18 april 2019, 18.4 km, 16 graden, droog (op een paar druppeltjes na).

Conny is vandaag jarig! Feliz cumpleanos!  Vanochtend hebben we haar toegezongen en haar tas met slingers versierd.

Helaas bleek de deur naar het restaurant voor het ontbijt vanochtend nog dicht dus we gingen vroeg op pad. In Villatuerta zullen we onze eerste koffiestop al maken.

In Estella worden we door Conny getrakteerd op koffie met wat lekkers. Heerlijk! Dankjewel Conny!

Na Estella komen we bij de wijnfontein. Hier hebben we naar uitgekeken. Natuurlijk nemen we een slokje. De een is net wat gulziger dan de ander ?.

Na het wijnfestijn lopen we nog een paar kilometer bergop richting de herberg in Villamayor.

We komen redelijk vroeg in de middag aan bij de herberg waar we neerploffen op het terras en genieten van het mooie uitzicht.

Morgen weer een nieuwe dag!

17 april 2019, 22.5 km, 18 graden, droog

Vandaag weer een nieuwe dag. Hoewel we op een slaapzaal sliepen met 14 man hadden de meeste van ons een hele goede nacht. Jammer genoeg gold dit niet voor iedereen. Coby besloot midden in de nacht met haar slaapzak onder haar arm naar de bank te vertrekken in de woonkamer van het hostel. Gelukkig toch nog wel 1,5 uur kunnen slapen. Met goede zin vertrok Coby vanochtend samen met ons voor een nieuwe etappe.

Nog even een groepsfoto gemaakt voordat we op weg gingen.

We besloten een omweg te maken naar een oud kerkje.

Het kerkje was helaas nog niet open, maar mooi was hij wel!

Door Obanos vervolgen we onze weg.

In de kerk waren de voorbereidingen voor de processies met Pasen in volle gang. Vol trots vertelde de man over het dragen van de beelden.

Onderweg genieten we van de klaprozen die tot bloei zijn gekomen.

Soms lijkt iets precies te passen.

Onderweg zien we deze mestkever. Op internet lees ik dat de mestkever symbool staat voor loslaten en transformatie. Wat een mooi thema voor onze Camino!

Bij binnenkomst in Puente la Reina zien we ooievaars bovenop het kerkje.

In de kerk vinden we een beeld van de heilige van de Camino, sint Jacob. Daar neem ik dan toch ook maar even een foto van.

Na een kleine pauze voor een koffie en wat lekkers bij de bakker verlaten we Puente door de stadspoort en over de brug.

Er staan ons vandaag een aantal pittige klimmetjes te wachten.

Ook de dorpjes gaan op en af.

Nog over een bruggetje en dan nog een paar kilometers te gaan.

De laatste kilometers bergop vallen ons allemaal erg zwaar. We zijn echt moe als we bovenkomen. Na het eten duiken we al vroeg ons bed in.

Morgen weer een nieuwe dag!

16 april 2019, 20.9 km, 21 graden, zonnig

Na een rumoerig nachtje in de albergue in Pamplona (een aantal dames kwamen rond vier uur vannacht thuis na een avondje uit), en een door ons zelf gemaakt ontbijt, gingen we vanochtend op pad richting Muruzabal. Lopend door de buitenwijken van Pamplona duurde het best nog wel even voordat we de stad weer achter ons konden laten en weer konden genieten van de mooie natuur. Een mooi glooiend landschap en langs kleine dorpjes.

We moeten toch nog wel via een pittige klim omhoog om Alto del Perdon te bereiken.

Nog even trots poseren.

En dan volgt de zware afdaling over de stenen richting Uterga. Dat valt niet mee zeg!

Nog even een break voordat we nog een stukje verder lopen.

Uiteindelijk bereiken we albergue El Jardin.

Waar we lekker relaxen in de tuin.

Morgen zijn we vast weer klaar voor een nieuwe dag!

15 april 2019, 20.9 km, 21 graden, droog.

Wat een mooie dag vandaag. Vanochtend na het ontbijt in Zubiri zijn we op pad gegaan. Het schemerde nog een beetje. Het landschap was heel afwisselend. Over heuvels, door kleine dorpjes en stukjes door het bos.

Na een paar uurtjes begon de zon al weer lekker te schijnen.

Met de zon in onze rug trokken we verder.

Onderweg stopten we nog bij een kerkje die is opgekocht door pelgrims om het te restaureren. We kregen een korte uitleg.

Onderweg zagen we allerlei mooie dingen.

Steeds weer een ander uitzicht.

We hebben nog lekker even gepauzeerd bij een pelgrimscafe.

Onderweg kwamen we deze meneer tegen. Hij zat te genieten op een bankje.

Het bankje was favoriet bij iedereen.

Onderweg hoorden we dat het kerkje in Zabaldika open zou zijn. Dat vonden we wel een omweggetje waard. En inderdaad, wat mooi. Een aantal van ons werden erg geraakt door de mooie sfeer. We mochten ook nog de bel in het torentje luiden. Wat leuk!

Na een fijne pauze waar even een tapa-tje hebben gegeten begonnen we aan het laatste deel van de etappe richting Pamplona. Dat duurde langer dan gedacht. Moe maar voldaan bereiken we de poort van Pamplona.

Morgen maken we ons weer op voor een nieuwe dag. Op naar Muruzabal.

