27 mei 2017, Villatuerta – Villamayor de Monjardin 13 km, 30 graden
Er is er een jarig vandaag en dat vieren we…Annet wordt voor het ontbijt toegezongen (eerst Nederlands, dan Spaans) en wordt verwend met camino kadootjes, waaronder de schelp die veel pelgrims op hun rugzak dragen.
Lees verder Dag 7 Mieke Camino francais Villatuerta – Villamayor de Monjardin
26 mei 2017, Muzurabal Villatuerta, zeer heet 34 graden, 22 km
6 uur ontbijten, dat lukt ons goed. Op zo een hete dag wil je vroeg weg gaan. De lucht kleurt roze en we zien de windmolens in de verte staan. Een nieuwe dag lacht ons tegemoet.
Lees verder Dag 6 Mieke Camino francais Muzurabal – Villatuerta
Van Viana naar Navarette, 20 km. We liepen in het donker Viana uit, en deden de eerste 10 kilometer naar de stad Logrono in de ochtendkoelte. Rond Logrono waren mooie parken en wandelroutes, waar stadsbewoners en pelgrims zich mengen. Wat wordt je veel gegroet met ‘buen camino’! Mooi is dat.
We lopen veel door wijngaarden, want dit is de Rioja. Om 12 uur hier in Navarette, waar we genieten van een stukkie schrijven of een tukkie doen of wat kletsen of een wasje doen of wat een pelgrim zoal doet behoudens… lopen.
Ja ze deden het weer…de bikkels sjouwden 18 kilometer van Los Arcos naar Viana bij een graadje of 33. Vanaf 9 uur was het al heet aan het worden. We konden om 6 uur ontbijten in de gezellige herberg Casa Austria. Weer een prachtige wandeling, van het ene historische stadje naar het andere. Foto’s volgen!
25 mei 2017, 19 km, zeer heet 37 graden
“Follow your heart, it knows the WAY”
Dat het zo heet zou worden, dat wisten we al. Ontbijten konden we om 6 uur en daarom zijn we om 5.30 uur opgestaan. Het begint precies licht te worden als we uit de herberg Ibarolla stappen. Een jas hoeft niet, om 6.30 is het al 15 graden.
Via het dorpje Cizur Menor lopen we in 1 ruk door naar Zariquiegui. 3 uur…lopen. We hebben 11 km afgelegd, bijna 4 km gemiddeld. Het stijgt langzaam van 400 naar 600 meter. De lage ochtendzon kleurt de graanvelden goud. Het is prachtig! Elke stap genieten we van het mooie weer en de fijne temperatuur.
De klaprozen staan volop in bloei.
Voor de grote steile klim naar Alto del Perron hebben we een pauze. Iedere pelgrim heeft hier pauze en het is zo leuk alle mede wandelaars weer enthousiast te begroeten. Ook de kerk hier in Zariquiegui kleurt goud in de ochtendzon.
Dan stijgt het in 3,5 km nog 150 meter naar Alto del Perdon. We zijn er trots op dat het is gelukt. De stevige spierpijn van gisteren is zo goed als weg. De beenspieren raken gewend aan het klimmen en dalen. De temperatuur is al flink hoog, en dat is echt zwoegen naar boven. Het uitzicht is adembenemend mooi en we nemen er de tijd. Alto del Perdon is een van de bekendste punten van de Camino. Sinds 1996 staat het er en is een monument voor de pelgrims die deze hoogte passeren
Dan daalt het in enkele km 250 meter naar Uterga. Het is een steil stenig pad, waar we goed opletten om niet te vallen. Het begint met traptreden.
Over een heuvelrug gaan we naar Muzurabal. Nog steeds glooiend met fraaie vergezichten.
Voor 14 uur zijn we bij de herberg. Hier in Spanje stijgt de temperatuur tot 18 uur verder. Dan is het zeker te heet om te lopen vandaag. Een heel mooie rustige herberg, El Jardin in Muruzabal en door de afstand vanaf Pamplona, 19 km, goed te doen. En wat denk je…..met zwembad en ruime tuin. Na een stevige wandeling, heerlijk! Goed om uit te rusten.
18 kilometer vandaag gedaan. Weer om 1/2 6 op om het zonnetje te vriend te houden. Prachtige wandeldag! De eerste uren in de ochtendkoelte zijn heerlijk. Volgens Anneke fluiten vogels in Spanje mooier en beter. Uiteraard. Wie wordt niet blij van zo’n schitterend land. Verrassingen van de dag…. Souvenir bij de smid gekocht, die nog de smidse van zijn vader gebruikte. Slokske wijn vóór 8 uur bij de wijnfontein van Irache, waar volgens de oude traditie gratis wijn is voor pelgrims. Een uurtje later….twee muzikanten langs de weg die ons roerden met o.a. Those where the days op viool en accordeon.
