Categoriearchief: Via Campaniensis

Via Campaniensis dag 4 Monmort Baye

19 maart, 15 km zonnig veel wind 15 graden

Bij de planning van de Via Campaniensis is het meest handig voor de overnachtingen om de genoemde etappe plaatsen te kiezen. Op dit moment in maart zijn nog veel van de genoemde mogelijkheden gesloten. Zo kwam ik toch uit op Baye, volgens het boekje 11 km vanaf Monmort. Bij overnachting in Boulemouche komt het op 15 km uit.

Ook de hoogte verschillen vallen erg mee. Steeds variërend tussen 180 en 240, met een belangrijk deel licht glooiend.

Vanaf Boulemouche gaan we terug naar Monfort-Lucy. Dat is het stijgende deel aan het begin van de etappe. Volg maar de richting naar het kasteel, die we al van verre zien liggen. Stiekem kijken we of er al een kasteelheer op ons te wachten staat.😉

We vinden in Monmort een bakker die open is. Sinds Reims hebben we geen winkel meer gezien. Zolang we een brood kunnen kopen en er iedere dag voor ons wordt gekookt zijn we als pelgrims helemaal tevreden. Hier in Noord Frankrijk zijn er ook geen pelgrims herbergen. De kloosters die op de route staan zijn nog dicht Als het goed is komen die in de buurt van Vezelay.

Al snel komen we op een onverharde landweg van 5 km. Je kunt naar alle kanten kijken. Bijna geen bomen, velden die geploegd zijn, hier en daar nog rietpalmen. De modder valt vandaag erg mee. We lopen de 5 km makkelijk, toch al weer gewend, zo voelt het. Alleen in de verte zien we een dorpje of boerderij. Wat doet dat met je, als je een rechte weg voor je ziet en verder niets? Raak je het beu, of komt er ruimte voor je eigen gedachten en gevoelens?

Er is een koude wind en we wachten tot we bij de bossen zijn voor onze pauze. Dan zijn we inmiddels 2 uur aan het lopen en al op de helft van onze geplande wandeling. We nemen het ervan als we eindelijk een plekje in de zon en uit de wind vinden. Op die beschutte plekken zien we het speenkruid en velden met bosanemonen. Hier en daar komen de blaadjes van de bomen voorzichtig te voorschijn

Niet ver daarna komen we in Baye. We vinden een zeer gastvrij Bed en Breakfast bij Ambiances. Een huis voor ons met 3 slaapkamers. Ook met ontbijt, dat is fijn. De restaurants zijn gesloten, we eten in de keuken van de B en B een heerlijke pizza. Ook prima😉

 

Via Campaniensis dag 3 Moussy Monmort

18 maart, 20 km later zon 13 graden

Zou het dan echt zo zijn dat de zon vandaag gaat schijnen? We zien de zon voorzichtig tussen de wolken doorschijnen en het is nog een ijskoude wind. Vol goede moed starten we aan deze nieuwe pelgrimsdag.

Zo je ziet bij het hoogte profiel zit het venijn niet in de staart maar in de start😉. We klimmen omhoog naar een kerkje heel in de verte. Het duurt dan ook even voor we boven zijn. Intussen is het uitzicht prachtig als we terug naar Moussy kijken.

Na de kerk blijven we klimmen en gaan vervolgens hoog op de heuvel met uitzicht op de druivenranken en de dorpen Cuis, Monthelon, Mancy en Grauves. We zien hoe de druivenranken gesnoeid worden. Een voor een worden ze geleid langs draden. Allemaal naar één kant vanaf de stam. Daar lopen we vol in de wind, de zon komt er voorzichtig door en daarmee kunnen we ons wat warmen.

Na een paar huizen zien we boven aan een grasveld de Camino pijl. Daar klimmen we omhoog. Een heel smal paadje dat nu nog erg glad is. We vinden het een avontuur. Ieder heeft het gevoel dat we al weken onderweg zijn. We hebben er zin in

Even is het een verharde weg. Een bijna vlak stuk langs de boerenerven. Plotseling zijn het geen wijnboeren meer, maar akkerbouwers. We horen de veldleeuwerik, zien de eerste vlinders en een veld met gele bloemen. We voelen het voorjaar.

