4 augustus 2016
15 km
Motregen, na aankomst zon
Toen de wekker vanmorgen 1 uur te vroeg afging was het keihard aan het regenen……Alle dagen prachtig weer en nu vanochtend motregen en mist. Zowel Tilly als Marga vinden het niet erg en we gaan dan ook vol goede moed op pad.
3 augustus 2016
15 km
Zonnig, later motregen
In de herberg El Sol hebben ze het ontbijt al om 7.30 uur klaar staan, omdat we op tijd willen vertrekken. Zo gaan we om 8.15 uur de deur uit. Dorine blijft in Finistere en zal zich in Muxia weer bij ons voegen.
2 augustus avond
1 augustus 2016
15 km
Zonnig 25 graden
De gastvrije herberg van O Logoso had voor ons 2 kamers gereserveerd in het pension. Toch wel heel lekker. Even geen piepende stapelbedden en gesnurk! We ontbijten in het bijbehorende cafe.
31 juli 2016
17 km
Zonnig 25 graden
Met dit fantastische weer kijken we onze ogen uit. Dit in tegenstelling tot een paar jaar geleden, toen we alleen maar regen hadden.
Na het ontbijt in Casa Pepa gaan we op pad.
Het is nog lekker fris als we de deur uitgaan. Het is half bewolkt en juist dat zorgt voor een mooie lichtval in de ochtend.
30 juli 2016
9 km
Bewolkt, 20 graden
Ook in de herberg van Vilaserio worden we verweñd. Een 4 persoonskamer! Dat is heel fijn, omdat we deze keer korte afstanden lopen (10-15 km) en dan ook niet zo vroeg opstaan.
29 juli 2016
14 km
Prachtig weer, 27 graden
We hebben een 4 persoonskamer in de herberg San Jose in Negreira. Een hele mooie grote herberg net iets uit het centrum. We genieten ervan. Alles wat een pelgrim nodig heeft. Een bed, een goede nachtrust, winkels voor je dagelijkse proviand.
13 km
Eerst licht bewolkt, na 1 uur veel zon 25 graden
Een van de dingen waar we zo van genieten op onze camino is de gastvrijheid in bepaalde herbergen. Daar is Casa Riamonte bij Augapesada er een van. Gebruik maken van de tuin en overdekt terras, en een heerlijke paella voorgeschoteld krijgen.
12 km
25 graden, zon met een verkoelende wind.
Natuurlijk is het heel gezellig met het feestgedruis in Santiago! “The last stamp” is midden in het centrum en ja, met de ramen open hoor je tot diep in de nacht de muziek. Dat hoort er een beetje bij…. vanochtend gingen we in San Martin ontbijten. Een ontbijt buffet voor € 6. Dat is genieten. Daar gevraagd of er toevallig plaats is vrijgekomen voor volgende week vrijdag. YES! We kunnen daar slapen. We hebben geluk er had een groep geannuleerd.
26 juli 2016
Mooi weer 25 graden
” In balans op weg”
De nieuwe camino gaat van Santiago naar Finistere en Muxia. Op weg naar de zee..Verwachtingsvol gaan we op pad…
Zo kan ik vandaag al mijn gloednieuwe stempel in de paspoorten zetten. Een nieuwe weg, met nieuwe mogelijkheden.
16 juli 2016
15 km
Bewolkt, droog 20 graden
En vandaag was het de beurt van de wandelaars van het najaar. De wandelaars van de camino portugues en van de camino ingles kwamen kennis maken met elkaar en met Ria. Ria gaat in september de camino portugues begeleiden. Ook waren vandaag Gert Jan en Ada aanwezig. Die lopen vanaf St. Jean Pied de Port.
Op de Posbank….
We vertrekken om 11 uur vanaf station Dieren. Zo heeft ook Francis uit Walcheren tijd genoeg om met de trein te komen. We gaan door diverse beukenlaantjes naar de top van de Carolinaberg. Wij voelen ons heel klein bij die immense stammen.
Even uitblazen bij de top. Ja, hier zijn het forse stijgingen en dat voel je. Sommigen zijn net begonnen met trainen, anderen hebben al genoeg km in de benen. Maar heuvels in Nederland dat is toch even wat anders.
Vandaar af gaan we door een beukenlaan naar de Prins Willemberg. De weg door de Onzalige bossen leggen we klimmend en dalend af.
