Bloemen en vlinders

23 mei, 22 km, zonnig, later bewolkt 20 graden, Ruesta – Sanguesa

Na een paar dagen, met veel km’s en niet zoveel hoogteverschillen, was het vandaag een dag met een grote stijging van 300 meter en 22 km.

En wat voor een dag. Schitterende natuur met tijdens de stijging uitzicht over het grote stuwmeer.

De stijging is heel geleidelijk en mijn conditie is inmiddels zo goed dat ik de stijging kan doen zonder te rusten. Toch 7 km stijgen, rustige kleine stapjes en dan lukt het. Als we boven zijn volgt een prachtig pad naar beneden. Bomen vol in bloei, de lijster zingt zijn hoogste lied.

Daar ligt het dorp Undues de Lerda. Hier nog 4 km te dalen en op het laatste moment nog even terugstijgen naar het dorp. Precies op het juiste moment kon ik Johanna en Lourdes nog laten weten dat ze een afslag naar links moesten nemen en niet rechtdoor.

Hier is een bar open. Na 11 km en 3 uur lopen ben ik toe aan een pauze en een bocadillo. Een ontmoetingsplaats voor de pelgrims die met me onderweg zijn. Johanna was voorgelopen en we zien haar rugzak. Alleen waar is Johanna? Blijkt ze op de wc opgesloten. De deur moest zelfs ingetrapt worden. Gelukkig werd ze bevrijd?

Dan volgt een pad langs de velden. Vele vlinders en bloemen. Een lust voor het oog.

Deze vlinder, ik ken hem niet. We zagen er wel honderd. Deze bleef even zitten, een geluksmoment. Dezelfde maar dan zwart met wit heb ik ook gezien.

Intussen loop ik dan weer met Daniel, met Johanna of Lourdes. We hebben ongeveer hetzelfde tempo en fotograferen graag. Je kiest wat je fijn vindt en dan ben je zomaar weer even alleen. Wetende dat er altijd iemand voor of achter is. Vertrouwd en ook ruimte voor mijn eigen gedachten. Alles is ok. Wil je wat delen, dan kan het. Wil je juist een stuk alleen zijn, ook goed. Geen verplichtingen, alles de ruimte geven.

In de herberg van Sanguesa zijn maar 14 plaatsen. Zouden er genoeg bedden zijn? Gisteren waren we met 10 en dezelfde mensen gaan verder. Ik heb er rond 14.30 uur en ja….er is nog plek. Tijd genoeg voor de was en voor het etappedrankje. Van links naar rechts Lourdes, Johanna, Daniel en ik. Ook op deze route heb ik weer mijn camino maatjes gevonden.

Hier is het dorp is een Santiago kerk. In het portiek heel mooi uitgebeeld.

Over 2 a 3 dagen komen we op de Camino francais aan. Nog maar even genieten van de rust die hier is, met maar 15 pelgrims op een etappe……

Stempels bij de pastoor

22 mei, 7de wandeldag. Van A Guarda naar Ramallosa/Nigran, 17km en 19 graden. Zon en in de verte een wolkje.

We verlaten om 10 voor 8 het appartement en zullen eerst ongeveer 5km moeten lopen voor we ergens koffie kunnen drinken en een broodje kunnen eten. De zon komt nog niet over de bergen en het is nog een beetje fris wat ik wel lekker vind.

Lees verder Stempels bij de pastoor

Zonsondergang

22 mei, 28 km, eerst mist later zonnig 24 graden, Arres – Ruesta

Wat een sfeer in de herberg van Arres. Sunrisa heet de herberg, dat betekent glimlach. De beide hospitalero’s geven dat wat de pelgrims zo graag ontvangen. Een Camino smile. Na de gezamenlijke maaltijd werden we uitgenodigd om in de toren te gaan kijken met mooie uitzichten alle kanten uit. En om 21 uur vanaf het hooggelegen uitzichtspunt, de zonsondergang. Spectaculair! Het landschap krijgt een prachtige gouden kleur, de ondergaande zon geeft dat mooie strijklicht. We waren er met ongeveer 7 personen. Een aantal die nu steeds met ons dezelfde etappes volgen. We waren zeer onder de indruk.

Lees verder Zonsondergang

Apartement met uitzicht op zee

21 mei 2018, 6e wandeldag van A Guarda naar Mougas, 21km en 20 graden. Voornamelijk zon en een paar wolken.

Tegen 9 uur gaan we op pad na een lekker ontbijt van croissant, geroosterd brood of iets van cake. Glaasje jus d’oranje en koffie/thee erbij. Fruit kunnen we ook nog meenemen. Het is frisser dan andere dagen en we lopen weer langs de zee. Prachtig, je zou overal foto’s kunnen maken. Meike loopt maar door, wil in haar ritme blijven.

