Zelfmaakontbijt in de herberg en dan op pad. De wolken lijken hier ’s nachts te zijn neergedaald op het land, en de eerste uren lopen we door de mist.
Na een flinke ochtendklim en een uitgebreide koffiestop is de mist verdwenen en lopen we in volle zon. Mooie paadjes door het bos en langs de weilanden.
We lopen naar Tineo, waar we slapen in de herberg van het spahotel. Het gaat goed!
Ja, we slapen niet al te best op de volle slaapzaal in San Juan, maar als we opstaan zijn nagenoeg al onze medepelgrims al vertrokken. En nee Mieke: ook vandaag geen goed ontbijt, want de koffiemachine in San Juan is stuk en de oploskoffie en magdalenas voldoen niet helemaal.
Maar we gaan toch goedgemutst op pad voor de eerste 8 km & de eerste stop in Cornellana, waar de koffie weer dubbel zo goed is.
We lopen verder naar Salas, met onderbrekingen bij een waterplaats, bij een nest jonge hondjes en wat er zo verder te zien is. In de middag breekt de zon door het wolkendek en zo worden de laatste stijgende kilometers toch nog zwaar.
In Salas nemen we onze intrek in een privé herberg (fijn met z’n 4-en in 2 aangrenzende ruimtes, spoelen we het zweet even weer af en lessen daarna de dorst op een terras op het stadsplein.
Nog even naar de Alimerka supermarkt voor onze onnozele aankopen van 1 banaan, 2 nectarines en een broodje voor morgen. Er wordt nog wat geklaagd over zere kuiten, en daarna eten we een pelgrimsmenu in het hotel next door en nu is het weer pelgrimsbedtijd.
Vanaf nu: elke dag de 13.00-uur-foto: hoe zien wij eruit en wat zien we voor ons. Vandaag een zandhoop ?
Het is mistig als we zonder ontbijt uit onze kamers vertrekken, want de bar is op woensdag dicht voor ‘descanso’.
Na 3 km zou er een bar zijn, maar we lopen er 6 voordat we aan de koffie en tostadas zitten. Wel extra lekker na een ochtendwandeling.
Daarna pauzeren we nog eens in Peñaflor, en in Grado waar het marktdag is. We gaan tot San Juan de Villapañada, een gehuccht waar geen winkel en eetgelegenheid is, dus we halen proviand in een supermarkt in Grado.
Dan moeten we nog de berg op naar San Juan, mét extra kilo’s boodschappen in de tas. De albergue is al aardig vol en alleen voor Lisette is er nog een benedenbedje. We douchen, koken pasta met sla en kijken naar de one-man-show van de hospitalero Domingo, die buiten op een bankje uren bezig is met het inschrijven van de aanwezige pelgims: veel spanjaarden, een paar duitsers, een litouwer, een fransman, twee poolse vrouwen en tres holandesas y una mujer de belgica. Verder houdt Domingo de boel ook goed in het gareel: hier staan de schoenen, slaapzak op het bed, rugzak daar en als ik gedoucht heb krijg ik een zwabber in mijn handen gedrukt om de restjes water op te dweilen.
Benieuwd hoe goed we zo gaan slapen in de slaapzaal met 22 mensen ?.
Een rustige dag om mee te beginnen, want we kwamen immers na middernacht in Oviedo aan. Ontbijten, een stempel halen bij de kathedraal en dan kalmpjes 14 km naar Escamplero.
Na 5 km verlaten we de stad en lopen door mooi landelijk Asturias. Veel klimmen en dalen en het wordt heel warm. Regelmatig stoppen we even om ons te laven aan de inhoud van onze drinkbussen. (We gaan vlaams leren deze reis). Maar gemakkelijk waren ze eigenlijk niet, die 14 km.
We zijn vroeg in Escamplero, waar we na beraad tijdens een drankje kiezen voor privekamertjes boven de bar in plaats van voor de herberg. Douchen, kleren wassen en dan? Elle vindt de winkel van het dorp en geduldig wachten we op een bankje tot openingstijd.
2 mei 2016
20 graden, zonnig, veel wind
18 km
We staan om 7 uur op om in het centrum van Cee te ontbijten. Heel veel spanjaarden doen dat, zodat er al zeker 10 man in de bar zitten.
