Categoriearchief: Meerdaagse wandeling

Dutch Mountain Trail dag 5

Meerdaagse wandeling

22 mei, 23 km, bijna hele dag droog, 13-20 graden van Slenaken naar Eysden

Ook van Slenaken naar Eysden is het eerste deel tot aan Mheer zeer heuvelachtig met een echte top: Kattenroth op 209 meter, ten zuiden van Noorbeek, net in België, 7 km na het vertrek in Slenaken.

We vertrokken met de bus van Gulpen naar Slenaken voor de Dutch Mountain Trail van vandaag. De laatste overnachting in Gulpen en dat betekent dat we de bagage meenemen naar Eysden. We waren nu 2 dagen verwend en hadden alleen in de rugzakken, regenkleding en wat te eten en drinken voor onderweg. Met dank aan Ans, zij kent iemand die onze bagage wel wil vervoeren. Vanaf de bus in Slenaken zoeken we de route weer op. Door de velden en regelmatig passeren we de grens met België. Bij vertrek regende het licht, motregen🤔er was ook 0,1 mm voorspeld. Toch ging het heel even iets harder regenen. Niet lang genoeg om de regenkleding te testen wel om even te showen…

We kwamen langs het Broekbos. Dat is waar je bij het hoogteprofiel rond ongeveer 5 km een daling en direct daarna een stijging ziet. De blauwe lijn op de overzichtskaart. Je ziet ook dat we het pad rechtdoor hadden gekund. Maar ja, we lopen de route en nemen hoogteverschillen voor lief. Je weet vantevoren ook nooit hoe zwaar het is.

Daarna gaan we door open velden naar het hoogtepunt Kattenroth. Gelegen op 209 meter, direct omhoog van het dorp Sint Martens Voeren. Waarschijnlijk omdat we ons erop instellen, nu komt een zware berg. Eigenlijk vinden we het allemaal meevallen.

Vlak voor Mheer gaan we door een weiland vol met bloemen. We vinden onze weg door stegelkes, dat zijn kleine draaihekken, soms zo klein dat je er met rugzak niet door kunt. Het is wel even om, maar we gaan in Mheer toch even een kopje koffie halen, natuurlijk eten we een Limburgse vlaai😉

Na Mheer is het alleen nog dalen. We lopen door een zeer smal dal en komen in het stukje Heuvelland waar nog hoogstam fruitbomen staan. Voor we afdalen naar Eysden hebben we een weidse blik over het Maasdal, van Vise naar Maastricht.

We overnachten vandaag in Hotel le Bonheur vlak bij het Station van Eysden. Daar voor de deur is het goed vertoeven. Uitrusten onder het genot van het etappe drankje.

Nog 1 dag te gaan. Morgen komen we in Maastricht aan.

Dutch Mountain Trail dag 4

Meerdaagse wandeling

22 mei, 18 km, mistig 15 graden, later zon, van Gulpen naar Slenaken

Hemelsbreed 8 km, volgens het pad van de Dutch Mountain Trail wordt het bijna 18 km. Vandaag was het de beurt aan de Gulpenerberg op 157 meter en de Hakkenberg op 252 meter. De 5e van in totaal 7 bergen.

Zoals je ziet op onderstaand hoogteprofiel zijn het echt niet alleen de genoemde bergen, die ervoor zorgen dat het zoveel hoogtemeters zijn. Vandaag blijft de Dutch Mountain Trail met alle paden flink stijgen en dalen.

Volgens de route ga je met haarspeldbochten omhoog naar de Gulpenerberg. Wij nemen de trappen, tja hoeveel treden zou het zijn? Ook al is het mistig, we worden er zeer warm van en boven aangekomen, gaan we ontdekken dat we niets van Gulpen zien. Door de mist is het zicht beperkt en zien we het hoog boven Gulpen uittorende Mariabeeld.

We volgen de paden aan de oostzijde van het Schweiberger bosch en de Eyserheuvelrug. De grasvelden vol met gele bloemetjes. Het Dunnenbosch, gelegen in het grote gebied Geul- en Gulpdal, vormt samen met het Schweibergerbosch en het Wagelerbosch een aaneengesloten bosgebied. Karakteristiek van het Dunnenbosch zijn de steile kalkhellingen aan de westkant van het gebied. Deze kalkhellingen zorgen voor bijzonder flora.

Op de vele bospaden van vandaag komen we een schaapsherder tegen, die met 500 schapen de heuvel afrent. Zelfs de kleinste schapen draven dapper mee.

De enige horeca die we vandaag zouden kunnen treffen is de Gerardus hoeve bij Eperheide. Voor een kopje koffie en wat lekkers maken we graag een ommetje. Daarna gaan we vrijwel ongemerkt naar de 2e officiële hoogtepunt, de Hakkenberg. Dit ligt ten westen van Teuven, in het Teuvenerbosch. De Hakkenberg is 252 meter en dankt zijn naam aan het feit dat het Bovenste Bos gebruikt werd voor hakhout. Af en toe heb je aan de randen prachtige vergezichten, een beetje meer dan in de vroege ochtend.

Het Teuvenerbosch vormt slechts een deel van een veel groter boscomplex tussen de vallei van de Gulp en het plateau. Het merendeel van het complex bestaat uit privébos en strekt zich uit over de taal- en landsgrens heen. Het bosreservaat zelf omvat historische, inheem- se loofhoutbestanden. Behalve in enkele specifieke zones mag de natuur hier haar gang gaan. We zijn hier op de heuvelrug in dit grote boscomplex. Als je het bospad naar beneden volgt, ga je door een zogenaamde holle weg. Dat is een weg die is uitgesleten door eeuwenlang gebruik te voet of met paard en kar. Hierdoor ligt het wegdek nu lager dan het omliggende land. Je treft ze niet alleen in bossen aan, maar ook in het cultuurlandschap. Naast een cultuurhistorische waarde hebben holle wegen ook een belangrijke natuurwaarde. Door de verzonken ligging heerst er in holle wegen een microklimaat. Daar hebben specifieke dier- en plantensoorten het juist extra naar hun zin. Zo vinden schaduwplanten als varens beschutting in de holle weg. Varens produceren geen echte zaden, maar planten zich voort door middel van ‘sporen’.

Als we bij het plaatsje Nurop zijn kiezen we de weg naar Slenaken om daar de bus te nemen terug naar Gulpen. De hoge top ten zuiden van Noorbeek bewaren we voor morgen. Genoeg hoogtemeters voor vandaag…… De 4e dag zit er op. Terug in Gulpen gaan we voor het etappe drankje.

Dutch Mountain Trail dag 3

Meerdaagse wandeling

21 mei, 25 (!) km, sluierbewolking 24 graden, van Vaals naar Gulpen

Met 2 heuse toppen, het Drielandenpunt op 322meter en het Eyserbos op 197 meter een zware dag, ook door het totaal aantal km van 25.

