26 april, 20 km, half bewolkt 10 gradenWat een verschil met gisteren. Vandaag was het een droge dag en een schitterende omgeving met als hoogtepunt de klim na Castrojeriz. Maar eerst natuurlijk goed ontbijten bij de prima herberg Rosalia. We hadden er gisteren een heerlijk maal met “Fideos” en veel groenten. Gezellig met andere pelgrims aan een tafel.Daar in de verte naar het westen toe ligt de heuvel. De stijging is maar liefs 12% en dat 1 km lang. Wij kunnen dit! Inmiddels gewend aan forse stijgingen.Zie je daar die weg schuin omhoog gaan naar linksboven? Dat is de grote klim.Chris is een hele goede klimmer en voelt precies hoe snel hij kan gaan.Terugkijkend zien je de 1 km lange weg, met op de achtergrond Castrojeriz.Als je dan boven komt en terug kijkt hoe je gestegen bent, voel je je trots en dankbaar dat je dit kunt.Ook Frieda komt op haar eigen tempo gemakkelijk boven.De daling is dan 18%. Vooral voor fietsers lijkt me dat gevaarlijk. Met naar beneden lopen valt het mee. Desnoods doe je het met kleine pasjes of zigzaggend.Wat voor ons ligt is de Meseta ten top. Zo mooi!!! Velden vol graslanden en korenvelden. Door de zon en schaduw verschillend belicht.Na dit schitterende deel van de Camino gaan we even bij het kerkje San Nicolas binnen. Hier kunnen een klein groepje pelgrims slapen. Het raam laat door de binnenkomende zon een Jacobus zien.Ook mag ik hier de grote bel luiden. Dat maakt een grote indruk op me. De bel klinkt geruime tijd en dat voel ikNa Itero de la Vega ziet de omgeving er heel anders uit.Eerst vlak later glooiend. De schapenwolken vullen het landschap.We hebben besloten tot aan Boadilla te stappen. We wijken af van de etappe planning van John Brierley. 5 km voor Fromista, zodat we morgen 25 km naar Carrion de los Condes gaan.Op het terras van albergue El Jardin is het goed vertoeven met Mari, Helene en Heraldo.
Dag 15 van Cardeñuela Riopico naar Burgos
26 april 2019, 14 km, 7 graden, droog
Vandaag hebben we maar een korte wandeldag voor de boeg. We lopen naar Burgos en zorgen dat we op tijd aankomen zodat we de stad nog kunnen bewonderen. Het is vanochtend weer lekker fris als we de deur uit stappen. De poncho’s gaan weer aan zodat we het niet al te koud hebben.
We nemen de ‘mooie’ route richting Burgos, langs de rivier en door een park waar we veel mensen zien hardlopen en wandelen. Er wordt ons door veel mensen een Buen Camino toegewenst.
In Burgos aangekomen brengen we onze spullen alvast naar het pension en daarna gaan we de stad in. We eten samen even wat in een barretje en daarna gaan we allemaal onze eigen weg. Een aantal bezoeken de grote kathedraal en anderen slenteren wat door de stad. De zon laat zich zelfs af en toe zien. Een lekkere ontspannen dag vandaag!
Morgen zijn we vast weer helemaal opgeladen voor een nieuwe etappe. Nog minder dan 500 km te gaan naar Santiago. Tot nu toe doen we het allemaal heel erg goed! Dit gaat ons lukken!
Dag 18 Hornillos del Camino – Castrojeriz
25 april, 20 km, zeer veel wind, hagel en regenbuien
Wat een zware Camino dag. 20 km tegen de wind in. Eigenlijk storm te noemen. De wind is 33 km per uur. Geen idee welke windkracht dat is. Het was worstelen en zelf voel ik nu ook andere spieren die extra vermoeid zijn. M.n. de hamstrings. Spontaan gingen we het lied zingen van “Hoe sterk is de eenzame fietser” en wij dan als pelgrims.
Na het ontbijt in El Alfar in Hornillas del Camino gingen we op pad.
Volgens het boekje van John Brierley lijkt deze etappe vlak. Dat is het zeker niet. Sterk glooiend. De zon komt nog af en toe te voorschijn. Op het nog natte pad geeft de zon lange schaduwen.