Het is weer een strak blauwe lucht. Zo helder zie je in Nederland alleen nog aan de kust. Van Cee ga je naar Corbution, direct de heuvels in met een heel pittige stijging.
30 april en 1 mei
Zonnig 20 graden
Gisteren gingen de dappere dodo’s samen verder. Marion gaat door naar Muxia, Ria loopt een stukje mee en voegt zich in Finistere weer bij ons. Na het ontbijt in San Martin vertrekken ze.
29 april 2016
21,2 km
Zonnig 16 graden
JA! We zijn in Santiago aangekomen. 348 km verder. Een hele zware camino, maar oooo wat mooi. Een om nooit meer te vergeten. Van harte gefeliciteerd Marion, Lambert en Ria met deze geweldige prestatie. Jullie hebben het toch maar gedaan!
28 april 2016
29,3 km (!)
Zonnig , 22 graden
Het is wat afstand betreft de verste afstand. 29,3 km volgens de GPS van Marion in plaats van 27 zoals de camino paaltjes aangeven. We zijn dan ook moe aan het eind van de dag. Maar ook trots dat ook dat lukt en morgen hebben we nog 20 te doen. Net voor het eind zwikte Marion haar enkel om…..ik hoop dat het lukt morgen.
Zoals we gewend zijn, is Galicie nergens helemaal plat. Altijd zijn er de glooiende heuvels. Op weg naar Ribadiso zijn er een paar flinke kuitenbijters.
Marion en Ria passeren de oude brug bij Ribadiso.
Hier op de camino francais zijn er stalletjes onderweg, waar bewoners hun waar uitstallen. Hier hadden de bewoners behoefte aan een nieuw dak en konden we bananen en koekjes kopen.
Ria had al enkele dagen een blikje bier aan de buitenkant van haar rugzak. Tot haar verrassing viel dat eronderuit en het bier spoot eruit. Bij het eerste terrasje wordt dit in geuren en kleuren verteld.
In San Roman hebben we deze 6 dames voor het eerst ontmoet. Niet voorbereid, geen km getraind. Onbekend met het inpakken van de rugzak. En wie komen we weer tegen? De hele groep compleet. Dit hadden we niet verwacht. Zo zie je maar….ieder zijn camino.
Of wat denk je van dit echtpaar uit Argentinie? De eerste dag zagen we ze worstelen met een bagagekarretje. Dat gaat niet op de camino Primitivo. Ik heb ze bagagevervoer aangeraden en nu gaan ze fluitend hun weg. Overal waar we pauzeren zijn zij ook.
Het is vandaag zeer zonnig en we genieten van de strak blauwe lucht. De bladeren zie je per dag uitkomen en die frisse groene kleur is een lust voor het oog.
We lopen over kleine paadjes en rustige weggetjes evenwijdig aan de grote weg die naar Santiago gaat.
Nog even pauze bij het t shirt cafe bij Salceda. Het is een lange dag met veel terrasjes. Wat een verschil met de Primitivo… daar is bijna geen winkel of terrasje te bekennen. De eerste pauze hadden we na 2 uur in Arzua. We hadden toen 8,5 km afgelegd. Daarna 1,5 uur gelopen en vanmiddag nog 2 keer pauze na 1 uur. Elke keer ook wat eten en zo kun je het volhouden. Wat een kanjers zijn het!!!
Nog een laatste stukje door het bos richting Pedrouzo.
We slapen vandaag in een grote herberg Porto de Santiago. Nog 20 km te gaan…… Santiago we komen eraan.
27 april 2016
21,6 km
Droog 15 graden
Wat een gastvrije vrouw, Marife van de algemene herberg van As Seixas. In de avond hadden we zin in een wijntje en in de automaat bij de herberg zat natuurlijk geen wijn. Marion vraagt: vino tinto? En ja hoor die had ze wel voor ons. (Stttt niets tegen de andere pelgrims vertellen) Ook dat zijn van die mooie momenten.
De laatste dag van deze Primitivo is weer bijzonder mooi. Vanaf de herberg gaat het zo een 200 meter omhoog naar de top van Hospital das Seixas. We bereiken de windmolens die hier in de verte op de linkerheuvel te zien is.
