17 mei, droog koel 15 graden, 20 km, Oloron-Sarrance

Oloron is een knooppunt voor de pelgrims. Een etappeplaats voor mensen die net als ik op de Voie de Arle zijn, maar ook voor de route vanuit Lourdes naar St. Jean Pied de Port. Zo waren we gisteren met 4 in de gite en gingen samen naar het hotel/restaurant voor “menu de jour” voor €15. Echt aanbeveling. Soep, salade, hoofdgerecht met linzen en fromage Blanc. Genieten!

Lees verder Brug →

16 mei, 17 km,droog, 20 graden, La Commande – Oloron

“Problemen zijn geen obstakels, maar wegwijzers.” Zo worden problemen, zomaar uitdagingen.

Hoe zal de route zijn? Ik heb nl. geen boekje, geen beschrijvingen. Wel heb ik nu een kaart van de VVV. Ik ga de blauwe route vanaf Pau naar het zuidenvolgen. Vanaf Jaca ga ik naar het westen en ga zo naar Puente la Reine. Daar jan ik doorgaan op de camino francais. De route heet: Voi de Arle, GR 657. Ook heb ik natuurlijk Maps.me en de site van Gronze.com die informatie over herbergen heeft en hoogteprofielen. En waar je boodschappen kunt doen.

Lees verder Wegwijzers →

15 mei, 21 km, koud bewolkt 12 graden, Pau – La Commande

Op de eerste plaats wil ik Rita Buen Camino wensen. Zij gaat nogmaals met een groep vertrekken voor de Camino Portugues en zal net als Ria ook verslagen maken. Van harte welkom om ook die verslagen te lezen.

Gisteren gingen we van Marsolan met de taxi naar Condom en namen vandaar een bus naar Pau. De plaats in Zuid Frankrijk waar een vliegtuig via Parijs naar Amsterdam vertrekt. Onze geplande dag in Pau, viel letterlijk in het water. De hele dag enorme plensbuien. De dagen van Jos zitten er weer op. Helaas had hij ook deze keer pech….geen bagage in Schiphol aangekomen. Die komt een vliegtuig later pas aan.

Lees verder Chemin de Arle →

13 mei, 20 km, heel veel buien 16 graden, Castet Arrouy – Marsolan

Het zou vandaag heel slecht weer zijn met veel regen. We zeiden nog tegen elkaar…..alles wat in de avond en nacht valt kan morgen niet meer vallen. En wat hadden we geluk….het viel er met bakken uit op het moment dat we binnen of onder een afdakje pauzeerden. Jacobus heeft goed voor ons gezorgd.

Op weg naar Lectoure. Ik had gelezen dat het een mooi toeristisch stadje is en ja, dat klopt. We zien het al van verre liggen als we van 197 meter afdalen en vervolgens omhoog klimmen, want Lectoure ligt op een heuvel.

Lees verder Geluk →

12 mei, motregen later veel regen, 14 graden, Espaleis – Castet Arouy

Na 2 dagen zonder rugzak, is die dan eindelijk op het 2e adres aangekomen. Air France had een taxi voor de rugzak geregeld Jos blij met zijn spullen, ik blij met de spullen die hij speciaal voor mij heeft meegebracht. Mijn nieuwe schoenen en sokken, mijn zomerjurkje, nieuwe voetenzalf, vitaminen en Reskin. (Een soort second skin, uitstekend geschikt voor blaren en schaafwonden) . Dat was een speciaal verjaardagskado, logeren in een kasteel, een uitstekend diner met asperges en een kaarsje met 60 erop. Mooi toch? Dank je wel lezers van dit blog voor de felicitaties.

Lees verder Rugzak →

Lees verder Nieuwe schoenen? →

10 mei, 27 km, droog 20 graden, Lauzerte – Moissac

Op een dag dat ik me niet zo lekker voelde, ga ik twijfelen. Kan ik het wel? Is het niet teveel gevraagd van mezelf? Ook realiseer ik me dat dat bij de camino en het leven hoort. Er zijn nu eenmaal dagen dat het niet zo lekker loopt. Vandaag liep ik erg lekker en dan ben ik de twijfel ook weer helemaal kwijt. De buikpijn was zo goed als weg en ik heb weer kunnen eten. Mijn rugzak heb ik laten vervoeren, vanwege mijn zo ver scheef afgesleten schoenen. Ik was vandaag in heel internationaal gezelschap ( Frans, Duits, Italiaan en Nederlandse) en we hadden fijne diepgaande gesprekken. Dat maakt deze dag zo mooi. Eerst liep ik het oude historische deel van Lauzerte in. Gelegen hoog op een heuvel.

