Alle berichten van Mieke Schrieks

Dagwandeling Posbank Dieren – Velp

16 juli 2016

15 km

Bewolkt, droog 20 graden

En vandaag was het de beurt van de wandelaars van het najaar. De wandelaars van de camino portugues en van de camino ingles kwamen kennis maken met elkaar en met Ria. Ria gaat in september de camino portugues begeleiden. Ook waren vandaag Gert Jan en Ada aanwezig. Die lopen vanaf St. Jean Pied de Port.

Op de Posbank….


We vertrekken om 11 uur vanaf station Dieren. Zo heeft ook Francis uit Walcheren tijd genoeg om met de trein te komen. We gaan door diverse beukenlaantjes naar de top van de Carolinaberg. Wij voelen ons heel klein bij die immense stammen.


Even uitblazen bij de top. Ja, hier zijn het forse stijgingen en dat voel je. Sommigen  zijn net begonnen met trainen, anderen hebben al genoeg km in de benen. Maar heuvels in Nederland dat is toch even wat anders.


Vandaar af gaan we door een beukenlaan naar de Prins Willemberg. De weg door de Onzalige bossen leggen we klimmend en dalend af.


Zo komen we boven op de Posbank aan voor een welverdiende pauze.


De hei staat nog net niet in bloei. De boerenwormkruid en de Jacobskruiskruid wel en geven een mooi contrast met de heuvelachtige achtergrond.


Vanaf de Posbank heb je kronkelpaadjes langs de heide. Het is weer een mooie wandeldag met prima temperatuur.



Dan lopen we door het erosiedal van de Beekhuizerbeek. Reusachtige bomen omranden de beek.



Om 15.45 uur komen we bij het station van Velp aan. Relaxed reizen met trein. Zo kun je alvast uitrusten. 

Medewandelaars, dank voor het fijne gezelschap en alvast “Buen camino”.

Dag 4 Kroegjeswandeling Epen – Vijlen

15 juli 2016

23 km

Half bewolkt 20 graden.

Deze ochtend is het ook bewolkt, maar we hebben wederom geluk. Droog en een prima wandeltemperatuur.

We lopen even langs de bakker voor wat brood en gaan daarna door de weilanden langs de Geul.Het is te zien dat het de laatste maand erg nat is geweest. De oevers zijn ver uitgesleten door het water dat er door is gespoeld.

We gaan dan door Mechelen waar we afscheid nemen van Gea. Die loopt direct naar Vijlen. Eerst nog even een groepsfoto.


Er volgt een mooie route naar de Gulpenerberg. Daarna lijkt de beschrijving niet te kloppen . We komen een heel eind ten zuiden van Gulpen uit. Ook vorig jaar in december hebben we hier lopen zoeken. We hebben er geen probleem mee en genieten van de mooie natuur.

​Cypressen op de horizon? Later blijken het coniferen te zijn. Dit zien we als we aan de overkant van het dal via Wahlwiller en Nijswiller naar Vijlen teruglopen.


Deze dag kent vele langdurige stijgingen en snelle dalingen. Zowel Gert Jan  als Ada en Toos laten zien dat ze deze wandeling goed aankunnen. Op naar de camino van september.


Het waren super dagen! Dank aan de Bed&Breakfast Agenkirk in Vlijmen, Oud Holset en de Smidse in Epen.Prima herbergen met uitstekende maaltijd in een gastvrije accomodatie. En natuurlijk aan Gea, Gert Jan, Ada en Toos voor het prettige gezelschap.

Dag 3 Kroegjeswandeling Holset – Epen

14 juli 2016

18 km

Droog half bewolkt 17 graden

Vandaag loopt het toch weer anders dan gedacht. We lezen de route vanaf Holset met 2 personen….. en toch komen we niet op de juiste plaats op de Epenerbaan.


We volgen de aanwijzing. In een bocht naar rechts ziet u een veldweggetje naar links. Dat steeds maar rechtdoor blijven volgen. We zouden het kruis ter nagedachtenis aan de Russische soldaten moeten vinden bij een t kruising. Niet dus. Gelukkig heb ik een gedetailleerde kaart en zo gaan we richting Sippenacken. Groot is onze verbazing wanneer we het monument plotseling wel vinden.


