20 mei, 30 km, Col de Somport – Jaca, half bewolkt, 16 graden.
Ook deze etappe is zeer indrukwekkend. Niet alleen door de enorme daling van 1680 meter naar 800 meter maar ook door de overweldigende natuur.
Alle berichten van Mieke Schrieks
Dapper
19 mei 2018, 4e wandeldag. Van Viano do Castelo naar Vila Praie de Ancora. 21km. Hele dag zon, 24 graden.
Helaas kon Larissa vandaag niet meelopen vanwege blaren en Elayne ging met haar samen met de trein naar de volgende plaats. Dapper om deze beslissing te nemen. De camino loopt niet altijd zoals je zou willen dat ie loopt. Zo scheiden onze wegen zich voor enkele uren en zien we elkaar weer bij de overnachtingsplaats.
Al in de stad begonnen we met een pittige klim. We zagen een bordje met koffie die in een zijstraat te koop zou zijn maar we zagen zo niets dus liepen we maar door. Eenmaal de stad uit werd het een mooie afwisselende route.
1000 meter stijgen
19 mei, 18 km meest zonnig, 20 graden Borce – Somport
We hebben de Col kunnen lopen?! De sneeuw, waarover een paar dagen geleden werd gesproken, was als sneeuw voor de zon zo goed als verdwenen. Wat een ervaring was het……Er staat niet voor niets, moeilijkheidsgraad 5 sterren.
Pyreneeën
18 mei, 22 km, half bewolkt, 20 graden, Sarrance – Borce
Wat een belevenis om in het klooster van Sarrance te slapen. Daar is een stichting opgericht en vader Pierre vangt allerlei mensen op, die daar samen leven en werken. En wij als pelgrim worden samen met hun aan tafel uitgenodigd. Na de mis vroegen we ons af, wanneer zou het eten zijn. In onze verblijfsruimte was helemaal geen activiteit. ….. En ja Mieke heeft honger. Het bleek dus bij hen aan tafel te zijn. We waren onder de indruk. De mensen zien er relaxed en heel gelukkig uit. Ook hadden ze ontbijt gemaakt, zelfs met verse eieren. De pater zelf doet de afwas en wenst ons pelgrims een goede behouden Camino.
Mooie afwisselende wandeldag
3e Wandeldag van Marinhas naar Viano do Castelo, 25km en 24 graden. Zon en af en toe een wolk.
Nu we met 14 personen op een slaapzaal sliepen is heel fijn oordoppen te hebben. Het gesnurk is dan zo zachtjes dat ik wel in slaap viel. Al voor 6 uur zijn mensen opgestaan en aan het inpakken. Wij vertrekken om 7 uur maar zijn niet de laatsten. Bij een barretje gaan we ontbijten en dan even naar het Rode Kruis wat de enige ‘arts’ in de buurt is voor iemand met blaasontsteking. Ze kunnen ons niet helpen maar in Viano do Castelo is een ziekenhuis waar we naar toe kunnen. Ondertussen vitamine C slikken en citroenwater drinken, vooral veel drinken. Als we op pad gaan is het al heerlijk weer om te lopen in een t-shirt. Korte tijd later zien we in de verte de zee waar we vandaag niet dichtbij komen.
Na een tijdje over de weg gelopen te hebben komen we door bos en over een smal pad langs een waterstroom.
Het is de derde wandeldag en vaak is die zwaar. Toch loopt iedereen goed maar blijft het zoeken naar een goede balans voor pauzes voor iedereen. Voor de eerste langere stop moeten we een stukje van de route maar dat is het wel waard. Er is een supermarkt naast zodat we gelijk wat in kunnen slaan en ik bel voor een overnachtingsplek. Er zijn zo veel lopers voor ons en we willen toch graag een bed vanavond. Dat lukt en we zijn er blij mee. Met goede moed gaan we verder en zien in het bos een ander bordje dan de pijlen of het blauwe bordje met de gele schelp.
Na een flinke maar ook mooie wandeling vandaag steken we de brug over naar Viano do Castelo en dan zijn we er bijna. We gaan eerst een terrasje pakken en op de straat regelen agenten het verkeer zodat racewagens snel door de stad kunnen. Die zijn op weg naar Porto om daar te racen. Toen wij daar waren zagen we de opbouw van tribunes voor dit evenement.