Toch handig die directe busverbinding van Gulpen naar Vaals en dat voor minder dan €3. Dat maakt voor Gulpen een ideale plaats om te overnachten tijdens de Dutch Mountain Trail. In Vaals nog even 1 km lopen om de route op te pakken en hup….de eerste klim kondigt zich gelijk al aan. De Vaalserberg met het Drielandenpunt. Met een hoogte van 322 meter is de Vaalserberg de hoogste berg van Europees Nederland. Hier bevindt zich het drielandenpunt tussen Nederland, België en Duitsland. Gelegen in het prachtige Limburgse heuvellandschap is de Vaalserberg zowel een baken van rust en natuurschoon als een symbool van eenheid en verbinding.

Het 3 landenpunt is ook nog een 4 landenpunt geweest. Het landje neutraal Moresnet, 344 ha, lag als een taartpunt ten zuiden van de Vaalserberg. Toen België zich in 1830 losmaakte van Nederland was het een 4 landenpunt.

Vele km blijven we in de heuvelachtige bossen, Schimperbosch, Holsetterbosch, Kelperbosch en Vijlenerbosch. Het mooie van de Dutch Mountain Trail is dat je vaak langs de randen loopt en daarvoor vergezichten hebt over Zuid Limburg. Een lust voor het oog zijn ook de velden met boterbloemen en de meidoorn.

We kwamen dichtbij het restaurant “Het hijgend hert”. Dat is zo mooi gelegen en zeker de moeite waard. We waren na 10 km wel toe aan koffie met Limburgse vlaai. Omdat het zondag is en er veel mensen worden verwacht, worden we “geplaceerd” (we krijgen een plaats toegewezen)

Na het plaatsje Roth stijgen en dalen we naar Wahlwiller. In de verte zien we het hoogst gelegen bergdorp Vijlen. De paden ernaar toe zijn wederom zeer mooi. Onverhard en met dit zomerweer goed te doen. De modder van de regen van afgelopen maanden is alweer verdwenen. Wahlwiller is bekend om de mooie kerk met muurschilderingen van Aad de Haas.

We besluiten voor de laatste klim nog even in Wahlwiller te pauzeren. Dat hebben we wel verdiend op zo een zware dag.

Dan zijn het nog 7 zware km’s naar de top van het Eyserbos op 197 meter. Op het hoogteprofiel zie je dat we eerst stijgen, dan nog weer dalen en dan pas de felle stijging naar het Eyserbos.

Die laatste stijgkm’s vallen niet mee. De daling naar Gulpen is verrassend mooi. Ook over onverharde paden zakken we af naar de Geul en vinden zo de kortste weg naar herberg “De Zwarte Ruiter”. Als we er bijna zijn valt mijn oog op dit gedicht, die ik graag met de lezers deel.

Dutch Mountain Trail dag 2

Meerdaagse wandeling

20 mei, 20 km, licht bewolkt 20 graden, van Kerkrade naar Vaals

Na de overnachting in abdij Rolduc is het 2 km om weer op de route te komen. In Kerkrade gaan we eerst boodschappen voor de lunch doen en gaan dan op pad. De route is vooral door Duitsland.

Op onderstaand overzicht zie je dat we 10 km geleidelijk stijgen. Zeg maar voortdurend vals plat. De piek van vandaag is de 2e berg. De Schneeberg.

In de abdij van Rolduc was een hele grote groep zangers en die hadden allemaal tijd voor het ontbijt gereserveerd en wel om 8 uur. Zo kwam het uit dat we pas om 9 uur zouden kunnen ontbijten, en dat vinden we toch erg laat. Na overleg kregen we een ontbijtpakket, die we dan wel in de tuin op konden eten🤔 Met de koffie was het een prima (en nog koud) ontbijt.

Het uitzicht is meteen al prachtig. Glooiend met aan de ene kant de heuvels en de andere kant het dal. Daarna volgen we een tijdje de Anstelerbeek mer de hellingbossen. Je ziet hier goed hoe het water de zijkanten vormt. Soms zijn de boomwortels het enige houvast. Er zitten diepe treden bij en dan is er altijd een helpende hand.

Op verschillende plekken op de route zien we delen van de Westwall. Het ziet eruit als Toblerone blokken. Ze maakten deel uit van de in de jaren 30 gebouwde Siegfried linie . 600 km lange grensversterking, bestaande uit bunkers, muren en deze drakentanden. Duitsland was vanuit het westen ondoordringbaar.

We volgen onze route door de velden van de boeren. Langs Forsterheide, Horbach, Bocholtz en later Orsbach. Een mooie route met veel afwisseling. De horizon vaak gevuld met windmolens. Hier op deze hoogte vangen ze veel wind. Tja…. horizonvervuiling of noodzaak? We zien de noodzaak er wel dan in en ik kan het ook wel als onderdeel van de natuur zien. We maken zelfs gebruik van de trappen om even te pauzeren.

Bij Orsbach vind je het schitterend gelegen terras “Bellevue”. Zeker, het is een prachtig uitzicht en daar genieten we dan ook van.

Om naar de Schneeberg te gaan blijven we daar op hoogte. Het dal naar Vaals toe rechts onder ons, met uitzicht over het hoogst gelegen dorp Vijlen en het 3-landenpunt met de Juliana toren. De velden hier en daar gekleurd met mosterdzaad. Je ruikt het al van verre. Het pad zelf is omrand met bloeiende meidoorn. Het steile pad door de bossen naar de Schneeberg valt ons erg mee. De Schneeberg ligt in Duitsland en dankt zijn naam aan de kalkgrond, die in de zomer opvallend licht van kleur is. Daar zien we niet zoveel van. Het is vooral bos en groen wat er zien.

We dalen af naar Vaals om daar aan de doorgaande weg de bus naar Gulpen te nemen.

In Gulpen overnachten we 3 nachten in herberg De Zwarte Ruiter. Morgen gaan we terug naar Vaals voor het vervolg van de route.

Een pittige dag vandaag. Het etappe drankje is zeker verdiend. Met het zonnige zomerweer is het goed vertoeven op het terras.

Dutch Mountain Trail

Meerdaagse wandeling

19 mei, 13,2 km, prachtig weer, zonnig 18 graden, dag 1 van station Eygelshoven naar station Kerkrade, met overnachting in abdij Rolduc.

Een echte uitdaging in ons mooie Limburg. We vertrekken in Eygelshoven en gaan via de hoogste punten van Zuid Limburg naar Maastricht. We komen ook net over de grens met Duitsland en België. Een lange afstand wandelpad, gemarkeerd met Blauw Wit. Let op GPX track en/of boekje van de route is wel nodig.