We pakken de route weer op en gaan zo over de golfbaan Mergelhoof en volgen hier Sentier 58.

We hebben pauze op het terras bij het restaurant van de golfclub en genieten van het uitzicht.


Het is prachtig hier net over de Belgische grens. Omdat we de route vanaf Sippenacken al gelopen hebben besluiten we langs de Geul richting Ter Gracht te gaan.

Het dreigt ook nu te gaan regenen. Een keer vallen er dikke druppels. Er steekt dan een koude wind op, maar het valt weer mee! Wel geeft dit weer van die schitterende donkere wolken.


Nu zijn we wel heel dicht bij Epen en we hebben nog tijd. Dan kiezen we voor een extra lus via Terziet. Heel mooi is het stuk  langs Stekeltjes door de weilanden.


Zo komen we om 16.15 uur aan bij Herberg de Smidse. Een terrasje in de zon. Dat hebben we verdiend! Het is hier in het Limburgse land voortdurend stijgen en dalen.

Dag 2 Kroegjeswandeling Vijlen – Holset

13 juli 2016

Meest droog 17 graden, half bewolkt

Dit limburgse landschap is mooier als het droog is.. e vorige keren hadden we regen en dan is het nu extra genieten. 

Van Vijlen af gaan we naar het zuiden door bossen. De routebeschrijving is herzien door Yvonne Cox van Agenkirk en Gert Jan leest de route. Zo vinden we deze keer de weg. 


Op een gegeven moment volgen we een heel kronkelig paadje door het bos op zoek naar een vreemde boom. Is dit de vreemde boom? Hij is wel heel apart…


Maar we moesten toch deze boom hebben. Hierna gingen we linksaf.


Bij het schitterend gelegen restaurant het Hijgend Hert hebben we pauze na ongeveer 5 km.


Via een pad langs de Belgische grens komen we bij grenspaal 4 uit. 


We boffen met het weer! De voorspelde regen komt pas als we in Holset zijn. Tussen de middag worden we verrast door de zon en dan is het gelijk lekker.


Dan gaan we naar het 3 landenpunt. Het hoogste punt van Nederland op 375 meter hoogte. Stevige klimmen vandaag. En dat voor Nederland.Heel toevallig kunnen we genieten van zang en een orkest.


Langs de duitse grens vervolgen we onze weg langs Vaals. Ook hier mooie vergezichten.


Langs kasteel Vaalsbroek en een landelijke binnenweg gaan we naar Holset net voor de ergste bui en met een etappebiertje

Dag 1 Kroegjeswandeling Vijlen

12 juni 2016

14 km

Van Vijlen naar Sippenacken (Belgie) en terug

Hier in het zuid limburgse land is het een heel anders stukje Nederland. Heuvels! Een prima gebied om te trainen voor een camino of omdat je het hier zo mooi vindt.

We zijn er allemaal om 12 uur, zodat we na de lunch nog een wandeling kunnen maken. Direct naar het zuiden.


Vijlen ligt op een ware heuvel en om naar  Sippenacken te gaan passeer je het Vijlenerbos via het Geuldal. Eerst naar het dal ten zuiden van Vijlen en dan weer omhoog. Een pittige stijging en een mooie training voor Gert-Jan, Ada, Gea en Toos.


Gert Jan, Ada en Toos gaan komende september mee van St. Jean Pied de Port en Gea is bekend met de camino van Santiago naar Finistere.


Helaas zijn de bars in Sippenacken op dinsdag dicht…Ook in de zomer. Daarom gingen we terug langs een camping bij de Cottesergroeve voor een pauze. Aan de kanten van een holle weg vinden we een dassenburcht. Nieuwsgierig kijken we of er iemand thuis is…


Aan weerszijden mooie uitzichten


Over smalle paadjes


Terug naar Vijlen


Vlak bij Vijlen lijkt een bui ons op te wachten. We hebben geluk….slechts een paar druppels als we er zijn…


Nog even de laatste stijging naar Vijlen en dan het etappebiertje. Verdiend!

