Categoriearchief: Waddenwandelen

Waddenwandelen Vlieland dag 3

Waddenwandelen
21 november, 10 km, droog 9 graden
En dat was dan de laatste dag van Waddeneilanden op Vlieland. Deze keer over de noordkant naar het Posthuys.
Het begon met een goede warming up met de klim naar de vuurtoren. Goed te zien, in het hoogteprofiel de stijging naar 50 meter. Daarna dalen we af over bospaden. Verrassend, deze zijn toch droog.
Een eindje verder zien we dat het waterpeil ook gemeten hoog staat. En hoe water wordt gefilterd door de diverse lagen. We zien natuurlijk ook dat het water zo hoog staat. De geplande route naar het zuiden en door de duinvalleien was echt onmogelijk. Op de laatste foto hieronder zie je het pad dat we hadden willen nemen……..
Ook vandaag hebben we veel geluk. Het is alweer droog weer en de zon probeert er steeds door te komen. In plaats van door de duinvalleien (met veel plassen) gaan we over het fietspad naar het westen. In deze tijd van het jaar rustig en het gaat glooiend. Aan de rechterkant de duinen en de zee, aan de linkerkant de duinen. Het is en blijft erg mooi.
Her kadootje van de dag zijn de laatste km’s over het strand. Ieder zoekt zijn weg. Intussen komt de zon er even een beetje door. Ik zie ieder stralen, wat een rust. We lopen op het strand en zijn de eersten die er vandaag voetstappen zetten.
We komen rond 12 uur bij het Posthuys aan. Onze bus terug gaat om 13.30 uur. Tijd genoeg om uit te rusten. We stappen uit bij de veerboot en gaan naar de jachthaven waar de Waddentaxi ons naar Terschelling brengt. Precies op dat moment is er een enorme bui met een regenboog, die ik alleen maar een stukje kon zien.
Op Terschelling zijn we te gast in het gastvrije Stayokay Hostal. Bij de openhaard met uitzicht op de Waddenzee genieten we van ons etappe drankje…..alweer een mooie dag.

Waddenwandelen Vlieland dag 2

Waddenwandelen
20 november, 19 km, droog, van Oost Vlieland naar het Posthuys en de Kroon’s polders
Na de grote hoeveelheid regen van vannacht, dachten we, zouden we het droog houden vandaag? En ja hoor, ook de 2e dag hier op Vlieland hebben we droog weer. We vertrekken vanaf ons hotel de Herbergh van Flieland en gaan via het wad naar het westen. De route van Waddenwandelen wordt gemarkeerd met rood geel. Weldra gaan we de bossen in en later een duinvallei.
Dat valt niet mee. Ook vandaag is het daar zeer nat en kunnen we amper een droog stuk vinden. Zo hoog mogelijk proberen we er door te komen. Ieder op zijn manier.
Het laatste stuk naar het Posthuys gaan we niet meer over het pad Waddenwandelen maar over de weg. En dan na 10 km is het heerlijk om in het Posthuys te rusten. Als we er aan komen is het inmiddels 12 uur, die rust hebben we na 2,5 uur wel verdiend.
Daarna is het tijd voor de Kroon’s polders. Het ligt ten oosten van de Vliehorst en is ontstaan om Vlieland te beschermen. Er ontstonden stuifduinen met 4 polders er tussenin. We kiezen ervoor eerst over het strand te gaan, omdat we niet zeker wisten of we na de strand overgang de Meeuwen vallei zouden kunnen oversteken. Op het strand was het prachtig. De zon kwam erdoor we liepen met wind tegen (windkracht 4) met de zon op ons gezicht 2 km naar het zuidwesten.
Nadat we de duinen overgestoken zijn komen we weer in een heel ander gebied. Gelukkig niet zo nat dat we er niet door konden gaan. Wel moesten we het ook hier hogerop zoeken. Een nieuwe ervaring!
Het ging toch makkelijker dan gedacht en de 8 km om de Kroon’s polders deden we in 2 uur tijd. Nog precies op tijd voor de bus die om 15.15 uur vanaf het Posthuys vertrok. De hele dag onderweg en in 15 minuten met de bus terug naar het dorp. Morgen de laatste dag alweer op Vlieland. Dan gaan we voor de laatste km’s vanaf Oost Vlieland langs de vuurtoren.

Waddenwandelen Vlieland dag 1

Waddenwandelen

19 november, 11 km, droog, meest bewolkt, 12 graden.

Wat is mooier dan plannen veranderen en dan kiezen voor de Waddeneilanden. Nu was het de beurt aan Vlieland en Terschelling. Gisteren waren we al naar het noorden afgereisd en hadden een overnachting in Franeker om de boot van 9.10 uur te kunnen halen. Auto’s laten staan in Franeker, met de trein van 8.35 naar Harlingen haven. Precies op tijd om de boot te halen. Nog even zoeken of we de goede richting hadden🤔.

We zijn op pad met: Leo, Elle, Marion, Elly, Marion, Jeanette, Jose en Mieke

We beginnen met de oostkant van het eiland. Eerst naar het noorden met een bezoek aan de vuurtoren. In het hoogteprofiel is het de vuurtoren, waar we met een hoge trap naar toe klimmen en later in de vuurtoren zelf.

Via de bossen met nog prachtige herfstkleuren lopen we naar het noorden. We zien nog de plant “kardinaalsmuts” in bloei Deze paden zijn goed begaanbaar, op een enkele plas na. Ook hier op Vlieland heeft het erg veel geregend. We hebben vandaag heel veel geluk. Na de wandeling komt het er met bakken uit en ook vannacht zou het veel gaan regenen.

Als we bij het strand aankomen hebben we eerst pauze bij het strandpaviljoen Badhuys. Met de wind in de rug, windkracht 7, lopen we 2 km over het strand. De windvlagen zorgen voor zandvlagen razend over het strand. Heel even komt de zon er bijna door. Over de duinen geeft het een zwart/wit effect. Die plotselinge schoonheid…..ogen en zintuigen open.

Dan is het goed dat we GPX hebben om te zien waar we het duin overgaan. In de beschrijving staat iets van: na paal 56 en een nummer 33000.400????. Dus GPX is makkelijker. De klim over de duinen is zwaar door het losse zand. Dan komen we in een zeer nat gebied, waar we een andere route moeten zoeken. De paden zijn totaal overstroomd. We vinden een hoger gelegen pad, maar ook paddenstoeltjes, die ik nog nooit had gezien. De paarse knoopzwam. Het hoger gelegen pad brengt ons naar droger duingebied, de Oostervallei.

