18 maart, 10,5 km, zonnig 23 graden
In het hotel van gisteren hebben we gedanst. Dat was leuk. Een soort volksdansen met voor ieder gelijke passen. Dat valt niet mee voor mij, want ik ben daar niet zo goed in, maar ik heb erg genoten. Alle dames op de vloer….
17 maart, zonnig 25 graden, 14 km
“Waar gaan wij heen?”
Pension Guerrera in Cabra is een echte aanrader. Marie-Jose staat voor iedereen klaar en helpt ons met de verzorging van blaren. Het warme weer? Je weet nooit waarom of wanneer je blaren krijgt. Alleen Ada en Gert Jan hadden geen blaren en waarom niet laten vertroetelen door deskundige handen?
16 maart, 14 km, heel heet in de middag
Wat komt het vandaag mooi uit. Mijn planning voor vandaag is een vlakke, korte etappe en wat waren we er aan toe. Met dezelfde hitte als gisteren, komt deze afstand en inspanning goed uit.
Gisteren gingen we tapas eten in het centrum, in bar El Toro. Hier voor de deur kwam een drumband voorbij, met wel heel jonge kinderen. Prachtig om te zien.
15 maart, 19 km, zeer heet, 33 graden in de zon
Zoals we hadden afgesproken was onze chauffeur er klokslag om 8 uur. Plotseling moesten we haasten. Met het ontbijt, omdat het café pas om 7.30 uur open was. Afijn, broodjes gesmeerd om mee te nemen, en een kopje koffie of thee en dan snel vertrekken. Na 1/2 uur kwamen we in Encinas Reales aan om onze wandelt te starten. De hele dag geen horeca, dus ….zouden we het doen?!!!…. Een kopje koffie voor vertrek. Onder het motto, komt er een kans voorbij, die nemen we. Vandaag hebben we een pittige etappe te doen. Een zeer langdurige stijging, weliswaar niet veel, maar met de hitte zeer inspannend.
14 maart, 16 km, zonnig 24 graden
Ook vandaag hebben we een schitterende natuur met opnieuw grote hoogte verschillen. Deze Camino is dan ook zeer zwaar te noemen. Bijna geen voorzieningen onderweg, geen water tappunten en ook geen bagage vervoer mogelijk. Wij gaan de uitdaging aan en iedere dag komen we een stukje verder.
13 maart, 24 km, licht bewolkt, 10-24 graden
We hadden een Camino engeltje vandaag. Toen we gisteren bij het appartement kwamen was er niemand. We probeerden te bellen…geen reactie. Contact met booking…ook geen reactie. We waren aan het wachten en plotseling kwam er iemand naar buiten en wees ons waar de mevrouw van het appartement woonde. Deze ochtend vergat iemand haar wandelstokken en doordat we het adres kenden, konden we daar aankloppen. Wat fijn, de wandelstokken nog terug gekregen.
Omdat de afstand groot was en er een plaats was waar we konden pauzeren, gingen we om 7.15 uur de deur uit. Op naar Cartaojal. 10 km vals plat, dat merk je.
Antequera in vroeg ochtendlicht.
1174 km naar Santiago. Gaan we liften???? We hebben de intentie er lopend aan de te komen.
Waar Antequera om bekend staat is de rotspartij, die als je het beeld draait, lijkt op een indianen hoofd, zelfs met ademsappel. Een beetje fantasie erbij en je ziet het.
Het is bijna een rechte weg naar Cartaojal
Daar is Cartaojal. Wat smaakt die koffie na 2,5 uur lopen. Precies hier is de sluier bewolking weg en we genieten van de zon.
Daarna komt er een flinke stijging door de olijfgaarden. We ruiken zelfs de olijven.
Om 15 uur zijn we in Villanueva de Algaidas. Hier slapen we in Hostal Chovi. Deze keer voor 2 nachten, omdat in Encines Reales geen slaapplaats is. Ook dat is mooi, we worden door de eigenaar van het hostel opgehaald en weer weggebracht.
