Tagarchief: Kloosterpad

Kloosterpad Uden – Berghem

28 januari 2022Meerdaagse wandelingBerghem, Kloosterpad, UdenMieke Schrieks

28 januari, 21 km droog en zo’n 7 graden

Een nieuwe uitdaging….we starten vandaag met het Klooster pad in Uden en lopen naar Berghem. Het Kloosterpad is een route in Noord Brabant die het rijke kloosterleven laat zien. Het begint in Den Bosch en loopt naar Megen, Boxmeer Eindhoven en Tilburg. We gaan nu 4 dagen op pad en hopen dan bijna in Boxmeer aan te komen.

Onze wandeling van vandaag start in Uden bij abdij Maria Regie en museum Krona en gaat dan in noordelijke richting over natuurgebied de Maashorst, bezoekerscentrum Slabroek, over heidevelden en door bossen van het Herperduin.

In Uden komen we langs zusters Brigitenesseabdij. De zusters leven er in strikte afzondering en komen gewoonlijk niet buiten. Precies toen we er langs kwamen zagen we 2 nonnen die in de auto stappen. Ik vond het niet kunnen om een foto te maken. Het was toch een speciaal moment. De Kruisheren kapel was geopend. Vanaf 1670 stimuleren de Kruisheren de devotie tot O.LV. ter Linde die volgens overlevering al bloeit vanaf de dertiende eeuw. Het beeldje zou gevonden zijn gegroeid in een lindeboom op de plaats waar zich de Mariakapel bevindt. Deze kapel en het klooster van de Kruisheren zijn in hun huidige vorm gebouwd in de jaren 1904-1905.

De Maashorst is een groot natuurgebied, waar we regelmatig roosters passeren. We delen daar de natuur met de grote runderen. Die zien we vandaag niet. Het is er bijzonder rustig. Een enkele wandelaar. We komen geen anderen tegen die ook het Kloosterpad lopen.

Het bezoekerscentrum van Slabroek is geopend. Dat we zomaar binnen kunnen gaan en in de warmte van het restaurant kunnen pauzeren. Nooit bij stilgestaan, hoe normaal het was. We genieten er gewoon van.

De Maashorst kent naast de bossen uitgestrekte heidevelden. Als vanzelf gaat natuurgebied Maashorst over in het natuurgebied van het Herperduin met het Ganzenven.

De etappe van het Kloosterpad vanaf Uden is eigenlijk 28 km naar Megen. De laatste 8 km doen we morgen. Omdat we niet in het Emmaus klooster konden verblijven, heb ik een alternatief gevonden in Ravenstein. (Hotel de Keurvorst) Hier verblijven we 3 nachten. We worden dagelijks gehaald en gebracht. Voor de eerste 2 wandeldagen betekent dit ongeveer 2 dagen van 20 km. Prima om te starten…

Kloosterpad dag 2 Berghem Ravenstein

29 januari 2022Meerdaagse wandelingKloosterpad, RavensteinMieke Schrieks

29 januari, 17 km bewolkt, droog veel wind 10 graden

Vandaag was het stadje Megen het hoogtepunt van deze kloosterwandeling. Hemelsbreed ligt Berghem maar een km of 6 van onze eindbestemming van vandaag. Het Kloosterpad heeft een andere bedoeling dan alleen de afstand. Zo gaan we op zoek naar de kloosters van Haren en Megen.

Na ongeveer 3 km kwamen we in Haren bij het Betlehem klooster. In 1506 is het klooster gesticht. Vanaf 1840 mochten er weer novicen worden opgeleid. De zusters verbleven achter tralies en leefden voor gebed tot 1912. Daarna gaven de zusters onderwijs. In 1965 sloot het klooster. Op dit moment in gebruik als congrescentrum

Op weg naar Megen hebben we veel variatie. Graspaden over het erf van de boer, een verharde weg langs de Vliet. Het valt ons op dat het zo rustig is met wandelaars.

In Megen zijn we toe aan pauze. We treffen het. Her restaurant de Gevangenen toren gaat pas om 12 uur open. Willen jullie alleen een kopje koffie? Dat kan. De mensen zijn erg gastvrij en geven ons ook een boekje met de wetenswaardigheden van Megen. De Gevangentoren was een van de toegangspoorten.