Eindelijk komen we weer op de route op de oostzijde van het eiland. Ook hier klimmen we de heuvel over en gaan over het strand. Een groot deel van het strand is weggeslagen. We moeten een weg door de duinen zoeken. Zo komen we bij de jachthaven aan. Daar zien we de “Waddentaxi” die ons dinsdag naar Terschelling brengt.

Nog een klein stukje over een bospad, dat evenwijdig aan de Waddenzee loopt. Zo komen we bij de haven uit en hebben we ons eerste rondje gerond. Wat een avontuurlijke, afwisselende dag!

Die sluiten we af met het eerste etappe drankje.

Waddenwandelen Terschelling dag 3

Waddenwandelen

24 november, droog, 7 graden windkracht 7 van West Terschelling naar Midsland

Een mooie afrondende wandeling vanaf ons hostel Stayokay bij West Terschelling. De eerste dag op Terschelling waren we ook bij ons hostel gestart en gingen eerst naar het oosten en dan tot en met Hoorn. Gisteren helemaal over de oostzijde en vandaag de laatste 7 km. Ook vandaag hadden we weer geluk met het weer. In de nacht had het veel geregend en ook nog tijdens het ontbijt. Het werd droog en warempel kwam de zon erdoor. Op dit kleine stukje veel variatie. Eerst door het bos van West.

Bij het meertje van Hee was het tijd voor de laatste groepsfoto. Een echtpaar had net een duik genomen…..brr en dat in november.

De Arjansdune zijn er vlak na. Enorme trappen en Leo, Jeanette, Elly en Elle klimmen naar boven. Zij ervaren daar bovenop hoe het is om windkracht 7 te trotseren en bijna te kunnen vliegen.

Het laatste deel gaat door de polder naar Midsland en dat is naar zuid oost. Met de noordwester storm was dat fijn. Er dreigde een kleine bui, het waren alleen 3 spetters.

In Midsland vinden we een bakker die open is. Dat is een moment voor het laatste cranberry gebakje.😉

Met de bus gingen we in 10 minuten terug. We halen de bagage op en gaan met de taxi terug naar de boot. Deze keer een drukke boot. Zo kunnen we weer langzaam wennen aan de drukke tijd. Dan begint ook het slechte weer met veel buien.

We hebben een fantastische week gehad. Vlieland en Terschelling gerond, fijne vriendschappen opgebouwd. Bij alle wandelaars in enkele dagen de ontspanning zien. Voelen wat je kunt en hoe je kunt genieten van alle stappen die je zet. We zullen deze week van Waddeneilanden als herinnering bewaren. Tot een volgende keer

Waddenwandelen Terschelling dag 2

Waddenwandelen

23 november, 18 km van Midsland Noord via Hoorn en Oosterend naar Boschplaat. Helder weer windkracht 7(!)

Op de kaart het meest oostelijke deel. Wat een prachtige dag weer op dit mooie eiland. Gisteren waren we in Hoorn geëindigd. Vanwege de wind kozen we voor wind in de rug en dan ook beginnen bij het geplande eindpunt en dat was Midlands noord. Het eerste deel door het Formerumer bos, daarna over een duin gebied naar Hoorn.

Van Hoorn naar Oosterend gaan we door de polders. Honderden ganzen vliegen voor ons op. Voor we naar de Waddenzee gaan, lopen we door Oosterend. Precies als we daar aankomen gaat een restaurant voor ons open. We hebben alweer geluk.

Bij de Waddenzee glanst het zonlicht ons tegemoet. Wind in de rug, laag water. We laten de km’s onder onze voeten glijden. Geen enkele wandelaar te bekennen. We hebben het “rijk” alleen. Wat lopen we daar te genieten.

Aan de rand van de Boschplaat zou het weleens heel vochtig kunnen zijn…..Dat klopt ook! Afgezien van de fietspaden, zien we op de paden van het “Waddenwandelen” veel water. Er zit niets anders op dan onze route aan te passen. We komen er ook achter dat we tegen de wind inlopen met windkracht 7 niet gemakkelijk is.

Uiteindelijk komen we via het fietspad weer terug in Oosterend uit. Daar nemen we de bus terug. Deze keer gaan we tot West Terschelling en te voet terug naar ons hostel. De Brandaris nog even te zien met een ondergaande zon met een roze lucht.

Wat een gezellige afsluiting van deze wandeldag. Bij de openhaard ons etappe drankje. Dank je wel Stayokay van Terschelling voor de geweldige verzorging.

Waddenwandelen Terschelling

Waddenwandelen

22 november, 20 km droog en bewolkt

Wat denk je van wakker worden en dan getrakteerd worden op zo een mooi ochtend rood….

Na Vlieland is het de beurt aan Waddenwandelen op Terschelling. Direct van het Stayokay hostel gaan we naar het zuiden richting West Terschelling in de volle tegenwind het waait al hard. We vinden het fijn dat we vandaag vooral naar het oosten lopen.

Het Groen strand is een schitterend natuurgebied. Rond 1800 was het de westgrens van Terschelling. Halverwege de 19e eeuw groeide een zandplaat aan het eiland vast. Het strand kwam landinwaarts te liggen, raakte begroeid en kreeg de naam Groene strand. Op dit moment is er een groot project georganiseerd in de waterhuishouding beter te regelen.

Het is paddenstoelen tijd. In het bos vinden we de kluifjeszwam en de oranje trilzwam. Hier op Terschelling zijn de fietspaden niet onder water gelopen. Wel zien we alle andere paden onder water staan.

Later komen we langs de duinen met duinmeertjes. De kleuren in dit landschap zijn intens. Het groen van de vele mossen, goudkleurige rietkragen, het water in de vennen.

We lopen dan een paar km over het strand. Een groot leeg strand. We rekenen uit hoe lang dat ongeveer duurt, voor we de duinen weer overgaan naar Midsland aan Zee. Op De GPX track zien we precies waar dat is. Intussen gaat het een beetje motregenen. We schuilen bij een huisje en eten er ons lunchpakketje. Het is even fijn om er droog en uit de wind te zitten. Het pad door de duinen van Midsland aan Zee, is zeer drassig. Het valt niet mee om droge voeten te houden.

Het strand na Midlands aan Zee is bijzonder verrassend. Het zijn duinen met ertussen heel veel duinmeertjes. Niet heel duidelijk dat je er misschien niet meer doorheen kunt gaan.