We filosofeerden over de graanakkers onderweg.. Ja, zegt Ada, als het graan geel is lijkt het veel heter. Groen oogt koeler. Wat denken jullie? Of werden onze hersentjes wat teveel gebakken in de Spaanse zon? Morgen 33 graden voorspeld overigens!
Tegen 1/2 11 werd het al vrij heet. Opeens in de vlakte een mobiele bar, een kadootje, ondanks dat (hollanders hè..) we daar eigenlijk niet ons eigen broodje mochten nuttigen ..
We waren blij tegen 1 uur bij de herberg hier in Los Arcos te zijn. Deze gezellige herberg wordt door Duitse vrijwilligers gerund.
24 mei 2017, Zubiri – Pamplona; erg warm, 28 graden, 21 km
Een prima herberg, in Zubiri! El Palo Avellano. Aan te bevelen…
Een uitgebreid pelgrimsmenu met salade, soep, een specialiteit (rijst koekjes in tomatensaus met basilicum), hoofdgerecht en ruime keuze in nagerecht. Na het uitgebreide ontbijt gaan we op pad.
De Camino van Zubiri gaat langs een bergrug, door het dal. Een schitterend pad, meestal onverhard over bospaadjes.
Puente la Reina naar Estella 21 km.
Het begint warmer te worden dus we waren al voor 7 uur aan de wandel. Eerst de beroemde ‘brug van de koningin’ over waar de plaats naar genoemd is. In de middeleeuwen was het voor de pelgrimage van enorm belang dat de rivieren ptobleemloos konden worden overgestoken, en het trok handel aan, dus stadjes ontstonden bij een brug.
23 mei, Ronchesvalles – Zubiri; eerst mistig, later strak blauw 27 graden, 22 km
De Pyreneeën voorbij na Ronchesvalle? Nee hoor, de stijgingen en dalingen gaan gewoon door. De laatste 3 km vanaf Alto Error zelfs 300 meter dalen en die was niet eenvoudig.
In het fraaie Puente la Reina was het daarna goed toeven op het terras.
22 mei 2017, Orrison – Rochevaux 18 km prachtig weer 25 graden
De meest uitdagende etappe vandaag, met een stijging van 650 meter en een daling van 500 meter. Deze laatste in 5 km en ik moet je zeggen dat is erg zwaar!
Wat een verschil met vorig jaar, toen we door de mist onze weg moesten zoeken. Nu was het al direct helder, toen we van Orrison vertrokken.
We voelen ons nu al een fijne groep. Ieder geniet op zijn manier. We helpen elkaar waar nodig. “Ik heb 5 engeltjes bij me” hoorde ik. En “Wat voel ik me dankbaar dat ik dat op mijn 70ste nog mag doen” . Koesteren hoor ik zeggen…”Oude reus, wat ben ik blij met je”, Wat mij heel goed deed was de dankbaarheid van mede pelgrims uit Zweden, toen ik ze hielp met hun rugzak. Het zijn zo van die kleine dingen die ons als pelgrim dankbaar maken.
Na ongeveer 7 stevige km klimmen vinden we zomaar een busje waar je koffie, eieren, bananen e.d. kunt kopen. Onze eerste pauze, we waren al 2 uur onderweg. We lezen daar dat het nog 1 km flink stijgen is, en daarna 5 km plat. Die 5 km plat hebben we niet gezien hoor, het bleef maar stijgen.
Zo zie goed dat het stijgt, Carmen, Johan, Annet, Klazien en Ellen tegen de blauwe lucht. Zo mooi om te zien!
Regelmatig staan we even uit te blazen. Zodra je spieren beginnen te trillen is dat heel belangrijk.
De daling is vooral over een stenig bospad. Heel goed opletten. Steil en met losse steentjes. Ondanks dat ik stokken gebruik is dat ook voor mijn knieën zwaar.
We vragen ons op een moment af …hoe ver zou het nog zijn. Het bleek 750 meter. Dat valt mee. En weldra zien we ook het klooster van Ronchesvalle. We zijn er! Deze monster etappe gehaald.
De herberg wordt gerund door Nederlandse vrijwilligers. We worden hartelijk ontvangen. Ik word begroet met: ” hè Mieke, we hadden je al verwacht”. Leuk he? Simon had ons al aangekondigd.
