19 april, 22 km, 24 graden, Auberge Jas de Mas – La Chapelle en la Faye
In het dorpje Ferreol was een kerkje open, zodat ik een kaarsje kon aansteken, voor Sjoukje, Erica en de zwager van Monique. 3 personen die de afgelopen 3 weken zijn overleden tijdens mijn wandeling. Ik wens mijn vriendinnen Carla, Monique en Leanne veel sterkte. Ook steek ik een kaarsje aan voor Garry die net is geopereerd en voor Frans die een hartfalen heeft gehad en gereanimeerd is. In gedachten ben ik bij hen.
20 april, 27 (!), 27 km, La Chapelle en la Faye – Saint George Lacricole
Gisteren bracht de verantwoordelijke van de gite me op een idee. Er is een route “St. Jacques” die 20 km korter is naar Le Puy. Dat vind ik een goed idee en in overleg met hem pas ik mijn planning aan. Zie de meest linkse lijn naar Le Puy waar je Montarcher vindt.
21 april, 22 km, 32 (!)graden, Saint George Lacricole – Le Cros
Komt het door de afstand van gisteren? (27 km) Of is het gewoon een dag met pap in de benen? Of speelt de temperatuur een rol? In ieder geval, wat het ook was, het liep niet zo lekker.
De afstand is 22 km en met veel hoogteverschillen. Zie onder op de kaart. Het begon direct na de start. Om bij de gite te komen was ik naar het dal afgedaald. Die ging ik weer terug op.
Bijzonder mooi vandaag. Ook dit gebied is prachtig. Glooiend, dan weer door een bos met wat schaduw, dan weer over boerenweggetjes.
Soms lijkt het wel of de tijd hier in Frankrijk heeft stil gestaan.
Zie het blauwe richting bordje met de gele pijlen. Ze zijn niet consequent. Als de lijnen samenkomen, dat is normaal gezien de richting. Het blijft goed opletten of het klopt. Dat zie ik vaak in de weg die ik kies. Komt er geen herhaling, dan kan ik beter terugkeren.
Heel voorzichtig komen de bladeren hier aan de bomen. Dat gaat snel met temperaturen die in de middag naar 32 graden gaan. Dit zijn de zomertemperaturen hier. En dat voor eind april.
Ik passeer Bellevue de Montagne en dat betekent…… stevig klimmen en dalen.
De weg is hier zo smal dat de automobilisten worden gewaarschuwd voor de pelgrims.(???)
Deze boom vind ik zo mooi….voor mij betekent het “loslaten en verbinden”. Ik heb er even bij stil gestaan.
Inmiddels heb ik voor mezelf een ander ritme gevonden. De eerste 3 a 4 uur rustig doorlopen. Ik ben dan niet moe en merk dat mijn conditie is gestegen. Wel eet ik dan tussendoor een banaan en kan er weer 1 uur tegen. Dan even ruime pauze. Meestal vind ik een boom. Rugzak ertegen, vuilniszak ervoor. Zo…mijn pelgrimsstoeltje is klaar. Dit was mijn uitzicht.
Door de totale afstand van 22 km, had ik na de pauze nog 9 km te doen. En die vielen enorm tegen. De hitte denk ik achteraf. Wel had ik nog puf genoeg om te genieten.
Morgen naar Le Puy en dan wil ik graag vroeg vertrekken. Ik denk aan 7 uur. Na nog een kleine pauze was ik om 15.30 bij de gite in Le Cros. Waren Jacques en ik gisteren alleen, nu zijn we met 5. Jacques, Olivier, Sabine en Patrick uit België en ik. Gezellig samen eten.
22 april, 18 km, heet en benauwd 27 graden, Le Cros – Le Puy
Op de eerste plaats wil ik Ria Buen Camino wensen. Zij vertrekt vandaag voor de Camino francais. Ook zij zal regelmatig een blog plaatsen.
Het 2e deel van mijn camino zit erop. Van Vezelay naar Le Puy van dinsdag 3 april tm zondag 22 april. In 20 dagen. Een schitterende Camino. Zo ook vandaag. We vertrekken vanwege de hitte om 7.10 uur. Mijn Camino vrienden en ik wilden vandaag samen vertrekken.