Na 3 km lukt het toch om de weg terug langs de vennetjes te vinden. De laatste km’s door de bossen naar Hoorn. Een fietspad met aan weerszijden heel veel water. En weet je wat de verrassing van de dag was….? We kwamen in Hoorn aan en precies op dat moment was de bus er naar ons overnachtingsadres….in 1/2 uur waren we terug. Het is steeds harder gaan waaien. Windkracht 6. Even voelen hoe het is om in de regen tegen de wind in te lopen. We genieten na van de dag onder het genot van ons etappe drankje.

 

Waddenwandelen Borkum dag 2

Waddenwandelen

1 maart, 18,2 km zonnig 6 graden Borkum

En dat was dan de laatste dag van dit “Waddenwandelen” avontuur. Wat voor een dag……Volop afwisseling van de Waddenkust, duinvalleien en strand en voor de 4e dag op rij, zonnig en droog weer.

Heel handig is het busvervoer hier op het eiland. Na het ontbijt nemen we de bus naar de Neuer Deich, daar waar we gisteren waren geëindigd. 4 km, binnen 10 minuten zijn we er. Zo kunnen we de tijd nemen en hoeven niet op de tijd te letten. We komen aan het einde van de dag weer in het centrum aan.

De eerste km’s langs de Waddenzee. We horen de wulp, de veldleeuwerik en zien ontelbare ganzen. De lucht is wederom strak blauw. Geen verkeer te zien, op een enkele fietser na. We hebben het gevoel of we het eiland voor onszelf hebben. Die rust en ruimte is een weldaad!

Het zijn bijna schilderijen met die strak blauwe lucht. Of onze schaduwen op het gras. Als je goed kijkt geeft het om ons heen speciaal licht. Dat komt door het breken van de zonnestralen op nat gras. (Wij maar denken dat we heel speciaal zijn ….😉)

Na een km of 5 gaan we door een natte duinvallei naar het strand. In het begin staat ook een bord dat de wandelpaden overstroomd zijn. We letten niet zo op het bord en we zien wel. Het kan ook bijna niet erger zijn dan het avontuur op Schier toen we er niet door konden gaan. Er liggen een paar planken en boomstammen om de plassen te passeren. Elly was er al overheen en ging kijken of we er verder door zouden kunnen. Dat lukt. Ik ben dan niet zo een held. We helpen elkaar om moed te verzamelen. Het lukt ons allemaal. Onze schoenen blijken nog goed waterdicht, gelukkig.

Op onze GPX track zien we waar we de duinen over kunnen. Een immens strand ligt voor ons. Kennelijk zijn we deze dag de eersten. Alleen onze voetstappen in het zand.

We zien een jonge zeehond op het strand. Het lijkt vanuit de verte een jas. Verschrikt maakt de zeehond zich uit de voeten.Na een km of 3 klimmen we de duinen op. Even stevig klimmen.

Ook in het noorden gaan we een duinvallei in. Deze keer een droge vallei over een geplaveid pad, dat later weer bij de zee uitkomt. Fantastisch mooi. We ervaren steeds opnieuw verwondering van elk deel van het eiland.

Borkum heeft 2 vuurtorens. We komen via de noordzijde het dorp binnen en komen nu langs deze vuurtoren.

We kijken terug op heerlijke dagen, verbondenheid, humor, warmte, mooie gesprekken. Inzichten. Voor allemaal weer een stapje verder. Van harte gefeliciteerd met het afronden van het “Waddenwandelen” van Schiermonnikoog en Borkum voor Marijke, Ria, Ellen, Elly, Henny, Joke en Yvonne. Heel speciaal voor Joke en Yvonne die alle eilanden de afgelopen jaren hebben gerond. We sluiten deze dag af met het laatste etappe drankje en een bijzonder gevoel. Een herinnering om op terug te kijken.

 

Waddenwandelen Borkum dag 1

Waddenwandelen

28 februari, 10 km, eerst bewolkt, later zonnig 6 graden.

Na Schiermonnikoog is het dan nu de beurt aan Borkum. Het laatste eiland dat hoort bij “Waddenwandelen”. Speciaal, want we zijn in Duitsland.

Gisteren hadden we de boot van 19.30 uur vanaf Schiermonnikoog. 3 kwartier varen en je bent van het eiland af. Dat voelt wel gek. Hier rijden weer auto’s, het is druk en we rijden binnen een uur door naar Eemshaven waar we een hotel in de “middle of nowhere” hadden. Prima als uitvalsbasis naar Borkum. Wel in een industrie gebied met alleen maar windmolens. Aan het einde van de ochtend gingen we naar de haven. Er is in de winter maar 1 boot per dag. Daar begint het eiland gevoel weer. De zon lacht ons gelukkig weer tegemoet.

Direct van de boot is er een treintje die ons tot het centrum van Borkum brengt. Nostalgie….. Borkum is een zeer toeristisch plaatsje dat ons ook doet denken aan Oostende. Vele souvenirs winkels en restaurants. We stappen bij de 2e halte uit en zijn direct bij ons hotel Weisse Dune.

Om 14 uur gaan we op pad voor het eerste deel van onze wandeling. Direct van ons hotel naar het westen, langs het strand naar het zuidoosten en daarna door een natuur gebied. Van 6 naar 10 km lopen we terug langs de spoorlijn en bebouwing naar ons beginpunt van vandaag.

We komen bij het strand aan en zien een vrijwel gladde zee. Deze heeft bijna dezelfde kleur als de lucht. Oneindige zandvlaktes en in dit seizoen heerlijk rustig. Zo uit de wind is het bijzonder lekker. We denken echt aan voorjaar in plaats van winter. We hebben de tijd en nemen ook nog even een pauze met uitzicht op zee

Het wandelpad voert dwars door de Greune Stee een bosgebied ten zuidoosten van de stad. Dit berken en wilgenbos ligt in een natte duinvallei. Deze bomen verdragen dat water goed. We komen ook langs het model van de kogelbaken. Oorspronkelijk ruim 18 meter hoog, nu een model van ongeveer 4 meter.

Aan het einde van de geplande wandeling komen we uit bij een bushalte. We kunnen de bus nemen, of nog 4 km lopen. We kiezen lopen, die km kunnen er vandaag nog wel bij. Zo komen we toch op 10 km uit vandaag.