Lees verder Apartement met uitzicht op zee

Pelgrim of toerist

21 mei, 15 km, Jaca – Arres, half bewolkt, droog, 18 graden

Pelgrim of toerist? Voor mij een dilemma. Als pelgrim ben ik onderweg van A naar B en geniet van alles wat op mijn pad komt. Plaatsen waar ik door kom, mensen die ik ontmoet en de natuur, waar ik me zo thuis voel. Met wandelen door de bergen met 20-25 km, voel ik me pelgrim en neem niet heel veel tijd om uitgebreid plaatsen te bezoeken. Aan het einde van de dag ben ik daar ook te moe voor. En toch…..vandaag ben ik gestart als toerist. We hebben nl het klooster San Juan de la Pena bezocht. Op aanbeveling van de hospitalero, met de taxi er naar toe.

Lees verder Pelgrim of toerist

Dag 27 en 28: Santa Catalina – Foncebadon – Molinaseca

Sjan probeert t weer: op nieuwe schoenen en rustig aan. De rest gaat vooruit en wij proberen langzaam te gaan. Het stuk naar Rabanal en vooral daarna is een van de mooiste stukken van de Camino Frances.

We maken een stopje in Rabanal, bekijken daar even het prachtige oude kerkje en gaan dan verder omhoog naar Foncebadon, een merkwaardig dorpje zo hoog op de berg. Jaren geleden was nagenoeg alles vervallen daar, maar nu wordt er volop gerestaureerd. We eten in een prettig restaurant met goed eten.

De volgende ochtend lopen we in pelgrimsoptocht Foncebadon uit. Na 2 km is daar Cruz de Fierro, het kruis waar veel pelgrims een steentje achterlaten. Ik was daar al een aantal malen, maar ik vind het nog steeds mooi om te zien hoe mensen daar allemaal iets eigens doen, terwijl het tegelijkertijd hetzelfde is. Moeilijk uit te leggen.

Daarna komen we langs Manjarin, de plek vasn tempelier Tomas. Hij is er niet, maat Diego meldt ook tempelier te zijn.

Op deze dag bereiken we ook het hoogste punt van deze camino. Dan gaat t via de dorpen El Acebo en Riego de Ambros weer steil naar beneden naar Molinaseca, waar we qua luxe weer eens een hotel nemen. Het weer lijkt te gaan omslaan: tot nu hebben we nauwelijks een druppel regen gevoeld. Maar dat gaat volgens mijn weerapp veranderen.

Sjan en ik gaan langzaam vanaf Santa Catalina. Daaag!

Man met stokken
Sjan met valk (valk?)

Rabanal
Jacobus in het kerkje van Rabanal
Kerk Rabanal

Herberg!
Leaving Foncebadon

Cruz de Fierro

Bij de tempeliers

Mooi mooi mooi

El Acebo
In de Bierzo

Eindelijk: Molinaseca!

 

 

 

Bij de grens wordt gesmokkeld

20 mei 2018, 5e wandeldag van Ancora naar La Guarda, 23 km en 19 graden. Zon in de morgen en later zeemist en bewolking.

Afgelopen nacht op een opklapbed geslapen en dat ging prima. Even buiten een rondje gelopen en ik zie dat er hoge golven zijn op zee. Ik denk er helemaal niet aan dat ik straks die zee over ga met de Ferry en dat ik kans heb om zeeziek te worden.

Lees verder Bij de grens wordt gesmokkeld

Dag 26: Villares de Orbigo – Santa Catalina de Somoza

24 km vandaag. Het is prachtig weer als we de herberg van Christine na een goed ontbijt verlaten. Sjan blijft achter: op doktersadvies loopt ze niet vandaag. Het stuk na Villares naar Astorga is een mooi stuk door de velden. Daar ergens middenin het veld staat David met zijn wagentje met biologische pelgrimsheerlijkheden. Een prettige stop, ook omdat David herhaaldelijk vertelt dat het leven prachtig is. Ik geloof dat op zo’n dag als vandaag wel.

Daarna Astorga met zijn kathedraal en Gaudipaleis. Debby en Lilian bezoeken het paleis, Jan de Plaza d’España, Chandra is zoals meestal al ver vooruit en Sjan die met een gedeelde taxi is aangereisd koopt nieuwe lichtere schoenen. We ontmoeten Tito weer: de filipijnse amerikaan die in Orisson de berg niet overkwam. Tito doet de camino nu per auto: het wandelen bleek te zwaar, dus huurde hij een auto om elke dag de etappe naar zijn vantevoren geboekte hotel te rijden. Dat komt goed uit, want hij brengt Sjan even naar Santa Catalina, 10 km verderop, waar we de nacht door zullen brengen.

Wij volgen te voet, om aangekomen in Santa Catalina ons intrek te nemen in niet de allerbeste herberg van deze reis ?. Ik slaap er wonderwel goed.

