28 september, 21 km, zonnig 23 graden
We moesten wel even wennen….de sfeer van Casa Fernanda en het pension San Joao. Dan is het verschil zo groot, dat je weer terug verlangt naar de warmte van hun ontvangst. Zo is iedere dag anders en elke dag heeft mooie momenten. Gisteren bij Ponte de Lima was het het voortreffelijke pelgrimsmenu in restaurant Gaia. En ook de brug die zo mooi wordt verlicht. Sprookjesachtig.
27 september, 16 km , motregen 19 graden
Het is een feest om bij Casa Fernanda te slapen. Zo veel zorg en liefde voor de pelgrims. Wat fijn om te mogen ontvangen van Fernanda en Jacintho. Al 20 jaar een hele fijne plaats halverwege de etappe naar Ponte de Lima. Een maal samen met de andere pelgrims, een Ierse pelgrim die muziek maakt, en ook nog dansen. Tafels aan de kant en hup dansen maar. Dat is ook genieten.
26 september, 19 km, half bewolkt 22 graden
“Uit de kast komen” schreef iemand als reactie op ons blog van gisteren. Het hostel “In Barcelos” heeft per kamer de bedden ingedeeld in een soort kasten. Een ruimte van ongeveer 6 bij 6 met 4 stapelbedden, die met kasten van elkaar gescheiden zijn. Zo hadden we onze eigen kamer en onze eigen kast. Een fijne plek midden in het centrum. Gisteren gingen we voor het eten nog even samen wat drinken.
Vandaag hebben we een dag in Santiago waar we stiekem best wat kilometers maken. Om half 9 gaan we ontbijten en het is druk in de ontbijtzaal. We hebben een ruime keuze van het buffet, dat is wat anders dan een croissantje of tostado met jam op de camino.
We gaan met zijn allen naar de Kathedraal naar het beeld van Jacobus en lopen langs het graf. Daarna gaan we naar de overdekte markt. Wanneer we een kop koffie willen besluiten we naar de huiskamer van de Lage Landen opgezet door het Nederlands Genootschap Sint Jacob te gaan. Hier kun je ervaringen delen met de vrijwilligers en andere pelgrims. We noteren daar onze namen in het boek en praten over onze ervaringen.
Daarna is het tijd voor de pelgrimsmis die nu niet in de Kathedraal gehouden kan worden omdat er in gewerkt wordt. De man die als vrijwilliger in de huiskamer werkt gaat met ons mee naar de mis. In de kerk is het druk. Wij vinden links van het altaar nog een bank en zetten die aan de zijkant voor het beeld van Jacobus.
Snel daarna begint de mis waarvan ik nu iets kan verstaan maar mijn spaans is niet voldoende om alles te verstaan. Ik heb niet gehoord dat pelgrims uit Nederland genoemd werden maar we zijn er. De non die zingt maakt de mis speciaal voor mij.
Na de mis halen we onze Compostella op. Het scheelt heel veel wachttijd nu we dit als groep konden doen. Marian ziet in de Huiskamer een bekende, wat een toeval.
In plaats van lunch gaan we een pelgrimsmenu eten zodat het vanavond niet zo laat wordt. Daarna nog wat winkelen of uitrusten en dan hebben we nog best wat tijd over. We gaan sangria drinken, nu heet het geen etappedrankje. Wanneer we naar het terras lopen maakt Regina een foto van ons op de trappen. Jammer dat ze er zelf niet bijstaat. Lorita vraagt een man om een foto van ons allemaal te maken. Hij lacht er komt eraan. Het is een goede foto en de man lacht weer, hij blijkt fotograaf te zijn die groepen op die trappen fotografeert.
We vinden het allemaal fijn om morgen naar huis te gaan maar zullen elkaar vast ook missen. De ervaring om deze camino samen gelopen te hebben nemen we mee naar huis.
Leuk dat veel mensen ons gevolgd hebben, dankjewel voor alle reacties en hopelijk heeft onze tocht inspiratie gebracht.