Dag 14 van Jan Camino Portugues 2

Santiago
Zonnig, 28 gradenPension: Da Estrela in Santiago
“Alle pelgrims keer weer huistoe, elke swerwer kom weer tuis”… (Amanda Strydom – Pelgrimslied)

De meeste van ons blijven nog twee dagen in Santiago en Wim vertrekt vanavond naar Porto om nog enkele dagen de stad te bezoeken.

We hebben het geluk om tweemaal de ceremonie met de Botafumeiro mee te maken. Doorgaans gaat dit enkel door op vrijdagavond, op kerkelijke feestdagen en bij speciale gebeurtenissen. Om een goed plaatsje te hebben zitten we reeds anderhalf uur op voorhand helemaal vooraan klaar in de kathedraal.

Anderhalf uur voor de dienst wachten we reeds in de kathedraal

En jawel: de Botafumeiro
De Botafumeiro in Santiago is het grootste wierookvat ter wereld. Volgens overlevering dient de Botafumeiro om de lucht in de kathedraal te zuiveren van onreinheden en onwelriekende geuren van de pelgrims… 🙂

De obligate foto in Hospederia San Martin Pinario
Voor al onze intenties, en ook voor die van u beste lezers, kopen we kaarsen en ontsteken we die in de Sint-Fanciscuskerk in Santiago. Het is opmerkelijk stil nadien. 

Voor jullie intenties brandt een kaarsje in Santiago…
We gaan allen Wim uitzwaaien in het busstation wanneer hij vertrekt naar Porto. Nadien is het terug erg stil in de groep.

Wim vertrekt naar Porto; afscheid…

De dag is oud en moe; Santiago in het avondlicht…
Ik wil hierbij een speciaal woord van dank richten aan m’n lieve medepelgrims; Elke, Linda Josephine, Wendelien en Wim. Ik heb een groot respect voor jullie en voor de manier waarop jullie deze pelgrimstocht hebben gelopen. Ik heb erg genoten van onze ervaringen. En ik hoop dat onze gemeenschappelijke ervaringen jullie verdere leven een beetje extra kleur geven. 

Een speciaal woord van dank voor Mieke die met haar organisatie ‘Reizen in Balans’ deze pelgrimstocht mogelijk maakte en mij de kans bood om zoveel schoonheid te ervaren.

Ik was bij deze Camino slechts een interim-gids. Door omstandigheden kon Anita van Nuland (die ik ken omdat ze meeliep op de Camino del Norte) deze Camino niet leiden. Van hieruit wens ik haar het allerbeste toe en een grenzeloos vertrouwen!

“Vertrouwen is de vogel die het licht voelt, en zingt als de dageraad nog donker is.” (Tagore).
We zijn allen pelgrims, ook u beste lezer, en ik wens jullie verder een goeie reis in dit leven.

“Alle pelgrims keer weer huistoe, elke swerwer kom weer tuis”… (Amanda Strydom – Pelgrimslied)

Jan

Dag 13 van Jan Camino Portugues 2

A Picaraña – Santiago: 15 km

Bewolkt, 23 graden
Pension: Da Estrela in Santiago

Vandaag maken m’n medepelgrims de blog… een les in loslaten, ook voor mij! 🙂

“Zodra je de essentie van stilte ontdekt begrijp je de waarde van woorden”… En daarom, aan iedereen veel leesplezier! 

Jan

Josephine:

Dank: aan Wendelien, Wim, Linda, en Elke voor het ” fijne” gezelschap tijdens onze camino. Dank: aan Jan (begeleider) je maakte voor mij deze camino “speciaal”, je inzet en enthousiasme hebben me diep geraakt. Gr. Josephine

Wendelien:

Vandaag is het een bijzondere dag: we lopen de laatste dag van de Camino Portugese naar Santiago. Een tweede bijzonderheid is dat Jan, onze warme en fijngevoelige gids op deze reis, juist vandaag zijn 55ste verjaardag viert. We zingen hem bij het ontbijt luidkeels toe, maar het is al gauw duidelijk dat de verjaardags zoenen hem beter bevallen. Er is afgesproken dat wij vandaag de laatste weblog verzorgen. Na ons vertrek om 7:40 uur werd al gauw duidelijk dat wij nog niet gewend waren aan deze nieuwe taak. Maakte Jan elke dag bij vertrek een foto, wij komen er nu na 1 km pas achter dat deze foto nog niet is gemaakt. Dus midden op de weg dit snel ingehaald. En ja: eindelijk na 14 dagen staat Jan er ook bij.