We laten Sjan bij Christine achter

Het stalletje van David

Astorga in zicht
Die gekke knikkerbaanspoorwegovergang voor Astorga
Tito teruggevonden!

De laatste 10 km naar Santa Catalina

Herberg!

 

 

Dapper

19 mei 2018, 4e wandeldag. Van Viano do Castelo naar Vila Praie de Ancora. 21km. Hele dag zon, 24 graden.

Helaas kon Larissa vandaag niet meelopen vanwege blaren en Elayne ging met haar samen met de trein naar de volgende plaats. Dapper om deze beslissing te nemen. De camino loopt niet altijd zoals je zou willen dat ie loopt. Zo scheiden onze wegen zich voor enkele uren en zien we elkaar weer bij de overnachtingsplaats.

Al in de stad begonnen we met een pittige klim. We zagen een bordje met koffie die in een zijstraat te koop zou zijn maar we zagen zo niets dus liepen we maar door. Eenmaal de stad uit werd het een mooie afwisselende route.

Lees verder Dapper

Dag 24: León – Villar de Mazarife

‘Verzengende hitte’, noemt Lilian het. Jan en ik vinden het gewoon een lekker zomers t-shirtdagje, tijdens welke Jan geregeld weer iets extra’s aan of uit moet. We zijn op weg naar Tio Pepe in Villar de Mazarife, een plaats op de alternatieve route na León, die voorkomt dat je kilometers lang langs de weg loopt.

Debby, Sjan en Chandra vertrokken vroeger: we namen ons voor om uit te slapen, maar dat lukt eigenlijk niet meer. Wij dronken dus eerst nog een koffie in de stad, wachtend op de opening van de kathedraal. De 6 euro entree doet ons vervolgens besluiten om de kathedraal over te slaan en het te doen met de foto’s die Sjan de dag ervoor maakte.

We lopen lekker rustig door de velden en laten ons aan het eind van de wandeling nog even opjagen door een dreigende onweerslucht. In de herberg voor deze nacht in Mazarife doen we weer de gebruikelijke pelgrimsdingetjes. Weer een caminodag voorbij en weer een stukkie verder…

Vroege vogels
Te dure kathedraal
Paleis van San Marcos
Alternatieve route

Pyreneeën

18 mei, 22 km, half bewolkt, 20 graden, Sarrance – Borce

Wat een belevenis om in het klooster van Sarrance te slapen. Daar is een stichting opgericht en vader Pierre vangt allerlei mensen op, die daar samen leven en werken. En wij als pelgrim worden samen met hun aan tafel uitgenodigd. Na de mis vroegen we ons af, wanneer zou het eten zijn. In onze verblijfsruimte was helemaal geen activiteit. ….. En ja Mieke heeft honger. Het bleek dus bij hen aan tafel te zijn. We waren onder de indruk. De mensen zien er relaxed en heel gelukkig uit. Ook hadden ze ontbijt gemaakt, zelfs met verse eieren. De pater zelf doet de afwas en wenst ons pelgrims een goede behouden Camino.

Lees verder Pyreneeën

Mooie afwisselende wandeldag

3e Wandeldag van Marinhas naar Viano do Castelo, 25km en 24 graden. Zon en af en toe een wolk.

Nu we met 14 personen op een slaapzaal sliepen is heel fijn oordoppen te hebben. Het gesnurk is dan zo zachtjes dat ik wel in slaap viel. Al voor 6 uur zijn mensen opgestaan en aan het inpakken. Wij vertrekken om 7 uur maar zijn niet de laatsten. Bij een barretje gaan we ontbijten en dan even naar het Rode Kruis wat de enige ‘arts’ in de buurt is voor iemand met blaasontsteking. Ze kunnen ons niet helpen maar in Viano do Castelo is een ziekenhuis waar we naar toe kunnen. Ondertussen vitamine C slikken en citroenwater drinken, vooral veel drinken. Als we op pad gaan is het al heerlijk weer om te lopen in een t-shirt. Korte tijd later zien we in de verte de zee waar we vandaag niet dichtbij komen.

Na een tijdje over de weg gelopen te hebben komen we door bos en over een smal pad langs een waterstroom.

Het is de derde wandeldag en vaak is die zwaar. Toch loopt iedereen goed maar blijft het zoeken naar een goede balans voor pauzes voor iedereen. Voor de eerste langere stop moeten we een stukje van de route maar dat is het wel waard. Er is een supermarkt naast zodat we gelijk wat in kunnen slaan en ik bel voor een overnachtingsplek. Er zijn zo veel lopers voor ons en we willen toch graag een bed vanavond. Dat lukt en we zijn er blij mee. Met goede moed gaan we verder en zien in het bos een ander bordje dan de pijlen of het blauwe bordje met de gele schelp.