25 september, erg mist later zonnig,22 graden, 19 km
Ik had de dames voorbereid…..slapen in een albergue municipal. We sliepen in een kamer met 5 stapelbedden en een los bed. Dat het mogelijk niet zo schoon zou kunnen zijn en veel lawaai. We hebben vooral de gastvrijheid van de Duitse hospitalero erg gewaardeerd en ook dat alles zeer schoon was. Een bed en we hadden het gezellig met de andere pelgrims. Heel prima dus!
Na het ontbijt in restaurant San Antonio gingen we op pad. Het was nog mistig, maar helemaal niet koud. Geen wind, en we zien de zon al door de wolken heen komen.
23 graden, droog op een paar druppels na, 26 km.
Meestal vertrekken we heel vroeg in de ochtend maar nu hebben we er voor gekozen om pas om 8 uur te gaan. De weersvoorspellingen geven aan dat het vanaf 8 uur minder gaat regenen en dat klopte. Wanneer we buiten komen en dit bijzondere huis verlaten is het zelfs droog.
Enkelen van ons hadden koffie uit de automaat genomen voor we vertrokken. Als je vergeet de volle beker eruit te halen en de volgende koffie pakt gaat het mis. Een beker zit helemaal vast in de machine gedraaid. We melden het omdat we het zelf er niet tussenuit durven te trekken, bang dat er iets kapot gaat. Gelukkig heeft de hulp het snel voor elkaar. We lopen in het licht en dat is wel zo fijn.
Doordat we er weer flink de pas in hebben zijn we snel bij een hotel waar we kunnen ontbijten. Het bestellen duurt wel lang waardoor we pas om half 10 verder gaan.
We spreken af om half 12 bij een barretje te stoppen voor koffie. Het is een mooie route, veel door de natuur en het gaat even regenen zodat we de poncho’s weer kunnen gebruiken.
De kerk die anders nooit open was is dat nu wel, een voordeel van later zijn, en we kunnen er een stempel krijgen.
Een barretje is er niet te vinden om half 12 waardoor de voorsten van de weg gaan en ze proberen mij te bellen en sturen een app met een foto van Gré bij de straat waar we in moeten Onderweg ben ik niet via app of mail te bereiken omdat dit te veel batterij kost en de telefoon had ik niet gehoord. Zodoende lopen wij door ipv naar het barretje te gaan. Inmiddels is het 12 uur geweest en gaan wij op een paar stenen zitten om te lunchen. We waren er aan toe om iets te eten en bellen de anderen. Weten we van elkaar waar we zijn.
We lopen door tot de volgende bar zodat wij allemaal koffie kunnen drinken. Dat duurt nog een poos en ook daar duurt bestellen lang. Dan hebben we een lange pauze. Corrie had vanmorgen appelcarrees meegenomen die anderen vergeten hadden. Nu deelden we deze, dat was even een lekker hapje. En verder gaan we weer, het is te zien dat de herfst begint.
Ne een klimmetje staan de dames op de brug te kijken, de route is een beetje anders dan vorig jaar.
We komen dichter bij Santiago en het tempo blijft hoog. We lopen nog steeds door natuur.
Als we onder dit viaduct doorkomen lopen we even later de stad binnen.
Na vele kilometers komen we bij het plein. We lopen er al zingend op met ons eigen lied:
Santiago, Santiago,
Hier zijn wij, hier zijn wij,
We hebben ver gelopen, (2x)
Blij zijn wij, blij zijn wij
Santiago, Santiago
Estámos aqui, estámos aqui
Caminando mucho
Estámos feliz, estámos feliz
Gefeliciteerd Ineke, Regina, Gré, Marian, Corrie en Lorita. Ook al was het wel eens moeilijk, jullie hebben doorgezet!!! Knap gedaan!
Gelijk na aankomst zien we Joseph en Florence en we nodigen ze uit voor ons etappedrankje. Werd weer gezellig.
Bij het pelgrimsbureau is het druk en er worden vandaag geen nummers meer uitgegeven. Ik mag wel naar binnen om ons als groep aan te melden. Kunnen we morgen onze Compostella ophalen. We eten bij het monistario waar we ook slapen.
Corrie, Gré en ik gaan nog naar de muzikanten en dat was erg leuk! De anderen gingen slapen, die waren moe. Waren wij ook maar we hadden het er voor over, zou vvor ons zonde zijn om deze muzikanten niet gezien te hebben.
