Dag 8: Grandas de Salime – A Fonsagrada

 

We zitten vroeg klaar voor het ontbijt in Grandas
’s Ochtends is het nog koel

    Maar na 10 kilometer hebben we echt al schaduw nodig
Uirzicht na de eerste heftige klim

Twee mijlpalen vandaag. De eerste: we stappen over de grens tussen Asturias en Galicie
1e colaatje van Elle in Galicie
bij de karakteristieke bar in Acebo
A Fonsagrada in de verte: zo hóóg. En de 2e mijlpaal: we zijn op de helft van de Camino Primitivo
Pelgrimsontvangstkantoortje in A Fonsagrada
met een bijzondere caminoreisgids uit de 17e eeuw
We krijgen de pelgrimszegen na de mis in het sfeervolle kerkje
Wijn uit een Galicisch kommetje!

13.00 uur:

Lisette en Brenda om 13.00 uur

 

Lees verder Dag 8: Grandas de Salime – A Fonsagrada

Dag 7: Berducedo – Grandas de Salime

Ah, Lisette is ziek. Misschien de gehaktballen van gisteren? Zij blijft in bed en laat zich halverwege de dag samen met de Canadese Brenda naar Grandas de Salime brengen. Wij gaan gedrieen in de mist op pad.

We lopen naar La Mesa, waar een huis met een bordje ‘donativo’ ons naar binnen lokt. Een dame serveert ons een goede koffie in haar keuken, terwijl manlief vertelt over de bessenkweek.

Bij het kapelletje in Buspol ontmoeten we Sven en Adrian, de Duitse vader met zijn drietalige zoon, weer. Vanaf daar lopen we zigzaggend naar beneden naar het stuwmeer van Grandas. Dat duurt een tijd. Het is een soort menselijke knikkerbaan:  tweehonderd meter naar links, stukje naar beneden, tweehonderd meter naar rechts, stukje naar beneden, weer naar links, enzovoort. We pauzeren ergens hslverwege de knikkerbaan op een tots met uitzicht op het stuwmeer van Grandas de Salime.

Lees verder Dag 7: Berducedo – Grandas de Salime

Dag 6: Campiello – Berducedo

We lopen eerst tot na het dorp Borres, waar de wegen zich splitsen: óf je loopt het stuk door de bergen óf je neemt de route via Pola Allande, een lager gelegen dorp. Er is weer veel mist, dus niet helemaal de ideale omstandigheden voor de hospitalesroute.

Ochtendsquats

Nadat Elle en ik caminofitness bedachten (squats doen met je rugzak op) besluiten we op te splitsen: Lisette en ik gaan via Pola de Allande en Kristel en Elle lopen over de berg.

Op de berg
Elle en Kristel zien paarden boven
Lisette en ik lopen veel lager…
maar zien ook veel moois, én:
wij hebben koffie! In een jaren vijftig bar.
Gelukkig treffen Kristel en Elle deze charmeur boven op de berg met koele drankjes en muziek
Ondertussen treffen wij beneden Jose Manuel, een vroeger beroemde Spaanse acteur die nu een vreemde bar runt in Porciles

Uren later treffen we elkaar weer in het dorp Lago, waar de bar op zondag helaas gesloten is.

Daar komen ze aan!

Vanaf daar doen we de laatste relaxte kilometers samen naar Berducedo, een boerendorp waar we inchecken in het pension. Daarna weer het gebruikelijke pelgrimsritueel van een drankje, douchen en een welverdiende maaltijd.

13.00 uur!

Elle, Kristel, een Waals belgische en een Spanjaard op de berg
met dit uitzicht
Lisette en ik onder de berg:
wij zien dit!

 

Dag 5: Tineo – Campiello

Een korte dag omdat we morgen de ruta Hospitales willen lopen: over de berg. Campiello is dan een logische stop.