Tijd voor het etappe drankje. Nog net in de zon om 17 uur. En dat voor februari…..😃Als de zon weg is, wordt het snel koud.

Morgen gaan we Borkum “ronden” en dan hebben we alle etappes van “Waddenwandelen” gehad

Waddenwandelen Schiermonnikoog dag 2

Waddenwandelen

27 februari, 20 km, zonnig 6 graden

Het loopt anders …….

Het plan was om via de Kobbeduinen naar het Willemsduin te gaan en dan naar het noorden over de kwelders. In het boekje van Waddenwandelen en op Topo GPS zie ik een wandelpad aangegeven met stippellijnen. Dat waren we van plan. Vanaf het dorp gaan we naar de Berkenplas. Er is bijna geen wind en de zon maakt het heel aangenaam. Vol goede moed gaan we op pad.

Een eindje verder komen we langs bunker de Wasserman. We klimmen bovenop en zien het wad aan de zuidkant, de Noordzee in het noorden en ook Borkum is te zien. De kustlijn van het Waddengebied was onderdeel van de Atlantikwall, de Duitse verdedigings- linie langs de West-Europese kust. De algehele capitulatie van het Duitse leger was op 5 mei 1945 een feit, maar het Waddengebied was daarmee nog niet bevrijd. Van 5 april tot 20 mei woedde er op Texel een hevige strijd tussen de Georgische opstandelingen en Duitse bezetting. Pas op 11 juni 1945 vertrokken de laatste Duitse soldaten van Schiermonnikoog en was heel Nederland bevrijd. Die bunker de Wasserman, diende als basis voor radar antenne, om vliegtuigen op te sporen. Het radarsysteem werd gesaboteerd en is nooit gebruikt.

De Kobbeduinen zijn te bereiken via een zeer natte duinvallei met kwelders. Die kunnen we bereiken. Dat gaat nog net. We gaan wel rechts en links van het wandelpad, en we vinden toch nog wel droge stukken om de Kobbeduinen te bereiken.

Daarna gaan we in de richting van Willemsduin. Een poging…..we komen erachter dat het echt niet gaat. Dan terug. Ik zie op Topo GPS nog een wandelpad. We proberen om de Kobbeduinen heen te komen. Een smal graspad lijkt de goede richting te zijn. We kunnen ook hier niet verder.🤔

We geven het op en gaan weer terug naar strandpaviljoen de Marlijn. Inmiddels hebben we 13 km gelopen. Steeds je knieën hoog optillen voor het gras en de lage struiken en tegelijkertijd oppassen dat je voeten niet wegzakken. We zijn blij dat we er even uitrusten.

We gaan over het strand terug. Ruim 3 km naar het westen, een breed strand ligt voor ons. We zien strandlopers, oneindige zandvlaktes, schelpen van speciale zeedieren. Schuim van de zee op het strand. Intens genieten we van dit moment. Ieder zoekt zijn eigen weg, alleen met het geluid van de golven. En als je terug kijkt, alleen jou voetstappen.

Over de Badweg gaan we terug naar het hotel. We gaan met de boot van 19.30 uur terug naar het vaste land en zullen in Eemshaven overnachten. Morgen gaan we met de boot naar Borkum.

Waddenwandelen Schiermonnikoog

Waddenwandelen

26 februari, 12 km, zonnig 5 graden

Na Texel, Vlieland, Terschelling en Ameland is nu Schiermonnikoog aan de beurt om te ontdekken via het lange afstand wandelpad “Waddenwandelen”.

Vandaag zijn we aangekomen met de boot van 12.30 uur en we zijn met de bus direct naar het hotel de 4 dames gegaan. We hebben vandaag de westzijde van het eiland gekozen.

Voor deze dagen zijn we op pad met Joke, Yvonne, Ria, Marijke, Elly, Ellen, Mieke en Henny.

Direct als je de boot opgaat, is dat gevoel er al. We zijn aan zee. De wind waait om onze oren. Een koude wind, dat wel. Hoe heerlijk is het om meteen je hoofd leeg te laten waaien.

Via de Westerplas gaan we naar het Westerstrand. Op het fietspad is het best druk. We merken dat het voorjaarsvakantie is. Dan is het extra rustig om daarna over een gras/zandpad te lopen. Of om daarna boven op een duin de blauwe lucht te bewonderen.

Terug het binnenland in komen we langs de rode vuurtoren. Een echt kenmerk voor Schiermonnikoog. Op Schiermonnikoog zijn 2 vuurtorens. Ze zijn beiden van 1853. 2 vuurtorens om voor de zeelieden onderscheid te maken tussen Ameland en Schiermonnikoog. De witte zuidertoren werd later watertoren. Nu en zendmast voor mobiele telefoons. In de Rode toren zit nu de kustwacht.

 

Op Schiermonnikoog zijn diverse buslijnen, die aansluiten op de vaartijden van de boot. In de middag gaat er naar 1 boot, dus ook naar 1 bus. Het is uitsluitend bedoeld voor vervoer van en naar de boot, dus niet om in het centrum uit te stappen. We gaan dan ook via het strand en de duinen terug naar het hotel. En dat is op Schiermonnikoog maar 2,5 km. Voor ons wordt het een prima rondje van 12 km totaal.

In ons hotel konden we reserveren voor het eten, en wel om 17.30 uur. Geen probleem we zijn dan toch terug. Gezellig gecombineerd met ons etappe drankje. Onze eerste dag zit erop.

Waddenwandelen Ameland dag 4

Waddenwandelen

13 april, 15 km droog en wat zon 16 graden

De laatste dag alweer….Het is ook vandaag heel verrassend. Als je denkt terug door de polder naar de boot, dan laat Ameland ook op dit deel een erg mooi deel zien.

Na een heel goed ontbijt gaan we op pad. De bagage is om 8.30 uur opgehaald en wordt straks bij de boot gebracht. Iets meer dan 1,5 km van ons Fletcher hotel pakken we de route weer op. We komen eerst langs de Galgesloot en Looweg en gaan door Ballum. Dit is het deel van polders en landbouw.

Ten oosten van Ballum is een klein wandelpad aangelegd met rechts en links bomen. Later volgt een bos richting Ballumer stuifdijk. We zien het voorjaar volop te voorschijn komen. Bomen die hun blaadjes laten zien, witte bloesem.

