30 maart, 24 km, 20 graden zon; van Emmaus klooster Velp naar Hernen

Stil staan
Stil zijn
Is geen verloren tijd.

Het onderweg zijn op de Walk of Wisdom is voor mij dat stil staan, stil zijn, verwondering, genieten van elke stap. Vandaag gingen we vanaf het Emmaus klooster, door het natuur gebied Keent, langs de Maas naar Ravenstein, door Wijchen, en tenslotte Leur en Hernen.

Met een speciale start van de dag om 7 uur met de kloosterwandeling in de tuin. We gingen deze ochtend met 3 naar de tuin. Via een audioguide horen we wetenswaardigheden van de klok, van de bewoners en van de tuin. We werden vooral geraakt door de opkomende zon en het warme licht over het meertje.

Een bijzondere start van de dag. Daarna gingen we naar Keent. Een schiereiland, omsloten door het water van de Maas. Bij heel hoog water liep het hier vroeger onder. Nu veel plaats voor wandelaars en boerenbedrijven. Ruimte, erven van boeren, paadjes. Een strak blauwe lucht bijna geen wind.

Langs de Maas gaan we naar Ravenstein. Onderweg vinden we nog een ringetje. In een pot vast geschroefd aan een schuurdeur.

We boffen…..in Ravenstein worden we verwend met koffie door kennissen van Joepke.

Dan de brug over haar Niftrik. Bij de kerk staat de Magnolia vol in bloei en is het goed vertoeven.

Aan de rand van Wijchen is een mevrouw met een wensbol. Aan de deur staat gesloten….Toch bel ik op of ze open is. En wat zegt ze? Ik ben net klaar voor het eerst na de winter om te openen. We mogen binnen en ze maakt de wensbol aan met vuur. Enkelen verbranden een klein papiertje. Ook dit was een mooi moment.

Heel snel ben je Wijchen door. Ook het laatste deel naar Leur en Hernen is bijzonder mooi door de bossen en langs een molen. Let op…het is niet zo goed bewegwijzerd.

Tegen 16 uur waren we na 24 km in Hernen. Jolle (onze chauffeur) staat alweer op ons te wachten. Wat een heerlijke dag. Nog 2 dagen te gaan, voor we in Nijmegen aan komen.

29 maart, zonnig, 20 graden, 23 km van Malden naar Emmaus klooster Velp

Een hele andere wandeling dan de voorgaande dagen. Geen heuvels meer, wel de schoonheid van de Haterse vennen, polders, en het vestingsstadje Grave. En dat met het zonnetje en een strak blauwe lucht. Onze vierde dag was weer een pareltje.

Het verblijf in het klooster is voor ons een moment van stilte en rust. Zo heerlijk om daar de dag te beginnen. Vanaf de kamer van Eliena was er direct uitzicht op de zonsopkomst, met de zon door de nog kale bomen. Dat alleen al zien is een kadootje.

We werden weer weggebracht naar Malden, daar konden we om 9.30 uur met de wandeling starten.

Na ruim 7 km zijn we bij de Haterse vennen. Het ochtendlicht is nog zacht. En op deze maandag ochtend heel rustig.

De ruïne van Walrick is een bedevaartsoord geworden. De dochter van roverhoofdman Walrick was ernstig ziek en genas nadat er een lapje in de boom was gehangen. Naast de ruïne staat nog een boom met vele lapjes.

Bij het Maria kapeletje van Boskant is het goed vertoeven. Een flinke pauze in de zon. Er ligt een boekje om speciale dingen op te schrijven. Ook hier voel je hoeveel mensen hier komen en een moment van bezinning kiezen. Velen die de Walk of Wisdom lopen stoppen bij dit kapeletje.

We vervolgen onze weg door de polder, langs de Leigraaf en daarna langs de visvijvers van Molenhoek. Oneindig landschap, helemaal voor ons alleen.

Bij het begin van Grave staat bij het verpleeghuis deze “engel” bij de haven

In Grave gaan we op zoek naar “koffie to go”. Hier is maar een zaakje open en daar stond een rij. Nog 2,5 km te gaan….we lopen wel door. Een mooi pad langs de Hertogwetering brengt ons terug naar het klooster.

