“Wish it……… dream it……………DO IT
De lang gekoesterde wens om naar Santiago te lopen wordt omgezet naar…….Wij gaan het doen. Hoe speciaal is dat om daar aan te beginnen. 786 km lang, waarbij je weet dat elke stap telt. De route ziet er zo uit:
“Wish it……… dream it……………DO IT
De lang gekoesterde wens om naar Santiago te lopen wordt omgezet naar…….Wij gaan het doen. Hoe speciaal is dat om daar aan te beginnen. 786 km lang, waarbij je weet dat elke stap telt. De route ziet er zo uit:
21 mei, 600 meter stijgen, schitterend weer
Jozef van de herberg Beilari is zo bevlogen! Stralend laat hij de pelgrims met elkaar kennismaken met behulp van een spel, om zo het Camino gevoel te brengen. Je voelt je al snel een familie.
De tekst op een tegeltje spreekt voor zich en verwoord voor mij het gevoel van deze ochtend.
Deze zondagochtend zijn we gestart met de mis in het kerkje van St. Jean. Een volle kerk, en iedereen zing mee. Een inspirerende ervaring. Daarna gingen we op pad.
We hebben weer geluk, de Napoleonroute is woensdag dicht geweest, maar met dit mooie weer, is hij zeker weer open. Zo mooi!
Voor de eerste dag is de afstand niet ver, 8 km, maar 600 meter stijgen is niet niets. De heuvels hier kennen grote stijgingspercentages en dat voel je goed aan je kuiten en knieën. Onze Hollandse benen zijn dat niet gewend…. We nemen ook bij Hunto even pauze. Dan hebben we er 2 uur lopen opzitten.
We nemen de tijd, om ook in de schaduw het heerlijke broodje gebakken ei te nuttigen. We genieten volop.
Zeker vandaag hebben we ons etappedrankje verdiend. Dit te nuttigen op het mooiste terras van de Camino is een kadootje op zich. We zijn in de herberg van Orrison.
Goed gedaan de eerste dag. Ik ben trots op jullie.
22 mei 2017, Orrison – Rochevaux 18 km prachtig weer 25 graden
De meest uitdagende etappe vandaag, met een stijging van 650 meter en een daling van 500 meter. Deze laatste in 5 km en ik moet je zeggen dat is erg zwaar!
Wat een verschil met vorig jaar, toen we door de mist onze weg moesten zoeken. Nu was het al direct helder, toen we van Orrison vertrokken.
We voelen ons nu al een fijne groep. Ieder geniet op zijn manier. We helpen elkaar waar nodig. “Ik heb 5 engeltjes bij me” hoorde ik. En “Wat voel ik me dankbaar dat ik dat op mijn 70ste nog mag doen” . Koesteren hoor ik zeggen…”Oude reus, wat ben ik blij met je”, Wat mij heel goed deed was de dankbaarheid van mede pelgrims uit Zweden, toen ik ze hielp met hun rugzak. Het zijn zo van die kleine dingen die ons als pelgrim dankbaar maken.
Na ongeveer 7 stevige km klimmen vinden we zomaar een busje waar je koffie, eieren, bananen e.d. kunt kopen. Onze eerste pauze, we waren al 2 uur onderweg. We lezen daar dat het nog 1 km flink stijgen is, en daarna 5 km plat. Die 5 km plat hebben we niet gezien hoor, het bleef maar stijgen.
Zo zie goed dat het stijgt, Carmen, Johan, Annet, Klazien en Ellen tegen de blauwe lucht. Zo mooi om te zien!
Regelmatig staan we even uit te blazen. Zodra je spieren beginnen te trillen is dat heel belangrijk.
De daling is vooral over een stenig bospad. Heel goed opletten. Steil en met losse steentjes. Ondanks dat ik stokken gebruik is dat ook voor mijn knieën zwaar.
We vragen ons op een moment af …hoe ver zou het nog zijn. Het bleek 750 meter. Dat valt mee. En weldra zien we ook het klooster van Ronchesvalle. We zijn er! Deze monster etappe gehaald.
De herberg wordt gerund door Nederlandse vrijwilligers. We worden hartelijk ontvangen. Ik word begroet met: ” hè Mieke, we hadden je al verwacht”. Leuk he? Simon had ons al aangekondigd.
23 mei, Ronchesvalles – Zubiri; eerst mistig, later strak blauw 27 graden, 22 km
De Pyreneeën voorbij na Ronchesvalle? Nee hoor, de stijgingen en dalingen gaan gewoon door. De laatste 3 km vanaf Alto Error zelfs 300 meter dalen en die was niet eenvoudig.