De Ballumer stuifdijk brengt ons naar het duingebied, de Zwanewaterduinen. Licht glooiend en met in dit gebied ook vele andere wandelroutes. We vertragen onze stappen en kiezen ieder voor zich ons tempo. Alsof we nog even bewust al deze stappen gaan zetten.

Net voor Nes vinden we nog een glooiend bos. Speciaal voor het Waddenwandelen uitgezet om te laten zien dat er ook bos is.

Ongemerkt komen we in Nes aan. Een soort achtertuin van Nes en we gaan door het klaphek van het Kobus pad. We zijn ruim op tijd voor de boot van 13 uur. Nog even het laatste terrasje, wat souvenirs en een Amelands drankje voor thuis. We kijken terug op 4 prachtige Wadden dagen….Wat een dagen😉. Tot ziens voor een volgend eiland.

Waddenwandelen Ameland dag 3

Waddenwandelen

12 april, 22 km, licht bewolkt, 15 graden

Vandaag gaan we vanaf de boot helemaal naar het oosten voor natuurgebied Oerderduinen.

Het liep vanochtend anders dan gepland. We hadden willen starten bij de strandweg van Buren. De buschauffeur zei ons dat er geen bus naar Buren zou rijden, stopt in Nes centrum om ons er uit te laten, zo missen we net de aansluiting naar de bus die we voor onze neus zagen vertrekken. Ok …wat doen we nu? Het loopt zoals het loopt en we passen ons plan aan. We gaan bij de boot starten en lopen de route in tegengestelde richting. Zo kwamen we eerst bij het wad uit. De zon staat nog niet zo hoog en tovert de Waddenzee in zilveren kleuren. Een spektakel….

We lopen bovenop de dijk en hebben ook prachtig uitzicht over de binnenmeren bij de polder van Nes.

Na Buren volgt het lange fietspad naar het natuurgebied. We volgen het Jan Sietse pad en het Kooistuifdijkpad. Deze km duren lang, een 5 km recht pad met vele fietsers. Ben je het nooit beu, wordt gevraagd. Het eerlijke antwoord is nee. Ook als het een saaie weg is, gaan we gewoon door. Dat hoort er af en toe ook bij.

Het hoogtepunt en hoogste punt van vandaag vallen samen. Het hoogste duin van Ameland met een prachtig uitzicht, naar alle kanten. We nemen er even de tijd.

Dan dalen we af langs de blauwe wandelroute. Een stuk langs het wad, het is er erg mooi. Ook dit is Nederland, we voelen ons op het einde van de wereld, waar wij een stukje van mogen bewonderen.

Het stuk richting de duinen is zeer vochtig. We zien wel de paaltjes met de blauwe route, maar soms moeten we een stuk omlopen om droge voeten te houden. Voorzichtig proberen we waar we kunnen lopen. We hoeven nog net niet de schoenen uit te doen.

Tot slotte van onze wandeldag gaan we 5 km over het strand. De wind in de rug, het is eb, een enorm strand voor onze voeten. De zon laat zich nu maar amper zien. Ieder met zijn eigen gedachten, in onszelf gekeerd of samen een stukje oplopen en mooie gesprekken hebben. Alles is goed, het loopt zoals het loopt.

Na 5 km strand zit het erop. We zitten op 22 km en overleggen wat we zullen doen. De GPX track heeft een iets andere indeling en ik had de afstand vanaf de strandweg Buren niet meegeteld. Eigenlijk zouden we nog 6 km te gaan hebben. Voor een aantal is het genoeg. Enkelen willen ook nog even winkelen en met 6 km erbij wordt het te laat. Vanaf het punt over de duinen nemen we het besluit. We stoppen voor vandaag. Ik bel een taxi voor 8 personen en die zet ons af bij het dorp of bij het hotel. Het was weer een hele mooie wandeldag…..

Morgen gaan we vanaf het hotel over het pad van “Waddenwandelen” naar de boot.

Waddenwandelen Ameland dag 2

Waddenwandelen

11 april, 20 km, zonnig 15 graden

Vandaag is het vooral nieuwe wegen vinden….

Je zou zeggen….nieuwe wegen vinden? Hoe dan? Op het strand waren we een keer te ver gelopen om de route te volgen. We kijken op GPX en zien een ander pad dat ook goed is. Later bleek het Finnegatspad totaal onbegaanbaar door drijfzand. We keren terug en vinden een gele route van de VVV. Ook goed dachten we. Toen we de wegwijzers van het Waddenwandelen weer vonden, probeerden we die te volgen. Teveel water op het pad. We gingen maar een pad linksaf, met ons baken de vuurtoren. Dat is het eindpunt van vandaag. We waren er trots op dat we zomaar een “andere weg” hebben gevonden. We ervaren ook dat voor dit deel van de route zeker GPX noodzakelijk is.

We hadden ervoor gekozen om in de ochtend de bus te nemen naar Nes strand en te voet terug te lopen. Erg makkelijk zijn de busverbindingen op Ameland. 2 lijnen van ons hotel naar de boot en van de boot naar Nes. De bussen wachten op elkaar.

We waren deze ochtend verrast. Bewolking? Ja, aan zee kan er zomaar net ander weer zijn dan in het binnenland. Ik weet ook dat als je in de ochtend een beetje blauwe lucht ziet, de zon vast gaat schijnen. Dat klopt. We zagen de wolk voor onze ogen oplossen.

Al vroeg zijn er mensen op het strand. Tijd voor een groepsfoto.

Na 2 km gaan we door de duinvallei met kleine meertjes. Hier zien we vele eenden, een wulp en een bankje voor de eerste pauze. Ameland heeft zoveel verschillende gezichten. Ook vandaag stukjes bos en ook de zeer natte duinvallei.

Bij de Ballumerduinen (nr 6 van het boekje)is het ook goed opletten. Daar staan 2 wegwijzers. Dat komt omdat de route hier een heel klein stukje met de andere route samenloopt.

Vol goede moed willen we aan het Finnegatspad beginnen. Een beetje modder is niet zo erg. Als er staat drijfzand moeten we echt terug en kiezen ervoor om verder langs het strand te gaan.

Op naar de vuurtoren. Wat zullen we nu kiezen? Gertie en Miets weten het wel. We gaan die kant op. Intussen komt de vuurtoren toch dichterbij. Even kijken of we die op onze handen kunnen zetten…

Wat goed om te lezen dat we welkom zijn voor ons etappe drankje. We realiseren ons ook dat het weer kan en dat geeft toch net dat beetje extra waar we erg van genieten.