23 september, 21 km, lichte regen in de ochtend, later droog
“Vandaag ben ik gaan lopen……waar ik geweest ben is van nu af aan een weg. ” Niemand dacht dat ik het kan, en zie mij daar nu lopen”
Dit mooie lied van Acda en de Munick heb ik vandaag laten horen. Wat een kracht klinkt daar uit. Dat gun ik mijn medewandelaars en ook de lezers van dit blog.
Het was aan het regenen toen we vanochtend vertrokken. In de nacht was het begonnen met regenen. De was die onder een afdak hing was om 6.15 niet droog. Mijn was had ik eraf gehaald. Even later was de was weg???? Blijkt even later gesorteerd voor ons klaar te liggen bij het ontbijt…Lesje can de Camino….rustig afwachten ?
Het is nog 7 km lopen over de vlonders langs de kust. Een prachtig natuurgebied, vlak voor Vila de Conde.
Wij komen van de kustroute en als je in Vila de Conde naar de Centrale route wilt gaan, miet je goed opletten. De pijlen geven alleen de kustroute aan.
De kustroute is over de brug naar links….. wij moeten over de brug naar rechts. Later horen we dat verschillende mensen ook echt verkeerd gelopen zijn.
Eerst even pauze bij het bakkertje aan de linkerkant van de brug.
De route naar Rates, volgens het boekje is een drukke gevaarlijke weg. Veel verkeer en geen aparte voetpaden. Anneke had het als heel rng ervaren toen een grote bus de bocht afsneed. De volgende keer ga ik toch de route zoeken langs het aquaduct.
Een mooi Camino momentje…een vrouw aan de kant van de weg met een boodschappentas op haar hoofd. Ze wilde wel op de foto, maar dan ook een kus…. En kijk eens wat voor tas. Hoe symbolisch Jan het zijn.
Dit bord voor de kerk vonden we wel grappig. Wij als 60-ers worden van harte welom geheten. (dat denken we) Sinds deze week zijn we allemaal 60+….
Dichtbij Rates wachten ver even op elkaar. Rechtdoor, blijvend langs de weg of nog even een omweg. We gaan rechtdoor en zijn vanaf dit punt snel bij de herberg.
De algemene herberg. Er zijn er om. 14 uur en ja hoor……er is plaats voor ons. We worden hartelijk welkom geheten door Wolfgang. Een vrijwilliger met lichtjes in zijn ogen. Net met pensioen en wilde aan de pelgrims teruggeven wat hij zelf heeft mogen ontvangen. Als we zeggen dat we erdoor geraakt zijn, zegt hij dat maakt mij dan weer blij. Hoe eenvoudig kan het zijn……
Op naar café Antonio voor ons etappedrankje. De rugzakken die vervoerd worden, zijn niet bij de herberg. Even contact opnemen met Tui transport en die zeggen waar ze wel afgeleverd zijn. Het komt altijd wel goed ?. Ik kies deze keer voor een portje. Mmmmm lekker.
20 graden, bewolkt en droog tot we in Padron zijn, 22 km
Voor de eerste keer word ik wakker van de wekker die net als andere dagen op 7 uur staat. Ik klim van het stapelbed naar beneden en voel pijn in mijn linkeronderbeen. Wat is dat ineens? We pakken in, checken alles en gaan beneden ontbijten. Aan de overkant is een supermarkt en daar brandt al licht. Kunnen we dadelijk water en fruit kopen. Helaas gaat die pas om half 10 open maar bij ons hostel kunnen we water kopen zodat we in ieder geval dat hebben. En daarna lopen we al snel de stad uit en de natuur in.
We komen een man tegen die in rap spaans ons naar een café verwijst waar we de groeten van hem moeten doen. We stoppen daar om koffie te drinken, nog iets te eten en lunch in te slaan. Regina verzamelt onze adressen om straks een kaartje te sturen. Leuk om eens post te krijgen in ons app, sms en mailtijdperk. We realiseren ons dat we nu snel in Santiago zullen zijn maar we mogen nog even genieten van de routes en elkaar. We gaan verder en zien deze pompoenen, hoeveel zouden die wegen?
Gisteren hadden we het over padron pepers en vandaag zien we de struikjes waar ze aan groeien en de oogst.
