2 mei, 8 km, veel zon 22 graden
De eindstreep voor Frieda en Chris is Leon. Zij gaan nu weer naar huis. Wat een kanjers! Ondanks kleine blessures hebben ze doorgezet en hebben ze laten zien dat ze het heel goed kunnen. Ze stralen van deze ervaring. We hebben van hun gezelschap genoten en kijken terug op een hele mooie tijd.
1 mei 2019, 26.8 km, 21 graden, zonnig en droog.
Vandaag lopen we naar Terradillos de los Templarios. Weer een lange etappe over een lange lange weg door de open vlakte.
De eerste 17 kilometer zijn er geen voorzieningen. Daarom stoppen we af en toe bij een picknicktafel waar we ook sommige van onze Caminovrienden weer treffen.
De rest van de route is het alsmaar rechtdoor. Stap voor stap gaan we vooruit. Het gaat eigenlijk best wel lekker.
We genieten van de ruimte en van de mooie luchten.
Onderweg zien we nog allerlei dingen waar we even bij stilstaan.
We stappen de laatste kilometers via Ledigos naar onze eindbestemming, de herberg Jacques de Molay in Terradillos. Daar schoppen we onze schoenen uit, nemen een warme douche en ploffen weer in de tuin voor een drankje. Dit was weer een heerlijke dag!
1 mei, 17 km, zonnig, later bewolkt, 22 graden.
Wat is het heerlijk vertoeven in de tuin van albergue Ada in Reliegos. Pedro doet heel erg zijn best om het de pelgrims naar de zin te maken. Hij geeft toe dat het voor hem alleen wat veel wordt en op zoek is naar iemand, die hart heeft voor de Camino, om de herberg te kopen of huren. Dus ken je iemand….?
30 april 2019, 25.8 km, 22 graden, zonnig en droog.
Vandaag zijn we vroeg op pad. Om 7.30 zijn we al op weg naar Fromista.
De etappe van vandaag is redelijk vlak en de paden zijn langgerekt. De route gaat volgens het boekje voornamelijk langs de grote weg maar we besluiten de ‘mooie’ route te nemen door de velden. Het is 800 meter omlopen maar het lijkt het waard.
Via een sluisje lopen we Fromista in waar we stoppen voor wat te drinken en eten. De geroosterde witte broodjes van vanochtend zijn inmiddels al wel weer verteerd. Dus we hebben wat nieuwe brandstof nodig.
Na Fromista lopen we via Poblacion de Campos richting Villarmentero de Campos. Onderweg stoppen we nog even voor een korte break en in Villarmentero strijken we neer voor een langere pauze.
Bij die pauze treffen we ook mijn hele goede vriendin Cathy. Een doorgewinterde Amerikaanse pelgrima die ik de avond daarvoor vijf minuten gesproken had over haar zelf gemaakte uitvinding de ‘EZpeepants’. Een legging met een rits van voor naar achter waarmee je je als vrouw heel makkelijk staand kunt plassen. Tja… echt enthousiast werden we er allemaal niet van, maar we hebben er wel veel om moeten lachen ?. Uiteraard ging ik met mijn nieuwe vriendin op de foto.
Bij het verlaten van Villarmentero ontdekken we wat loslopende schappen. Coby en Conny drijven ze weer terug het weiland in en doen het hek op slot. Zo doen we dat!
Na deze stop liepen we weer verder en we hadden het geluk om onderweg een kapelletje te treffen waar net iemand aan kwam lopen met de sleutel. We mochten even binnen kijken.
We stoppen ook nog even voor een kleine pauze bij een mooie waterpomp en genieten van de omgeving terwijl we wat drinken en eten.
Er wordt uiteraard ook nog even geposeerd voor het thuisfront.
De rest van de route ging langs de weg richting Carrion. En wat kunnen een paar kilometers lang lijken… In de brandende zon liepen we over de lange weg, waar af en toe geen einde aan leek te komen. Maar uiteindelijk halen we onze eindbestemming. De door nonnen gerunde herberg Espiritu Santo. Hopelijk wordt er goed voor ons gezorgd vannacht en staan we morgen weer uitgerust op!
30 april, 19 km, zonnig 23 graden
In de herberg Via Trajana hadden we een kamer onder het zolderdak. In de morgen zien we de zon opkomen met lichtroze gloed. Het belooft weer een mooie dag te worden.
29 april 2019, 19 km, 22 graden, zonnig en droog
Gisteravond hebben we een heerlijke paella gegeten bij herberg Rosalia. Het toetje met de naam ‘chocolade hemel’ ging er ook wel in.
