7 mei 2019, 16.7 km, 17 graden, droog redelijk zonnig.

Vandaag lopen we weer een redelijk korte etappe. De omgeving ziet er weer hetzelfde uit als de vorige dagen. Lange wegen met weinig afleiding. De ene pelgrim vindt dit heerlijk maar anderen vinden dit; om met de woorden van Ria te spreken een moedeloosheidsweggetje.

We stoppen in Villavante voor een kopje koffie en we kijken wat rond.

Onderweg vind ik een klavertjevier. Ik hoop dat hij geluk brengt op onze Camino!

Via Hospital de Orbigo lopen we naar Villares. De brug is prachtig.

We verblijven in de herberg bij de Belgische Christine. We zitten gezellig samen in de binnenplaats en halen wat lekkers te eten in de supermarkt en trekken een fles wijn open. Christine komt er later gezellig even bij zitten.

Christine heeft ons beloofd om vanavond iets lekkers en gezonds te koken. We kijken er, na alle standaard pelgrimsmenu’s, erg naar uit.

Hopelijk volgt er na een heerlijke maaltijd een fijne nacht slaap. We kijken er nu al naar uit om morgen weer op pad te gaan. Nog ongeveer 300 kilometer te gaan naar Santiago!

6 mei 2019, 22.6 kilometer, 19 graden, zonnig.

Vandaag lopen we van Leon naar Villar de Mazarife. Na de dag in Leon hebben we allemaal weer zin om op pad te gaan. Het is prachtig wandelweer en we zijn allemaal fit na een goede nacht slaap.

We verlaten Leon en lopen een lange tijd door de buitenwijken. Dat duurt langer dan verwacht. Echt mooi is het niet, maar we drinken nog wat in een cafeetje en we weten dat we straks de velden weer in gaan, dus we vinden het niet erg.

Onderweg komen we ook wel weer vanalles tegen.

En als we niets vinden dan maken we het zelf.

Maar het zijn vandaag vooral weer mooie lange wandelpaden. Met af en toe een fijne bar.

Als we in Villar de Mazarife aankomen ploffen we neer in de binnentuin van herberg Tio Pepe. Daar nemen we een heerlijke ‘tinto de verano’ en wachten op het hopelijk smakelijke pelgrimsmenu van vanavond.

5 mei 2019, 8 km, ‘s morgens koud, ‘s middags verschijnt gelukkig de zon nog.

Vandaag vertrekken we richting Leon. De zon probeert door te breken en dat levert mooie luchten op.

We lopen door wat meer industrie-achtige gebieden naar het centrum van Leon.

Uiteraard komen we ook weer ooievaars tegen bovenop een kerk. En hoewel we onderweg al veel ooievaars hebben gezien, blijft het toch een mooi gezicht.

Omdat we maar 8 kilometer hoeven te lopen naar Leon zijn we er al vroeg in de ochtend. Nadat we hebben gekeken waar ons hostel is spreken we af dat we vandaag allemaal ons eigen plan trekken en dat we elkaar voor het eten weer ontmoeten. We struinen door de straten, we bezoeken musea, bekijken de kathedraal, zitten op een terrasje en genieten vooral van de stad. Toevallig is er ook een speciaal evenement bij de kerk waarbij mensen gekleed in traditionele kledij door de stad trekken.

Hieronder een korte sfeerimpressie.

4 mei 2019, 17 km, 21 graden, droog en zonnig.

Vandaag is de dag van Coby! Coby is jarig! Gefeliciteerd!

Vanochtend werd Coby verrast door de eigenaar van de herberg met een mooie verjaardagskaars en hebben we haar samen met de twee andere pelgrims toegezongen. Een mooi begin van de dag!

Vandaag gaan we op pad naar Arcahueja, maar 17 kilometer ongeveer.

Coby’s tas werd uiteraard versierd! Ze had haar mooiste outfit aan en dat maakt het wandelen er wel een stuk charmanter op!

De route begint langs een grote weg. Gelukkig zijn er weinig auto’s. We gaan een brug over en we blijven een lange tijd rechtdoor lopen.

In Puente Villarente stoppen we even voor koffie en een broodje.

Dan lopen we door naar Arcahueja.

Omdat we erg vroeg in Arcahueja arriveren besluiten we een taxi te nemen naar Leon om daar een lekker drankje te drinken en te proosten op de verjaardag van Coby. Coby trakteert ons op een heerlijk gebakje. Bedankt Coby!

