Categoriearchief: Meerdaagse wandeling

Burg haamstede dag 1

4 dagen wandelen op Schouwen Duiveland vanaf Burgh Haamstede.

20 november, droog, 9 graden, 12 km

Wat een heerlijke dag! We waren om 12 uur hier in Zeeland. Vandaag gaan we naar de duinen van Westen Schouwen. Ook wel de groene duinen genoemd. Deze keer een wandeling van Staatsbosbeheer, de Meeuwen duinen. Een zeer afwisselende wandeling door dennenbossen, strand en duinen.

Meeuwenroute op de kop van Schouwen Duiveland

We waren gestart bij knooppunt 91. Tegen de wijzers van de klok gaan we in Noord westelijke richting. We zijn: Mieke, Ineke, Marianne en Marianne.

We beginnen door een bosgebied met vooral dennen. En met veel hoogteverschillen. Het is er erg rustig op deze vrijdag en we genieten volop. De route uitstekend aangeduid met groene pijlen.

Na een aantal km komen we in meer open gebied. De Groene duinen. We horen de zee al en zijn er ook dichtbij.

Het duin over en daar is die dan de zee… Een thuiskomen voor mij. De zon komt heel even een beetje tevoorschijn. Weidsheid, een enorm breed strand, de golven van de zee, de geur van de zee. Voetsporen in het zand, een schelpje. Een heel mooi gebied hier.

Een gevoel van vrijheid, ontspanning, overspoelt ons. Nog geen paar uur onderweg en het is er al. Het intense genieten. De drukte van de week gaat snel naar de achtergrond. Deze foto laat dat heel mooi zien.

Een km of 3 was het over het strand, daarna gaan we naar het oosten. Landinwaarts door een enorm duinvallei. Ploeteren in het losse zand en steeds omhoog en weer omlaag. Steeds als je denkt, nu zijn we er, is er een volgend duin. Ook hier kijken we onze ogen uit.

Het was een goede keuze om eerst naar het strand te gaan. Toen we in het bosgebied terug kwamen, waren er bijna geen hoogteverschillen meer en liepen we de laatste 4 km in 3 kwartier. Ook nog een mooi stukje bos.

Dat was onze eerste wandeldag. We waren om 13 uur gestart en het voor 17 uur waren we terug bij de auto. Een pittige route, Gesloten tussen half maart en half juli vanwege het broedseizoen. Nog even wat rekken en strekken en morgen kunnen we er weer tegenaan.

Nieuwe plannen en dagwandelingen

Op zoek naar nieuwe mogelijkheden….Nieuwe plannen……

Nu we weer met 4 op pad mogen heb ik nieuwe plannen bedacht voor december en januari. Wie gaat met me mee? Het max aantal deelnemers is voorlopig 3. Mogen we met meer op pad, dan wordt het max. aantal 5 deelnemers. Kijk voor meer informatie bij de link https://reizen.inbalansopweg.nl/meerdaagse-wandelingen-nederland/

Of ken je iemand die zin/tijd heeft om mee te gaan. Delen van dit bericht mag, graag zelfs

27-30 december Verblijf in het Emmausklooster te Velp en 2 wandeldagen van de Walk of Wisdom

4 -7  januari Waddenwandelen op Texel

19-24 januari Waddenwandelen op Vlieland en Terschelling

28 en 29 januari 2 daagse van Cuijk naar Nijmegen over de Mookerheide en de Duivelsberg

Ook heb ik nieuwe dagwandelingen gepland. Het max. aantal is voorlopig 7 personen, waarbij we in 2 groepjes van 4 zullen wandelen. Het bedrag is terug aangepast naar € 8. Kijk op de link voor de data https://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/ Van harte welkom.

 

Smokkelpad Twente

Nieuwe plannen; Wie gaat met me mee?

7 – 10 december 2020 Smokkel pad Twente

4 wandeldagen, totaal 70 km, 3 overnachtingen € 330 halfpension

We verblijven in hotel Dinkeloord in Beuningen en gaan dagelijks met 2 auto’s naar de startplaats van de wandeling.

De route is een lijnwandeling; dagelijks gaan we verder waar we zijn gebleven. Het startpunt is Beuningen en gaat rondom Denekamp langs de Duitse grens naar Losser en Overdinkel. Overdinkel staat bekend smokkelplaats. Zie verder.

Max. aantal deelnemers 3; minimum aantal 3

Inbegrepen

  • 4 begeleide wandeldagen
  • organisatie
  • 3 overnachtingen met halfpension bij verblijf op een 2 persoonskamer
  • dagelijks vervoer van en naar de startplaats
  • USB stick met foto’s
  • geprint verslag van de wandeling in kleur

Niet inbegrepen

  • lunch
  • consumpties

Wandelen in de voetsporen van smokkelaars: dat doe je in het oosten van Twente. Het is nauwelijks voor te stellen, maar ooit konden we de grens van Nederland niet over zonder gecontroleerd te worden. Wie de douane wilde ontwijken, kon maar een ding doen: stiekem de grens over. In Twente wisten slimmeriken altijd wel een ‘gat in de grens’ te vinden. Sterker nog: de Twentse oostgrens was een walhalla voor smokkelaars.

Tegenwoordig wandel je zonder problemen over de Smokkelroute. Je bent in Duitsland voordat je het weet, want de route loopt vlak langs de grens. Zo kan je op de Dubbelweg met een been in Nederland en met je andere been in Duitsland staan. Soms is het onduidelijk hoe de grens loopt. Stenen grenspalen kunnen je een handje helpen. Zoals de Drielandsteen. In de zeventiende eeuw kwamen hier drie ‘landen’ samen: Münster, Utrecht en het graafschap Bentheim. Het is een oudje, deze Drielandsteen: hij staat er al sinds 1659. Hij doet zijn naam nog altijd eer aan en markeert de grens tussen Nederland en de Duitse deelstaten Nordrhein-Westfalen en Niedersachsen.

Terwijl je door een landschap met weilanden, woeste gronden, bossen en beken wandelt, kom je langs oude ‘commiezenhutten’, zoals die aan de Vrijdijk. Vanuit deze hutten speurden de ‘commies’ de omgeving af. Smokkelaars gebruikten het landschap en het water juist om speurhonden op een dwaalspoor te brengen. Met een beetje fantasie kun je je voorstellen hoe dat eraan toe ging.