Zo komen we boven op de Posbank aan voor een welverdiende pauze.
De hei staat nog net niet in bloei. De boerenwormkruid en de Jacobskruiskruid wel en geven een mooi contrast met de heuvelachtige achtergrond.
Vanaf de Posbank heb je kronkelpaadjes langs de heide. Het is weer een mooie wandeldag met prima temperatuur.
Dan lopen we door het erosiedal van de Beekhuizerbeek. Reusachtige bomen omranden de beek.
Om 15.45 uur komen we bij het station van Velp aan. Relaxed reizen met trein. Zo kun je alvast uitrusten.
Medewandelaars, dank voor het fijne gezelschap en alvast “Buen camino”.
15 juli 2016
23 km
Half bewolkt 20 graden.
Deze ochtend is het ook bewolkt, maar we hebben wederom geluk. Droog en een prima wandeltemperatuur.
We lopen even langs de bakker voor wat brood en gaan daarna door de weilanden langs de Geul.Het is te zien dat het de laatste maand erg nat is geweest. De oevers zijn ver uitgesleten door het water dat er door is gespoeld.
We gaan dan door Mechelen waar we afscheid nemen van Gea. Die loopt direct naar Vijlen. Eerst nog even een groepsfoto.
Er volgt een mooie route naar de Gulpenerberg. Daarna lijkt de beschrijving niet te kloppen . We komen een heel eind ten zuiden van Gulpen uit. Ook vorig jaar in december hebben we hier lopen zoeken. We hebben er geen probleem mee en genieten van de mooie natuur.
Cypressen op de horizon? Later blijken het coniferen te zijn. Dit zien we als we aan de overkant van het dal via Wahlwiller en Nijswiller naar Vijlen teruglopen.
Deze dag kent vele langdurige stijgingen en snelle dalingen. Zowel Gert Jan als Ada en Toos laten zien dat ze deze wandeling goed aankunnen. Op naar de camino van september.
Het waren super dagen! Dank aan de Bed&Breakfast Agenkirk in Vlijmen, Oud Holset en de Smidse in Epen.Prima herbergen met uitstekende maaltijd in een gastvrije accomodatie. En natuurlijk aan Gea, Gert Jan, Ada en Toos voor het prettige gezelschap.
14 juli 2016
18 km
Droog half bewolkt 17 graden
Vandaag loopt het toch weer anders dan gedacht. We lezen de route vanaf Holset met 2 personen….. en toch komen we niet op de juiste plaats op de Epenerbaan.
We volgen de aanwijzing. In een bocht naar rechts ziet u een veldweggetje naar links. Dat steeds maar rechtdoor blijven volgen. We zouden het kruis ter nagedachtenis aan de Russische soldaten moeten vinden bij een t kruising. Niet dus. Gelukkig heb ik een gedetailleerde kaart en zo gaan we richting Sippenacken. Groot is onze verbazing wanneer we het monument plotseling wel vinden.
We pakken de route weer op en gaan zo over de golfbaan Mergelhoof en volgen hier Sentier 58.
We hebben pauze op het terras bij het restaurant van de golfclub en genieten van het uitzicht.
Het is prachtig hier net over de Belgische grens. Omdat we de route vanaf Sippenacken al gelopen hebben besluiten we langs de Geul richting Ter Gracht te gaan.
Het dreigt ook nu te gaan regenen. Een keer vallen er dikke druppels. Er steekt dan een koude wind op, maar het valt weer mee! Wel geeft dit weer van die schitterende donkere wolken.
Nu zijn we wel heel dicht bij Epen en we hebben nog tijd. Dan kiezen we voor een extra lus via Terziet. Heel mooi is het stuk langs Stekeltjes door de weilanden.
Zo komen we om 16.15 uur aan bij Herberg de Smidse. Een terrasje in de zon. Dat hebben we verdiend! Het is hier in het Limburgse land voortdurend stijgen en dalen.
13 juli 2016
Meest droog 17 graden, half bewolkt
Dit limburgse landschap is mooier als het droog is.. e vorige keren hadden we regen en dan is het nu extra genieten.
Van Vijlen af gaan we naar het zuiden door bossen. De routebeschrijving is herzien door Yvonne Cox van Agenkirk en Gert Jan leest de route. Zo vinden we deze keer de weg.
