27,2 km
In de ochtend motregen, in de middag plens regen, 16 graden
Tot onze grote verrassing kregen we om 7.00 uur ontbijt. Dat was een mooi gebaar, want eigenlijk begon het ontbijt pas om 7.30 uur.
Zo konden we toch om 7.30 uur de deur uit, om het ochtend licht te kunnen aanschouwen. Heel erg mooi vanochtend.
Om 8.30 uur waren we al bij Cruz de Ferro. De plaats waar alle pelgrims een steentje neerleggen, die ze van huis uit al mee gedragen hebben.
24,7 km
licht bewolkt; 18 graden
Om 7.30 uur gaan we de deur uit, en het wordt net licht. Je merkt wel dat het donkerder blijft, maar we vinden het fijn om de ochtend te zien ontwaken. Net zie je de contouren van het kasteel van Ponferrada en…. de richting waarin we gaan lopen.
De route loopt een heel eind door de stad. Parken en door tunneltjes versierd met graffiti. Het lijkt wel het werk van een kunstenaar.
Met dit mooie weer laten de herfst kleuren zich mooi zien. Heuvels, en druivestruiken in herfsttooi.
Lees verder dag 22; 3 november; Ponferrada – Villafranca del Bierzo
33 km, volgens GPS.
Zeer veel regen, heel slecht weer, 16 graden
Zo slecht weer is lang geleden voor mij. En dat nog wel op het mooiste stuk van de camino français.
We vertrekken weer om 7.30 uur na een uitgebreid ontbijt buffet.
Door het slechte weer blijft het lang donker.
Lees verder dag 23; 4 november; Villafranco del Bierzo – O Cebreiro
23 km
zeer veel regen, 16 graden
In O Cebreiro sliepen we in een hele grote slaapzaal van wel 50 bedden. Steeds 2 stapelbedden naast elkaar. Zo lijkt het wel een 2 persoons bed en slaap je bij een wild vreemde. Ach, allemaal pelgrims, wat maakt het uit. Totaal sliepen er 45 mensen. Tot mijn grote verrassing hebben we heerlijk geslapen.
Van O Cebreiro naar Triacastela daalt het 630 meter. Vanwege de mist en regen kiezen we voor de weg, in plaats van de camino. Lange stukken asfalt, alleen het laatste stuk van 3 km kiezen we voor de camino. Een zware dag vandaag, ook al is het maar 23 km.
Deze foto geeft heel goed het beeld van vandaag weer. Poncho, regen broek, dalende weg.
18,5 km
droog weer, bewolkt, 18 graden
Wat heerlijk om droog weer te hebben. Na 2 zeer zware dagen met veel regen, is het weer extra genieten. Vanaf Triacastela gaat het via een prachtig bos weggetje omhoog naar 780 meter.
22,5 km
droog weer, regelmatig zon 16 graden
Nog even een laatste blik op Sarria voor we om 7.30 uur vertrekken.
Galicie laat zich hier van de mooiste kant zien. Ver van grotere wegen gaat het langs koeieweiden, kleine dorpjes, over bospaden. Het is heuvelachtig, dus de uitzichten wisselen voortdurend.
25,2 km
Wisselend bewolkt, motregen en zonnige perioden, 15 graden
Van de herberg O Mirador lopen we nog even omhoog om te ontbijten in een bar. De kerk is mooi verlicht en geeft de sfeer aan.
15,1 km
bewolkt weer met regen, 13 graden
Vanaf vandaag gaan we proberen max 15 km te lopen, omdat jose heel veel last blijft houden van haar enkel. Zo komen we er ook. We hebben tijd genoeg. Alleen naar Finisterra lopen zal niet helemaal gaan lukken.
Ondanks betere voorspellingen van het weer, hadden we weer een regendag. Veilig onder mijn poncho kruipen en de regendruppels horen vallen. Het heeft ook wel wat. Je went eraan en als het niet al te hard regent, blijf ik droog onder mijn poncho.
14 km
bewolkt met regen; 14 graden
Omdat de Albergue Municipal in Melide was gesloten, was herberg Pereiro erg vol. Iedereen was vroeg vertrokken, dus konden we rustig ontbijten.
Daarna gaan we op pad. De meeste dagen lopen we over bospaadjes, die stijgen en dalen. Geen grote stijgingen, maar je voelt het wel in de kuiten.
19,2 km; we doen het nog rustig aan vanwege de enkel problemen van jose.
Bewolkt, af en toe zon, droog, 18 graden
We waren de enigen in de herberg en het was koud. Met 1 deken extra heb ik wel heerlijk geslapen. We gaan in de bar ontbijten en gaan om 8 uur de deur uit. Het is dan net licht, jammer, want we vinden het fijn om de dag je zien ontwaken als we onderweg zijn. De regen van de afgelopen dagen zorgt voor nevel in het dal.
21 km
Bewolkt, droog, 17 graden
Verwachtingsvol gaan we op pad. Halen we vandaag Santiago of morgen? De rugzak van Jose sturen we naar Monto de Gozo, zodat we dan kunnen beslissen of we blijven of niet.
We vertrekken echt in het donker. Zoals we gewend zijn voert de camino ons langs mooie bospaden. Zo een donker weggetje met aan het eind licht. Je voelt dan ook echt of je naar het licht loopt.
Nog meer dan 10 km te gaan kom je al een beeld tegen met Santiago. Dan gaat het tussen je oren zitten. Je denkt dat je er bijna bent.