Dit beeld tegen de bewolkte hemel laat zien waaraan je de pelgrim herkent, rugzak en stok, hoewel de meeste pelgrims zonder stok lopen. In onze groep is het of stok of rugzak maar niet allebei.
Vandaag lopen we niet zo snel maar Gré blijft er flink de pas in houden. Wanneer wij bij de volgende koffiestop komen heeft Gré er zelfs al een kopje koffie gedronken. Ze blijft wel gezellig mee pauzeren met ons en daarna loopt ze heel even met mij mee tot ze echt door wil lopen en ik leg uit waar ze in Padron kan wachten.
Op een muur hangen veel schelpen met tekst van mensen overal vandaan.
Voor de veiligheid loopt de route via een tunneltje zodat we niet langs de drukke weg lopen. Je herkent ze misschien zo niet maar het is toch echt Marian in het tunneltje.
Natuurlijk bedenkt Corrie onderweg weer eens iets waar niemand anders op komt.
We zijn om 2 uur in Padron en vanaf die tijd zou het gaan regenen. Net als we naar een barretje lopen voor ons etappedrankje begint het te regenen. Hebben we goed gedaan. Lorita trakteert ons op een drankje en padron pepers. Corrie neemt er een krijgt het er zo warm van dat ze het pepertje snel in een servetje laat verdwijnen. Ik ken ze niet als heet en het pepertje dat ik eet is dat ook niet maar het tweede pepertje… Blijkt dat ze in Padron de pepers met gemalen pitjes bakken waardoor ze zo heet zijn. We lopen naar ons pension en het regent een beetje. Als we binnenkomen is iedereen verbaasd over het mooi ingerichte hostel. Een flinke upgrade na de laatste paar dagen. We hebben twee kamers en geen stapelbedden.
’s Avonds halen we de Pedronía welke bij de algemene herberg uitgegeven wordt. Is speciaal voor pelgrims. Daarna gaan we een pelgrimsmenu eten en we zijn het eensgezind, we nemen allemaal spaghetti en een salade die we delen. Het was heerlijk en dan lopen we door de regen terug om voor de laatste keer van deze reis een kamer te delen. Morgen hebben we allemaal een eigen kamertje, maar eerst nog wat kilometers lopen vanaf Padron naar Santiago.
23 september, 20 km, licht bewolkt 22 graden
“Walk with your heart and embrace your Camino”. Dat zag ik op deze steen staan. Wandel met je hart en omarm je Camino. Dat hebben we vandaag al gedaan. Genieten van de stappen langs de kust en ook worstelen met je rugzak. Zit die goed gepakt, het is zwaar op de schouders, hoe kun je je rugzak “lichter” maken. We gaan het ontdekken op onze Camino Portugues.
22 september op weg naar Porto
“Als je een pad begint te lopen, wordt het vanzelf je weg”
Het wordt de centrale route. Op deze kaart eerst rood, vanaf Redondela geel. We verwachten 5 oktober in Santiago aan te komen. Om een beetje van de kust te proeven gaan we morgen vanaf Matosinhos naar Vila Cha langs de kust. Mooi vlak, fijn om in te lopen en aan de rugzak te wennen.
20 graden, droog, wolken en zon, 25kmNa een voor iedereen vrij goede nachtrust is het even lastig met inpakken in het donker. Onze andere kamergenoot slaapt nog of houdt zich slapende. Het is droog en we gaan eerst bij een bakker eten. Het is hier duurder dan eerder maar dat komt misschien ook omdat Pontevedra een grote plaats is. Bij ons ontbijt krijgen we een zoet hapje. We nemen iets te eten mee en als pelgrim is het fijn om altijd water bij te hebben. Deze pelgrim vindt onderweg water.
Lees verder Dag 11 van Pontevedra naar Caldas de Reis
22 september 2019
Ook jij bent van harte welkom!
“Wish it, dream it, do it!”
Beste Wandelaar,
In deze nieuwsbrief:
– Interview Margriet
– Plaatsen vrij in 2020
– Planning wandelingen 2021
– Informatie-avonden over wandelen naar Santiago
– Dagwandelingen in 2019 en 2020
Veel leesplezier en graag tot ziens bij een wandeling.