Deze morgen begon met “2 Mieke stunts”. Ik kwam bij de bushalte, blijkt mijn bus net vertrokken. Ik loop terug naar mijn appartement en vraag aan iemand of hij de gelegenheid heeft me naar het station te brengen. Gelukt: zo was ik op tijd op het station. Stunt 2: In Heerlen zijn we inmiddels met 4 personen. Stappen we in de verkeerde trein….? Arriva heeft 2 treinen, een sneltrein en een stoptrein. Wij moeten de stoptrein hebben. Nog net op tijd uitgestapt. Een half uur later wel in de goede trein. Om 12 uur waren we er bijna allemaal. Als je op station Eygelshoven Markt uitstapt, komen er zomaar 2 km bij voor het startpunt van de Dutch Mountain Trail.😉

We zijn op pad met: Ans, Walter, Debby, Jan, Janna, Elle en Thea

Het is meteen ook een stevige etappe met flinke hoogtemeters. Vandaag de Wilhelminaberg 220 meter. Hemelsbreed nog geen 7 km, met de 2 km erbij naar de abdij Rolduc komen we op 13 km uit.

Direct bij station Eygelshoven ben je in de natuur. Immense hellingbossen. De Dutch Mountain Trail is hier en daar met blauw wit gemarkeerd. We moeten goed opletten. Bij elk paadje naar rechts of naar links kan het zomaar zijn dat we erin moeten. Als ik even achterblijf om mijn stokken te pakken, zijn de anderen net een paadje te ver gegaan. Geen probleem…. met de route op topo GPS vind je zo de route weer terug. Jan, Elle en Walter hebben de route ook en helpen de weg te zoeken.

Dan begint de klim naar de Wilhelminaberg. Gelukkig is het droog weer nu. We kunnen de paden afsnijden en vrijwel recht omhoog klimmen. Via de boomwortels is er een soort trappetje ontstaan. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht. De Wilhelmina berg is ontstaan als steenstortberg van de Staatsmijn Wilhelmina. Tussen 1906 en 1969 in bedrijf.

Na de Wilhelminaberg vinden we een terras bij restaurant Windelerhof. Het prachtige weer en de vriendelijke mensen nodigen ons uit op het terras te gaan zitten. Tja en in Limburg hoort er toch echt een stukje vlaai bij. We zien er nog niet veel van dat we zo dicht bij het centrum van Kerkrade zijn. We worden door allerlei parken aan de westkant van het spoor geleid. Een weldaad als je zo van rust en natuur houdt.

Na het station gaan we via het centrum naar Abdij Rolduc. Natuurlijk hoort hier ons eerste etappe drankje bij. Over rust gesproken….zo ongeveer 2 km na het station kom je bij het het prachtige voormalige klooster. Hier gaan we voor 1 nacht intreden en kijken of er morgen weer “uit ” willen treden ..

Ns 2 daagse Cuijk Nijmegen dag 2

Meerdaagse wandeling

3 april, 18 km zonnig 8 graden

En dat was dan alweer de 2e en laatste dag. Op deze maandag treffen we het. Een strak blauwe lucht en dan buiten onderweg te kunnen zijn in het prachtige gebied tussen Groesbeek en Nijmegen. We genieten er allemaal van.

We zijn zo verwend bij ons adres in Groesbeek. Zo hadden we een uitgebreid ontbijt en ook lunchpakketje. Vooral de warmte en gastvrije ontvangst van Tonny en Andre zijn pareltjes van de dag. Met goede moed gaan we op pad.

We volgen vandaag vooral de wit rode bewegwijzering. Omdat er in deze regio veel lange afstand wandelingen zijn, die ook wit rood hebben blijft het goed opletten. We lopen eerst door de velden. Onverharde paden, zomaar tussen de erfafscheidingen door. Waar het niet heel duidelijk is, staat een extra bord van de bewoners.

Daarna begint de beklimmingen en dalingen op de Duivelsberg. Op deze Duivelsberg is het pannenkoeken restaurant gevestigd. Voor ons wel tijd voor een pauze en we mogen daar ook gaan zitten. Moeten we daar nu het Pieterpad vervolgen of gaan we over op een ander pad? Goed de tekst lezen….het is Grote Rivierenpad.

We gaan door het Filosofen dal door Berg en Dal en met zicht op de Ooypolder en over de Waalkade lopen we Nijmegen binnen.

We lopen over een van de hogere wegen Nijmegen binnen. In de verte zien we de grote brug en ook de Ooijpolder.

In Nijmegen gaan we over het Valkhof en langs de Romaanse Sint Nicolaas kapel. We horen dat het het oudste stenen gebouw van Nederland is. De muziek staat aan, een vrijwilliger laat ons in het midden staan en zet de muziek wat harder. Een hele speciale sfeer ontstaat. We worden er stil van.

Nog een klein stukje naar het station. Bij restaurant de Pelgrim nemen we ons laatste etappe drankje. Dank je wel voor jullie fijne gezelschap. Nieuwe vriendschappen, echt ont-moeten. Tot een volgende keer.

NS 2 daagse Cuijk Nijmegen

Meerdaagse wandeling

2 april 15,3 km Cuijk Groesbeek

Om te beginnen wil ik Rita veel succes wensen. Zij is met een groep op pad voor de Camino Portugues. Zij schrijft ook dagelijks een verslag, dat je hier kunt volgen. Zelf gaan wij 2 dagen op pad van Cuijk naar Nijmegen. En….echt daar hebben we heel veel hoogteverschillen. Het is dan ook een uitstekende voorbereiding voor een Camino.

We beginnen bij het station Cuijk. Het is nog bewolkt en op de Pont over de Maas, ontzettend koud…..brrrr

Vlnr Bernadette, Leo, Kiki, Ans, Anja, Marion, Elly, Ria en Mieke

Aan de andere kant van Maas gaan we over de Mookerheide. De Mookerheide ligt op een uitloper van de Nijmeegse stuwwal, een heide terrein met veel brem. In dit lenteseizoen zijn het vooral de bruine tinten, met de nog kale bomen door een glooiend landschap.

Daarna klimmen we omhoog naar de Sint Jansberg. Een voormalig landgoed dat bezaaid is met hellingbossen en akkers. Holle wegen die het bouwland doorsnijden. We zien bosanemonen en speenkruid. Eerst lopen we langs een beekje, daarna via een hoge trap en modderige geulen omhoog en omlaag.

Op de Sint Jansberg is het goed opletten. Daar komen vele wandelpaden samen. Ook een andere geel rode route, die op sommige plaatsen samen loopt met onze ns wandeling, maar soms ook niet. Intussen is de zon doorgekomen. Het wordt aangenaam. Onze ogen worden verwend met de voorjaarsbloeiers.

We gaan langs de bosrand van de Sint Jansberg. Voor de bossen van het Reichswald ligt een langwerpige strook. Dit is de enige plaats in Nederland waar met zekerheid de ligging van een gletsjer tong uit de ijstijd is vastgesteld. Later komen we langs grote zwerfkeien.Van de zwerfstenen die hier zijn neergelegd is een stukje afgezaagd. Het zaagvlak is gepolijst zodat de structuur van de steen goed zichtbaar wordt. Deze zwerfstenen komen uit verschillende delen van Europa. Zo zijn de granieten en kwartsieten de voorlaatste ijstijd, ongeveer 300.000-130.000 jaar geleden, vanuit Scandinavië in en op de toenmalige landgletsjers naar deze regio getransporteerd. Die noemt men noordelijke zwerfstenen.