Adrian, 13 jaar

Het is weer mistig en vandaag lukt het de zon niet echt daar doorheen te komen. Morgen gaat het misschien zelfs regenen en dan zou de berg gevaarlijk kunnen zijn…

Maar vandaag lopen we relaxed en breiden de route uit met een extra ommetje naar de kloosterruine Obonos. Daarna weer trek in koffie en daarom lopen we van het klooster naar een nabijgelegen dorp. Een echte bar lijkt er niet te zijn, maar Loli – de eigenaresse van een buurtwinkel – maakt voor ons een tafel in de winkel en serveert koffie in grote koppen. Wij vermaken ons uitstekend met het bestuderen van de bezoekers en de inhoud van de winkel.

Loli schenkt koffie

Daarna weer terug naar de route voor het laatste stuk naar Campiello, een gehucht waar twee megaherbergen vechten om de gunst van de passerende pelgim. Wij kiezen casa Ricardo: twee prachtige kamers in een waar pelgrimsparadijsje!

13.00 uur:

Us &

 

Dag 4: Salas – Tineo

Zelfmaakontbijt in de herberg en dan op pad. De wolken lijken hier ’s nachts te zijn neergedaald op het land, en de eerste uren lopen we door de mist.

Na een flinke ochtendklim en een uitgebreide koffiestop is de mist verdwenen en lopen we in volle zon. Mooie paadjes door het bos en langs de weilanden.

 

We lopen naar Tineo, waar we slapen in de herberg van het spahotel. Het gaat goed!

13.00 uur!

Dag 3: San Juan de Villapañada – Salas

Bed with a view

Ja, we slapen niet al te best op de volle slaapzaal in San Juan, maar als we opstaan zijn nagenoeg al onze medepelgrims al vertrokken. En nee Mieke: ook vandaag geen goed ontbijt, want de koffiemachine in San Juan is stuk en de oploskoffie en magdalenas voldoen niet helemaal.

Maar we gaan toch goedgemutst op pad voor de eerste 8 km & de eerste stop in Cornellana, waar de koffie weer dubbel zo goed is.

Het 11e eeuwse vervallen klooster van Cornellana

We lopen verder naar Salas, met onderbrekingen bij een waterplaats, bij een nest jonge hondjes en wat er zo verder te zien is. In de middag breekt de zon door het wolkendek en zo worden de laatste stijgende kilometers toch nog zwaar.

Lisette is blij
Elle plundert een boom
en Kristel loopt

In Salas nemen we onze intrek in een privé herberg (fijn met z’n 4-en in 2 aangrenzende ruimtes, spoelen we het zweet even weer af en lessen daarna de dorst op een terras op het stadsplein.

Contact met thuis

Nog even naar de Alimerka supermarkt voor onze onnozele aankopen van 1 banaan, 2 nectarines en een broodje voor morgen. Er wordt nog wat geklaagd over zere kuiten, en daarna eten we een pelgrimsmenu in het hotel next door en nu is het weer pelgrimsbedtijd.

Vanaf nu: elke dag de 13.00-uur-foto: hoe zien wij eruit en wat zien we voor ons. Vandaag een zandhoop ?

Dag 2: Escamplero – San Juan de Villapañada

Het is mistig als we zonder ontbijt uit onze kamers vertrekken, want de bar is op woensdag dicht voor ‘descanso’.

Na 3 km zou er een bar zijn, maar we lopen er 6 voordat we aan de koffie en tostadas zitten. Wel extra lekker na een ochtendwandeling.

Daarna pauzeren we nog eens in Peñaflor, en in Grado waar het marktdag is. We gaan tot San Juan de Villapañada, een gehuccht waar geen winkel en eetgelegenheid is, dus we halen proviand in een supermarkt in Grado.

Dan moeten we nog de berg op naar San Juan, mét extra kilo’s boodschappen in de tas. De albergue is al aardig vol en alleen voor Lisette is er nog een benedenbedje. We douchen, koken pasta met sla en kijken naar de one-man-show van de hospitalero Domingo, die buiten op een bankje uren bezig is met het inschrijven van de aanwezige pelgims: veel spanjaarden, een paar duitsers, een litouwer, een fransman, twee poolse vrouwen en tres holandesas y una mujer de belgica. Verder houdt Domingo de boel ook goed in het gareel: hier staan de schoenen, slaapzak op het bed, rugzak daar en als ik gedoucht heb krijg ik een zwabber in mijn handen gedrukt om de restjes water op te dweilen.