Vandaag staat de tocht naar Boadilla del Camino op het programma. Het lijkt een makkelijke dag te worden maar we beginnen met een flinke klim. 1050 meter lang stijgen we met 12% en daarna hebben we 350 meter lang een daling van 18%. Dat is een mooie start van de dag.
Maurits gaat als een speer. Hij is als eerste bovenop de berg. De rest volgt op eigen tempo.
Bovenop de berg hebben we een prachtig uitzicht over de groene velden onder ons. Helaas krijgen we dit niet goed op een foto gevangen.
Coby voelt zich sterk als ze de top bereikt. Op naar de afdaling!
We genieten van het uitzicht.
Na een aantal kilometer stuiten we op een oud pelgrimsziekenhuis. Mooi! Nog mooier is dat daar twee pelgrims spontaan gitaar aan het spelen zijn en een van hen zingt een prachtig zelfgemaakt liedje over de Camino. Een fijne verrassing.
Onderweg wordt er nog even geposeerd.
En we zien weer allerlei mooie dingen.
Het lopen over de uitgestrekte paden is heerlijk. Sommige mensen vinden dit een saai stuk van de Camino, maar het kan juist heel veel ruimte geven omdat er weinig afleiding is. Na een tijdje vind je je ritme wel. Stap voor stap en blik op oneindig.
De zon scheen behoorlijk sterk vandaag. Maar daar weten we wel wat op. Gewapend met de juiste bedekking behalen we uiteindelijk onze bestemming Boadilla del Camino.
Daar ploffen we neer op het terras van albergue En el Camino waar we weer veel oude bekenden zien en we genieten van een paar drankjes. Na de gezamenlijk maaltijd met alle pelgrims vertrekken we weer op tijd richting onze stapelbedden. Morgen weer een nieuwe dag!
29 april, 27 km, heel veel zon 22 graden
We zijn halfweg! Dat is alvast een felicitatie waard. Proficiat Chris, Tea, Frieda en Domitilla. Goed gedaan. Net voor Sahagun staan deze beelden en erbij staat dat dit wordt gezien als Centro Geografico.
Lees verder Dag 22 Terradillos de los Templarios – Calzadilla de los Hermanillos
28 april, 27 km, zonnig 20 graden“Het mag zoals het kan”
Lees verder Dag 21 Carrion de los Condes – Terradillos de los Templarios
28 april 2019, 20.1 km, 21 graden, zonnig en een wolkenloze hemel.
Vandaag gaan we op weg naar Castrojeriz. De weersvoorspelling ziet er heel goed uit, een heldere zonnige dag.
Als we Hornillos uitlopen komen we al snel weer op de langgerekte wandelpaden tussen de velden terecht. Er zijn meer pelgrims op pad maar na een tijdje verspreid iedereen zich over de route.
Onderweg worden we verrast door een met liefde gelegd hartje. Dit nemen we mee op de weg van vandaag.
In Hontanas maken we een tussenstop op een terrasje. We drinken wat, we snoepen wat en halen een stempel.
We komen langs de kleine ermita van de heilige Brigita met een heel mooi geschilderd koepeltje. Zij is een beschermheilige van pelgrims op de Camino.
Op de weg naar buiten vinden we een kerk waar we een kaarsje kunnen branden. Eindelijk echte kaarsen. En nog hele mooie ook. Dit is toch een stuk beter dan die elektronische kaarsen die we in veel kerken vinden.
En we kunnen ook onze eigen kleur kaars kiezen. Soms past de kleur precies bij wat we willen vertellen. Wat mooi.
We hebben allemaal onze eigen reden om voor iets of iemand een kaarsje te branden. Met een goed gevoel vervolgen we onze weg.
Volgens deze muurschildering hebben we nog 457 km te gaan tot Santiago. Dit schiet al op!
Onderweg stoppen we nog even voor een heerlijke picknick.
Dan gaan we de lanen weer in. Onderweg passeren we de restanten van een oud klooster.
In de brandende zon lopen we langs de weg naar Castrojeriz. Het stadje doemt langzaam op. Wat een mooie aanblik.
Dit was weer een hele mooie wandeldag vandaag. We hebben ervan genoten!
Ook de albergue ziet er goed uit. Een mooi oud Spaans huis met een kamer voor ons zessen met gewone bedden. Hier gaan we vast lekker slapen vannacht. En morgen beginnen we weer met veel enthousiasme aan een nieuwe dag!
27 april, 27 km , heel zonnig 4 – 16 graden
Ze kennen me nog bij de albergue En El Camino en Eduardo wilde wel met ons op de foto.
