29 mei, 18 km, rondwandeling vanaf parkeerplaats De Pals, Hapert
Een voor mij onbekend gebied en erg leuk om nieuwe wandelgebieden te ontdekken. Via mooie dreven, gevarieerde en slingerende bospaden door een stukje van de Brabantse Kempen. Een uniek dijkpaadje met uitzicht op vennen. En een belangrijk deel over de heide, die ongetwijfeld eind juli tot september zijn paarse kleurenpracht laat zien.
Ik had Topo GPS iets te laat aangezet. De parkeerplaats is net aan de andere kant van de snelweg. De kleine paadjes door het bos zijn erg mooi.
Bij een vennetje zien we een picknicktafel en nemen de tijd om de spiegelingen te bekijken. We horen kikkers, dodaards, vinken, ook de vogels zijn eindelijk toe aan hun voorjaarslied.
Iets verder lopen we door een smal laantje op een dijkje met aan weerszijden ondiep water. Het lijkt wel moeras.
Door de bossen gaan we naar restaurant De Keizer met zeer ruim terras. We hebben geluk…..er is plaats bij een lounge bank, met voldoende ruimte. We verdelen ons in 2 groepjes.
Over de heide en het bomen laantje gaan we weer terug.
Van links naar rechts Annemiek, Ellie Gerard, Marie Joze, Hilde, Elly en Mariette
Jazeker, weer speelt een rol bij de beleving van een dag. Een van de eerste dagen met lekker terras weer. Het toetje van de dag is nog een terrasje in Eersel. Goed idee!!! Het etappe drankje is verdiend.
27 mei, 22 km van Wijk hij Duurstede naar Bunnik, eerst regen, veel wind 11 graden.
Vandaag volgen we vooral de Kromme Rijn en het gemarkeerde pad “het Kromme Rijn pad”
Etappe: Wijk bij Duurstede Bunnik
Vandaag hoor ik van de mede wandelaars wat 4 dagen op pad gaat met je doet. Het lijken wel 3 weken vakantie… helemaal opgeladen hebben we weer nieuwe energie, wat ben ik trots op mezelf dat je het me weer lukt, wat kun je heerlijk je hoofd leegwandelen. Een worden met je eigen gedachten, zonder dat die door een ander worden gestuurd. Ik zie de totale ontspanning, en bewonder de moed om ook in de regen toch op pad te gaan en de geplande etappe af te maken.
We troffen iedere ochtend in de bus dezelfde chauffeur. Hij herkent ons en wenst ons een fijne wandeldag toe. Zomaar een praatje, en we zien dat hij van zijn werk geniet, vooral door de contacten. Waar gaat de wandeling vandaag starten, vraagt hij,? Op naar Wijk bij Duurstede waar dit beeld in het centrum staat.
Het regent als we het pad langs de Kromme Rijn bewandelen. Het pad is smal en het natte fluitenkruid zorgt ervoor dat de broekspijpen kletsnat worden. De veelheid aan bloemen is prachtig. De Kromme Rijn kronkelt door het landschap.
Na 6 km komen we langs Zorgboerderij de Bossewaard. In ons boekje staat dat we er koffie kunnen krijgen en omdat het sinds het vertrek regent, gaan we er welgemoed naar hun terras. Deze zorgboerderij is genoteerd als Meldpunt geluksmomenten. Er is een boekje om die op te schrijven. Het doel is om de mooie momenten te delen en te ontvangen. Op deze zorgboerderij was er zelfgebakken noten taart, een warme ontvangst en een overdekt terras uit de wind.
Daarna gaan we via Cothen, Werkhoven en Odijk verder langs de Kromme Rijn. We vinden het erg mooi. Zeggen ook tegen elkaar, zullen we wat langzamer lopen om nog wat langer te kunnen genieten.
Een fuut met jong op haar rug is altijd een bijzonder moment. De andere fuut ging steeds onder water om voedsel te vangen. Deze zorgt dat de kleine fuutjes droog blijven en kunnen rusten.
Deze tunnel met wandelpad is helaas niet hoog genoeg voor ons. Gelukkig liepen we niet hard toen een van ons haar hoofd stootte.
In Odijk kunnen op een terras pauzeren. We kiezen voor een asperge soep. Lekker! Het is er precies op de wind, die ook eventjes opsteekt omdat er een bui passeert. We houden de moed er wel in hoor, maar we hadden het erg koud.
Nog 6 km te gaan….Dan bereiken we het einddoel van onze 4 dagen Gelukkigerwijspad. Op het terras van het Stayokay hostel is er plaats voor ons. Een laatste etappe drankje van deze wandeling.
We zijn erin geslaagd om het goed te hebben met elkaar. Delen, ontvangen elkaar helpen, een fijne co-piloot. Dank je wel lieve dames, deze wandeling wordt toegevoegd aan mijn pareltjes van mooie herinneringen. Tot een volgende keer
26 mei, 22 km van Rhenen naar Wijk bij Duurstede, tijdens wandeling droog 13 graden
Een heel andere dag vandaag…. gisteren naar Rhenen met heuvels en bossen en vandaag langs de Rijn. Rivieren landschap, weidsheid, voorjaars bloemen in de bermen, dansende kieviten en heel bijzondere momenten.
Van Rhenen naar Wijk bij Duurstede
Na enkele dagen wennen we aan het ritme van de dag. 8.15 uur ontbijt op de kamer, rond 9 uur de deur uit om naar de bus te gaan. Een halte met de bus, daarna met de trein naar Rhenen in dit geval. Daarna starten met de wandeling.
Vertrek bij ons hostal in Bunnik
De route is eigenlijk met het pontje over de Rijn en dat is 2,7 km korter. Omdat we bij het station aankomen zijn we al in de goede richting om over de brug te lopen.
Ja……het is een dreigende lucht en het waait hard. We gaan het zien. Met volle tegenwind gaan we van start.
Cunera kerk van Rhenen
De lucht werd zwarter en zwarter. Monica had gezien dat er in 12.15 een enorme bui los zou barsten.
Als het begint te druppelen staan we precies bij een boer voor de deur. Er staat een auto….zullen we daar gaan schuilen. We stappen erop af en we zien de mensen naar de deur komen. Mogen we onder het afdak schuilen? Kom binnen zegt hij en we krijgen koffie. Wat een speciaal moment. Zoiets hebben we tijdens de Camino ook vaak meegemaakt. Zoveel hartelijkheid te mogen ontvangen…. de mensen waren erg blij het aan ons te geven.
