Dag 11 van Pontevedra naar Caldas de Reis

20 graden, droog, wolken en zon, 25kmNa een voor iedereen vrij goede nachtrust is het even lastig met inpakken in het donker. Onze andere kamergenoot slaapt nog of houdt zich slapende. Het is droog en we gaan eerst bij een bakker eten. Het is hier duurder dan eerder maar dat komt misschien ook omdat Pontevedra een grote plaats is. Bij ons ontbijt krijgen we een zoet hapje. We nemen iets te eten mee en als pelgrim is het fijn om altijd water bij te hebben. Deze pelgrim vindt onderweg water.De stad is verlaten maar als je ziet wat er op de grond ligt is het druk geweest. Jammer dat we door de regen gisteren geen mogelijkheid hadden deze stad te bekijken. De kathedraal is nu gesloten.Via deze mooie brug verlaten we de stad en lopen we een mooie route over rustige straatjes. Mijn rechtervoet is een beetje dik en mijn schoenen zijn zowel van binnen als van buiten nog nat. Het lopen is niet zo fijn nu ik iedere stap voel. Praten onderweg leidt af.Wanneer ik een foto maak en even later met Nederlanders praat die we gisteren in het hostel zagen merk ik dat ik door stil te staan snel een stuk achterop geraakt ben. Er was ’s ochtends regen voorspelt en donkere wolken zijn vooral achter ons. Ik ben blij wanneer ik de zon boven op de bergen zie en blauwe stukjes hemel.Een stukje voor de eerste koffiestop heb ik de afstand tussen mij en Lorita en Ineke overbrugd. Het is erg druk bij de bar en ga eerst zitten. Heel fijn dat Ineke voor mij water en Regina voor mij koffie meebrengt. Van Lorita mag ik droge merinowollen sokken gebruiken. Mijn sokken zijn natuurlijk nat geworden en dan heb ik nog een paar droge over. Zo helpen we elkaar vaak. We gaan weer op pad en de sokken zitten fantastisch, ik loop gelijk zonder pijn. De zon komt er door en Gré heeft er zoals altijd flink de pas in.Na de tweede koffiestop bezoeken we de cascades waar we foto’s laten maken.We komen verderop langs druivenplukkers die de oogst binnen halen. Ze geven toestemming om foto’s te maken.Op het laatste stuk zet Ineke even de turbo aan, het lopen ging voor haar even heel lekker en ze loopt iedereen eruit. Iedereen werd na 20 km juist moe en we zijn allemaal blij dat we er zijn. De kamers waren al verdeeld dus dat is makkelijk en de was- en droogmachine mogen weer draaien, niet alleen voor ons. Daarna gaan we naar het warm water bad hier in Caldas de Reis. Iedereen vindt het heerlijk en ik hoor niemand meer over koude voeten. Ineke ging er niet in vanwege haar vele blarenpleisters, bang dat ze los zouden laten. Fijn dat ze van ons een foto kan maken.Waar we wilden eten ging de keuken pas om half 9 open maar we vonden een zaak die al open is. Het pelgrimsmenu is behalve voor Lorita, te veel voor ons. We bestellen een gerecht van de kaart en dat is voldoende voor iedereen. Voor Corrie is het veel te veel maar ze mag haar tortilla meenemen, lekker voor morgen op het brood. Regina en ik delen onze schotel zodat we zowel een geitensalade als een aardappel met groentengerecht hadden. We kijken terug op een zware maar mooie dag en we zijn allemaal moe. Op de foto zie je dat de herfst eraan komt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.