We liepen naar de herberg die ik gereserveerd dacht te hebben maar dat bleek niet de goede. Ik bleek een jeugdherberg gereserveerd te hebben. Kamers voor 4 personen zijn nu zeer aangenaam. De herberg ligt aan de Lima en ziet er goed uit. Na een warme douche ga ik mee naar het ziekenhuis om een arts te raadplegen voor de blaasontsteking. De arts spreekt een beetje Engels en met google translate erbij komen we er samen uit. Medicatie moet snel verbetering gaan geven. Zou fijn zijn want als je er ook nog vier blaren bij hebt is het al met al toch een zware dag geweest voor onze jongste deelnemer.
Van luxe naar basic
2e Wandeldag, van Estrela/Esposende naar Marinhas, 18km en 24 graden met de hele dag zon.
Gisterenavond kregen we via het hotel een lift naar een restaurantje 2km verderop. De eigenaresse spreekt goed Frans en wij een beetje. De porties zijn groot en het smaakt ons goed. Na afloop brengt de eigenaresse ons terug en ze trapt het gaspedaal goed in, radio met Enrique Iglesias lekker hard en met een sneltreinvaart rijdt ze de parkeerplaats van het hotel op. Om half 8 zitten we al aan het ontbijt. Een keuzebuffet en de hele ontbijtzaal voor onszelf, wat een verwennerij. Iedereen had heerlijk geslapen en opgewekt gaan we op pad. Even de route weer oppikken en genieten van de aangename temperatuur, eucalyptusgeur en klaprozen.
Brug
17 mei, droog koel 15 graden, 20 km, Oloron-Sarrance
Oloron is een knooppunt voor de pelgrims. Een etappeplaats voor mensen die net als ik op de Voie de Arle zijn, maar ook voor de route vanuit Lourdes naar St. Jean Pied de Port. Zo waren we gisteren met 4 in de gite en gingen samen naar het hotel/restaurant voor “menu de jour” voor €15. Echt aanbeveling. Soep, salade, hoofdgerecht met linzen en fromage Blanc. Genieten!
Geen wolkje aan de lucht
Wegwijzers
16 mei, 17 km,droog, 20 graden, La Commande – Oloron
“Problemen zijn geen obstakels, maar wegwijzers.” Zo worden problemen, zomaar uitdagingen.
Hoe zal de route zijn? Ik heb nl. geen boekje, geen beschrijvingen. Wel heb ik nu een kaart van de VVV. Ik ga de blauwe route vanaf Pau naar het zuidenvolgen. Vanaf Jaca ga ik naar het westen en ga zo naar Puente la Reine. Daar jan ik doorgaan op de camino francais. De route heet: Voi de Arle, GR 657. Ook heb ik natuurlijk Maps.me en de site van Gronze.com die informatie over herbergen heeft en hoogteprofielen. En waar je boodschappen kunt doen.
We gaan op avontuur
1e dag, van Schiphol naar Porto.
Na een uur wachten op Schiphol konden we eindelijk inchecken als groep. Ieders wens voor een plaats kon ingevuld worden wat al veel goedmaakt. Intussen natuurlijk alle tijd voor een foto, die de man van Meike voor ons kon maken.
Chemin de Arle
15 mei, 21 km, koud bewolkt 12 graden, Pau – La Commande
Op de eerste plaats wil ik Rita Buen Camino wensen. Zij gaat nogmaals met een groep vertrekken voor de Camino Portugues en zal net als Ria ook verslagen maken. Van harte welkom om ook die verslagen te lezen.
Gisteren gingen we van Marsolan met de taxi naar Condom en namen vandaar een bus naar Pau. De plaats in Zuid Frankrijk waar een vliegtuig via Parijs naar Amsterdam vertrekt. Onze geplande dag in Pau, viel letterlijk in het water. De hele dag enorme plensbuien. De dagen van Jos zitten er weer op. Helaas had hij ook deze keer pech….geen bagage in Schiphol aangekomen. Die komt een vliegtuig later pas aan.
Geluk
13 mei, 20 km, heel veel buien 16 graden, Castet Arrouy – Marsolan
Het zou vandaag heel slecht weer zijn met veel regen. We zeiden nog tegen elkaar…..alles wat in de avond en nacht valt kan morgen niet meer vallen. En wat hadden we geluk….het viel er met bakken uit op het moment dat we binnen of onder een afdakje pauzeerden. Jacobus heeft goed voor ons gezorgd.