Mieke Schrieks | In Balans op weg – Wandelreizen naar Santiago
Interview in Margriet
Afgelopen augustus is het interview in de Margriet verschenen. Hoe ben ik op het camino pad gekomen en wat heeft het me gebracht.
Lees het hele artikel. Zie Interview-Margriet-augustus-2019.pdf
Planning Wandelingen 2020
Kijk voor het totale aanbod aan wandelingen op mijn site
https://reizen.inbalansopweg.nl/wandelreizen-naar-santiago-2020/
Camino Francais
De camino Francais is de meest bekende camino. Meestal begint een camino droom met denken aan de camino Francais met al hoogtepunt de aankomst bij de kathedraal.
Er zijn in 2020 diverse mogelijkheden, zoals een wintercamino in januari, de grote wandeling van bijna 800 km vanuit Frankrijk, of alleen de eerste 4 dagen. Of 10-15 km per dag.
https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/camino-francais-2/
Bij onderstaande wandelingen zijn nog plaatsen vrij.
4-20 januari Wintercamino van Leon naar Santiago (Mieke)
14-18 april; 1e 4 dagen vanaf Saint Jean Pied de Port (Jaap)
21 mei-29 juni; 800 km vanaf Saint Jean Pied de Port (Marieke)
20 sep-2 nov; 800 km vanaf Saint Jean Pied de Port (Irene en Mieke)
20 juli – 6 aug; 10-15 km per dag vanaf Sarria (Simone)
Via de La Plata
Herinner je je nog het programma “Laat mij maar lopen”? De pelgrims gingen van Sevilla naar Santiago. Wij starten in het vroege voorjaar om van Merida naar Santiago te gaan. Dit is gepland van 9 maart tot 8 april. Het eerste deel wordt begeleid door Mieke, halverwege word ik vervangen door Irene. Je bent van harte welkom om met ons mee te lopen.
Zie https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/wandelreis-via-de-la-plata/
Nog beschikbare plaatsen
Bij de onderstaande camino’s zijn ook nog enkele plaatsen vrij:
Camino Portugues Kustroute 1-17 juni (Jaap)
Camino Ingles en Muxia 28 mei – 11 juni (Mieke)
Nieuw: Santiago – Muxia – Finistere 10-20 augustus (Mieke)
Voor al je vragen of aanmeldingen, stuur een mailtje naar info@inbalansopweg.nl
Wandelplanning 2021
Het lijkt misschien nog ver weg…….Heb je plannen en wil je niet alleen op pad? Graag hoor ik je plannen. Welke camino wil je graag lopen en in welke periode? Met het vaststellen van de planning is het handig te weten welke wensen er zijn, zodat ik er zoveel mogelijk rekening mee kan houden. De planning voor 2021 wordt in januari 2020 gemaakt.
Stuur een mailtje naar info@inbalansopweg.nl met jou plannen voor 2021 om naar Santiago te gaan.
Informatie-avonden
Voor alle pelgrims die op pad gaan en willen weten hoe of wat?
Ik doe deze informatieavonden één keer per maand in ‘s-Hertogenbosch. Zie voor de data mijn site: https://reizen.inbalansopweg.nl/informatie-avonden/
Vragen die beantwoord worden zijn vragen die elke pelgrim wil weten:
• Wat neem je mee?
• Wat voor rugzak koop je?
• Hoe vind ik de weg?
• Waar begin je en hoe kom je daar?
• Hoe bereid ik me voor?
• Routeplan
Dagwandelingen
Kom vrijblijvend kennismaken met mij en medepelgrims.
Eén keer per maand organiseer ik een wandeling in Nederland. Een ontspannen manier om kennis te maken met mij en/of medewandelaars of om te trainen voor een camino naar Santiago.
Zie voor data de site: http://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/.
Graag aanmelden met een mailtje. Een week voor vertrek krijg je een mail met aanvullende informatie. We vertrekken doorgaans rond 10 uur. info@inbalansopweg.nl
Kijk voor meer informatie en data op mijn site: reizen.inbalansopweg.nl
Nieuwsbrief
2 à 3 keer per jaar stuur ik een nieuwsbrief. Je kunt je aanmelden op de site, zodat je als eerste op de hoogte wordt gebracht van nieuwe plannen.