Omdat de vuurtoren open is en te beklimmen, gaan Miets, Gertie en Annemie met mij mee om die 226 treden te beklimmen voor een mooi uitzicht. Dat was de moeite!

Zo dicht bij zee zijn, dan wil ik toch wel de zon de zee zien zakken. Toch nog 3,6 km erbij…Joke en Yvonne gaan met me mee. We kunnen van alles bedenken….de zon had zich net achter de wolken verscholen. Zo kan dat gaan. We zitten nog even binnen bij een strandtent en de eigenaar doet voor ons nog even de verwarming aan. We worden verwend.

Net voor het helemaal donker is, gaan we terug. Ook nu is de vuurtoren ons baken.

Waddenwandelen Ameland

Waddenwandelen

10 april, 12 km zonnig 10 graden

We zijn gestart met het vervolg van het Waddenwandelen. Een lange afstand wandeling over alle eilanden. Texel, Vlieland, Terschelling hebben we eerder “gerond”, nu is Ameland aan de beurt.

We hadden de snelboot van 13.00 uur. Daar hebben we een taxi naar Hollum voor 8 personen genomen, bagage in het Fletcher hotel achterlaten en zo konden we deze middag nog starten met ons eerste deel. Van bovenstaande kaart het meest zuidoostelijke deel.

We zijn: Yvonne, Miets, Joanne, Yvonne, Joke, Gertie en Annemie en ik (Mieke staat niet op de foto)

In de wind is het nog fris. De zon is al erg krachtig en uit de wind is het heerlijk. Dit deel van Ameland heeft platteland, het wad, strand, duinen, bos.

Doordat het licht bewolkt is, is de zilveren glans op het water goed te zien. Het is eb, de drooggevallen delen, glinsteren in het zonlicht. We lopen ongeveer 1 km langs het wad.

Daarna gaan we naar Hollum, even tijd voor een kopje thee of koffie. Natuurlijk hoort er een stukje strand en duinen bij als we in het westen aankomen. Het is rustig op deze zondag. In een paar uur heb je de ontspanning en rust al gevonden. Wat een dagje wandelen al kan doen met je …

Dan komen we in het Hollumer Bosch met de vuurtoren. Die zien we van verre staan. Rood met wit en 55 meter hoog. De vuurtoren is gebouwd in 1880 van gietijzer. Het bereiken van de vuurtoren voelt voor ons als hoogtepunt.

Morgen gaan we eerst met de bus naar het strand van Buren voor de noordelijke route terug naar Hollum. We zien er erg naar uit.

Waddenwandelen Terschelling dag 3

Waddenwandelen

26 juni, 12 km, droog, 15 graden van Midsland Noord naar West Terschelling

Ons “Waddenwandelen” zit er op. Deze keer op de Waddeneilanden Vlieland en Terschelling. Volgens het boekje 86 km, met het extra rondje op Vlieland en de aanloop km van/naar de bus kwamen we op 112 km uit.

Ook vandaag verrassend mooi. Met bos, duinen, onverharde paden en boerenlandschap en tenslotte de Waddenzee.

Natuurlijk gaan we de uitkijktoren beklimmen. Niet gedacht dat ons dat zo makkelijk af zou gaan. Zo zie je maar dat je in de flow van het wandelen komt en je steeds conditie bij krijgt. Of toch die steile trap op durft, waarvan je had gedacht dat je dat nooit zou doen.

Het uitzicht is erg mooi over het meertje van Hee.

Nog een klein stukje duinen. Zouden we nog even naar de zee gaan? Volgens de kaart is dat echt te ver. Dat gaat niet lukken. We willen de boot van 14 uur halen.

Wel hebben we nog even tijd voor onze pauze bij hotel Bornholm, ongeveer na 8 km. Ik kan het niet nalaten. Een stukje cranberry taart. Overal waar je komt wordt die net anders gemaakt. Nu als soort chease cake. Lekker!

Ook hebben we nog even tijd om naar de beelden te gaan kijken, op de waddendijk. Erg mooi, waarbij ik even een foto van Miets kies omdat ze samen met Marianne was toen de zon scheen.

Wij vieren het slot van onze Waddenwandelen. Fantastisch dagen, wat hebben we genoten. Mooie natuur, verbindende gesprekken, nieuwe vriendschappen. Van harte gefeliciteerd, jullie hebben het heel goed gedaan. Kanjers, stuk voor stuk.

In gedachten en met weemoed wandelen we terug naar ons hostel voor de bagage en over de Waddendijk naar de boot.

Bedankt Gerard, Miets, Joke, Yvonne en Marianne, voor alle mooie gesprekken, het vertrouwen in elkaar en dank je voor de mooie woorden bij ons afscheid. Tot een volgende keer. We gaan verder met Waddenwandelen, dan gaan we naar Ameland……

Waddenwandelen Terschelling dag 2

Waddenwandelen

24 juni, 22 km, ZON, 17 graden. Van Hoorn door duinvalleien naar het oosten, naar het zuiden, de Waddenzee en daarna door de polders naar Hoorn. Van Hoorn door het bos en heide velden naar Midsland Noord.

“Wadbijzonder” was deze dag zeker. Elke stap genieten, elk uur een totaal ander landschap. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Ook Terschelling heeft ons hart veroverd. Het is zo gemakkelijk vanaf ons Stayokay hostel een bus naar alle richtingen van het eiland. De wandeling zodanig plannen dat we ook weer met de bus terug kunnen.

We beginnen in het Hoornse bos. Een gevarieerd bos met hoge dennen en loofbomen.

Niet ver daarna komen we in een natte vallei en er staan velden vol met cranberries. In dit jaargetijde beginnen de bloemen roze te kleuren. Erg mooi om te zien.

Eindeloos. Je kunt er 360 graden om je heen kijken. Graspaden, met hier en daar de geel rode richting plaatjes. Blij zijn we met de route ok GPS. Anders hadden we vandaag vast veel moeten zoeken. Zo de moeite waard om hier te lopen, een beetje zoeken is helemaal niet erg.

Bij het strandpaviljoen “Heart Break hotel” gaan we de duinen over. Vlak ervoor een meer, waar we de kieviten en scholeksters zien overscheren.

We zijn er om 11 uur….helaas voor ons, is het nog gesloten. De medewerkers zijn er al en helpen me aan vers water.