27 april 2019, 21 km, 16 graden, zonnig
Vandaag lopen we na het ontbijt Burgos uit en we komen al snel tussen de weilanden terecht. Wat een rust gelijk. En wat fluiten de vogeltjes mooi! En de zon schijnt ook al uitbundig. Wat een contrast met de afgelopen dagen! Dit belooft een mooie dag te worden.
In Tardajos stoppen we voor een uitgebreide rustpauze. We hebben toch al weer bijna 11 kilometer gelopen.
Ruim twee kilometer verderop, als we het dorp Rabe de las Calzadas uit zijn gelopen vinden we een kleine ‘ermita’. Een klein kerkje waar we verwelkomd worden door twee zusters en het Ave Maria. We krijgen allemaal een medaillon omgehangen en we krijgen allemaal, stuk voor stuk, een zegen mee voor onszelf en onze familie. Wat zijn we ontroerd! We nemen plaats op de banken in de kerk en voelen nog even na. Stil en met onze eigen gedachten gaan we uiteindelijk weer verder op pad. Even later delen we hoe dankbaar we zijn dat we dit hebben mogen mee maken. Wat een liefdevolle ontmoeting en wat een bijzonder moment.
De rest van de route is prachtig! Wijdse vlaktes, mooie vergezichten en een uitgestrekt wandelpad voor ons. Snel vinden we ons ritme en lopen ontspannen richting Hornillos de Camino.
Wat een heerlijke dag was dit! We genieten allemaal nog na in de tuin van herberg El Alfar en we verheugen ons alvast op de paella van vanavond. En op morgen, weer een nieuwe wandeldag!
26 april, 20 km, half bewolkt 10 gradenWat een verschil met gisteren. Vandaag was het een droge dag en een schitterende omgeving met als hoogtepunt de klim na Castrojeriz. Maar eerst natuurlijk goed ontbijten bij de prima herberg Rosalia. We hadden er gisteren een heerlijk maal met “Fideos” en veel groenten. Gezellig met andere pelgrims aan een tafel.
Daar in de verte naar het westen toe ligt de heuvel. De stijging is maar liefs 12% en dat 1 km lang. Wij kunnen dit! Inmiddels gewend aan forse stijgingen.
Zie je daar die weg schuin omhoog gaan naar linksboven? Dat is de grote klim.
Chris is een hele goede klimmer en voelt precies hoe snel hij kan gaan.
Terugkijkend zien je de 1 km lange weg, met op de achtergrond Castrojeriz.
Als je dan boven komt en terug kijkt hoe je gestegen bent, voel je je trots en dankbaar dat je dit kunt.
Ook Frieda komt op haar eigen tempo gemakkelijk boven.
De daling is dan 18%. Vooral voor fietsers lijkt me dat gevaarlijk. Met naar beneden lopen valt het mee. Desnoods doe je het met kleine pasjes of zigzaggend.
Wat voor ons ligt is de Meseta ten top. Zo mooi!!! Velden vol graslanden en korenvelden. Door de zon en schaduw verschillend belicht.
Na dit schitterende deel van de Camino gaan we even bij het kerkje San Nicolas binnen. Hier kunnen een klein groepje pelgrims slapen. Het raam laat door de binnenkomende zon een Jacobus zien.
Ook mag ik hier de grote bel luiden. Dat maakt een grote indruk op me. De bel klinkt geruime tijd en dat voel ik
Na Itero de la Vega ziet de omgeving er heel anders uit.
Eerst vlak later glooiend. De schapenwolken vullen het landschap.
We hebben besloten tot aan Boadilla te stappen. We wijken af van de etappe planning van John Brierley. 5 km voor Fromista, zodat we morgen 25 km naar Carrion de los Condes gaan.
Op het terras van albergue El Jardin is het goed vertoeven met Mari, Helene en Heraldo.
26 april 2019, 14 km, 7 graden, droog
Vandaag hebben we maar een korte wandeldag voor de boeg. We lopen naar Burgos en zorgen dat we op tijd aankomen zodat we de stad nog kunnen bewonderen. Het is vanochtend weer lekker fris als we de deur uit stappen. De poncho’s gaan weer aan zodat we het niet al te koud hebben.
We nemen de ‘mooie’ route richting Burgos, langs de rivier en door een park waar we veel mensen zien hardlopen en wandelen. Er wordt ons door veel mensen een Buen Camino toegewenst.