14 april 2019, 21,9 km, 17 graden, droog (op 3 druppels na), ‘s middags zon.

Gisteravond hebben we samen lekker gegeten en daarna zijn we op tijd onze heerlijke bedden in gedoken.

Vandaag eerst rustig ontbeten en rond 9 uur gingen we op weg naar Zubiri.

Een groot deel van de etappe ging door het bos. Waar we gisteren nog echt door de bergen liepen, was het landschap nu heuvelachtig met af en toe een pittig klimmetje en een lekkere afdaling.

Onderweg zijn we nog even gestopt voor een kopje koffie om daarna weer met frisse moed verder te gaan.

Onderweg zagen we dat de natuur hier langzaam tot leven begint te komen.

Het lopen ging ons goed af. Soepeltjes klommen over het water.

Vol vertrouwen dat we deze dag op onze sloffen zouden uitlopen, in het heerlijke zonnetje dat ons inmiddels vergezelde, begonnen we aan de afdaling richting Zubiri. Nou, dat viel even tegen zeg! Een paar kilometer lang bergaf over rotsachtige paden. Oei… nu voelen we dat dit toch al de derde dag is dat we op pad zijn. We ploeteren ons een weg naar beneden.

Een aantal pelgrims konden de verleiding niet weerstaan om hun voeten even lekker af te koelen in water.

Hierna zijn we doorgelopen naar onze herberg. Na de luxe van gisteravond was dit toch wel even wennen.

Maar na deze lange en toch wel vermoeiende dag zullen we vast als een blok in slaap vallen.

Morgen gaan we weer op pad voor 20,9 km richting Pamplona.

13 april 2019, 18 kilometer, prachtig zonnig weer, 17 graden.

Gisteravond lekker gegeten met alle pelgrims samen in Orisson. Na het voorstelrondje, waarin iedereen vertelde waarom hij of zij de Camino liep, ontstond al snel een gevoel van ‘samen’ zijn. Een fijne afsluiting van een mooie eerste dag.

Vandaag werden we wakker met een prachtige zonsopkomst in de bergen. Adembenemend mooi!

Na het ontbijt zijn we klaar om op pad te gaan.

Het was ‘s ochtends nog wat fris maar het was helder en de zon begon al lekker te schijnen.

Door de bergen trekken we verder en we weten bijna niet waar we moeten kijken. Zo stil en zo ontzettend mooi!

De zon begint steeds uitbundiger te schijnen en beseffen hoeveel geluk we hebben dat we juist op deze dag dit weer hebben en de route vandaag open is. De sneeuw is nog niet helemaal weg maar het wandelen gaat prima.

Helaas is de eerste blaar ook al gesignaleerd. Gelukkig wordt het slachtoffer, die anoniem wil blijven ? vakkundig door José verzorgd.

Gelukkig halen we Roncesvalles allemaal zonder verdere ongemakken. Een beetje roodverbrand ploffen we neer op een terrasje. Een koud drankje gaat er wel in. Daarna vertrekken we naar onze heerlijke appartementen. Wat een luxe voor een pelgrim! Een heerlijke warme douche (met echte handdoeken) en fijne bedden voor vanavond. Dat is een fijn vooruitzicht.

Zo meteen gaan we nog even naar de kerk voor de pelgrimsmis en dan samen wat eten.

Morgen zijn we vast weer klaar voor een nieuwe dag. Nog maar 790 kilometer te gaan!

12 april 2019, 8 kilometer, 14 graden, droog met af en toe wat zon.

Eindelijk zijn we begonnen!

Maurits, Conny, Coby, Ria, José, Christien, Mieke, Miranda en ik zijn onderweg!

Gisteren na een lange treinreis aangekomen in Bayonne. Daar stond de taxi op ons te wachten om ons naar albergue Beilari te brengen in Saint Jean Pied de Port. We werden hartelijk verwelkomd door Joseph en de andere pelgrims. Na een kort voorstelrondje konden we aanschuiven voor het avondeten. Heerlijk gegeten en daarna door naar ons bed.

Vanochtend werden gewekt door prachtige engelachtige muziek. Na het ontbijt zijn we op pad gegaan voor de eerste etappe. Door de toegangspoort Saint Jean uit en op weg richting Orisson.

Op een rustig tempo beginnen we aan onze Camino. Iedereen is blij dat we zijn begonnen.

Gelukkig is het droog en laat het zonnetje zich af en toe zien. We klimmen langzaam omhoog richting Orisson. De stijging is best pittig maar het is ook fijn om onze spieren een beetje aan het werk te zetten en langzaam aan het ritme te wennen van de Camino. In Honto nemen we een langere pauze voor een kopje koffie. We bedienen onszelf en rusten eventjes uit.

Onderweg is het prachtig groen, we horen vogeltjes zingen en ook de grote roofvogels laten zich zien.

Hoewel we vandaag maar 8 kilometer hebben gewandeld hebben we er bijna 3 uur over gedaan om bij albergue Orisson aan te komen.

Voldaan gaan we na een lekkere lunch, een warme douche even lekker in het zonnetje zitten om bij te komen. Dit hebben we wel verdiend!

Zoals het er nu naar uit ziet kunnen we morgen via de route Napoleon naar Roncesvalles lopen. De sneeuw lijkt te zijn verdwenen en de weersvoorspellingen zien er goed uit.

We gaan er voor!