Overdinkel

Overdinkel wordt ook wel het smokkeldorp genoemd. Een dorp dat rijk is aan prachtige natuur, waar uitgebreid gesmokkeld kan worden. Van oudsher kent het dorp een veelbewogen smokkelgeschiedenis, waarvan de verhalen generatie op generatie worden doorgegeven.

Paesens dag 4 Dijkshoarne

30 september, 8 km, droog 17 graden

Zelfs in het Friese land zien we een bord naar Santiago, 2081 km. Voor dit jaar blijft het bij een droom……Vandaag gaan we nog even de wijdsheid van het Friese land ervaren. Ongeveer 8 km van Paessens gaan we starten bij Dijkshoarne ten westen van het Lauwersmeer.

We waren gestart tussen wandelknooppunt 74 en 88. Alie was zomaar een boerderij binnen gelopen om te vragen of we daar mochten parkeren. Daar kan ik nog wat van leren…meestal kan/mag alles als je het vraagt en zeker aan de vriendelijke Friezen. Het weer is donker met af en toe een glimpje zon.

Het kronkelpad naar 97 ging helemaal over een graspad. In de verte zagen we een stuk of 6 zilverreigers. Ze vlogen op toen we er in de buurt kwamen.

Tenslotte gaan we nog een stuk langs het Lauwersmeer. Helaas was de vogelkijkhut afgebrand. Vanaf hier heb je een zeer mooi uitzicht.

Bij het Lauwersmeer komt de zeearend voor. Prachtig weergegeven bij een uitzichtpunt van het Lauwersmeer.

Deze heerlijke dagen sluiten we af in Anjum. Dank je wel Alie, Elly, Peter en Karin. Wat heb ik genoten van jullie gezelschap. Even bijtanken, zodat je thuis weer met nieuwe energie verder kunt. Even helemaal ontspannen en ervaren wat wel kan. Fijne gesprekken, delen wat gedeeld mag worden. Tot een volgende keer 👣👣👣👣👣

Paesens dag 3 Schiermonnikoog

29 september, 15 km, meest droog 17 graden

En dan vandaag een dagje naar het waddeneiland Schiermonnikoog. Een pareltje met strand, duinen, bossen en maar liefst 2 vuurtorens.

De site van de Mooiste routes kent ook een wandeling over Schiermonnikoog. Zoals heel veel van die routes….die gaan over de mooiste paadjes die je zelf echt niet zou kunnen vinden. Even goed lezen en bij twijfel even checken bij Topo GPS. We hadden de boot van 9.30 uur, 15 minuten rijden van ons adres in Paesens.

De start van de wandeling is bij Hotel van der Werff, bij de VVV. Natuurlijk starten we met een kopje koffie en gaan daarna op pad. Karin gaat op de fiets het eiland verkennen. Wij gaan eerst naar het noordwesten

Zuidertoren…even ondersteunen😉

Het regent als we vertrekken. Op de boot zitten we binnen. Na de koffie is het al droog , de bessen zitten nog vol van de regendruppels. Alleen al als we deze details zien, zijn we aan het genieten.

In de verte zien we de rode vuurtoren en daarna gaan we door de groene duinen.

Ruim voor de vuurtoren gaan we meer naar het noordwesten en komen dichtbij het strandpaviljoen bij het strandhotel uit.

Hier is het even goed opletten. Als je niet naar het strandpaviljoen gaat, ga je vlak voor de zee naar links door de duinen. Dus naar het zuidwesten met de zee aan je rechterhand. Doordat er stond: richting rode vuurtoren wisten we welke kant we uit moesten. De mooiste foto van de dag….

We volgen het duinpad tot de 3e strandovergang. Een prachtig pad met uitzicht over de groene duinen en in de verte de zee.

Bij de Westerburenweg gaan we landinwaarts op weg naar de Westerplas over een dijk. We maken een ommetje naar de vogelkijkhut. Keurig wachten tot er voldoende ruimte is.

We zien vooral veel eenden. Kennelijk is het nog wat vroeg voor de trekvogels. Wel zijn er kaarten van de mogelijk voorkomende vogels. Stiekem mis ik mijn maatjes van het IVN die veel vogels kennen….

Na een pauze in het dorp startten we met de 2e lus door de bossen naar het oosten. Ook vandaag zijn er veel paddestoelen.

We zien plotseling een fazant die een kuiltje in het zand heeft gemaakt. Precies op het moment staat die op en schud zich uit. Later zag ik dat het ook op de foto stond. (Leuk!)

De bunker op het hoogste punt van het eiland zie je al van verre.

Als laatste gaan we naar de Berkenplas. Het blijven steeds mooie kleine paadjes. Inmiddels is het ook zonnig geworden en we boffen enorm. Wat een geweldig eiland, een mooie natuur en dan ook nog mooi weer.

Karin was nogmaals op de fiets gekomen, we hoopten dat het restaurant open zou zijn. We genieten nog even van de heerlijke zon.

We kiezen de boot van 19.30 uur terug. De zon is bijna onder. In het westen is een wolk die de zonsondergang verbergt. Wel zien we later de maan in het water schitteren. Een mooi afsluiting van onze Schiermonnikoog dag. Tot een volgende keer.

Paesens dag 2 Lauwersmeer

28 september, 18 km, mistig 17 graden

Vandaag was het de beurt aan een bezoek aan het natuurgebied Lauwersmeer.

Bij de wandelingen van Staatsbosbeheer vond ik wandelroutes van het Lauwersmeer. De Kollumeroord route van 10 km en Kolummerwaard, waarbij het vertrekpunt aan de parkeerplaats aan de Kwelderweg. Dat lijkt me wel wat.

Kollumerwaard

Het is zo leuk om voor mij onbekende gebieden te bezoeken. De Kolummerwaard is een uitgebreid gebied met weiden, rietvelden en watergebieden. Vandaag is de mist heel bijzonder. De herfstkleuren krijgen een diepe kleur, de lucht is grijs, er is geen wind. Totale stilte. Wat is dat genieten.

De gebieden zijn met elkaar verbonden met bruggetjes.

Af en toe heb je vrij zicht over het water. Het water ligt er rimpelloos bij. Eindeloos en door de mist toch eindig. Is er daarna toch een weg?

We waren van een parkeerplaats vertrokken en het blijkt een andere te zijn dan volgens de route was bedoeld. Geen probleem, met Topo GPS zie ik ook het wandelroute netwerk en zo hebben we de route terplekke aangepast. Als we toe zijn aan pauze, vinden we een picknicktafel. Even lekker uitrusten en dan gaan we weer verder.

