9 april, 27 km, motregen in de ochtend 14 graden, Jorse (voor Issy-L’Eveque) – Chevagny
Wat is dat toch? Loop ik langs de wei, praat wat tegen de koeien en ze komen allemaal op een rijtje naar me staan kijken. Ik heb er veel plezier om en probeer wat koeien geluiden. De beesten kijken me vol verbazing aan en ik maar denken dat ik sjans heb….
Wandeldag 2, van Vila Cha naar Rates, regen, droog en zon, afstand 23km
Vrij hoge golven vanmorgen waar we van konden genieten in onze regenkleding op het vlonderpad naar Villa de Condo. Ik liep met paraplu en voor mijn gevoel was de wereld even klein, alleen het geluid van golven en wind.
Voor we in Villa de Condo aankwamen was het droog en op een enkele druppel na was het verder droog gebleven. Je ziet de reflectie van de stukjes blauwe lucht in het water.
Na een fijne koffiepauzeplaats waar we de barman mochten helpen met zijn onderzoek naar voeding onderweg op de camino. Dat duurde wat langer dan we dachten maar hij had mij geholpen met de alternatieve, lees geen echte pelgrimroute naar Rates.
Ik vond de route genieten en veel fijner lopen en mooier dan de originele die deels langs een drukke weg loopt. Ellen wou ook nog graag verdwalen maar dat ging niet door. Iedereen had genoten van de route en vanaf morgen blijven we op de originele route.
Eucalyptusbomen zorgen vandaag voor heerlijke geurvlagen.
2e dag, van Porto naar Vila Cha. Het is 10 tot 15 graden, bewolkt, beetje zon en regen. Afstand 15km
Voor we op pad gaan bezoeken we Porto en als eerste gaan we naar de Kathedraal voor de eerste stempel in ons pelgrimspaspoort.
8 april, 35 km (waarvan 10 km opgehaald) bewolkt 18 graden, Glux-en-Glenne – Jorse
De afstand naar Jorse is maar liefst 35 km. Ik had willen overnachten in Millay, maar helaas kreeg ik hier steeds het antwoordapparaat. Dan maar even verder gekeken en vond ik de Chambre d’Hote van de Nederlandse mevrouw Wouters. Ik leg aan haar uit dat ik 35 km echt niet kan halen en zo biedt ze me hulp aan. Ik kom je wel in Luzy halen. Voor mij een flinke etappe van 25 km. Fijn om deze Camino engel te ontmoeten.
Op Schiphol ontmoeten we elkaar, enkele mensen ken ik van een dagwandeling. Even elkaar helpen met het goed inpakken van de rugzakken die als ruimbagage meegaan en dan kunnen we inchecken. Na de douanecontrole hadden we ruim de tijd voor een kop koffie en nader kennismaken. Ans had geen boek meegenomen maar toen ze een dwarsligger zag ging die nog mee. En dan kunnen we instappen.
We hebben een rustige vlucht alleen de vooruitzichten: harde wind, regen en koud volgens de piloot klinken niet zo fijn nu het in Nederland mooi weer is. Gelukkig valt het bij aankomst mee. Na wat gehannis met metrokaartjes vertrekken we met de metro naar het centrum waar we overnachten in het Yes hostel. Na een hartelijk ontvangst krijgen en een goede tip krijgen om lokaal te eten
Vanwege de drukte in het kleine restaurant moeten we even wachten voor we kunnen eten. Geen probleem, gaan we eerst een portje proeven, we zijn tenslotte in Porto
Het eten was prima en de serveerster was een gezellige dame die het ons naar de zin wilde maken wat haar goed lukte. Na afloop kregen we een portje aangeboden en terug bij het hostel kregen we, je raad het al… weer een portje aangeboden.
Nu lekker slapen en morgen gaan we onze eerste caminokilometers maken.
Vandaag start de Camino Portugues van Rita. Zij gaat op pad met Ans, Cilia, Ellen, Rianne en Silvia. Buen Camino voor deze dames! Voor de lezers van mijn blog: de berichten van Rita komen ook voorbij. Je herkent ze aan dag 1 etc….Die staan tussen mijn berichtjes.
