8 mei, 25 km, bewolkt 20 graden, Cahors – Lascabanes

Wat is dat toch? Vraag ik mezelf af. Waarom voel ik me in een grote stad op de Camino verloren? Ik schreef in mijn dagboek: ik zie mijn Camino vrienden niet, de mensen zijn haastig, zonder aandacht voor de voorbijganger. En ik realiseer me dat ik dat zo bijzonder vind op de Camino. De band die er ontstaat tussen de pelgrims. In mijn gite “Papillon verte” voel ik me helemaal thuis. Persoonlijke aandacht, echte zorg voor de pelgrims. Als in een familie. En die hele kleine dingen, maken voor mij ook de Camino. Zoals het stukje tekst wat ik bij het ontbijt vind.

Lees verder Verloren →

9 mei, motregen 13 graden, Lascabanes – Lauzerte

“Een pad ontstaat door erover te lopen”.

Lees verder Niet lopen →

10 mei, 27 km, droog 20 graden, Lauzerte – Moissac

Op een dag dat ik me niet zo lekker voelde, ga ik twijfelen. Kan ik het wel? Is het niet teveel gevraagd van mezelf? Ook realiseer ik me dat dat bij de camino en het leven hoort. Er zijn nu eenmaal dagen dat het niet zo lekker loopt. Vandaag liep ik erg lekker en dan ben ik de twijfel ook weer helemaal kwijt. De buikpijn was zo goed als weg en ik heb weer kunnen eten. Mijn rugzak heb ik laten vervoeren, vanwege mijn zo ver scheef afgesleten schoenen. Ik was vandaag in heel internationaal gezelschap ( Frans, Duits, Italiaan en Nederlandse) en we hadden fijne diepgaande gesprekken. Dat maakt deze dag zo mooi. Eerst liep ik het oude historische deel van Lauzerte in. Gelegen hoog op een heuvel.

Lees verder Twijfel →

Lees verder Nieuwe schoenen? →

12 mei, motregen later veel regen, 14 graden, Espaleis – Castet Arouy

Na 2 dagen zonder rugzak, is die dan eindelijk op het 2e adres aangekomen. Air France had een taxi voor de rugzak geregeld Jos blij met zijn spullen, ik blij met de spullen die hij speciaal voor mij heeft meegebracht. Mijn nieuwe schoenen en sokken, mijn zomerjurkje, nieuwe voetenzalf, vitaminen en Reskin. (Een soort second skin, uitstekend geschikt voor blaren en schaafwonden) . Dat was een speciaal verjaardagskado, logeren in een kasteel, een uitstekend diner met asperges en een kaarsje met 60 erop. Mooi toch? Dank je wel lezers van dit blog voor de felicitaties.

Lees verder Rugzak →

13 mei, 20 km, heel veel buien 16 graden, Castet Arrouy – Marsolan

Het zou vandaag heel slecht weer zijn met veel regen. We zeiden nog tegen elkaar…..alles wat in de avond en nacht valt kan morgen niet meer vallen. En wat hadden we geluk….het viel er met bakken uit op het moment dat we binnen of onder een afdakje pauzeerden. Jacobus heeft goed voor ons gezorgd.

Op weg naar Lectoure. Ik had gelezen dat het een mooi toeristisch stadje is en ja, dat klopt. We zien het al van verre liggen als we van 197 meter afdalen en vervolgens omhoog klimmen, want Lectoure ligt op een heuvel.

Lees verder Geluk →

15 mei, 21 km, koud bewolkt 12 graden, Pau – La Commande

Op de eerste plaats wil ik Rita Buen Camino wensen. Zij gaat nogmaals met een groep vertrekken voor de Camino Portugues en zal net als Ria ook verslagen maken. Van harte welkom om ook die verslagen te lezen.

Gisteren gingen we van Marsolan met de taxi naar Condom en namen vandaar een bus naar Pau. De plaats in Zuid Frankrijk waar een vliegtuig via Parijs naar Amsterdam vertrekt. Onze geplande dag in Pau, viel letterlijk in het water. De hele dag enorme plensbuien. De dagen van Jos zitten er weer op. Helaas had hij ook deze keer pech….geen bagage in Schiphol aangekomen. Die komt een vliegtuig later pas aan.

Lees verder Chemin de Arle →

16 mei, 17 km,droog, 20 graden, La Commande – Oloron

“Problemen zijn geen obstakels, maar wegwijzers.” Zo worden problemen, zomaar uitdagingen.