Op een gegeven moment volgen we een heel kronkelig paadje door het bos op zoek naar een vreemde boom. Is dit de vreemde boom? Hij is wel heel apart…
Maar we moesten toch deze boom hebben. Hierna gingen we linksaf.
Bij het schitterend gelegen restaurant het Hijgend Hert hebben we pauze na ongeveer 5 km.
Via een pad langs de Belgische grens komen we bij grenspaal 4 uit.
We boffen met het weer! De voorspelde regen komt pas als we in Holset zijn. Tussen de middag worden we verrast door de zon en dan is het gelijk lekker.
Dan gaan we naar het 3 landenpunt. Het hoogste punt van Nederland op 375 meter hoogte. Stevige klimmen vandaag. En dat voor Nederland.Heel toevallig kunnen we genieten van zang en een orkest.
Langs de duitse grens vervolgen we onze weg langs Vaals. Ook hier mooie vergezichten.
Langs kasteel Vaalsbroek en een landelijke binnenweg gaan we naar Holset net voor de ergste bui en met een etappebiertje
12 juni 2016
14 km
Van Vijlen naar Sippenacken (Belgie) en terug
Hier in het zuid limburgse land is het een heel anders stukje Nederland. Heuvels! Een prima gebied om te trainen voor een camino of omdat je het hier zo mooi vindt.
We zijn er allemaal om 12 uur, zodat we na de lunch nog een wandeling kunnen maken. Direct naar het zuiden.
Vijlen ligt op een ware heuvel en om naar Sippenacken te gaan passeer je het Vijlenerbos via het Geuldal. Eerst naar het dal ten zuiden van Vijlen en dan weer omhoog. Een pittige stijging en een mooie training voor Gert-Jan, Ada, Gea en Toos.
Gert Jan, Ada en Toos gaan komende september mee van St. Jean Pied de Port en Gea is bekend met de camino van Santiago naar Finistere.
Helaas zijn de bars in Sippenacken op dinsdag dicht…Ook in de zomer. Daarom gingen we terug langs een camping bij de Cottesergroeve voor een pauze. Aan de kanten van een holle weg vinden we een dassenburcht. Nieuwsgierig kijken we of er iemand thuis is…
Aan weerszijden mooie uitzichten
Over smalle paadjes
Terug naar Vijlen
Vlak bij Vijlen lijkt een bui ons op te wachten. We hebben geluk….slechts een paar druppels als we er zijn…
Nog even de laatste stijging naar Vijlen en dan het etappebiertje. Verdiend!
Santiago
Zonnig, 28 gradenPension: Da Estrela in Santiago
“Alle pelgrims keer weer huistoe, elke swerwer kom weer tuis”… (Amanda Strydom – Pelgrimslied)
De meeste van ons blijven nog twee dagen in Santiago en Wim vertrekt vanavond naar Porto om nog enkele dagen de stad te bezoeken.
We hebben het geluk om tweemaal de ceremonie met de Botafumeiro mee te maken. Doorgaans gaat dit enkel door op vrijdagavond, op kerkelijke feestdagen en bij speciale gebeurtenissen. Om een goed plaatsje te hebben zitten we reeds anderhalf uur op voorhand helemaal vooraan klaar in de kathedraal.
Een speciaal woord van dank voor Mieke die met haar organisatie ‘Reizen in Balans’ deze pelgrimstocht mogelijk maakte en mij de kans bood om zoveel schoonheid te ervaren.
Ik was bij deze Camino slechts een interim-gids. Door omstandigheden kon Anita van Nuland (die ik ken omdat ze meeliep op de Camino del Norte) deze Camino niet leiden. Van hieruit wens ik haar het allerbeste toe en een grenzeloos vertrouwen!
“Vertrouwen is de vogel die het licht voelt, en zingt als de dageraad nog donker is.” (Tagore).
We zijn allen pelgrims, ook u beste lezer, en ik wens jullie verder een goeie reis in dit leven.
“Alle pelgrims keer weer huistoe, elke swerwer kom weer tuis”… (Amanda Strydom – Pelgrimslied)
Jan
A Picaraña – Santiago: 15 km
Bewolkt, 23 graden
Pension: Da Estrela in Santiago
Vandaag maken m’n medepelgrims de blog… een les in loslaten, ook voor mij! 🙂
“Zodra je de essentie van stilte ontdekt begrijp je de waarde van woorden”… En daarom, aan iedereen veel leesplezier!
