19 en 20 september 2017
“Alles wat je thuis laat is meegenomen”
We gaan vanaf Porto naar Santiago. Er zijn vele mogelijkheden om van Porto naar Santiago te gaan. De route die we kiezen is de centrale route van zuid naar noord, via Porto, Rates, Ponte de Lima, Tui, Pontevedra, Caldas de Reis, Padron, Santiago. (Eerst de oranje route, vanaf Redondela de gele)
19 en 20 september 2017
Deze dames gaan de uitdaging aan. De Camino Portugues, 260 km lang. Uit je comfortzone komen en met rugzak op pad gemiddeld 20 km per dag gaan lopen. Slapen in slaapzalen, op het bovenste bed klimmen, in een slaapzak en zonodig met oordoppen. En dan ook douchen in een algemene ruimte. Waar laat je je spullen en hoe organiseer je alles? Alles wat je nodig hebt onderweg, draag je zelf of laat je vervoeren. Ook dat mag!
De keuze op pad pad te gaan is voor velen een lang gekoesterde wens. Een wens, die als alles lukt, gerealiseerd gaat worden.
Dit zijn ze:
Voor, van links naar rechts Trijntje, Marijke, Tiny. Achter, Janny, Mieke, Roza en Toos
We gaan ervoor!
21 september, 15 km, half bewolkt20 graden
“Of er is een weg, of ik vind een weg, of ik maak de weg”
Voordat we het binnenland ingaan, hebben we vandaag een dag langs de kust. Eerst nemen we de bus naar Matosinhos ((lijn 500, vanaf Av. dos Aliados). Even boodschappen doen bij de grote overdekte Mercado en dan gaan we op pad. Het is 10 uur en we hebben de tijd. De afstand is 15 km, en dan over vlak terrein.
De wolken wisselen zich in rap tempo af met de zon. Het is een prachtige etappe.
22 september 2017
Zo gingen we gisteren in Vila Cha naar de zonsondergang kijken. Er was een stevige wind en het voelde koud aan. Op het strand was nog een bar open en daar konden we een beetje uit de wind zitten.
23 september 2017, 17 km, mistig, daarna zonnig 20 graden
De dames met wie we onze kamer deelden in de herberg van Rates stonden om 6.30 uur op. Zo waren we ook vroeg wakker en gingen daarna in de nieuwe bar tegenover de herberg ontbijten. Direct na Rates beginnen de heuvels. Volgens het boekje van John Brierley lijkt het behoorlijk vlak. Dat is niet zo, zoals je hieronder ziet.
24 september 2017, 21 km, droog, na aankomst veel regen
In de avond gingen we terug naar Barcelos, met de bedoeling naar de kerk voor de pelgrimszegen. Dat liep dus anders. We waren in de verkeerde kerk en kregen dus geen pelgrimszegen?. Degenen die in de goede kerk waren, spraken er met lof over. De volgende keer beter zullen we maar zeggen. Wel een heerlijk pelgrimsmenu in restaurant Solar Real. Voortreffelijk en aan te bevelen. Het wegkruis voor de ruïne was prachtig verlicht, toen we terugliepen.
25 september 2017, 16 km, licht bewolkt, 23 graden
Je wordt verwend door Fernanda en Jacintho van Casa Fernanda. Naast de tapas van gisterenavond, een voortreffelijk maal, wijn en aan het einde een Port of een likeur met chocolade. We zingen en ook Jacintho en Fernanda zingen een bekend Portugees lied. Deze ochtend een uitgebreid ontbijt. Maar vooral de liefde en warmte die je er ontvangt. We nemen afscheid en weten ook dat we elkaar weerzien.
26 september 2017, 20 km, zeer zonnig 25 graden
De uitdaging van de camino Portugues krijgen we vandaag. Het hoogste punt, 405 meter. De Alto Portela Grande.
27 september 2017, 22 km, zonnig 25 graden
In de herberg O Ninho in Rubiaes krijgen we ontbijt. De herberg is vol en we zijn de laatsten die ontbijten. Er is nog net 1 broodje voor ons en de rest is op….??? Gelukkig is er een bar en winkeltje vlakbij en daar kunnen we onze voorraden bijvullen. Naast de bar staat de plaats waar de oudste pijl van de Camino Portugues is gevonden. Het dateert van het jaar 90.
28 september, 18 km, eerst mist, later heet weer, 26 graden
We zijn in Spanje! Nu nog 117 km te gaan.