Onze eerste dag zit er dan bijna op. De laatste km gaan door Groesbeek. Er zijn diverse cafeetjes open. We kiezen pandje 4. Voor onze leeftijd (??) met heerlijke muziek van toen. Dat is genieten van ons etappe drankje.

Ook bij ons overnachtingsadres worden we bijzonder hartelijk ontvangen. Met een drankje en tapas konden we er zelfs buiten zitten in de voorjaarszon. Dank je wel Tony en Andre voor deze heerlijke ontvangst.

Via Coriovallum

Meerdaagse wandeling

In januari 2023 hebben we de Via Coriovallum afgerond.

Een van de medewandelaars, Walter van Velden heeft een prachtige getekende samenvatting gemaakt, die ik graag met jullie wil delen.

Zie verder voor zijn gegevens. Voel je vrij contact met hem op te nemen, als je ook zo een “praatplaat”wilt . Voor zowel prive als zakelijk.

Walter van Velden
BE +32 (0) 465 031061
Figure it out
Praatplaatjes die plakken

Kustpad Rockanje

Meerdaagse wandeling

25 januari, 2 graden, bewolkt 17 km

Dat was alweer de laatste etappe van ons Kustpad vanaf de Oosterschelde naar de duinen van Voorne. De dagen zijn omgevlogen, heel afwisselend met stranden, duinen en bruggen. Wat hebben we genoten! Geen drup regen en voor ons dagen om niet te vergeten. Vandaag vertrokken we vanaf de haven van Stellendam via de Haringvlietdam, over het strand en door de duinen ten noordwesten van Rockanje.

Als eerste de Haringvlietdam, 3 km rechtdoor, het is een beetje mistig en we zien de enorme sluizen. De Haringvlietdam is in 1971 gebouwd om de afvoer van de Rijn, Waal en Maas te regelen. Bij vloed werden de sluizen gesloten en bij eb geopend. Zo kwam het dat er uitsluitend zoet water in de Haringvliet ontstond. Om weer zout water toe te laten is in 2011 besloten om de sluizen open te laten. Alleen bij stormvloed en lage waterstand van de rivieren worden de sluizen gesloten. Wij vinden het bijzonder indrukwekkend. Ook ervaren we een uitdaging om alleen maar km’s rechtdoor te wandelen.

Een km voor het einde van de brug worden we over een strand geleid. Het Quackstrand. Iets van de weg en meteen in alle rust.

Deze morgen wilden we op ons Kustpad toch nog een stuk strand meenemen. We kiezen ervoor om tot aan de duinovergang met Rockanje over het strand te gaan. Het is eb en dan kun je wat makkelijker over het zand lopen. Ieder kiest zijn tempo en zijn ruimte, met 2 of alleen. Alles is goed. Gewoon wat jou behoefte is op dat moment.

Veel horeca is op een doordeweekse dag gesloten. We gaan Rockanje binnen en vinden een warm onthaal bij “tante Agaath”. Jonge mensen die daar een zinvolle dagbesteding hebben. Een genoegen om te ervaren dat zij zo goed hun best doen en vooral zo vriendelijk zijn.

Het duingebied ten noordwesten van Rockanje is bijzonder mooi. Het Waterbosch en het Voornes duin. Alweer een gebied, voor ons onbekend en zo vlak bij de Maasvlakte. Bijna onvoorstelbaar. Zoveel rust en ruimte. Eenmanspaadjes, afgewisseld met bredere zandpaden en meertjes.

De mossen laten hun diverse kleuren groen zien, de rietkragen hun witte pluimen. We zien loslopend vee en wij genieten een moment van een pauze op een bankje.

Deze heerlijke dagen sluiten we af bij restaurant de Meidoorn bij de Tenela plas. Geopend van woensdag tm zondag. We boffen. Ons laatste etappe drankje en dan naar huis. Eerst nog even de 2 auto’s bij het beginpunt ophalen…..

Dank je wel Marianne, Joepke, John, Marlies, Elly, Piet, Gerard en Marjo voor de fijne dagen en om jullie te ontmoeten. “Haal de moet eruit en hou de moed erin” Voor ieder van ons een mooie herinnering erbij. Tot slot voor alle lezers en ook voor jou:

Kustpad Goeree Overflakkee

Meerdaagse wandeling

24 januari, 2 graden, 22,5 km vanaf Brouwersdam naar Stellendam

Wat een ongekend mooi stukje van Zuid Holland! Ik ken het alleen van de strand 5-daagse en nu helemaal door Goeree Overflakkee, door de dorpen Ouddorp en Goedereede.

We vertrekken deze ochtend vanaf het trammuseum Den Dolle Beer en gaan over de zuidkant van dit schiereiland naar Ouddorp. Verrassend door natuurgebieden, zoals de Preekhilpolder. We lopen over een zogenaamde inlaagdijk, deze is in de 18e eeuw gemaakt, ter bescherming van het land bij hoog water.

In Ouddorp hebben we na 9 km pauze in een pannenkoek restaurant. Het is inmiddels 11.30 uur en we lusten wel al wat. Een pannenkoek of iets anders lekkers ging er wel al in.😉

Vlak na Ouddorp worden we langs een ander natuur gebied geleid; de Kleistee. Hier vinden we een van de oudste landschappen van Goeree; de schurvelingen. Dit zijn een meter hoge walletjes, die sinds het ontstaan dienen als eigendomsscheiding en veekering.

Op weg naar Goedereede gaan we langs de Middelduinen en over de Middeldijk. We zien ontelbare ganzen in hun v-vorm zich steeds opnieuw groeperen.

Goedereede was in de middeleeuwen een belangrijk vissersdorp direct aan de brede stroom Geul, die nu Haringvliet heet. Goedereede betekent “veilige haven”. Het dorp werd beschermd door de duinen in het noordwesten. Nu een mooi toeristische stadje aan een haven.

Langs het kanaal gaan we via het dorpje Havenhoofd naar ons eindpunt van vandaag: Stellendam.

Bij de vissershaven is een visrestaurant. Voor de meesten een gelegenheid wat lekkere vis te eten. Ik kies voor een portie kibbeling. Hier stonden ook de 2 auto’s, die we er vanmorgen al hadden neergezet. Zo was het eenvoudig terug te keren naar het Fletcher hotel in Ouddorp. Tijd voor ons etappe drankje.

Kustpad Schouwen Duiveland

Meerdaagse wandeling

23 januari, 22 km, 2 graden in de middag zon

Vanaf ons hotel in Nieuw Haamstede, via Renesse over de Brouwersdam.