In zo een wijds landschap zie je de buien aankomen. Alle pelgrims worstelen met de wind. De bui voor ons, bleek later hagel te zijn. Tegenwind, hagel….ik loop helemaal krom om de hagel te vermijden.
Af en toe is het ook droog en vinden we een redelijk droog stukje om over te kunnen steken.
Zo gaat dat op de Meseta. Uit het niets is er plotseling een dorp verscholen in een dal. Zo ook Hontenas.
“There is a reason why we are here” Daar sta ik even bij stil als ik zo een zware dag ervaar. We gaan gewoon door en genieten van onze Camino momenten.
Toeval? Juist in Hontenas komt onze bagage langs. De beschermhoes van de rugzak van Chris, zodat ieder wel zijn rugzak kan dragen. Dat is prettiger.
In Hontenas is de kerk open. We horen muziek en we steken een kaarsje aan. Een fijn moment, waar we even blijven.
We vervolgens onze weg. Een soort glijbaan met vette modder. Aan de horizon ligt de volgende bui alweer klaar.
Het is een pad tussen twee heuvels door. Erg mooi. De banen zon komen naar ons toe. De pelgrims in hun rode jas zijn goed te zien.
Na het pad komen we op een verharde weg, die we zeker 6 km volgen. Zo komen we langs de ruïne van San Anton. Helaas gesloten toen we er langskomen kwamen.
We rusten heel even in de luwte, voor we in een volgende bui verder gaan. Onderaan een steen, zien we vuurwantsen.
Op naar Castrojeriz. Links naast de heuvel ligt het dorp.
We logeren aan het einde van het dorp in de uitstekende herberg Rosalia.
Ernaast een bar voor ons etappedrankje. De spieren hebben wel wat rust verdiend.
Dag 14 van Villafranca Montes de Oca naar Cardeñuela Riopico
25 april 2019, 23.6 km, 5 graden, regenbuien en veel wind.
De weersvoorspelling voor vandaag is erg slecht. Gisteren is er in dit gebied sneeuw gevallen en er is een kans dat dit vandaag ook weer gaat gebeuren. Ook is er weer veel kans op regen en wind. Gisteravond heeft het ook erg hard geregend dus we verwachten een modderige en natte dag.
De dag begint vandaag eigenlijk wel mooi. De zon doet zijn best om er door te komen en dat levert een mooi plaatje op.
Direct nadat we de herberg uitlopen moeten we al een flinke heuvel op. Twee minuten later begint het langzaam te regenen. We laten ons niet kennen en gaan dapper vooruit.
We lopen in een mooi landschap. We worden omringd door bomen en naast dat het ons een beetje een magisch gevoel geeft, geeft het ons ook beschutting tegen de toch wel harde wind.
Bij de koffiestop in het eerste barretje van San Juan de Ortega zien we de bekende gezichten van de pelgrims die we onderweg al vaker hebben ontmoet. We zijn toch al een beetje een Caminofamilie geworden.
Hierna gaan we opgewarmd weer naar buiten. Met vlagen stopt het met regenen maar we houden onze regenkleding zo veel mogelijk aan als extra laagje tegen de kou. Brrr… wat is het koud.
We blijven af en toe flink stijgen en dalen. Pas als we achterom kijken zien we van hoe ver we zijn gekomen.
Tot nu toe gaat de dag eigenlijk heel lekker. Nog geen sneeuw te zien en met de regen valt het eigenlijk ook heel erg mee. Alleen het worstelen met de poncho’s valt niet altijd mee. Gelukkig is er altijd wel een hulpvaardige pelgrim te vinden die een handje toesteekt.
De landschappen zijn heel afwisselend vandaag. Na Atapuerca, waar we uiteraard weer iets lekkers hebben gegeten, lopen we omhoog door een ruig open landschap bezaaid met stenen. Bovenop de heuvel staat een kruis. We blijven even staan om van het uitzicht te genieten. Wat is dit mooi!
Hierna zetten we de daling in naar onze eindbestemming van vandaag, Cardeñuela Riopico.
Het was geen gemakkelijke dag maar we hebben er allemaal van genoten. Wat een mooie wandeling!
