Klaar voor de start! We staan in een wat druilerig St. Jean Pied-de-Port voor de middeleeuwse stadspoort waar de pelgrims al eeuwen doorgaan. Gisteren een voorspoedige heenreis gehad en vannacht heerlijk geslapen in herberg Beilari. Een heerlijke ontvangst bij Joseph, Jakeli en Elizabeth. Straks op naar Orisson. We hebben al een kaarsje opgestoken in de kerk voor onderweg, voor onszelf en voor dierbaren. Ultreia!
We zijn inmiddels in Roncesvalles aangekomen, gisteren was er geen internet. De eerste etappe van 8 km. naar Orisson was…steil, wat regenachtig, goed om wat in het wandelritme te komen. In St. Jean gewekt met muziek om 6.15.. want de meeste mensen lopen in 1 keer naar Roncesvalles (26 km.), dit stuk deden wij dus in 2 keer. Fijn..want gisteren viel er nog sneeuw op de bergpas… Vandaag bewolkt, af en toe regen, en…koud! Maar we genoten van vergezichten, schaapskuddes, gieren zwevend in de lucht, en een onverwachte bestelbus die lekker warme chocola en koffie verkocht. Dat wordt lekker diep slapen vannacht na 16 km. bergop-bergaf… Ik type dit terwijl de anderen naar de mis zijn in het prachtige kerkje van Roncesvalles. En het uploaden van meer foto’s niet lukt… in dit historische oord waar de goede connectie met ‘boven’ niet zozeer de wifi betreft..
Grupo Simon… verlaat Pamplona alweer. Gisteren liepen we de 23 kilometer van Zubiri naar Pamplona, en kregen een voorproefje van de Spaanse warmte in de middagzon, het kwik loopt op en vandaag is het ook lekker warm.
We vonden een fijn restaurant dat ons verwende met stapels heerlijk verse salade, vis, gambas enzovoort. Een mooi afscheidsetentje met Tineke, die vandaag alleen verder gaat volgens afspraak , de instapvariant waarbij je 4 dagen meeloopt. Bij de eeuwenoude toegangspoort tot de citadel van Pamplona vonden we na het diner een toepasselijk decor voor een afscheidslied, ten gehore gebracht door uw reisleider.
Fotos uploaden is wel ff een dingetje…jullie houden nog wat tegoed….
Vanavond overnachten we in Puente la Reina.
In het fraaie Puente la Reina was het daarna goed toeven op het terras.
Puente la Reina naar Estella 21 km.
Het begint warmer te worden dus we waren al voor 7 uur aan de wandel. Eerst de beroemde ‘brug van de koningin’ over waar de plaats naar genoemd is. In de middeleeuwen was het voor de pelgrimage van enorm belang dat de rivieren ptobleemloos konden worden overgestoken, en het trok handel aan, dus stadjes ontstonden bij een brug.
18 kilometer vandaag gedaan. Weer om 1/2 6 op om het zonnetje te vriend te houden. Prachtige wandeldag! De eerste uren in de ochtendkoelte zijn heerlijk. Volgens Anneke fluiten vogels in Spanje mooier en beter. Uiteraard. Wie wordt niet blij van zo’n schitterend land. Verrassingen van de dag…. Souvenir bij de smid gekocht, die nog de smidse van zijn vader gebruikte. Slokske wijn vóór 8 uur bij de wijnfontein van Irache, waar volgens de oude traditie gratis wijn is voor pelgrims. Een uurtje later….twee muzikanten langs de weg die ons roerden met o.a. Those where the days op viool en accordeon.
We filosofeerden over de graanakkers onderweg.. Ja, zegt Ada, als het graan geel is lijkt het veel heter. Groen oogt koeler. Wat denken jullie? Of werden onze hersentjes wat teveel gebakken in de Spaanse zon? Morgen 33 graden voorspeld overigens!
Tegen 1/2 11 werd het al vrij heet. Opeens in de vlakte een mobiele bar, een kadootje, ondanks dat (hollanders hè..) we daar eigenlijk niet ons eigen broodje mochten nuttigen ..
We waren blij tegen 1 uur bij de herberg hier in Los Arcos te zijn. Deze gezellige herberg wordt door Duitse vrijwilligers gerund.
Ja ze deden het weer…de bikkels sjouwden 18 kilometer van Los Arcos naar Viana bij een graadje of 33. Vanaf 9 uur was het al heet aan het worden. We konden om 6 uur ontbijten in de gezellige herberg Casa Austria. Weer een prachtige wandeling, van het ene historische stadje naar het andere. Foto’s volgen!
Van Viana naar Navarette, 20 km. We liepen in het donker Viana uit, en deden de eerste 10 kilometer naar de stad Logrono in de ochtendkoelte. Rond Logrono waren mooie parken en wandelroutes, waar stadsbewoners en pelgrims zich mengen. Wat wordt je veel gegroet met ‘buen camino’! Mooi is dat.
We lopen veel door wijngaarden, want dit is de Rioja. Om 12 uur hier in Navarette, waar we genieten van een stukkie schrijven of een tukkie doen of wat kletsen of een wasje doen of wat een pelgrim zoal doet behoudens… lopen.
Navarette-Najera 17 km. Vandaag was het ook heet maar de wind maakte de wandeling zeer aangenaam. Onweer gisteravond koelde het al wat af, en we stonden een uurtje later op. Weer een prachtige wandeling door wijngaarden. Voor de enige bar onderweg moest je een eindje ‘om’ nou ja…de originele weg volgen. Op veel plaatsen is de weg ‘rechtgetrokken’ langs de verkeerswegen. Dorpen die dan niet meer aan de Camino liggen moeten er dan veel aan doen om pelgrims te trekken.
