvel.

Paasheuvel is in de 18e eeuw aangelegd. Het hoogste punt van Landgoed Remmerstein. Vele lanen komen op dit punt bijeen. Vroeger stond hier een theehuis, met uitzicht naar alle kanten.

Door de bossen gaan we terug naar het beginpunt. Prachtige beukenlanen en smalle sprookjesachtige paadjes.

Wat is Nederland toch mooi! Wederom genoten van de prachtige natuur en goed gezelschap….

Tot een volgende keer. Voel je welkom.

Dagwandeling Pettelaarse Schans en Essche Stroom

Dagwandeling,

24 juli, 16 km benauwd en net droog

Vandaag was het startpunt in Den Bosch zuid, bij de Pettelaarse Schans voor een wandeling naar Haanwijk, Halder, langs de Essche Stroom, langs de Dommel, door het Sterrenbos en langs de Zuiderplas.

Pettelaarse Schans
Essche Stroom

De route van de Pettelaarse Schans was 12 km en ik wilde heel graag een stuk van de Essche Stroom route toevoegen. Zo mooi, die rivier heeft zijn oorspronkelijke kronkelende loop terug gekregen om bij veel water meer ruimte te hebben.

We begonnen door het Sterrenbos.

Als je heel goed kijkt zie je in een boom een klein Maria beeldje
Bij een oude boerderij niet ver van het dorp Plein gaan we ook even kijken bij een boom die door het dak van een schuur is gegroeid. Anderen wachten even geduldig

Zou het leuke theehuis bij Haanwijk open zijn? Nee, helaas was het gesloten en zo namen we even pauze bij een picknickplaats.

Een moment van ontmoeten. Ervaringen delen over de Camino.

Wat is het heerlijk ontspannen. Zo gaat dat als we onderweg zijn. In enkele uren ben je ontspannen, mooie natuur en goed gezelschap, allen met dierbare Camino herinneringen, of een Camino verlangen om op pad te gaan.

Na Halder gaan we langs de Essche Stroom met 2 grote wiebelbruggen er overheen. Dat hebben we toch maar mooi gedaan. Soms stoer, soms toch een beetje angstig.

Het zit ook vandaag weer in de kleine dingen om van te genieten…. Hier bv een knoest om een boomstam.

Of een korte pauze op de dijk langs de Dommel

De laatste meters lans de Zuiderplas. Het wordt wel erg donker…..
De bui kwam echt….we hadden net niet genoeg tijd om droog bij de auto te komen. Ik had gedacht alleen maar 0,1 mm regen. Nou dit was een enorme plensbui

Het restaurant Moeke op de Pettelaarse Schans is vanaf 1 augustus geopend. Helaas was er nog geen mogelijkheid om even ons etappe drankje te nemen. Met een aantal gaan we nog even wat drinken bij het Movenpick hotel bij het provinciehuis.

Het was weer een mooie wandeling. Tot een volgende keer.

Dommelpad dag 6

Dommelpad

17 juli, 12 km zonnig 25 graden; van Sint Michielsgestel naar Den Bosch

Dat was de laatste dag alweer. Een gevoel van totale ontspanning, dankbaarheid, een vakantie week, een week om weer helemaal op te laden. Zomaar een paar reacties van Annemiek en Rianne. Zo heb ik het ook ervaren.

Ontbijt bij de zeer gastvrije familie Immens in Sint Michielsgestel
Brug over de Dommel bij de Ruwenberg. Onze laatste brug deze week.
Onze schaduw achterna……altijd de goede richting
Dommel bij Kasteel Oud Herlaer
Via het Bossche Broek naar de Sint Jan.

In het Bossche Broek hebben we 2 reeën gezien. Nog een kadootje van de dag.

We wilden onze wandeling graag bij de Sint Jans kathedraal eindigen. We genieten van ons laatste etappe drankje en bezoeken daarna de kathedraal.