Aan het begin van de avond zijn we weer terug in Arcahueja. We dachten ergens in een restaurant nog wat te kunnen eten maar helaas zijn we aangewezen op het restaurant bij de herberg. Omdat we niet gereserveerd hebben kunnen we helaas alleen nog maar kiezen uit de kleffe resten uit de vitrine. Met tegenzin en maar ook met onderling veel plezier werken we het weg. Gelukkig gaan we het morgen goedmaken ergens in Leon!

Omdat het vandaag Coby’s dag is doen we nog een foto om haar in het zonnetje te zetten!

Coby wij wensen je allemaal een heel mooi nieuw levensjaar toe!

3 mei 2019, 18 km, 15 graden, droog en zonnig.

Omdat we de afgelopen paar dagen veel kilometers hebben gemaakt hadden we voor vandaag  een korte wandeldag ingepland. We lopen maar 18 kilometer naar Reliegos.

Al snel komen we er achter dat er de komende 18 kilometer geen voorzieningen zijn en er eigenlijk ook niet heel veel bijzonders te zien is. Weer een lange rechte weg met niet veel variatie in het landschap.

We lopen nog een tijdje langs een treinspoor. Erg druk is de spoorlijn echter niet, in de tijd dat we er lopen komt er welgeteld 1 trein langs. Wel vinden we nog een mooi vervallen oud wachthuisje.

De stenen op het pad maken het lopen wat lastiger maar inmiddels zijn we zo goed getraind dat dit verder geen probleem is.

Af en toe zien we ergens een verdwaalde pelgrim.

Pas na ongeveer 14 kilometer stoppen we bij een schuur met daar voor het enige bankje dat we onderweg tegenkomen. Dat duurde lang. Even uitpuffen…

Om twaalf uur zijn we al in Reliegos. En we vinden het eigenlijk allemaal wel jammer dat we niet nog een paar kilometer door ‘mogen’ lopen.

Morgen staat er weer een korte etappe op het programma naar Arcahueja, en dan zondag maar 8 kilometer naar Leon zodat we daar een hele dag kunnen rondkijken.

Nu genieten we nog even van de tuin bij herberg Ada.

2 mei 2019, 26.7 km, 20 graden (‘s ochtends wel behoorlijk koud), droog en zonnig.

Vanochtend vroeg stapten we de herberg uit tegelijkertijd met een grote groep van 30 Spanjaarden. O jee, dat gaat een gezellige etappe worden.

Gelukkig verdwenen zij al gauw uit het zicht en met de zon in onze rug liepen we verder zo goed als alleen door de velden. We passeerden Moratinos en dronken wat in San Nicolas de Real Camino.

Deze kat ging ons voor op de Camino. Zijn voetafdrukken zijn vereeuwigd in het beton.

Op weg naar Sahagún passeren we ‘Virgen del Puente’.

We komen ook een paar mooie spreuken tegen waar we weer even bij stil staan.

Als we Sahagún in lopen worden we verwelkomd door deze pelgrim. Hij neemt zijn taak erg serieus.

In Sahagún stoppen we voor een broodje en koffie. Daarna halen we bij de kerk Señora la Peregrina ons ‘diploma’ voor de halve Camino. We zijn officieel halverwege de route! Ongelofelijk hoe ver wel al gelopen hebben. En we zijn er nog lang niet klaar mee!

In de kerk worden we verrast door de schoonheid van de kerk en door de moderne kunst die daar tentoongesteld wordt. Mooi!

In het centrum van Sahagún pinnen we nog even op het mooie marktpleintje en daarna beginnen we aan de ongeveer 14 kilometer naar Calzadilla de los Hermanillos.

In Calzada del Coto stoppen we nog even kort voor een drankje en dan stappen we de lange weg op in de brandende zon richting Calzadilla. De omgeving is droog, leeg en wijds. We voelen ons net een stel cowboys in een woestijn.

Uiteindelijk bereiken we Calzadilla de los Hermanillos waar we terecht komen in een heerlijk luxe herberg. Schoon, gewone bedden, echte handdoeken en een heerlijke douche. Wat een verwennerij!

1 mei 2019, 26.8 km, 21 graden, zonnig en droog.

Vandaag lopen we naar Terradillos de los Templarios. Weer een lange etappe over een lange lange weg door de open vlakte.

De eerste 17 kilometer zijn er geen voorzieningen. Daarom stoppen we af en toe bij een picknicktafel waar we ook sommige van onze Caminovrienden weer treffen.

De rest van de route is het alsmaar rechtdoor. Stap voor stap gaan we vooruit. Het gaat eigenlijk best wel lekker.

We genieten van de ruimte en van de mooie luchten.

Onderweg zien we nog allerlei dingen waar we even bij stilstaan.