De weg wordt grotendeels in stilte afgelegd . Ieder van ons is deze reis gestart met een eigen rugzak: zowel letterlijk als figuurlijk. Gedurende de wandeldagen is deze inhoud langzaam maar zeker veranderd. Ook hier weer zowel letterlijk als figuurlijk.

Het einddoel Santiago is natuurlijk iets waar je naar streeft en naar toeleeft, maar zoals we bij de start van onze tocht van Eckehart Tolle hebben gelezen: de wijze waarop wij samen deze weg zijn gegaan is minstens zo waardevol. 

Het is voor mij zelf moeilijk om in woorden weer te geven wat deze reis mij heeft gedaan. Het is een heel bijzondere levenservaring, waarbij gevoelens en emoties voor mij de boventoon vormen. Het is een levensles, waarvan de inhoud voor iedere pelgrim anders zal zijn. Echter het zaadje dat tot kiemen is gekomen zal ons de rest van ons leven blijven voeden.

Ik voel mij bevoorrecht en ben dankbaar dat ik deze Camino Portugese met jullie heb mogen lopen. 

BLIJF LOPEN 

Blijf lopen

Al ga je nergens heen 

Probeer niet in de verte te zien 

Daarvoor zijn we niet gemaakt 

Blijf in beweging in jezelf

Maar pas op!

Angst wijst je een pad

Laat het links liggen 

Liefde is in essentie niet op iemand gericht.

Het meest bevredigende werk heeft geen doel

Kon ik mijn slimheid maar opgeven. Dat zou nog eens slim zijn! Rumi ( 1207 – 1273)

Linda:

Hoe snel je ook loopt, je schaduw houd je gemakkelijk bij en loopt soms zelfs voorop. 
Deze spreuk kwam ik tegen in logboek van Pelgrim.
Na 13 dagen wandelen met Frans in mijn schaduw heb ik Santiago bereikt.
Wim, Wendelien, Josephine, Elke en Jan bedankt voor de ruimte die ik heb gekregen om mijn weg te lopen en dit met jullie te delen. Iedereen had zijn eigen reden om deze camino te lopen. 
Door de eenvoud en schoonheid tijdens de wandeling kan je goed nadenken over het leven en hopelijk beginnen aan nieuwe weg. 
Linda
Wim:



Vrijdag 2 juli 2016 is/was de laatste dag wandelen van de Camino Portugues samen met Jan als begeleider. En dan is het de gebruikelijke vraag of ieder een stukje wil schrijven op de blog van “in balans op weg”, die dagelijks door hem werd verzorgd.
Mijn “mede-Caminogangers” heb ik voor de eerste maal ontmoet in Porto, waar we kennis maakten met Wendelien, Linda, Josephine en Elke. 
Het is altijd verbazingwekkend hoe men in een korte tijd elkaar leert kennen, en naar elkaar toe “groeit”, en dan zowel de vreugdevolle momenten maar tenslotte ook de verdrietige dingen wil delen. Daarom was ook mijn tweede Camino (opnieuw) een unieke ervaring, samen met hen, die ik de rest van mijn leven nooit meer zal vergeten.
Ook voor hen in de toekomst: Buen Camino !
Elke:
Thuis heb je een spiegel, waar je, als je ervoor kiest, voor gaat staan of juist niet. Die keuze heb je.
De Camino was mijn constante spiegel, die mij dwong om mezelf recht in de ogen aan te kijken.
En dat was soms heel moeilijk.
En dan is er de andere kant van de Camino, de warmte, de hartelijkheid, de prachtige natuur, de intense beleving.
De Camino is geen wandeling, het is een op weg zijn naar jezelf..
Dank voor de hartelijke begeleiding!!

Dag 12 van Jan Carracedo – A Picarana

1 juli 2016

Carracedo – A Picaraña: 25 km
Bewolkt, 22 graden
Pension Glorioso
Het ziet ernaar uit dat dit mijn eerste Camino wordt zonder regen. Ook morgen en de volgende week voorspellen ze zon. 