We gaan een stukje verder met de auto en komen langs het mooie haven plaatsje Zoutkamp. We zitten hier op het terras aan de haven. En dat voor eind september. Heerlijk!

Daarna gaan we naar het oosten van het Lauwersmeer, naar een wandelgebied bij de Ballastplaat met een observatie punt.

Ballastplaat, ten zuiden van het Nieuwe Robbengat

Dit is een prachtige wandeling door een bosgebied. Op dit moment met heel veel paddenstoelen. Ik laat jullie graag mee genieten van deze herfst pracht. O.a. vliegenzwammen.

Onverwacht komen we bij een observatie punt met uitzicht over het Lauwersmeer. We zien grote groepen spreeuwen die dansend samen hun vlucht maken, kieviten, ganzen en een zilverreiger.

Ons B&B heeft een heerlijke woonkamer. Heerlijk rustig gelegen aan het eind van Paesens. Op advies zijn we vandaag naar het restaurant Het Raadsel van de Wadden en gisteren naar restaurant de Noorman. Beiden gelegen aan de haven. Zeker aan te bevelen!

Haven van Lauwersoog bij restaurant de Noorman

Morgen gaan we een dag naar Schiermonnikoog. Verwachtingsvol zien we ernaar uit.

Paesens dag 1 Paezemerlannen

27 september, 12 km, droog 17 graden

Vandaag is de eerste dag van een nieuw wandelavontuur nabij het Lauwersmeer. We zijn: Peter en Karin en de twee zussen Alie en Ellie

Ons uitgangspunt is de mooie B&B Lauwersstaete in Paesens, het uiterste noorden van Friesland, ten westen van het Lauwersmeer en direct aan de Waddenzee.

We gaan eerst de omgeving verkennen en starten met de Paezemerlannen met zicht op de Waddenzee.

Roodkleurige zeekraal

Op weg ernaar toe zien we typisch Friese boerderijen met een uilenbord. Het gat onder de zwanen dient voor ventilatie en als ingang voor uilen.

Als ik de zeelucht ruik is het voor mij een soort thuiskomen. Herinneringen aan mijn jeugd waar ik vlak bij zee in Breskens woonde. Hier bij het wad ruik je ook de zilte lucht. Hiervandaan kun je ook wadlopen. Wij houden het bij “wat lopen”. Het is er prachtig.  We zien bergeenden, horen en zien de scholekster, een wulp, een torenvalk en nog veel meer. We hebben een verrekijker bij ons en kunnen zo goed kijken en proberen te ontdekken welke vogels het zijn.

Bovenal de rust en de ruimte is een oase om te ervaren.

Een paar voetstappen? Of iedereen achter elkaar?

Van bovenop de dijk kijken we naar het dorp Paesens en een eindje verder naar Moddergat.

Bij Yke-Muoi in Moddergat sluiten we onze dag af met een etappe drankje. We zitten zelfs buiten en dat voor eind september. Wat een heerlijke dag. Morgen gaan we naar het Lauwersmeer.

Jabikspaad dag 5 Barsbeek – Hasselt

21 september, 15 km, zonnig, 23 graden

En dat was dan de laatste dag van ons Jabikspaad van Jirnsum naar Hasselt.

Vandaag was dat vanaf Zwarte Meer via Genemuiden naar Hasselt. Waar we gisteren zo een mooie zonsondergang mochten ervaren, zagen we de zon deze ochtend ook opkomen. Een plek waar je 360 graden om je heen kunt kijken. Onze dag begon al goed. Na het uitstekende ontbijt gingen we de deur uit.

Vrienden van de fiets adres van fam. Nanninga net ten zuiden van Barsbeek

Eerst een klein stukje langs de weg. We merkten dat het weer een werkdag was, de vele traktoren waren al vroeg op pad. Vanaf ongeveer de bushalte kun je het Jabikspaad vervolgen. Je zou er zo aan voorbij lopen….

Het is een graspad dicht langs het Zwarte Water. We zien in de verte ook reeën galopperen door het landschap. Nieuwsgierig kijken ze onze kant uit en maken zich snel uit de voeten.

We gaan met de pont naar Genemuiden. Voor € 0,50 per persoon. Ik wist niet dat dat in deze tijd nog mogelijk was.

Uren kan deze man over het water turen, en zo voelen….”zo is het leven goed”. Dat kunnen we alleen maar beamen. De prachtige vergezichten, water waar je langs loopt en dan al voor de vijfde dag op rij stralend weer. Wat willen we nog meer?

Ook op deze maandagochtend is er al een café open aan de haven, waar we graag gebruik van maken. Onze laatste wandeldag mag nog wel even langer duren.

We vervolgen onze weg over de Hasselterdijk. Nog 8 km naar onze eindbestemming. Een rustige weg, waar je ook de keuze hebt om over de grasdijk te lopen.

In de verte zien we Hasselt liggen. Nog even een brug over en dan zijn we er.

Van harte gefeliciteerd Selma, Godfried en Marianne. Ondanks blaren toch doorgezet om het Jabikspaad af te ronden. Samen het heerlijke onderweg zijn ervaren, die voor een ontspannen sfeer zorgen. Ik zie het aan ieder van jullie. Dank voor de fijne tijd, de mooie gesprekken, alsof we elkaar al heel lang kennen. Voor elkaar zorgen, een luisterend oor, er zijn voor elkaar. En dat in pad 5 dagen tijd, het echte pelgrimsgevoel.

We krijgen nog een stempel in het stadhuis en dan zit het erop.

Het laatste etappe drankje van dit mooie Jabikspaad.

Jabikspaad dag 4 Oldemarkt Barsbeek

20 september, 26 km, zonnig 23 graden

In Overijssel gaan we verder naar het zuiden en passeren Nederland. Het hoogte punt van de dag waren de prachtige Weerribben vanaf Kalenberg en tot aan Blokzijl. En ook de zonsondergang over het Zwarte Meer.

Meteen na Oldemarkt gaan we over het Lange Pad. Een smal pad langs de landerijen. Het vroege ochtend licht is warm van kleur en komt door het bladerdek.

Niet ver van vertrek is een klein hoekje ingericht met kaboutertjes en wat kenmerken van het Jabikspaad. Even goed naar rechts kijken.