Dag 17 Burgos – Hornillos del Camino
24 april, 21 km, zeer koud, regen en natte sneeuw en veel wind
Dag 13 van Redecilla del Camino naar Villafranca Montes de Oca
24 april 2019, 24 km, 8 graden, regenbuien en wind, heel veel wind.
Gisteravond heerlijk en gezellig gegeten in de herberg bij José Manuel. Vanochtend na het ontbijt op pad richting Villafranca Montes de Oca. Het belooft een koude en regenachtige dag te worden. ‘S ochtends vroeg is het maar een graad of 4 dus we pakken ons goed in.
Het regent nog niet maar de lucht is al behoorlijk donker.
De route van vandaag was niet bijzonder mooi. Vooral in het begin hebben veel naast een grote weg gelopen.
Vlak voor de koffiestop in Belorado begint het te spetteren. Straks de poncho’s maar weer aan. Gelukkig zijn er in Belorado genoeg mooie dingen te zien.
Na Belorado lopen we door een mooier gebied. De regen zet af en toe flink door, maar vooral de wind gaat helemaal los. De laatste kilometers zijn echt geen pretje. We ploeteren ons een weg naar boven. De laatste drie kilometers lijken wel uren te duren! De regen slaat in ons gezicht en onze voeten willen niet meer.
We zijn heel blij dat we de albergue in Villafranca hebben gehaald. Nu even bijkomen! Morgen weer een dag!
Dag 16 Cardunuela – Burgos
Dag 12 van Azofra naar Redecilla del Camino
23 april 2019, 25.7 km, 10 graden, droog met 1 grote regenbui.
Vanochtend gaan we op pad richting Redecilla del Camino. We weten dat dit een lange wandeldag wordt en dat er regen is voorspeld. Ons humeur is er niet minder om en we gaan weer met frisse moed op weg.
We gaan vandaag weer door glooiend landschap. Met een lastige klim van Azofra naar Cirueña.
In Cirueña verwachtten we eigenlijk een bar, maar het blijkt een troosteloos spookdorp en op de route is er geen bar te bekennen. We lopen dus door naar Santo Domingo de la Calzada. Onze eerste koffiestop hebben we daarom pas na 14 km wandelen. We zijn er echt aan toe. Later horen we dat Cirueña gebouwd is als dorp voor mensen met een tweede huis naast een golfbaan. Door de crisis zijn er echter nooit mensen komen wonen. Dat geeft een hele rare sfeer.
In Santo Domingo drinken we wat bij een bakkertje. We nemen er uiteraard wat lekkers bij.
Bij het verlaten van Santa Domingo zijn we Maurits kwijt. Bij het afgesproken bankje is hij niet. We gokken er op dat hij alvast vooruit is gelopen maar we maken ons toch wel een beetje zorgen. Gelukkig treffen we hem in volle gezondheid in het volgende dorp aan. Waar bleven jullie nou?
Op weg naar Grañon hebben we nog steeds geen regen gehad. De lucht wordt steeds donkerder en we voelen enkele druppels. Toch hebben we de hoop dat we Grañon droog gaan bereiken. Helaas! Een paar honderd meter voor Grañon stort de regen met bakken uit de lucht. Snel de poncho’s aan! We komen natgeregend aan bij de bar. De poncho’s hangen we daar aan de kapstok en we houden een uitgebreide stop voor warme thee en wat te eten.
Gelukkig is het na de lunchstop weer droog, al waait het nog wel hard. We lopen onze laatste kilometers richting Redecilla waar we hartelijk worden ontvangen met versgebakken tortilla en wijn in herberg Essentia. Wat een heerlijk einde van deze lange wandeldag en wat hebben we het goed gedaan!
Dag 15 Villafranca – Cardunuela
22 april 24 km droog, bewolkt 16 graden
In hotel San Abad worden we verwend met een overheerlijk pelgrimsmenu, met veel keuze bij de voor en hoofdgerechten. Ik koos voor een soort aardappel soep met chorizo en gevulde aubergine als hoofdgerecht. Smullen! En dat terwijl we al op de kamer lagen met eenpersoonsbedden. De eigenaar kende me nog en zo was het ook nu weer een hartelijk welkom.