Het hotel lag een km van de route en we kunnen terug om meteen de route op te pakken of via het wandelroute netwerk direct naar zee. We kiezen het laatste en weldra zijn we in de golvende duinen.

De duinen over en daar is tie dan….de zee. Het is windstil en er ligt een enorm breed strand voor ons. Direct worden we ook gewaarschuwd om niet de kustlijn te blijven volgen, maar de duinenrij. Je kunt er namelijk niet oversteken. Ieder kiest zijn pad en ervaart de stilte. Er is bijna geen wind, de golven zijn wat verder weg. We volgen elkaars stappen.

Deze route is ook op GPX beschikbaar. Op het strand is dat handig, omdat je dan kunt zien waar je de duinen overgaat. Die vinden we om naar Renesse te gaan. Bij de duinovergang zien we een hele grote strandbal en emmer. Het voelt in Renesse erg toeristisch, er zijn veel voorzieningen. Op deze maandagmorgen is het rustig en vinden we een bakker met lunchroom. Wat denk je van een heerlijke Zeeuwse bolus??? Ook zien we er de Jacobskerk met een bord naar Santiago. Ga je mee vroeg ik? Ik hoorde 3 personen die zeiden, dat doen we wel….

Renesse gaan we uit over een hoge trap en weer opnieuw over het strand. Heerlijk! We zien hier en daar wat blauwe lucht en hopen vandaag ook nog in de zon te lopen.

Daarna gaan we over de Brouwersdam. Een van de grote werken tussen Schouwen Duiveland en Goeree. De Brouwersdam is 6,5 km lang. We zien bij sluizen zeehonden en aalscholvers. We kijken er geïnteresseerd naar. Zien hoe de zeehonden duiken en hoe de aalscholvers hun veren laten drogen.

Pauze hebben we bij Port Zeelande aan de Brouwersdam. Dat is een bungalowpark met skischool en een restaurant, die op deze winterse maandag gewoon open is.

De laatste 4 km lopen we aan de oostzijde van de Brouwersdam. Langs de haven met pleziervaartuigen en over de dijk van het Grevelingenmeer. Intussen is de zon er echt doorgekomen en met de zon in de rug komen we bij het trammuseum D’n Dolle Dries aan. Net op het schiereiland Goeree Overflakkee, het eerste deel van Zuid Holland.

Kustpad vanaf Schouwen Duiveland

Meerdaagse wandeling

22 januari, 12 km van Oosterschelde naar Burgh Haamstede

Vervolg van het Kustpad, dat we in 2021 en 2022 zijn gestart vanaf Sluis naar Neeltje Jans. Nu starten we bij de Oosterschelde en gaan naar Oostvoorne in 4 dagen. Schouwen Duiveland, Goeree Overflakkee en ten noorden van de Haringvlietdam naar Oostvoorne.

Vandaag gaan we op pad voor het eerste deel van Schouwen Duiveland.

We zijn: Elly, Joepke, Marianne, Gerard, Marlies, Piet en John. Morgen sluit Marjo weer aan. De 2 groepen uit de Corona tijd nu samengevoegd en Gerard en Marlies erbij. We hebben er zin in.

Rond 12.30 uur vertrokken we naar het beginpunt aan de Oosterschelde en startten door de boswachterij Westenschouwen met de vele hoogtemeters. Het is prima wandelweer, ongeveer 2 graden en droog weer. Met warme kleding en lekker bewegen hebben we het zo warm.

Daarna volgt een schitterend deel door de kop van Schouwen met natuurgebied de Zeepeduinen. Het kustpad is goed gemarkeerd met rood/wit. in de open vlakte is het goed opletten. We worden langs diverse meertjes geleid.

Via een hoge trap verlaten we het duingebied en gaan naar Burgh Haamstede met kasteel Haamstede uit de 13e eeuw. Dan is het ook tijd voor een pauze. We vinden een cafe bij de kerk, vlakbij het kasteel.

Daarna hebben we nog 4 km te gaan naar ons hotel. Langs het duingebied van de Kop van Schouwen gaan we naar ons hotel. Het Fletcher Duinhotel, maar 1 km van de route.

Het eerste etappe drankje hebben we weer verdiend.

Via Coriovallum Vijlen Heerlen

Meerdaagse wandeling, ,

11 januari, 23 km, meest droog 10 graden

Onze mooie Via Coriovallum zit erop. Nog een laatste dag die stappen zetten, die stappen die je verder brengen in je eigen leven. Van harte gefeliciteerd Walter, Jeanette, Ted, Joepke, Sylvia, Ada en Suzanne. Een mijlpaal. Voor het eerst zoveel km’s gewandeld, voor het eerst samen op een slaapkamer, voor het eerst na een operatie weer meerdere dagen op pad, voor het eerst in een groep, voor het eerst na een herstel of tijdens een proces van mantelzorg even tijd voor jezelf. En voor mij? Verbinding, warmte en vriendschap voelen. We hebben het samen gedaan. Herinneringen maken en verhalen delen. Ik ben er dankbaar voor

En dan vandaag. Het laatste deel van het 8-tje van Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en Vijlen Heerlen.

Via Coriovallum

Van Vijlen naar het noorden via de Benedictijnen abdij, naar Bocholtz, Simpelveld en door parken naar het centrum van Heerlen.

Op het moment dat we wilden vertrekken kwam het er met bakken uit. Toch maar even 10 minuten wachten . Daarna werd het droog en hebben we vrijwel geen regen meer gehad. Vanaf Vijlen dalen we eerst af voor we aan de klim naar de abdij van de Benedictijnen beginnen. De bomen aan de rand van het klooster kleuren al wat rood/oranje. Zijn het al de knoppen die te zien zijn?

Om 9.30 is er een viering in de abdij. Omdat die tot 10.30 uur zou duren hebben we er toch maar vanaf gezien. We gaan verder door de velden naar Bocholtz. Het is licht heuvelachtig en daardoor met steeds wisselende vergezichten. In Bocholtz is Cafe Oud Bocholtz open. Tijd voor een heerlijk stukje Limburgse vlaai.

Na Bocholtz gaan we over modderpaden naar Simpelveld. Wat kies je? Langs de randen, waar het gras te zien is of door het midden? Meestal heeft dat laatste mijn voorkeur.😉 Natuurlijk kan een korte stop bij de Lourdesgrot niet ontbreken. Tegelijk een goed moment voor een lunchpauze.

Na Simpelveld gaan we verder naar het noorden. Volgens de route van de Via Coriovallum zouden we via vele steile bospaden door het Imstenradarbos gaan. Tja, een dilemma. 2 keer eerder ben ik hier geweest en van beide keren herinner ik me dat het heel zwaar is het erg glad kan zijn. Door de vele regen van deze ochtend kies ik ervoor het niet te doen. Veiligheid gaat voor. Hiervoor lopen we voorbij de begraafplaats van Imstenradar en zoeken de route weer op. Zo komen we Heerlen binnen en hebben pauze bij een Brasserie van een verzorgingshuis. Alweer zo een gastvrije ontvangst. We rusten even goed uit, voor we door de parken naar de eindbestemming gaan.

