Dag 39, 20.1 km, 16 graden, droog

We hebben het gehaald! Yes!

We lopen vandaag aan het begin van de middag samen Santiago de Compostela in. We zijn blij dat we het gehaald hebben! Wat een ongelofelijk mooie tocht was dit! 800 kilometer en elke kilometer met zoveel plezier gewandeld!

We hebben het er onderweg regelmatig over gehad, is het nou de bestemming die geldt of de reis er naartoe? De bestemming is in ieder erg geval mooi!

Al lopende hebben ook vaak gesproken over wat deze tocht ons nu brengt of al heeft gebracht. Dat is nog niet altijd makkelijk om te bepalen en waarschijnlijk moeten we dit hele avontuur nog laten bezinken om dat te kunnen overzien. Maar we zijn in ieder geval allemaal erg dankbaar dat we dit mee hebben mogen maken!

De eerste Camino-tatoeage is inmiddels gezet en wie weet volgen er nog meer.

Omdat we allemaal zo fit waren en hebben we een dag sneller gelopen dan onze planning. Morgen hebben we daarom nog tijd om naar Finisterre te gaan. Hier aan ‘het einde van de wereld’ sluiten we kijkend naar de zee onze Camino af.

Ik wil vanaf deze plek de mensen thuis die van een afstandje met ons mee zijn gelopen en met ons mee hebben geleefd bedanken.

En natuurlijk ook deze groep met zoveel verschillende maar stuk voor stuk bijzondere en lieve mensen dat zij deze reis voor mij zo speciaal hebben gemaakt. Dankjulliewel!

19 mei 2019, 23.7 km, 16 graden, droog met af en toe de zon.

Vandaag lopen we ‘s ochtends vroeg in de mist de deur uit richting Arzua waar we ontbijten.

Na het ontbijt warmt het al snel wat op en lopen we het bos in. Wat is dit weer mooi! We zeggen nog elke dag tegen elkaar dat we zo blij zijn dat we hier mogen lopen.

Het gaat lekker vandaag. Een heerlijke temperatuur, een mooie, niet al te lastige route en we gaan als een speer. We hebben het gevoel dat we vandaag wel in een keer naar Santiago door kunnen lopen.

Onderweg zien we weer vanalles voorbij komen.

De stroom pelgrims wordt door deze mevrouw goed in de gaten gehouden.

Het laatste deel van de route van vandaag gaat weer door een eucalyptusbos. Zo mooi!

In Pedrouzo komen we aan bij een prachtige nieuwe albergue. Hier kunnen we ons wel opmaken voor de laatste wandeldag naar Santiago. Nog 20 kilometer te gaan. We hebben er zin in maar het voelt ook heel gek dat onze wandeltocht bijna afgelopen is. Toch overheerst het positieve gevoel.

Santiago here we come!!

18 mei 2019, 26.3 km, 10 graden, regenachtig

Vandaag gaan we vroeg op pad. Het miezert een beetje buiten en de poncho’s gaan aan. Gedurende de dag blijft het een beetje regenen. Soms doen we de poncho’s uit en een paar minuten later kunnen ze weer aan.

De route is weer erg mooi vandaag. We merken al snel dat we ons allemaal een stuk beter voelen dan gisteren. Het loopt lekker en voor we het weten hebben we al snel een behoorlijk aantal kilometers gemaakt. Na ongeveer 8 kilometer maken we onze eerste tussenstop en we hebben geluk dat we net onder het afdakje zitten als de eerste echte regenbui losbarst. We wachten even en laten de bui voorbij gaan voordat we verder gaan. Coby maakt ondertussen regenkappen voor over haar schoenen. Ze lijken nog te werken ook!

Iets later op de route vinden we een prachtig kerkje dat open is. We branden een kaarsje en nemen even plaats.

We lopen weer tussen het groen en het valt gelukkig erg mee met de drukte.

Al snel lopen we Melide in. Melide zelf is niet zo mooi maar het dorp daarvoor, Furelos, heeft een mooie binnenkomst zo over de brug.

We lopen lekker ontspannen vandaag. Af en toe moeten we wat klauteren om over het water te komen maar over het algemeen loopt het gemakkelijk.

Sommige stukken van de route gaan door een bos met eucalyptusbomen. Het ruikt heerlijk en de stammen waar de schors vanaf bladert hebben iets bijzonders.

De laatste kilometers richting Ribadiso gaan weer op en af. Wat is dat toch dat die laatste kilometers altijd langer lijken?

Gelukkig is de zon inmiddels wat gaan schijnen en is de omgeving nog steeds erg mooi dus we redden het wel. Ribadiso straalt ons uiteindelijk tegemoet. Een mooie binnenkomst!

17 mei 2019, 24.6 km, 13 graden, regenbuien

Vandaag is een koude regenachtige dag. Zodra we, na het zelfgemaakte ontbijt met de heerlijke door Coby versgeperste sinaasappelsap, de albergue uitstappen regent het al dus de poncho’s gaan meteen aan. We hebben best een pittige dag voor de boeg. De eerste paar kilometer gaan direct steil omhoog en tot aan halverwege de etappe blijven we steeds een beetje stijgen.

We zijn blij als we na 7.7 kilometer een koffiestop kunnen houden in Gonzar. Even opwarmen en gedag zeggen tegen pelgrims die soms al vanaf het begin met ons oplopen.

Gelukkig breekt de zon heel soms nog even door.

Ook vandaag is de route weer erg mooi. We beginnen langzaam een beetje te wennen aan de drukte onderweg. Soms lopen we zelfs weer stukken alleen. Fijn.

Natuurlijk stoppen we af en toe voor wat te drinken en te eten.

Onderweg in de dorpen zien we weer veel koeien. Gelukkig zitten ze vandaag achter het hek.

We zijn allemaal een beetje verrast door de zwaarte van de etappe van vandaag. Zijn het de stijgingen? Komt het door de regen en de kou? Of merken we stiekem allemaal toch dat we al meer dan 700 kilometer hebben gelopen? We weten het niet maar we stappen dapper door en blijven positief. Wandelen is tenslotte nog steeds leuk!

We zijn blij als we aankomen in Palas de Rei. Weer een dag dichter bij Santiago de Compostela! Nog minder dan 70 kilometer te gaan.