De schelp van de Camino en de wulk van het Jabikspaad

Het is nog erg rustig op het pad vanaf Oldemarkt.

We komen langs de mooiste plekjes.

Bij Kalenberg zijn we bijna 1,5 uur onderweg en er zijn al vele cafés open. We kiezen het eerste waar ook fluisterboten verhuurd worden. De thermometer geeft nog maar 13 graden aan. In de zon is het heel erg lekker.

Wat denk je van worteltjes taart….? Ja, die van het konijntje 😉

Via de Heer van Diezenvaart gaan we naar Nederland. Het doet ons aan Giethoorn denken. Er zijn op deze zonnige zondag veel fietsers op pad. Net als wij, zie je de mensen genieten. Het fietspad is wel smal en ieder doet zijn best om 1,5 meter afstand te bewaren. In de zomer zal het hier wel heel druk zijn.

Dat willen we wel eens zien….aankomen in Nederland en dat in Overijssel. Het zijn maar een paar huizen.

Naar Blokzijl kun je kiezen, een route voor droog en nat weer. We boffen. We kunnen kiezen voor het prachtige graspad langs het water. Wat is het er mooi!!!

Mijn plan was om in Sint Jans Klooster te overnachten. Hier waren wel enkele adressen van Vrienden van de Fiets, maar die waren helaas vol. Zoeken in de buurt, daar kwam ik uit 3 km ten westen van Sint Jans Klooster. Helemaal van de route. Dan verder kijken op de route en zo kwamen we uit voorbij Barsbeek. Zo wordt het vandaag 26 km. Het laatste stuk volgt een pad over een grasdijk. 360 graden uitzicht. Zou dat huis daar in de verte onze bestemming zijn?

Het uitzicht is fantastisch. We lezen dat hier vroeger zicht op de Zuiderzee was.

We hebben een grote ruimte voor onszelf en we worden ook nog verwend met een heerlijke maaltijd. Deze keer bijtijds want we willen naar de zonsondergang gaan kijken. Altijd een van de mooiste momenten van de dag, als je de kans krijgt aan een water met uitzicht naar het westen.

Jabikspaad dag 3 Mildam Oldemarkt

19 september, 23 km zonnig, 20 graden

Vandaag passeren we een heuse taalgrens van het Fries naar Stellingwerf en nu zijn we in Overijssel aangekomen. Oldemarkt ligt net in Overijssel.

Ook vandaag was het weer een prachtige route. Meer over kleine polderwegen en fietspaden langs het water. We volgen de groene route van onderstaande kaart van noord naar zuid.

Zo hartelijk als we waren ontvangen bij ons adres van Alie en Ane, ’t Boekenhaagje, werden we ook uitgezwaaid. We kijken er met veel genoegen op terug. Bed en Brochje heet het in Friesland. Het was nog fris in de ochtend (5 graden). Met de zon er bij zonder wind was het al heerlijk buiten.

Ook was het een dag met bijzondere ontmoetingen. Dat begon op een camping waar we een officiële stempel voor ons paspoort kregen. Camping de Gele Bosch in Oldeholtwolde. Het was dichtbij Mildam, we waren nog maar 1/2 uur onderweg. De ontvangst was uiterst vriendelijk.

Wat schetst mijn verbazing…daar onderweg in een voor mij onbekend gebied, roept iemand mijn naam….Mieke. Dat is toch wel een eer. Nettie, die binnenkort mee op pad gaat naar Limburg was ons tegemoet gelopen. Een leuke manier om alvast kennis te maken.

Een klein stukje verder gaan we onder de A32 door. Het ontstaat vanzelf, een mooi fotomoment. Ik kan daar altijd weer heel blij van worden.

Op naar Wolvega. Daar gaan we op zoek naar een winkel voor een broodje. De 13 km , die daarna nog komen heeft geen horeca en dan is het wel belangrijk iets te hebben. We komen in een winkelstraat en vinden alles wat we nodig hebben.

De weg van Wolvega naar Oldemarkt is erg mooi. Eerst een pad langs een bosrand en daarna langs de Linde.

Met dit prachtige weer en de strak blauwe lucht is dit Friese landschap met de vele vergezichten extra mooi. Het geeft een gevoel van vrijheid en ongekende mogelijkheden. We genieten ervan.

Bij een brug, staat er, nog 50 meter voor een ijsje. Dat doen we. Een verrassing onderweg.

Om de Linde over te steken naar Oldemarkt gaan we met een handbediend pontje. Hoe werkt dat precies? Niet aan 2 wielen draaien. Dat werkt niet. Er staan ook pijlen bij, om naar Oldemarkt te gaan.🤔

In Oldemarkt vinden we een terras voor ons etappe drankje. Dat smaakt en we hebben het verdiend.

Jabikspaad dag 2

18 september, 23 km zonnig 20 graden Aldeboarn – Mildam

Verrassend was het vandaag. De wijdse uitzichten met de strak blauwe luchten, een klein ommetje over het Dodo pad, het centrum van Heerenveen en tenslotte prachtige landgoederen van het Oranjewoud.

Het eerste deel vanaf Aldeboarn ging over rustige polderwegen en later een fietspad over slootjes, tot we bij het fietspad langs de A32 lopen. We ervaren dat als je km rechtdoor loopt het ook aankomt op mentale weerbaarheid. Mooi om te ontdekken dat de km ook dan ongemerkt voorbijgaan en er diepgaande gesprekken ontstaan, over wat mentale weerbaarheid betekent.

Een kleine omweg naar kapel Dodo is echt de moeite waard.

De kluizenaar Dodo wist door zijn invloed bloedwraak terug te dringen. In 1231 is hij gestorven en is deze kapel als bedevaartsoord ontstaan. Nu kun je een steen neerleggen in een spiraal vorm. Marianne legt de steen in het midden, ik leg de steen aan het begin van de spiraal. “nog een hele weg te gaan”

Ook op deze plek van het Jabikspaad voel je de verbondenheid met ieder die er langs komt. Allemaal met eigen gedachten en redenen om een steentje neer te leggen.

Een paar km verder vind je het Dodo pad…even goed opletten, er staat een richting wijzer, waar je zo aan voorbij loopt. We lopen door een klein bosgebied.