Bedankt Linda, Wim, Elke, Wendelien en Josephine. Het was een voorrecht jullie gids te mogen zijn..Morgen is het aan jullie en maken jullie de blog.


Alle woorden zijn onderweg verstomd. We stappen in stilte naar Santiago. Daarom enkel wat sfeerbeelden en een Zuid-Afrikaans lied…
Amanda Strydom – Pelgrimsgebed

Vader God U ken my naam

My binnegoed en buitestaan

My grootpraat en my klein verdriet

My vashou aan als wat verskiet.
U ken my vrese en my hoop

Die pad wat ek so kaalvoet loop

Die pad het U lankal berei

U maak die pad gelyk vir my.
Alle pelgrims keer weer huistoe

Elke swerwer kom weer tuis

Ek verdwaal steeds op U grootpad

Soekend na U boardinghuis.
Moeder God U ken my waan

My ego en my regopstaan

Die drake waarteen ek bly veg

U wys my altyd weer die weg.
U het my met U lig geseën

Die lig strooi ek op iedereen

Net U weet hoe my toekoms lyk

Ek het niks, U maak my ryk.
Alle perlgrims keer weer huistoe

Elke swerwer kom weer tuis

Ek verdwaal steeds op U grootpad

Soekend na U boardinghuis.
Klik hier om het lied af te spelen

Dag 13 camino Portugues Padron – Santiago

1 juli 2016

24 km

Bewolkt 22 graden
Yes! We hebben het gehaald. 245 km, 300.000 stappen. Elke stap zelf gezet. Alle gedachten, emoties zijn langs gekomen. En ik…ik ben de gelukkige, ik heb deze kanjers mogen begeleiden. Gefeliciteerd allemaal.

Vanochtend was het spannend. Joke had slecht geslapen. Femmy had toch een nieuwe blaar op de andere voet.Gaat het lukken vandaag??

We ontbijten om 6.45 in een bar die al om 6 uur open is.

We genieten van onze laatste dag. De laatste stappen op weg naar Santiago. Nog nagenieten van de camino en van het Galicische landschap. 

We hebben het echt samen gedaan. Alle voeten van ons 6-en. Verhalen gedeeld, samen oplopen, elkaar leren kennen, elkaar steunen in moeilijke momenten. Allemaal stuk voor stuk mooie mensen, ieder met zijn eigen geschiedenis.

Bij Eric is het even” boven het hoofd ” gegroeid.

En dan nog minder dan 10 km. We gaan ervoor.

We kiezen voor de nieuwe route vanaf Milladoiro.Heel in de verte zie je vanaf deze kant de kathedraal.

 Een landelijke route over bospaadjes. Nog even van de landelijke rust genieten.

Het venijn zit in de staart. We waren naar Milladoiro 240 meter zeer geleidelijk gestegen. Vanaf Milladoiro daalt het naar de rivier en daarna weer voortdurend stijgen naar de kathedraal. Een flinke afstand vandaag 24 km, en na 2 keer 2 uur lopen met elk een pauze, hebben we nu ook in de stad nog even behoefte aan rust.

Wat zijn we blij en trots dat we er zijn! Onze camino zit erop. Bedankt Janna, Eric, Riet, Joke en Femmy! Ik heb een geweldige tijd gehad.

En.. .als kers op de taart… De Butafumeiro

Dag 11 van Jan Portela – O Cruceiro

30 juni 2016

Portela – O Cruceiro: 19 km
Eerst bewolkt en mistig, nadien warm en zonnig: 22 graden
Hostel: Parrilla Antonio, O Cruceiro 
Gisteravond verbroederden we in de herberg van Sergio met zeven Portugezen, allen collega’s bij de Portugese marine. Ondanks de taalproblemen voeren we een hartelijke conversatie. Ze hebben hun eigen wijn meegebracht die we dan ook moeten proeven. Naast mij zit een oude, fiere vader wiens zoon ook meestapt. Zijn Portugese buurman kent enkele woordjes Frans en die zorgt voor de vertaling. Vandaag komen we deze groep nog tweemaal tegen. 

We passeren vandaag ‘Caldas de Reis’, een stadje met Romeinse roots. Het ligt dan ook op een Romeinse Heirweg. In Caldas de Reis genieten we van een helend voetbad in de warmwaterbronnen.