Na een half uur was de bui over de Rijn vertrokken en we gingen weer op pad.
We volgen de Rijnbandijk 14 km lang. Even een stukje van de dijk af. Erg mooi. Velden vol boterbloemen, een klein pad met veel modder.
Een van de fijne verrassingen van vandaag was de ontvangst in de theetuin aan de Limes. Met dadel of appeltaart en bv gember thee worden we verwend. Vooral haar warme enthousiasme werkt aanstekelijk.
De zon kwam wat vaker door. De combinatie met de schapenwolken maakt het Nederlandse Rivierenland compleet.
De westenwind wordt krachtiger en het is hard werken. Ik denk aan het lied “hoe sterk is de eenzame fietser”, van toen ik jong was en in Zeeland met tegen wind naar school fietste.
De pont naar Wijk bij Duurstede vaart wel. Het hele jaar door kun je je daar laten overzetten.
Intussen hebben we 20 km afgelegd en na een klein ommetje langs het kasteel gaan we terug.
We zijn op ons gemak naar de bus gelopen en na 2 minuten kwam de bus. Nog een geluksmomentje erbij. We ervaren dat het in de kleine dingen zit waardoor een dag zo bijzonder wordt.
25 mei van Doorn naar Rhenen, vrijwel droog 13 graden
Totaal inclusief alle km van en naar vertrekpunt 28…..! Dat is wel iets om rekening mee te houden. De km zijn 2 a 3 km meer dan in het boekje staat.
Wat een heerlijke dag…..over natuurgebied Utrechtse Heuvelrug met veel bos en veel hoogte verschillen. We vinden het prachtig. De blauwe lijn geeft de gelopen route aan. 24,7 km.
Etappe Doorn Rhenen
Het zijn geen grote stijgingen maar vlakke stukken zaten er bijna niet tussen.
Gedicht van het Gelukkigerwijspad van Nynke Geertsema Puur geluk
Puur geluk
Het is niet zomaar een idee dat ik heb opgevat, toen ik starend in de verte dacht: ik wil eruit, op pad!
Het is hoog tijd om weer en wind te voelen door mijn haren en in het ritme van de pas mijn mistig’ hoofd te klaren.
Met elke stap verglijdt de tijd van nu naar net naar toen; wat neem ik mee, wat geef ik mee, wat zal dit met me doen?
De wereld gaat voorbij aan mij voor ’t overgrote stuk, maar wat ik meemaak onderweg: kijk, dat is puur geluk.
Dat puur geluk hebben we vandaag ervaren in de kleine dingen.
-de buschauffeur die zomaar een gezellig praatje maakt.
– bijna de hele dag droog weer terwijl er veel regen was voorspeld
-een terrasje met stoelen, waar we zomaar konden zitten
-overweldigende natuur – we halen precies de trein. De conducteur doet de deur nog even voor ons open
We overnachten in het sfeervolle Stayokay hostel in Bunnik. Landelijk gelegen. We hebben 2 8 persoonskamers zodat we plek genoeg hebben. Als we aankomen drinken we een etappe drankje op het terras.
Deze ochtend gingen we met de bus naar Doorn, een bushalte dichtbij en hier zijn met openbaar vervoer alle etappe plaatsen goed bereikbaar. Een keer overstappen in Cothen, erg makkelijk. Het eerste stuk tot aan Leersum was vooral vlak door de bossen met veel modder. We lopen zigzag over de paden. Welke kant zou het beste gaan?Er was afgelopen nacht veel regen gevallen
Bruggetjes om een slootje te passeren, die ze hadden bekleed met kippen gaas, zodat we niet uitglijden. De beschreven route klopt niet altijd met de GPX track. Soms nemen we die erbij om te kijken of we op de goede route zitten.
De reuze varens beginnen nu echt te groeien. Nog nat van de regen en glinsterend in het zonlicht.
In Leersum kwamen we langs een terras. Vanwege slecht weer gesloten, staat er bij de voordeur. Toch…..de stoelen staan buiten en we voelen ons vrij er te gaan zitten. Even uit de wind en overkapt, wat wil een wandelaar nog meer …
Daarna beginnen de heuvels. We zien de graftombe van Nellestein en de Uilentoren.
Het glooiende landschap laat zich van zijn mooie kant zien. Beukenlanen, zover je kunt kijken. Hier en daar ook de rode beuk.
Het blijft stijgen en dalen, o.a. over de Amerongse berg met de “eenzame eik”. Door de hoge ligging was er daarboven veel wind en was het kil. We dachten daar te pauzeren, maar kozen voor een plekje uit de wind.
Bij de Paasheuvel was de brem in bloei. We genieten met volle teugen van alles wat op ons pad komt.
Langzaam dalen we af naar Rhenen. We nemen de trein naar Bunnik en hebben dan ons etappe drankje verdiend. Deze zware prachtige dag zit erop. Goed gedaan dames!
In de 15e eeuw was Amersfoort een bedevaartsoord. Honderden mirakels vonden plaats en pelgrims kwamen van heinde en ver. Ook nu zijn de wonderen de wereld nog niet uit.
Wij gaan starten met het Gelukkigerwijspad, van Amersfoort naar Bunnik
Voor vandaag was nogal wat regen voorspeld. We hebben in de ochtend wat motregen. Vanmiddag droog en nu valt het er met bakken uit. Om 10 uur waren we bij het station in Amersfoort. Afkomstig uit alle richtingen, van Tilburg, tot Lelystad en Wolvega. Natuurlijk beginnen we de dag met een kopje koffie op een overdekt terras.
Vlnr Monica, Nettie, Ine en Lida
De officiële start is bij bij de Lieve Vrouwe Toren aan de pelgrimsdeur. Daarna vervolgen we onze weg door de binnenstad. Singels, oude gebouwen, het hofje van Poth. Net of de tijd heeft stilgestaan. Het is erg rustig op deze druilerige ochtend. Zo kunnen we er rustig van genieten.
Pelgrimsdeur Onze Lieve Vrouwe toren
De muren versierd met mooie teksten en gedichten. “Wat open jij voor mij als ik voor jou dicht?”
Via parken en bruggen gaan we de stad uit. Het Gelukkigerwijspad leidt ons door de mooiste parken.