De kapel van broeder Everardus was open. Broeder Everardus was bekend als het Heilige Bruurke. Een eenvoudige broeder, die iedereen in nood opving. Het was intens in gebed voor mensen die in nood waren. In de gevouwen handen van het beeld van broeder Everardus worden ook nu nog briefjes gestopt. We ervaren een intense sfeer in stilte.

We gaan naar de dijk en lopen Megen uit. Daar staat een beeldje van een huisvrouw, die in 1944 onder een waslijntje door keek naar de bevrijders van Market Garden.

Vanaf Megen lopen we door de polders en langs de Maas naar Diemen.

We hadden gezocht of er misschien horeca open zou zijn. We boffen bistro “tante Es” is open. De mensen hebben er zin in en nodigen ons met hartverwarmend, positieve teksten uit om naar binnen te komen. Het voelt voor ons als kadootje van de dag.

We krijgen advies om vooral niet het Kloosterpad naar Ravenstein te volgen, omdat we over een verharde weg met veel verkeer zouden moeten lopen. Wel…over de uiterwaarden van de Maas. Heel af en toe piept de zon een heel klein beetje door de wolken. We vinden het er erg mooi.

Zo kwamen we bijtijds aan in de vestingstad Ravenstein aan. Het stadje ontstond in de 14e eeuw in het grensgebied tussen Brabant, Gelre en Kleef. Bij de Maas werd een kasteel gebouwd om tol te heffen.

Deze dag hebben we als heel bijzonder ervaren. De bijzondere gastvrijheid in beide cafeetjes, de sfeer onderling, ontspanning, vriendschap, warmte. Het is net of we al dagen onderweg zijn. Morgen gaan we de 4e etappe van het Kloosterpad afronden in Velp en gaan door langs Grave, Keent, het Raamdal , kasteel Tongelaar.

Kloosterpad dag 3 Ravenstein – Kasteel Tongelaar

30 januari 2022Meerdaagse wandelingEmmaus klooster, KloosterpadMieke Schrieks

30 januari, 22 km droog, deels zonnig 8 graden

Vandaag vertrokken we om 9 uur vanaf Ravenstein, direct vanaf ons overnachtingsadres Hotel de Keurvorst. Van het Kloosterpad is het een deel van etappe 4 naar Velp en een deel van etappe 5 van Velp naar Kasteel Tongelaar.

Wakker worden met een strak blauwe lucht, was zeker gehoopt. Als het dan zo zonnig is, start de dag heel goed. Door de stadspoort van Ravenstein en dan in oostelijke richting op weg naar het natuurgebied Keent.

Keent is een jong natuurgebied. Ooit lag het in Gelderland, in 1938 werd een Meander van de Maas afgesneden en werd Keen bij Noord Brabant gevoegd. Er lopen in Keent grote grazers. Als voetganger kun je over de staphekjes in de weilanden lopen. Wij liepen over de verharde wegen van west naar oost, gelukkig waren die wegen met prikkeldraad gescheiden van de runderen. We zagen wel dat de kudde gezamenlijk een weg overstak. Net alsof het georganiseerd was, we zagen alleen niet wie dat deed. Het leek alsof ze dat zelf deden.

Niet ver van Keent gaan we landinwaarts naar het Emmaus klooster van Velp. Op deze locatie stond eens Huize Emmaüs, dat de kapucijn pater Basilius van Brugge in 1645 als klooster betrok. Dit gebouw werd in 1716-1717 zodanig door het Maaswater getroffen. dat het niet meer bewoonbaar was. Toen pas werd het huidige klooster in verschillende fases opgetrokken en voltooid in 1733. Opvallend is het (deels mobiele) altaarretabel met een beeldengroep van de Emmaüsgangers. In de kloostertuin staat een pesthuisje uit 1670 als kluis voor die kapucijnen. die pestlijders bijstonden.