Waterpret in Caldas de Reis

Onvervaard!
Langzaam komen we in de buurt van Santiago. Een enkeling durft al eens luidop te dromen over de nakende glorieuze aankomst op het grote plein voor de kathedraal. 
Maar onderschat een Camino niet. Ondanks de mooie plaatjes, de gracieuze natuur en de alom tegenwoordige zon, blijft het een hele prestatie. Naast het fysieke aspect, de talrijke heuvels, het vroege opstaan, het slapen in slaapzalen in stapelbedden met snurkende pelgrims, boven, naast of onder je, kan het mentaal soms ook wel eens zwaar zijn.
Je wordt getriggerd om je grenzen te leren kennen en om die te bewaken. Je bent niet alleen en bepaalt mee de groepsdynamiek. Maar evenzeer blijkt de groep soms ook een vangnet te zijn voor moeilijke momenten, al is het soms door een onuitgesproken teken van herkenning, een blik, een ondersteunend woord.
Ik voel me een bevoorrechte getuige en met grote dankbaarheid ondersteun ik dit gebeuren… Weliswaar begeleid door m’n vijf medepelgrims/gidsen!
Ik ben ervan overtuigd dat ook het thuisfront van deze vijf pelgrims deze veranderingen zullen opmerken. 

Dag 12 camino portugues Caldas de Reis – Padron

30 juni 2016

19 km

Bewolkt later zonnig 25 graden

Het was nog maar 12 graden toen we na het ontbijt om 7.45 uur de deur uit gingen. Toch niet zo koud en we gingen dan ook in korte broek en t shirt.

Vlak bij de algemene herberg van Caldas de Reis passeren we een brug.


En boven in de nok van een kerkje houdt Jacobus de wacht.


De zon probeert door de wolken heen te komen als we vlak na Redondela onder een snelweg door lopen. Immense palen staan in het dal voor de hoger gelegen weg.


Vandaag zijn er meer hoogteverschillen over onverharde wegen door bossen met hier en daar een plas water waar we ook omheen kunnen.


Stop na 50 meter? Geen sprake van. Wij laten ons niet zomaar stoppen. Ook als we moe zijn of last hebben van de warmte gaan we door. Of als het anders loopt dan gedacht, zoals vandaag….zie verder.


Het kerkje van Sta Marina.

Bij een schooltje in Cortinas staan in allerlei talen de berichtjes “Buen Camino” . Ook hier in het Joods. Een paar jaar geleden was ik daar ook en werd uitgenodigd binnen te komen. Samen met de kinderen van de school op de foto. Die worden op face book geplaatst en de leraar vertelt over het land van herkomst. Een mooi project.


De route loopt ook hoog boven een snelweg over een smal paadje.


Vandaag waren er veel groepen op pad. Politie, een groep Canadeze vrouwen, scouting etc. Erg leuk om te zien dat de meesten ontspannen liepen met de “camino smile” 


Het loopt anders…. Ik  had gedacht in Herbon bij het Monasterio te gaan slapen. Hier kunnen we niet reserveren en dus gingen we op de bonne fooi. Ook de bagage van Riet, Joke en Femmy laat ik daar naar toe komen.Het was een heel mooi paadje naar een rivier toe.


We waren goed op tijd en tot onze verrassing kwam daar ook net de bagage aan. Nu blijkt dat je er niet mag slapen als je je rugzak niet zelf draagt. Ook mijn argumenten dat we alles vanaf Porto hebben gelopen en dat bagagevervoer vanwege de leeftijd nodig was, mocht niet baten. We mochten niet blijven. Geen nood…. de taxi wacht even en zorgt  voor een reservering in Padron. Ook brengt ze de bagage hier. Zo overnachten we onverwachts in Pension Le Jardin. Wat een camino engel. Maria van Santiago backpack expres. Onze complimenten !

Nog 24 km te gaan naar Santiago.

Dag 10 van Jan naar Portela

29 juni 2016

Cesantes – Portela: 28 km
Warm en zonnig: 25 graden
Albergue de Peregrinos de Barro – A Portela

Het is nog donker wanneer we starten. Langzaam zien we de zon boven de heuvels opkomen.