We lopen door immense bossen en komen daarna door een heide gebied. Hazenwater. We kunnen ons voorstellen dat eind juli/augustus de paarse kleur goed tot zijn recht komt.
Ook gaan we door Kelderbosch, nog een heide gebied met mooi uitzicht gebied Treekerpunt. De enkele mensen die we tegenkomen treffen we daar. Daar gaan we de trap af en vervolgen de weg door het bos naar Maarn.
Een zeer afwisselende etappe. Het mooie centrum van Amersfoort, bossen, heidevelden met extra km vanaf het station en een klein extra ommetje (+2) In totaal 22 km. Tm Maarn zou het 17,3 km zijn. We komen precies bij het treinstation in Maarn uit. Omdat ik al op 22 km zat, hebben we ervoor gekozen om de laatste 5 km niet bij te doen. Zo was het voldoende voor vandaag. Vandaag “gelukkig wijs” stoppen we in Maarn.
Waarom was Amersfoort een bedevaartsoord? Bij de stadsmuur vind je het antwoord. Onze Lieve Vrouw van Amersfoort. Lees verder het verhaal.
Pelgrimsteken Onze Lieve Vrouw van Amersfoort
Amersfoert MCCCCXLV: Amersfoort 1445. Het tafereel op de steen verwijst naar het Mirakel van Amersfoort, dat plaatsvond in 1444.
In dat jaar kreeg Griet Albert Ghysen, een dienstmeisje uit Nijkerk, een visioen waarin Maria haar aanspoorde te gaan kijken bij de stadsgracht van Amersfoort ter hoogte van de toenmalige Kamperbuitenpoort. Zij vond daar een stenen Mariabeeldje, dat eerder door Geertgen Arents in de stadsgracht was gegooid. Geestelijke Jan van Schoonhoven bracht het beeldje naar de Onze Lieve Vrouwekapel, waar vele wonderen gebeurden. Er kwamen van heinde en verre pelgrims op af.
Het stadsbestuur gaf in 1445 toestemming voor een jaarlijkse processie. Van de offergelden van de pelgrims werd de Lieve Vrouwe Toren gebouwd.
18 mei, 11 km, eerst heel veel regen, later half bewolkt
Na de stilte wandeling in de tuin van het klooster gingen we op pad naar het natuurgebied Keent.
Die vele regen was voorbij, toen we op pad gingen voor deze wandeling. Met afwisselend een zonnetje en wolken, wordt dit landschap er een van wolkenluchten, water en landbouw gebieden.
Niet dat het overal droog was. Hier, enkele km verder, zien we de regen naar beneden plenzen.
Hier staan de taurussen wel wat verder weg gelukkig… Een veld vol met boterbloemen, kleurt alles mooi geel.
De route wijst ons door een gebied waar de taurussen los lopen. In dit seizoen zijn er vele jongen. We weten dat je er niet dichtbij moest komen. Ze lagen precies op een pad. Met een wijde boog gaan we er omheen. Mijn oranje regenjas houd ik goed uit het zicht. Ik vind het zelf ook niet fijn. Zeker niet na het verhaal dat iemand zo een Taurus boven zich aantrof en de horen in zijn hand had.
Deze stond gelukkig wel achter het hek. Dreigend kwam die in mijn richting.
Erg leuk dat we koffie konden krijgen bij het museum. Ook kregen we er een rondleiding. In het museum zijn allerlei voorwerpen uit de landbouw te zien, maar ook een naaimachine, zoals mijn moeder die had.
In een aangenaam zonnetje hebben we even pauze. Op dat moment komt er een pelgrim langs die de Walk of Wisdom loopt. Ze deelt haar enthousiaste verhalen en het voelt alsof we op een Camino zijn.
Over de dijk gaan we terug naar het klooster. Wat een heerlijke dagen. We hebben er erg van genoten. An, Nellie, Thea en Ilse fijn dat jullie erbij waren. Ik ben trots op jullie…..Ervaren lopers, zoals Nellie en Thea en zeker ook voor Ilse, beide startende lange afstand lopers. Dat hebben jullie toch maar mooi gedaan.
Vandaag begonnen we de dag met een stilte wandeling door het klooster. Sfeer voelen alsof je letterlijk dezelfde weg door de tuin loopt, zoals de paters dit hebben gedaan. Met bomen lanen, de Lourdes grot, en het huisje bestemd voor de mensen die waren getroffen door het pest virus. In het eigen stilte komen en geraakt worden door de sfeer. Hieronder vind je wat foto’s van onze stilte wandeling. Tot slot een gedicht, dat ik passend bij de stilte wandeling vind.
Precies een moment waar het licht op het beeld viel
De tuin is een lust voor het oog. Fluitenkruid, bos hyacinten en de tuin met rododendrons.
Nog net voor het einde van deze stilte wandeling barst de regen los. We vinden in de tuin een afdakje en luisteren daar naar het verhaal van de vijver. De eerste avond waren we daar om de laatste zonnestralen over het water te zien glijden. Een moment van bezinning.
Ook binnen in de eetzaal ga je terug in de tijd. Grote ruime tafels, zodat we met de nodige afstand toch samen konden zitten.
Vandaag staat de wandeling door het Raamdal en kasteel Tongelaer op de planning. Volgens de tekst circa 22 km, het werden er 25.
Vanaf het klooster gaan we eerst naar het zuiden, met een ruime bocht ten zuiden van Grave. We hebben echt geluk vandaag met het weer. Regelmatig dreigde het, er kwamen een paar druppels en het was weer droog.
Kleine paadjes, aan weerszijde weelderig groen en de mooie gele stinkende gouwe.
Vandaag verwelkomen we Jolle.
Na bijna 2 uur nemen we even pauze. Een bankje, een beetje uit de wind. De temperatuur is goed we nemen het ervan.
Het mooiste deel is door het Raamdal, een natuur gebied langs het riviertje de Raam. De dreigende luchten vind ik zo mooi…….zeker als we dan net niet bat worden. De combinatie met een beetje zon en het fluitenkruid maken het beeld compleet.
Om naar kasteel Tongelaer te gaan, gaan we door natuurgebied Langven. Daar waar de taurussen los lopen.😉 Gelukkig hebben we die vandaag niet gezien. Wel wilde paarden, maar ook die bleven op afstand.
Wat me verraste waren de grote paddestoelen…..zo te zien nog helemaal nieuw. Waar de overvloedige regen al goed voor is….