Dan volgt een heel lang stuk door het bos met echt heel veel modder. Gisteren dachten we nog deze modder is heel zwaar, vandaag was het echt nog zwaarder. We ploegen ons door de modder en hebben wel een hele speciale pauze plek gevonden. Op en bij een oude legertruck.

Om bij onze overnachtingsplaats Boulemouche te komen konden we van de route afwijken en niet eerst via Montmort-Lucy lopen. Overal onderweg vonden we geel blauwe pijlen. Die geven in het bos de route aan. Handig! 

We konden na 16 uur terecht in Boulemouche. Even wachten dan ook. We waren er om 15.30 uur. Bij binnenkomst wist ik het weer. Ik ben hier jaren geleden ook geweest in juni. De herberg met de zwemvijver. (Met Gré en Sikke) Inmiddels is het uit de wind erg lekker. We krijgen een biertje.

Zeker aan te bevelen om een kleine extra afstand te lopen. Vanaf Montmort Luci is het 3 km. Die dien we er morgen bij.

Via Campaniensis dag 2 Germaine Moussy

17 maart, 22 km, droog en bewolkt 13 graden

Wat een goede verbinding van Epernay naar Germaine met de trein. Overnachten dicht bij het station in hotel Premier Classe en de trein voor maar €4,20. In 20 minuten zijn we weer op de plaats waar we gisteren waren geëindigd. Onze route van vandaag loopt hoog boven Epernay.

We klimmen vanaf Germaine naar Bellevue. Een toepasselijke naam: het uitzicht over de wijngaarden, Epernay en de dorpen in de omgeving.

Vanaf Bellevue gaan we verder de bergen in. Ook vandaag over een zeer modderig pad met diepe plassen. We vragen ons een moment af, doen we dit of kiezen we de verharde weg. Unaniem zeggen we, we gaan de route van de Via Campaniensis volgen….een weg door de velden letterlijk vertaald.

Als we het bos uitkomen zijn we inmiddels zover gestegen dat we Hautvillers zien liggen. Helemaal omgeven met druivenranken voor de champagne die vooral uit deze Champagne streek komt.

Hautvillers is een dorp dat bekend staat om de uithangborden. Vooral over de druivenoogst, maar ook van beroepen, die er zijn uitgebeeld.

Het gezellige café in het midden van het dorp is open. Daar maken we natuurlijk gebruik van. Tijd voor koffie/thee en ze hadden er heerlijke appeltaart.

Na Hautvillers dalen we af naar de Cumieres en genieten intussen van de vergezichten over de wijngaarden. Het is een forse daling.

Dat was wel even heel ontspannen lopen na die stijgende modderpaden in het bos. En ja wat we daalden gaan we ook weer omhoog. Over een mooie landweg hoog boven Epernay, zien we voor ons, onze eindbestemming van vandaag liggen. Moussy.

Een zeer mooie dag! We overnachten in Auberge Champenoise in Moussy. Hier treffen we ook andere pelgrims aan. Tot nu toe zijn we iedere dag andere pelgrims tegen gekomen uit België en Nederland, die op weg zijn naar Santiago. Omdat er niet veel overnachtingen zijn, kiezen die vaker voor meer dan 30 km. We vinden ongeveer 20 helemaal voldoende. Morgen gaan we naar Monmort en zullen in Boulemouche overnachten.

Via Campaniensis dag 1

16 maart, 21,7 km van Reims naar Germaine bewolkt 13 graden

Ja….we hebben de eerste bergen beklommen. Het grote modderpad na Rilly-la Montagne is onze eerste berg.

Vanaf onze overnachting CIS de Champagne in Reims konden we direct de route oppakken langs het kanaal la Vesle. Het duurt een hele tijd voor we de stad uit zijn. Vandaag zit het in de kleine dingen op ons pelgrimspad. Bloeiende brem, een riviertje, een plantje zomaar aan het groeien in de muur en ja….de eerste pelgrimssticker, die zien we waar we van het kanaal moeten afslaan naar rechts. De route is gemarkeerd met geel blauw. Het is goed opletten, de stickers staan niet overal.