6 uur…

De adembenemende vergezichten van de baai worden niet door iedereen opgemerkt.

Picknick in een eucalyptusbos…

Ssssttt… hier groeien kiwi’s

Niet iedereen volgt geëffende paden…

Uiteindelijk worden het 28 lange kilometers. Niet de heuveltjes onderweg, maar de zon blijkt een hindernis te vormen.

Sergio!
We overnachten in de albergue van Portela waar Sergio vanuit z’n rolstoel de scepter zwaait en in de potten roert. Hij herkent me van vorige bezoeken. Misschien herinnert hij nog meer de vrouwen die ik begeleidde…?

We komen als eersten aan en kunnen onmiddellijk aan de slag: douchen, kledij wassen, rusten, … Ik kan m’n afspraken maken voor morgen (bagagevervoer, herberg boeken) en deze blog schrijven. Nog drie dagen te gaan.

En nog 53 kilometer tot Santiago!

Klik hier om de dagetappe te zien.

Dag 11 Camino Portugues Pontevedra – Caldas de Reis

29 juni 2016

23 km

Heerlijk wandelweer 25 graden

Jahoor! We slapen uit vanochtend, omdat we in het hostal niet kunnen ontbijten en de bakker pas om 7 uut wakker is. Wekker om 6.30 uur en dan voor een vers broodje met koffie en Chorros naar de bakker.


Om de stad Pontevedra uit te gaan naar het noorden komen we over deze grote, oude Romaanse brug.


Bij elke pijler is de Jacobsschelp te vinden.


De meeste paden zijn aan de westkant van de drukke weg naar Santiago over schaduwrijke weggetjes. Soms ook voorzichtig over de drukke weg. Hier willen we zo snel mogelijk over.


Ook door de bossen met af en toe een bruggetje. Op plaatsen, waar bij veel regen de weg overstroomt. 

We genieten enorm van deze dag. Het is aangenaam door de wind en de hitte is weg. In de ochtend 20 graden, oplopend tot 25. De km palen wijzen inmiddels nog 43 km aan en we voelen dat het gaat lukken. Nog 2 dagen nu. De camino leidt ons onder de schaduwrijke druivenstruiken.


Joke is op de goede weg.


Om 2 uur zijn we in Caldas de Reis en hebben ons etappe biertje verdiend.


Via de bronnen van Caldas gaan we naar onze herberg. O Cruceiro deze keer.

Dag 9 van Jan van O Porriño naar Cesantes

28 juni 2016
O Porriño – Cesantes: 20 km

Warm: 27 graden 

O Refuxio De la Jerezana
Elke morgen geraken we allen iets sneller gereed; de eerste dagen hadden de meesten nog een klein uurtje nodig om hun rugzak te pakken. 

image

Ongelofelijk; 15 minuten na het opstaan staat iedereen al welgezind buiten klaar!

We zijn blij om snel terug de stad te kunnen verlaten en om terug in de natuur te kunnen wandelen. Iedereen loopt meer en meer op eigen tempo en er wordt vaak ingetogen gestapt. Met de cadans van het stappen worden gedachten geordend en vindt het meeste na verloop van tijd wel een plaats…

image

image

“Reizen in Balans”… Linda balancerend met rugzak op één been…

image

Fenomenaal uitzicht, en toen werd het stil…

image

Morgen staat een stevige etappe op het programma en daarom vertrekken we morgenochtend reeds om 6 uur. We slapen er in één van mijn favoriete albergues te Portela. De hospitaleiro heeft zelf ook de bedevaart gelopen… in een rolstoel! Hij kookt zelf altijd een (h)eerlijke Gallicische maaltijd.