We vervolgen ons pad naar Grave. Ook een stad aan de Maas, dat al bestond in de 12e eeuw. Al vroeg had Grave een ziekenhuis, het Catharina gasthuis. In de straten zijn oude foto’s van dit gebouw geplaatst. Grave kent een blinde instituut, dat al dateert van rond 1850

Na Grave gaan we langs de Raam. Een kronkelende rivier, die water afvoert naar de Maas. In de oorlog maakte deze rivier deel uit van de Peel-Raamstelling. Een verdedigingslinie. Er zijn nog bunkers zichtbaar.

Het laatste deel van de wandeling is door natuurgebied Maurik en Langven.

We lopen tot aan het kasteel Tongelaar. Een zeer afwisselende dag vandaag.

Voor Annemiek was dit het slot van haar 3 dagen Kloosterpad. Wij gaan nog een dagje verder op pad. Op weg naar Sint Agatha…

Kloosterpad dag 4

31 januari 2022Meerdaagse wandelingKloosterpadMieke Schrieks

“Het loopt anders”

Het plan was om vandaag 24 km te lopen vanaf het Kasteel Tongelaar. Kun je een plan veranderen? Mogen we kiezen om ervan af te wijken?

Zoals ook bij een Camino, het loopt zoals het loopt. Deze dag is er storm over Nederland en het is kode geel. Aanpassen aan de omstandigheden hoort bij een lange afstand wandeling. Mijn motto “het is altijd weer” werd op de proef gesteld. Na goed overleg kiezen we om naar huis te vertrekken.

Het was een mooi pad om te lopen, elke stap dichterbij onszelf. Vriendschap, warmte en volharding gingen hand in hand om deze 3 dagen te volbrengen. En dan samen de keuze maken dat het “zo” ook goed is…….Ik denk dan aan deze tekst, die we vonden bij bistro tante Es in Demen. Voor mij is het maken van een andere keuze ook “verdwalen”.

“Verdwaal, raak de weg wat vaker kwijt. Geluk vind je niet op de bestemming, maar in de tussentijd.”

Aanvulling: gedicht over storm, zojuist ontvangen

Storm

storm raast over mijn gedachten regen spettert in mijn hoofd donkere wolken pakken samen wie had mij de zon beloofd?

wie zegt mij dat het voorbijgaat? wie voorspelt een blauwe lucht? drijft de bui weer spoedig over? is het slechts de wind die zucht:

maak je over mij geen zorgen morgen is de hemel blauw als de storm straks weer gaat liggen keert de rust terug, ook voor jou

Van: Tanja Helderman

Kloosterpad Biezenmortel Vught

13 februari 2022Meerdaagse wandelingKloosterpadMieke Schrieks

13 februari, 22 km zonnig en droog 10 graden

Vandaag starten we met een vervolg van het Kloosterpad, voor 2 dagen , de laatste etappes naar Den Bosch. We logeren bij de Kruishoeve in Vught. De afstand van het Kloosterpad tot hier is 16 km. We hebben het met 6 km uitgebreid over de Vughterheide en de Lunetten.

We beginnen bij het landpark van Huize Assisie. Al 110 jaar vormt Landpark Assisië een broedplaats voor nieuwe ontwikkelingen, met name in de zorg voor kwetsbare burgers uit de samenleving. In 1904 startte het toenmalige ‘Huize Assisië’ de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. De Broeders Penitenten startte dit initiatief dat zorgde voor landelijke bekendheid. Zij beschermden de samenleving tegen ‘de idioten’ en boden deze mensen met een verstandelijke beperking met hart en ziel 24 uur per dag, 7 dagen in de week goede zorg.

Van links naar rechts Ineke, Joepke, Rita en Elly

Daarna gaan we door de polder naar het noorden en komen in natuurgebied de Brand. De Brand maakt deel uit van het Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen en ligt tussen de eigenlijke duinen en de dorpen Udenhout en Biezenmortel. Het gebied bestaat uit vochtige graslanden en hakhoutbossen en wordt doorsneden door het riviertje de Zandleij en de daarin uitstromende Zandkantse Leij. Vochtig is het zeker! Als er teveel water staat kun je een alternatieve route kiezen. Wij konden er wel doorheen.

Een kleine omweg naar restaurant de Rustende Jager voor we de Drunense Duinen ingaan. Bij wandelknooppunt 21 even naar links. We hebben zin in koffie met een Udenhout de broeder…

Het is zo dicht bij mijn woonplaats Den Bosch en toch komen we op paden van de Drunense Duinen die ik niet ken. Vooral door het oostelijke deel. De zon schijnt volop en dan is het hier extra mooi.