En diezelfde stijging weer naar beneden. We kunnen rustig met kleine pasjes door blijven lopen zonder buiten adem te komen. Wel heb ik vandaag “papbenen”. Dan lijkt het net of de ene been niet voor de ander komt. Dit gebeurt me wel vaker…een dag er tussen. Meestal loop je dan de andere dag weer op vleugels…
Hier is het nog steeds erg afgelegen. Sinds Lugo (en toen was het zondag) geen winkel te zien. We hadden ontbijt en een kleine lunch uit de automaat gehaald en dachten dat er ook geen bar zou zijn voor Melide. We rusten even in een bushokje…Na 2 uur lopen vonden we toch een bar in Vilamor, waar we een welverdiende pauze hadden.
Vanaf Melide sluiten we aan op de camino francais. Er zijn veel mensen onderweg. Vlak na Melide bezoeken we het kleine kerkje Santa Maria met oude fresco’s. Ook krijgen we hier een stempel. Zo lukt het ons 2 stempels per dag te krijgen. Belangrijk voor de Compostela….de laatste 100 km 2 stempels per dag.
We lopen door eucalyptusbossen. Die verspreiden een heerlijke geur. Deze bomen worden gebruikt voor papierwinning en worden gebruikt voor meubels. De jonge bladeren verspreiden de eucalyptus geuren. We passeren ook een brug van grote stenen over de snel stromende riviertjes.
Vlakbij onze eindbestemming drinken we ons etappebiertje op de verjaardag van onze koning Willem Alexander. Ria heeft speciaal haar oranje t shirt aangetrokken.
Een grote bier heet dat…. cerveza con lemon is mijn favoriet. En dat smaakt heerlijk.
Nog 47 km te gaan. Morgen naar Pedrouzo.
26 april 2016
15 km
Droog zonnig 17 graden
In de herberg O Candido in Gutin San Roman staat het ontbijt al klaar. Deze dag hebben we nog een kortere etappe, omdat de eerste herberg erna op 12 km verder ligt. Dan kies ik voor 15 km.
We vertrekken om 8.30 uur uit deze gastvrije, mooi gelegen herberg.
Lees verder Dag 13 camino Primitivo Gutin San Roman – As Seixas
25 april 2016
19 km
Tot 12 uur mist koel weer, later zon 22 graden
Tot mijn grote verrassing heb ik geen last van de schrammen en van mijn enkel. Jacobus zorgt weer goed voor ons. Gisteren alle stekels van de bramenstruiken uit mijn arm gehaald en mijn enkel gekoeld en Reiki gegeven…..(eerste hulp voor pelgrims, altijd bij de hand)
De herberg Roots&Boots kan ik helaas niet aanbevelen. Wel een 2 persoonskamer, maar ontzettend krakende en piepende bedden. Jammer!
We vertrekken over de oude Ponte Romana, direct voor de herberg.
Snel bereiken we de 100 km grens. Deze mijlpaal hebben we toch maar gehaald. Alvast een felicitatie waard. De rest gaat ons vast lukken. We gaan ervoor!
Het is wederom een mooie route langs wat rustige autowegen, boerenweggetjes en over bospaadjes.
Deze keer loop ik gewoon door de modder en klim geen muurtje op de modder te ontwijken 🙂
Als om 12 uur de zon doorbreekt ziet het er toch even mooier uit. Het is dan zo een 15 graden. Voor mij tijd voor de korte broek.
Ontmoetingen op de camino. Een oude man van 93 die een wandeling maakt. Of een praatje maken met een boer die trots zijn land laat zien. Het zijn echt de kleine dingen die een camino zo ontroerend mooi maken. Of wat denk je van het gezang van een zwartkop (vogel) 1 meter boven je hoofd.
Als je alleen maar denkt aan wandelen, eten, drinken, rusten en slapen, dan komen die gedachten en gevoelens vanzelf en dan zie je die kleine dingen.
Voor 14 uur komen we bij de herberg aan. Een hartelijke warme ontvangst in herberg O Candido. Na 19 km zijn we helemaal niet moe en kunnen buiten in de zon helemaal ontspannen. Er is zelfs een hangmat bij! Bij de entree van O Candido is deze muurschildering gemaakt.
24 april 2016
24,9 km
Zonnig 20 graden
Vandaag willen we op tijd in Lugo zijn en we staan om 6.30 uur op. Omdat er nog 4 andere pelgrims uit Portugal waren, hadden we onze spullen in de keuken gezet om geen lawaai te maken. Zo waren we al vroeg in de bar voor ons ontbijt.
