12 december, zonnig 5 graden, 17,5 km, Epen- Gulpen
En dat was onze 4e wandeldag. We hoorden van een boer dat deze etappe is uitgeroepen tot mooiste van Nederland. Dat weten we niet. Onze unanieme mening……zeer mooi en ook zwaar. Eerst naar het westen Slenaken. Dan naar het noorden Beutenaken en Euverum. Als laatste naar het oosten met als toetje de Gulpenerberg.
Dag 3, 17 km, Holset – Epen, eerst motregen, later droog
Ook voor Limburg geldt het……”het is altijd weer”. Het is er zo mooi, dat je geen moment denkt:was ik er maar niet aan begonnen. De natuur biedt ons iedere keer opnieuw uitdagingen. Eerst gaan we vanochtend een kijkje nemen in de kerk tegenover Herberg Oud Holset. Bijna in elke kerk zijn kerststallen te bewonderen. De een nog mooier dan de ander.
Dag 2, 10 december, 20 km, Gulpen- Holset, droog, veel zon -1 tot 4 graden
“Een pad wordt vanzelf een weg, wanneer jij hem bewandelt”
Dag 1
9 december rondwandeling vanaf Gulpen, 11 km, 10 graden, af en toe droog
Het is toch zo een leuk concept. De kroegjes wandeling in het uiterste zuiden van Limburg. We gaan iedere dag naar een andere plaats via de mooiste paadjes.
We zijn: Thea, Joke, Ellen, Mieke, An, Liesbeth, Gerard, Tiny, Riny en Gonnie
Vandaag maakten we een rondwandeling bij Gulpen. Met een route beschrijving gaan we op pad. We wanen ons meteen in het buitenland. De heuvels liggen voor ons en die gaan we op en af.
We wandelen van Epen naar Gerardus hoeve, Schweiberg, Bissen, Dal, Mechelen. Een prachtige etappe over holle wegen, door stegelkes, over weilanden en vooral veel modderige “Mieke paadjes”.
De voorspellingen van het weer waren in de middag beter dan in de ochtend. We boffen, de harde regen is in de nacht gevallen. We hebben af en toe wat regen. Ik had ook een ander programma in gedachten, maar deze wandelaars laten zich niet kennen en gaan allemaal mee. “Het is altijd weer”. En dan…..heel even een zonnestraal die het landschap betoverend mooi maakt. Wij lopen hier zomaar op een doordeweekse maandag.
Het inmiddels 15.30 uur als we in Mechelen aankomen. Wat doen we? Even pauzeren? Als we nu pas op de helft zijn komen we veel te laat binnen. Om 16.30 uur gaat de zon al onder. Dat betekent dat je tot ongeveer 17 uur kunt lopen, als je niet in het donker wilt lopen. We hebben er 2 uur lopen opzitten en dus kiezen we voor pauze. De barman brengt de oplossing. We kunnen terug via Overgeul. Een vrij vlakke weg en dan hebben we nog 3,5 km te gaan. Dat doen we. Zo hadden we onze verdiende rust en een kortere weg terug.
Precies voor het donker werd waren we terug binnen. Het laatste stukje in Gulpen kregen we nog hulp van een hele aardige Limburger die een stukje met ons mee liep. We zijn er erg blij mee.
29 november, 17 km droog 4-8 graden
Vandaag samen met Marianne Cales een rondje Drunense duinen. Veelal door het losse zand en hiermee een stevige wandeling!
23 november, 9 graden, 23 km
Een ontmoeting met oude en nieuwe Camino vrienden…..zo voelt dat voor mij. Een dag om te delen, naast iemand te staan, een goed gesprek en een mooie omgeving. Alsof we zo weer samen op pad zijn voor een nieuwe Camino dag.
14 november, koude wind en buien 13 graden
Deze laatste dag was voor ons ook een pareltje. We zijn toerist in Merida en bezoeken Basilica Santa Eulalia en het aloude Theater en Amfi theater. Beiden zeer mooi om te zien en te ervaren. Alle oude monumenten zijn vanuit Plaza d’Espagna in een half uurtje te bereiken. Deze ochtend vertrokken we in de regen naar het oude Romaanse theater.