Lees verder Twijfel →

9 mei, motregen 13 graden, Lascabanes – Lauzerte

“Een pad ontstaat door erover te lopen”.

Lees verder Niet lopen →

8 mei, 25 km, bewolkt 20 graden, Cahors – Lascabanes

Wat is dat toch? Vraag ik mezelf af. Waarom voel ik me in een grote stad op de Camino verloren? Ik schreef in mijn dagboek: ik zie mijn Camino vrienden niet, de mensen zijn haastig, zonder aandacht voor de voorbijganger. En ik realiseer me dat ik dat zo bijzonder vind op de Camino. De band die er ontstaat tussen de pelgrims. In mijn gite “Papillon verte” voel ik me helemaal thuis. Persoonlijke aandacht, echte zorg voor de pelgrims. Als in een familie. En die hele kleine dingen, maken voor mij ook de Camino. Zoals het stukje tekst wat ik bij het ontbijt vind.

Lees verder Verloren →

7 mei, 12 km, 26 graden, zonnig, Le Pech – Cahors

Deze dag hoort ook bij vertraging. Gisterenochtend heb ik pas het besluit genomen om vandaag alleen 12 km te lopen en een kijkje te nemen in Cahors. En…..iedereen zei, alles is vol en ik had meteen een plekje bij gite bij Papillon Vert.? Kennelijk is het de bedoeling dat ik het vandaag rustig aandoe. De gite van Le Pech ligt hoog boven een dal. Een mooie start met ochtend nevel.

Lees verder Cahors →

6 mei, 27 km zonnig 25 graden, Limogne -la Pech

Lees verder Vertraging →

5 mei, 22 km, bewolkt 16 graden, Ussac- Limogne en Quercy

Vandaag staat in het teken van hulp ontvangen en hulp geven, zoals pelgrims dat voor elkaar doen. Het begon vanochtend al. Mijn pet (blauw/gele Camino pet) heb ik helaas laten liggen. Ik hoopte dat die nog wel tevoorschijn zou komen, maar dat was niet het geval. Kreeg ik vanochtend zomaar van de gite een hoedje. Trots als een pauw ging ik op weg. Ik merk dat de tekst van mijn koor aan het zingen ben: “Moedig ons aan, dat wij voortgaan, op de weg van het leven” Die had ik net even nodig ?

Lees verder Hulp →

3 mei, 28 km, veel wind en koud, 11 graden, Livinhac Le Haut – Figeac

Tja, vertrouwen. Dat heb ik ook wel eens een dag niet. Dan spreek ik mezelf moed in met de wijze woorden: “ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan” (Pipi Langkous). En iedereen heeft weleens zo een dag. Vandaag ging het dus over de afstand. Toch 3 km meer dan 25 en 25 voelt voor mij als aangenaam. Ik vond het toch spannend, want ik kom dan in het gebied van mijn ik….wel willen, maar niet over mijn grenzen gaan. Na het uitgebreide ontbijt van de gite Les Chants des Etoiles ga ik op pad.

Ik begin met een stijging van 200 naar ruim 400 meter. Daarna blijft het licht glooiend tussen 400 en 250 meter. Veel van die mooie paadjes, over de weilanden. Deze ochtend ook nog in mist.

Of deze Jacobsladders? De zon probeert met kracht de mist te verdrijven. Dat is ook maar heel kort dat je die kunt zien.

Dit effect van de mist heb ik nog niet eerder gezien. Het lijkt wel een regenboog in de mist.

Een pelgrim die er net naar buiten komt, zegt dat de kapel (Chapelle Santa Magdalena) de moeite waard is om te bekijken. Dat is zeker zo. Prachtige fresco’s op het plafond.

Na 3 uur lopen ben ik toe aan pauze en wat vind ik zomaar, een gastvrij bankje. Ik zit daar te genieten van vers brood met pindakaas (hier in Frankrijk gekocht) en dan komt Gitta langs. Deze foto kreeg ik van haar toegestuurd. Toen was het net warm genoeg voor mijn wandelrokje. Als ik in beweging ben is het snel warm genoeg.

Alweer zo een mooi paadje. Ik moest steeds aan Zuid Limburg denken. Bij de Heuvelland 4 daagse zijn die er ook en het is ook glooiend.