Benieuwd hoe goed we zo gaan slapen in de slaapzaal met 22 mensen ?.

Dag 1: Oviedo – Escamplero

Kathedraal
1e stempel uit de kathedraal

Een rustige dag om mee te beginnen, want we kwamen immers na middernacht in Oviedo aan. Ontbijten, een stempel halen bij de kathedraal en dan kalmpjes 14 km naar Escamplero.

Stadsschelp
Plattelandsschelp

Na 5 km verlaten we de stad en lopen door mooi landelijk Asturias. Veel klimmen en dalen en het wordt heel warm. Regelmatig stoppen we even om ons te laven aan de inhoud van onze drinkbussen. (We gaan vlaams leren deze reis). Maar gemakkelijk waren ze eigenlijk niet, die 14 km.

We zijn vroeg in Escamplero, waar we na beraad tijdens een drankje kiezen voor privekamertjes boven de bar in plaats van voor de herberg. Douchen, kleren wassen en dan? Elle vindt de winkel van het dorp en geduldig wachten we op een bankje tot openingstijd.

Dag 41 Mieke: tot slot

30 juni 2017, Santiago

Van Ricky Rieter

Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alledag. Niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg, die ik zelf ben.

Wat je mee neemt naar huis, is van jou. Maar als ik jullie stralende lach zie, weet ik….het is al begonnen, merk je het niet?

Foto van 20 mei

Lees verder Dag 41 Mieke: tot slot

Dag 39 Mieke Camino francais Ribadiso – O Pedrouzo

28 juni 2017, 24 km, Ribadiso – O Pedrouzo; veel buien, 20 graden

In de nacht had het al veel geregend en ieder die me kent, zal weten dat ik dan zeg: “wat vannacht is gevallen kan vandaag niet meer vallen”. En de optimistische ik, denkt dan dat er geen regen meer komt. Dat was vandaag helaas niet zo! De Galicische regen kwam er met bakken uit. Maar toen we vertrokken was het net droog. De dag begint met een stevige klim naar Arzua. Daar beneden was onze herberg Los Caminantes in Ribadiso.

Lees verder Dag 39 Mieke Camino francais Ribadiso – O Pedrouzo

Einde camino Simon: weer op weg

Er waren eens vijf kippetjes en een haan. Of drie kippetjes en drie haantjes. Ze fladderden en kakelden en vlogen wat af in Spanje. Elke avond een ander kippenhok, en morgen slapen ze weer op hun eigen stok. En zo kwam alles weer op z’n pootjes terecht.

17 mei vertrek St. Jean..
26 juni aankomst Santiago…

Altijd zal aan de pelgrim worden gevraagd: wat heeft het met je gedaan, deze reis. Altijd zeg ik: dat weet ik nog niet. Je bent altijd onderweg, toch, in het leven?

Dankjewel Anita, voor je flair, je goede gezelschap, je lach, je blanco om 1/2 11 ’s morgens, je levenslust, en nog zoveel meer.
Dankjewel, Gert-Jan, voor je opgewektheid, je rust, je steun aan een ieder, en dat je me zo liet lachen over je genieten van het lopen in stilte 🙂
Dankjewel, Henk, voor je opgewektheid, je praatjes, je mooie verhalen, je eigenwijsheid waar ik van leer, je joie de vivre.
Dankjewel Anneke, voor je opgewektheid, je humor, voor je dansen op het plein in Lavacolla, voor je heerlijke lach, voor zoveel meer.
Dankjewel Ada, voor je opgewekte stem, voor je zingen en wat dat met ons deed; voor je kritische blik waar ik van leer; voor nog veel meer..

 

Een kaarsje brandt nog ergens op de weg… voor jullie allemaal…
44 dagen… rotsen in de branding & steentjes in je schoen…Camino siempre. Simon

Dag 38 Mieke Camino francais Palas de Rei – Ribadiso

27 juni 2017, 26 (!) km, Palas de Rei – Ribadiso; motregen, regen en af en toe droog, 21 graden

Om de afstand te overbruggen, zouden we direct om 7 uur gaan lopen en onderweg ontbijten. Het regent, dus we starten met regenkleding. Naar later blijkt wordt het een dag van jas aan, jas uit. Met regenjas is het echt warm en zonder wordt je te nat. Aan het einde van Palas de Rei wijzen deze pelgrims je de weg.