Na dit droge deel passeren we nat grasland met vlonders. Ook nog een onderdeel van de Drunense Duinen.

We pauzeren even bij de Guldenberg en gaan door in de richting van onze eindbestemming. Omdat het tot ons hotel 16 km is, maken we er een lus bij langs de gevangenis en de Lunetten bij Vught.

Na 22 km vinden we het goed thuiskomen in het hotel. Het eerste etappe drankje hebben we verdiend.

Kloosterpad Vught Den Bosch

14 februari 2022Meerdaagse wandelingKloosterpadMieke Schrieks

14 februari, 26 km, bijna droog 10 graden

De laatste etappe van het Kloosterpad gaat naar Den Bosch toe. De start is vanaf het Klooster hotel Zin in Vught. Wij hebben daar niet overnacht en hadden nog 10 km te wandelen tot aan het Klooster hotel.

Hemelsbreed is het misschien 7 km. Wij gaan ten zuiden van Vught onder de A2 door en vervolgens over landgoederen en Sint Michielsgestel en langs de Dommel, Halder en Haanwijk door het Bossche Broek terug. Op deze maandagochtend is het erg rustig als we over landgoed Sparrendaal wandelen. Het landgoed werd in 1899 aangekocht door de Missionarissen van Scheut. Momenteel is het van het Brabants Landschap. Op dit landgoed is een klein kappeletje. Sfeervol….er ligt een schriftje waar mensen hun gedachten of gebeden op schrijven.

Daar dichtbij komen we langs de begraafplaats van de missionarissen van Scheut. Zij waren werkzaam in o.a. Afrika.

De eindplaats van etappe 14 van het Kloosterpad is Kloosterhotel zin.
Zoals de naam al doet vermoeden is het een voormalig klooster. De fraters van wie het klooster is wonen met de communiteit op het terrein en zijn nog altijd actief bij ZIN. Zo helpen de fraters geregeld mee bij het ontbijt en verzorgen zij de meditatiesessies. Wij worden daar hartelijk ontvangen en mogen in de koffiekamer binnen rusten en krijgen er koffie.

Door de bossen en over landgoed Zegenwerp gaan we naar Sint-Michielsgestel. De zon komt steeds vaker te voorschijn als we bij de Dommel aankomen. We nemen er even pauze en genieten van het mooie uitzicht.

Langs het waterrad komen we in Sint Michielsgestel aan. We vinden hier de Oude Toren, het instituut voor Blinden. Natuurlijk gaan we bij de Oude Toren pauzeren. Tijd voor een kopje soep 😉.

Het laatste deel gaat langs de Dommel naar Halder en Haanwijk en daarna door het Bossche Broek naar het centrum van Den Bosch

Om aan de andere kant van de Dommel te komen gaan we met het pontje. Even hard werken. We wisselen af… Altijd leuk!

Dan is het echt nog maar een klein stukje naar het station. 26 km in de benen, trots dat we ook deze afstand hebben gehaald. Het waren weer 2 mooie dagen. Dank je wel Elly, Joepke, Rita en Ineke voor de fijne tijd samen. Tot een volgende keer.

Kloosterpad St Agatha Boxmeer

3 april 2022Meerdaagse wandelingKloosterpadMieke Schrieks

3 april, 19 km wisselend bewolkt, droog, 7 graden

31 januari was het plan om de etappe van St Agatha naar Boxmeer te bewandelen samen met Tea, Frances en Annemiek. Plotseling was er een storm in Nederland en het KNMI gaf kleurcode oranje. We besloten niet te gaan en vandaag gingen we de route afronden. De auto’s staan op het eindpunt. Jolle brengt ons naar St Agatha. We lopen terug naar de auto.

Een mooie afwisselende route langs de Maas, natuurgebied de Maasheggen, diverse plassen van de vroegere Maasloop en de polders naar Boxmeer. Ook vandaag waren er geen kapelletje en kloosters open.

Eerst liepen we door de kloostertuin van het Kruisheren klooster met de kunst en mooie teksten.