Grupo Simon… verlaat Pamplona alweer. Gisteren liepen we de 23 kilometer van Zubiri naar Pamplona, en kregen een voorproefje van de Spaanse warmte in de middagzon, het kwik loopt op en vandaag is het ook lekker warm.
We vonden een fijn restaurant dat ons verwende met stapels heerlijk verse salade, vis, gambas enzovoort. Een mooi afscheidsetentje met Tineke, die vandaag alleen verder gaat volgens afspraak , de instapvariant waarbij je 4 dagen meeloopt. Bij de eeuwenoude toegangspoort tot de citadel van Pamplona vonden we na het diner een toepasselijk decor voor een afscheidslied, ten gehore gebracht door uw reisleider.
Fotos uploaden is wel ff een dingetje…jullie houden nog wat tegoed….
Vanavond overnachten we in Puente la Reina.
21 mei, 600 meter stijgen, schitterend weer
Jozef van de herberg Beilari is zo bevlogen! Stralend laat hij de pelgrims met elkaar kennismaken met behulp van een spel, om zo het Camino gevoel te brengen. Je voelt je al snel een familie.
De tekst op een tegeltje spreekt voor zich en verwoord voor mij het gevoel van deze ochtend.
Deze zondagochtend zijn we gestart met de mis in het kerkje van St. Jean. Een volle kerk, en iedereen zing mee. Een inspirerende ervaring. Daarna gingen we op pad.
We hebben weer geluk, de Napoleonroute is woensdag dicht geweest, maar met dit mooie weer, is hij zeker weer open. Zo mooi!
Voor de eerste dag is de afstand niet ver, 8 km, maar 600 meter stijgen is niet niets. De heuvels hier kennen grote stijgingspercentages en dat voel je goed aan je kuiten en knieën. Onze Hollandse benen zijn dat niet gewend…. We nemen ook bij Hunto even pauze. Dan hebben we er 2 uur lopen opzitten.
We nemen de tijd, om ook in de schaduw het heerlijke broodje gebakken ei te nuttigen. We genieten volop.
Zeker vandaag hebben we ons etappedrankje verdiend. Dit te nuttigen op het mooiste terras van de Camino is een kadootje op zich. We zijn in de herberg van Orrison.
Goed gedaan de eerste dag. Ik ben trots op jullie.
We zijn inmiddels in Roncesvalles aangekomen, gisteren was er geen internet. De eerste etappe van 8 km. naar Orisson was…steil, wat regenachtig, goed om wat in het wandelritme te komen. In St. Jean gewekt met muziek om 6.15.. want de meeste mensen lopen in 1 keer naar Roncesvalles (26 km.), dit stuk deden wij dus in 2 keer. Fijn..want gisteren viel er nog sneeuw op de bergpas… Vandaag bewolkt, af en toe regen, en…koud! Maar we genoten van vergezichten, schaapskuddes, gieren zwevend in de lucht, en een onverwachte bestelbus die lekker warme chocola en koffie verkocht. Dat wordt lekker diep slapen vannacht na 16 km. bergop-bergaf… Ik type dit terwijl de anderen naar de mis zijn in het prachtige kerkje van Roncesvalles. En het uploaden van meer foto’s niet lukt… in dit historische oord waar de goede connectie met ‘boven’ niet zozeer de wifi betreft..
“Wish it……… dream it……………DO IT
De lang gekoesterde wens om naar Santiago te lopen wordt omgezet naar…….Wij gaan het doen. Hoe speciaal is dat om daar aan te beginnen. 786 km lang, waarbij je weet dat elke stap telt. De route ziet er zo uit:
Klaar voor de start! We staan in een wat druilerig St. Jean Pied-de-Port voor de middeleeuwse stadspoort waar de pelgrims al eeuwen doorgaan. Gisteren een voorspoedige heenreis gehad en vannacht heerlijk geslapen in herberg Beilari. Een heerlijke ontvangst bij Joseph, Jakeli en Elizabeth. Straks op naar Orisson. We hebben al een kaarsje opgestoken in de kerk voor onderweg, voor onszelf en voor dierbaren. Ultreia!
We zijn er! Van harte gefeliciteerd Toos, Tiny, Elly en Henk. 800 km, 39 dagen, wat een kanjers.
26 oktober 2016, 22 km, prachtig weer 25 graden
De een na laatste dag vandaag. Tijd om ons af te vragen….wat doet een camino met je? Soms weet je het niet meteen….Zomaar een tekst, door Toos gekozen, als afsluiting van de dag. Zie tekst op de 2 foto’s.Dit raakt mij…..