7 april, 22 km, zonnig 19 graden, Athez – Glux-en-Glenne
Wat een heerlijk weer! Het liedje van Acda en de Munnik “vandaag ben ik gaan lopen” komt regelmatig langs. Pas toen iedereen gezegd had dat het niet kan, ging ik lopen. Kijk mij daar dan gaan……Het doet wat met me, de zon en de temperatuur. Ik geniet vandaag van elke stap. Even de GR route opzoeken en de heuvels in klimmen. Hier ga ik rechtsaf….
6 april, 22 km, zonnig, 18 graden, Lac des Settons -Athez
De receptie van de camping had me aanbevolen om niet de GR te lopen, omdat die vol met water zou staan. Nee kies deze keer voor het alternatief, op de kaart de blauwe route. Ik was gestart aan de overkant van het meer, bij de groene pijl.
5 april, regen en koud 7 graden, Dun les Places – Lac des Settons, 20 km
In Dun les Places was er weer eens een winkeltje. Epicerie heet dat in het frans. Dat was ook hard nodig, want vanavond slaap ik in een Chalet op een camping zonder enige voorzieningen. De maaltijd voor vanavond heb ik de hele dag gedragen. En ook voor het ontbijt en de lunch van morgen.
4 april, regen, later buien, 20 km, Chatellus – Dun les places
Dankbaar en blij voel ik me vandaag. Op de eerste plaats door de hartverwarmende, gastvrije ontvangst door Paul in Chatellus. Een pareltje op mijn Camino. Maar ook voor de reacties en heel motiverende berichtjes, die ik van vele lezers, vrienden en familie ontvang. Het doet me heel goed.
Bij vertrek regende het. En omdat het de hele nacht had geregend, adviseerde Paul me een route over de weg naar Marigny-l’Eglise. Het pad was door de regen te diep uitgesleten en daardoor belastend voor de enkel. Een klein weggetje, zonder verkeer, wel verhard.
3 april, 20 km, droog, 16 graden, Vezelay- Chatullus sur Cure
Een bijzonder begin van deze ochtend. In de kleine kapel van de kathedraal werden de pelgrims om 7 uur ontvangen. Nonnen en paters zingen zo zuiver, kippenvel kreeg ik ervan. En na de mis hebben we de zegen ontvangen. Een heel speciale sfeer, ik was er ontroerd van. We kregen de volgende tekst:
Wees voor haar een schaduw in de hitte van de dag, een Licht in de duisternis van de nacht, een verlichting bij vermoeidheid, opdat zij gezond en gelukkig aankomt.
2 april, treindag van Sezanne naar Vezelay
In mijn dagboek vind ik vandaag de volgende tekst:
” De echte ontdekkingsreis is geen speurtocht naar nieuwe landschappen, maar het kijken met nieuwe ogen” . Dat wens ik alle pelgrims toe en ook mezelf.
Een dag voor reflectie…..
Ik zit in de trein en zie het landschap aan me voorbij trekken. Heuvels en licht glooiende velden. Wat anders dan “stap voor stap”. Vreemd ook voor mij. Het voelt als weer opnieuw beginnen. “Zelfs een 1000 km lange reis, begint met een eerste stap” En ook…loslaten, voor mezelf toe staan dat plannen zomaar mogen veranderen. Dat de pijn aan mijn enkel een aanwijzing kan zijn, rustig aan, je hoeft “enkel” voor jezelf te zorgen….
Door de aanwijzingen in Maps.me dacht ik dat er een treinstation in Sezanne zou zijn. Niet dus, wel een station, geen trein meer… Zo ging ik dus eerst met de taxi naar Romilly du Seine om daar de trein van 8.50 te halen.