Tot slot hebben we ons etappe drankje bij het restaurant de Twee gezusters. Ze kennen ons al. Wat een fijne afsluiting van deze heerlijke dagen.

Blij met de stempelkaart en de stempels die we hier en daar kregen. Het voelt als een echte camino, net als de verbinding en de Camino smile die ik bij iedereen voel en zie. Intussen hebben we plannen gemaakt voor volgende Camino’s. -wordt vervolgd-

Via Coriovallum Houthem Vijlen

Meerdaagse wandeling, ,

10 januari, 23 km, eerst zonnig, bewolkt vanaf 15 uur regen

Het was de laatste nacht in het Nivon huis in Heerlen, na 3 overnachtingen.Dat betekent inpakken en ook je kamer schoonmaken. Als een goed geolied team waren we allemaal om 7.45 uur klaar voor het ontbijt. De spullen in de auto’s. Die blijven nog in Heerlen staan. De laatste keer lopen naar het station voor de trein naar Houthem. Inmiddels weten we de weg in Heerlen en in Houthem. Op weg naar Vijlen vandaag. Pff…is dat het hoge bergdorp? Dat zal wel tegenvallen. En eerlijk is eerlijk, dat valt wel mee.

Vanaf Gulpen eerst volop stijgen naar Sibbe, dan op een plateau met een forse daling naar Gulpen. Naar Vijlen uitsluitend langzaam maar zeker stijgen. Dat kunnen we allemaal Geen Gulpenerberg deze keer en dat zorgt ervoor dat de Via Coriovallum veel minder hoogtemeters heeft dan de Dutch Mountain Trail, en toch bijzonder mooi. Dat hebben we vandaag ook ervaren. Eerst gaan we van Houthem station naar chateau Gerlach. Daar krijgen we onze eerste stempel van vandaag.

De beelden in de tuin zijn prachtig! Neem er even de tijd voor. We vinden ook de uitgemergelde pelgrim, die geduldig met ons op de foto wil.

Daarna lopen we langs de Geul. Aan de rechterkant hellingbossen. Aan de linkerkant van ons de Geul. Een schaduwrijk pad met mergel randen. De kleur is zachtgeel en is hier en daar helemaal uitgehold.

De eerste flinke klim is als we naar rechts afbuigen over de Houthemerheideweg naar Vilt. Hier voelen we geen wind en als we boven zijn hebben we het echt warm. De jassen gaan uit en eigenlijk onmiddellijk weer aan. Boven op de berg voelen we wel de koude wind. Tja, gevoelstemperatuur van 1 graad, dat is fris! Van Vilt gaan we naar Sibbe. Een gastvrij cafe met ook een stempel voor in ons paspoort.

Door holle wegen en over glooiende landschappen gaan we naar Gulpen. Het is dan nog steeds droog. Wel is het bewolkt en het lijkt wel een sneeuwlucht.

4 km na Gulpen komen we bij het klooster van Wittem. Daar nemen we even de tijd om de kapellen te bekijken. Sfeervol en intens. We worden erdoor geraakt. Zeker even een kijkje nemen en sfeer proeven.

Inmiddels is het tegen 4 uur als we daar vertrekken. Nog 5 km te gaan. Met de stijging naar Vijlen en in de regen. Zouden we het voor het donker is halen? Een uitdaging…. Niet tegenop zien en gewoon stap voor stap voortgaan. “Pelgrimeren is lopend stilstaan” lazen we op een bordje. Misschien is dat wel zo. Met regen is je aandacht meer op jezelf gericht en ook dan ga je vooruit

Net voor het donker is, zijn we in Vijlen. We overnachten in hotel Cuba Libre, waar we ook ons etappe drankje nuttigen. Deze 4e dag zit erop. Wat hebben we weer genoten! Tot slot van deze dag hebben we een heerlijk tapas menu.

Nog een dag te gaan. Morgen gaan we van Vijlen naar Heerlen en onze Via Coriovallum zit er weer op.

Via Coriovallum Heerlen Houthem

Meerdaagse wandeling

9 januari, 24 km, bewolkt en droog 7 graden

Vandaag voelen we echt wel dat er meer hoogteverschillen zijn. Dat klopt ook, want het waren er meer dan 600. Van Heerlen via Klimmen naar Valkenburg en Houthem, een prachtige etappe. 22 km volgens de meting, met de afstand naar onze overnachting zeker 24 km.

We hebben het reuze naar onze zin op deze Via Coriovallum. In het kort verwoord door Walter, wat ik graag met de lezers van dit blog deel.

Een overdenking.

Ik denk aanvankelijk: waar en wanneer zal dit pad eindigen?

Maar er is zoveel te ontdekken en de onwetendheid is een heerlijke afwisseling op de drukte van het weten. Ik ga mee in volle overgave.

Het weer – de regen, zon en wind – alles past in het ritme van de dag. Al snel valt de ruis weg en wordt het bewegen de beweging. De stukjes vallen samen: ik, het Limburgse land en de natuur. Een intense beleving van verbinding.

Zelfs deze 3 dagen in de natuur deden me stilstaan bij het klimaat. De bollen schoten uit de grond, de knoppen zaten aan de bomen, zelfs het gras was frisgroen. Ik zie het omdat ik ECHT  buiten ben. Als je maar ver genoeg loopt voel je je benen vanzelf.

Deze morgen vertrekken we direct van het Nivon huis. We zitten meteen op de route. De voorspelling was dat het mogelijk zou regenen. Alweer een droge dag. Door de wind voelt het wel koud aan, met mutsen en handschoenen gaan we op pad. Via de kalksteen groeve lopen we naar de wandelpaden van Voerendaal. Hier zijn diverse wandelroutes uitgezet die met gekleurde paaltjes zijn gemarkeerd. We lopen langs de wijngaarden. Ten zuiden van Kunrade naar Winthagen.

Winthagen is een verstild dorp met een mooie kapel, waar we ook een stempel vinden. De OLV Sterre der Zee kapel.

Dan gaan we op weg naar Klimmen. De naam van dit dorp geeft ook aan dat je er best naar toe moet klimmen. Ieder op zijn eigen tempo en vooral met kleine pasjes. Midden in het dorp bij de kerk vinden we een gastvrij cafe Pleinzicht open. Na 11 km zijn we er wel aan toe. Wat een heerlijke gastvrijheid. Het zijn vandaag ook de kleine dingen die het hem doen. Vlak voor Klimmen zien we een boerderij met bibliotheek. De mevrouw ontvangt ons gastvrij. Ze komt uit Amsterdam en ze gaan daar een project van 5 woningen realiseren.

Via mooie weggetjes klimmen we naar de Schaelsberg en het kerkje De Kluis. Hiervandaan heb je de en prachtig uitzicht over Valkenburg.