Ik kijk terug op een heerlijke wandelweek….een Camino in eigen land. Het natuurschoon van het mooie brabant, de ontmoetingen en de aller hartelijkste ontvangst bij de adressen waar we sliepen. Een pareltje om aan terug te denken. Dank je wel Rianne en Annemiek voor jullie fijne gezelschap. We hebben het goed gehad samen.

Dommelpad dag 5

Dommelpad

17 juli, van Boxtel zuid naar Sint Michielsgestel, droog en bewolkt 22 graden

Vandaag hebben we ervaren wat gastvrijheid met ons doet. Vanmorgen werden we verwend met een goed ontbijt op kampeerboerderij De Musdonck en vanavond zijn we zeer gastvrij ontvangen door Ge en Tiny op een “vrienden van de fiets” adres in Sint Michielsgestel aan de Kemplaan. Beiden met heel veel zorg voor de gasten. Tevreden en voldaan gingen we dan ook op pad.

Kampeer boerderij de Musdonck

De Dommel loopt helemaal aan de westzijde van Boxtel en is daar volledig voorzien van een prachtig wandelpad met park.

Dan weer lopen we aan de westzijde van de Dommel, dan weer aan de oostzijde. Als we hier zo lopen, ervaren we het mooie Brabantse land. Nu woon ik er zelf. Met de ogen van niet Brabanders om me heen, ga ik er ook extra van genieten. Spontaan komt het lied bij me binnen: ” het leven is goed in het Brabantse land”

In Boxtel gaan we over de markt en nemen tijd voor koffie. De route zelf is veel korter dan gisteren, dus dat kan makkelijk. We merken ook dat het ons inmiddels makkelijk afgaat. Gewend aan de rugzak en aan de km per dag. Dagelijks gaat het makkelijker, door de goede voorbereidingen.

Ook is het vandaag de dag van de details en dan vooral rode….

Pyjama schildwants
Grote rode kevers

De makers van het Dommelpad zorgen voor veel afwisseling en nemen paadjes door natuurgebieden in de buurt mee. Hier bv de Dommelbeemden.

Het blijft goed opletten. Niet alle markeringen van het wandelroute netwerk zijn er nog en dan komt het van pas dat we de route op GPX hebben en zien hoe het wandelroute netwerk loopt.

Een eindje verder lopen we over een rustige landweg en zie in de verte deze witte molen.

Molen de Genenberg

Terug bij de Dommel zien we de waterkracht centrale Dommelstroom. Een project van particulieren en tot stand gekomen door o.a. crowdfunding. Een mooie manier van energie opwekken.

Bij restaurant de Zwaantjes nemen we alvast ons etappe drankje. We hebben dan nog 3 km te gaan naar het eindpunt van vandaag. Eerst langs de Dommel naar de Ruwenberg, later naar ons adres van “vrienden van de fiets”

Dommelpad dag 4

Dommelpad

16 juli, 28(!!) km, klein beetje regen, 18 graden

Onze verblijfplaats van de afgelopen nacht (De Blije Big bij Bokt) was in rechte lijn 4 km van onze eindbestemming van gisteren. Gaan we er lopend naar toe? De geplande dagafstand van vandaag zou al 22 km zijn en zowel Rianne als Annemiek zeiden: “dat kunnen we”. Voor mij is het een uitdaging, want 25 km ervaar ik als mijn max. We gaan samen de uitdaging aan. Op weg van De Blije Big naar kampeerboerderij De Musdonk bij Gemonde.

We volgen de loop van de Dommel. De rode puntjes zijn de nummers van het wandelroute netwerk.

De Blije Big is prachtig gelegen. Met grote ramen hadden we uitzicht op een stierenweide. Nog nooit had ik op zo korte afstand stieren gezien. Weliswaar stonden ze achter een stroomdraad, maar toch…. We hadden pizza besteld en zaten daar te genieten van het uitzicht.

Er was voor vandaag veel regen voorspeld. We hebben het zeker niet als regendag ervaren. Misschien 3x een bui van max 10 minuten. We zijn wel 7 uur onderweg geweest en het was een heerlijke wandeltemperatuur. Ik had een paraplu en mijn poncho bij me. Voor de kleine buitjes was dat voldoende. Mijn poncho hangt dan gemakkelijk over mijn rugzak.