In Burgos aangekomen brengen we onze spullen alvast naar het pension en daarna gaan we de stad in. We eten samen even wat in een barretje en daarna gaan we allemaal onze eigen weg. Een aantal bezoeken de grote kathedraal en anderen slenteren wat door de stad. De zon laat zich zelfs af en toe zien. Een lekkere ontspannen dag vandaag!
Morgen zijn we vast weer helemaal opgeladen voor een nieuwe etappe. Nog minder dan 500 km te gaan naar Santiago. Tot nu toe doen we het allemaal heel erg goed! Dit gaat ons lukken!
25 april, 20 km, zeer veel wind, hagel en regenbuien
Wat een zware Camino dag. 20 km tegen de wind in. Eigenlijk storm te noemen. De wind is 33 km per uur. Geen idee welke windkracht dat is. Het was worstelen en zelf voel ik nu ook andere spieren die extra vermoeid zijn. M.n. de hamstrings. Spontaan gingen we het lied zingen van “Hoe sterk is de eenzame fietser” en wij dan als pelgrims.
Na het ontbijt in El Alfar in Hornillas del Camino gingen we op pad.
Volgens het boekje van John Brierley lijkt deze etappe vlak. Dat is het zeker niet. Sterk glooiend. De zon komt nog af en toe te voorschijn. Op het nog natte pad geeft de zon lange schaduwen.
In zo een wijds landschap zie je de buien aankomen. Alle pelgrims worstelen met de wind. De bui voor ons, bleek later hagel te zijn. Tegenwind, hagel….ik loop helemaal krom om de hagel te vermijden.
Af en toe is het ook droog en vinden we een redelijk droog stukje om over te kunnen steken.
Zo gaat dat op de Meseta. Uit het niets is er plotseling een dorp verscholen in een dal. Zo ook Hontenas.
“There is a reason why we are here” Daar sta ik even bij stil als ik zo een zware dag ervaar. We gaan gewoon door en genieten van onze Camino momenten.
Toeval? Juist in Hontenas komt onze bagage langs. De beschermhoes van de rugzak van Chris, zodat ieder wel zijn rugzak kan dragen. Dat is prettiger.
In Hontenas is de kerk open. We horen muziek en we steken een kaarsje aan. Een fijn moment, waar we even blijven.
We vervolgens onze weg. Een soort glijbaan met vette modder. Aan de horizon ligt de volgende bui alweer klaar.
Het is een pad tussen twee heuvels door. Erg mooi. De banen zon komen naar ons toe. De pelgrims in hun rode jas zijn goed te zien.
Na het pad komen we op een verharde weg, die we zeker 6 km volgen. Zo komen we langs de ruïne van San Anton. Helaas gesloten toen we er langskomen kwamen.
We rusten heel even in de luwte, voor we in een volgende bui verder gaan. Onderaan een steen, zien we vuurwantsen.
Op naar Castrojeriz. Links naast de heuvel ligt het dorp.
We logeren aan het einde van het dorp in de uitstekende herberg Rosalia.
Ernaast een bar voor ons etappedrankje. De spieren hebben wel wat rust verdiend.
25 april 2019, 23.6 km, 5 graden, regenbuien en veel wind.
De weersvoorspelling voor vandaag is erg slecht. Gisteren is er in dit gebied sneeuw gevallen en er is een kans dat dit vandaag ook weer gaat gebeuren. Ook is er weer veel kans op regen en wind. Gisteravond heeft het ook erg hard geregend dus we verwachten een modderige en natte dag.
De dag begint vandaag eigenlijk wel mooi. De zon doet zijn best om er door te komen en dat levert een mooi plaatje op.
Direct nadat we de herberg uitlopen moeten we al een flinke heuvel op. Twee minuten later begint het langzaam te regenen. We laten ons niet kennen en gaan dapper vooruit.
We lopen in een mooi landschap. We worden omringd door bomen en naast dat het ons een beetje een magisch gevoel geeft, geeft het ons ook beschutting tegen de toch wel harde wind.
Bij de koffiestop in het eerste barretje van San Juan de Ortega zien we de bekende gezichten van de pelgrims die we onderweg al vaker hebben ontmoet. We zijn toch al een beetje een Caminofamilie geworden.
Hierna gaan we opgewarmd weer naar buiten. Met vlagen stopt het met regenen maar we houden onze regenkleding zo veel mogelijk aan als extra laagje tegen de kou. Brrr… wat is het koud.
We blijven af en toe flink stijgen en dalen. Pas als we achterom kijken zien we van hoe ver we zijn gekomen.
Tot nu toe gaat de dag eigenlijk heel lekker. Nog geen sneeuw te zien en met de regen valt het eigenlijk ook heel erg mee. Alleen het worstelen met de poncho’s valt niet altijd mee. Gelukkig is er altijd wel een hulpvaardige pelgrim te vinden die een handje toesteekt.