We hoopten op koffie bij het terras van kasteel Tongelaer. Die was dicht. Wel kwam er even een bui en konden we bij een schuurtje schuilen. Alweer een hele korte bui.
Het is bijzonder rustig. Zelfs in het mooie Raamdal komen we bijna geen mensen tegen. Op weg naar Grave gaan we over rustige boerenwagen. Heel voorzichtig zien we de mais boven de grond komen.
Wat verder meidoorn. Prachtig om te zien.
Die donkere lucht daar….zou dat dan toch die voorspelde grote bui zijn? Ja, we ontkomen er niet aan en gaan zelfs even schuilen bij een gebouw van de GGD. Tot onze grote verrassing hebben we later in Grave zon. Ons eerste terrasje van vandaag.
Dan zijn het nog bijna 3 km door de velden naar het Emmaus klooster. De laatste loodjes…..
Zowel voor Ilse als Jolle de eerste keer dat ze 25 km liepen. Deze uitdaging is gelukt. Een hele goede prestatie.
Sinds 1 mei is de kloosterwandeling geopend. Ook het Emmaus klooster van Velp ligt op de route en biedt gelegenheid om vanuit het klooster een klavertje 4 rondom Velp te doen. Wandelingen variërend van 8 – 22 km in alle richtingen.
Vandaag startten we met de groene in de richting van Reek. Zoals die hierboven staat 11 km. Daarna zouden we de blauwe naar Grave erbij doen. Het werd anders…..omdat we er voor kozen om het ommetje naar de Reekse heide toe te voegen. Hiermee kwam deze wandeling op 17 km. Prima voor een eerste dag, zeker als je voor jezelf wilt kijken wat kan. We gingen dan ook niet het rondje naar Grave erbij doen……
Na de ontvangst met koffie gingen we op pad. We zijn: Ilse, An, Thea, Nellie en Mieke. Net toen we waren “ingetreden” gingen we weer naar buiten.
Het is bijzonder mooi richting Reek. Een watertje, velden met fluitenkruid en fotogenieke luchten. Door de regen van de afgelopen nacht ruikt het heerlijk. De blaadjes zijn nog mooi lichtgroen.
In Reek was het tegen 12 en we waren van harte welkom op het terras. Met voldoende ruimte voor ieder doen we ons tegoed aan een brownie of MonChou met kersen. Eigen gemaakt en dat kun je proeven.
We verwelkomen ook Joepke en Annemarie die een dagje meewandelen.
We nemen het extra ommetje naar de Reekse heide. Let op dit is 6 km meer en je hebt de nummers van het wandelroute netwerk nodig. Het is bijzonder mooi en zeker de moeite waard.
Ook de wandeling terug naar het klooster kent mooie paden, beukenlanen, en verharde kleine weggetjes.
Een bloemenzee van fluitenkruid…….
Wordt het nu een beetje heiig? Of is het de voorbode van toch nog even een dreigende bui. Het wordt wel heel donker….op een paar spetters na houden we het droog.
Na deze wandeling komen we weer bij het klooster aan. Even aanbellen…..wat vind ik dat leuk…
Deze mooie wandeldag sluiten we af met een etappe drankje….en uitrusten voor de dag van morgen.
Wie gaat met ons mee? Pelgrimswandeling Via Coriovallum 6-10 juni 2021; 1 persoonskamers.
Doordat de wandeling in de Ardennen, vanwege Corona niet door kan gaan, is er een nieuw plan ontstaan.
6-10 juni 2021 Via Coriovallum € 400
Aantal deelnemers, minimaal 3, maximaal 5. 1 persoonskamers
Een schitterende pelgrimstocht in Zuid Limburg vanaf Houthem, zie onderstaand overzicht.
Inbegrepen:
5 begeleide wandeldagen
3 overnachtingen in Natuurhuis Nivon in Heerlen, 1 persoonskamers, inclusief ontbijt en lunch
1 overnachting in Hotel Cuba Libre in Vijlen, 1 persoonskamer met halfpension
geprint reisverslag en USB stick met foto’s
pelgrimspaspoort
Niet inbegrepen
3x maaltijd in Natuurhuis Nivon
consumpties
treinreizen van/naar Heerlen
Dagindeling en km
6-jun
Houthem
Spaubeek
13
7-jun
Spaubeek
Heerlen
20
8-jun
Heerlen
Vijlen
21,7
9-jun
Vijlen
Houthem
19,5
10-jun
Houthem
Heerlen
22,3
Alle etappe plaatsen liggen aan een treinstation, behalve Vijlen. We gaan dagelijks met de trein van/naar Heerlen, met uitzondering van en naar Vijlen. Daar nemen we een klein beetje bagage mee in de rugzak voor de overnachting in het hotel in Vijlen.
De eerste dag komen we naar Heerlen, met de trein of eigen vervoer. Met het dagrugzakje gaan we met de trein naar de startplaats. De laatste dag wandelen we terug naar Heerlen, waar de bagage is en daarna eindigt deze pelgrimstocht.
Via Coreovallum
Kruispunt Romeinse wegen
De Via Coriovallum is in vele opzichten uniek, zowel vanwege het tracé , alsook de geschiedenis van het gebied. Delen van deze wandeling volgen namelijk de “Via Belgica”, een belangrijk onderdeel van een groot en complex netwerk van Romeinse wegen.
Op de knooppunten van de voornaamste wegen en rivieren werden door de Romeinen garnizoenen gelegerd. Hier ontstonden kleine dorpjes die uitgroeiden tot grotere nederzettingen zoals Coriovallum, het huidige Heerlen en Atuatuca Tungrorum, het huidige Tongeren. Om van Coriovallum naar Atuatuca Tungrorum te komen stak men de Maas over via de doorwaadbare plaats Mosae Traiectum. Hier is later Maastricht ontstaan.
De Via Coriovallum laat je kennismaken met een Zuid-Limburg dat je misschien nog niet kent. Volg de weg en ontdek het uitgebreide Romeinse erfgoed.