Hier was de boer aan het maaien. Erboven cirkelen buizerds, torenvalken en kraaien. Het leek wel of ze elkaar weg willen sturen. Dat spel van die vogels heb ik even staan bewonderen. Rustig zweven en dan plotseling een duik naar beneden. Zomaar een gratis luchtvoorstelling.?

Alleen de laatste km naar Figeac kennen een sterke daling. Een weg met haarspeldbochten en een daling van 10%. Rustig met kleine pasjes en achter over leunen.

Die laatste 3 km vielen me zwaar. Er stond al een bordje Figeac. Gaat het dan tussen de oren zitten? Ik was blij dat ik er was. De gite d’etappe Gua ligt pas dicht bij de 3e brug. Ik zeg dat ik mijn geplande afstand van 31 km voor morgen naar Cajarc wel erg ver vind en zomaar krijg ik vandaag al een Camino kadootje voor morgen. Hij kent nog een gite op 25 km en….er is plaats voor me. YES! Zo krijg ik terug weer vertrouwen….Het komt altijd goed.

2 mei, 25 km, koud in de mist, later zonnig17 graden, Conques – Livinhac la Haut

Voor het eten komt een Benedictijner pater in de eetzaal en we zingen samen “Ultreia”. Natuurlijk bidden we ook voor het eten. Het Onze Vader. Dezelfde woorden, en hetzelfde ritme. Toch wel 80 mensen in de eetzaal. Hier in Conques beginnen veel Fransen hun korte Camino. Een paar dagen in het weekend of gecombineerd met feestdagen. Daardoor is het eind april/ begin mei druk.

Na het eten, ga ik naar de mis in de kathedraal, kippenvel….Er zijn 6 paters die de mis zingen. Het klinkt als een klok. De pelgrims maken een rondgang door de kerk, terwijl we ook zingen. Een fijne start van de dag.

Het is mistig en koud als we de deuren van het klooster uitgaan. De sfeer van het mooie stadje komt extra naar voren.

Ik daal nog verder tot aan de rivier de Dordou. Dit is op 240 meter, om daarna met 20% en grote stapstenen 2 km te stijgen naar 540 meter. 1 uur doe ik erover. Ik had me er op ingesteld en… kennelijk raak ik gewend. Voel me prima met stijgen en mijn conditie is inmiddels weer verder gestegen. Ik zie alleen de toren van een kapelletje.

Verrassing op 500 meter breekt de zon door. Wauh, wat mooi! Bezweet en wel genieten. Mijn brillenglazen zijn ervan aangeslagen en ik sta nog na te puffen.

Dan volgt een weg over een bergrug, glooiend, en kun je je voorstellen…..links van me een grote bak met mist. Verwondering, van al dit moois!

Jean Jacques en Pierre komen net uit zo een mistbank naar boven.

De mist trekt verder op en het is weer heel helder. De zon maakt de omgeving extra mooi. Toch wel een groot verschil met bewolkt weer.

Een korte koffiestop (en een stuk brood met banaan…) om 9.30 uur met een kleine omweg, zodat ik door kan lopen tot 12 uur. Ik heb er dan 15 km opzitten. De koeien achter me zijn heel nieuwsgierig en komen dichtbij. Gelukkig staan zij achter een hek….

Terwijl ik daar zit komen paarden voorbij. 2 met bagage en 2 met berijders. Zo op weg naar Conques denk ik.

De daling gaat heel geleidelijk tot aan La Combe. Er volgt een dalende weg met vele haarspeldbochten naar Decazeville. Dat ligt op 200 meter hoogte.

Mijn bestemming vandaag is Livinhac Le Haut. Hiervoor is weer een forse stijging van 150 meter. Een zeer modderig, nat en glad pad is het laatste stuk naar Livinhac. Net boven rivier de Lot. En ook vandaag heb ik nog genoeg energie over. Gelukkig niet meer zo uitgeput als van de week.

Zo kan ik morgen vast 28(!) Km. Ik ga het ervaren.

1 mei, 23 km, eerst regen, na 11 uur droog 10 graden, Massip- Conques

Voor veel Fransen is Conques een eindpunt of startpunt van hun Camino. En ik moet zeggen, aankomen in Conque is echt een belevenis en ervaring. Van oudsher wordt gezegd dat dit de eerste Chemin de L’europe is.

<del></del>