Ook vandaag waren de paadjes langs de Dommel prachtig. Een paar km liepen we langs de weg, meestal onverhard met de Dommel vlakbij. Zo passeerden we vandaag de watermolen van Wolfswinkel.

We waren al een poosje onderweg en zagen….”kampeerboerderij met terras”. Annemiek zag een deur open staan, dus lopen er de oprijlaan op. Er staat gesloten bij de keukendeur. Toch krijgen we er zomaar koffie en de mijnheer begint over zijn leven te vertellen en zijn kampeerboerderij. We schatten dat hij toch al zeker 70 zou moeten zijn, maar oogde nog heel actief. Een warm onthaal! Dat is fijn om te mogen ontvangen.

Een nieuwe brug over de Dommel
Veel vaak zijn de paadjes smal. Het natte gras streelt langs de benen, de brandnetels prikken zachtjes.

De velden vol bloemen, zijn steeds weer een lust voor het oog.

Vlakbij onze eindbestemming vinden we een kapelletje van de heilige Anthonius. Allemaal met kleine briefjes voor een gebed. “Blijf sterk, blijf positief, ga door”
Ook deze bui ging aan ons voorbij 😉😉

Het was vandaag de dag van ontmoetingen….zo kwamen we een echtpaar tegen. Zij was ook op pad geweest naar Santiago en ze wilde wel weer. Zo een leuk gesprek. We voelden ons vandaag ook een beetje op “Camino”, waar je vele mensen ontmoet en er meteen een band ontstaat.

Bij de Musdonck werden we enthousiast ontvangen. Morgen krijgen we ontbijt en ja hoor, de mijnheer wilde ook wel voor onze lunch zorgen. En voor het restaurant verwees bij ons naar restaurant ’t Groene Woud, nog eens 1 km verder….

In totaal was het vandaag maar liefs 30 km. Ik ben heel trots op Annemiek en Rianne, dat ze dat zomaar kunnen!

Dommelpad dag 3

Dommelpad

15 juli, van Eindhoven naar Son, 20 km, half bewolkt, 20 graden

Vandaag gaan we de hele dag naar het noorden en maken fantastische ommetjes door heel Son. Deze ochtend begonnen we in het centrum van Eindhoven, te beginnen op weg naar het ontbijt. Gisteren had ik gezien dat er een ontbijt te verkrijgen was bij een taartenzaakje dichtbij het station.

Het nog stille centrum van Eindhoven

We zoeken de Dommel weer op en gaan door een tunnel met tekeningen van mensen die in pak naar hun werk gaan. Dat is wel apart. Heel keurig en schoon. Ik denk dat dat ervoor zorgt dat er geen graffiti wordt getekend.

Daarna lopen we door een park van de TU met kunst en zonnepanelen in het water.

Om de km per dag in te kunnen schatten had ik heel het Dommelpad via Visit Brabant.com uitgewerkt. Daardoor is het gemakkelijk te volgen waar we zouden moeten lopen. Een enkele keer zijn de gele pijlen niet helemaal duidelijk en moeten we een stukje terug. Of we kiezen een nieuwe weg. Dat kan ook.

Meestal zijn het kleine smalle paadjes die langs de Dommel lopen.

Al rond de middag kwamen we langs ons overnachtings adres, de Blije Big. We wilden zeker nog verder lopen en zouden met de bus teruggaan. Wel dachten we er even koffie te kunnen drinken, maar op dat moment kwam het niet uit. We zijn kennelijk verwend en hadden wat meer gastvrijheid verwacht.

Vooraan in Son vinden we bij het kanaal een mooi restaurant aan de jachthaven. Daar waren we echt aan toe…een kopje koffie…

Hier vandaan is het Dommelpad nog ruim 5 km naar het eindpunt van vandaag….nr 73 op de kaart.