Dag 9 camino Portugues Porrino – Redondela

27 juni 2015
16 km
32 graden

Na de grootste hitte gingen we gisterenavond van ons hostal Louro de stad Porrini in.

image

We hadden zin in een pizza in plaats van een pelgrimsmenu. Nou die gaat er wel in dacht ik. En daarom neem ik een “grande”. Zo groot heb ik ze nog nooit gezien. Doorsnee… ik denk 40 cm. Niet dus. Zelfs voor mij teveel. Een doosje voor het restantje mee en zo had ik deze middag nog een lekkere lunch. Ondanks dat hij ook in plastic zat, hadden de mieren hem ook ontdekt 🙂 Die kon ik gelukkig nog wegpoetsen.

image

Hier in Spanje hebben we 1 uur tijdsverschil en nu staan we om 6 uur op in plaats van 5 uur.
Minder dan 100 km te gaan! Na Porrino wijst de camino paal 97,6 km aan. P.K. por kathedraal denk ik..:)

image

Zo in de ochtend is het 15 graden en is het genieten van de mooie omgeving en het warme ochtendlicht.

image

In Mos hebben we een koffiestop. Fijn dat de bar al open is.

image

De mede wandelaars krijgen een schelp en ze zijn er heel blij mee. En ik trots dat ze al zover gekomen zijn.

image

Al voor Mos begint een forse klim en die gaat direct na de bar verder. We lopen nog in de schaduw en het is goed te doen. We hebben een lekker tempo, zelfs omhoog. Bij de top staat dit mooie beeld. Wat kan ze beter niet zien, vragen we ons af.

image

We lopen door een mooi bosgebied. En hebben onze 2e pauze.

image

Vlak daarna gaat het steil naar beneden. Goed achterover hangen of zelfs zigzag naar beneden met kleine pasjes.

image

Zo heb je een prachtig uitzicht over het dal richting Redondela.

image

Na 13 uur is het echt te warm om te lopen. Wij zijn dan al op onze bestemming, Albergue El Camino, vlak bij de kerk.

Dag 7 van Jan naar Valenca

26 juni 2016
São Roque – Valença: 19 km

Zeer warm: 28 graden

Residencial Portas do Sol, Valença

We kunnen pas om 7 uur ontbijten, omdat de bakker dan pas verse broodjes brengt. We laten het ons welgevallen en starten vandaag daarom iets later. Het is tenslotte zondag en rustdag.

image

O Repouso do Peregrino

image

Het is een prachtige tocht vandaag temiddenin van de natuur. Ik deed diezelfde weg een maand geleden en toen was het echt zwaar ploeteren langs ondergelopen en slijkerige wegen. Een stuk weg is ondertussen volledig heraangelegd met riolering en al! Ik voel me vandaag een zondagskind.

image

Een Portugese boerin in haar beste ‘zondagse’ kleren…

Sssssttt… stiltegebied!

We stappen een tijdje langs de oude Romeinse Heirweg die diende voor snelle troepentransporten. Nu worden er pelgrims getransporteerd op weg naar Sint-Jacob-de-Compostela.

image

Ponte Romano de Rubiães (14de eeuw); bemerk de pelgrims…

We passeren enkele prachtige Romaanse bruggetjes. Vandaag zitten we ongeveer halfweg en vanaf morgen lopen we in Spanje. Net nu we de Portugese taal een beetje beginnen te begrijpen. Morgen zitten we dan terug in de Belgische- en Nederlandse tijdzone.

image
image

De fotograaf riskeerde een nat pak voor deze foto!

En hij zag dat het goed was…

 
Valença ligt op de zuidelijke oever van de Rio Minho en is sinds 1885 door een 333 m lange, internationale brug (ontworpen door Eiffel) met de Spaanse grensplaats Tui verbonden. Dit is de enige vaste oeververbinding, Het was al vroeg in de historie een vestingstad; de huidige wallen werden in de 17e eeuw opgetrokken. Van hieruit ontvouwt zich een schitterend panorama over het dal van de Rio Minho en de Spaanse provincie Galicia. 

image

Wim bewaakt Portugal…
image

Eet smakelijk!

Dag 8 camino Portugues Valenca – Porrino

26 mei 2016
19 km
27 graden

In Valenca zelf is geen bakker te vinden en ook geen bar waar we kunnen ontbijten. Dus vroegen we gisteren om een “dogie back” voor het overgebleven brood bij het restaurant. Geen probleem. Met het restantje pasta en marmelade smeert Eric het brood en zo gaan we om 5.30 uur op pad met een broodje in de hand. Een pelgrimshand is zo gevuld. 🙂

We dalen af van de vesting Valenca.

image

Lees verder Dag 8 camino Portugues Valenca – Porrino