Meewandelen of meer informatie?
Vul het contact formulier in of stuur een email naar info@inbalansopweg.nl
20 graden, één regenbui, 21 km
Toen we wakker werden was het nog droog, inpakken en naar de bakker voor een ontbijt en we kunnen iets voor de lunch meenemen. Wanneer we gaan lopen regent het een beetje. Hoezen om de rugzak, regenjas of rugzakponcho aan en op pad. We komen langs hostel Regina, was leuk geweest voor Regina wanneer we daar geslapen hadden.
21 september, 18 km, 23 graden, zon
Ik hoop er natuurlijk altijd op. Een zonovergoten dag eind september. We hebben weer geboft. De wandeling ging vandaag vanaf het station langs het Paleis Kwartier, naar de Moerputten , Fort Isabella en het Bossche Broek. Gemaakt door “Paadjesmakers”.
20 graden, bewolkt en 17 km
Doordat het zo warm was op de kamer lieten we het raam open staan. Hierdoor hoorden we het verkeer voorbij razen maar ondanks dat heb ik vrij goed geslapen. Om kwart voor acht zitten we aan het ontbijt wat voor ons klaargemaakt wordt. Tosti, toast, broodje of muesli kun je bestellen. Daarnaast koffie of thee. Fruit en een snackje kunnen we meenemen. Een verwennerij allemaal. Dat het bewolkt was kon ik vanuit het pension al zien maar de mist boven de bergen zag ik pas toen we de stad uit liepen.
27 graden, mist, wolken en zon, 21km
Wanneer ik ’s morgens naar buiten kijk zie ik dat het grauw is. Vreemd na steeds een blauwe hemel gezien te hebben. Voor de verandering had ik eens lang doorgeslapen. We hebben een luxe ontbijt in het hostel en gaan daarna op pad naar Spanje.
30 graden, zonnig en 20km
Voor de eerste keer gaan we ontbijten in een barretje. Iets verderop langs de route is er een. De wekker liep om 7 uur af en we lopen om kwart voor 8 aan. In het barretje zijn meerdere camino lopers. Een lekker broodje banaan en camillethee voor mij, een stempel, water en fruit inslaan en we gaan op pad. Een hondje staat langs de kant en krijgt van Corrie een stukje brood. De hond gaat het verstoppen voor later.
26 graden, wolken en af en toe zon, 18 km en Gré, Ineke en ik 21 km
De eenpersoonskamer mocht ik delen met muggen die mij lang wakker hielden en ook gestoken hadden. Om 7 uur vertrokken we zodat we vroeg op pad zijn. Het zou ’s middags kunnen gaan regenen en we hebben een pittige dag voor de boeg omdat we in totaal veel moeten stijgen en dalen. Een klim door het bos naar de top maakt deze route extra mooi maar ook zwaar.
26 graden, bewolkt, 15 km
Iets voor 7 uur liep de wekker af, het geluid op oordoppensterkte waardoor er niemand meer wakker gemaakt hoefde te worden. In het schemerochtendlicht spullen pakken, wassen, indien nodig voeten verzorgen en naar de keuken om te ontbijten. Er zijn broodjes, kaas, ham, boter en jam om te eten en oploskoffie, thee en jus d’orange om te drinken. Om kwart over acht vertrekken we terwijl de dikker wolken weg beginnen te trekken. Al snel lopen we in twee groepjes, de snellere lopers voorop natuurlijk. Wie dat zijn dat wisselt iedere dag maar Corrie zit bijna altijd in de voorhoede.
30 graden, af en toe een wolkje en 24 km.
Om kwart over zes liep de wekker af en stond iedereen op. Heel rustig deed iedereen zijn dingetje en daarna gingen we ontbijten in het hostel. Ieder van ons had een ontbijtpakket en er stond een automaat voor koffie en thee. We vertrokken om half 8 en toen kwam Ineke erachter dat haar stokken binnen stonden. Gelukkig hadden we de code om binnen te komen. Iets vergeten blijft toch wel een dingetje. Dan nog even Corrie helpen met haar rugzak, ze wordt er bijna bij achterover getrokken. En daarna gaan we weer met goede zin, stilletjes op pad.