Om de snelweg te passeren zijn er 2 GPX tracks te zien. De snelweg A4 lijkt nog best nieuw. De enige mogelijkheid de snelweg te passeren is de meest noordelijke weg. (Met het stippellijntje)

Daarna beginnen de champagne velden. Zover je kunt kijken naar Rilly-la-Montagne. Het is glooiend, in de verte zien we Rilly opdoemen. Vandaag zou het hier zonnig zijn, we hebben gezien dat hij erg zijn best deed om door te komen. We denken dat het Sahara zand is……met wind uit het zuiden.

In Rilly vinden we een café open Tijd voor een kopje koffie en even rust. We klimmen naar boven. De straten in het dorp leiden ons naar het mooie uitzicht punt.

De echte klim is door het bos omhoog. Goed dat we wat uitgerust waren voor deze eerste klim. Het is best heftig, na de klim blijven we rustig stijgen, daar is het pad met veel modder. Ik weet me nog van 2018 te herinneren, ga ik rechts of links door het water, waar is de minste kans om uit te glijden. Het gaat steeds rechtdoor, de weg kun je er niet kwijtraken.

Dan dalen we af naar Germaine. Dat zou het eindpunt van vandaag zijn. Hier was geen plaats voor ons om te slapen. We reizen met de trein naar Epernay en hebben daar een hotel gereserveerd dicht bij het station. (Hotel premier Classe) Morgen gaan we weer terug naar Germaine.

Via Campaniensis

15 maart, aankomst in Reims

Precies vanaf vandaag worden de pelgrims in de kathedraal van Reims welkom geheten. Onze Camino kan beginnen. We krijgen een stempel van de vrijwilligers.

We gaan met 5 op pad. Hilde en Ellen die in februari 2020 mee wandelden van Scherpenheuvel naar Reims en Marleen en Ada die nu bij ons aansluiten.

Vlnr Mieke, Hilde, Ellen, Marleen en Ada

De Via Campaniensis is beschreven en er is een KML bestand (met overnachtings mogelijkheden) te verkrijgen bij de site van het Genootschap. Deze kun je importeren in MAPS.ME. Zo hopen we de route te vinden. In het boekje staan ook afstanden en de mogelijkheden per plaats. Een hele puzzel….

Deze keer werden we met de auto weggebracht. Met heel veel dank aan Cees, die onze chauffeur wilde zijn Het is maar 4 uur rijden vanaf Den Bosch en zo konden we eerst de kathedraal bezoeken. De kathedraal is bekend om de schitterende glad in lood ramen en de lachende engel. De gotische kathedraal dateert uit de 13e eeuw. Zeer indrukwekkend, een bezoekje waard.

Café du Palais is de plaats waar we ons etappe drankje nuttigen. Daar zien we een glazen dak van Jacques Simon. Er is ook een tekening te zien van Marc Chagall. Het ligt dichtbij de kathedraal. Zeer mooi!

Dit was al een geslaagde 1e dag. Morgen gaan we vertrekken voor de eerste etappe.

We overnachten 1 km van de kathedraal in Center International de Sejour. Een prima plek met pelgrims prijzen

Dag 12 Bezancourt Reims

15 februari, 17 km, droog en zonnig 14 graden

Yes! We zijn in Reims aangekomen. Storm, kou, regen en veel modder. Ik ben zo trots op Ted, Tessy, Hilde en Ellen. We zijn samen in Reims aangekomen. 11 wandeldagen, 276 km. Van harte gefeliciteerd, deze mijlpaal hebben jullie bereikt.

Vandaag was het een vrij vlakke etappe. De moeilijkheid zat vandaag in het 10 km lange pad over een oude romaanse weg. En je snapt het al……heel veel modder en dat zover je kon kijken rechtdoor.

Het valt niet mee met al die geplakte modder aan je voeten.

Daar na al die modder…is dat de kathedraal? Jazeker nog ver weg, vanaf de oude Romeinse weg kijk je zo naar de stad.

Ik ga ze tegemoet lopen naar Bethany. Dat is waar de ondergrond verhard is, zodat we samen Reims in kunnen lopen. Dan is het nog ongeveer 5 km. De aankomst in Reims gaan we vieren. In het café bij de kathedraal, op een terrasje. Wat is het fijn dat alles zo goed is gegaan. Nu mogen we van een heerlijke temperatuur genieten, dat hebben we verdiend. Champagne, bier of een sapje, het maakt niet uit. We zijn trots en voldaan.