Vanuit de lucht kun je de letters Dodo zien. Wij gaan naar het middelpunt en vinden daar de beeltenis van Dodo en een grote wegwijzer naar Santiago. Nog 2139 km……

Hoe doe je dat, zou je zeggen? Gewoon je schaduw achterna en na meer dan 100 dagen kun je er zijn. Het idee alleen al, geeft ons moed en vertrouwen, dat het eens mogelijk zou moeten zijn.

Op naar Heerenveen. Alweer km rechtdoor over een fietspad. We zijn toe aan een terrasje en die vinden we midden in het centrum.

Het terras wat we vonden heet It Houtsje. Daar werken de ondernemers samen. De buren maken de broodjes, de overburen leveren een broodje kroket 😉. Binnen zijn honderden paren botjes (een soort schaatsen) opgehangen en foto’s van beroemde schaatsers. We voelen ons er thuis en de vriendelijkheid van de Friezen valt ons op.

Op zo een dag als vandaag kun je niet anders dan genieten. Vlak na Heerenveen is een grote plaquette te zien met het Jabikspaad van de kust naar de kust. Inclusief de route door Frankrijk.

We kijken er geïnteresseerd naar.

Het laatste deel gaat van de Knipe naar Mildam. Een verrassend deel dat we door de ingang van een museum gaan en dan naar de prachtig gelegen landgoederen.

Prachtige bomen lanen, vijvers, vallende bladeren, verstilling. Een fijne afwisseling met de enorme wijsheid.

Ongemerkt leggen we de laatste km af en komen door de Molenlaan precies uit bij het adres in Mildam ’t Boekenhaagje. Wat een heerlijke dag!

Naast ons adres zou een restaurant open zijn. Helaas vandaag gesloten…wat nu? Ik ga bellen en op deze vrijdagavond is veel gereserveerd en vol. We vinden een plekje bij Het Gerecht midden in Heerenveen. En…wat😘 een service…. We worden er naar toe gebracht. Wat fijn om dit allemaal te mogen ontvangen.

Ik wilde weleens wat nieuws proberen….een Weedburger van zeewier. Hoe smaakt dat vraag je je misschien af? Het is wennen…

Morgen een nieuwe dag. Dan gaan we naar Oldemarkt.

Jabikspaad vervolg

We gaan verder van Jirnsum naar Hasselt. 5 wandeldagen, en we hopen op 21 september in Hasselt aan te komen.

De groene lijn van Jirnsum naar Hasselt, onder de lus en ten zuiden van Leeuwarden

17 september, 12 km zonnig 20 graden. Van Jirnsum naar Aldeboarn.

In enkele uren ben je vanaf Utrecht in Jirnsum, de startplaats van onze route. Natuurlijk gaan we eerst op zoek naar een cafeetje, die we vinden aan het eind van het dorp, “de 2 gemeenten” . Van oudsher een trefpunt voor de jeugd. Wij ” jeugdigen” vinden het een prima plek voor de start.

vlnr Godfried, Selma, Marianne en Mieke

Net aan het eind van het dorp vind je een monument dat de samensmelting van de oost en west route symboliseert. Het heet de Jirnsummer Moeting. Ook symbolisch voor wat op de pelgrims route het meest belangrijk wordt gevoeld…. ontmoetingen.

De route naar Akkrum loopt over een fietspad langs een drukke weg. Halverwege is er een mooi uitzicht over het Prinses Margriet kanaal.

Prinses Margriet kanaal

In Akkrum vind je onderstaand mooi gebouw, de Coopersburg. In 1900 opgericht door een Frank Cooper die in Amerika erg rijk was geworden met warenhuizen. Een groot gebouw dat onderdak bood voor ouderen.

Coopersburg in Akkrum

Bijna in elk dorp aan het Jabikspaad vind je informatie over de route die naar Santiago loopt.

Begraafplaats met klokkenstoel in Akkrum

De wandeling van Akkrum naar Aldeboarn loopt over een slingerende weg langs de Boarne. Eindeloze verten, een water, stilte en grote roofvogels. We weten het niet zeker, het lijkt wel een arend. Wat opviel was een soort witte sokken en zeker veel groter dan een buizerd …

Aldeboarn is prachtig om door te wandelen, bruggetjes, kleine huisjes langs het water.

Vandaag hebben we een adres gevonden in Mildam, de eindplaats van morgen. Omdat het openbaar vervoer van Oldeboarn naar Mildam met een overstap in Heerenveen is en je lang onderweg bent kies ik voor een taxi. Morgen gaan we terug en vertrekken we van Oldeboarn. Op het adres van Alie en Nane aan de Schoterlandseweg worden we zeer gastvrij ontvangen met een biertje en hapjes. We worden verwend met een heerlijk menu. We zijn nog maar een halve dag onderweg en het voelt alweer als vanouds. Het ritme van wandelen, eten slapen en ontmoeten….

Walk of Wisdom dag 7 laatste dag

11 september, 15 km, zonnig, 22 graden Ewijk – Nijmegen

Yes! De hele mooie Walk of Wisdom vandaag afgerond. We zijn er trots op! Van harte gefeliciteerd Tineke: we hebben het samen kunnen doen.

Onze dag begon al goed. Ook vandaag werden we weggebracht naar ons startpunt Ewijk aan de Waalbandijk. Een route over de uiterwaarden, langs de Waal, een genot. Zoals Emma het omschrijft in een gedicht, mooier kan ik het niet verwoorden.

Route van Ewijk naar Nijmegen aan de zuidkant van de Waal

Het vroege ochtend licht tovert zilver over de Waal. Uitzicht rondom, we voelen ons zo vrij als een vogel.

De struinpaadjes zijn omgeven met bossen vol bessen, rood gekleurd met op de achtergrond de brug bij Ewijk.

De bordjes van de Walk of Wisdom wijzen ons over de uiterwaarden. Dat gaan we zeker doen. Maar…..ons pad wordt versperd door koeien met jong en grote horens. We zoeken nog naar een mogelijkheid om er langs te gaan. Overal liggen koeien. We doen het niet en gaan over de weg verder.

Bij het “Dijkmagazijn” komen we de weg op. Er staan bankjes en er wordt gewerkt. Gesloten staat erbij. Dat is echt Tineke. We vragen om koffie en de man die aan het dak aan het werk is, komt zomaar koffie brengen. Een echte engel voor ons. Spontaan nemen we het aan.

Bij de elektriciteitscentrale gaan we een sluis over en langs een industriegebied. Daarna gaan we over een brug, De Oversteek. Nieuw is dat je halverwege een trap naar beneden kunt gaan en over een eiland naar de Spoorbrug. We vonden het er fantastisch mooi. Let op wandelaars. Het is nog niet zo goed gemarkeerd.