Route
De route gaat door het mooie Zuid-Limburg met zijn heuvels en dalen, een zeer gevarieerd landschap. Daar doorheen kabbelen dan weer de vele beekjes tussen de velden en langs de bossen. Je loopt over diverse soorten wegen, over paden, door zand, löss en soms ook modder. Ander moois dat je hier tegenkomt zijn drinkpoelen en graften. Deze drinkpoelen zijn broedplaatsen voor insecten, larven en amfibieën en kraamkamers voor kikkers, padden en salamanders. Graften zijn typisch voor Zuid-Limburg. Het zijn steilranden met bomen en struiken om uitspoeling van löss te voorkomen. In Zuid-Limburg moet je zijn als je een beetje pit in je wandelingen wilt, een helling, een holle glibberige weg, een kapel, kasteel of een vakwerkhuis. Ja, je loopt zelfs langs een echte kluis die tot 1930 ononderbroken bewoond was door echte kluizenaars. Kortom veel moois om van te genieten. En het is een echte pelgrimstocht. De totale lengte van de route is 90 kilometer.
En dat was dan de 2e dag. Van Groesbeek naar Nijmegen, eerst volgens de markering van het Pieterpad, later Grote Rivieren pad.
Vandaag zou de etappe 16 km lang zijn…ik had onthouden Pieterpad volgen. Dat is zo tm de Duivelsberg. Daarna is het Het Grote Rivieren pad.We hadden dat te laat in de gaten, zodat we het vervolg traject van het Pieterpad liepen. Het is goed opletten, er zijn vele lange afstand wandelingen die over de Duivelsberg gaan.
Na een erg goed verzorgd ontbijt gingen we om 9 uur de deur uit.
We merken meteen dat Groesbeek in een dal ligt. Dat betekent dat we zeker de 1e 3 km (weliswaar vals plat) stijgen. Direct na Groesbeek gaan we de natuur in. Kleine paadjes met wijdse vergezichten.
Bijna ongemerkt komen we bij het natuurgebied De Duivelsberg. Een prachtig hellingbos. In de ochtend schijnt de zon en de blaadjes aan de bomen laten hun mooie lichtgroene kleur zien. Het is een topdag…. Het vals platte deel gaat over in forse stijgingen. Het heet niet voor niets de Duivelsberg.
Om 11 uur waren we bij restaurant de Duivelsberg. Buiten het terras konden we plaats nemen in de tuin. Heerlijk even uitrusten, Mariken brood proeven. We realiseren ons dat een pauze plek als deze erg fijn is.
We vervolgen het Pieterpad en komen zo in Duitsland terecht. Nieuwe wegen ontdekken zeg ik dan altijd. Wel 2,5 km om. Met behulp van Topo GPS komen we weer op de route. Onderstaande foto hoort niet bij de NS wandeling, wel bij het vervolg van het Pieterpad.
Deze dag ervaren we als meer klimmen en dalen dan gisteren. Best pittig!!!
Vanaf de heuvels bij Beek krijg je zicht op de Ooijpolder. De Ooijpolder ligt in de uiterwaarden van de Waal. Verrassend mooi om bij Upbergen zo hoog te wandelen en uitzicht over de Waal te hebben.
De laatste km gaan langs het Valkhof. Ook dit terras is open. Hier vandaan hebben we een prachtig uitzicht. Het is daar rustig en we gaan hier alvast ons etappe drankje nuttigen.
Wat een heerlijke dagen! Even losbreken en door het wandelen die rust ervaren, die een ieder af en toe nodig heeft. Vriendschap en warmte van de mede wandelaars. De ontluikende natuur en tegen alle verwachtingen in, 2 droge dagen. Hier kijken we met met plezier op terug. Tot een volgende keer……
8 mei, 15 km van Cuijk naar Groesbeek, klein beetje regen, 15 graden.
Vandaag zijn we gestart met de NS 2 daagse van Cuijk naar Nijmegen, met als etappe plaats Groesbeek. Bijzonder mooi en heel geschikt om heuvels te trainen in het mooie Gelderland.
Etappe Cuijk Groesbeek
Heuvels in Gelderland, zou je zeggen? Jazeker, wat denk je van de Mookerheide en de Sint Jans berg?
Vanaf het station van Cuijk gaan we door het centrum naar de Maas. Eerst nog even een koffie to go halen bij Bakker Bart.
Vlnr Monica, Lucy, Annemiek, Leanne, Fred en Elly
De wandeling is tot vlak bij Groesbeek gemarkeerd met geel/rood. Prima te volgen….maar er zijn meerdere geel/rode routes. De beschrijving is dan ook heel handig of GPS track (via wandelnet).
Terug kijkend naar Cuijk zie je de Martinus kerk.
Aan de overkant van de Maas lopen we door Mook op weg naar de Mookerheide. Wat kan ik daar blij van worden.. een veulen die huppelsprongetjes maakt. Ik voel me ook zo, nu het lukt om weer heuvels te lopen.
Naar de Mookerheide volgt een stevige klim. Het uitzicht is prachtig. De heide is bruin getint, de diepte zie je vooral bij de kleine paadjes.
Het blijft dalen en stijgen. Het voorjaar komt eraan. Bloemetjes langs de kant, de blaadjes van de bomen met dat frisse groen.
Bij Plasmolen zijn de terrassen open. Ook al regent het een beetje, we kunnen zitten. Wat later krijgen we plek op een overdekt terras. We voelen ons heel welkom. De mensen hebben er zin in.
Na Plasmolen gaan we de Sint Jans berg beklimmen. Een voormalig landgoed met hellingbossen en akkers, omgeven met houtwallen. Bosanemonen sieren de randen. Het is er prachtig!
De route loopt bijna ongemerkt Groesbeek in. We zien huizen door de bomen, dat moet Groesbeek wel zijn.
Monument ter herdenking aan de 2e wereldoorlog
Ook hier vinden we een overdekt terras. Precies als we eraan komen is er voor ons een plekje vrij. Het etappe drankje is verdiend. Morgen gaan we naar Nijmegen over o.a. de Duivelsberg.
Onze wandeling van vandaag heet “Rond de prehistorie”. Van de Mooiste routes en is te vinden ten Zuid westen van Goirle en start ten oosten van het dorpje Riel
De Mooiste Routes heeft hier een wonderschone wandeling uitgezet, die zeer zeker meer dan de moeite waard is.
Deze rondwandeling leidt u door het beekdal van De Oude Leij tussen Riel en de Belgische grens. De route gaat door prachtige oude landgoederen en over de Regte Heide. Het is een schitterend gebied met een afwisselend landschap. U wandelt langs vogelrijke moerassen én door statige oude beukenlanen, over smalle paadjes tussen menshoge varens én over de uitgestrekte heide. Vrijwel de gehele route gaat over onverharde paden. De Regte Heide dankt zijn naam aan het feit dat daar vroeger recht werd gesproken, maar is vooral bekend om zijn prehistorische grafheuvels.