Daarna gaan we de kathedraal bezoeken. Zo mooi van binnen en van buiten dat het de moeite waard is er even stil te staan.

De stempel die we in de kathedraal kregen. Onze Camino zit erop.

De kathedraal van Reims staat bekend om zijn mooie glas in lood ramen.

Dank je wel lieve dames voor deze speciale Camino. Hilde die ons enorm heeft geholpen door, daar waar nodig, met behulp van Maps.me de weg heeft gevonden. Elkaar helpen en op elkaar wachten. Delen en ontvangen. De mooie dingen van de Camino, die op ons pad zijn gekomen, samen ervaren. En….de Camino smile die jullie weer aan mij geven. Vol dankbaarheid neem ik die aan……

Dag 11 Chateau Porcien Bezancourt

14 februari, 23 km, droog 12 graden

We worden wakker en we vinden speciaal in verband met Valentijnsdag dit mooie hart van chocola. Dank je wel Ellen, hier gaan we lekker van smullen.

De algemene herberg in Chateau Porcien is een fijne plek om te overnachten. Ook omdat de afstanden naar Bezancourt en Reims dan beiden goed te doen zijn. Maar ook omdat het een herberg is, dichtbij een supermarkt, een bakker.

Wat dacht je wat??? We mogen het brood van de warme bakker in restaurant Longchamp opeten. Daar maken we gebruik van! Lekker een kopje koffie/thee erbij en ons ontbijt is compleet.

Vandaag is een dag waar de Via Campaniensis zijn naam eer aan doet. Helemaal door de champagne streek met eindeloze vergezichten, licht glooiend, over veldwegen en over kleine verharde wegen.

Rustig aan vertrek ik naar Bazancourt. Onderweg kom ik de dames tegen en ik besluit ze tegemoet te lopen. Dat was bij het dorpje Avancon. Op dat moment hadden ze er 8 km opzitten en was het tijd voor een pauze.

Het is zo een heerlijke temperatuur, de wind is gaan liggen, het is de hele dag droog, zodat ik in mijn vest kan lopen.

Ik loop na dat dorp verder mee naar Saint Loup en Champagne en weer terug. Toch 7 km in totaal. Daar ben ik heel tevreden mee, en zo kan ik de km rustig opbouwen. De landschappen blijven glooiend en geven de mooiste vergezichten.

Rustig aan lopen ze verder naar Bazancourt. Daar wacht ik ze op, om daarna in Warmerville in Auberge de Bois te gaan overnachten.

Het is dan nog 5 km van de route af. Ted, Hilde en Ellen willen die km er nog wel bij stappen. Wat volgt is een sprookjesachtig pad met vele voorjaarsbloemen. Ondanks dat dit extra km zijn genieten ze er enorm van.

En dan komen ook zij bij Auberge die Bois in Warmerville aan. We zijn de enigen in dat hotel. Het lukte me niet een overnachting in Bezancourt te vinden voor 5 personen. Voor wie ook wat zoekt, dit is een goed alternatief. Het restaurant is vanavond gesloten, helaas. We kunnen gaan eten in een pizzeria. Ook prima!

Dag 10 La Lobbe – Chateau Porcien

13 februari, 22 km, flinke bui, verder droog 11 graden

Ook Ton en Karin van de gite in La Lobbe laten ons voelen, wat welkom zijn betekent. Hun huis open stellen voor pelgrims, met hun bevriende buren afspreken dat we in hun huis mogen slapen en een maaltijd voor ons regelen en een uitgebreid ontbijt. We zijn er heel blij mee. Chemin de Compostela staat bij hun voordeur en meestal betekent dat, je mag altijd aanbellen.

Het was een heel afwisselende, mooie route vandaag. Naar Wasigne bos, veel stijgingen en dalingen en heel veel modder, daarna open velden onder de windmolens met glooiende paden. Ook weer veel modder en waterpaden.

We volgen de bruine route, de oranje is een extra lus van de GR

Op weg naar Wasigne, heel veel modder. De afstand is 6 km, maar we doen er zeker 2,5 uur over.