13 november, 17 km, half bewolkt 13-20 graden
YES! We zijn in Merida aangekomen. We hebben koude getrotseerd, harde tegenwind, kleine blaren en een beginnende scheenbeen blessure. Trots en dankbaar dat we de km van Cordoba naar Malaga hebben kunnen afleggen.
12 november, 20 km, 17 graden, zon
Wat is het toch heerlijk om nog een dag te hebben met volop zon en een aangename temperatuur. En als je dan vroeg in de ochtend bij een zebrapad deze tekst ziet: “Love is love” met een hartje dan begint de dag goed. Zeker na een goed ontbijt in de bar en een lunchpakket (broodje met gebakken ei) voor onderweg.
11 november, 20 km, bewolkt, 13 graden
Hostal Galicia in Don Benito was gesloten voor het ontbijt. We gaan even terug naar Plaza d’Espagna om daar in een Spaans ontbijt café ons ontbijt te gebruiken. Inmiddels weten we wat we lekker vinden. Tostadas con queso y tomate. (Geroosterd brood met kaas en tomatenpulp) Ik bestel dat en zo is het handig voor de bediening. Voor de deur van het café vinden we een taxi die voor ons bagage naar een volgende plaats brengt. Steeds per dag vinden we een oplossing. Dan gaan we Don Benito uit. Een hele grote stad, het duurt zeker 3 km voor we de stad uit zijn.
Daarna volgt een lang stuk langs een drukke weg. De pijl op het verkeersbord geeft aan dat het echt de goede richting is. Ook dat hoort bij deze Camino, een stuk langs drukke wegen. Over het algemeen zijn het onverharde paden. Nu vandaag ook vrijwel vlak.
Na een spoor krijgen we een pad door de natuur. Hier en daar cactussen met haar vruchten. Heel mooi om te zien.
Medellin ligt tegen die linkse berg aan. Boven op de berg vind je een kasteel.
Medellin heeft een oude brug over de Guardians rivier. De brug van Carlos V. Deze telt 28 poorten.
Na Medellin verandert het landschap. We zien weer meer bergen en er groeit van alles. Hier zelfs koolplant en tussen de stenen. Het lijken dezelfde bladeren als van de koolplanten die je in Galicia zoveel ziet, waar ze Caldo Gallego van maken. ( Een soep met koolbladeren, witte bonen, aardappel en Chorizo) Het lijkt of de stenen inderdaad gebruikt worden om de planten tegen teveel hitte te beschermen.
Na Medellin gaan we op pad naar Santa Amalia. We denken hiervoor de gele lijn, zoals je die op de kaart ziet te moeten volgen. We zien maar geen pijlen. Google maps biedt uitkomst. We nemen een pad zonder pijlen.
Voor het eerst zien we hier herfstkleuren. De bomen kennen we niet. Spitse bladeren. We denken amandelbomen. Zover je kunt kijken. Nu met deze herfsttooi al zo mooi. Hoe zal het zijn met de bloeiende bomen???
Het blijft zoeken of we op de goede weg komen. Tot onze grote verrassing zien we toch een pijl aan het eind van een pad staan. Kennelijk hadden we toch een pad te vroeg genomen. Hehe….gelukkig!
Vlak voor Santa Amalia is de camino omgeleid om ervoor te zorgen dat wij als pelgrims niet langs een grote drukke weg moeten lopen. Via een voetgangersbrug komen we het dorp binnen. We slapen in Hostal Fuenta de la Magdalena. Een zeer mooi hostel waar we weer 2 3-persoonskamers hebben.
Het restaurant, Cindoncha genaamd, is op het plein. We kunnen nog net in de middag op de Spaanse tijd eten. Een menu voor € 9. B.v. Lentillas (linzen) en een soort goulash. Heerlijk! We krijgen een Chipito ter afsluiting. Dat is een zoetige kruidenlikeur. We genieten ervan.
