28 oktober, 15 km bewolkt, 18 graden
We kregen ontbijt in pension Sara, gelegen midden in het centrum en gingen daarna op pad.

28 oktober, 15 km bewolkt, 18 graden
We kregen ontbijt in pension Sara, gelegen midden in het centrum en gingen daarna op pad.

27 november, 22 km, half bewolkt, 20 graden
“Loslaten is niet het einde van de wereld. Het is het begin van een nieuw leven”.
Zo was het vanochtend. Irma gaat niet mee en gaat naar huis. Teveel pijn, zodat haar lijf aangeeft, ik kan zo niet verder. We wensen haar een goede terugreis en een spoedig herstel. Fijn dat je er bij was!

26 november, 16 km, meest zonnig 20 graden
Direct na Villaneuva gingen we richting Cueves Bajas…..

25 november, 27 km bewolkt, 20 graden We waren vandaag om 6.30 uur aan het ontbijt, tegenover ons hostal Colon. In dit deel van Spanje is het gebruikelijk dat de cafés zo vroeg open zijn voor het ontbijt. Dat komt goed uit, want er staat een stevige etappe van 27 km op ons te wachten.
24 november, prachtig weer
Op deze rustdag gaan we de Caminito del Reij bezoeken. En hoe….we vonden het heel spannend. Durven we dit, is het niet boven de afgrond, zal ik teruggaan? Maar…we gaan het avontuur aan. Gewoon proberen. We bemoedigen en ondersteunen elkaar. De taxi brengt ons naar het noorden van deze Koningswandeling (zie verder voor meer informatie) De chauffeur zet ons af bij een tunneltje.

23 november, 16 km, zonnig 24 graden
Op naar de top vandaag op 1000 meter. 400 meter stijgen in 9 km. Ze noemen het “een easy walk” vandaag.

Lees verder Dag 3 Camino Mozarabe Villanueva de la Conception – Antequera
22 november, 22 km, warm weer 25 graden
Hier in Zuid Spanje gaat de zon op om 8 uur en het is licht tot 18 uur. Tijd genoeg om de etappe van 22 km af te leggen. We staan op tijd op voor het ontbijt van 7.30 uur. Daarna gaan we de deur uit. De was nog aan de rugzakken…., dat droogt niet meer in een paar uur zon.

Lees verder Dag 2 Camino Mozarabe Almogia – Villanueva de la Conception
21 november 2017, 23 km, schitterend weer, 22 graden
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”…(Pipi Langkous)
Dat was het vandaag zeker. We hoorden zojuist van de herbergier dat we vandaag moeilijkheidsgraad 9 (!) hadden. Zo een zware etappe, dat hadden we niet verwacht. Wel zijn we vanochtend eerst 7 km de stad uit gegaan met de bus. Lijn 21 vanaf straat Marmoles.

20 november 2017 “Als je met beide benen op de grond blijft staan, kom je geen stap verder” (Loesje)
En wij? Wij gaan op pad, stappen zetten en met beide benen op de grond…. Op zoek naar Camino paden, die nog niet zo bekend zijn.
Dit zijn wij: Johanna, Ada, Tineke, Gert-Jan, Mieke en Irma

20 november 2017
We gaan op pad van Malaga naar Cordoba. We vertrekken op 20 november. Malaga ligt aan de Middellandse Zee en we lopen naar het noorden. De eindbestemming is Cordoba. Hier hopen we 2 december aan te komen. De route is 226 km lang.
11 november 2017
18 km, droog
De hele week was de voorspelling dat het zou regenen vandaag en wat hebben we….droog weer. Alleen toen we net binnen waren werden we verrast met een bui. Mazzel toch?? Vandaag stond een rondje Drunense duinen op het programma. Een pittige wandeling, ook door los zand. Zeer mooi in elk jaargetijde.