Het is opeens erg druk op de Camino. Hier in Najera worden vandaag
extra slaapplaatsen gecreeerd in de gymzaal. Het aantal pelgrims is altijd een onvoorspelbare golfbeweging.
Dag 12: 21 kilometer van Najera naar St. Domingo de la Calzada. Ontelbaar zijn de klaprozen langs het pad, en andere voorjaarsbloemen. Een lekker fris windje begeleidde ons door de uitgestrekte glooiende graanvelden. De dag eindigde in St. Domingo de la Calzada. De kathedraal is beroemd doordat er volgens eeuwenoude traditie altijd een levende haan en een kip in de kerk worden gehouden. Dit ter herdenking van een legende over een haan die aan tafel bij de bisschop plotseling tot leven kwam…
Dag 13: 23 kilometer, van St. Domingo de la Calzada naar Belorado. Het waren lange kilometers, vaak langs de verkeersweg, af en tie een dorpje, veel graanvelden. Maar het was lekker wandelweer. Vannacht heeft het geonweerd, het is afgekoeld, en bewolkt vandaag. Henk zette mooie witte
bloemenvelden op de foto, wie kent ze?
Na de wandeling is het goed toeven in het gezellige dorp Belorado. We verblijven in een fraai 19e eeuws Casa. Gezellig, Walter, de beheerder komt uit Nederland en kookt voor ons. (later meer foto’s)
Ja, dat vinden we nu een ochtendommetje… 12 km van Belorado naar Villafranca Montes de Oca. Walter verwende ons met een heerlijk ontbijtje en zette ons op de foto.
We waren hier al voor 11 uur, een fraaie wandeling, lekker koel door de bewolking. Onderweg lekker een bakske cafe con leche genomen, en samen opgewandeld. We zijn in San Anton Abad, een oud pelgrimshospitaal dat uitgebouwd is tot een combinatie van pelgrimsherberg en hotel. Eigenaar Pedro liep zelf al vijf maal naar Santiago!
En wie wandelt 
ook binnen…. Tineke! Gezellig! (ze liep de 1e 4 dagen met ons en we hadden haar sinds Pamplona niet meer gezien)
9Nog een plaatje van gisteravond in Belorado
Vandaag 18 km. Door de zeer fraaie Montes de Oca, de ‘ bergen van de gans’, een prachtig natuurgebied. Vanmorgen was het mistig en fris, het kwam met een stevige klim erbij goed uit. De mist gaf de steeneikenbossen een mysterieus sfeertje. Halverwege pauze bij het mooie klooster San Juan de Ortega, waar Ada haar mooie stem weer eens even liet horen in de kerk. Toen brak het zonnetje door, en zitten we in Atapuerca lekker op het terras. Met schapen, zwaluwen, mussen en slechts af en toe wat verkeer. Viva Espana.
Toegevoegd nog even een foto van het eten gisteren
Een mooi begin van de dag met een half uurtje in stilte lopen en dan de levenscirkel lopen op een mooie hoogvlakte. De cirkel is door vele pelgrimhanden ooit gelegd. De een vindt het mooi zo’n ritueel, de ander zegt het niets. Ieder zijn of haar weg…
Afdalen naar Burgos. Helaas was de groene route die industrieterreinen vermijdt niet goed gemarkeerd. Er moest zelfs een hek worden genomen… en werd het toch nog zweten…
Na 23 km. nu een fijn pension in Burgos. Een prachtige oude stad. Straks tapas&mis, mooie combi toch?
Vandaag 10 kilometer, omdat we ’s morgens Burgos wilden zien. De kathedraal is imposant en herbergt vele schatten van eeuwen her. ’s Middags lopen naar Tardajos, door de stad en de vele snelwegen wat minder interessant. Onderweg zon en soms een buitje. Het onweert nu, op tijd voor de ergste buien zijn we binnen.
Ola, we zijn er weer. Gisteren geen internet.
Dag 18: Rabe de las Calzadas- San Bol 15 km; dag 19 San Bol- Castrojeriz 15 km.
We zijn op de meseta, de hoogvlakte met eindeloze graanakkers, wel leeuwerikken, geen mensen. Af en toe buiig, maar heerlijk wandelweer. Gisteren liepen we naar San Bol, een unieke plek ondat het de meest afgelegen herberg van de Camino Frances is, met 14 slaapplekken. We kregen een heerlijke paella, en sliepen als roosjes bij de ruisende populieren. ’s Morgens dan ff 5 kilometer achter de kiezen voooor het ontbijt. Nu in het oude stadje Castrojeriz. Na wat kortere etappes zetten we morgen de sokken erin. 
Vandaag 25 kilometer met schitterend weer. We konden om 6.15 ontbijten bij José, de hartelijke hospitalero van Ultreia in Castrojeriz. Eerst een flinke tafelberg beklimmen, toen alleen nog maar weidse vlakten en af en toe een dorp. Onderweg in een schaapskudde beland. Einde dag wacht de herberg in Fromista, waar we zo lekker gaan eten. 
Een lange etappe van 26 kilometer van Carrion naar Terradilla de los Templarios, een plaatsje genoemd naar de Tempelridders, die de Camino beschermden tegen de Moren i
n woeste tijden. Woest is in 2017 het landschap soms nog, of 12 kilometer warme weg zonder 1 bocht. Maar…de dappere peregrinos Anneke, Gert-Jan, Henk, Ada en Anita hebben het weer gered! 