Vandaag is het maar 1 km over het nog lege strand. In het boekje staat: bij paal 18600 rechtsaf, er staat geen bordje en er is geen pad. We gaan “pad vinden” en besluiten goed op elkaar te letten. We beklimmen de hoge duinen en laten ons met het gewicht in de hakken door het zand naar beneden glijden. We vinden het een avontuur.

Als we dan boven op de duintoppen staan, voel ik me best trots.

We zagen het punt waar we uit zouden moeten komen……maar er was maar een heel smal pad. Er zat niets anders op dan hopen dat er geen prik struiken staan. Ik ga dapper voorop en zo ben ik in de gelegenheid deze dappere lopers te fotograferen. Allemaal doorzetters en gewoon proberen en ervaren hoe heerlijk het is om je door het zand te laten glijden.

Er volgt een zeer nat gebied. Of in het midden waar de grassprietjes door het water heen groeien of hogerop. Ieder heeft zijn eigen tactiek.

Dan komen we bij de Waddenzee aan. Een prima plek voor onze lunch. De strak blauwe lucht wordt afgewisseld door de lage witte wolken. Het licht boven de Waddenzee wordt prachtig.

Ja…..deze dappere wandelaars gaan ook op de smalle plank haar een drijvend vlot, genaamd de Streken, dat zich opent als het water hoog is. Zo mooi gelegen! Voor een Oeral festival ontstaan. Het werkt met de getijden en is steeds anders. Ter herinnering aan Joop Mulder.

We lopen een paar km langs de Waddenzee. Daarna gaan we de polder in naar Hoorn. De boeren zijn bezig met het grasland. Na de regen en nu de zon wil het wel groeien. Op de dijk en de trap liggen de schaapjes, die niet zomaar aan de kant gaan.

Na een terrasje in Hoorn gaan we voor de laatste 4 km. Wederom een ander landschap. Een paar km door het Formerumerbos en tenslotte nog een heide veld, de Landerumerheide.

Wat een veelzijdige, prachtige wandeling. De natuur en het prachtige weer maakten de dag compleet. Ons etappe drankje op het terras van Stayokay is een mooie afsluiting.

Waddenwandelen op Terschelling

Waddenwandelen

23 juni, 20 km, bewolkt 14 graden, Hoorn West Terschelling

😉 hoort bij foto van de titel

De eerste etappe van Waddenwandelen op Terschelling start bij de boot en eindigt niet ver van Hoorn af. Wij kozen ervoor om naar het eindpunt te reizen met de bus. Die stopt zowat voor de deur bij ons hostel.

Stayokay hostel op Terschelling

Onderstaand zie je de totale route van Waddenwandelen op Terschelling. Voor ons vandaag vanaf Hoorn een deel oranje en dan langs de noordkant naar het westen. Morgen gaan we helemaal naar het oosten.

We starten vandaag vanaf Hoorn naar het noorden voor een prachtig stuk langs het strand. Het is bijna eb. Het strand is eindeloos breed.

Het verschil tussen eb en vloed is enorm groot. Belangrijk om te weten of het snel vloed wordt, omdat je zomaar verrast kunt worden door het water. Dat zie je hier goed, de geulen zijn zo weer volgelopen.

Het strand is zo breed, het zand wordt opgewaaid tot nieuwe duinen. Het begint in het klein, steeds worden de duinen groter.

Precies om 11 uur komen we bij een strandtent aan. Juist als wij er zijn, gaat het open.

Na het strand volgen we geruime tijd een fietspad, met aan weerszijden duinen en broedgebieden voor de vogels. We vinden daar een heel mooi plekje voor de lunch.

Het mooiste deel van vandaag was langs het groene strand. Rond 1800 de westgrens van Terschelling. Later groeide de zandplaat de Noordsvaarder aan het eiland vast, raakte begroeid en kreeg de naam Groene Strand

Een heel veld vol orchideeën. Prachtig om te zien. We zoeken het op en lezen dat het de gevlekte orchis zou kunnen zijn. We vinden het prachtig!

Heel onverwacht zien we om de hoek van het eiland West Terschelling opduiken.

In West Terschelling gaan we even richting centrum…..ons etappe drankje smaakt uitstekend. Dat hebben we verdiend.

Waddenwandelen op Vlieland

Waddenwandelen

22 juni, 21 km, licht bewolkt 17 graden

En dat was dag 3 alweer…. Vandaag gingen we met de bus naar het Posthuys en daar vandaan start onze etappe.

Het liep anders dan gepland. Gisteren kreeg ik een mailtje dat mijn geplande taxi boot van Vlieland naar Terschelling van 15.10 uur was vervallen en dat we de sneldienst van 19.05 uur krijgen….? Oei, dat betekent dat we geen gebruik kunnen maken van de maaltijd in het Stayokay hostel van Terschelling. Flexibel als ze zijn krijg ik geld terug. Marianne en Miets gaan op onderzoek uit, want we hebben zin in kibbeling. Zo reserveren ze alvast bij het restaurant van de haven. Makkelijk en achteraf ook beter. De afstand van de gele route was 21 en dat zouden we zeker niet kunnen halen. Dus, kortom de annulering komt goed uit, we kunnen de hele dag van deze prachtige route genieten.

Langs de zee, door natte duinvalleien, door het bos, langs de haven en dat op een zon overgoten dag, met een heerlijke temperatuur van 17 graden.

Voor de aansluiting op de route lopen we eerst naar het noorden voor een 2 km langs de zee. Altijd als ik dan over de duinen de zee zie, is het een soort thuiskomen. Als kind heb ik aan de kust gewoond en dat blijf je voelen.

Het strand is eindeloos, voor 10 uur zijn we de enigen. We horen de meeuwen, de golven en ieder voor zich gaat zijn momentje nemen. Het eigen ritme met het ritme van de zee.

Heb je de schoonheid van de kwallen gezien? Het glanst, is doorzichtig en heeft ook nog rode streepjes. Alleen al leuk om ernaar te kijken.

De route is zeer afwisselend. Steeds opnieuw gaan we over de hoge duinen naar het binnenland. Drassige paden met aan weerszijden vennetjes, grassen en kikkers. We horen ook de wulp en zien de wulp een duikvlucht maken.

We zien veel vingerhoedskruid, het lijken wel orchideeën.

Tja, hoe moeten we hier verder? Rechtdoor of links? Dit is een punt om goed op te letten. De ene is van de heenweg, linksaf gaan we nu. Dat is of de tekst goed lezen of even checken met Topo GPS.