23 april, 24 km, bewolkt, een paar druppels, 20 graden, Le Puy – Saint Privat d’Allier
Waar ligt Le Puy, misschien vragen velen zich dat af…? Naar St. Jean Pied de Port is het volgens het lichte Michelin boekje 729 km. In etappes van 20-25 km is dat 29-36 dagen. Ik ga voelen wat kan, en zo mag het zijn. Eind mei, begin juni kan ik dan in St. Jean Pied de Port aankomen.
24 april, 19 km, licht bewolkt, 20 graden, St. Privat d’Allier – Saugues
Dat is mazzel! In het dorp St. Privat blijkt een postagentschap te zitten in een hotel. En hier laat ik 2 kg achter. Mijn boekjes van Vezelay naar Le Puy heb ik niet meer nodig. Een lange broek, 1 T-shirt, 1 hemdje, handschoenen en niet te vergeten mijn warme winterjas. Dat gaat allemaal naar huis.
25 april, 27 km, licht bewolkt 20 graden, Saugues- Le Sauvage – La Roche
Het is mogelijk! Ook in Frankrijk zijn er gite municipal. Een soort algemene herbergen. Na Le Puy komen er meer. Hier kun je voor € 13 slapen. In Saugues vind ik op het plein een restaurant waar ik een menu kan krijgen voor €14. En het was heerlijk! Salade, kabeljauw met aubergine, kokos yoghurt en een dessert met frambozen. Mmmmm.
Vandaag kreeg ik de test voor mijn grenzen….vals plat omhoog van 960 naar 1292 meter.
26 april, 23 km, La Roche – Aumont Aubrac, zonnig koel 15 graden
Dat was een leuk moment gisteren. Een van de aanwezige mannen vindt een klavertje 4, geeft het aan mij. Ik ontvang het en vraag aan Silvie of ze een beetje geluk kan gebruiken. Ja zegt ze, en ik geef het Klavertje 4 door. Vandaag hoor ik dat ze dat ze dat als een van de bijzondere dingen van haar camino voelt. Waar een klein gebaar groot in is……Delen is dan zo makkelijk.
Vandaag stond 23 km op het plan. Niet veel leek het, maar de stijgingen en dalingen zijn er veel. Het gaat steeds op en neer tussen 1185 en 1050 meter. Zie hoogteverschillen onder bij de foto. Ik volg de oranje lijn en dat is 23 km.
27 april, 26 km, zonnig veel wind en fris, -2-19 graden, Aumont Aubrac- Nasbinals
Het eerste waar ik aan dacht, voor de titel van dit blog was “vorst”. Het voor mij onbekende gebied Aubrac geeft de doorslag, want het is indrukwekkend mooi. Zo koud had ik niet verwacht. Ik ben deze ochtend zelfs met thermobroek gestart. Een strak blauw lucht met een ijskoude westenwind. Zoals vele paden op de Via Podiensis, onverhard.
28 april, droog bewolkt, 17 km, Nasbinals-Saint Cheli d’Aubrac
Het is niet alleen het hoogste punt van de route vanaf Le Puy, maar voor mij ook het hoogtepunt. Eerst stijg ik verder van 1165 naar 1324 en dan daal ik 500 (!) meter, waarvan 300 in 4 km. (10%)
28 april, droog bewolkt, 17 km, Nasbinals-Saint Cheli d’Aubrac
Het is niet alleen het hoogste punt van de route vanaf Le Puy, maar voor mij ook het hoogtepunt. Eerst stijg ik verder van 1165 naar 1324 en dan daal ik 500 (!) meter, waarvan 300 in 4 km. (10%)
29 april, 24 km, bewolkt later regen, Saint Chely d’Aubrac – Espalion
Vanaf de gite st André is er direct een stijging te doen van 130 meter. Dan komt de zwaarte van vandaag 560 meter dalen naar Saint Comedy d’Olt. Dat was wel genoeg voor vandaag, maar ik let niet goed op en vanaf Saint Comedy neem ik de GR 65 over de heuvel naar Espalion. En dat terwijl er een weg langs de rivier loopt. Gelukkig had ik een engelbewaarder (medepelgrim) bij me, want de paadjes waren zeer moeilijk. Hij wachtte steeds op me, waar de paadjes door regen glad waren.
