17 maart, ijskoud oostenwind, sneeuw, Scherpenheuvel – Tienen, 18 km (en 8 met de auto)
Mijn motto “het is altijd weer” wordt vandaag getest. Thermo onderbroek aan, winterjasje, regenkleding en een muts. Zo gingen we op pad. Meer dan 15 graden kouder dan gisteren. We konden het nog niet geloven. Zo vertrokken we deze ochtend uit Scherpenheuvel om 8.15 uur.
16 maart, af en toe regen, Tongerlo – Scherpenheuvel
Voor de abdij van Tongerlo vinden we de blauw/gele stickers van de Via Monastica. Onderweg denk ik aan de tekst: “op zoek naar reisgenoten”. Ik ben ze al tegen gekomen. Mijn eigen reisgenoten…. mijn onzekerheid, mijn durf, mijn moed, mijn ongeduld… Zoals gisteren. Ik passeer een restaurant, die open is, ik stop niet, want het was nog geen tijd..(??). Na ongeveer 1 uur wel toe aan pauze. Geen restaurant te bekennen. Ben ik in een piepklein portiek voor een huis op de grond gaan zitten….Met weemoed dacht ik aan het restaurant. Met mezelf afgesproken dat ik de momenten gewoon ga nemen…?
15 maart, veel regen, 9 graden, 22 km
Soms kom je in België toch gekke teksten bij borden tegen……
14 maart, 21 km, zonnig 13 graden Postel-Balen
Je krijgt wat bekijks en vragende ogen als je met een rugzak naar Santiago loopt. Zoals ook vanochtend toen we langs Rita liepen. Ik wil dat zo graag zei ze, maar ik ben 70 en ik kan dat nu niet meer. Als ik dan vertel dat er velen van 70 op pad gaan, gaan haar ogen glanzen….ook dat is een Camino momentje.
13 maart 24 km, regen 7 graden
Een heerlijk ontbijt, met een eitje, vers brood en een lunchpakketje van wel 8 sneetjes. Geen probleem… Ik heb erg genoten van de gastvrije, warme ontvangst van de gastheren Ad, Adrie en Gerard.
Het is maar 7 graden en het regent en toch kies ik voor de rode route op de kaart. Die is 24 km, ipv 20 km.
Ik word weggebracht naar de brug, waar de wandeling door het zeer natte gebied van de Beerze loopt. Prachtig meanderend.
De aanwijzingen vanaf Vessem zijn wel goed beschreven maar niet zonder boekje te vinden. Af en toe heb ik Maps.me gebruikt om weer op het juiste pad te komen.
Het was soppen. Maar ik was aan het zingen, denkend aan het lied wat zondag werd gezongen. “Op weg naar morgen….en soms even thuis….op zoek naar reisgenoten” en ik realiseer me, dat ikzelf mijn reisgenoot ben. Ook in de regen, vind ik het niet erg. Wel fijn is als je kunt pauzeren, binnen. Buiten is het echt te koud. In Duizel was ook alles gesloten en mag ik zomaar bij het cafetaria binnen zitten en ik krijg zelfs koffie. Er wordt goed voor me gezorgd.
Veel bospaden vandaag, vooral onverhard. Dat loopt wel lekker. De rugzak lijkt minder te wegen en mijn blaar op mijn grote teen voel ik bijna niet. Een paraplu geeft me comfort. Ik word niet te nat en mijn bril blijft ook droog. Bij Witrijk wilde ik ook pauzeren. Ook niet open. Ik ga onder een afdak zitten en neem even de broodnodige pauze. Prima, meer heb ik ook niet nodig. Nog een klein stukje en dan ben ik België binnen.
Hier begint de bewegwijzering van de Via Monastica. Die ziet er zo uit. Vanaf nu wordt het goed opletten en hoef ik niet meer in het boekje te kijken.
Moe maar voldaan bereik ik Postel. In de abdij van Postel ga ik wel een stempel halen.
Ik kon er helaas niet slapen en heb daarom Josephine gevraagd of ik bij haar kon slapen. (Ravels) Zo word ik opgehaald en verwend met de was en een heerlijk diner.
Ik voel me dankbaar door al die goede zorgen. Op weg naar morgen. De Via Monastica….
12 maart, 26 km Oisterwijk – Vessem
Vandaag was het de beurt aan Adrie. Als verjaardagskado voor mij, liep Adrie met me mee. En wat heerlijk…de laatste 5 km heeft hij mijn rugzak gedragen. Vanaf het overnachtingsadres Morgenrood gingen we de Kampina in. Vennetjes, drassig land en zon en 13 graden
11 maart
De eerste dag zit erop, 28 km in totaal. De deur achter je dicht trekken en me realiseren dat het nu echt begint. Mijn wandeling naar Santiago in 4 maanden.
Het is bijna zover…..op 11 maart vertrek ik van Den Bosch naar Santiago. Wat zie ik ernaar uit. Een lang gekoesterde wens en nu, als cadeau voor mijn 60ste verjaardag ga ik alleen op pad. Waarom ga je, vraagt men……Dit weekend kreeg ik een kaart met de tekst:
” VERWONDERING, VERDIEPING, VERRIJKING”. Ik wist meteen, dat is het.
Dit zijn mijn plannen: de pelgrimsroute van Den Bosch naar Vessem, De Via Monastica van Vessem naar Rocroi, de Via Campaniensis van Rocroi (Frankrijk) naar Vezelay, de verbindingsroute van Vezelay naar Le Puy, Le Puy naar St. Jean Pied de Port en daarna weet ik het nog niet. Dat kan de camino del Norte worden of de camino Francais.