De regen van de afgelopen dagen en nachten hebben het frisse voorjaarsgroen opgepoetst. We hebben het gevoel van een echte vakantie dag. De natuur is overweldigend mooi.
Van links naar rechts Gerard, Frans, Annemiek, Karin, Josephine en Andrea
De meest onverharde paden voeren ons langs moerasgebied en vlonders. Hier en daar modderig, met een klein sprongetje goede doen.
Na ongeveer 8 km nemen we even pauze bij een picknick plaats van een camping. De lucht is strak blauw, die een mooi contrast vormen met de witte wolken.
De statige beukenlanen trakteren ons op lanen met nog doorzichtige blaadjes. Voor het eerst loop ik in een laantje van de rode beuk. Het is op en top genieten.
Het Klooster hotel ligt op de route en…….het terras is geopend. Genoeg plaats vrij voor ons.
Na deze heerlijke pauze lopen we over de heide velden terug naar Riel.
Zoals Andrea, Karin en Annemiek zeiden….een echte ontspannen vakantie dag. Dat smaakt naar meer.
Ook deze wandeling is van de Mooiste Routes, met als centrale punt Rhenoy. We gingen eerst naar het westen, Acquoi, aan de andere kant van de Linge terug. Daarna naar Beesd en weer langs de Linge terug.
Linge route
De half bewolkte dag, bloeiend fluitenkruid in combinatie met koolzaad, uitzichten over de Linge, bloeiende appelbomen zorgden voor een schitterend geheel.
Op deze zondag waren er veel mensen onderweg. Fietsers, wandelaars, motorrijders en automobilisten. En toch niet te druk en ieder in heel ontspannen sfeer.
Het café Lingezicht in Acquoi was net open. Wat is het heerlijk om op het terras te kunnen zitten, met goed gezelschap en met vers appelgebak. We zitten er allemaal van te glunderen en het voelt als een bijzondere dag. De donkere wolken waren even dreigend, maar er viel maar 1 druppeltje.
In groepjes van 4 gaan we verder. De bochten van de Linge geven steeds andere vergezichten. Boven op de dijk zie je ook de appelbloesem opkomen. Bomen, keurig in rij geplant.
Na ongeveer 12 km is een schitterend gelegen terras, direct aan de Linge geopend. We nemen het ervan. Het is tenslotte lunchtijd.
We gaan verder naar Beesd en komen langs de Linge weer terug in Rhenoy. Mooi dat ieder even heeft gewacht.
De site van de “Mooiste Routes”kent veel hele mooie wandelingen. De Meijerijse landgoederen, is een van mijn favorieten, met start vanaf Boxtel door het Sparrenrijk.
De Meierij, grofweg het gebied direct ten zuiden van ‘s-Hertogenbosch, kent vele prachtige landgoederen. Deze route laat er vijf van hun mooiste kant zien. Sparrenrijk en Den Eikenhorst aan de westkant van de A2 worden via een uitzichtrijk open traject langs de Essche Stroom verbonden met Halse Barrier, Zegenwerp en Venrode aan de oostkant. Enkele van de parken waar u door wandelt, zijn aangelegd in de typische stijl van de Engelse landschapstuinen, andere zijn ontstaan vanuit heel natuurlijke of economische gronden.
Vorig jaar om deze tijd stonden de rododendrons volop in bloei. Er zijn vele kruip-door sluip-door paadjes van de rododendrons. Nu zal het nog wel enkele weken duren. Zeker aan te bevelen deze route dan nog eens te lopen.
Vandaag mochten we ook Nellie, Ineke, Josephine en Mia verwelkomen. Om met elkaar alvast kennis te maken voor de Camino Ingles vanaf Ferrol naar Santiago. Natuurlijk ook van harte welkom aan de andere wandelaars. Erg leuk om iedereen weer te zien.
Het is de beleving van weer op pad kunnen, de vroege voorjaarsblaadjes aan de beukenbomen. Nog doorschijnend zo teer en mooi. Maar ook bloeiende Gagel, een enkele rododendron, een lelietje van Dalen, de vele vennen met de bloeiende krentenboompjes. Een lust voor het oog.
Maar ook pauzeren bij het beste restaurant ” to go”…een boomstam…. na 6 km met ons eigen lunchpakketje. We realiseren ons dat we eigenlijk niets meer nodig hebben. Mooie natuur, goed gezelschap, wat te eten en te drinken. We zien de ontspanning bij iedereen ontstaan.
Een deel van de route loopt langs de Essche Stroom. In 2014 is het beekdal veranderd. Een kronkelende meander in plaats van een recht kanaal.
Na de snelweg komen we algauw bij de volgende landgoederen, de Halse Barrier, Zegenwerp en Venrode. We genieten er enorm van.
Bloeiende gagel
Nog doorschijnende jonge blaadjes..
We zien een enkele vlinder, de citroen vlinder en het bruin zandoogje. Zo mooi gefotografeerd door Nelly.
Rond 15 uur zijn we weer terug bij het beginpunt, café de Oude Ketting. Tot een volgende keer. Het was ook voor mij weer een bijzondere dag.
– Update mogelijkheden 2021
– Planning wandelingen 2021 in Nederland/België (nog plaatsen vrij)
– Planning wandelingen 2021/2022 in Spanje/Portugal (Camino Ingles 2021 nog plaatsen vrij)
– Informatie-avonden
– Dagwandelingen
Waar ga jij naar toe?
Update mogelijkheden in 2021
Tm half mei geldt er een negatief reisadvies voor het buitenland. Ik lees dat de situatie in Spanje en o.a. in Galicie aan het stabiliseren is en er wellicht mogelijkheden komen. Op dit moment is het zo dat je niet overal provincie grenzen mag passeren en dat geldt ook voor pelgrims. Alle geplande wandelingen tm juni 2021 zijn geannuleerd of al naar 2022 verplaatst. Wie weet zijn er vanaf half mei mogelijkheden in Spanje en Portugal. Hier heb ik nog geen antwoord op. Voorlopig ga ik ervan uit dat de geplande wandelingen in Spanje/Portugal door kunnen gaan. Ook mijn persoonlijke omstandigheden zorgden ervoor dat ik pas op de plaats gemaakt heb. Eind januari heb ik een longembolie gehad en gelukkig geen blijvende schade opgelopen. Hard werken aan mijn eigen conditie hebben ervoor gezorgd dat ik weer voorzichtig op pad durf te gaan.