Met de zon in de rug gaan we op weg naar Lugo. Mooi die schaduwen. Elke pelgrim gelijk. Met zijn eigen doel op weg. Geen onderscheid in leeftijd, in grote, in rangen en standen.
23 april 2016
10,6 km
Bewolkt, flinke bui
Een rustig dagje vandaag. Even uitrusten van de wandeling, die we gisteren “pelgrims-mishandeling” noemden. Ook fijn voor Lambert, zodat hij rustig kan starten.
Volgens de km paal vlakbij Cadavo nog 135 km te gaan naar Santiago. We hopen daar op vrijdag aan te komen. Het zwaarste deel van de Primitivo is achter de rug. We zien het vol vertrouwen zitten….
Lees verder Dag 10 Camino Primitivo Cadavo Baleiro – Castroverde
22 april 2016
27 km
Droog, half bewolkt 4-18 graden
Vanochtend kwam de taxi voor het bagagevervoer om 7.45. Lambert had zijn rugzak ingepakt en klaargezet om mee te nemen. Lambert wil een dag rust nemen en mag tot mijn verrassing met de taxi mee. Een camino kadootje voor deze dag. Een mooi begin.
Wat nou…. het wordt een eenvoudige wandeling. Vandaag hebben we in totaal 1000 meter stijging gehad en 900 daling. Heftig!!
Direct vanaf Fonsegrada begint de stijging. Het zijn allemaal kleine onverharde paadjes, met prachtige uitzichten.
Ze zijn aangelegd boven de grote weg en we gaan op weg naar de eerste bij Montouto. De oude pelgrimsherberg op 1000 meter.
Daarna begint de daling naar 700 meter over een bospad. Hier en daar zijn de weggetjes watervallen en moeten we elkaar helpen om erover te komen. Het is zo mooi hier. Ondanks de heftige klimmen genieten we voor 10!
Wat is het dan fijn een bar te vinden waar je even kunt pauzeren. Hier in de bar van Paradavella is het goed toeven. Volgens mijn boekje zitten we dan op 10,8 km. De GPS van Marion geeft al 13 km aan. Dit belooft wat.
Daarna begint de hele zware stijging van 5 km met stukken van 30 %. Dat is echt heel veel! Je moet dan haast op je tenen naar boven lopen.
Nog steeds ligt ver beneden ons de autoweg en de paadjes liggen hoog tegen de bergranden.
Boven op de top van Alto de Fontaneiro zijn we helemaal uitgeput. Tijd voor een selfie.
Daarna is het nog 5 km naar Cadavo. Volgens het boekje slechts kleine stijgingen over een rustig pad. We kunnen zeggen ….het stijgt echt nog wel. Achter de horizon ligt de herberg. Pfff we zijn er bijna. Wat een mooie prachtdag…een kuitenbijter.
Deze tekst kreeg ik zojuist van Marion en Ria: horend bij deze foto.
I am so happy….
En wij zijn so happy met jou. CARPE DIEM. Elke dag maak je er wat moois van 🙂 Hartelijke dank Jonneke en Rietje.
Nou daar word ik toch weer Happy van! Ontroerd zefs.
Morgen een rustdag van 8 km…..
21 april 2016
21 km
Half bewolkt 10 graden
Onze lieve hospitalero (we noemen haar Maria) is heel stellig. Het ontbijt is om 8 uur en niet eerder. Want het is helemaal plat vanaf hier. Todo llano, zoals ze dat hier in Spanje noemen.
We nemen afscheid van onze lieve stralende Maria. Een herberg waar ik graag terugkom. Albergue Juvenile de Castro voor de facebook lezers.
Het is droog en de mist hangt weer in de dalen. Elke stap geeft een ander uitzicht.
Een zondagmiddag wandelingetje? Nou vergeet het maar.
We stijgen eerst langzaam tot 700 meter en daarna naar 1100 meter de windmolens van Alto do Acebo.
En hier begint Galicia. Pelgrims hebben met stenen een grens aangegeven. Deze steen staat op de grens.