We worden geleid door een woongebied Zonnehoven. Prachtig gelegen woonruimte voor verstandelijk beperkten. En later tot onze grote verrassing over een zandverstuiving.

Niet ver daarvandaan is het eindpunt van vandaag. Nr 73 van het wandelroute netwerk. Uitgezocht hoe we het makkelijkst met de bus terug konden gaan naar “De Blije Big”. Dat betekende nog ruim 1 km naar de bushalte en ook nog 1,5 km van de bus naar de accommodatie.

Morgen vertrekken we vanaf hier en gaan met de kortste route naar het noorden van Son terug. Deze kanjers doen die km er extra bij.

Dommelpad dag 2

Dommelpad

14 juli, 20 km, vooral droog, 18 graden van Valkenswaard naar centrum Eindhoven

Gisterenavond was het nog steeds heerlijk weer en het hostal Harbalorifa had voor ons een heerlijke verse groentesoep en een uitgebreide salade gemaakt. Heel lekker en als je buiten kunt eten is dat een relaxed vakantie gevoel.

Het was zo verrassend vandaag. Je zou denken, helemaal in het centrum van Eindhoven, dan ervaar je veel “stad” en drukte. Het tegendeel was waar. We bleven langs de Dommel lopen en vooral ook de parken waar we doorheen geleid werden waren prachtig. Harbalorifa ligt 1,5 km van de route. Het laatste stukje van gisteren liepen we vanochtend nogmaals. Zandwegen en kleine paadjes brachten ons naar landgoed Loonderhoeve.

We hadden geluk met het weer. Die paar spetters onderweg, waren te weinig om te zeggen dat het een regendag was. Bij camping Volmolen was het restaurant precies open voor onze eerste pauze.

Daarna vervolgden we ons pad weer langs de Dommel of langs een veldweg omgeven door zomer bloemen.

Moeten we dan toch even de regenkleding aan? Even was het aan/uit…. Ik heb deze keer een paraplu meegenomen en de regen was zo weinig dat een paraplu voldoende was. We naderen hier Eindhoven en gaan onder de snelweg door. Vreemd is dat we ook hier geen drukte ervaren.

Ook hier in Eindhoven kun je kanoën op de Dommel. Aan de andere kant van deze brug is zelfs een kan glijbaan…..ik dacht direct dat zou ik nooit durven…😉

Door de Genneper stadsparken komen we in het centrum van Eindhoven aan.

Bij de oude Linnen fabriek zagen we deze mooie poster. We hopen deze dagen de ijsvogel ook nog eens in het echt te zien…..
De bloemen langs de oevers zijn een lust voor het oog.

Pas helemaal voor het station verlaten we de Dommel om naar ons hotel van vandaag te gaan. Budget hotel de Zwaan aan het Wilhelminaplein. Een zeer mooie, goed verzorgde kamer.

Dommelpad Dag 1

Dommelpad

13 juli, 17 km, prachtig weer, veel zon 27 graden: van Achterste Brug naar Valkenswaard

Een van de mooie uitdagingen in Corona tijd is het zoeken van alternatieven. En als ik dan toevallig hoor over het Dommelpad van de Belgische grens naar Den Bosch, is de knoop al snel doorgehakt. Die gaan we lopen. We dat zijn Rianne, Annemieke en Mieke, of te wel: “Riannemieke”

We hadden geluk deze ochtend. Van station Eindhoven werden we zomaar naar de Achterste Brug gebracht. Niet helemaal op de juiste plek, maar ik had alles uitgewerkt op de site “Visitbrabant.com” en in mijn app gedownload van Topo GPX. Zo kon ik op mijn telefoon gemakkelijk terugvinden waar we de route op konden pakken.

Al snel waren we bij de meanderende Dommel. Zwaluwen, vlogen af en aan. Vele vlinders dansen in het zonlicht boven de bloemenweiden.

Op dit deel van de Dommel kun je kanoën en we zien vooral veel gezinnen zo een heerlijke vakantie dag hebben.