Tui is net als Valenca een vestingstad. Hier zijn het niet de grote stevige muren, maar de kathedraal die je al van verre ziet.
De etappe naar Redondela is voor ons te ver en daarom delen we die in 2-en. Vandaag naar Porrino en morgen naar Redondela. De klok is in Spanje gelijk met Nederland en we gaan om 8 uur de deur uit. Het is dan net licht. Deze pijl zat achter een geparkeerde auto, zodat we bijna verkeerd liepen.?
Direct na Tui lopen we bospaden op en zien dit grote pelgrimsmonument. Deze pelgrim is echt groot en als je erin gaat staan, voel je je net zo. Een krachtige pelgrim, die zich inzet om Santiago te gaan bereiken.
De bospaden zijn erg mooi. We zien een monument en ik denk aan mijn eerste Camino hier. Januari 2010 en toen was de brug hier volledig onder water. Nog net te zien dat ik daar linksaf moest gaan. Nu is het al langdurig droog. Zou het klimaat verandering zijn of is het toeval?
Een boer heeft een provisorisch café gemaakt. O Chiriringo in Ribadolouro. Het enige onderweg, dus hier nemen we pauze. Trijntje en Roza kopen er een schelpje voor op de rugzak.
De route naar Porrino is vernieuwd. Het loopt verder over bospaden en landweggetjes. De horeca is er niet blij mee, en probeert de pelgrims langs de oude route te leiden. In Ribadolouro worden we geïnformeerd door zelfs foto’s, die de weg wijzen. Ik snap dat wel, de café ’s langs de oude route krijgen geen pelgrim meer te zien. We lopen nu wel door een schitterend natuurgebied met o.a. deze brug.
En langs dit watertje.
Zo worden we langs de stad geleid en kom je direct uit bij de algemene herberg. Iets verder is onze overnachting, deze keer in Hotel Azul. Helaas was het telnr van hostel Leiro uit de gids verdwenen. Die bestaat ook nog steeds…wie weet voor een volgende Camino Portugues.
We zijn rond 14 uur al in Porrino. En….zoals gewoonlijk, we gaan eerst ons etappedrankje nuttigen.
Tekst van de dag: “Alleen ga je sneller, samen kom je verder”
29 september 2017, beetje regen, bewolkt, 18 graden
De 100 km grens is gepasseerd. Ook op deze Camino zijn er velen, die er voor kiezen de laatste 100 km te stappen en dan start je in Porrino. De eerste km paal zien we, als de stand op 97.602 km staat. P.K. staat erbij,, dat betekent; Por Kathedraal. Dus de km te gaan naar de kathedraal in Santiago.
30 september 2017, eerst bewolkt, later zonnig, 21 graden
Tja, soms valt de ontvangst en accomodatie zo tegen dat ik ervoor kies er niet meer naar toe te gaan. Dit geldt helaas voor Albergue El Camino. Wiebelende, krakende stapelbedden en ook nog sanitair wat stuk is… Ook dat is Camino. Je kijkt wat je hebt en je maakt er het beste van. We hebben een nieuwe start gemaakt met een voortreffelijk ontbijt in de nabijgelegen bakkerij en koffiebar. Even de slechte nachtrust vergeten?
1 oktober 2017, 23,7 km eerst half bewolkt, later zonnig, 25 graden
Een topper, herberg Aloxa in Pontevedra. Ruim genoeg om eerst uitgebreid te ontbijten om daarna op pad te gaan. Dat is maar goed ook, want omdat het zondag is, zijn alle cafés hier nog dicht. Zo lopen we eerst door de stad en tot onze grote verrassing is kathedraal open.
2 oktober 2017, 19 km zeer heet 30 graden
Een van de dingen die je in Caldas de Reis hebt, zijn de warmwater bronnen. Daar zeker een kijkje gaan nemen. Wij (Mieke, Marijke en Janny) wilden dat wel even proberen.
Op het pelgrimsburo wisten ze me te vertellen dat er deze ochtend in de mis van 12 uur, de ceremonie van de Botafumeiro zou zijn. Dat komt goed uit! Ook had ik gevraagd of ze onze groep zouden willen noemen. ” Gruppo de Hollanda, desde Porto” Zoveel indruk maakt het als je het voor de eerste keer meemaakt en ook als je, net als ik, het al vele malen hebt gezien. Het blijft spectaculair.
Eerst worden er kooltjes in gedaan met wierook. Mannen trekken aan sterke touwen om in een vast ritme de Botafumeiro door de kerk te slingeren. We waren er ontroerd van.