10 november, 17 km, koele wind 13 graden
De etappe van Campanario naar Medelin is 36,5 km. De etappe erna van Medelin naar San Pedro de Merida is ook lang, nl. 29,3. Totaal 66 km. Dat vinden we veel te ver in 2 dagen. Dan even puzzelen wat wel mogelijk is. We kiezen voor 20 naar La Haba, 17 km naar Don Benito, 17 km naar Santa Amalia en 20 km naar San Pedro de Merida. 8 km extra, door een ommetje langs Villanueva de la Serena. Die hebben we vandaag afgerond.
Maar eerst even in de bar ontbijten en van de plaatselijke specialiteiten proeven. “Migas”. Broodkruim met olie geroosterd, samen met paprika en knoflook. En dat voor ontbijt.?
De weg vinden, was niet eenvoudig! Vanaf La Haba staan de gele pijlen alleen maar naar Don Benito aangegeven. Pas nadat we de pijlen een eind hadden gevolgd, lazen we in de beschrijving dat we richting begraafplaats moeten gaan. Eindelijk vinden we weer een pijl in de richting van Villanueva.
9 november, 20 km, 4-13 graden zonnig
Een van de uitdagingen van een Camino is: hoe krijg je je was droog. We zijn er creatief mee, zeker als er een airco/verwarming is. Hoe vind je een plaats voor je lijntje? Deze keer van de knop van de kast naar de knop van het raam. Je kunt ook altijd iets verzinnen met je wandelstokken.
8 november, 22 km, zonnig 7-13 graden
Het is bijna niet te geloven. Er waait een hele koude poolwind over heel Spanje met zelfs in de omgeving van Madrid sneeuw. We zien op tv dat het in O Cebreiro ook sneeuwt. Onze mede pelgrims op de camino Francais hebben het daar ook heel koud. Die poolwind voelen we hier ook, maar met die heerlijke zon erbij ervaren we het als fantastische wandeldag.
7 november, 21 km, eerst regen, later zonnig 14 graden
Direct uit Monterrubio gaan we van de drukke weg af om over een landweg naar Castuera te gaan.
6 november, 12 km, koude wind 13 graden
Ik heb het motto, het is altijd “weer”. En ja je kunt je erop kleden, dat is ook zo. Wat telt zijn je verwachtingen en je mogelijkheden je verwachtingen bij te stellen. Onze verwachtingen waren ongeveer 20 graden, en als het kwik dan blijft steken bij 13 is dat zeker fris. Onze chauffeur bracht ons naar het eindpunt van gisteren. Maar ook…..naar de bakker. In ons hostel was er geen tijd om ons lunchpakketje te maken en wat is het dan fijn dat de taxi zomaar even bij de bakker stopt.?. Vandaag start het 2e deel van de etappe van Hinojosa naar Monterrubio. Zou het daar in de verte boven op die berg liggen?
5 november, 21 km, half bewolkt, veel wind 9 -16 graden
De hele etappe naar Monterrubio is maar liefs 32 km. Omdat we aan het begin van Hinojosa een hostel hebben zou er zeker 2 km bijkomen.
4 november, 22 km, af en toe regen, 18 graden
De tekening boven dit blog geeft in het heel kort weer hoe de dag was. Velden vol bomen, een onverharde weg, slingerend door het landschap.
3 november, 20 km, overwegend droog, 22 graden
Angel en Isabel van het hostel Mira Sierra in Villaharta hadden echt goed voor ons gezorgd. Angel bracht ons tot het monument waar we gisteren eindigden. Hiervoor moest hij 2 keer rijden. De eersten hadden extra vroeg ontbeten, zodat we toch nog om 9 uur konden vertrekken.
2 oktober, 18 km, half bewolkt 22 graden
Tja….we hebben een heel zwaar leven ?
1 november, 21 km, 24 graden
Ook deze ochtend begon met een verrassing. Vandaag is het een feestdag (Allerheiligen) en ook Hostal x zou gesloten zijn voor ontbijt. We werden doorverwezen naar bar Bruno. Ik belde en nee hoor….niet geopend voor het ontbijt. De eigenaar van Hostel x strijkt over zijn hart en belooft voor ons ontbijt te maken. We kregen zelfs geflambeerde lekkernijen voorgeschoteld. Onze dag begon al goed met zoveel lieve zorg.