Jan
Josephine:
Dank: aan Wendelien, Wim, Linda, en Elke voor het ” fijne” gezelschap tijdens onze camino. Dank: aan Jan (begeleider) je maakte voor mij deze camino “speciaal”, je inzet en enthousiasme hebben me diep geraakt. Gr. Josephine
Wendelien:
Vandaag is het een bijzondere dag: we lopen de laatste dag van de Camino Portugese naar Santiago. Een tweede bijzonderheid is dat Jan, onze warme en fijngevoelige gids op deze reis, juist vandaag zijn 55ste verjaardag viert. We zingen hem bij het ontbijt luidkeels toe, maar het is al gauw duidelijk dat de verjaardags zoenen hem beter bevallen. Er is afgesproken dat wij vandaag de laatste weblog verzorgen. Na ons vertrek om 7:40 uur werd al gauw duidelijk dat wij nog niet gewend waren aan deze nieuwe taak. Maakte Jan elke dag bij vertrek een foto, wij komen er nu na 1 km pas achter dat deze foto nog niet is gemaakt. Dus midden op de weg dit snel ingehaald. En ja: eindelijk na 14 dagen staat Jan er ook bij.
De weg wordt grotendeels in stilte afgelegd . Ieder van ons is deze reis gestart met een eigen rugzak: zowel letterlijk als figuurlijk. Gedurende de wandeldagen is deze inhoud langzaam maar zeker veranderd. Ook hier weer zowel letterlijk als figuurlijk.
Het einddoel Santiago is natuurlijk iets waar je naar streeft en naar toeleeft, maar zoals we bij de start van onze tocht van Eckehart Tolle hebben gelezen: de wijze waarop wij samen deze weg zijn gegaan is minstens zo waardevol.
Het is voor mij zelf moeilijk om in woorden weer te geven wat deze reis mij heeft gedaan. Het is een heel bijzondere levenservaring, waarbij gevoelens en emoties voor mij de boventoon vormen. Het is een levensles, waarvan de inhoud voor iedere pelgrim anders zal zijn. Echter het zaadje dat tot kiemen is gekomen zal ons de rest van ons leven blijven voeden.
Ik voel mij bevoorrecht en ben dankbaar dat ik deze Camino Portugese met jullie heb mogen lopen.
BLIJF LOPEN
Blijf lopen
Al ga je nergens heen
Probeer niet in de verte te zien
Daarvoor zijn we niet gemaakt
Blijf in beweging in jezelf
Maar pas op!
Angst wijst je een pad
Laat het links liggen
Liefde is in essentie niet op iemand gericht.
Het meest bevredigende werk heeft geen doel
Kon ik mijn slimheid maar opgeven. Dat zou nog eens slim zijn! Rumi ( 1207 – 1273)
Linda:
Hoe snel je ook loopt, je schaduw houd je gemakkelijk bij en loopt soms zelfs voorop.
Deze spreuk kwam ik tegen in logboek van Pelgrim.
Na 13 dagen wandelen met Frans in mijn schaduw heb ik Santiago bereikt.
Wim, Wendelien, Josephine, Elke en Jan bedankt voor de ruimte die ik heb gekregen om mijn weg te lopen en dit met jullie te delen. Iedereen had zijn eigen reden om deze camino te lopen.
Door de eenvoud en schoonheid tijdens de wandeling kan je goed nadenken over het leven en hopelijk beginnen aan nieuwe weg.
Linda
Wim:
Vrijdag 2 juli 2016 is/was de laatste dag wandelen van de Camino Portugues samen met Jan als begeleider. En dan is het de gebruikelijke vraag of ieder een stukje wil schrijven op de blog van “in balans op weg”, die dagelijks door hem werd verzorgd.
Mijn “mede-Caminogangers” heb ik voor de eerste maal ontmoet in Porto, waar we kennis maakten met Wendelien, Linda, Josephine en Elke.