Het is er goed toeven in de schaduw op een bankje met uitzicht op de Dommel. Vele libellen en waterjuffers vlak voor ons. In een paar uur al, is het helemaal ontspannen. Lopen, rusten, wat eten en van de natuur genieten.

Een eindje verder komen we langs de Malpie. Een natuurgebied met vele vennetjes. Fietsers nemen het er ook van. En zeg nou zelf, een bankje, wat te drinken mee en even rusten. Meer heeft een mens toch niet nodig?

Langs de Dommel vind je poëzie. Hier een voorbeeld….Volle maan heet het gedicht. En dan samen met iemand ernaar kijken en genieten van de stilte.

Onderweg komen we 2 jonge mensen tegen. Op weg van Diest in België naar Maastricht een grote routepad. Een GR pad, ik dacht 231? Ook zij vonden de smalle paadjes langs de Dommel prachtig. We lopen niet door Valkenswaard maar een prachtige boerenweg langs Dommelen. De zomer bloemen volop in de bermen langs de weg.

Een paar keer hebben we nummerpalen of een pijl gemist. Ook hier geldt als je geen gele pijl ziet of een totaal ander nummer (die niet op je overzicht staat) aantreft, dan weet je dat je een andere weg hebt genomen. Daardoor kwamen de km vandaag iets hoger uit dan gepland. In totaal 20 km. En dat met rugzak, dat is een goede start.

We logeren bij Harbalorifa, net ten noorden dan Valkenswaard. Een hostal midden in het bos en we slapen op een stapelbed, waarbij er 2 van de 4 bedden bezet mogen worden. Hier hebben ze een maaltijd voor ons geregeld en voor morgen ontbijt en een lunchpakket. Net alsof we op Camino zijn…..👣👣👣🚶🚶🚶👣

Dagwandeling Regte Heide

Dagwandeling

10 juli, 25 km, af en toe buien, 20 graden

De wandeling van vandaag heet: “rond de prehistorie”, van “de Mooiste Routes”. We passeren vandaag namelijk grafheuvels uit de Vroegere en Midden Bronstijd. Zie verder.

Deze rondwandeling leidt u door het beekdal van De Oude Leij tussen Riel en de Belgische grens. De route gaat door prachtige oude landgoederen en over de Regte Heide. Het is een schitterend gebied met een afwisselend landschap. U wandelt langs vogelrijke moerassen én door statige oude beukenlanen, over smalle paadjes tussen menshoge varens én over de uitgestrekte heide. Vrijwel de gehele route gaat over onverharde paden. De Regte Heide dankt zijn naam aan het feit dat daar vroeger recht werd gesproken en is bekend om de grafheuvels.

Al snel na de start vanaf café Den Overkant in Riel zijn we in de natuur. Vandaag ga ik met 4 personen op pad. Frans, Annemiek en Marianne die hopen in september op pad te gaan. Hun Camino wacht op hen. Ook Mia was van de partij. Een prima training, als voorbereiding.

Bij het Riels Hoefke zien we deze Maria, een klein kappeletje in 1930 gebouwd door iemand die genezen was van een ziekte.

Ook landgoed de Hoeven is erg mooi. Vele rododendrons, smalle paadjes en statige beukenlanen.

Na de pauze bij Restaurant Klooster Nieuwkerk in Goirle gaan we de Regte Heide over met de grafheuvels. Dat is ook het moment waarop we flinke buien krijgen.

De grafheuvels vinden we een stukje verder. In de Vroege en Midden Bronstijd verbrandden nabestaanden een overledene om erna de resten in een graf of urn op te bergen. Er werden grafgiften meegegeven en eromheen werd een heuveltje gemaakt met daaromheen palen.

Door de regen van de laatste weken zijn er al wat paddenstoelen te zien. Deze lijkt al te zijn geproefd….

Op de Regte Heide hebben we een aanwijzing niet opgevolgd, waardoor we niet meer op het juiste pad waren. De nummers van het wandelroute netwerk brachten ons weer terug op de route. Zo kwamen we aan 25 km in plaats van 20….Dat kunnen we….