We stappen de laatste kilometers via Ledigos naar onze eindbestemming, de herberg Jacques de Molay in Terradillos. Daar schoppen we onze schoenen uit, nemen een warme douche en ploffen weer in de tuin voor een drankje. Dit was weer een heerlijke dag!

30 april 2019, 25.8 km, 22 graden, zonnig en droog.

Vandaag zijn we vroeg op pad. Om 7.30 zijn we al op weg naar Fromista.

De etappe van vandaag is redelijk vlak en de paden zijn langgerekt. De route gaat volgens het boekje voornamelijk langs de grote weg maar we besluiten de ‘mooie’ route te nemen door de velden. Het is 800 meter omlopen maar het lijkt het waard.

Via een sluisje lopen we Fromista in waar we stoppen voor wat te drinken en eten. De geroosterde witte broodjes van vanochtend zijn inmiddels al wel weer verteerd. Dus we hebben wat nieuwe brandstof nodig.

Na Fromista lopen we via Poblacion de Campos richting Villarmentero de Campos. Onderweg stoppen we nog even voor een korte break en in Villarmentero strijken we neer voor een langere pauze.

Bij die pauze treffen we ook mijn hele goede vriendin Cathy. Een doorgewinterde Amerikaanse pelgrima die ik de avond daarvoor vijf minuten gesproken had over haar zelf gemaakte uitvinding de ‘EZpeepants’. Een legging met een rits van voor naar achter waarmee je je als vrouw heel makkelijk staand kunt plassen. Tja… echt enthousiast werden we er allemaal niet van, maar we hebben er wel veel om moeten lachen ?. Uiteraard ging ik met mijn nieuwe vriendin op de foto.

Bij het verlaten van Villarmentero ontdekken we wat loslopende schappen. Coby en Conny drijven ze weer terug het weiland in en doen het hek op slot. Zo doen we dat!

Na deze stop liepen we weer verder en we hadden het geluk om onderweg een kapelletje te treffen waar net iemand aan kwam lopen met de sleutel. We mochten even binnen kijken.

We stoppen ook nog even voor een kleine pauze bij een mooie waterpomp en genieten van de omgeving terwijl we wat drinken en eten.

Er wordt uiteraard ook nog even geposeerd voor het thuisfront.

De rest van de route ging langs de weg richting Carrion. En wat kunnen een paar kilometers lang lijken… In de brandende zon liepen we over de lange weg, waar af en toe geen einde aan leek te komen. Maar uiteindelijk halen we onze eindbestemming. De door nonnen gerunde herberg Espiritu Santo. Hopelijk wordt er goed voor ons gezorgd vannacht en staan we morgen weer uitgerust op!

29 april 2019, 19 km, 22 graden, zonnig en droog

Gisteravond hebben we een heerlijke paella gegeten bij herberg Rosalia. Het toetje met de naam ‘chocolade hemel’ ging er ook wel in.

Vandaag staat de tocht naar Boadilla del Camino op het programma. Het lijkt een makkelijke dag te worden maar we beginnen met een flinke klim. 1050 meter lang stijgen we met 12% en daarna hebben we 350 meter lang een daling van 18%. Dat is een mooie start van de dag.

Maurits gaat als een speer. Hij is als eerste bovenop de berg. De rest volgt op eigen tempo.

Bovenop de berg hebben we een prachtig uitzicht over de groene velden onder ons. Helaas krijgen we dit niet goed op een foto gevangen.

Coby voelt zich sterk als ze de top bereikt. Op naar de afdaling!

We genieten van het uitzicht.

Na een aantal kilometer stuiten we op een oud pelgrimsziekenhuis. Mooi! Nog mooier is dat daar twee pelgrims spontaan gitaar aan het spelen zijn en een van hen zingt een prachtig zelfgemaakt liedje over de Camino. Een fijne verrassing.

Onderweg wordt er nog even geposeerd.

En we zien weer allerlei mooie dingen.

Het lopen over de uitgestrekte paden is heerlijk. Sommige mensen vinden dit een saai stuk van de Camino, maar het kan juist heel veel ruimte geven omdat er weinig afleiding is. Na een tijdje vind je je ritme wel. Stap voor stap en blik op oneindig.

De zon scheen behoorlijk sterk vandaag. Maar daar weten we wel wat op. Gewapend met de juiste bedekking behalen we uiteindelijk onze bestemming Boadilla del Camino.

Daar ploffen we neer op het terras van albergue En el Camino waar we weer veel oude bekenden zien en we genieten van een paar drankjes. Na de gezamenlijk maaltijd met alle pelgrims vertrekken we weer op tijd richting onze stapelbedden. Morgen weer een nieuwe dag!