Tot onze verrassing vinden we een bar die open is! Op de top Alto del Acebo is een bar open uit vervlogen tijd. Deze barman heeft zelf camino’s gelopen van 2008 tot 2012. Even warm een kopje koffie drinken. Hier boven op 1100 meter is het heel koud.
Daarna begint de echte zondagmiddag wandeling met glooiende met brem begroeide paadjes.
Echt makkelijk is het niet…dat kunnen we op de Primitivo vergeten. Marion en Ria klauteren naar boven.
De camino ligt langs de autoroute , maar er ligt een prachtig pad. (Zoals bij het Pieterpad)
Moeten we deze stijgingen gaan doen? …Even beren op de weg zetten. Doen we die? Ja wij kunnen de beren aan! Maar nee hoor, het pad buigt linksaf en leidt ons naar Fonsagrada.
1 km voor het einde is er de stijging naar Fonsagrada, die je hier in de verte ziet liggen.
We overnachten in Albergue Os Chaos. Een prima nieuwe herberg direct aan het begin van het dorp.
En…..vlak nadat we binnen zijn krijgen we regen.. met dank aan Jacobus, die heeft weer goed voor ons gezorgd.
Dat hebben we weer verdiend, ons etappebiertje.
20 april 2016
30 (!) Km
Droog, laatste uur regen
De herberg van Berducedo Camin Antiquo had ons een bed inclusief ontbijt verkocht. Dan denk je ontbijt….maar het waren alleen koekjes. Ook een onpersoonlijke ontvangst waardoor ik heb besloten niet meer naar deze herberg te gaan.
19 april 2016
25 (!) Km
Droog
De weersvoorspelling voor vandaag was heel slecht. We worden wakker en het is droog! Wauw….dat betekent dat we Hospitales gaan lopen.
18 april
17,2 km
Zonnig, koud in de ochtend, 18 graden middag
Tineo ligt in een dal op 700 meter en we gingen direct stijgen naar 900 meter. De zon schijnt en geeft met het vroege ochtendlicht een mooi beeld van Tineo.
Alexandro uit Venezuela en Henrique en Jose lopen al een aantal dagen met ons mee. Die hebben een hoog tempo en lopen ons voorbij. Meestal zien we ze weer bij de volgende herberg, maar nu zijn ze er niet. Alexandro hebben we vanmiddag nog gezien in Campiello. Hij ging nu nog op pad over Hospitales. Dat bewaren we voor morgen…..
Het is wondermooi! We lopen langs de bergrand in de zon en in de nog koude wind met een prachtig uitzicht.
Na de stijging dalen we terug naar 600 meter. Hier is het erg koud en dragen we zelfs de warme jassen.
Vlak voor de herberg van Borres hebben we nog een klein klimmetje.
Na een paar regendagen is het wel heel aangenaam om het etappebiertje in de zon voor El Bario te nuttigen! Dat is genieten.
De herberg van Borres telt 16 bedden. Aan het einde van de middag kwamen er 3 Roemeense vrouwen bij. Die hadden vandaag 38 (!!) Km gelopen.En nog later 3 nieuwe spanjaarden. Ook dat is camino… ontmoeten, delen en weer afscheid nemen.
Deze herberg ligt aan het begin van de Hospitales route. We zijn er klaar voor. Spannend is het ook….als het mistig is, moeten we de plannen veranderen…Dan is het te gevaarlijk en kun je de weg kwijtraken.
Gisteren zei de eigenaar van Palacio Meres dat alle pijlen zijn vernieuwd op Hospitales. We gaan ervoor en zien ernaar uit.
17 april 2016, 4 graden
22 km
Regen
In de herberg La Campa in Salas heeft de hospitalero alles in huis voor een goed ontbijt. Koffie, thee, muesli, melk. Alles wat een pelgrimshart begeert. Zo kunnen we met een goed gevoel aan de dag beginnen.
We stijgen vandaag van 300 naar 800 meter in de stromende regen….
16 april
20 km
Regen!
Het is heel koud in de herberg van San Juan de Villapenada. We worden maar niet warm en gaan al om 9 uur slapen. Toch hadden we deze herberg niet willen missen. De gastvrijheid van Dominico was super. We ontbijten in de herberg en gaan om 8 uur de deur uit voor de nieuwe etappe met grote uitdagingen.
Lees verder Dag 3 Camino Primitivo San Juan Villapenada – Salas