Op weg naar Lectoure. Ik had gelezen dat het een mooi toeristisch stadje is en ja, dat klopt. We zien het al van verre liggen als we van 197 meter afdalen en vervolgens omhoog klimmen, want Lectoure ligt op een heuvel.
Rugzak
12 mei, motregen later veel regen, 14 graden, Espaleis – Castet Arouy
Na 2 dagen zonder rugzak, is die dan eindelijk op het 2e adres aangekomen. Air France had een taxi voor de rugzak geregeld Jos blij met zijn spullen, ik blij met de spullen die hij speciaal voor mij heeft meegebracht. Mijn nieuwe schoenen en sokken, mijn zomerjurkje, nieuwe voetenzalf, vitaminen en Reskin. (Een soort second skin, uitstekend geschikt voor blaren en schaafwonden) . Dat was een speciaal verjaardagskado, logeren in een kasteel, een uitstekend diner met asperges en een kaarsje met 60 erop. Mooi toch? Dank je wel lezers van dit blog voor de felicitaties.
Nieuwe schoenen?
Twijfel
10 mei, 27 km, droog 20 graden, Lauzerte – Moissac
Op een dag dat ik me niet zo lekker voelde, ga ik twijfelen. Kan ik het wel? Is het niet teveel gevraagd van mezelf? Ook realiseer ik me dat dat bij de camino en het leven hoort. Er zijn nu eenmaal dagen dat het niet zo lekker loopt. Vandaag liep ik erg lekker en dan ben ik de twijfel ook weer helemaal kwijt. De buikpijn was zo goed als weg en ik heb weer kunnen eten. Mijn rugzak heb ik laten vervoeren, vanwege mijn zo ver scheef afgesleten schoenen. Ik was vandaag in heel internationaal gezelschap ( Frans, Duits, Italiaan en Nederlandse) en we hadden fijne diepgaande gesprekken. Dat maakt deze dag zo mooi. Eerst liep ik het oude historische deel van Lauzerte in. Gelegen hoog op een heuvel.
Niet lopen
9 mei, motregen 13 graden, Lascabanes – Lauzerte
“Een pad ontstaat door erover te lopen”.
Verloren
8 mei, 25 km, bewolkt 20 graden, Cahors – Lascabanes
Wat is dat toch? Vraag ik mezelf af. Waarom voel ik me in een grote stad op de Camino verloren? Ik schreef in mijn dagboek: ik zie mijn Camino vrienden niet, de mensen zijn haastig, zonder aandacht voor de voorbijganger. En ik realiseer me dat ik dat zo bijzonder vind op de Camino. De band die er ontstaat tussen de pelgrims. In mijn gite “Papillon verte” voel ik me helemaal thuis. Persoonlijke aandacht, echte zorg voor de pelgrims. Als in een familie. En die hele kleine dingen, maken voor mij ook de Camino. Zoals het stukje tekst wat ik bij het ontbijt vind.
Cahors
7 mei, 12 km, 26 graden, zonnig, Le Pech – Cahors
Deze dag hoort ook bij vertraging. Gisterenochtend heb ik pas het besluit genomen om vandaag alleen 12 km te lopen en een kijkje te nemen in Cahors. En…..iedereen zei, alles is vol en ik had meteen een plekje bij gite bij Papillon Vert.? Kennelijk is het de bedoeling dat ik het vandaag rustig aandoe. De gite van Le Pech ligt hoog boven een dal. Een mooie start met ochtend nevel.
Vertraging
Hulp
5 mei, 22 km, bewolkt 16 graden, Ussac- Limogne en Quercy
Vandaag staat in het teken van hulp ontvangen en hulp geven, zoals pelgrims dat voor elkaar doen. Het begon vanochtend al. Mijn pet (blauw/gele Camino pet) heb ik helaas laten liggen. Ik hoopte dat die nog wel tevoorschijn zou komen, maar dat was niet het geval. Kreeg ik vanochtend zomaar van de gite een hoedje. Trots als een pauw ging ik op weg. Ik merk dat de tekst van mijn koor aan het zingen ben: “Moedig ons aan, dat wij voortgaan, op de weg van het leven” Die had ik net even nodig ?
