18 juni, 20 km, zonnig en heet 28 graden, Foncebadon – Molinaseca
Het zit er op na vandaag. Ik ga morgen terug naar huis, omdat de moeder van mijn vriend is overleden. Dit is dan ook het laatste verslag.
Het is een van de mooiste etappes vandaag, met als hoogtepunt Cruz de Ferro. Daarna daal ik 850 meter met moeilijke stukken.
25 juni, 17 km, 34 graden, zonnig, Sarria – Mercadoiro
VERRASSING…….Ik ben weer terug.
Dank je wel voor jullie reacties. Doet me heel goed.
Direct onderweg naar huis begon ik twijfelen. Wel of niet mijn Camino afmaken? Wat gaat er dan door me heen? Ik zeg altijd:” het gaat om het onderweg zijn” in plaats van de bestemming. Ik was al ruim 3 maanden onderweg, dus dat is lang genoeg zou je zeggen. Maar op de een of andere manier is het bereiken van Santiago een deel van het onderweg zijn. Niet omdat ik het van mezelf moet, maar omdat ik Santiago voel als een soort thuiskomen. Toen mijn zoons zeiden, je maakt het toch wel af ma? Of bij twijfel: kies dan voor afronden. Mijn hart maakte een sprongetje.. Toen wist ik het…ik ga mijn grote droom wandeling afmaken. Voor mij is het niet belangrijk dat ik nu een stukje oversla, ik vertrek vanaf Sarria. 113 km vanaf Santiago, zodat ik deze week Santiago kan bereiken.
Een vliegticket gevonden van Eindhoven naar Madrid en via “Bla bla car” een lift gekregen. Is dat wel veilig zou je denken? Mensen bieden via de website een lift aan en anderen kunnen gebruik maken van die lift. Ik had Spanjaarden horen vertellen dat dit goed werkt. Zo durfde ik dit. Samen met nog 2 pelgrims rijden we mee met iemand van de Guardia Civil (een soort politie). Zo kwam ik om 02.00 uur in Sarria aan. Hier had ik een hotel gereserveerd.
Nu ben ik zomaar in mijn geliefde Galicië aangekomen.
Daar staat mijn gele pijl weer. Hier is het bruggetje direct na Sarria. Vanaf het hotel kom ik nu van de andere kant bij deze brug uit.
26 juni, 21 km, Mercadoiro – Ligonde, nevel, lichte regen 20 graden
Dat wil ik weleens meemaken, dacht ik. Overnachten in “La Fuente” de herberg van Ligonde. Er kunnen maar 8 pelgrims slapen en het wordt gerund door een christelijke organisatie. Wat dat betekent wist ik niet…. Ik kan dadelijk naar “reflectie” en daarna een 1 uur durende film van Jezus. Dat lijkt me we een beetje veel van het goede, ik zie straks wel wat ik doe. Het is geen verplichting, werd erbij gezegd. We krijgen een tekst met de symbolen van de Camino. Dat is voor mij de reflectie. Zie verder in het verslag.
Het is in tegenstelling tot gisteren mistig en er valt een soort nevelregen. Het zicht is beperkt. Ik ga opgewekt op weg naar Portomarin
27 juni, 24 km bewolkt, 20 graden, Ligonde – Melide
Een beetje veel van het goede schreef ik gisteren, toen ik schreef over een film van Jezus. Ik dompel me onder en vind het het mooie film met allerlei mij bekende Bijbelverhalen. Hoezo onbevooroordeeld??
De sfeer in Albergue La Fuente is uitstekend. Een warm bad voor mij. Na het eten hadden we een spel, waarbij je foto’s uitkoos van hoe je je voelde, voor, tijdens en hoe je verwachting is na de camino. Ik noem dit verslag dan ook reflectie 2; zie verder. Vanochtend lag er voor alle pelgrims een persoonlijke kaart. Het doet me goed en met een glimlach vertrek ik.
28 juni, 28 (!) km, bewolkt koel, Melide – Salceda
Vandaag loop ik langs Ribadiso. De plaats waar de broer van Johan tijdens zijn camino is overleden. Johan ging vorig jaar met me mee en moest de Camino vanwege een blessure opgeven. Dit jaar zou hij het afronden met zijn broer en zoon. Het heeft niet zo mogen zijn. Als ik er langs loop, sta ik er bij stil. De bloemen die in het venster staan, geef ik in gedachten aan Johan en zijn familie. Volgend jaar komt hier een gedenkteken als blijvende herinnering aan Lion.
29 juni, 27 km zonnig, Salceda – Santiago
Ik ben er!
Nooit gedacht dat ik dit zou kunnen….en nu…ben ik er dan toch. 106 wandeldagen verder. Heel België en Frankrijk doorkruist. Ik voel me bijzonder trots.
Verslag van vandaag volgt morgen.
30 juni, Santiago
Een emotionele dag gisteren. Natuurlijk ontlading en blijdschap. Nu is het vooral het gevoel van dankbaarheid. Dankbaar voor de mogelijkheid om te gaan, voor de zegen die ik op 11 maart ontving van de San Salvator Gemeenschap. Dankbaar ook voor al diegenen die me steunden op deze lange weg, mijn zoons en vriend, die me vooral stimuleerden deze Camino af te ronden. Mijn familie, vrienden en vooral de lezers van dit blog. Dankbaar ben ik ook voor al die mooie ontmoetingen onderweg. Pelgrims die mij hun “Camino smile” geven. Aan diegene die mijn Camino smile kunnen en willen ontvangen. Dat is ont-moeten uit de grond van mijn hart.
Net als gisteren. Ik had het heel zwaar. Mijn benen wilden niet vooruit. Het was heel benauwd weer. Mijn energie was er uit. Op dat moment hoor ik 2 pelgrims zingen, Jane en Helleiner uit Canada. Ik geniet ervan en ze nodigen me uit mee te zingen. We zingen samen “One Day over the rainbow”. Ik ben ontroerd.
1 juli, Santiago
Graag wil ik nog wat mooie foto’s van mijn laatste dag in Santiago delen.
Tijd om te landen: dat is naar de kathedraal gaan. Ik dacht echt op tijd te gaan, want ik weet het is druk. Staat er voor de kathedraal al een rij van 1/2 uur. Niet erg. Leuk moment om pelgrims te ontmoeten. Aan het einde van de mis, werd de Botafumeiro door de kerk geslingerd. Een mooi moment.