12 maart, 19 km, veel zon 25 graden
Vandaag is het de uitdaging van een zware daling. 400 meter dalen in 2 km. Voor de lezers die zich deze camino herinneren, de plaats waar Ada eind 2017 haar enkel brak op de berg. Dus extra spannend voor Ada, voor mij, vanwege mijn hoogtevrees en voor de anderen die nog nooit zo een fantastische daling hebben meegemaakt.
11 maart, 22 km, zeer heet en zware dag
Had ik het gisteren over een zware dag….die van vandaag heeft het overtroffen. 8 km verder en bijna geen wind, waardoor het heel heet was. Zelfs in de ochtend was het al warm. “We krijgen het niet kado, zeiden we nog”. Om een idee te krijgen van de grote hoogte verschillen, zie overzicht.
10 maart, 14,3 km, zonnig 23 graden
Vandaag hebben we ervaren wat bergen zijn. Door het eerste deel van de Montes de Malaga. Een schitterend landschap door de Nunez area, Los Suizes country houses en Los Olivos Stream. Dan zou je denken….14,3 km. Dat is weinig…. Nee het heeft zwaarte 9, over onverharde paden met voortdurend pittige stijgingen en dalingen. Soms 2 km stijgen met meer dan 10%
9 maart, 13 km zonnig 25 graden
Het is misschien haast niet voor te stellen. De verandering van een nat fris en winderig Nederland naar een dag met volop zon en 25 graden. Wij ervaren het als kadootje ?…. .De route begint bij de Santiago kerk en volgens de beschrijving gaan we door Calle Granada, langs de kathedraal en diverse kerken. Dit is de route van vandaag. Veelal door Malaga en de voorsteden en o.a. Puerto de la Torre. Dit deel kun je met de bus doen. Wij vinden een stuk door de stad erbij horen. Je waardeert dan weer des te meer het groene glooiende Andalusië. Rechtsonder op de foto zie je dat we vandaag alleen maar gestegen zijn. Een soort van “vals plat”. Volgens het boekje 10,4 km. Onze GPS wijst 13 km aan. We hebben de vorige keer ervaren dat de afstand die we werkelijk lopen 3 km langer is en dat zo bijna alle dagen.
8 maart, toeristisch dagje Malaga, zon 20 graden
We lagen pad om 01.30 uur in bed, dus gingen we uitslapen. Dan word je wakker om 8.30, er is een strak blauwe lucht en de temperatuur is al aangenaam. Hier in Alcazaba Premium Hostel is er een restaurant op de 4e etage, met terras en uitzicht op het kasteel. Dat belooft een fantastische dag te worden en eerst genieten we van het ontbijt. Een traktatie….yoghurt met muesli. Wat willen we nog meer.
7 maart; op weg naar Malaga voor de Mozarabe naar Cordoba
“Ga met je hart waar je voeten je brengen”.
Voor toekomstige pelgrims: zie https://caminosantiagoandalucia.org/desde-malaga/
2 maart, 16 km met flinke heuvels, droog 12 graden
We hadden weer geluk met het weer vandaag. Droog. De vogels al volop in de weer met hun mooiste liedjes. Je voelt het voorjaar komen. Vandaag over een van de mooiste natuurgebieden van Nederland, de Veluwezoom. Het gedeelte door de Onzalige bossen is flink klimmen en dalen.
15 februari, zonnig 15 graden, 23 km
Hier hadden we nog niet van durven dromen toen ik de planning voor deze Via Monastica maakte. Voorjaar! Wat hebben we genoten van deze laatste dag naar Scherpenheuvel.
Dat genieten begon al vroeg met een zeer verzorgd ontbijt in café Libro in Westerhoven, 2,5 km van het Sportacentrum. En…… gelukkig was ik voldoende opgeknapt om het mee te maken.
14 februari, 27 km zon, 12 graden
Een zonovergoten dag. Genieten van de mooie natuur langs de Grote Neete.
Francien (adres Bertus Boel) neemt afscheid van ons. Voor de komende Via Monastica pelgrims….ze gaan verhuizen en dan vervalt het prima gastvrije adres voor de pelgrims. Ook in Hulsen kun je terecht om te slapen en eten. Dit is 3 km verder. Na een uitgebreid ontbijt gaan we op pad.