Nu 2 x overstappen in Dijon Ville en Laroche Migennes. Bij de laatste heb ik 5 minuten overstap tijd…. Uitstappen in Sermizelles Vezelay en dan is het nog 8km naar Vezelay. Hier wilde ik een taxi nemen, geen taxi te zien. Dan toch maar lopen. Het is heerlijk weer. Daar op die heuvel ligt Vezelay. Je ziet de contouren van de kathedraal. Dat was trouwens een heftige klim!
1 april, eerst koud, veel wind en regen, later droog 11 graden, Monmort- Baye- Sezanne
Wat zijn dat Camino verrassingen? Zomaar hulp krijgen en wat toevallig op je weg gebeurt, of wat je toevallig ziet. Ik voel me dan dankbaar en blij. Het begon deze ochtend. De afstand van Monmort naar Sezanne is 33 km. Dat is voor mij te ver. Er tussen zou een slaapplek zijn, maar daar kregen we geen contact mee. We vragen of we naar Baye gebracht kunnen worden. Jazeker, dat kan. Voor een klein bedrag worden we in Baye tegenover de kerk afgezet. De eerste Camino verrassing is binnen.
Het is heel donker weer en het lijkt erop dat het gaat regenen. Het is een koude wind, ik schat max 4 graden. Ik nader dit kerkje en precies als ik daar ben, gaat het regenen. Ik vind een droog en windvrij plekje om mijn regenpak aan te trekken. Het 2e Camino kadootje is binnen.
Vandaag weer een etappe, vrijwel alleen onverharde paadjes over de erven van de boeren. Licht glooiend met het lijnenspel van de bomen.
Plotseling word ik geraakt door hoe deze boom eruit ziet. Het lijken wel “Maria figuren” ik blijf er even bij stilstaan en laat het goed op me inwerken. Ook dit is voor mij een Camino verrassing….
En….voorjaar, langs de kant van de weg
Het kan natuurlijk niet anders op de Via Campaniensis in het voorjaar na een zeer natte winter….ik loop over een bospad, vol met water en modder. Gewoon doorlopen is het motto. Ik ben over slechtere paden geweest.
Na een half uur zwoegen is er plotseling Sezanne, een grote stad waar we zo opkijken. Sezanne ligt in een dal en langs de wijngaarden daal ik af naar de stad.
Daar tref ik Karin en Frans. Samen drinken we wat. Deze hebben we verdiend.
Moe en voldaan lopen we naar het BEJAARDENHUIS…. We slapen in Foyer François de Sales, hier worden we door de nonnetjes ontvangen. We gaan naar de avondmis van de kapel en we eten daarna samen met de bejaarden. Heerlijke boekweit pannekoek met champignon ragout. Dat smaakt. Wat een ervaring!
31 maart, droog, half bewolkt, 20 km Moussy-Monmort
Vandaag had ik 3 van mijn reisgenoten op bezoek….. vertrouwen, intuïtie, angst. Onderweg staat een auto met chauffeur op me te wachten. Hij geeft me zijn kaartje met naam en als ik in de problemen kom, kan ik hem bellen. Tja….ik dacht aan het voorvalletje van januari 2010 op de Camino Portugues. Ipv koffie bracht die man me naar de slaapkamer. Dus angst speelde vandaag een grotere rol dan intuïtie. Wat naar dat ik soms zomaar mijn vertrouwen kwijt ben. Bij aankomst heb ik in het restaurant navraag gedaan en die man is absoluut te vertrouwen…..
In de ochtend was het nevelig en direct vanaf Moussy ga ik 160 meter stijgen. Ik volg de route en dat is de donkere lijn op onderstaande kaart.
30 maart, 20 km, droog, later een beetje regen 12 graden, Germeine- Moussy
“Problemen zijn geen obstakels, maar wegwijzers”. Deze tekst kreeg ik in 2009 bij mijn eerste Camino van mijn vriendin Leanne. Vandaag heb ik er vaak aan moeten denken. Waar ik dacht de modder en water kan niet erger, bleek vandaag echt wel te kunnen. Na het dorp Germaine gingen we het bos in. Die groene strook op de kaart.