Het was weer een heel speciale dag. Ook in het klooster kregen we een ringetje erbij.

28 maart, 19 km, droog veel wind 13 graden, eerst zonnig later bewolkt

Van Milsbeek naar Malden. Een wandeling om van te smullen. Zoveel hoogteverschillen, verschillende landschappen en het beginnende voorjaar. Wat kunnen we ervan genieten. Op de kaart van ongeveer 40 km naar 58 km. Helemaal door de natuur over de Sint Jans berg, de Mookerheide, Mulderskop en tenslotte langs het Zweefvliegveld en de bossen. We eindigen ten noorden van Malden.

Na het uitgebreide ontbijt van Truus of Marij gingen we naar restaurant het Diepen terug. Aan onze rechterhand de Sint Jans berg, zo lopen we langs natuurgebied het Diepen

Even de spieren opwarmen. Niet snel daarna zijn het de heuvels van de Sint Jans berg met steil klimmetjes. Dat is het mooie van deze dag. Niet de kortste weg, maar steeds de natuur gebieden in met maximale hoogte meters. En Marion klimt dan nog eens extra omhoog voor de mooiste foto.

Vanaf Plasmolen loop ik ze tegemoet. Licht stijgend omhoog, later met een stevige trap om nog even wat hoger te gaan. Het is echt genieten.

Na Plasmolen gaat het pad door het Zevendal. Een schaapskudde met al lammetjes. Het voorjaar gaat beginnen. Een mooie ontmoeting.

Op de Mokerheide wilde ik ook wel even gaan kijken. Ik zoek een plekje met mooi uitzicht, zodat ik iedereen aan kan zien komen.

Dichtbij het Jachtslot van de Mokerheide kun je bij de ingang van de tuin ringetjes vinden. Helaas waren die net op, toen we er langs kwamen.

Heel speciaal was deze boom met medailles en herinneringen. Zo voelt het alsof we op een Camino lopen. De sporen van vele medewandelaars bij elkaar verzameld. Elk met zijn eigen gedachten.

Na het zweefvliegveld is het vlak. Het is dan nog 5 km. Rechte lanen met bomen, blaadjes die heel voorzichtig te voorschijn komen in het verder nog kale bos. Alleen de dennen hebben frisse groene naalden.

Vandaag logeren we in het gastvrije Emmaus klooster. Wat ontzettend fijn dat vrijwilliger Jolle ons ophaalt bij Malden. Nu zijn we nog “op tijd” om in te treden in het klooster.😉 Ook Joepke is er nu bij. Vanaf morgen gaat ze mee op pad.

27 maart van Groesbeek naar Milsbeek, 21 km, 7 graden, wisselend bewolkt en een enkele bui

Het verblijf bij ons gastadres was voortreffelijk, een heerlijk maal, goed verzorgd ontbijt, een lunchpakket….zo verwend kunnen we met nieuwe energie aan de 2e heuveldag beginnen.

Nog een verwennerij, we worden terug gebracht naar de route. Dank je wel André en Tonny.

De lucht achter ons is al heel dreigend. Later gaat het hard waaien, hagel en sneeuw erbij. Dat was even erg koud. Net daarvoor was er heel even de zon.

Dat was van korte duur. De poncho’s en storm paraplu komen te voorschijn en we hopen dat het zo weer droog wordt.

De route van vandaag loopt om Groesbeek heen. Op de plattegrond van ongeveer 23 km naar 40. Met de extra km erbij in het centrum van Kranenburg en naar ons overnachtingsadres komt het dan toch op 21 km. Daar hou ik rekening mee, die km komen er altijd bij

In Kranenburg is de enige mogelijkheid voor koffie voor je het Reichswald ingaat. Dat doen we dan en kopen bij de bakker wat lekkers en koffie. In Duitsland neem je 2 meter afstand en net als in Nederland heb je je mondkapje op. Op het plein staan bankjes waar we even konden rusten. Later viel er een bui en vonden we een overkapping.

De hoogteverschillen lijken mee te vallen…of ben je er al weer aan gewend. De hoogste top is Brandenberg op 90 meter.

Soms heb je mooie doorkijkjes en als juist op dat moment de zon schijnt kun je extra genieten.