Om 16 uur waren we terug in Riel voor ons etappe drankje. Deze route is wederom een pareltje in het Brabantse land, net ten zuiden van Tilburg.

Ook een keer mee? Dat kan. Je bent fan harte welkom. Kijk op de site voor de data. https://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/

Ardennen dag 3

Ardennen

8 juli, 13 km, regen. Route Hoog boven de Ourthe

Zou het vandaag nu echt een wandeling zijn, die wat zwaarte betreft een 10 krijgt? We gaan het zien…… We gaan naar La Roche en Ardennen. Het was wel 40 minuten rijden, maar unaniem zeiden we…dat gaan we doen.

Start in La Roche en Ardennen, daarna naar Mobage en Borzee en aan de noordkant van de Ourthe terug
In totaal 350 meter stijgen en dalen

We volgen de route route nummer 6. En wat zien we erbij….met een beetje fantasie….de Santiago schelp

Meteen vanaf het vertrek gaat het stijgen, van 200 naar 400 meter. Eerst heel steil, later vals plat. We vinden het niet erg dat het een beetje regent. Algauw ervaren we dat een fleece vest en regenjas te warm is, dus gaan de laagjes eraf.

Eerst veel door allerlei bospaadjes van bv 1 persoon breed of bredere paden door een donker bos.

Als je dan na zolang klimmen plotseling uitzicht hebt, sta je er zelfs in de regen even bij stil om het wonderschone landschap te aanschouwen.

In het dal zien we de regenwolken liggen. Ook dat zijn van die mooie momenten, waar we van genieten.

Vlak voor Magoba ga in in 1/2 km 150 meter dalen. Als je dan een paadje krijgt met gladde leistenen is het extra goed uitkijken. Ieder gaat op zijn eigen tempo naar beneden .

Natuurlijk wachten we op elkaar voor we weer verder gaan.

Net over de brug bij Maboge is een restaurant, waarvan ik had verwacht dat het open zou zijn. Als je het zeker wilt weten is het handig eerst even te bellen. We zijn zeer tevreden met een stoep en een kleine overkapping om ons brood op te eten.

Daarna beginnen we aan de 2e grote stijging van vandaag. Hier heet het Eislack trail, dat we volgen. Een blauwe golf. Een heel afwisselende wandeling vandaag. Reusachtige bomen, waar je je een heel klein mensje voelt.

Nog ruim voor La Roche en Ardenne komen we bij een wegafsluiting. Verboden toegang staat er bij. Tja, wat doe je als je voetganger bent? Ik ga vragen of we er toch door kunnen. Ja, dat mag…

Niet veel verder komt er een klein paadje dat ook weer erg steil lijkt. Zullen we het doen of kiezen we voor de weg? We gaan de uitdaging aan.

Vooral het laatste stuk van deze afdaling is zeer glad. Zelf kies ik ervoor om te gaan zitten op de grond en me zo te laten glijden.

Dan komt La Roche en Ardenne in zicht. Een beetje mistig door de druilerige regen. En zo ook een beetje myst -erieus

Trots ben ik op alle wandelaars, dat ze met zoveel inzet deze laatste afdaling hebben afgerond. Ja…we vinden deze wandeling inderdaad zwaar, maar ook: ooooo zo mooi.

We waren rond 15 uur weer terug in het centrum. Dat vraagt om ons laatste etappe drankje op een terras onder een afdak. We boffen, we hebben plek …….

Na een wandeldag is het erg fijn om verwend te worden met een uitstekend maal. Dick dank je wel voor alle goede zorgen. Complimenten van iedereen!

Dank je wel lieve medewandelaars, we hebben het heel goed gehad samen. Echt ontspanning, en dat in het mooie huis van mijn nichtje Marlies. (Le Romarin in Bure/Tellin; het is te huur voor vakantie dagen) Voor ons een prima plek waar we ons heel gastvrij voelen.