De landschappen zijn heel afwisselend vandaag. Na Atapuerca, waar we uiteraard weer iets lekkers hebben gegeten, lopen we omhoog door een ruig open landschap bezaaid met stenen. Bovenop de heuvel staat een kruis. We blijven even staan om van het uitzicht te genieten. Wat is dit mooi!
Hierna zetten we de daling in naar onze eindbestemming van vandaag, Cardeñuela Riopico.
Het was geen gemakkelijke dag maar we hebben er allemaal van genoten. Wat een mooie wandeling!
24 april, 21 km, zeer koud, regen en natte sneeuw en veel wind
24 april 2019, 24 km, 8 graden, regenbuien en wind, heel veel wind.
Gisteravond heerlijk en gezellig gegeten in de herberg bij José Manuel. Vanochtend na het ontbijt op pad richting Villafranca Montes de Oca. Het belooft een koude en regenachtige dag te worden. ‘S ochtends vroeg is het maar een graad of 4 dus we pakken ons goed in.
Het regent nog niet maar de lucht is al behoorlijk donker.
De route van vandaag was niet bijzonder mooi. Vooral in het begin hebben veel naast een grote weg gelopen.
Vlak voor de koffiestop in Belorado begint het te spetteren. Straks de poncho’s maar weer aan. Gelukkig zijn er in Belorado genoeg mooie dingen te zien.
Na Belorado lopen we door een mooier gebied. De regen zet af en toe flink door, maar vooral de wind gaat helemaal los. De laatste kilometers zijn echt geen pretje. We ploeteren ons een weg naar boven. De laatste drie kilometers lijken wel uren te duren! De regen slaat in ons gezicht en onze voeten willen niet meer.
We zijn heel blij dat we de albergue in Villafranca hebben gehaald. Nu even bijkomen! Morgen weer een dag!
23 april 2019, 25.7 km, 10 graden, droog met 1 grote regenbui.
Vanochtend gaan we op pad richting Redecilla del Camino. We weten dat dit een lange wandeldag wordt en dat er regen is voorspeld. Ons humeur is er niet minder om en we gaan weer met frisse moed op weg.
We gaan vandaag weer door glooiend landschap. Met een lastige klim van Azofra naar Cirueña.
In Cirueña verwachtten we eigenlijk een bar, maar het blijkt een troosteloos spookdorp en op de route is er geen bar te bekennen. We lopen dus door naar Santo Domingo de la Calzada. Onze eerste koffiestop hebben we daarom pas na 14 km wandelen. We zijn er echt aan toe. Later horen we dat Cirueña gebouwd is als dorp voor mensen met een tweede huis naast een golfbaan. Door de crisis zijn er echter nooit mensen komen wonen. Dat geeft een hele rare sfeer.
In Santo Domingo drinken we wat bij een bakkertje. We nemen er uiteraard wat lekkers bij.
Bij het verlaten van Santa Domingo zijn we Maurits kwijt. Bij het afgesproken bankje is hij niet. We gokken er op dat hij alvast vooruit is gelopen maar we maken ons toch wel een beetje zorgen. Gelukkig treffen we hem in volle gezondheid in het volgende dorp aan. Waar bleven jullie nou?
Op weg naar Grañon hebben we nog steeds geen regen gehad. De lucht wordt steeds donkerder en we voelen enkele druppels. Toch hebben we de hoop dat we Grañon droog gaan bereiken. Helaas! Een paar honderd meter voor Grañon stort de regen met bakken uit de lucht. Snel de poncho’s aan! We komen natgeregend aan bij de bar. De poncho’s hangen we daar aan de kapstok en we houden een uitgebreide stop voor warme thee en wat te eten.
Gelukkig is het na de lunchstop weer droog, al waait het nog wel hard. We lopen onze laatste kilometers richting Redecilla waar we hartelijk worden ontvangen met versgebakken tortilla en wijn in herberg Essentia. Wat een heerlijk einde van deze lange wandeldag en wat hebben we het goed gedaan!
22 april 24 km droog, bewolkt 16 graden
In hotel San Abad worden we verwend met een overheerlijk pelgrimsmenu, met veel keuze bij de voor en hoofdgerechten. Ik koos voor een soort aardappel soep met chorizo en gevulde aubergine als hoofdgerecht. Smullen! En dat terwijl we al op de kamer lagen met eenpersoonsbedden. De eigenaar kende me nog en zo was het ook nu weer een hartelijk welkom.