Dag 11 van Navarrete naar Azofra
22 april 2019, 24 km, 16 graden, droog met af en toe de zon.
Gisteravond hebben we heel lekker en gezellig gegeten bij Bar Deportivo in Navarrete. We kwamen uitgelaten thuis en deden als laatste het licht uit in de herberg.
Vanochtend gingen we uitgerust op pad. Vandaag hebben we 24 kilometer voor de boeg.
We maken een kleine omweg naar Ventosa. Daar stoppen we voor wat koffie en bananen.
We lopen vandaag weer over glooiende heuvels en langs de vele wijngaarden. We zijn op dit moment in Rioja, de wijnstreek van Spanje.
We maken een heerlijke lunchstop in Nájera. Tapas en pinchos!
Onderweg nog even poseren.
We vinden nog wat teksten om bij stil te staan.
We verlaten Nájera en moeten nog 6 km lopen naar Azofra. De laatste kilometers zijn heel mooi maar vallen niet mee.
Gelukkig schijnt de zon en kunnen we bij de herberg neerploffen in de tuin met onze voeten in heerlijk koud badje.
Morgen weer een lange wandeldag voor de boeg. Voor nu doen we even helemaal niets meer!
Dag 14 Viloria – Villafranca
21 april, 20 km, bewolkt en droog 16 graden
Iedere dag is er wel een “Camino moment”. Een moment dat ons raakt. Een ontmoeting, iets in de natuur. Vandaag was dat vooral de aller hartelijkheid van Acacio en Orietta. Bijna niet te omschrijven wat dat met je doet en zo speciaal om te ontvangen. We stralen er allemaal van.
Dag 10 van Viana naar Naverrete
21 april 2019, 21.1 km, 12 graden, nog steeds droog.
Wat een nacht was dit… een snurkende Koreaanse man hield ons uit onze slaap. Een por van Coby in zijn zij en een felle zaklamp op zijn ogen mocht helaas niet baten.
Ondanks het feit dat we er toch ook wel heel erg om moesten lachen, moesten onszelf vanochtend echt even bij elkaar rapen om weer vol enthousiasme aan de dag te beginnen. Vooral voor Coby viel het niet mee ?.
Om zeven uur gingen we ontbijten in een hotel iets verder op en daarna op pad. Om 7.30 uur waren we onderweg.
Op weg naar Logroño was het uitzicht niet altijd even mooi maar het was goed wandelweer en langzaam schudden we de nacht van ons af.
In Logroño houden we een uitgebreide koffiepauze waar een Engelse pelgrim bij ons aanschuift. Op het moment dat ze vertelt over haar blessures ben ik zo blij dat onze groep tot nu toe nog zo fit is en het zo voorspoedig gaat. Ik hoop van harte dat dit zo blijft.
Onderweg brandt Conny nog een kaarsje in een kerk.
We verlaten Logroño en we zien weer mooie creatieve uitspattingen onder een viaduct.
We lopen een behoorlijk aantal kilometers door een park waar mensen hardlopen, wandelen en barbecuen met familie. We schuiven nog even aan een picknicktafel om rustig een broodje te eten en mensen (en eekhoorns) te kijken.
Er worden ons onderweg kroketten en loempia’s aangeboden.
De verkoop loopt helaas nog niet storm.
Rond 14.00 uur komen we in Naverrete aan. We worden warm onthaald in herberg El Cantaro. Na het douchen gaan we het dorp even in voor een drankje en een klein hapje en we reserveren alvast een restaurant voor vanavond.
Vanavond duiken we vast op tijd ons bed in om weer op te laden voor een nieuwe wandeldag. We kijken er nu al weer naar uit!
Dag 13 Ciruena – Viloria de Rioja
20 april, 20 km, zon 18 graden
In albergue de Guadalupe kwamen we gisteren weer onverwacht Fred en Gordon uit Schotland en Jessica tegen. Die hadden allemaal in Azofra willen slapen, maar daar was alles vol. Zo was de herberg ook vol. Het was een gezellige boel en Fred startte met Schotse liedjes.