Er zijn enkele laaggelegen paden, die vol zijn met water. De route loopt erdoor. Ook rechts en links van het pad, zien we veel water. Geen optie om erdoor te gaan. Ook hier helpt Topo GPS. We gaan even terug en zoeken een nabijgelegen hoger pad

Ook vandaag beklimmen we het hoogste punt bij de vuurtoren en zien daar zowel de Waddenzee als de Noordzee.

Af en toe is er ook bewolking en dan nog geen kwartier later is het weer strak blauw. We zien vandaag wel veel fietsers onderweg en er zijn paden die we delen. Of er is een pad naast, dat gaat ook goed.

De laatste keer dat we de duinen overgaan is bij de havens. Een dalend en later stijgend pad brengt ons weer op het strand.

Ik zie iedereen genieten. Het lijkt net of we al dagen onderweg zijn.

Via de jachthaven lopen we naar het dorp terug, bagage ophalen, bij restaurant Zeezicht gaan we kibbeling eten. Natuurlijk is er eerst tijd voor ons etappe drankje. Om 19.05 uur hebben we de snelboot naar Terschelling. De komende 3 dagen gaan we op dit eiland verder met “Waddenwandelen”

Waddenwandelen op Vlieland

Waddenwandelen

21 juni, 17 km regen 12 graden

“Blijf om je heen kijken en geniet, de wereld is zo mooi” staat op de foto boven dit blog. Dat vinden wij van Vlieland. Zo mooi, zo puur, zo stil. Gewoon overweldigende natuurschoon…ook met regen. Vandaag gingen we helemaal naar het westen, tot de Vliehorst.

Het regent als we vertrekken en we zijn verrast. Miets en ik hebben dezelfde regenkleding. Voor haar de eerste keer dat ze deze poncho aan had. Met uitsparing voor rugzak, mouwen en rits aan de voorkant. Een grote regenjas zeg maar.

Direct bij ons hotel vinden we de eerste aanwijzingen. De geel met rode sticker die ons de weg wijst.

We beginnen met de enorme trap naar de vuurtoren, geen idee hoeveel treden, 40 meter hoog, misschien 200? Het is een stevige start en hier zie je gelijk het mooie uitzicht naar de Waddenzee.

Daarna volgen prachtige paden door het bos. Vooral het mos is mooi om te zien. O.a. rendiermos dat alleen groeit als de lucht schoon is. Ook duinvalleien begroeid met heide en hoogte verschillen. Iedere paadje, iedere bocht heeft een ander weids uitzicht.

De route is heel goed gemarkeerd en brengt ons ook naar uitzicht punten. Een keer hadden we een markering gemist en konden we via Topo GPS de route terugvinden.

Na onze pauze bij het Posthuys gingen we langs de Kroons polders. Ontstaan om Vlieland te beschermen tegen de zee. Opzichter Kroon liet rietschermen aanbrengen ten oosten van de Vliehorst. Daardoor ontstonden stuifdijken met 4 nieuwe polders, allemaal verschillend, omdat het zoutgehalte varieert. We zien er op dit moment vele paarse bloemen.

Het blijft gestaag regenen. De paden zijn vol met water. Inmiddels zijn we allemaal verzopen katjes…..

We besluiten om via de Postweg terug te gaan, zodat we de bus van 15.15 uur kunnen halen. Het was toen nog 3 km.

Morgen gaan we met de bus naar het Posthuys om dan via de noordkant en duingebied naar het oosten te gaan. Als het net zo afwisselend is als vandaag, zien we een mooie dag tegemoet. Zie bij onderstaande foto vooral de paarse lijn. Volgens de verwachtingen….met droog weer.

Waddenwandelen

Waddenwandelen

20 juni, Vlieland aankomst en rondwandeling 9 km

Het is en blijft een heerlijk vooruitzicht om verder te gaan met “Waddenwandelen”. Een lange afstand wandeling over alle waddeneilanden en vandaag zijn we op Vlieland aangeland. Na de snelboot van 13.20 hadden we nog tijd voor een rondwandeling. Deze ochtend van huis uit vertrokken, een halve dag later in een totaal andere wereld…..

Wandeling Kuitenbijter van ” de Mooiste routes”

Kuitenbijter heet deze wandeling….dat klopt. Want we gaan over de hoogste duintop tot aan de vuurtoren. We zijn: Joke, Miets, Marianne, Yvonne, Gerard en ik. We logeren in de Herbergh van Flielant, midden in het dorp.

Direct uit het dorp gaan we over de bospaden, die stijgen en dalen over de duintoppen. Onverwacht als je denkt dat waddeneilanden alleen maar strand, wad en zee zijn. Vlieland heeft vele mooie kanten.

Eerst lopen we over de waddendijk. De lucht heeft net als de zee vandaag grijstinten, die bijna ongemerkt in elkaar overgaan.

We zien aan de paden dat het flink heeft geregend. De dennennaalden zijn in sporen weggespoeld. Je ziet zo hoe het water de heuvels afliep.

Op een stil plekje zien we een watertje. Het blijkt ijsbaan de Vliehorst te heten. De waterlelies en de gele lis bloeien weelderig. Wat een fijne ervaring, het is er totaal stil.

Ach ja….het zijn ook de details die ik zo mooi vind. Zoals deze knoest in de boom.

We klimmen naar de vuurtoren, die we al van verre zagen staan. Boven op de 40 meter hoge Vuurboetsduin vind je de vuurtoren.

Via de Badweg komen we bij het Seeduyn uit….met een strandtent die open is, Het Boshuys. Inmiddels zijn we op de helft van onze geplande wandeling en vinden het tijd voor een pauze 😉. Het voelt nog steeds speciaal dat die open zijn en we er kunnen zitten.

Dan over het strand een heel eind naar het westen. Altijd mooi om het strand te ervaren. Golven, schuim op het strand, palen die net die extra diepte geven.

Bandensporen met teksten, zoals deze: Leef op het ritme van de zee….. Poëzie op het strand. Goed gevonden. Spontaan ga ik zingen: “leef, alsof het de laatste dag is”

We worden om 18 uur in het hotel terug verwacht. Daarom gaan we een klein stukje afsnijden. Vanaf het strand gaan we de duinen over. Daar waar veel voetstappen staan. Zo kwamen we uit bij een camping en konden direct naar het zuidwesten om weer in Oost Vlieland uit te komen

Morgen gaan we starten met Waddenwandelen op Vlieland. Helemaal naar het westen. We gaan het ervaren.