Na een flinke maar ook mooie wandeling vandaag steken we de brug over naar Viano do Castelo en dan zijn we er bijna. We gaan eerst een terrasje pakken en op de straat regelen agenten het verkeer zodat racewagens snel door de stad kunnen. Die zijn op weg naar Porto om daar te racen. Toen wij daar waren zagen we de opbouw van tribunes voor dit evenement.

We liepen naar de herberg die ik gereserveerd dacht te hebben maar dat bleek niet de goede. Ik bleek een jeugdherberg gereserveerd te hebben. Kamers voor 4 personen zijn nu zeer aangenaam. De herberg ligt aan de Lima en ziet er goed uit. Na een warme douche ga ik mee naar het ziekenhuis om een arts te raadplegen voor de blaasontsteking. De arts spreekt een beetje Engels en met google translate erbij komen we er samen uit. Medicatie moet snel verbetering gaan geven. Zou fijn zijn want als je er ook nog vier blaren bij hebt is het al met al toch een zware dag geweest voor onze jongste deelnemer.

Van luxe naar basic

2e Wandeldag, van Estrela/Esposende naar Marinhas, 18km en 24 graden met de hele dag zon.

Gisterenavond kregen we via het hotel een lift naar een restaurantje 2km verderop. De eigenaresse spreekt goed Frans en wij een beetje. De porties zijn groot en het smaakt ons goed. Na afloop brengt de eigenaresse ons terug en ze trapt het gaspedaal goed in, radio met Enrique Iglesias lekker hard en met een sneltreinvaart rijdt ze de parkeerplaats van het hotel op. Om half 8 zitten we al aan het ontbijt. Een keuzebuffet en de hele ontbijtzaal voor onszelf, wat een verwennerij. Iedereen had heerlijk geslapen en opgewekt gaan we op pad. Even de route weer oppikken en genieten van de aangename temperatuur, eucalyptusgeur en klaprozen.

Lees verder Van luxe naar basic

Brug

17 mei, droog koel 15 graden, 20 km, Oloron-Sarrance

Oloron is een knooppunt voor de pelgrims. Een etappeplaats voor mensen die net als ik op de Voie de Arle zijn, maar ook voor de route vanuit Lourdes naar St. Jean Pied de Port. Zo waren we gisteren met 4 in de gite en gingen samen naar het hotel/restaurant voor “menu de jour” voor €15. Echt aanbeveling. Soep, salade, hoofdgerecht met linzen en fromage Blanc. Genieten!

Lees verder Brug

Dag 22 en 23: Bercianos – Mansilla de las Mulas en Mansilla – Leon

We zijn in León! Een stuk over de helft van deze camino en aan het eind van de meseta. We zitten in een fijn hostel in de Calle Ancha, tegenover het Gaudi-huis en vlakbij de kathedraal.

Gisteren liepen we 27 km door het veld langs de weg vanaf Bercianos en sliepen in Mansilla de las Mulas. Of eigenlijk: sliepen niet, want de slaapzaal was vrij dramatisch. Vandaag 20 km verder naar León waar we de middag als toeristen doorbrachten: Debby en Sjan vertrokken naar de kathedraal, de McDonalds en El Corte Ingles en Jan, Lilian en ik bezochten het Musac, het moderne kunstmuseum van León waar momenteel een expositie is over de camino: 40 hedendaagse kunstenaars reflecteren op de camino. Erg leuk om te zien. Daarna eten in een hippe tent met speciale biertjes. Morgen uitslapen, nog een beetje rondlummelen in León en dan 20 km naar Villar de Mazarife.

Omleiding voor León: we gaan niet over de blauwe brug…
…maar via de tijdelijke nieuwe weg fantastische vergezichten op de stad
De Guardia Civil beschermt de pelgrims tegenwoordig
Walking into León
Fijn hostel
…met uitzicht op Gaudi
Musac, museum voor moderne kunst
Camino art

Kathedraal
Plaza Mayor

 

Wegwijzers

16 mei, 17 km,droog, 20 graden, La Commande – Oloron

“Problemen zijn geen obstakels, maar wegwijzers.” Zo worden problemen, zomaar uitdagingen.

Hoe zal de route zijn? Ik heb nl. geen boekje, geen beschrijvingen. Wel heb ik nu een kaart van de VVV. Ik ga de blauwe route vanaf Pau naar het zuidenvolgen. Vanaf Jaca ga ik naar het westen en ga zo naar Puente la Reine. Daar jan ik doorgaan op de camino francais. De route heet: Voi de Arle, GR 657. Ook heb ik natuurlijk Maps.me en de site van Gronze.com die informatie over herbergen heeft en hoogteprofielen. En waar je boodschappen kunt doen.

Lees verder Wegwijzers