Dag 9 van Sansol naar Viana
20 april 2019, 12 km, 19 graden, droog met een stralende zon
Vandaag doen we een korte etappe. Omdat het ontzettend druk is op de Camino maar vooral met Spanjaarden die Pasen vieren lukte het niet om in onze geplande overnachtingsplaats Logroño bedden te reserveren. Ik besluit, om het risico dat we straks na een lange wandeletappe geen bedje hebben te vermijden, een korte wandeldag in te plannen naar Viana. Ook daar lukt het me niet om plaatsen in een herberg te reserveren. Maar we gaan richting de algemene herberg waar ze geen reserveringen aannemen en zullen daar in de wachtrij voor een bed aansluiten. Dat moet toch lukken!
Na een heerlijk diner gisteravond en een potje Amerikaans jokeren stappen we vanochtend met frisse zin, na een ontbijt met verse jus, het hostel uit.
Gelukkig zit het weer mee en begint de zon al lekker te schijnen.
Hoewel het een korte etappe is krijgen we toch een paar pittige klimmen te verwerken.
Onderweg zien we vanalles. Van mooie gestapelde stenen tot een paar achtergelaten schoenen.
Onderweg worden we gelukkig beschermd.
We ploffen nog neer om even op adem te komen en wat te eten.
We ontmoeten wat andere pelgrims.
We bereiken Viana al rond 11.15 uur. Daar gaan we bij de herberg in de rij staan voor een bed.
Gelukt!
Na een lekkere douche trekken we in de stralende zon richting het terras.
Deze dag mag nog wel even duren!
Dag 12 Ventosa – Ciruena
19 april, 27 km, eerst wat motregen, later droog 16 graden
“En plotseling weet je ….Het is tijd om iets nieuws te starten en te vertrouwen op het magische van iets nieuws”
Zo gaat dat tijdens de Camino. Gisteren was dit onderwerp van gesprek, vandaag zien we de tekst. En morgen……???
Deze morgen werden we teruggebracht naar Ventosa. Het was heel verleidelijk om het niet te doen, want het had de hele nacht hard geregend en het regende nog toen Pedro ons wegbracht. Wat voelde het goed om toch te gaan. Regenkleding aan en stappen zetten. Omdat mijn regenjas niet geheel waterdicht bleek te zijn had ik een vuilniszak extra aangedaan?. Het is rustig en hier zijn we bij Alto de San Anton. Met (als het helder is) mooi uitzicht.
Er volgt een mooie afdaling. Bloeiende brem, paden die langzaam naar beneden gaan, bladeren aan de druiven struiken. Kortom we genieten…..
Dan volgt het pad naar Najera. De bekende heuvel, waar we deze keer niet over, maar langs gaan.
Het pad naar Azofra, leidt ons langs rode rotsen. Na onze pauze is het wat drukker en iedereen gaat op zoek naar een algemene herberg, omdat alle andere herbergen vol zijn.
Chris ziet het als eerste….in de verte wordt het licht. Zie ik daar de zon schijnen? Jazeker! Even later lopen we in de zon en kunnen de regenjassen uit.
Vlak voor Ciruena is een stevige klim. We zien het al van verre. Daar waar de velden geel zijn….daar moeten we zijn. Terugkijkend zien we dit.
Hehe we zijn boven. Nog even wat eten voor we naar de herberg gaan. Het is dan nog ongeveer 2 km.
Zie zo. Het etappe drankje is weer verdiend. Tea en Domitilla gaan gezellig met ons mee.
Dag 8 van Villamayor de Monjardin naar Sansol
19 april 2019, 20 km, 14 graden, de eerste regen van de Camino maar meestal droog.
Tijdens het lekkere ontbijt bij de herberg van Oasis trail in Villamayor kijken we naar buiten en zien we dat het heel zachtjes regent. Voor het eerst kunnen de poncho’s en regenpakken uit de tas. Sexy!
De paden worden er heerlijk blubberig van. We glibberen vooruit en we zijn een paar centimeter groter door de kleilagen die onder onze schoenen blijven plakken.
Gelukkig zet de regen niet door en kunnen de poncho’s na tien minuten weer uit.
Het landschap ziet er vergelijkbaar uit met gisteren. Lange paden door glooiende heuvels. We zien weinig andere pelgrims.
We komen op tijd aan in onze herberg in Sansol.