De Oversteek

Heel in de verte zie je de Stevenskerk van Nijmegen al liggen.

We gaan over de spoorbrug naar het centrum van Nijmegen. Het voelt zowaar als aankomen in Santiago.

De laatste loodjes

In de Stevenskerk worden we erg hartelijk ontvangen door de vrijwilligers. Het certificaat van het boekje wordt getekend en we worden bijgeschreven in het boek van alle Walk of Wisdom wandelaars.

Een ervaring om nooit te vergeten. Nu al weet ik zeker dat ik deze Walk of Wisdom nog eens zal bewandelen. Pelgrims…. voel je welkom om mee te gaan. Tot slot, de tekst die we vandaag in Beuningen bij de Waal zagen. We werden er allebei door geraakt:

Steek zo stil over, dat het water spiegelt. Kijk dan voorzichtig om: je schrijft overkant op het draagvlak. Ik lees tussen de wolken door, hoe ik bij je kan komen……

Walk of Wisdom dag 6

10 september, 26 km Hernen – Ewijk, licht bewolkt 20 graden

Dat is een klein stukje, zei de chauffeur die ons wegbracht….. Hemelsbreed is het misschien 7 km, wij lopen 26 km. 7 km is over de A 50. Vanmorgen zijn we bij ongeveer 100 gestart. We zijn gekomen tot 122. (En nog een paar km fout en naar de bus…, lees verder)

Even afscheid nemen van ons geliefde Emmaus klooster. We vonden het er erg fijn. Zoek je een overnachting in Velp, denk dan zeker aan het Emmaus klooster.

Een hele afwisselende dag met een heerlijk zonnetje! Een groot park achter het kasteel van Hernen, landweggetjes, paadjes langs een sloot, natuurgebied de Elzen bij Bergharen, de wielen bij Afferden en tenslotte eindeloze vergezichten over de Waal.

In de grachten vind je het eerste “Cafe quarantaine”. Met de weerspiegeling van het kasteel zie je het niet zo goed. Op de achtergrond is een bartafel te zien met een paar stoelen.😉

Ook hier heeft de Walk of Wisdom de mooiste paadjes uitgekozen. Waar mogelijk door natuurgebieden. Wat een verschil met gisteren. We boffen enorm met dit zonnetje.

Een stukje bos…er zijn al vele bladeren op de grond, langzaam kleuren de bomen naar rood en bruin. In de ochtend is het vochtig, het gras is nat. We nemen alles wat de natuur te bieden heeft in ons op.

Kleine paadjes langs rietkragen. We zien buizerds en torenvalken vlak boven onze hoofden “bidden” in de lucht.

We zien al snel de kerktoren van Bergharen. De Walk of Wisdom loopt helemaal om Bergharen heen. De bewegwijzering is hier niet zo duidelijk en we waren zeker 1 km te ver gelopen. Dat is wel 2 km extra als je terug moet. We kwamen op een kruising en zien geen aanwijzing. Gelukkig kan ik op Topo GPS de route zien, zodat we weer snel op het juiste pad waren.

Na Afferden komen we aan de Maasbandijk waar we de Drie Waaien zien. (Of Wielen) Die zijn ontstaan bij dijkdoorbraken. Door de kracht van naar buiten en binnen stromend water ontstonden diepe gaten, die nu diepe poelen zijn. Prachtig om te zien met de mooie spiegeling.

Een reiger gaat een visje vangen.

Met veel trots dragen we de speld van de Walk of Wisdom op de rugzak. Door veel wandelaars herkend. Voor mij voelt het als een Camino, door o.a. dat symbool die ons ook steeds de weg wijst. Maar ook de verbondenheid met de medewandelaars en de mooie gesprekken die je onderweg hebt.

Wat de km betreft had ik in gedachten dat we naar Winssen zouden lopen en daar ook onze overnachtingsplek zouden hebben. Ik belde gisteren en gelukkig kwam ik er toen achter dat we in Beuningen en niet in Winsen slapen. Dat is toch 8 km verder. Te ver, want dan zouden we op 30 km uitkomen. We kijken hoever we komen, zeiden we. Zo kwamen we toch in Ewijk terecht. Langs de Waal vervolgen we onze weg.

Brug bij Ewijk

Na de brug is het nog 1,8 km naar de bus. De laatste 4 km, naar Beuningen gaan we met de bus en morgen weer terug waar we gebleven zijn. We zijn er trots op dat we zover gekomen zijn. Als het goed is morgen 15 km.

Met een portie bitterballen en het etappe drankje sluiten we de dag af op een terras (café de Zaak) bij de kerk in Beuningen. Dat hebben we verdiend. Op naar de laatste dag.

Walk of Wisdom dag 5

9 september, 23 km van Velp naar Hernen bewolkt 20 graden

Volg je hart, je voeten volgen vanzelf

We zijn vanochtend vanaf het klooster in Velp gestart, over Leent naar Niftrik, door Wijchen, Leur en tenslotte naar Hernen (net na de A50) Op de route van ongeveer 80 naar 102 km.

Met somber weer zijn het meer de ontmoetingen en de details die een dag zo mooi maken. We liepen bv net Keent uit en wie komt daar van de richting van Overlangel aanlopen…Bas. We waren blij elkaar weer te zien en spontaan geeft Tineke het gelukspoppetje weg (gisteren gevonden in een kapelletje, met de boodschap: geef het door) . Een ontroerend moment.

Het grijze een beetje mistige weer geeft een verstilde sfeer. Hier in de buurt van Keent. De bessen kleuren de bomen rood.

Al gauw komen we vanaf Overlangel langs een zijarm van de Maas te lopen.

Bij het dorpje Neerloon kun je een ringetje vinden bij een theetuin. Er staat “gesloten”. We zien de pot met ringetjes hangen aan een schroefdeksel. De eigenaar komt naar buiten en we vragen of we toch een kopje koffie mogen. Ja hoor dat mag. We boffen en horen dat er meer pelgrims op pad zijn. We treffen er dagelijks ongeveer 5. Degenen met de zelfde afstand zie je nog wat vaker. Erg leuk om ervaringen uit te wisselen.

We wisten dat het pontje bij Ravenstein niet vaart en daarom gaan we over de brug naar Niftrik. De kerktoren zie je aan de overkant van de Maas.