30 april, 24 km, koel, buien 11 graden, Espalion – Massip
Het heeft veel geregend vannacht en ook vandaag waren er regelmatig buien. Vanmiddag zelfs hagel met steentjes van 0,5 cm! Juist op dat moment had ik even pauze en kon schuilen in…..een openbaar toilet, midden op de berg.
1 mei, 23 km, eerst regen, na 11 uur droog 10 graden, Massip- Conques
Voor veel Fransen is Conques een eindpunt of startpunt van hun Camino. En ik moet zeggen, aankomen in Conque is echt een belevenis en ervaring. Van oudsher wordt gezegd dat dit de eerste Chemin de L’europe is.
2 mei, 25 km, koud in de mist, later zonnig17 graden, Conques – Livinhac la Haut
Voor het eten komt een Benedictijner pater in de eetzaal en we zingen samen “Ultreia”. Natuurlijk bidden we ook voor het eten. Het Onze Vader. Dezelfde woorden, en hetzelfde ritme. Toch wel 80 mensen in de eetzaal. Hier in Conques beginnen veel Fransen hun korte Camino. Een paar dagen in het weekend of gecombineerd met feestdagen. Daardoor is het eind april/ begin mei druk.
Na het eten, ga ik naar de mis in de kathedraal, kippenvel….Er zijn 6 paters die de mis zingen. Het klinkt als een klok. De pelgrims maken een rondgang door de kerk, terwijl we ook zingen. Een fijne start van de dag.
Het is mistig en koud als we de deuren van het klooster uitgaan. De sfeer van het mooie stadje komt extra naar voren.
Ik daal nog verder tot aan de rivier de Dordou. Dit is op 240 meter, om daarna met 20% en grote stapstenen 2 km te stijgen naar 540 meter. 1 uur doe ik erover. Ik had me er op ingesteld en… kennelijk raak ik gewend. Voel me prima met stijgen en mijn conditie is inmiddels weer verder gestegen. Ik zie alleen de toren van een kapelletje.
Verrassing op 500 meter breekt de zon door. Wauh, wat mooi! Bezweet en wel genieten. Mijn brillenglazen zijn ervan aangeslagen en ik sta nog na te puffen.
Dan volgt een weg over een bergrug, glooiend, en kun je je voorstellen…..links van me een grote bak met mist. Verwondering, van al dit moois!
Jean Jacques en Pierre komen net uit zo een mistbank naar boven.
De mist trekt verder op en het is weer heel helder. De zon maakt de omgeving extra mooi. Toch wel een groot verschil met bewolkt weer.
Een korte koffiestop (en een stuk brood met banaan…) om 9.30 uur met een kleine omweg, zodat ik door kan lopen tot 12 uur. Ik heb er dan 15 km opzitten. De koeien achter me zijn heel nieuwsgierig en komen dichtbij. Gelukkig staan zij achter een hek….
Terwijl ik daar zit komen paarden voorbij. 2 met bagage en 2 met berijders. Zo op weg naar Conques denk ik.
De daling gaat heel geleidelijk tot aan La Combe. Er volgt een dalende weg met vele haarspeldbochten naar Decazeville. Dat ligt op 200 meter hoogte.
Mijn bestemming vandaag is Livinhac Le Haut. Hiervoor is weer een forse stijging van 150 meter. Een zeer modderig, nat en glad pad is het laatste stuk naar Livinhac. Net boven rivier de Lot. En ook vandaag heb ik nog genoeg energie over. Gelukkig niet meer zo uitgeput als van de week.
Zo kan ik morgen vast 28(!) Km. Ik ga het ervaren.
3 mei, 28 km, veel wind en koud, 11 graden, Livinhac Le Haut – Figeac
Tja, vertrouwen. Dat heb ik ook wel eens een dag niet. Dan spreek ik mezelf moed in met de wijze woorden: “ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan” (Pipi Langkous). En iedereen heeft weleens zo een dag. Vandaag ging het dus over de afstand. Toch 3 km meer dan 25 en 25 voelt voor mij als aangenaam. Ik vond het toch spannend, want ik kom dan in het gebied van mijn ik….wel willen, maar niet over mijn grenzen gaan. Na het uitgebreide ontbijt van de gite Les Chants des Etoiles ga ik op pad.