Wandelplanning in Nederland/België
Sinds mei 2020 ben ik op zoek gegaan naar alternatieven in Nederland en België. Het is zo ontzettend leuk om een aantal dagen in Nederland op pad te gaan. Alle wandelingen in Nederland vind je hier https://reizen.inbalansopweg.nl/meerdaagse-wandeling/ Wil je dat ook ervaren en/of weer conditie opbouwen voor je camino? Stuur een mailtje naar info@inbalansopweg.nl
Wandelingen in 2021:
16-18 mei Klooster wandelingen vanaf Emmaus klooster (5 plaatsen vrij)
24-27 mei Gelukkigerwijspad (2 plaatsen vrij)
7-11 juni Ardennen (7 plaatsen vrij)
1-4 augustus Smokkelpad Twente (1 plaats vrij)
20-23 augustus Pelgrimsherberg Vessem (1 plaats vrij)
Wandelingen in 2021 naar Spanje/Portugal
Intussen merk ik dat wandelaars weer voorzichtig plannen voor Spanje en Portugal maken. Er zijn nog plaatsen vrij bij:
19 oktober – 3 november Camino Ingles van Ferrol naar Santiago en naar Muxia en Finistere. Deze camino is zo ontzettend mooi, dat ik het zeker kan aanbevelen. Van de noordkust, via Santiago naar de west kust. Wie wil dat niet mee maken?
https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/wandelen-camino-ingles/. (Ton wil je de link maken) Je kunt er ook voor kiezen om van Santiago naar Muxia en Finistere te wandelen. Dat is van 27 oktober – 3 november. Heel vaak is het in oktober/november nog mooi weer!
De andere wandelingen zijn helaas vol, maar je kunt je opgeven voor de wachtlijst.
De definitieve planning van 2022, maak ik in juli. Een aantal wandelingen zijn al gepland. Een camino in Frankrijk van Reims naar Vezelay, camino francais, camino portugues en camino del Norte. Voor deze wandelingen kun je je alvast aanmelden door het sturen van een mail naar info@inbalansopweg.nl Zie https://reizen.inbalansopweg.nl/wandelreizen-2022/
Informatie-avonden
Voor alle pelgrims die op pad gaan en willen weten hoe of wat?
Ik doe deze informatieavonden één keer per maand in ‘s-Hertogenbosch. Zie voor de data mijn site: https://reizen.inbalansopweg.nl/informatie-avonden/
Vragen die beantwoord worden zijn vragen die elke pelgrim wil weten:
Wat neem je mee?
Wat voor rugzak koop je?
Hoe vind ik de weg?
Waar begin je en hoe kom je daar?
Pelgrimspaspoort
Hoe bereid ik me voor?
Dagwandelingen
Kom kennismaken met mij en medepelgrims.
Meerdere keren per maand organiseer ik een dagwandeling in een erg mooi natuurgebied. Er zijn mogelijkheden op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Bijdrage is € 8. Het max aantal deelnemers is 7 personen.
Een ontspannen manier om kennis te maken met mij en/of medewandelaars of om te trainen voor een camino naar Santiago. Je bent van harte welkom.
Graag aanmelden met een mailtje. Een week voor vertrek krijg je een mail met aanvullende informatie. We vertrekken doorgaans rond 10 uur. info@inbalansopweg.nl
Dat is april…..in 1 dag een temperatuur verschil van 10 graden. Met windkracht 4 uit het noordoosten werd het maar 7 graden. Maar wat hebben we genoten!
We liepen vanaf Kasteel Westhove naar de Oosterschelde kering en dat voelde voor ons als een echt eindpunt. Een kering terug naar huis. Om bij het beginpunt en eindpunt te komen rijden we met 2 auto’s.
Eerst door de uitgebreide bossen ten noorden van Oostkapelle. Het kasteel van Westhove in de mist, een landhuis aan een laantje. Het is bijzonder rustig. Het voorjaar laat zich aan ons zien. De blaadjes en bloemen van de kastanje boom openen zich door de warmte van de zon.
Kasteel Westhove/ Stayokay hostel
Dan volgt het stijgend en dalende pad naar de zee langs natuur gebied Papierenzolder. De brem staat in bloei. De Konings paarden groeperen zich dichtbij de afrastering.
Op het strand vinden we een strandtent die een heerlijke vissoep verkoopt. We vinden een plekje zowat uit de wind en zien er tegelijk naar uit om met de sterke tegenwind naar het noorden te lopen.
We zien zelfs een zeehonden baby op het strand. Haastig maakt het zich uit de voeten.
Daar in de verte zien we de kitesurfers omhoog springen. Voor hen is windkracht 4 nog weinig. Goed om te oefenen.
Het is ruim 5 km over het strand voor we bij de Veerse Dam komen. Op het strand zijn diverse sleuven met veel water. Iedere keer lijkt het of we goed lopen. Steeds weer moeten we toch over het water, en we zoeken waar het water niet te diep lijkt. Een keer werden mijn schoenen toch te nat 😉
Op naar ons eindpunt…de Oosterschelde kering. Een visser wilde ons moment wel vastleggen. Onze 4 dagen kustpad zitten erop. Wat een heerlijke dagen.
Nog een klein stukje terug door de duinen. We nemen eerst nog even pauze en genieten samen van onze herinneringen aan zee, luisteren naar muziek en zingen mee “Ik zie 2 mensen aan het strand”. John en Elly dank je wel voor de fijne dagen, de gesprekken, het vertrouwen. Tot een volgende keer.
Vandaag stond de etappe van Dishoek naar kasteel Westhove op het plan.
Kustpad vanaf Dishoek
Wat een prachtige etappe. Over de toppen van de duinen, een natuurgebied, een stukje over het strand en tenslotte langs kasteel Westhove. De start was vanaf Dishoek, eerst door de bossen bij Klein Valkenisse.
Vandaag heten we Janny en Marion van harte welkom om een dagje mee te lopen. Het was lekker zonnig aan het begin van de dag, toen we de enorme trap naar de duintoppen opklommen.
Hier zie je goed hoe hoog de duinen zijn voor Zoutelande. De mist van zee komt opzetten.
Pas later in Zoutelande was de mist ineens zo sterk dat we geen zee meer zagen.