Iets verderop vind je een restaurant aan de Maas. We vinden een plekje bijna uit de wind en hebben daar onze pauze. We lopen erg lekker vandaag en zijn Wijchen door zonder dat we er veel erg in hebben. Om 14 uur zijn we al in Leur en hebben er 18 km opzitten. Hier zouden we worden opgehaald rond 16 uur. Tja, wat doen we? We besluiten door te lopen naar Hernen. Er volgt een mooi stukje door het Leunense bos en het Hernensche bos.

Het zijn de mooie details van vandaag, die de dag zo speciaal maken🙂

Om 15.30 waren we in Hernen. Ook vandaag worden we weer opgehaald om bij het klooster in Velp te overnachten. Voor ons zo een fijne plek. Prima eten, mooie 1 persoonskamers en dan die fantastische service van het halen en brengen. Dit geeft voor mij weer nieuwe mogelijkheden en kansen voor komende jaren. Hier kom ik zeker nog eens terug.

Walk of Wisdom dag 4

8 september, 25 km, Malden Velp, bewolkt 20 graden

Over de helft! Totaal is de Walk of Wisdom bijna 140 km en met de afstand van vandaag erbij zitten we over de helft. Vandaag bijna geen hoogte verschillen meer, wel een aantal hoogtepunten.

Van Malden naar Nederasselt, Grave en Velp

Een van de hoogtepunten was deze ochtend bij vertrek. Mark van het mooie Emmaus klooster in Velp had geregeld dat we weer keurig teruggebracht werden naar Malden, waar we gisteren eindigden. Ons eerste kadootje was binnen. Zo werden we afgezet bij de Sint Jacobsweg in Malden. Je ziet het …..Jacobus is er hier ook bij😉

Eerst was het best een saai stuk om de A73 te passeren. Daarna werden we verrast door de schoonheid van de Overasselsche en Hatertse vennen en heide gebieden.

We waren ruim 1,5 uur op pad en vonden een restaurant met terras open waar we graag gebruik van maakten. Niet ver daarna waren we bij de ruïne van Walrick en de lapjesboom. De legende is dat ene Walrick bekeerd was omdat zijn dochter genas van een ongeneeslijke ziekte doordat er een lap van een kledingstuk was opgehangen.

Ongeveer bij lunchtijd kwamen we bij een kappeletje. Zomaar een plaats uit de wind, wat warmte, een plek om te schuilen.

Er ligt een boek van de Walk of Wisdom waar we iets kunnen opschrijven. Tineke opent het boek en vind een gelukspoppetje. “Die is voor jou” staat er bij. Een mooi gebaar. We steken er ook een kaarsje aan voor onze dierbaren.

Ik voel me dankbaar en schrijf:

Dankbaar op weg, stap voor stap weer vooruit. Achterlaten, wat niet meer nodig is. Op pad naar het nieuwe onbekende…….

We vervolgen onze weg naar Grave langs sloten, rustige paadjes en over bruggetjes.

Om de Maas over te steken, kwamen we langs een verbodsbord. Ja, daar mag je niet door, dat weten we wel. We moesten toch echt over de brug van de Maas naar Grave. Toch maar proberen? Er kwam een man op ons af en die wilde ons duidelijk maken dat we terug moesten. Precies daar was een trap. Waar komt die dan uit? Vraag ik. Nou ja bij de brug. Voor deze ene keer mochten we toch door. Gelukt. We worden van alle kanten geholpen.

Grave is een erg mooi stadje waar we een terras aan de Maas vonden. Bij de Maaspoort. Uit de wind, achter glas, wat willen we nog meer….?

We zitten dan toch al op 22,5 km en er komen er nog bijna 3 bij. Een flinke afstand vandaag. We vinden het alweer makkelijker gaan en zijn trots dat we al zover zijn. De laatste loodjes.

Ook in het klooster kunnen we een biertje krijgen. Dat hebben we verdiend, de eerste helft zit erop.

Toch maar in het klooster???🤔

Walk of Wisdom dag 3

7 september, Milsbeek Malden, 22 km, zonnig 21 graden

“You cannot change what is over, only where you go” (uit pelgrim van Enya)

Vandaag is het de dag van de Sint Jans berg, Mookerheide, Heumense Schans, Mookerschans en Mulderskop. Vrijwel geheel natuurgebieden met heuvels, bossen en de prachtig bloeiende heide.

Blauwe lijn van linksonder naar rechtsboven, ongeveer vanaf 40 naar 60 km van Milsbeek naar Malden

Het adres van Vrienden van de Fiets bij Truus op Gagelveld in Milsbeek is zeker aan te bevelen. Wel 2 km van de route, maar de gastvrijheid is bijzonder, met een zeer uitgebreid ontbijt.

Vanaf haar adres gaan we naar de Sint Jans berg en lopen vrijwel direct de natuur in.

Op weg naar Sint Jans berg

Het was 9.30 uur toen we de deur uitgingen. Alweer zo een stralende dag. En zo lopen we daar, maandagochtend, wat een heerlijke rust. De Sint Jans berg is sterk klimmen en dalen. De bomen weerspiegelen hun stammen in het stille gladde water.

We voelen ons een met de natuur en zien de mooiste boomstammen. Wat zie jij erin?

Het vroege ochtend licht tovert Jacobsladders tussen de bomen door. Ik word er stil van. Wat is dat genieten.

Via Zevendal komen we op de Mookerheide aan. De hoogte verschillen geven net dat uitzicht over de paarse heide.

Bij natuurpark De Zandberg grazen de schapen. Een eindje verder zien we een schaapherder aan het werk met haar hond.

Dan komen we bij de uitkijktoren van de Mooker Schans.

Op onderstaande kaart zie je goed hoe deze gebieden zich aaneenrijgen. Een voorrecht om op dit pad te mogen lopen. Vandaag vinden we het allebei best zwaar. Is het de 3e dag of zijn het de vele hoogtemeters? Toch vergeten we snel dat we het zwaar vinden en verbazen ons over de schoonheid van het landschap.

Het Jachtslot op de Mookerheide is in 1903 gebouwd. Op dit moment wordt het verbouwd. Als het goed is gaat het over een paar maanden weer open als restaurant.

Vlak voor dit Jachtslot vonden we weer een ringetje voor onze Walk of Wisdom ketting.