Ik begin met een stijging van 200 naar ruim 400 meter. Daarna blijft het licht glooiend tussen 400 en 250 meter. Veel van die mooie paadjes, over de weilanden. Deze ochtend ook nog in mist.
Of deze Jacobsladders? De zon probeert met kracht de mist te verdrijven. Dat is ook maar heel kort dat je die kunt zien.
Dit effect van de mist heb ik nog niet eerder gezien. Het lijkt wel een regenboog in de mist.
Een pelgrim die er net naar buiten komt, zegt dat de kapel (Chapelle Santa Magdalena) de moeite waard is om te bekijken. Dat is zeker zo. Prachtige fresco’s op het plafond.
Na 3 uur lopen ben ik toe aan pauze en wat vind ik zomaar, een gastvrij bankje. Ik zit daar te genieten van vers brood met pindakaas (hier in Frankrijk gekocht) en dan komt Gitta langs. Deze foto kreeg ik van haar toegestuurd. Toen was het net warm genoeg voor mijn wandelrokje. Als ik in beweging ben is het snel warm genoeg.
Alweer zo een mooi paadje. Ik moest steeds aan Zuid Limburg denken. Bij de Heuvelland 4 daagse zijn die er ook en het is ook glooiend.
Hier was de boer aan het maaien. Erboven cirkelen buizerds, torenvalken en kraaien. Het leek wel of ze elkaar weg willen sturen. Dat spel van die vogels heb ik even staan bewonderen. Rustig zweven en dan plotseling een duik naar beneden. Zomaar een gratis luchtvoorstelling.?
Alleen de laatste km naar Figeac kennen een sterke daling. Een weg met haarspeldbochten en een daling van 10%. Rustig met kleine pasjes en achter over leunen.
Die laatste 3 km vielen me zwaar. Er stond al een bordje Figeac. Gaat het dan tussen de oren zitten? Ik was blij dat ik er was. De gite d’etappe Gua ligt pas dicht bij de 3e brug. Ik zeg dat ik mijn geplande afstand van 31 km voor morgen naar Cajarc wel erg ver vind en zomaar krijg ik vandaag al een Camino kadootje voor morgen. Hij kent nog een gite op 25 km en….er is plaats voor me. YES! Zo krijg ik terug weer vertrouwen….Het komt altijd goed.
4 mei, 25 km, koel, bewolkt 10 graden, Figeac – Ussac
“Rijk kun je zijn met veel geld en als je weinig nodig hebt”. Deze tekst staat op het kaartje van de gite waar ik vandaag naar toe ga.
Dit is de eerste dag dat ik zo een zware benen had. Ik kan me niet herinneren zo moeizaam vooruit te zijn gegaan. Is het dan toch de afstand van gisteren (28km)? Tja dan heb ik mijn grens weer gevonden. Of is het gewoon een dag, die iedereen wel eens heeft. Aan de zwaarte van de etappe kan het niet liggen. Na de eerste stijging, vrijwel geen grote hoogte verschillen.
5 mei, 22 km, bewolkt 16 graden, Ussac- Limogne en Quercy
Vandaag staat in het teken van hulp ontvangen en hulp geven, zoals pelgrims dat voor elkaar doen. Het begon vanochtend al. Mijn pet (blauw/gele Camino pet) heb ik helaas laten liggen. Ik hoopte dat die nog wel tevoorschijn zou komen, maar dat was niet het geval. Kreeg ik vanochtend zomaar van de gite een hoedje. Trots als een pauw ging ik op weg. Ik merk dat de tekst van mijn koor aan het zingen ben: “Moedig ons aan, dat wij voortgaan, op de weg van het leven” Die had ik net even nodig ?
7 mei, 12 km, 26 graden, zonnig, Le Pech – Cahors
Deze dag hoort ook bij vertraging. Gisterenochtend heb ik pas het besluit genomen om vandaag alleen 12 km te lopen en een kijkje te nemen in Cahors. En…..iedereen zei, alles is vol en ik had meteen een plekje bij gite bij Papillon Vert.? Kennelijk is het de bedoeling dat ik het vandaag rustig aandoe. De gite van Le Pech ligt hoog boven een dal. Een mooie start met ochtend nevel.