We dalen af naar de Geul en naar Valkenburg. Een bospad langs de meanderende Geul. We zien tot hoe hoog het water in 2021 in Valkenburg heeft gestaan. Nog steeds ongelooflijk. Op de onderste foto een markering, daar zie je dat het zeker een meter was overstroomd.

Door het centrum lopen we de stad uit en door het dal van de Geul naar Houthem. We zien sporen van de bever en vragen ons af hoe lang die er nog kan staan. Precies op tijd komen we bij de trein aan.

In Heerlen worden we ontvangen in de Pancratiuskerk. Speciaal voor ons geopend om de stempel van de Via Coriovallum te krijgen. Er is daar een prachtige kerststal, die nog net niet opgeruimd was. Enthousiast vertelt Peter Schunck over het ontstaan van de Via Coriovallum.

Een mooie afsluiting van deze 3e wandeldag. Morgen van Houthem naar Vijlen. Daar gaan we ook overnachten.

Via Coriovallum Spaubeek Heerlen

Meerdaagse wandeling, ,

8 januari, wisselend bewolkt, bijna droog 10 graden, 20 km

Onze dag begon met zon. Tijdens het ontbijt was er een enorme plensbui. Is dat de regen die er vandaag zou vallen? We voelen ons bevoorrecht dat we na zoveel grijze dagen voor de tweede dag zon hebben. Vandaag gingen we van ons overnachtingsadres (Nivon huis Heerlen) eerst naar het station om met de trein naar Spaubeek te gaan. Wat is dat fijn van de Via Coriovallum dat de startplaatsen met een trein te bereiken zijn.

Spaubeek Heerlen

Vlakbij de trein ligt de Annakapel, een heel kleine kapel waar we een stempel kunnen vinden. Die hangt aan het ijzeren hek. Een mooie stempel, met aandacht door Ted gezet. Met de vorm van de kapel en een pelgrimsschelpje.

Naast de kapel vinden we informatie over o.a. .: GEOLOGISCHE ORGELPIJPEN

In de kalksteenbodem zitten zwakke plekken; wanneer op deze plekken regenwater in de kalkbodem dringt, wordt een deel van de kalksteen opgelost. De afmetingen van zo’n orgelpijp kunnen zowel in lengte als in diameter van 1 tot 10 m variëren. De ruimte die in de kalksteenbodem ontstaat, wordt opgevuld met de daar op liggende lagen. Aan de oppervlakte ontstaat een komvormige inzinking; deze inzinking noemt men een doline. Jeanette weet veel van de natuur en vertelt ons over de hazelaar. We zien al rode bloemetjes (vrouwelijk) en de bloeiende zaadlijsten. Leuk om te horen en te zien.

We volgen geruime tijd de oevers van het prachtige Geleendal. Op deze zondagochtend is het cafe aan de plas bij Schinnen open. Nog niet zoveel km gelopen, en pas een uur na vertrek. Toch even een kopje koffie? Ja hoor, het doet zich voor en waarom niet. We hebben de hele dag de tijd en pakken onze momenten. Daarna krijgen we toch even een korte bui. Hoe kleurrijk is onze regenkleding in combinatie met de fleurige tunnel?

Een van de hoogtepunten van deze etappe is een bezoek aan kasteel Hoensbroek. Op deze zondag zijn er zelfs ridders die ons bij de poort opwachten. Een bezoekje aan het kasteel is zeker de moeite waard. Gratis met museum jaarkaart, €2 voor pelgrims van de Via Coriovallum. Even een kijkje in het rijke kasteel leven. Vele oude kasten prachtig behouden.

Al gauw daarna kom je in de bebouwde kom van Heerlen. Dat merk je niet, we lopen km’s lang door een lint van parken en tot slot door de straten naar het centrum. Direct na het station gaan we voor ons etappe drankje. Dan zijn we ook toe aan pauze.

We hadden gehoopt dat de Pancreas kerk open zou zijn, dat komt nu morgen. Peter Schunck komt speciaal naar de Pancreas kerk om een stempel van de kerk te regelen. Hij is degene die de Via Coriovallum mede heeft ontwikkeld. Wel zien we de mooie tegel met tekst en de pelgrim boven de deur van de kerk.

Morgen gaan we van Heerlen naar Houthem. Voorzover ik me herinner, iets meer hoogteverschillen. We gaan het zien….die kunnen we ook

Via Coriovallum Houthem Spaubeek

Meerdaagse wandeling

7 januari, zonnig, 13 graden, 15 km

Een van de pareltjes van Zuid Limburg op wandelgebied is de Via Coriovallum. Een 8-tje waarbij we beginnen bij Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en Vijlen Heerlen.

We overnachten 3 x in het prachtige Nivon huis. Deze morgen waren we er om 10.30. De eerste kennismaking gaf al meteen een goede indruk. Wij gaan dat samen doen. We zijn van links naar rechts Joepke, Ted, Walter, Ada, Suzanne, Mieke, Marian, Sylvia en Jeanette.

We gaan steeds met de trein van/naar ons beginpunt. Zowel Houthem als Spaubeek hebben een directe treinverbinding met Heerlen. Handig! Zo gingen we eerst naar Houthem met de trein en daar start onze wandeling. Hier en daar vinden we stickers van de route. Een GPX track is wel belangrijk of de route beschrijving.

We boffen zo met een heldere dag en zon. In Schimmert gaan we naar de Reusch. Een plaats waar we een stempel kunnen krijgen voor ons pelgrimspaspoort. Hiervandaan heb je bij helder weer 50 km uitzicht.

We komen bij diverse kapelletjes en wegkruisen. Die zie je hier in Limburg veel. Vaak met een mooie Limburgse tekst. Hier en daar nog versierd met bv kerststerren.

Hier in dit gebied zijn nogal wat dassenburchten. Een inwoner legt uit dat ze de weg soms ondergraven en er regelmatig moet worden ingegrepen. Hier is het licht glooiend. Het voelt bijna als voorjaar.

Ook in Genhout hebben we nog even pauze voor we naar de trein gaan in Spaubeek. Die gaat 1x per uur, we nemen de trein van 16.55 uur. In minder dan 15 minuten ben je in Heerlen. Nog net voor het echt donker is kwamen we bij het restaurant de Twee gezusters aan. Onze eerste heerlijke dag sluiten we af met ons etappe drankje en een dagmenu. Een mooie dag!

Wandeldagen Limburg dag 4

Meerdaagse wandeling, ,

14 december, 18 km, licht bewolkt -5 tot -2

Het rondje Epen, Gulpen, Holset, Epen zit er op. Wat hebben we onverwacht prachtig winterweer gehad. Vorst, zon en dat in het mooie Zuid Limburg in prima gezelschap.

Vandaag gingen we op pad van Holset naar het zuidwesten, bestemming Sippenaeken in België, naar het noord oosten met uitstapje naar Hijgend Hert en vervolgens via het Krijtlandpad naar Epen.