In Wasigne gaat het ineens keihard regenen. We zijn net bij een bakker geweest en schuilen onder de grote oude wasplaats. Daar staat Wasigne om bekend.

We staan daar te schuilen en we worden uitgenodigd om binnen te komen. Het tweede kadootje van vandaag is binnen. Zomaar een wildvreemde die je vraagt: wil je even binnen komen. We nemen het graag aan. En we krijgen ook nog thee en koffie.

Ook daarna was het ploeteren door de modder en waterpaden. Over het pad was echt geen optie. We kozen ervoor om er net naast te lopen. De modder zuigt aan de schoenen. Je schoenen worden zwaarder.

Hier moesten er toch echt doorheen

Vandaag ga ik de dames vanaf Chateau Porcien tegemoet. Ik had berekend dat ze ongeveer om 16.30 binnen zouden kunnen zijn. Ik vertrok tegen 3 uur, zodat we elkaar na 3 km zouden treffen.

Ik zie nog niets als ik de heuvel op loop, geen dames te zien. Daarvoor moet ik eerst tot boven op de heuvel zijn
Daar zijn ze, in dat immens grote landschap met glooiende paden

Het lijkt vlak op de overzichtskaart. (Zie hoogteprofiel) dat is niet helemaal het geval. Het is echt nog klimmen en dalen.

We slapen in Chateau Porcien in de algemene herberg. Keurig, goed onderhouden en met verwarming. Ik kan de verwarming vast aanzetten en omdat er geen dekens zijn, zal de verwarming ook wel aanblijven.

Dag 9 Aubigny – La Lobbe

12 februari, 17 km, 6 graden, in de ochtend droog

Zonsondergang vanaf de chambre d’hote in Aubigne. Er was net een hagelbui voorbij een zonnetje verlicht net de velden.

Gisteren werden we verrast met everzwijn. Voor mij een verrassing, want dat had ik nog nooit gegeten. Bij elke gang een ander wijntje. Weer hartstikke verwend. Hr en mw Launoy doen er alles aan het ons naar de zin te maken. Ik zie de dames stuk voor stuk stralen en dankbaar ontvangen.

Helaas gaat deze chambre d’hote ook verdwijnen. Nog een jaar kunnen pelgrims van hun gastvrijheid genieten.

Vlak bij Aubigny is een carmelieten klooster. Dat was een flink stijgende smalle weg met een schitterende omgeving.

Ik vond daar een klein glazen kapelletje en een heel mooi Maria beeldje. De wandelaars kozen ervoor niet omhoog te klimmen.

Dit was de route vandaag. Eerst een glooiende boerenweg, daarna bos en een sterke afdaling om in Signy de l’Abbey te komen.

Echt weer ploeteren. Dikke vette modder, glijdend naar beneden. Je kon echt niet door de modder. Daar stond water in en het was spiegelglad.

Ook Hilde, Tessy en Ted kruipen door het struikgewas.

In het bos waren ook weer bomen ongevallen. We moeten daar zo overheen. Erop zitten en je benen er over gooien.

De hazelaar trekt zich niets aan van de kou. Die staat al helemaal in bloei.

Na het bos worden er door een strook land geleid, met links en rechts prikkeldraad. Max een meter breed. Het is er oneffen en hier en daar modder. Het voelt een beetje gevaarlijk, toch bang dat we uitglijden.

Na 4 uur (12 km) bereikten we Signy de l’Abbey. We hadden wel even gestopt om wat te eten, dat was na 2 1/2 uur. Het was te koud om even goed te pauzeren. Wat heerlijk is het dan dat je kunt pauzeren in een restaurant. Juist op dat moment ging het hard regenen. De overdekte pauze komt op het juiste moment.

Daarna hadden we de keuze. Opnieuw door het bos of toch langs de weg. Genoeg in de modder gezwoegd. We kiezen unaniem voor een stuk langs de weg. Zomaar komt de zon even tevoorschijn en hoe…..Zo mooi!

Nu zijn we in Lalobbe bij de familie Roelvink. Opnieuw een geweldige gites. We drinken daar ons etappe drankje in een heel ontspannen sfeer.

Ultreia…voorwaarts
Jacobus met een tafelbelletje.
Vlak na de zonsondergang, een mooi verlicht kerkje, vlak voor de deur van de gite.