Het is heel stil in de bossen van het Reichswald. Een enorm bos tussen Nijmegen en Xanten. In de Middeleeuwen was het bos nog veel groter.

Intussen had ik de auto bij restaurant de Diepen geparkeerd. Een kleine rondwandeling over de Sint Jansberg en door natuurgebied het Koningsven voor mij van 3 km. Erg mooi, en ook heel pittig.

Daarna loop ik de wandelaars tegemoet. Hier zie hoe klein je je kunt voelen in zo een immens bos. Bijna 10 km lang, rechte paden licht stijgen en dalen. Echt genieten.

Aan de rand van het bos wandelen we langs Koningsven naar het restaurant de Diepen. Het Koningsven was een groot moeras gebied dat door ontginning verloren was gegaan. Het wordt nu hersteld door Natuurmonumenten.

En….bij restaurant De Diepen konden we ons etappe drankje nuttigen. Niet op het terras, maar wel een stukje verder staand onder een party tent. We genieten ervan voor we naar onze 3 overnachtings adressen gaan. (Gagelveld en Zwarte Weg in Milsbeek) Prima adressen, er wordt voor ons gekookt en we hebben allemaal een 1 persoonskamer.

26 maart 24 km, droog met veel zon 13 graden

Dag 1 Nijmegen Groesbeek

We gaan op pad voor de Walk of Wisdom. Wat heerlijk om op pad te gaan. Volgende week donderdag hopen we in Nijmegen aan te komen.

Onze dag begon al goed. We werden welkom geheten in de Stevenskerk door vrijwilliger. Speciaal voor ons werd de kerk geopend en werden we ingeschreven als vertrekkende pelgrim. Een mooi moment. Het kenmerk van de Walk of Wisdom op onze rugzakken.

Daar gaan we dan….We zijn: Marijke, Bertine, Eliena en Marion.

De Walk of Wisdom is een 136 km lange route, ook een weg naar binnen, zoals Damiaan Messing in het boekje schrijft. Een vorm van een vogel rondom Nijmegen.

Heuvels, bossen, rivieren, oude cultuurlandschappen rondom Nijmegen.

De Stevenskerk in Nijmegen is het begin en het eindpunt van de Walk of Wisdom rondom Nijmegen. De Middeleeuwse kerk is gebouwd op een heuvel en geldt als een van de meest indrukwekkende monumenten van de stad.

De route is gemarkeerd met onderstaand symbool “pelgrim”

Als eerste gaan we door de Ooijpolder. Een prachtige polder met binnenmeertjes. De witte wolken samen met de blauwe lucht geven voor ons echt de voorjaar sfeer. Bij deze brug gaan we de Ooijpolder in.

Een van die mooie meertjes is de Bizonbaai. De Walk of Wisdom loopt er helemaal omheen. Vanaf Oortjes restaurant loop ik de dames tegemoet. Zo ben ik er toch bij. De bagage wordt vervoerd en ik loop een stukje om wandelconditie op te bouwen.

Langs de kant zien de paarse dovenetel en witte bosviooltjes. Een lust voor het oog

Bij het restaurant Oortjes hekken hebben we even pauze. Dat doet zo goed om even te rusten met een heerlijke kopje soep.

Voorbij Persingen ga je een water over. “Het Meer”. Hard werken bij het handpontje. Eliena en Marion konden het zo goed dat Marijke en Bertine het aan hen overlieten.😉

Aan de overkant van het water ga je bij Ubbergen de heuvels in. Niet zomaar de 7 Heuvelenweg…nee voortdurend stijgen en dalen.

Na de 10 km naar de Duivelsberg was het tijd voor een pauze. Ook restaurant de Duivelsberg was geopend voor “koffie to go” en plaats om te zitten bij de picknick tafels. Een rustig moment. Er zijn enkele wandelaars, het is vooral relaxed. Genieten van het voorjaar en de mooie omgeving.

Het was nog 4 km naar de kruising met de Wylerbaan. Daar werden we opgehaald door de hele aardige mensen van de B&B in Groesbeek. (Burgemeester Otten Hofstraat) Een gastvrijheid waar we helemaal blij van worden.

Op naar dag 2…..