6 november, 12 km mistig, later zon, 13 graden
Samen hadden we ervoor gekozen om op tijd te vertrekken om om 12 uur in Santiago te kunnen zijn. We gingen om 7.30 uur de deur uit. Het is volle maan en die verlicht ons pad, het pad dat ons de laatste km naar Santiago gaat brengen.

5 november 2017, 19 km, half bewolkt, vrijwel droog,13 graden
Camino momentje van de dag:

4 november 2017, 19 km, bewolkt en droog tot 15 uur, 15 graden
Spreuk van de dag:

3 november 2017, 21 km, bewolkt, klein beetje regen, 16 graden
We hebben geluk vandaag! 90% kans op regen en die kregen we in een klein uurtje deze ochtend. ? Valt mee hè? We verlieten Palas de Reis en dalen iets. De grote hoogte verschillen hebben we achter ons gelaten.

2 november 2017, 25 km regen
Het zou vandaag regenen en inderdaad hebben we vanaf 10 uur regen. Stap voor stap komen we er wel, ook in de regen.

1 november 2017, 23 km, bewolkt 17 graden
We krijgen verandering van weer en dat was vanochtend al te zien…ochtendrood?

31 oktober 2017, 19 km, eerst vorst (brrr) later 18 graden zon
Bij het verlaten van Triacastela kun je de keuze maken, via Samos (+10km) of rechtstreeks. We kiezen voor rechtstreeks en dat betekent 19 km. Direct beginnen we aan de stijging van 300 meter. Het gras is nog bevroren als we net op pad zijn.

30 oktober 2017, 21 km, eerst mist later zonnig, 18 graden
Waar stijgen aankomt op conditie, is dalen vooral zwaar voor je knieën en dat heb ik vandaag ervaren. Vooral het stuk van Biduedo naar Filloval is heel steil met 300 meter in 3 km. Dat is daar waar de uitroepteken op de kaart staat.
29 oktober 2017, 15 km, zonnig 20 graden
Het echte klimwerk vandaag! Waar het gisteren vals plat was, is het vandaag 600 meter stijgen naar O Cebreiro.

Dat is niet niks. Vanwege deze zware stijging kiezen de beide dames Mariet voor rugzakvervoer. En wat blijkt…? Zo zijn ze plotseling sneller dan ik.?

Eerst gaan we een lang stuk over de weg. Daarna beginnen de crisispaadjes, zoals Mariet die noemt. Sterke stijging met grote keien, die erg ongelijk liggen. Een bospad.

Na 7,5 km hebben we de eerste pauze bij de herberg van La Faba. Ik bestel een “bocadille con tomate” en krijg tomatenpulp. Dat is lekker. Ik vraag hoeveel tomaten er wel niet inzitten en trots tonen ze me een tomaat van eigen kweek van wel 1 kg. Zo gaat dat hier op de Camino. Veel stralende mensen die proberen die energie aan anderen te geven.

Daarna wordt de stijging nog sterker. Geen bospad meer, maar een pad met uitzicht naar alle kanten. Je voelt je erg klein met zoveel weidsheid.

Of zoals hier op een top…

In Laguna de Castilla pauzeren we ook nog even. Hier ontmoeten we onze Spaanse vriendinnen weer. Moira, Elisabeth en Maria.

En…alsof dat hier heel gewoon is, koeien met grote horens op de weg. Precies daar waar ik stond. Ik kon geen kant op. Ik moet zeggen dat mijn hart wel even wat sneller ging kloppen….

Na dit dorp is er weer een stevige stijging met mooie vergezichten. Het is hard werken, maar het lukt. Zonder rugzak is het echt lichter.


Nu zijn we in Galicië aangekomen. Deze steen geeft de grens aan. En zoals je ziet op de foto’s, ook in Galicië kan het heel mooi weer zijn.

Helemaal bovenaan de berg ligt O Cebreiro. Bekend om de daken van riet en de speciale kerk, een echt museum dorp.


Super gedaan. Ik zie iedereen uitgeput boven komen, dus het is heel normaal dat je moe bent. Ik ook!
Etappedrankje verdiend.