Hier waren we even fout gelopen. De wegwijzer wees naar links en bedoelde het volgende paadje. We waren toe aan pauze en vonden (van het pad af) precies een mooie picknick plek, een mogelijkheid om naar het toilet te gaan en verse tomaatjes. We kregen alles wat we op dat moment nodig hadden. Het laatste heideveld van vandaag… Mulderskop.

Nog een km of 4 van ons laatste stuk van vandaag voert ons door een bosgebied. Rechte lanen, en heel stil. We horen alleen onze eigen voetstappen en de vogels die zingen.

Vandaag slapen we in het Emmaus klooster van Velp. Wat een service….we worden door een vrijwilliger opgehaald uit Malden. We voelen ons verwend!

Zou ik binnen mogen?

Walk of Wisdom dag 2

6 september, Groesbeek – Milsbeek, 20 km, veel zon, droog 18 graden

Volg je hart……

Op een van de toppen in het bos van het Reichswald (Brandenberg 90 meter) leggen we een steentje neer. Het voelt als verbinding met alle wandelaars van dit pad. Ik legde er een witte steen neer, met een kleine barst…..

Eerst de route

We volgen vandaag de blauwe lijn ongeveer vanaf km 22 tm 40. Van Groesbeek via het Reichswald naar Milsbeek. Eerst vlak langs boerenerven, dan door de km lange paden door het Reichswald met prachtigste bomen lanen.

Wat waren we blij met de service van onze gastheer André om ons 3,5 km terug te brengen op de route. Voor vertrek wilde hij ons ook wel op de foto zetten.

Het is zo een heerlijk wandelweer. Fris, bijna geen wind, het zonnetje schijnt volop en op deze zondagochtend zien we alleen enkele andere pelgrims die dezelfde etappes lopen als wij.

Vlak bij Kranenburg komen we andere wandelaars tegen. Kranenburg ligt het in Duitsland en daar zouden we ook pauze houden. Die wandelaars verwijzen ons naar een conditorei. Je raadt het al….tijd voor koffie met iets lekkers erbij. We genieten volop. In Duitsland heeft iedereen een mondkapje op. Wij passen ons ook aan.

In dit gebied vielen in de 2e wereldoorlog 30.000 parachutisten uit de lucht. “De vallende engelen”. Een herdenkingsbeeld in de vorm van een engel staat op de markt.

Pilgrim strive with whatever it takes to realize tour dreams.

Algauw na Kranenburg komen we in het Reichswald. Zeker 10 km met heel veel hoogteverschillen. De zon komt regelmatig door het bladerdek. We lopen eerst langs de bosranden, met mooie vergezichten.

Op weg naar het hoogste punt, flink klimmen.

Af en toe lijkt het of ik pap in de benen heb. Dat gebeurt mij wel vaker als ik het als vals plat ervaar. Met het aanpassen van mijn passen en snelheid kom ik ook boven.

Na het bos komen we bij eetcafé De Diepen. Dat is zo ongeveer bij ons eindpunt. We drinken er ons etappe drankje en gaan daarna nog 2 km verder naar onze overnachtingsplek in Milsbeek. Tot onze grote verrassing is hier ook Bas, die we ook gisteren troffen.

Het was weer een mooie dag. Wat een prachtige afwisseling, de Walk of Wisdom. Een heel goed alternatief voor een Camino. (Die loopt hier ook)

Walk of Wisdom dag 1

5 september, 28 (!) km, half bewolkt 20 graden Nijmegen – Groesbeek

Je kunt de richting van de wind niet veranderen, wel de stand van de zeilen….

Het heet Walk of Wisdom, wandeling van de wijsheid. Als je aan het eind van de dag moe bent en een wegwijzer ziet: Nijmegen 7 km, vraag ik me af…..hoe wijs ben je dan? Deze route kent vandaag alleen  onverharde paden en is zo mooi! Dus ja wijs is het ook om te kiezen voor zo een mooie route….en niet de kortste.

Het start punt is bij de Stevenskerk van Nijmegen. Je ziet op de plattegrond dat we door de Ooipolder gaan en dan via Beek Ubbergen naar de Duivelsberg. Een dag met heel veel afwisseling. Helaas was de Stevenskerk nog gesloten om 10 uur en we besloten toch alvast te starten.

De Stevenskerk torent boven de stad uit.

Via het Valkhof gaan we naar de Waalkade.

Brug naar de Ooipolder

Deze keer ben ik met Tineke op pad. Zo ga ik de mogelijkheden van de Walk of Wisdom verkennen. Waar kun je slapen en hoe is de route, hoe komt het uit met de afstanden?

We lopen helemaal om de bizonbaai heen. Het kan niet anders dan dat we tussen de koeien doorlopen. Mijn hart gaat dan even wat sneller kloppen. Wat verder weg liggen ze rustig te herkauwen. De bizonbaai is ook een druk recreatie terrein. Vandaag vooral voor wandelaars en ook bij het leuke restaurant Oortjeshekken. Daar kregen we ons eerste ringetje voor het koord dat iedereen krijgt bij het bestellen van het boekje van de Walk of Wisdom.

Door de polder gaan er naar het dorpje Persingen. De route loopt over terreinen van boeren op smalle stukjes land met rechts en links een sloot.

We naderen steeds dichterbij de heuvelrug bij Beek Ubbergen. Voor we er zijn gaan we met een handbediend pontje naar de overkant.

Schipper mag ik overvaren? Jazeker….wel zelf draaien….

Vanaf dat moment geen platte meter meer gelopen. In plaats daarvan klimmen en dalen over bospaden met af en toe schittterende uitzichten. We voelen ons rijk dat we hier mogen lopen….

Bij pannenkoek restaurant “de Duivelsberg” was het inmiddels 16 uur en we hadden nog een flink stuk voor de boeg. Wat dacht je van een heerlijke pannenkoek, ik koos voor de “Duiveldberg” pannenkoek met noten rozijnen en rum, terplekke geflambeerd. Heerlijk!

Dat was het hoogste punt en langzaam dalen we af naar meer glooiende paden in het bos

Tot en met 24 km volgen we de route en gaan daarna via de Wylerbaan naar Groesbeek. 4 km langs een drukke weg, die ook nog eens vals plat steeg. Wat waren we blij met de gastvrije ontvangst met een kopje thee. Een adres van “vrienden van de fiets” aan de Burgemeester Ottenhofstraat. Moe en voldaan van deze eerste prachtige dag.