Het was ook echt een pittige dag met 760 hoogtemeters en prachtige vergezichten.

Vanaf Holset gaan we in de richting van Einrade en dan over een bospad omhoog. Het loopt weleens anders. We kwamen op een andere plaats op de Epenerbaan uit. Door te vergelijken met de tekening van de route zagen we dat we meer naar rechts moesten. Op Topo GPS zie ik ook waar het monument voor de Russische soldaten is. Daar pakken we de route weer op.

Tenminste…..dat waren we van plan. Toch nog een afslag gemist, dan weer via Topo GPS een ander, prachtig pad gevonden in de richting van België.

Op weg naar Sippenaeken gaan we over de golfbaan en volgen “Sentier 58”. Meestal kunnen we dan wel bij het restaurant van de golfclub pauzeren. Nu was dat dicht vanwege de vorst. Op naar Sippenaeken, daar is restaurant Le Barbier. Ook die is dicht op woensdag. We pauzeren daar toch even.

Vanaf Sippenaeken gaan we over de in het dal gelegen camping op weg naar Cottessen. Door de bossen stijgen we verder omhoog. Echt een zware klim. Als we een keer boven zijn, volgen we een pad langs de bergrug met mooie vergezichten.

Ook cafe Buitenlust is op woensdag dicht en daardoor werd het idee geopperd om naar het Hijgend Hert te gaan. Dat doen we! Even binnen zitten om op te warmen. Het was er erg druk, dus gingen we toch buiten zitten. Het was er zo koud dat we later toch naar binnen gingen.

Nu kiezen we voor het Krijtlandpad om naar Epen terug te keren. Goed gemarkeerd met rood/geel en over paadjes die ik nog niet zo vaak heb gezien. Erg mooi!

Dat verdient zeker een laatste etappe drankje voor we naar huis gaan. We hebben het heel goed gehad samen. Wat een mooie dagen met deze vorst en zon. Zeker om met een goed gevoel op terug te kijken.

 

Wandeldagen Limburg dag 3

Meerdaagse wandeling, ,

13 december, 19 km, zonnig -4 tot -1 graden

Oo winterse schoonheid, wat ben je mooi! Wat boffen we dat we er zo van mogen genieten. Koud winterweer, de rijp ligt op het gras en kleurt alles wit…..

Vandaag gingen we van Gulpen, via Partei naar Wahlwiller en Nijswiller via Vijlen, Oud Lemiers naar Holset.

Onderstaand overzicht is niet helemaal compleet. De eerste km staat er niet bij. Toch totaal bijna 400 hoogtemeters.

Vandaag verwelkomen we Ted, zij loopt de laatste 2 dagen met ons mee. Van harte welkom! Na een uitgebreid ontbijt in Herberg de Zwarte Ruiter gaan we om 9 uur op pad voor de wandeling van vandaag.

Het winterse landschap lacht ons tegemoet. Via de Gulp lopen we zo Gulpen uit. Via stegelkes (draaihekken) gaan we in de richting van Partei. De bomen met maretakken zijn met tegenlicht zo goed te zien. De schermbloemen lijken wel van kristal, ze fonkelen in het zonlicht.

Via de Eyserbeek gaan we naar de tunnels van het spoorwegviaduct van het toeristisch Miljoenen lijntje

De route loopt langs smalle paden omhoog en omlaag met de mooiste uitzichten. We wachten op elkaar en overleggen over de route. Vandaag had Constance de route een groot deel gelezen. Niet overal is het even duidelijk en dan is het handig dat Lydia de kleuren van de paaltjes had genoteerd. Zo leuk om met elkaar samen te werken.

Het restaurant in Wahlwiller was helaas gesloten. We pauzeren er toch even voor de mooie kerk in de zon en uit de wind. Na 2 uur lopen waren we er aan toe. Daarna klimmen we over de Biesweg en gaan op pad naar Vijlen. Daar was wel een restaurant open. Bij deze kou is het lekker om even goed op te warmen.

Na Vijlen maken we een uitstapje naar Duitsland om via een pad langs de bergrug naar boven te klimmen. Dat was wel de zwaarste klim van vandaag. In de zon en uit de wind nemen we nog even pauze. Daar was het pad ontdooid. In plaats van over een verharde ondergrond was het glibberen in de modder.

Via Oud Lemiers komen we terug in Nederland en gaan we door de velden naar Holset. Voor het geval je van hier af naar Santiago zou willen gaan….2338 km te gaan

Zeer voldaan komen we bij onze bestemming Herberg Oud Holset aan. Bijna lijkt het alsof het etappe drankje op ons wacht. Eerst even de modder schoenen zoveel mogelijk afpoetsen voor we naar binnen gaan.

Nog een dag te gaan, morgen terug naar Epen.

Wandeldagen Limburg dag 2

Meerdaagse wandeling, ,

12 december, 19 km, koud van min 6 tot plus 2, van Epen naar Gulpen

We zagen het al met het ontbijt. Het wordt een mooie dag. De zon komt al boven de horizon, de velden zijn wit van het bevroren gras, de maan is nog steeds zichtbaar. En dat als we de mooie etappe gaan bewandelen van Epen naar Gulpen. Rechtstreeks een km of 7, wij gaan over de mooiste wandelpaden.

Etappe Epen Gulpen

Dat het hier in het mooie Limburg voordurend stijgt en daalt, dat hebben we gemerkt. Maar liefst meer dan 600 hoogtemeters.

Om 9 uur gaan we op weg naar Slenaken. Over veldwegen, door de bossen en dan na nog een bospad zien we daar in de diepte Slenaken. Alle horeca is dicht op deze maandag. We verder zeer vriendelijke ontvangen bij een hotel. Zij maakten voor ons een heerlijke kop koffie. Openhaard aan, even lekker opwarmen.Vandaag waren Gerard en John de kaartlezers. Prima gedaan, zonder GPX is het echt opletten.

Vanaf Slenaken gaan we naar het noorden langs Beutenaken en in de richting van Reijmerstok. Na 13 km kwamen we in Euverem aan. Dat cafe op de hoek was open en we hebben er dan ook even gepauzeerd.

Van Euverem gaan we naar de Gulpenerberg. Nog even een flinke kuitenbijter voor de laatste km’s. Intussen wordt het alweer wat kouder, de zon zakt en geeft mooie diepe schaduwen. Het is echt genieten. Als ik me dan zou afvragen, wat maakt een dag een mooie dag? Dan is het bv deze. Zon, vorst, strak blauwe lucht, knisperende blaadjes onder je voeten, met voordurend andere vergezichten.

Het hoogtepunt is de aankomst op de Gulpenerberg. Met het monument voor de fietsers, die ik ook van toepassing vind voor ons. We zijn er toch maar gekomen. Nog even een foto bij het hoge Maria beeld. We zijn er trots op dat we deze berg en deze dag hebben afgerond.