Hoe zal de route zijn? Ik heb nl. geen boekje, geen beschrijvingen. Wel heb ik nu een kaart van de VVV. Ik ga de blauwe route vanaf Pau naar het zuidenvolgen. Vanaf Jaca ga ik naar het westen en ga zo naar Puente la Reine. Daar jan ik doorgaan op de camino francais. De route heet: Voi de Arle, GR 657. Ook heb ik natuurlijk Maps.me en de site van Gronze.com die informatie over herbergen heeft en hoogteprofielen. En waar je boodschappen kunt doen.

Lees verder Wegwijzers →

17 mei, droog koel 15 graden, 20 km, Oloron-Sarrance

Oloron is een knooppunt voor de pelgrims. Een etappeplaats voor mensen die net als ik op de Voie de Arle zijn, maar ook voor de route vanuit Lourdes naar St. Jean Pied de Port. Zo waren we gisteren met 4 in de gite en gingen samen naar het hotel/restaurant voor “menu de jour” voor €15. Echt aanbeveling. Soep, salade, hoofdgerecht met linzen en fromage Blanc. Genieten!

Lees verder Brug →

19 mei, 18 km meest zonnig, 20 graden Borce – Somport

We hebben de Col kunnen lopen?! De sneeuw, waarover een paar dagen geleden werd gesproken, was als sneeuw voor de zon zo goed als verdwenen. Wat een ervaring was het……Er staat niet voor niets, moeilijkheidsgraad 5 sterren.

Lees verder 1000 meter stijgen →

20 mei, 30 km, Col de Somport – Jaca, half bewolkt, 16 graden.

Ook deze etappe is zeer indrukwekkend. Niet alleen door de enorme daling van 1680 meter naar 800 meter maar ook door de overweldigende natuur.

Lees verder En weer dalen →

21 mei, 15 km, Jaca – Arres, half bewolkt, droog, 18 graden

Pelgrim of toerist? Voor mij een dilemma. Als pelgrim ben ik onderweg van A naar B en geniet van alles wat op mijn pad komt. Plaatsen waar ik door kom, mensen die ik ontmoet en de natuur, waar ik me zo thuis voel. Met wandelen door de bergen met 20-25 km, voel ik me pelgrim en neem niet heel veel tijd om uitgebreid plaatsen te bezoeken. Aan het einde van de dag ben ik daar ook te moe voor. En toch…..vandaag ben ik gestart als toerist. We hebben nl het klooster San Juan de la Pena bezocht. Op aanbeveling van de hospitalero, met de taxi er naar toe.

Lees verder Pelgrim of toerist →

22 mei, 28 km, eerst mist later zonnig 24 graden, Arres – Ruesta

Wat een sfeer in de herberg van Arres. Sunrisa heet de herberg, dat betekent glimlach. De beide hospitalero’s geven dat wat de pelgrims zo graag ontvangen. Een Camino smile. Na de gezamenlijke maaltijd werden we uitgenodigd om in de toren te gaan kijken met mooie uitzichten alle kanten uit. En om 21 uur vanaf het hooggelegen uitzichtspunt, de zonsondergang. Spectaculair! Het landschap krijgt een prachtige gouden kleur, de ondergaande zon geeft dat mooie strijklicht. We waren er met ongeveer 7 personen. Een aantal die nu steeds met ons dezelfde etappes volgen. We waren zeer onder de indruk.

Lees verder Zonsondergang →

23 mei, 22 km, zonnig, later bewolkt 20 graden, Ruesta – Sanguesa

Na een paar dagen, met veel km’s en niet zoveel hoogteverschillen, was het vandaag een dag met een grote stijging van 300 meter en 22 km.

En wat voor een dag. Schitterende natuur met tijdens de stijging uitzicht over het grote stuwmeer.

De stijging is heel geleidelijk en mijn conditie is inmiddels zo goed dat ik de stijging kan doen zonder te rusten. Toch 7 km stijgen, rustige kleine stapjes en dan lukt het. Als we boven zijn volgt een prachtig pad naar beneden. Bomen vol in bloei, de lijster zingt zijn hoogste lied.

Daar ligt het dorp Undues de Lerda. Hier nog 4 km te dalen en op het laatste moment nog even terugstijgen naar het dorp. Precies op het juiste moment kon ik Johanna en Lourdes nog laten weten dat ze een afslag naar links moesten nemen en niet rechtdoor.