Lees verder Dag 38 Mieke Camino francais Palas de Rei – Ribadiso

Dag 37 Mieke Camino francais Portomarin – Palais de Rei

26 juni 2017, 24 km, Portomarin – Palas de Reis; bewolkt 24 graden

Het is zo druk onderweg, dat we het gevoel hebben in een trein te stappen. Voor ons mensen, achter ons mensen en op de eerste pauzeplekjes misschien wel 100 pelgrims. Vanaf onze herberg Mirador beginnen we met een rustgevend uitzicht.

Lees verder Dag 37 Mieke Camino francais Portomarin – Palais de Rei

Dag…Camino? Simon..de kathedraal!

YES we zijn er! Vanmorgen om 10 uur op het plein. Mooi moment, zeker heel speciaal ook voor Anneke om haar kinderen te zien!
Een eerste blik op de kathedraal…
In de rij voor onze compostela…
Gezellig bezoek aan de Huiskamer der Lage Landen.. Koffie en koekjes…
Hihi… en Gert-Jan mocht nog even klussen… Ze zochten een lange man..

 

 

Dag 36 Mieke Camino francais Sarria-Portomarin

25 juni 2017, 23 km, Sarria – Portomarin;half bewolkt 27 graden

Hier vanaf Sarria zijn vele grote groepen onderweg. Scholieren en ook gezinnen met jonge kinderen. Zowel in Sarria als hier in Portomarin is alles vol. Ook de herberg van Don Alvaro was vol en daardoor werd ons een plekje in het gloednieuwe pension aangeboden. We hadden daar prachtige 2 persoonskamers. We hebben het verdiend! Zo konden we ons verheugen op een goede nachtrust.

Lees verder Dag 36 Mieke Camino francais Sarria-Portomarin

Dag 40! Simon: de laatste albergue

In Lavacolla vielen we met onze neus in de boter. De 8-jarige jongen in zijn schitterende uniform deed zijn eerste communie en dat werd gevierd met een heuse processie.. langs ons terras en weer terug naar de kerk

Vandaag liepen we 16 km. Voor het eerst in weken horen we weer vliegtuigen… het vliegveld van Santiago is vlakbij.

Lavacolla is de plek waar pelgrims zich ritueel wasten in de beek, om met enig fatsoen in Santiago aan te komen. Wees gerust; wij douchten dagelijks.

Nog 1 albergue night!

Santiago is nu ook gewoon een stad vlakbij, op de verkeersborden..

Vannacht in Lavacolla onze laatste albergue night, op de 40e wandeldag. Morgen nog tien kilometer, zodat we mooi vroeg in Santiago aankomen.

Dag 39 Simon: Boente- Salceda

Vandaag super wandelweer. 19 kilometer gedaan door de heuvels, eerst in de mist en later met een heerlijk zonnetje.

Voorbereiding van vertrek in de vroege ochtend
Anita en Henk vertrekken meestal als eersten. Vanmorgen in Boente.

Zooo enig bij mijn shirt die bloemetjes
Langs de Wall of Wisdom
Fijn aan de lunch

Fraaie holle wegen
Eeuwenoud plaveisel op de Jacobsroute

Dag 35 Mieke Camino francais Triacastela – Sarria

24 juni 2017, 19 km, Triacastela – Sarria;  mistig en bewolkt, later zonnig, 25 graden

Zo een uitgebreid ontbijtbuffet laten we niet schieten. Prima verzorgd door albergue Complexe in Triacastela. Ook voor het pelgrimsmenu aan te bevelen! Deze ochtend slapen we uit tot 6.30 uur. Hier in Galicië is het niet meer zo warm en we hebben een dag van 19 km. Direct na het dorp heb je de keuze tussen richting Samos (linksaf) of Sarria. We kiezen voor Sarria. Het is erg mistig vanochtend.

Lees verder Dag 35 Mieke Camino francais Triacastela – Sarria