24 mei 2017, Zubiri – Pamplona; erg warm, 28 graden, 21 km
Een prima herberg, in Zubiri! El Palo Avellano. Aan te bevelen…
Een uitgebreid pelgrimsmenu met salade, soep, een specialiteit (rijst koekjes in tomatensaus met basilicum), hoofdgerecht en ruime keuze in nagerecht. Na het uitgebreide ontbijt gaan we op pad.
De Camino van Zubiri gaat langs een bergrug, door het dal. Een schitterend pad, meestal onverhard over bospaadjes.
25 mei 2017, 19 km, zeer heet 37 graden
“Follow your heart, it knows the WAY”
Dat het zo heet zou worden, dat wisten we al. Ontbijten konden we om 6 uur en daarom zijn we om 5.30 uur opgestaan. Het begint precies licht te worden als we uit de herberg Ibarolla stappen. Een jas hoeft niet, om 6.30 is het al 15 graden.
Via het dorpje Cizur Menor lopen we in 1 ruk door naar Zariquiegui. 3 uur…lopen. We hebben 11 km afgelegd, bijna 4 km gemiddeld. Het stijgt langzaam van 400 naar 600 meter. De lage ochtendzon kleurt de graanvelden goud. Het is prachtig! Elke stap genieten we van het mooie weer en de fijne temperatuur.
De klaprozen staan volop in bloei.
Voor de grote steile klim naar Alto del Perron hebben we een pauze. Iedere pelgrim heeft hier pauze en het is zo leuk alle mede wandelaars weer enthousiast te begroeten. Ook de kerk hier in Zariquiegui kleurt goud in de ochtendzon.
Dan stijgt het in 3,5 km nog 150 meter naar Alto del Perdon. We zijn er trots op dat het is gelukt. De stevige spierpijn van gisteren is zo goed als weg. De beenspieren raken gewend aan het klimmen en dalen. De temperatuur is al flink hoog, en dat is echt zwoegen naar boven. Het uitzicht is adembenemend mooi en we nemen er de tijd. Alto del Perdon is een van de bekendste punten van de Camino. Sinds 1996 staat het er en is een monument voor de pelgrims die deze hoogte passeren
Dan daalt het in enkele km 250 meter naar Uterga. Het is een steil stenig pad, waar we goed opletten om niet te vallen. Het begint met traptreden.
Over een heuvelrug gaan we naar Muzurabal. Nog steeds glooiend met fraaie vergezichten.
Voor 14 uur zijn we bij de herberg. Hier in Spanje stijgt de temperatuur tot 18 uur verder. Dan is het zeker te heet om te lopen vandaag. Een heel mooie rustige herberg, El Jardin in Muruzabal en door de afstand vanaf Pamplona, 19 km, goed te doen. En wat denk je…..met zwembad en ruime tuin. Na een stevige wandeling, heerlijk! Goed om uit te rusten.
26 mei 2017, Muzurabal Villatuerta, zeer heet 34 graden, 22 km
6 uur ontbijten, dat lukt ons goed. Op zo een hete dag wil je vroeg weg gaan. De lucht kleurt roze en we zien de windmolens in de verte staan. Een nieuwe dag lacht ons tegemoet.
Lees verder Dag 6 Mieke Camino francais Muzurabal – Villatuerta
27 mei 2017, Villatuerta – Villamayor de Monjardin 13 km, 30 graden
Er is er een jarig vandaag en dat vieren we…Annet wordt voor het ontbijt toegezongen (eerst Nederlands, dan Spaans) en wordt verwend met camino kadootjes, waaronder de schelp die veel pelgrims op hun rugzak dragen.
Lees verder Dag 7 Mieke Camino francais Villatuerta – Villamayor de Monjardin
28 mei 2017, Villamayor – Sansol, 19 km, 28 graden
In het enige restaurant van Vilamayor was het gisterenavond volle bak. We waren gezellig aan tafel met onze Italiaanse vriendinnen Maria en Gracias. We zien elkaar iedere dag wel en inmiddels hebben we een band opgebouwd. Een soort Camino familie.
29 mei, Sansol – Logrono, 21 km, regen (!)
Nog even een wandelingetje door Sansol gisteren. Zo zien we waar we morgen naar toe gaan, Torres del Rio ligt direct onder de heuvel van Sansol.