Hier is een bar open. Na 11 km en 3 uur lopen ben ik toe aan een pauze en een bocadillo. Een ontmoetingsplaats voor de pelgrims die met me onderweg zijn. Johanna was voorgelopen en we zien haar rugzak. Alleen waar is Johanna? Blijkt ze op de wc opgesloten. De deur moest zelfs ingetrapt worden. Gelukkig werd ze bevrijd?

Dan volgt een pad langs de velden. Vele vlinders en bloemen. Een lust voor het oog.

Deze vlinder, ik ken hem niet. We zagen er wel honderd. Deze bleef even zitten, een geluksmoment. Dezelfde maar dan zwart met wit heb ik ook gezien.

Intussen loop ik dan weer met Daniel, met Johanna of Lourdes. We hebben ongeveer hetzelfde tempo en fotograferen graag. Je kiest wat je fijn vindt en dan ben je zomaar weer even alleen. Wetende dat er altijd iemand voor of achter is. Vertrouwd en ook ruimte voor mijn eigen gedachten. Alles is ok. Wil je wat delen, dan kan het. Wil je juist een stuk alleen zijn, ook goed. Geen verplichtingen, alles de ruimte geven.

In de herberg van Sanguesa zijn maar 14 plaatsen. Zouden er genoeg bedden zijn? Gisteren waren we met 10 en dezelfde mensen gaan verder. Ik heb er rond 14.30 uur en ja….er is nog plek. Tijd genoeg voor de was en voor het etappedrankje. Van links naar rechts Lourdes, Johanna, Daniel en ik. Ook op deze route heb ik weer mijn camino maatjes gevonden.

Hier is het dorp is een Santiago kerk. In het portiek heel mooi uitgebeeld.

Over 2 a 3 dagen komen we op de Camino francais aan. Nog maar even genieten van de rust die hier is, met maar 15 pelgrims op een etappe……

24 mei, 29 km, 28 (!) graden, Sanguesa – Monreal

De afstanden hier op de Camino Aragones zijn voor mij net te lang. Wat had ik graag tot aan Izco gegaan en dat zou dan 18 km zijn. Genoeg voor mij. Helaas is die herberg gesloten en de eerst volgende was tot aan Monreal. De hoogteverschillen en de temperatuur spelen met parten. Mijn knie is toe aan rustig aan doen.

Lees verder Zware etappe →

25 mei, 24 km, eerst regen, later droog, Monreal – Eneriz

De etappe van vandaag zou 31 km zijn naar Puente la Reina. Dat is teveel, ik ga het rustiger aan doen. Alles nagekeken, alleen Gronze had een plaats in Eneriz. Juan gaat voor ons bellen en het blijkt vol te zijn, maar die mensen hadden niets bevestigd. Vanmorgen om 6.45 kregen we een telefoontje dat wij het appartement konden hebben. € 75 voor 5 personen. Niet gek. Een Camino kadootje, dat we iets gevonden hebben. Na morgen gaat ieder zijn weg. Johanna heeft al een stuk van de francais gedaan, Daniel gaat naar huis en ieder gaat zijn tempo lopen. Gisteren eerst nog een gezamenlijke maaltijd met al de pelgrims op mijn route.

Lees verder Slaapplek gevonden →

26 mei, 20 km, zware regenval vanochtend, later droog 22 graden

“Partir c’est mourir un peu”. Zo voelt het vandaag een beetje voor mij. Afscheid nemen van de ontzettend zware en mooie route Voie de Arles. Met als hoogtepunt Col de Somport. Maar ook van mijn Camino vrienden Daniel, Juan, Johanna en Lourdes. Wat zal ik hen missen!

Lees verder Afscheid →

28 mei, 19 km, eerst regen later droog 20 graden, Villamayor – Sansol

Het is heel anders hier op de Camino francais. Er zijn meer pelgrims onderweg, elk plaatsje heeft wel een herberg, er zijn winkels en restaurants. En toch….de Camino francais blijft me aantrekken. Misschien juist omdat ik graag terugga naar wat ik fijn vind en weer bekende herbergen opzoek. Een soort thuiskomen. Dat geldt zeker ook voor andere pelgrims om me heen. Een praatje maken onderweg, een praatje maken met degene die toevallig naast je zit. De herberg van Villamayor was me ook bekend. In 2009 was ik er ook. Deze wordt gerund door een christelijke Nederlandse organisatie. Gisteren ben ik na het eten naar een meditatie avond gegaan. Een speciale ervaring met muziek en gebed. Een moment om stil te staan, stil te worden….

Lees verder Bekend terrein →