We blijven over het pad van de duinen lopen tot aan Westkapelle. Daar hebben we ook even pauze en vinden een café open voor een koffie to go. En… vers gebakken appeltaartjes. Daar heb ik wel zin in. Na Westkapelle komen we langs een mooi natuurgebied landinwaarts. Het meeste gaat door de mist verloren. We horen de meeuwen, zien onderwater gelopen weilanden. Echt mysterieus. Zeker de moeite waard om in dit gebied te wandelen.
We klimmen daarna omhoog hebben even pauze.
Inmiddels hebben we 15 km gewandeld en er komen er nog 5. Eerst over het duin, later kiezen we voor het strand. De trap naar beneden zien we nog net. Verder lijkt de zee ver weg.
1 km voor het eindpunt gaan we terug naar de duinovergang. We hebben een ijsje verdiend en juist op dat moment komt de zon er weer door. Uit de wind is het goed vertoeven.
Het laatste stuk gaat door een nog kaal bos en tenslotte langs het kasteel Westhove.
We kijken terug op een heerlijke wandeldag. Bijzonder dat we bijna de hele kaart van Walcheren hebben gehad.
Vandaag vertrokken we direct vanaf het hotel, de dijk over en het vervolg van het Kustpad.
Een klein beetje zeemist, net bij vertrek, had de zon even een beetje verstopt. Als de zon dan door de mist terugkomt, geeft dat meteen een mooi beeld over de Baantspolder.
Duindoorn takken
Het pad door de duinen wisselen we af met een wandeling over het strand. Het is dan eb en het is het heerlijk over het strand lopen.
We willen wel door het natuurgebied, de Kleine Polder. Een polder ten noorden van Groede, die 44 ha groot is. In 1613 is dit gebied herdijkt. Nu is het een prachtig natuurpark met bruggen kreken en een camping.
Direct bij het begin hadden we dit trekpontje. Heel gemakkelijk gingen we naar de overzijde. Als het gewicht niet goed verdeeld was kregen we natte voeten.
Voor mij een volgende uitdaging was deze brug. Onze wandeling is met rood/wit gemarkeerd. We moeten er echt overheen.
Elly was als eerste en had natte voeten gekregen. Dat gaat mij niet overkomen dacht John en gebruikte de touwen om in te staan.
Hehe, ik heb aan de overkant. Best opgelucht dat het is gelukt. Ook mijn schoenen kwamen in het water te staan.
Daarna over de dijk naar de vuurtoren van Nieuwe Sluis. Die ligt nu onderaan de dijk. Vroeger, toen ik er met mijn moeder fietste lag de vuurtoren op de dijk. De Deltawerken hebben voor deze dijkverhoging gezorgd.
Over het strand gaan we verder naar Breskens. We zien de boot van Vlissingen naar Breskens varen. Niet erg om even te wachten. Uit de wind uit rusten en wat eten.
In Vlissingen gaan we verder met onze wandeling. De stationsrestauratie was open voor een broodje en voor mij kibbeling. We kunnen toch niet in Zeeland lopen, zonder een visje te eten. In Vlissingen lopen we over de bruggen zo langs het centrum naar de Boulevard. De grote zeeschepen zie je de Westerschelde in varen.
Bij het einde van Vlissingen starten de duinen met stijgen en dalen. Elly en John gaan dapper verder. Deze laatste 5 km zijn heel pittig. Goed gedaan! Intussen ga ik terug naar de auto, die bij het station staat. We hebben nu voor 2 nachten een appartement in Vlissingen. Morgen gaan we verder vanaf de Strandweg Koudekerke.
18 april, 20 km, half bewolkt 14 graden van Sluis naar Nieuwvlietbad
Op ontdekking in Nederland, bracht me naar de Lange Afstand wandeling Kustpad. En wat is dan mooier om in mijn “eigen” Zeeuws Vlaanderen te starten. Een thuiskomen voor mij.
Kustpad
Om 7.45 uur waren Elly en John al bij mijn huis. Met 2 auto’s gaan we naar Vlissingen om de boot van 9.45 van Vlissingen naar Breskens te halen.
Vlnr Mieke, Elly en John
Een kunstenaar heeft hier de affiches voor de mondkapjes ontworpen. Je ziet hier de Walcherse klederdracht afgebeeld. Herkenbaar voor mij, omdat mijn ouders uit Zuid Beveland komen
In Breskens staat de bus naar Brugge te wachten, die ons via Schoondijke en Oostburg naar Sluis brengt. Het is er rustig en we lopen over de vestings werken rond Sluis. De historie van Sluis is verbonden met Napoleon. Die heeft een strategische waterverbinding van Brugge naar Sluis laten graven. Voorheen Napoleon kanaal, nu Damse Vaart.
We zien vele ooievaars. Hier in Sluis zelfs op de stoep in het centrum.
We vervolgen onze weg naar een eveneens historisch stadje Retranchement. Prachtig aangelegde wandelpaden, door mooie natuur.
We werden vandaag vergezeld door Marjo die in Terneuzen woont. Voor haar een nieuwe uitdaging om een keer 20 km te lopen. Op tijd nemen we een pauze, een beetje uit de wind, heerlijk. De wijdsheid van de Zeeuwse polder voor ons. Bijna 360 graden om ons heen kunnen kijken. Voor ons Brabanders echt uniek.
Vroeger was hier de grens met België. Die is nu een stukje naar het westen verlegd. Retranchement lag eerst op de grens.
Het Zwin is een natuurgebied. Een grote zee arm, Die met stormvloed onder water loopt. Bij laag water kun je over het strand van Cadzand naar België lopen.
Beeld bij de haven van Cadzand. Deze is wel heel aardig…….
Dan volgt een stuk door de duinen. Later kozen we ervoor om over het strand te lopen naar Nieuwvlietbad. Het pad door de duinen is ook een fietspad. Op deze zondag best druk. Heel mooi is de duindoorn die in knop is.
Dit vind ik altijd zo wonderlijk…..een worm die zich uit het zand rolt en zo een rolletje zand maakt. Een waar kunstwerk.
Ziezo….onze eerste dag van het Kustpad zit erop. Bij de laatste strandtent hebben we ons etappe drankje. Plek genoeg om dit buiten het terras te nuttigen. Proost!
Om 20.45 uur gaat de zon onder. We zitten in een Fletcher hotel direct aan de duinen. Dat hoort er echt bij…..even naar de zonsondergang kijken. Een magisch moment.