30 mei 2017, Logrono – Ventosa, 19 km droog half bewolkt 22 graden
“Buena suerta” zegt een Spanjaard deze ochtend vroeg tegen ons. Zelf had hij de Camino lichtjes in zijn ogen toen hij dat zei. Dan realiseer je je weer eens dat dat niet vanzelfsprekend is. We hebben in deze 10 wandeldagen te maken gehad met spierpijn, blaren, oude blessures aan een voet, die weer opspeelt, pijnen en pijntjes aan de benen, een val van een bed, een val over een boomstronk, verkoudheid… Nou reken er maar op…. Geen camino zonder pijn. En toch, deze kanjers, zetten door en zo hebben we al meer dan 180 km afgelegd. Elke stap telt, en zo gaat het ons vast lukken.
We hadden vandaag meer van die kleine geluksmomentjes, zoals de ontmoeting van de pelgrim met de ezel.
31 mei 2017, Ventosa – Ciruena, 25 (!) km, zonnig 23 graden
Wat een heerlijk wakker worden om 6 uur. We werden gewekt door rustige muziek. Voor die tijd mochten we geen lawaai maken, de nachtrust van de pelgrims is heel belangrijk. De zon komt net op als we om 6.30 uur bij de bar ontbijten.
1 juni 2017, 23,5 km, Ciruena – Vilamayor del Rio, heet weer, 28 graden
Pedro van de herberg Virgin de Guadalupe in Ciruena is een fijne gastheer. Aanbeveling! Wat boffen we, we kunnen al om 6 uur ontbijten. En gisteren werden we verrast met een heerlijke maaltijd.
We gaan om 6.30 uur de deur uit en zien de zon opkomen.
Lees verder Dag 12 Mieke Camino francais Ciruena – Vilamayor del Rio
2 juni 2017, 17 km, Vilamayor del Rio – Vilafranca; benauwd onweerachting
Het uitgebreide ontbijt in Casa Waslala, verzorgt door Walter valt goed in de smaak. Opgewekt gaan we op pad.
Lees verder Dag 13 Mieke Camino francais Vilamayor del Rio – Vilafranca
3 juni 2017, 24 km, Vilafranca = Cardunuela, mist later regen.
We werden gisteren verlegen van de accommodatie van het restaurant van San Anton Abad. Heel sjiek en ook super vriendelijk personeel. Dat verdienen we als pelgrim.
Lees verder Dag 14 Mieke Camino francais Villafranca – Cardunuela
4 juni 2017, storm, Cardunuela – Burgos; buien, 11 graden, 14 km
De storm zingt om de herberg van Via Minera heen als we na de heerlijke maaltijd om 21.00 uur gaan slapen. Dat is zo een beetje het ritme van de pelgrim. Bijtijds naar bed, om 6.30 uur op. Als het heet is zeker 1 uur eerder. Dat was vandaag niet nodig, want het was koud en nat. Op naar Burgos!
Lees verder Dag 15 Mieke camino francais Cardunuela – Burgos
5 juni, zonnig, Burgos – Hornillas del camino; 20 graden, 21 km
Het wordt weer een zonnige dag met prima wandeltemperatuur. Daarom vertrekken we niet zo vroeg en gaan om 7.30 uur bij de plaatselijke bar ontbijten. Vanaf hostel Acacia gaan we rechtdoor en gaan door Arco San Marino langs de kathedraal.
Lees verder Dag 16 Mieke Camino francais Burgos – Hornillas del camino
6 juni 2017, 20 km, Hornillas – Castrojeriz; half bewolkt 20 graden, later 25
Motto van de dag: “Geloof dat je het kunt, dan ben je al halfweg. Ga in vertrouwen in de richting van je dromen”
Deze tekst vonden we vandaag halverwege in Hontanas. Voor iedereen die wel even een steuntje in de rug kan gebruiken en voor degenen die een keer een moeilijke dag hebben.
Lees verder Dag 17 Mieke Camino francais Hornillas – Castrojeriz
7 juni 2017, 25 km, Caastrojeriz – Fromista; tm 13 uur zonnig koel, later heet 28 graden
Gisteren kregen we een rondleiding in de herberg Ultreia in de wijnkelders en uitleg hoe de druiven werden geperst. De kelder bestaat al honderden jaren en had vroeger een doorgang naar het kasteel van Castrojeriz. En natuurlijk mochten we de wijn proeven…
Lees verder Dag 18 Mieke Camino francais Castrojeriz Fromista
8 juni 2017, 20 km, Fromista – Carrilon de los Condes heet 28 graden
Het loopt anders vandaag…..Bij het goede restaurant waar we gisteren hadden gegeten, zouden we vanochtend om 6 uur ontbijten. Helaas…de deur ging niet open. Zo besluiten we even een snel ontbijt te pakken. Alle bars zijn nog dicht, dus we doen het met wat we hebben. Zo gaan we Fromista uit. Het is nog donker als we vertrekken.
Lees verder Dag 19 Mieke Camino francais Fromista – Carrilon de los Condes