13 februari, 21 km, af en toe zon 10 graden
De gasten pater had voor ons het ontbijt voorbereid en we kregen een stempel van de abdij
12 februari, 25 km droog -1 tot 9 graden, zonnig
We hebben het goed door de vrijwilligers van Kafarnaun. Heel erg bedankt voor het “thuiskomen” onderweg. Dank Gijs en Mariette dat jullie er voor ons zijn. Deze ontvangst gun ik elke pelgrim.
11 februari, veel zon, 8 graden, 25 km
Wat een fantastische dag! Niet alleen door het mooie weer, maar ook de prachtige etappe van Morgenrood naar Vessem.
We genoten van het ontbijt, waarvoor de spullen door Jos zijn gebracht, tesamen met de rugzakken. Wat fijn dat er mensen zijn die ons helpen met rugzak vervoer.
We gaan aan de achterzijde Morgenrood uit en gaan rechtdoor naar de poort die ons naar de Kampina leidt.
We gaan op zoek naar rood-wit. Hier gaat de pelgrimsroute ook langs. Om niet teveel bagage te hebben had ik de routekaart van het netwerk niet meegenomen. Komen we bij een knooppunt aan…..staat niet op mijn briefje. We vragen de weg aan 5 dames die hier in alle vroegte aan het wandelen zijn en die sturen ons de verkeerde kant op. Je zou zeggen, gebruik dan GPS. Die geeft alleen een goed signaal als er 3 masten te vinden zijn. Je raadt het al, niet op het juiste moment beschikbaar. Intussen genieten we van de prachtige Kampina.
Na de Kampina gaan we richting de Viermannekesbrug. Een pad langs een sloot, waarvan ik had ingeschat dat er heel veel modder zou zijn. Dat viel heel erg mee. Een lesje voor mij….geen beren op de weg zetten die er nog niet zijn.
In Spoordonk is op maandag alles dicht en zo waren we heel blij met een picknick tafel bij de Viermannekesbrug, een beetje uit de wind.
Dit naambord is wel heel toepasselijk voor Ted….
We passeren de kapel de Heilige Eik. In het boekje van het Pelgrimspad staat die uitgebreid beschreven. De route loopt er alleen langs de achterkant langs en je zou het zo voorbij lopen.
Nu lagen er prentjes met medaillon van Maria. Voor wie het nodig heeft en er kracht uitput. Dat staat erbij. We laten ze liggen voor bedevaart gangers, die speciaal voor Maria hier komen.
We hebben een verdwaalde bui. Zo kort en zo weinig dat we dat niet veel vinden
In Middelbeers gaan we eindelijk na 18 km binnen pauzeren bij de 4 Linden. We vragen om soep en die wordt geserveerd in een broodje. Heel apart en nog lekker ook.
Daarna is het nog 8 km naar Vessem, tenminste als je de ronde om de Landschotse Heide er niet bij neemt. Dan zou het 10 km zijn en die extra km hebben we vanmorgen al gehad.
Om 16.30 uur komen we bij de pelgrims hoeve Kafarnaun aan. Zo dag 2 zit erop
We worden verwend! Leg vooral je benen op tafel. Daar rust je goed van uit. Een thuiskomen is het iedere keer weer. Dank je wel lieve gast vrouw en gastheer. Zo voelen we ons echt pelgrim.
Zeker toen we de zegen van Adrie kregen. “Toelaten” was het thema. Toelaten dat je je hart opent voor alles wat op je weg komt. Ontmoetingen, natuur, jezelf, dankbaarheid Het mag er zijn.
10 februari Den Bosch – Morgenrood (Oirschot)
“Het gaat niet om de weg die je inslaat, maar het spoor dat je achterlaat.”
24 km regen, 8 graden.
Voor wie in Nederland wil starten om naar Santiago te gaan is de Via Monastica een prima start. Vanaf Den Bosch volg je het pelgrimspad naar Vessem en dan het boekje van de Via Monastica. Helaas is die pas bewegwijzerd vanaf de Belgische grens. Goed lezen in het boekje…..
Wij vertrekken vanaf station Den Bosch voor de 2e Via Monastica van dit jaar. We wensen Toos en Susanne een spoedig herstel. Helaas waren die geblesseerd en konden niet met ons meegaan.
Vlnr Ted, Tessy, Mieke en Marijke