In Los Arcos pauzeren we en kijken we even bij de paasvoorbereidingen in de kerk.
Vandaag was een relatief makkelijke dag. We zien Sansol al op de berg liggen.
De slaapzaal is wel even slikken. 26 bedden in een kamer. Dat wordt een mooie uitdaging vannacht. Lang leve de oordopjes!
Dag 11 Logrono – Ventosa
18 april, 20 km regen, 13 graden
Het is ontzettend druk op de Camino en in Ventosa was geen plaats. Zo druk had ik niet verwacht, maar het is wel belangrijk om rekening mee te houden. In Semana Santa gaan veel Spaanse pelgrims op pad en die reserveren alles maanden van tevoren. We krijgen een Camino kadootje. Pedro van albergue Goudalupe in Ciruena wil ons wel ophalen en weer terug brengen. ? Nu slapen we hier dan ook 2 nachten.
Dag 7 van Lorca naar Villamayor de Monjardin
18 april 2019, 18.4 km, 16 graden, droog (op een paar druppeltjes na).
Conny is vandaag jarig! Feliz cumpleanos! Vanochtend hebben we haar toegezongen en haar tas met slingers versierd.
Helaas bleek de deur naar het restaurant voor het ontbijt vanochtend nog dicht dus we gingen vroeg op pad. In Villatuerta zullen we onze eerste koffiestop al maken.
In Estella worden we door Conny getrakteerd op koffie met wat lekkers. Heerlijk! Dankjewel Conny!
Na Estella komen we bij de wijnfontein. Hier hebben we naar uitgekeken. Natuurlijk nemen we een slokje. De een is net wat gulziger dan de ander ?.
Na het wijnfestijn lopen we nog een paar kilometer bergop richting de herberg in Villamayor.
We komen redelijk vroeg in de middag aan bij de herberg waar we neerploffen op het terras en genieten van het mooie uitzicht.
Morgen weer een nieuwe dag!
Dag 6 van Muruzabal naar Lorca
17 april 2019, 22.5 km, 18 graden, droog
Vandaag weer een nieuwe dag. Hoewel we op een slaapzaal sliepen met 14 man hadden de meeste van ons een hele goede nacht. Jammer genoeg gold dit niet voor iedereen. Coby besloot midden in de nacht met haar slaapzak onder haar arm naar de bank te vertrekken in de woonkamer van het hostel. Gelukkig toch nog wel 1,5 uur kunnen slapen. Met goede zin vertrok Coby vanochtend samen met ons voor een nieuwe etappe.
Nog even een groepsfoto gemaakt voordat we op weg gingen.
We besloten een omweg te maken naar een oud kerkje.
Het kerkje was helaas nog niet open, maar mooi was hij wel!
Door Obanos vervolgen we onze weg.
In de kerk waren de voorbereidingen voor de processies met Pasen in volle gang. Vol trots vertelde de man over het dragen van de beelden.
Onderweg genieten we van de klaprozen die tot bloei zijn gekomen.
Soms lijkt iets precies te passen.
Onderweg zien we deze mestkever. Op internet lees ik dat de mestkever symbool staat voor loslaten en transformatie. Wat een mooi thema voor onze Camino!
Bij binnenkomst in Puente la Reina zien we ooievaars bovenop het kerkje.
In de kerk vinden we een beeld van de heilige van de Camino, sint Jacob. Daar neem ik dan toch ook maar even een foto van.
Na een kleine pauze voor een koffie en wat lekkers bij de bakker verlaten we Puente door de stadspoort en over de brug.
Er staan ons vandaag een aantal pittige klimmetjes te wachten.
Ook de dorpjes gaan op en af.
Nog over een bruggetje en dan nog een paar kilometers te gaan.
De laatste kilometers bergop vallen ons allemaal erg zwaar. We zijn echt moe als we bovenkomen. Na het eten duiken we al vroeg ons bed in.
Morgen weer een nieuwe dag!
Dag 10 Torres del Rio – Logrono
17 april, 20 km, heel koude wind 13 graden
Vandaag gaan we naar een “Alto”. Alto del Poyo en dat betekent….. klimmen en dalen. Niet heel hoog maar wel stukken met zeker 10% stijgen.