Het is altijd verbazingwekkend hoe men in een korte tijd elkaar leert kennen, en naar elkaar toe “groeit”, en dan zowel de vreugdevolle momenten maar tenslotte ook de verdrietige dingen wil delen. Daarom was ook mijn tweede Camino (opnieuw) een unieke ervaring, samen met hen, die ik de rest van mijn leven nooit meer zal vergeten.
Ook voor hen in de toekomst: Buen Camino !
Elke:
Thuis heb je een spiegel, waar je, als je ervoor kiest, voor gaat staan of juist niet. Die keuze heb je.
De Camino was mijn constante spiegel, die mij dwong om mezelf recht in de ogen aan te kijken.
En dat was soms heel moeilijk.
En dan is er de andere kant van de Camino, de warmte, de hartelijkheid, de prachtige natuur, de intense beleving.
De Camino is geen wandeling, het is een op weg zijn naar jezelf..
Dank voor de hartelijke begeleiding!!
1 juli 2016
Carracedo – A Picaraña: 25 km
Bewolkt, 22 graden
Pension Glorioso
Het ziet ernaar uit dat dit mijn eerste Camino wordt zonder regen. Ook morgen en de volgende week voorspellen ze zon.
Bedankt Linda, Wim, Elke, Wendelien en Josephine. Het was een voorrecht jullie gids te mogen zijn..Morgen is het aan jullie en maken jullie de blog.
Alle woorden zijn onderweg verstomd. We stappen in stilte naar Santiago. Daarom enkel wat sfeerbeelden en een Zuid-Afrikaans lied…
Amanda Strydom – Pelgrimsgebed
Vader God U ken my naam
My binnegoed en buitestaan
My grootpraat en my klein verdriet
My vashou aan als wat verskiet.
U ken my vrese en my hoop
Die pad wat ek so kaalvoet loop
Die pad het U lankal berei
U maak die pad gelyk vir my.
Alle pelgrims keer weer huistoe
Elke swerwer kom weer tuis
Ek verdwaal steeds op U grootpad
Soekend na U boardinghuis.
Moeder God U ken my waan
My ego en my regopstaan
Die drake waarteen ek bly veg
U wys my altyd weer die weg.
U het my met U lig geseën
Die lig strooi ek op iedereen
Net U weet hoe my toekoms lyk
Ek het niks, U maak my ryk.
Alle perlgrims keer weer huistoe
Elke swerwer kom weer tuis
Ek verdwaal steeds op U grootpad
Soekend na U boardinghuis.
Klik hier om het lied af te spelen
1 juli 2016
24 km
Bewolkt 22 graden
Yes! We hebben het gehaald. 245 km, 300.000 stappen. Elke stap zelf gezet. Alle gedachten, emoties zijn langs gekomen. En ik…ik ben de gelukkige, ik heb deze kanjers mogen begeleiden. Gefeliciteerd allemaal.
Vanochtend was het spannend. Joke had slecht geslapen. Femmy had toch een nieuwe blaar op de andere voet.Gaat het lukken vandaag??
We ontbijten om 6.45 in een bar die al om 6 uur open is.
We genieten van onze laatste dag. De laatste stappen op weg naar Santiago. Nog nagenieten van de camino en van het Galicische landschap.
We hebben het echt samen gedaan. Alle voeten van ons 6-en. Verhalen gedeeld, samen oplopen, elkaar leren kennen, elkaar steunen in moeilijke momenten. Allemaal stuk voor stuk mooie mensen, ieder met zijn eigen geschiedenis.
Bij Eric is het even” boven het hoofd ” gegroeid.
En dan nog minder dan 10 km. We gaan ervoor.
We kiezen voor de nieuwe route vanaf Milladoiro.Heel in de verte zie je vanaf deze kant de kathedraal.
Een landelijke route over bospaadjes. Nog even van de landelijke rust genieten.
Het venijn zit in de staart. We waren naar Milladoiro 240 meter zeer geleidelijk gestegen. Vanaf Milladoiro daalt het naar de rivier en daarna weer voortdurend stijgen naar de kathedraal. Een flinke afstand vandaag 24 km, en na 2 keer 2 uur lopen met elk een pauze, hebben we nu ook in de stad nog even behoefte aan rust.
Wat zijn we blij en trots dat we er zijn! Onze camino zit erop. Bedankt Janna, Eric, Riet, Joke en Femmy! Ik heb een geweldige tijd gehad.
En.. .als kers op de taart… De Butafumeiro