29 maart, droog en half bewolkt, 10 graden, van Reims naar Germaine, 20 km
In Reims heb ik nauwelijks bewegwijzering gezien. Om de stad uit te komen is het dan ook handig om het boekje te lezen van de Via Campaniensis of heel goed op Maps.me te kijken. Bij een kanaal ( je volgt de tram naar het zuiden) moet je een trapje af en het kanaal volgen. Pas na 4 bruggen staat er het eerste teken.
Dan begint het echte werk weer. Bij Rilly la Montagne klimmen we omhoog. Het eerste Champagne stadje. De druivenstruiken worden nu met de hand gesnoeid. Met dit mooie weer zijn er veel boeren buiten aan het werk. Het is heel mooi, de boeren laten de pelgrims zomaar over hun land lopen. Onderaan het bord (er loopt een spoor naast) zie je de sticker van de route. Het dorpje tegen de heuvel is Rilly la Montagne.
Bovenaan staat een oude wijnpers. Van hier af zie je de stad Reims met de torens van de kathedraal.
Mijn inmiddels dierbare rugzak….
Daar begint de klim door het bos. Ook hier is het zeer glibberig en nat.
Ik let goed op de tekens….denk ik en ik loop een heel eind rechtdoor. Nergens een teken meer te zien. Ik loop terug tot waar ik er een vind en kijk nog goed. Maps geeft een onjuiste locatie, dus ik weet niet meer of ik goed ben. De weg kwijt? Nou zeg ik altijd…”nieuwe wegen ontdekken” ipv de weg kwijt, maar het is toch anders. Op mijn intuïtie ben ik km lang rechtdoor naar het zuiden gelopen. (De zon in mijn gezicht…) Plotseling zie ik eindelijk toch weer een sticker, de bovenste die er half af is. ?
Nog een klein stukje en dan ben ik bij onze gite. Toen ik door de poort liep, wist ik het weer. Hier ben ik meer geweest, de gite van het dorp Germaine(Gre, Sikke, misschien weet je het nog)
28 maart, 17 km regen, 7 graden
Om naar Pomacle te komen liepen we gisteren Bazancourt uit via een industrieterrein. Zo kwamen we het makkelijkst bij familie Floquet, die in het boekje van Via Campaniensis als laatste staat bij Bezancourt. 4 km verder, dat wel. Na het ontbijt wilden ze wel met ons op de foto.
27 maart, regen, 7 graden, 27 km
Alweer een dag met verrassingen. We hebben ontbeten in de herberg van Chateau Porcien. In Bezancourt was er geen plaats in de herberg. En we vonden uiteindelijk een plekje bij particulieren in het plaatsje Pomacle. Daardoor is de geplande afstand geen 23 km maar 27.
26 maart, 22 km, droog, bewolkt, later zon 15 graden
Die Belg van enkele dagen geleden, die ik geld had gegeven is ontmaskerd. Een lezer had hem ook ontmoet, en ook na een zielig verhaal geld gegeven. (Zie foto 24 maart) Dus toekomstige pelgrims…. voorzichtig en volg je intuïtie. Als je een situatie n vertrouwd, niets doen. Wij hadden een fijne start in Lalobbe. Na een heerlijk ontbijt gaan we op pad. Ton en Karin van de gite in Lalobbe maken zelf een “stempel” voor het pelgrimspaspoort.
25 maart, 15 graden, zonnig, Aubigny de Pothees – Lalobbe
Marie en José Lagard hadden een 4 gangen diner gemaakt. Wat een verwennerij. Als pelgrim dit te mogen ontvangen, daar voel ik me dankbaar voor. Eerst in de zon buiten, later in de schuur het diner. Vannacht veranderde de wintertijd naar zomertijd. We gaan toch om 8 uur ontbijten, dat betekent een korte nacht.
24 maart, 22 km, zon 15 graden, Rocroi -Aubigny les Pothees
Het is toch ook wat….slaap ik in de algemene herberg van Rocroi (zeer mooi, warm en schoon) en is daar iemand die van Santiago terugkomt.
